All-llahu ėshtė njė, nuk ka zot tjetėr qė meriton adhurimin me meritė pėrveē Atij. Ai ėshtė mbikqyrės i pėrhershėm dhe i pėrjetshėm. Atė nuk e kap as kotja as gjumė, gjithēka ka nė qiej dhe nė tokė ėshtė vetėm e Tij. Kush mund tė ndėrmjetėsojė tek Ai, pos me lejen e Tij, e di tė tashmen qė ėshtė pranė tyre dhe tė ardhmen, nga ajo qė Ai di, tjerėt dinė vetėm aq sa Ai ka dėshiruar, Kursija e Tij (dija-sundimi) pėrfshijnė qiejt dhe tokėn. Kujdesi i Tij ndaj tė dyjave, nuk i vjen rėndė, Ai ėshtė mė i larti, mė i madhi.(El-Bekare 255)
Kur All-llahu ka vendosur pėr njė ēėshtje, ose i dėrguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjė besimtari dhe asnjė besimtareje qė nė atė ēėshtje tė tyre personale tė bėjnė ndonjė zgjidhje tjetėrfare. E kush e kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ai ėshtė larguar shumė larg sė vėrtetės.(El Ahzab 36)
Dhe rrini nė shtėpitė tuaja e mos shfaqni bukurinė tuaj si shfaqej nė injorancėn e hershme, faleni namazin, jepeni zeqatin dhe respektojeni All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij. All-llahu ka pėr qėllim qė nga ju, o familje e shtėpisė (sė Pejgamberit) tė largojė ndytėsinė e mėkateve dhe t’ju pastrojė deri nė skaj.(El-Ahzab 33).
Nuk ėshtė mėkat pėr ato (gratė tė jenė tė pambuluara) ndaj etėrve tė tyre, as ndaj djemve tė tyre, as ndaj vėllezėrve tė tyre, as ndaj djemve tė vėllezėrve tė tyre, as ndaj djemve tė motrave tė tyre, as ndaj grave tė tyre, e as ndaj robėreshave tė tyre. E, frikėsohuni (o ju gra) All-llahut, All-llahu ėshtė pranė ēdo sendi.(El-Ahzab 35)
O ti Pejgamber, thuaju grave tua, bijave tua dhe grave tė besimtarėve le t’i vėnė shamitė (mbulojė) e veta mbi trupin e tyre, pse kjo ėshtė mė afėr qė ato tė njihen (se nuk janė rrugaēe) e tė mos ofendohen. All-llahu fal gabimet e kaluara, Ai ėshtė mėshirues.(El-Ahzab 59).
Juve u janė ndaluar (t’i hani): ngordhėsirat, gjaku, mishi i derrit, ajo qė theret jo nė emrin e All-llahut, e furmja, e mbytura, e rrėzuarja, e shpuarja (nga briri i tjetrės), ajo qė e ka ngrėnė egėrsira, pėrveē asaj qė arrini ta therrni (para se tė ngordhė), ajo qė ėshtė therrur pėr idhuj dhe (u ėshtė e ndaluar) ta kėrkoni me short fatin. Kjo ėshtė mėkat ndaj All-llahut. Tashmė, ata qė mohuan, humbėn shpresėn pėr fenė tuaj (se do tė ndėrroni), andaj mos u frikėsonju atyre, por Mua tė mė frikėsoheni. Sot pėrsosa pėr ju fenė tuaj, plotėsova ndaj jush dhuntinė Time, zgjodha pėr ju islamin fe. E kush detyrohet nga uria (tė hajė nga tė ndaluarat), duke mos anuar dhe duke mos patur qėllim mėkatin, All-llahu falė shumė dhe ėshtė mėshirues.(El-Maide 3)
Krijoni Kontakt