"Të krihem në sytë e tu"

[riza2008]

Me Ty kam rënë në dashuri.

Kur kalon Ti, tronditet toka,
Vidhisen ara dhe shtëpi.
Në zemra hapen lirshëm porta
Dhe lirshëm mund të futesh Ti.

Kur kalon Ti,këndojnë gurët,
Të verbërit,bëhen me sy.
Me veten flasin edhe drurët,
Ditën me diell,sjell stuhi.

Kur kalon Ti,zgërdhihet nata,
Agimi rilind në mesnatë.
Yjet të qepen nga mbrapa,
Zbukurohesh si Lofatë.

Kur kalon Ti,strehoet dielli,
Me njëri-tjetrin bëni masë.
Në sytë e tu rinohet qielli
Dhe rruga ecën buzëgas.

Nga kalon Ti,rrugët kanë veshë,
E ndjejnë zemrën si të rreh.
Një i pagojë fillon të qeshë,
Një të pakëmbë,në këmbë e ngre.

Kur kalon Ti,plaku rinohet,
S'i gjën në mëndje asnjë mërzi.
Veç dashuri në shpirt prodhohet,
Edhe djallin e kthen njeri.

Kur kalon Ti,çelin mimozat,
Lajthiten stinët,çakordohen.
Me puthje rozë mbushen vozat
Dhe milingonat dashurohen.

Kur kalon Ti,u ndodhsha pranë,
Të bëhem njësh me shpirtin tënd.
Si ajër të ta thith sevdanë,
Të thuash : Për mua u çmënd!

Kur kalon Ti,s'kam ç'dua tjetër,
Dhe lutem qofshin veç të dy.
Nëse më sheh të tretur,letër,
Me ty kam rënë në dashuri.!

[Sorkadhe_Kelcyre]

Nëse më sheh të tretur,letër,
Me ty kam rënë në dashuri.!

vertet bukur Riza,
pergezime dhe pershendetje miku im !

[riza2008]

vertet bukur Riza,
pergezime dhe pershendetje miku im !

Përshëndetje Sorkadhe_Kelcyre. Ju uroj mbarësi në krijimtarinë tuaj..



Dikur

Dikur kam qënë,një gonxhe plotë aromë,
Një bilibil mali,që vetëm këndoja.
Me netë të tëra mbyllesha në dhomë
Dhe Esenin,pa dritë e lexoja.

Dikur kam qënë,një erë bredharake,
Një rreze dielli mbi male dhe pemë,
Hënë kthehesha, gjithmonë pas mesnate,
Lule mbija zbukuroja dhenë.

Dikur kam qënë dhe unë djalë i bukur,
Endërrues dhe përmbi planete.
Nga njeri kthehesha në flutur
Dhe në këmbë kapërceja dete.

Dikur kam qënë i fortë si shkëmbi,
Rrufetë devijoja veç me buzëqeshje.
Ecja këmbëzbathur nuk më çponte gjëmbi,
Me demat e Spanjës fitoja përleshje.

Dikur kam qënë,s'jam më si dikur,
Vetëm ëndrrat më bëjnë të tillë.
Tani rri si guri i heshtur në mur
Dhe më simpatikja më duket këllirë.

[Ilirana]

Ku ishe....?!

Po ku ishe ti këtë fundjavë?
Se s'lash vënd dhe nuk të gjeta dot.
Isha ndezur flakë, si një llavë
Edhe sytë më pikojnë lot.

Bridhja rrugëve si një re e zezë
Dhe me lot i lava këto rrugë,
Qielli dukej sa një kokërr vezë
Dhe mërzinë rrufisja me lugë.

Binte shi,po mua nuk më lagte,
S'di kush e largonte me magji.
Kjo fundjavë gati po më plakte,
Se s'lash vënd e s'po të gjëja ty.

Nga meraku vëndi nuk më mbante,
Ecia ashtu kot, pa mënd në kokë.
Dhe vetë dielli për ty nis të qante
Edhe barin e thau kjo tokë.

Po ku ishje ti këtë fundjavë?!
Dhe pse mallin ma ktheve në zog.
Cep më cep i rash qiellit me krahë
Dhe u treta u ktheva në lot.

nuk munda pa te bere nje kopliment i deruari Riza2008

ke stil e artin e te shprehurit ne vargje per mrekulli!
Vetum vazhdoni.Te lumt penda!

Ilirana
ps. ne poezit e juaja mund çdo njeri te gjeje veten e tij aty...
ps. ma sheqerose mbasditen monotone ne mergim sot...

[riza2008]

nuk munda pa te bere nje kopliment i deruari Riza2008

ke stil e artin e te shprehurit ne vargje per mrekulli!
Vetum vazhdoni.Te lumt penda!

Ilirana
ps. ne poezit e juaja mund çdo njeri te gjeje veten e tij aty...
ps. ma sheqerose mbasditen monotone ne mergim sot...

Respekte Ilirana.Suksese në krijimtarinë tuaj..




Me dashurinë bëhem ortak.

Çdogjë në jetë e kam provuar
Nuk më ka ngelë asnjë merak.
Puthem me zanat sa herë dua
Dhe flë me to në një krevatë.

Me këtë botë ndjehem i velur,
Në ndonjë rastë dhe neveri.
Mbi gjokse këmbëzbathur,kam bredhur,
Sa i kam xjerrë ujë të zi.

Jam jargavitur dhe gajasur,
Edhe në gjumë me to jetoj.
Më vjen me veten për të plasur,
Përse kaq shpejtë rinia shkoi.

Kemi bërë gjëra të pa para,
Me qejf,me mall dhe me dëshirë.
S'kam përse t'u them të përdala,
Kur më kanë tretur, si rrëshirë.

Si plastelinë më kanë përdredhur,
Sa herë më kanë mbështetë pas muri.
Nektar e mjaltë bashkë i kanë derdhur,
Atje s'kam patur hije burri.

Edhe në qiell kemi shkuar,
Aty ku ajri flë me hënën.
Me diellin bashkë jemi shtrënguar,
Edhe si zogjë kemi nisë këngën.

Çfarë s'kemi bërë në jetën tonë,
Sa dhe meraket nuk kanë gojë.
As vdekja që do vijë më von,
Nuk do ketë kohë që t'i tregoi.

Çdogjë në jetë e kam provuar
Dhe nuk jam penduar aspak.
Me vdekjen vite bashkëjetuar,
Por dashurinë zgjodha ortak.

[Ilirana]

Respekte Ilirana.Suksese në krijimtarinë tuaj..





Jam jargavitur dhe gajasur,
Edhe në gjumë me to jetoj.
Më vjen me veten për të plasur,
Përse kaq shpejtë rinia shkoi.


Çdogjë në jetë e kam provuar
Dhe nuk jam penduar aspak.
Me vdekjen vite bashkëjetuar,
Por dashurinë zgjodha ortak.

I nderuar Riza208,

nderi ishte ne anen time te lexoje poezit e juaja...qe prekun çdo lexues e i duket se reflekton ne jeten e tij...te lumte Penda!Flm. per pozite qe na afrone.

[riza2008]

Shpejtë u ktheve ëndërr

Dje të përkëdhelja, se ishje një foshnjë,
Faqet edhe buzët i kishje prej qumështi.
Kjo vërtetë ka qënë, një kohë e joshtë,
Por nuk di nga iku nuk di si më humbi.

Sot nga ajo ditë,kanë ndodhë shumë ndryshime,
Syrin edhe vetullën, ta shkel dikush tjetër,
Edhe era ajër, kërkon përqafime,
Se je zbukuruar, si pikturë mbi letër.

Ti ke hedhur shtatë,je bërë për tu puthur,
Jo si ato puthje ,kur ti jepja unë.
Tani një çapkën të kërkon të lutur,
Ndoshta për një puthje të bije në gjunjë.

Ti u rrite shpejtë,sa hap e mbyllë sytë,
Unë u ktheva mbrëmje, me dritë të fikur.
Jo se prisja gjë, nga ty ndonjë ditë,
Po përkëdhelitë, shumë shpejtë të kanë rritur.

Ti je kthyer ëndërr, për djemtë lakmitarë,
Unë të doja foshnjë të të ledhatoja.
E di, s'kthehet më ajo kohë e parë,
Kur s'më shkonte mëndja të të dashuroja.

[tetovarja87]

Respekte tetovarja87...Ju përshëndes me poezinë e mëposhtme......


Më duhet kjo jetë...


Që je shumë e bukur e di e gjith' bota
Nuk dallon aspak me një sklupturë guri.
Çdo e thënë tjetër,hyn në gjët' e kota,
Sa fjala në buzë i ngrin çdo lloi burri.

Ti je vet' pranvera,ti je manushaqja,
Ti je verë e kuqe,ti je poezia.
Ti je vetë ekrani, ku filmohet çfaqja,
Ti je frymëzimi,ti je dhe lakmia.

Kam një kohë të gjatë duke eksploruar,
Këtë bukuri që çmëndi dynianë.
S'e mora guximin për ta përqafuar,
Edhe kur m'u ndodh sa qepalla pranë.

S'janë të pakta ditët, që flasin për ty,
Foli dhe vetë Zoti,foli perëndia.
Ajo ta merr zemrën me të bukrin sy
Dhe me pavetëdije çmëndet dashuria.

Më duhet kjo jetë,nga kjo bukuroshe,
Siç më duhet ajri,uji,dashuria.
Si një lule prilli do ta mbjell në qoshe
Dhe do ta vadit me puthjet e mia.

i Neruari Z.Riza sinqerishte u falenderohena per poezite aq te bukura qe vetem ju mund t'i shkruani...suksese dhe c'do te mire ne Jeten e juaj.

QUOTE=riza2008;3430151]Shpejtë u ktheve ëndërr

Dje të përkëdhelja, se ishje një foshnjë,
Faqet edhe buzët i kishje prej qumështi.
Kjo vërtetë ka qënë, një kohë e joshtë,
Por nuk di nga iku nuk di si më humbi.

Sot nga ajo ditë,kanë ndodhë shumë ndryshime,
Syrin edhe vetullën, ta shkel dikush tjetër,
Edhe era ajër, kërkon përqafime,
Se je zbukuruar, si pikturë mbi letër.

Ti ke hedhur shtatë,je bërë për tu puthur,
Jo si ato puthje ,kur ti jepja unë.
Tani një çapkën të kërkon të lutur,
Ndoshta për një puthje të bije në gjunjë.

Ti u rrite shpejtë,sa hap e mbyllë sytë,
Unë u ktheva mbrëmje, me dritë të fikur.
Jo se prisja gjë, nga ty ndonjë ditë,
Po përkëdhelitë, shumë shpejtë të kanë rritur.

Ti je kthyer ëndërr, për djemtë lakmitarë,
Unë të doja foshnjë të të ledhatoja.
E di, s'kthehet më ajo kohë e parë,
Kur s'më shkonte mëndja të të dashuroja.[/QUOTE]

edhe kjo poezi qenka shume vertet e bukur...
Vazhdoni keshtu...me keta poezi si ilac per shpirtin

[riza2008]

i Neruari Z.Riza sinqerishte u falenderohena per poezite aq te bukura qe vetem ju mund t'i shkruani...suksese dhe c'do te mire ne Jeten e juaj.

QUOTE=riza2008;3430151]Shpejtë u ktheve ëndërr

Dje të përkëdhelja, se ishje një foshnjë,
Faqet edhe buzët i kishje prej qumështi.
Kjo vërtetë ka qënë, një kohë e joshtë,
Por nuk di nga iku nuk di si më humbi.

Sot nga ajo ditë,kanë ndodhë shumë ndryshime,
Syrin edhe vetullën, ta shkel dikush tjetër,
Edhe era ajër, kërkon përqafime,
Se je zbukuruar, si pikturë mbi letër.

Ti ke hedhur shtatë,je bërë për tu puthur,
Jo si ato puthje ,kur ti jepja unë.
Tani një çapkën të kërkon të lutur,
Ndoshta për një puthje të bije në gjunjë.

Ti u rrite shpejtë,sa hap e mbyllë sytë,
Unë u ktheva mbrëmje, me dritë të fikur.
Jo se prisja gjë, nga ty ndonjë ditë,
Po përkëdhelitë, shumë shpejtë të kanë rritur.

Ti je kthyer ëndërr, për djemtë lakmitarë,
Unë të doja foshnjë të të ledhatoja.
E di, s'kthehet më ajo kohë e parë,
Kur s'më shkonte mëndja të të dashuroja.

edhe kjo poezi qenka shume vertet e bukur...
Vazhdoni keshtu...me keta poezi si ilac per shpirtin [/QUOTE]

Përshëndetje tetovarja87...Respekte...

Nuk zihet Zoti me perënditë


Bën mirë të ikësh pa u ndjerë,
Të ngelesh ëndërr është më mirë.
S'ja vlen të ikësh si një erë,
Ti mund të zgjedhësh-je e lirë.

Ja vlen për ty një shkelje syri,
Një psherëtimë, ja vlen, ta dish.
Ti aromon rrugët si bliri,
Ti mund të ikësh dhe prap të vish.

Me ty s'ka ndarje,ndahet vdekja,
Ka ktherje krahësh,puthje ka prap.
Ka tharje buzësh,ku shtohet etja,
Ka dimër,verë,pranverë dhe vapë.

Ti je një det i thellë me dallgë,
Në shpirt thellon e dot s'ta mat.
Ti je një tekst për një baladë,
Ti je shahistja që të zë mat.

Ti je ajo që grryen shpirtra,
Shkrin akullnaja Siberjane.
Të bën që të lotosh me litra
Dhe të notosh në tamixhane.

Ti mund të ikësh,mund të vish,
Për zemrën time s'duhen viza.
Ta them dhe bën mirë që ta dish,
Mblidh vetëm lule, s'të duhen driza.

Bën mirë të ikësh pa u ndjerë,
Nektarin tënd e kam në shpirt,
S'ja vlen të mbyllësh asnjë derë
Nuk zihet Zoti me perënditë.

[Bora`]

DËSHIROJ…

Dua të krihem në dy sytë e tu të bukur
Dhe flokët t’i ndaj me vizë në mes.
Pastaj mbi qepallë të të qëndroj si flutur
Të vij si breshër e të shkoj si vesë.

Dua të zhytem në sytë e tu të bukur,
Si notari në thellësitë e detit të kaltër,
Ndoshta gjej Zotin në strofkë të strukur
Dhe t’ia them hapur: nuk jam i ashpër.

Më mirë të lahem tek dy sytë e tu të bukur,
Ashtu lakuriq siç më ka lindur nëna,
Kështu asgjë nuk kemi për tër të humbur,
Shuamë vullkanin që më djeg nga brenda.

Buzëqeshjen ta mbjell para syve të bukur,
Pastaj , eh, le të këputem në mes,
Patjetër,do ndihem i lumtur,
Pastaj nuk ka rëndësi në rroj,apo vdes.

Waw mund te them qe kush ka shpirt te tille qe kupton kjo eshte shum pozitive dhe ushqim per shpirtin ne momente kur te gjithe kemi nevoje suksese per librin un dua nje kopje pres me padurim te tjera poezi dhe jam e sigurt qe frymezimi juaj ka nje fole shume te ngrohte.