Kush je ti...?!
Të rënda rrugët e jetës shumë,
Furtunë e tërbuar të pret.
Dikush vështron e diçka pret nga unë,
I heshur,i pa gojë,i pa jetë.
Po kush je ti kaq i lënduar
Udhëtar i pikëllimit?
Mos je ëndrra ime e larguar,
Apo pasqyra ime e shëmbëllimit.
Ne jetojmë në një hall të përbashkët,
Vuajtjesh,dhimbjesh dhe mallëngjimi.
Besoj se s'do gjësh mik më të afërt,
Se unë,në këtë rrugë të gjatë...mashtrimi....
E ngrejmë dhe e prishim.......
E ngrejmë dhe e prishim, s'na ndal kush,
Kjo është puna jonë në këtë jetë.
Vdesim dhe ringjallemi si me sustë
Dhe shpirti kapriçoz s'u lodh vërtetë.
E nisim nga fillimi, nuk prish punë,
Shiritin preje ti, matufi plak..
Prej vitesh nuk e di pse po flë gjumë,
Prej kohësh nuk e di pse nxjerr farmak...
Në s'ke gërshërë,të sjell un' një sopatë,
M'u sos durimi e s'përmbahem më.
E ngrejmë, e prishim botën pak nga pak,
Ti popull nuk ke punë,ndaj mos ngri zë......
Ende.....
Dhe ende dashuroj me shpirt në jetë,
Gjithçka që vlen e jep vezullim.
Yjet që ndiçojnë e çajnë retë
Shpezët që luftojnë në fërfëllim.
Një zë që botën e drejton me busull
Dhe bardhësi të sjell në errësirë.
Ende vazhdoj të rri pak vetullngrysur,
Për pjesën tjetër që qëndron e mpirë.
A mund të ndodhi?!......
Sikur të vdes e prap të ngjallem,
Vërtet ç'do ndodhi? Vërtet s'e di!
Të vi,të iki me ju të çmallem,
I gjallë,i vdekur të mbetem njeri.
Sikur të vdes e prap të ngjallem,
A mund të ndodhi kjo çudi?!
Ua them me shpirt,aspak nuk tallem,
Kështu besoj në perëndi.....
Në jetë......
Në jetë,plot dhibje ka të çiltra,
Të çiltra buzqeshje s'ka pak.
S'gëzohem nga dashurit e florinjta
Më ngroh dashuria që kam hak.
Nga lajkat dashuria largohet,
Mëkati i përbuzur qëndron.
Kur malli çika,çika coptohet
Buza në heshtje gjymon....
Ti mistrece je e mirë......(Motive popullore)
Sa e gjatë kjo natë Dhjetori!
E pa fundme errësira...
Po të pres tek koridori,
Si i dehur nga dëshira.
Them që jam i dashuruar,
Me një ëngjëll,një mistrece.
E ndjej fort në kraharuar,
Sjelljen tënde...:kastravece"
Natës po i ardhka fundi....
Un' i zgjuar mbi karrike!
Po të pres moj e mallkuar?!
Pse nuk vjen?...zemër nevrike!
Dhe po erdhe nesër mbrëma,
Eja vetëm me dëshirë.
Aman se më plasi zemra.
Ti mistrece..je e mirë...
**********************
Isha duke e humbur çdo shpresë,
Si zogu i lodhur i pa ngopur me qiellin...
Ti krahët shkunde,të nisje fluturimin
Ma preve rrugën sikur takove diellin!
Gropëzat e faqeve të mbushura me lotë,
U derdhën, sa më hape derën.
Megjithëse vonë,s'paskam trokitur kot!
Më paske pritur si manushaqja pranverën....
Hymë në legjendë duke qeshur,
As unë s'qahem,as ti s'ankohesh.
S'pamë ç'hëngrëm,ç'kishim veshur...
Unë u ringjalla,ti u rrite para kohe...
Postuar më parë nga riza2008
Pse oj vdekje askush s'te done?
Pse gjithkush te largon?
Eja tek une se po te pres,
mos shko tek ai qe z'do te vdes.
Z'do te vdes lëre te jetoj,
eja tek une se forte te kerkoj.
Merem ne gjume,per mua mos ki meshire,
se jam ne momentin e veshtire,
Ne kete moment asgje z'deshiroj,
vetem ty vdekje te kerkoj...
Ndryshuar për herë të fundit nga tetovarja87 : 03-12-2009 më 07:30
MOS U DESHPERO
Nese zemra te eshte thyer,
dhe ti akoma po derdh lote,
mos i'a fale zemren zhgenjimit,
jo..kjo bote nuk eshte e kote.
Nese shpirti te eshte vrare,
nese besimi te mungon,
mos u'a humbe shkelqimin syve,
sepse dikush te tradheton.
Ngrije koken,ec perpara,
mposhte dhimbjen dhe mos qaje,
haroi te kqijat e ksaj bote,
dhe ne te ardhmen syt mbaj.
Jeto jeten se eshte e bukur,
ngriju ec perpara dhe behu flutur,
jeto...jeto...dhe mendo lumturin,
dhe nje dite do ta njohesh vertet dashurin.
Respekte tetovarja87 ju përshëndes me poezinë e më poshtme:
Dikur..........
Dikur ajo një djalë e njohu,
Ai e dashuroi dikur...
Dhe fjala e ëmbël vajzën ngrohu
Dhe natën u nis me flamur.
Po kjo nuk zgjati muaj, vite,
Të dy s'e duan njëri-tjetrin.
Harruan puthje,vënde pritje
Dhe varg lirik që çmënd poetin.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt