Jetimi qe prinderit i ka te gjalle

[biligoa]

Jetimi qe prinderit i ka te gjalle

Është fakt se shoqëria ka shumë kategori të njerëzve: të varfër, të mjerë, jetimë etj.
Të gjitha këto kategori kanë kuptim të veçantë në gjuhën arabe.
Ajo që ne po e trajtojmë në këtë temë është jetimi.
Fjala jetim në Kuran është përmendur në shumë vende.
Allahu xh.sh. na ka urdhëruar disa punë që ne duhet t'i kemi parasysh me jetimin.
Momentalisht jemi duke folur për jetimin nga i cili kanë hequr dorë edhe nëna edhe babai e jo për atë që i ka vdekur babai.
Ky është një lloj i veçantë i jetimit, të cilin nëna e ka braktisur, kurse babanë e ka të zënë me punë.
Atij që i vdes nëna është i mjerë, pra ky është në situatë më të vështirë sesa jetimi të cilit i ka vdekur babai, sepse nëna është ajo që tregon dhembshuri për fëmijën dhe qëndron më afër tij, kurse babai nga vetë natyra është më i ngurtë në ndjenja.
Jetimi që prindërit i ka të gjallë është më keq se jetimi që i ka prindërit e vdekur, sepse ata jetojnë, nuk tregojnë përkujdesje për të dhe nuk ndjejnë dashuri dhe dhembshuri ndaj tij.
Ka disa baballarë që për ta shtëpia është vetëm një hotel për të pushuar nga monotonitë e ditës.
Ky baba vjen në shtëpi pasi fëmijët bien të flenë, ata as që e shohin babanë por as babai nuk i sheh ata.
Pastaj të nesërmen del herët nga shtëpia kur fëmijët janë në shkollë.
Është e vërtetë se ky baba ua siguron anën materiale fëmijëve të tij, por nuk e di se me këtë rend shtëpiak i shkatërron ata shpirtërisht dhe në aspektin social.
Jeta nuk është vetëm materie, por është materie, shpirt dhe ndjenja.
I thërrasim të gjithë baballarët e tillë që t'i frikësohen Zotit dhe të përkujdesen për fëmijët dhe për shtëpitë e tyre.
Nuk i ndalojmë prindërit që të mos udhëtojnë, por u themi që edhe familjen mos ta harrojnë, pra ta lënë nënën që t'i kryej punët e prindit.
I themi atij bashkëshorti që është i zënë me tregti, që të mos e preokupojë edhe gruan me punët e tij, sepse ai është i zënë jashtë, gruaja brenda, atëherë ku mbesin fëmijët?
Le ei frikësohet Zotit ky baba dhe le ta lë gruan e vetë me fëmijët, që fëmijët të mos i prekin dy fatkeqësi, humbja e babait dhe e nënës.
Po ashtu, u bëjmë thirrje baballarëve që të qëndrojnë me fëmijët, sado i madh të jetë aktiviteti i tyre.
Ne në islam kemi tradita të veçanta, nuk punojmë me racizëm, me politikë shkatërruese dhe as me teorinë e kolonializmit në shtëpitë dhe me fëmijët tanë.

Autor: Omer Abdulkafi
Perktheu: Ziber Lata
Marre nga libri: ''Kjo eshte feja jone''