Kur kujtoj udhetimin me skaf, si klandestin…! (2004)

[Astrit Kosturi]

ME FALNI PER VITIN: (Duhet 1994, jo 2004)

Në perpjekje, per te gjetur partnerë ne biznes dhe per te gjetur mallra me çmim te mire ne Itali, rrugen e pare e bera me skaf nga Durresi. Në fakt, “miqtë” më kishin pajisur me pasaport dhe "vizë". I kostumosur dhe me nje çante ne dore u nisa. Ne hyrje te Durresit, ishte nje lokal qe quhej “Refugjati”. Nga aty fillohej nisja, nje nisje e çuditshme, e pergatitur nga partneret e mi ne biznes.
Ate shqetesim e vuajtje, ate tmerr, e kam treguar me varg te lire në librin: I lodhur nga hajdutet:
(pak rreshta, per Ju)

Duhej të lëviznim me grupe.
Jo më shumë se dy-tre vetë.
Deri në bregun e detit.
Deri tek ca blloqe të mëdhenj betoni, të vendosur keq e keq
S’ pipëtmte asgje...
Se kush thithte në heshtje tymin e cigares.
E hodhi i shkreti, se e pa vëngër një egërshan mustaqelli.

Dallge dhe shkulmime dallgësh...
Më dukej sikur nuk merrja frymë,
Isha një viktimë në mes dhjetra viktimash i paemër.
I pambiemër.
Kush do të ushqehej me emrat e mbiemrat tanë?
Me paratë tona të djersës sonë?...
Me paratë e mia të huajtura?

Shkëmbinj betoni dhe njerëz të strukur brenda tyre.
Pritje...
Veshtrime të koduara dhe lëvizje në grupe.
M’u kujtua Gruaja.
Ç’ bënte tani me të dy fëmijët?

Një pështjellim pikash loti po më shkrehej faqeve.
Asgje nuk po kuptoja.
Në çikërrnajen e stërkalave vizatoheshin djajtë.
Që çirreshin tribunave se shqiptari është i lirë.

...........................

Pastaj të gerrmuqur, ne barkun e skafit.
Shihnim njëri-tjetrin.
Shshsht...!
Ishim viktima.
Asnjë zë.
Ishim robër.
Ishim sy të mbushur me keqardhje...
Përpëlitje, në gjurmët e frikshme te heshtjes.
Zjarrmi trupi e Zjarrmi shpirti....
.........................

[pranvera bica]

Plage te renda keto qe akoma jane te hapura dhe nuk mund te sherohen shpejt...

[Astrit Kosturi]

Plage te renda keto qe akoma jane te hapura dhe nuk mund te sherohen shpejt...

Pershendetje Vera!
Unë, kam provuar dikur dhe tani i tregoj në vargje, nderkohe ka shqiptarë që edhe në keto momente luftojne me vdekjen.

Udhetimi me skaf, ishte tmerri vet, nje fyerje dhe perçmim i jetes ...!

[Apollyon]

Udhetimi me skaf, ishte tmerri vet

Tmerri vete eshte kur je ulur ne disa thase hashashi, edhe ske asnje litar ku te mbahesh, sepse skafisti skishte ven litar per arsye qe nese e gjurmonte Guardia di Finanza, te merrte nje kthese te shpejte edhe te na flakte te gjitheve ne dete, edhe kshu mund te krijonte konfuzion tek Policia Italiane. Eshte tmerr kur ai thote hudhuni ne dete edhe aty ska asnje drite te shohesh se sa thelle eshte, hidhesh ne dete pa e dite se ku je, ne breg apo disa metra larg, zvarritesh neper mocale per te arrit ne vendin ku vijn taksite, edhe atehere nuk je i sigurte sepse taksisti mund te jete nje drogaxhi edhe pale ne cilin vend te le. Ne pritje per te marr trenin ne nje stacion te braktisur, i mashtruar nga taksisti italian, vjen policia italiane edhe te ndjek sikur te ishe trafikant droge e jo nje klandestin i nisur drejt italise per nje jete me te mire.

[SKRAPARI]

ME FALNI PER VITIN: (Duhet 1994, jo 2004)

Në perpjekje, per te gjetur partnerë ne biznes dhe per te gjetur mallra me çmim te mire ne Itali, rrugen e pare e bera me skaf nga Durresi. .........................

E paske pasur ne gjak biznesin. Po pse u nise nga Durresi. Eshte shume larg Italise dhe eshte rruge shume e rrezikeshme. Pse nuk i re nga Vlora. Per 1 ore je ne Itali. Vlonjatet jane shume humane. Ata i trajtonin shume mire klandestinet.

[ILMGAP]

I Nderuar : Z.Astrit Kosturi

Udhëtim me skaf e dëshiroj shumë , dhe shpresoj që nëse më ipet mundësia të hyp aty do dëshiroja të ikja të mos kthehasha asnjëherë në këtë vend pasiqë këtu në qdp moment që e jetoj më ngjallen kujtime trishtuese dhe aspak të këndshme për karrieren time fatkeqe të kalur këto pak vite.
Kur mendoj ndonjëherë që edhe brezat e ardhshëm do kalojnë po të njejtën trishtim dhe të njejtat probleme do të ballafaqohen mendoj se edhe ata do të kërkojnë të njejtin skaf.
Brezi (Brezat) i ardhshëm (të ardhshëm) do të vuajnë paditurinë tonë ose frikën tonë , firkë e cila është e panevojshme.

Është më e logjikshme po sikur të hapim gojën kundrejt padrejtësive , problemeve , dhunimeve etj., dhe kështu të rregullojmë dhe të ndriqojmë rrugën në të cilën po kalojmë dhe në të cilën do të kalojnë brezat e ardhshëm .
I Frigohem shumë të ardhmes së fëmijut tim pasiqë jam i sigurtë se do të pësojë më shumë se i ati , kështu do ndodh brez pas brezi sepse ne ishim (jemi) ata që gabuam (po gabojmë) dhe është e mundshme kjo gjë që të mos falet ky gabim yni.
Normalisht ne kemi në dorë timonin , ne kemi në dorë më shumë se ata (të paditurt) ne kemi më shumë se ata kriminelët , ne kemi në dorë më shumë se ata të pavetëdijësuarit etj., por ne nuk po e shfrytëzojmë këtë forcë "Supreme" do të thosha që e kemi dhe kjo mos harroni do na kushtoi dhe do i kushtoi brezit të ardhshëm.
Thjeshtë të vëm gishtin në kokë dhe të flasim : Si do të jetë e ardhmja e birit tim , pse Biri im nuk do të ketë mundësi të punësohet edhe pse ka kryer Fakulltetin , pse biri nuk do të gëzojë dashurinë edhe pse është më i dashuri , pse biri im është më i menquri është më i dituri dhe ata e konsiderojnë si të paditur etj . etj., këto janë pyetje që duhet parashtruar vetes sepse një pjesë jete jona do jetë familja , duhet të kujdesemi para se të shkatrrohet.


Me Rrespekt : ILMGAP

[Izadora]

Une se kam perjetuar,por kam degjuar qe eshte me te vertet dicka e tmerrshme.

Nje gje nuk kam arritur ta kuptoje per njerzit qe ikin me skafe klandestin :
Nje pjese niset per hall
Nje pjese per qef.


Kam degjuar se kane ikur dhe familje me femije,nuk e di ku i con nje cmenduri e till.(flas per ata per qef) .

[pranvera bica]

Pershendetje Vera!
Unë, kam provuar dikur dhe tani i tregoj në vargje, nderkohe ka shqiptarë që edhe në keto momente luftojne me vdekjen.

Udhetimi me skaf, ishte tmerri vet, nje fyerje dhe perçmim i jetes ...!

O ZOT I MADH! Kur shikoj skafe ne televizor ne erresire duke fluturuar mund te thuash dhe kur i leshojne afer bregut ndoshta edhe me thelle....uuuuuu,me ngjethet mishi....Sa t'e hyjme ne BE do shpetojne njerzit e gjore....

[Astrit Kosturi]

Tmerri vete eshte kur je ulur ne disa thase hashashi, edhe ske asnje litar ku te mbahesh, sepse skafisti skishte ven litar per arsye qe nese e gjurmonte Guardia di Finanza, te merrte nje kthese te shpejte edhe te na flakte te gjitheve ne dete, edhe kshu mund te krijonte konfuzion tek Policia Italiane. Eshte tmerr kur ai thote hudhuni ne dete edhe aty ska asnje drite te shohesh se sa thelle eshte, hidhesh ne dete pa e dite se ku je, ne breg apo disa metra larg, zvarritesh neper mocale per te arrit ne vendin ku vijn taksite, edhe atehere nuk je i sigurte sepse taksisti mund te jete nje drogaxhi edhe pale ne cilin vend te le. Ne pritje per te marr trenin ne nje stacion te braktisur, i mashtruar nga taksisti italian, vjen policia italiane edhe te ndjek sikur te ishe trafikant droge e jo nje klandestin i nisur drejt italise per nje jete me te mire.

Pershendetje Apollyon!

))))))))))) S'eshte per te qeshur, por më kenaqe, me cfar ke treguar! Eh, kjo eshte ironia e fatit tone.
Prandaj, ka mijera që akoma nuk u dihet fati.... !
Ja, keto themele gjaku, jane ndryshimi i Shqiperise, jane mbijetesa jone!

[xlindax]

nderkohe ka shqiptarë që edhe në keto momente luftojne me vdekjen.

Udhetimi me skaf, ishte tmerri vet, nje fyerje dhe perçmim i jetes ...!

Ja perse jam kunder te gjithve atyre qe thon ''jam krenar qe jam Shqiptar'' !!
....nuk din ata se cdo te thot te jesh shqiptar, nuk mund te kuptojn shum gjera qe ndihen aq krenar.

Kjo tema jote me beri x te qar qe ne pik te sabaut.
Babi im ne 95 erdhi ne Itali me skaf, nuk me ka folur ndonjeher x ate nate e tani qe lexoj ty me duket sikur lexoj ate...
Mjer prindrit tan cfar kan hequr, e mjer ata njerez qe po vuajn akoma.