• Ilir Mati
Do tė bėjmė njė kėrcim nė kohė me dėshmi tė shqipes nga shekulli VI pas Krishtit nė shekullin IV para Krishtit, plot 1000 vjet mes tyre dhe 2400 vjet nga sot.. Leximi i pakontestuar publikisht deri tani nga dijetarėt i shkrimit tė mozaikut tė Mesaplikut i pranuar si i shekullit tė gjashtė (fig.1, 2):
A
PAK
KE
TAC
duket se ka tė bėj me memorozimin e njė pjese kuptimplote tė njė shprehje popullore e cila sot, mbas 15 shekujsh, nė luginėn e Mesaplikut thuhet :
HA
PAK
KE
TĖ HAĒ
HA
SHUMĖ
SHKON
PĖR LUMĖ
Ky shkrim e ēon dėshminė e gjuhės shqipe nga shekulli i 14 tė pas Krishtit nė shekullin e VI tė mesjetės sė herėshme.
A mjafton indiferenca publike apo “heshtja gjoja akademike” e specialistėve dhe dijetarėve, pėr tė pranuar apo hedhur poshtė dėshminė e shkrimit tė gjuhės shqipe nė shekullin e gjashtė pas Krishtit , publikuar nė Gazeta Shqiptare nga udhėtarė me interesa kulturore si artikullshkruarsi Ilir Mati dhe miku i tij Niko Stillo? Tė dy shtegtarė, tė cilėt nuk reshtin sė kėrkuari dhe botuari gjurmė tė kulturės shqipe nė epigrafinė e lashtė tė Mesdheut.
Pėrgjigje, nė kuptimin e pėrgjithshėn tė kėsaj pyetje, e gjeta te lexoja pėrkthimin shqip nga Veniamin Dashi dhe Afrim Koēi tė librit tė Johan von Hanit, “Studime Shqiptare” shkruar nga ai mė 1854.
Johan von Han ėshtė konsideruar nga dijetarėt si njė prej themeluesėve tė albanologjisė. Ja ēfar shkruan von Han nė parathėnien e librit tė vet: “Autorit i shėmbėllen vetja me njė shtegtar, tė cilin rastėsia e hedh nė njė vend armėmbajtės (gabim shtypi, duhet tė jetė armbajtės, shėnim i I. Mati): kėtu ai mbledh disa grimca vezulluese nga rruga, mė tej shkėput pakėz xeheror nga shkėmbi, apo lan njė grusht rėre tė artė dhe pas kthimit tė tij, mostrat e mbledhura ia paraqet njohėsit pėr ekspertizė. Dhe ja ē’i thotė ky specialist: mik, mostrat e tua pėrmbajnė vėrtet diēka nga ajo qė ti beson, por nė mbledhjen e kėtyre provave ti ke vepruar jo secundum artem dhe mban pėr tė vėrtetė diēka qė s’ėshtė veēse kallp; kėshtu mė pėrgjigjet ai: dhe as qė mund tė pritej tjetėr, me qė unė nuk jam i zanatit, ndaj dhe pyetja qė shtrohet kėtu nuk duhet tė jetė se: a ėshtė ar gjithēka tė cilėn unė e quaj tė tillė, po se a mund, pėrgjithėsisht, tė gjendet ar atje ku kam qenė unė. Merruni pra, me deduksionet e mia derisa tė jeni bindur pėr kėtė, pastaj lėrini ato mėnjanė dhe filloni e arsyetoni vetė. Unė u pėrpoqa, me sa munda, t’iu tregoj mjetet dhe rrugėt pėr tė arritur kėtė qėllim dhe kėtu e shoh meritėn time. Por nė se kjo punė e imja ju sjell pėrfitim dhe ju u gėzoheni kėtyre thesareve tė ruajtura, atėhere veproni edhe ju me mua, ashtu si vepruan dikur pellazgėt me Pelorin, i cili u pat prirė atyre nė Thesalinė e sapozbuluar: mbamėni mend pėr mirė”.
Miku im i vyer Moikom Zeqo, nėpėrmjet njė artikulli tė tij kritik ndaj artikullit tė parė pėr shkrimin e mozaikut tė Mesaplikut na vuri nė punė pėr tė gjetur faktet e pakontestueshme tė leximit K dha TA tė shkoronjave tė cilat dijetarėt para nesh i lexonin R dhe A. Pra shkrimi nė mozaikun e Mesaplikut nuk del mė emri i rrallė i njė ebreu APARKEAS por njė fjalė e urtė popullore nė lidhje me jetėn e pėrditėshme: A PAK KE TAC me kuptimin ha pak ke tė hash.
Ajo qė bėn pėrshtypje ėshtė se pas dėshmisė se shkronja e katėrt e shkrimit nė mozaik nuk ėshtė R por K, si edhe pas dėshmisė se shkronja e shtatė e shkrimit mbi mozaik nuk ėshtė A por dyfishe TA ose AT, askush nuk u ndje mė nė shtyp tė na miratonte leximin ose tė na rrėzonte dėshmitė.
Si dėshmi pėr shkronjėn K sollėm emrin PATROKLOS (fig 3,4) dhe fjalėn greke GLYKOS (fig 5,6). Nė kėto dy fjalė shkronja e katėrt e shkrimit tė mozaikut tė Mesaplikut nuk ėshtė R si mendohej nga dietarėt, por K. Po ashtu dėshmia pėr shkronjėn e shtatė u soll nga emri i shenjtorit MATEO (fig 11), ku germa AT ėshtė dyfishe.
Pėr sa shkruaj mė sipėr, duket se ndjej keqardhje pėr indiferencėn ndaj lajmeve tė mira dhe tė bukura tė dėshmive, tė fakteve tė shkrimit tė gjuhės shqipe nė lashtėsi, ashtu si ndjeva keqardhje kur pashė nė mes tė Tiranės se si nė gropėn e sapo hapur pėr zbulimin e mureve tė kėshtjellės kishin hedhur me tė shpejtė plera. Por gjithėsesi, shpjegimi i von Hanit nė lidhje me fatin qė kemi pėr tė rėmuar nė njė mjedis armbajtės mė nxit e mė lumturon pėr botimin e dėshmive tė reja. Njė prej tė cilave ėshtė pasqyra prej bronxi e shekullit tė IV para Krishtit, ku nga e djathta nė tė majtėx lexojmė fjalėn ZEMLA (fig 7), (shkronja A ėshtė shkruar kokėposhtė), ashtu si nė Shkodėr i thonė me ėmbėlsi sot e gjith ditės ZEMRĖS.
Pasqyra ndodhet nė Berlin nė koleksionin e pasqyrave etruske tė Eduard Gerhard. Ajo ėshtė gjetur nė Vulēi tė Italisė, qytet nė veri tė Romės. Eshtė pasqyrė etruske.
Psqyra ėshtė zbukuruar me njė skenė nga mitologjia. Aty shihet Zemla e pėrqafuar nga njė djalosh me emrin FULUNSH (fig 8), nė prani tė APULU dhe tė njė tjetėr djaloshi qė ėshtė duke i rėnė njė cyle dyjare. Ndoshta njė satir, personazh qė shpesh gjėndet pranė Dionisit, Bakut, Fuflunit nė vizatimet e lashta. Gdhėndėsi artist, pėrqafimin e Zemlės e ka paraqitur prindėror, ndėrsa pėrqafimin e Fuflunit me mė shumė ndjenjė dioniziake.
Tė gjitha fjalėt mbi pasqyrė lexohen nga e djathta nė tė majtė. Shkrimi ėshtė shkrim i njohu, tė cilin e prunė fenikasit, a ndoshta erdhi nga zonat e Nilit tė Mesėm nė Mesdhe aty nga fillimi i mijėvjeēarit tė parė tė reės sė vjetėr.
Me njė herė, njė njohės i mitologjisė tė Greqisė sė vjetėr, do tė gjente nė pasqyrė njė skenė nga jeta e bijės sė Kadmit, motėrs sė Ilirit, me emėr Semele e cila ishte e dashura e Zeusit dhe qė u pėrvėlua nga rrufetė e Zeusit mbasi i kėrkoi tė dashurit t’i shfaqej me gjithė madhėshtinė e tij. Po ashtu ai do tė kuptonte se kemi tė bėjmė me njė pėrqafim nė sy tė Apolonit, tė djalit tė Semele Dhrionisti, tė cilin ajo e kishte nė tė njėjtėn kohė edhe tė dashur. Semele ėshtė hyjnesha e dithėrimave dashurore tė zemrės, ndėrsa Dhrionisi, ėshtė hyu i qejfit, ai qė nxiste qejfet, verėn, orgjitė dhe qė grekėrit e pėrfytyronin tė zbukuruar me dhri, rush tė varur nė vesh.
Kėtė hy, romakėt e thėrrisnin Bak ndėrsa etruskėt FUFLUN por edhe FUFLON. Askush deri mė sot nuk e di sepse etruskėt atė hy e thėrrisnin ashtu. Gjithashtu si grekėt dhe latinėt nuk kanė dhėnė ndonjė shpjegim pėr domethėnien e fjalės Semele dhe Zemla.
Por duke parė se nė Vulēi, tė vjetrit Semeles sė grekėve i thėrrasin ZEMLA, ashtu si ne shqiptarėt sot nė Shkodėr e shqiptojmė fjalėn zemėr me pėrkėdheli ZEMLA, dhe pėrgjithėsisht nė veri zemna dhe nė jug zemra, na bėhet tė mendojmė se qoftė dhe rastėsisht sot nė kohė moderne, ne shqiptarėt dėshmojmė pėrdorimin ende tė asaj fjale tė lashtė.
Madje edhe fajala FUFLUN, FUFLON, na duket se mos ka tė bėj me furfullon, e cila nė shqip ka po atė kuptim tė drithėrimės me tė cilėn ėshtė lidhur nė antikitet FUFLUN –i.
Emri APULU, nė pasqyrė ėshtė po aq i kuptueshėm pėr greqishtfolėsit sa edhe pėr shqip folėsit. Madje po tė marrim parasysh se shpesh etruskėt shkronjėn U e lexojnė edhe O, emri i hyut Apollon nuk ka asgjė pėr tė kundėrshtuar nė formėn e shkruar nė pasqyrė. Nė shqip atė emėr e kemi me pėrkdheli edhe Pulo.
Kėto fjalė tė pasqyrės, do t’i konsiderojmė se rastėsisht japin informacion tė kuptueshėm pėr shqipfolėsit.
Tė nxitur nga ato fjalė shumė mirė qoftė edhe rastėsisht tė kuptuara, do tė kėrkojmė nė shkrimet etruske se mos gjejmė edhe fjalė tė tjera, tė cilat edhe ato qoftė edhe rastėsisht i kuptojmė me shqipen.
Kėto informacione pėrngjasimi qoftė edhe tė rastėsishme, do tė na shėrbejnė pėr tė ngritur njė hipotezėn tė kasaj forme :
« A ka mundėsi qė, ashtu si kemi prurė nė kohė moderne dėshmi tė pakontestueshme tė mardhėnieve tė shqipes me greqishten e vjetėr dhe me latinishten, pa qėnė grek a latin, por pjesė kontribuese nė ato qytetėrime, tė kemi sjellė edhe mardhėniet me njė popull tjetėr tė mesdheut, etruskėt. »
Kjo hipotezė ėshtė e ndryshme nga ajo qė kanė ngritur autorė tė tjerė, tė cilėt janė pėrpjekur pa sukses tė zhdukin misterin etrusk me anėn e shqipes (francezi Majani), a tė konsiderojnė shqiptarėt e sotėm pasardhės tė tyre ( N. Falaski). Kėta autorė, si edhe tė tjerė si ata, kanė vėnė re se nė shkrimet etruske kishte gjėra qė i kuptonin me shqipen. Ndėr mė shumė se 11 mijė shkrime etruske tė gjetura dhe tė regjistruara shkencėrsisht, kėta autorė kanė interpretuar disa dhjetra, herė herė edhe nė kundėrshtim me njėri tjetrin, duke lėnė nė mister mijra tė tjerė. Rjedhimisht me pretendimet e tyre, kėta autorė nuk shkuan shumė larg si nė mjedisin botėror tė etruskologjisė ashtu edhe nė mjedisin shkencor shqiptar.
Metoda qė ne kemi zgjedhur ėshtė ajo e pėrpunimit tė sinjaleve tė rastit, metodė qė nė elektronikė psh mbėshtetet matematikisht. Nė elektronikė mblidhen dhe magazinohen sinjalet e rastit dhe pastaj ata studiohen se mos mes tyre gjėndet njė ligjėsi.
Nė gjuhėsi, nė rastin tonė, ne do tė mbledhim fjalė tė cilat do t’i konsiderojmė se rastėsisht i kuptojmė me shqipen. Fjalė, tė cilat ndoshta do tė jenė edhe tė shoqėruara me figura si ajo e Zemlės. Nė se ato fjalė do ti gjejmė edhe nė shkrime mė tė gjata, atėherė ne do tė shikojmė nė se nė ato shkrim del informacion lehtėsisht i kuptueshėm nga njė shqipfolės. Nuk do tė kemi frikė nga ndryshimi i gjuhės nė kohė, sepse jemi me fat, ashtu si thotė prof Ēabej gjuha shqipe ndryshon ngadalė nė kohė. Kėt e verteton si meshari i Buzukut, ashtu edhe shkrimi nė mozaikun e Mesaplikut dhe prania nė shqip e fjalėve krejtėsisht tė ngjashme me sanskritishten.
Pra, do tė lexojmė maksimumin e mundėshėm tė shkrimeve etruske. Do tė evidentojmė fjalėt rastėsisht tė kuptueshme dhe pasi tė kemi bėrė kėtė punė, ato fjalė do t’i hedhim nė tryezėn e dijes pėr tė kuptuar lloin e mardhėnieve me popullin etrusk, i cili nuk konsiderohet deri mė sot indoeuropian. Do tė kėrkojmė tė gjejmė nė se ishim vetėm fqinj nė Adriatik qė nga shekulli i tetė para Krishtit, kontribues nė kulturėn e tyre deri nė shekullin e dytė pas Krishtit, a diēka tjetėr qė na lidh, dhe qė ne shqiptarėt e dėshmojmė sot nė jetėn tonė tė pėrditėshme. Etruskėt janė tė zhdukur nga ashpėrsia romake, por ata kanė lėnė tė dėshmi tė kulturės sė tyre nė shkrimet e tyre tė mrekullueshme.
Shkrimet e vjetra, nuk janė shkruar pėr dijetarė. Ato janė shkruar pėr njeriun e thjeshtė qė gjuhėn e tij dinte tė paktėn ta lexonte. Nė se ato shkrime nuk kuptohen, ato atėhere bėhen objekt i studimit tė dijetarėve. Ne do tė marrim rrugėn pėr tė gjetur e mbledhur ato fjalė qė nė shkrimet etruske kuptohen nga njė njeri i thjeshtė, nga njė shtegtar a udhėtar, quheni si tė doni, i cil tė paktėn ka mėsuar se si lexohen sot nė universitetet e botės ato shkrime dhe si tregohet kultura etruske nė ato universitete.
Busull do tė jenė edhe mėsimet e Herman Bengstonit pėr ēdo kend qė kėrkon tė udhėtoj, tė vėshtroj, tė kėrkoj e tė studioj nė antikitet.
Jeni tė lutur tė nderuar lexues tė na ndiqni nė udhėtimin tonė.
Fjalorth i fjalėve rastėsisht tė ngjashme
APULU: Pulo
FUFLUNSh: Furfullon
ZEMLA: zemla, zemna, zemra
http://www.balkanweb.com/gazetav4/index.php?id=32608
Krijoni Kontakt