Ti prisje qe qielli te mbyste gjithcka
por smund ta besoje kur toka u tha
Kerkoje qe dita te kthehej ne nat
se mbase dhe deti do kthehej ne balt
Mendoje se bota po shkaterrohej
por duhet ta dije se jeta s'shterrohet
Se sishte e mundur qe gjithcka te vazhdoje
por zogjt edhe pa ty mund te fluturojne
Por jo, se sesht vetja qe dukej te vrisje
se qielli u tund ne castin kur ti u fike
Jo nuk ishte ajo,
por gjithsesi ti e prisje..
Ti prisje qe ai te mos futeshe kurr
ne kalan tende te rrethuar me gur
Por gurat duhet ta dish.. nuk jan aq te fort
sic thuhet neper prrallat me diell dhe zot
Dhe duke kuptuar se kishe gabuar
shpresoje qe qeilli te merrte ne duar
Por qielli u nxi dhe lotet ti dha
tani duhet ta dish se pritje nuk ka..
Fytyren e paster jam duke vrojtuar
sa kot esht kjo bot qe jam duke jetuar
Nga faqet me rrudha vershojn lumenj lotesh
por fytyra jote esht krejt e lemuar
Nder mjegull kujtoj se drit po shikoj
kur lotet nga ty fillojn te pikojn
Theras te ndalojn se syt po lotojn
por truri spunon kur zemra lendon
Me than se sjan lot ato qe shikoj
Vec piklat e shiut qe shpirtin kerkojn.
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt