E ndjej........
E ndjej se jam fajtor me ty,
Por fajin s'ta shpegoj dot unë.
E ndjej kur të shikoj në sy,
E kur të flas buzët plot shkumë.
Për çdo rast veten gjykoj,
Ti nuk e di,s'edi si unë.
Në heshtje mallin e pushtoj,
Nëpër rrugë djersët si lumë.
Ma thuaj ti fjalën e fundit,
Se unë fajtori s'kam ç'të flasë.
Me shpirt ndër dhëmbë,do bëj ç'të mundi,
Që shpirtin tim tek ty ta qasë.
Ndryshuar për herë të fundit nga riza2008 : 23-09-2009 më 03:57
Aty-Këtu.........
Në qoftë se s'vi,në qoftë se zhdukem,
Ti s'ke arsye për mërzi.
Në jetën time ti po futesh ,
Si një kusare pa shami.
Në zemrën tënde unë i ngrati,
Nuk kam një vënd të proferuar.
Jam thjeshtë viktimë e një inati,
Jam thjesht një mik i torturuar.
Kjo dashuri s'del prej bulokut,
Jeton në ëndrra pa kufi.
Si brymë dëbore sipër flokut,
Si hënë e zbehtë përmbi çati.
Si mik i ri i pa kalitur,
Një kalimtar në jetën tënde.
Në dashuri s'jam i uritur,
Aty-këtu të sjell ndër mëndje.
Ç'far.......?!
Ç'far ndjen buzëqeshja njomzake,
Në buzët e ëmbla qershi?
Këtë buzëqeshje pas darke,
E ruan mos digjet njeri.
Si mund ta sillje tek unë,
Furtunën e puthjes, stuhinë?!
Nga e hëna e deri të shtunë
S'ta mësova dot dashurinë.....
Ndryshuar për herë të fundit nga riza2008 : 23-09-2009 më 16:01
Si t'ja bëj....?
Si t'ja bëj pa atë- nuk e di,
Ç'far mund të bëjë një i vetëm?!
Si qyqar vërdall nëpër shtëpi,
Si poeti që s'gjën të vërtetën.
Asnjëherë,asnjeri s'do të presë
Dhe as kush për të mos të shkruaj.
I bindur që s'do më presi në besë,
I bindur se pa të do të vuaj.
*****************************
Mes qerpikësh të dëndur të artë,
Dy syçka jetojnë përgjumur.
Zoti, ma dha mua këtë fatë,
Të shëtis pa varkë e pa lundër.
Në ato gropëza le të futem thellë,
Të zbuloj të veçantat e detit.
Një farëz dashurie e mbjellë,
Të rritet si sarajet e mbretit.
Mbi magjinë e atyre dy syve,
Një këngë e kënduar është pak.
Të mbytem nga dallgët e tyre,
Më duket se jetoj pa cak.
Këta dy sy.....
Unë jam vampir i botës tjetër,
Se këtë botë,dot s'e kafshoj.
Ti nga e re je bërë e vjetër,
Unë prap të re të kompozoj.
Këta dy sy të kanë stampuar,
Ashtu ikonë siç kishje qënë.
Një mangësi e propozuar,
Ashtu në vënd më paska lënë.
Më thot shikimi:S'paske ndryshuar,
Edhe pse vitet janë plakur vetë.
Ajo mungesë e propozuar,
U dekompozua mbi epruvetë.
S'është mëkat
Tani më jo s'do flas me gojë,
murlani faqet po m'i skuq.
Më duket vetia i përdalë,
më djeg një brengë porsi prush.
Më përshëndet një kalimtar,
me gjuhë të ashpë dhe përbuzje.
Sa e tmerrshme është llahtar,
jeton një jetë mbushur me huqe.
M'u shterrën shpresat pa kuptuar,
m'u shtuan zërat e pafat.
Në jetë një gjë mirë kam mësuar:
Të dashurosh nuk është mëkat.
Postuar më parë nga riza2008
Se si ndjehem, kur t'lexoj,
mos valle jam n'vargjet e tua,
Ne cdo rime,...........se konceptoj..?!
mos t'i shkruan vec per mua.
Ndoshta jeta eshte njelloj,
mvaresisht se si e ndjen,
por........praruar me vargjet tuaja,
shumekush vehten aty e gjen.......
riza2008 me frymezon kur i lexoj shkrimet e tua, te pergezoj per keto poezi kuptimplote....
Z. Antina, nuk Ju kam lexuar më heret, por Ju keni një konceptim të jashtëzakonshëm...
Vazhdoni me shkrime, do jem i lumtur t'i lexoj vargjet e Juaja të reja...
Ju përgëzoj për vargjet e sjella dhe ju falenderoj per pjesmarrjen.Gezoni respektin tim.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt