World fact book per Kosoven

[Anesti_55]

Libri Botëror i Fakteve publikon të dhëna jo të sakta mbi historinë dhe demografine e shtetit te ri te Kosovës

Libri Botëror i Fakteve, (World fact book) qe është një publikim i përvitshëm i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës (CIA) të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, dhe që ofron informacione të stilit kalendaresk mbi vendet e botës ka paraqitur se fundi nje pasqyre per Kosoven, ku ka disa gabime qe lidhen me historine e saj dhe me demografine. Ne te harrohet te permendet prania autoktone shqiptare te pakten deri ne pushtimin osman, si dhe paraqitet sikur Kosova ka qene vazhdimisht nen superioritet serb dhe e zbret perqindjen e popullit shqiptar ne Kosove per here te pare poshte nivelit te 90%.

Ky libër ofron dy deri në tri faqe përmbledhje të dhënash demografike, gjeografike, qeveritare, ushtarake dhe ekonomike të shteteve të njohura ndërkombëtarisht. Pak ditë pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës, më 28 shkurt, edhe Kosova u bë pjesë e Librit Botëror të Fakteve të CIA-s, me arsyetimin se tashmë Kosova është një shtet i pavarur dhe i njohur nga një numër shtetesh. Por disa prej të dhënave të paraqitura në historikun demografik, (mbi popullsinë) e Kosovës, nuk janë të sakta. Në të thuhet se serbët migruan në territoret e Kosovës moderne në shekullin e 7-të, por nuk u inkorporuan plotësisht deri në shekullin e 13-të. Mundja e serbëve në Betejën e Kosovës në vitin 1389, çoi në 5 shekuj pushtim nën regjimin otoman, gjatë të cilit një numër i madh turqish dhe shqiptarësh u vendosën në Kosovë. Në fund të shekullit të 19-të, shqiptarët zëvendësuan serbët si grupi dominues etnik në Kosovë.

Por bazuar në faktet historike, Kosova ka qenë territor i Dardanisë, pjesë e mbretërisë ilire që në shekullin e 4-ërt para Krishtit. Ndërsa serbët, ose më saktë sllavët erdhën në Ballkan në shekullin e 7-të, atëherë kur Kosova u absorbua në Perandorinë Bullgare dhe kultura sllave dhe e krishterë u çimentuan në rajon. Si qendër e rezistencës sllave ndaj Kostandinopojës, Kosova u sundua herë nga serbët, herë nga bullgarët e herë nga Bizanti, derisa u pushtua nga principata serbe e Rashkës, në fund të shekullit të 11-të. Ishte pikërisht pas kësaj periudhe, që gati për 3 shekuj serbët u munduan ta shndërrojnë Kosovën, në atë që ata e quajnë sot djepin e Serbisë, duke ngritur kishat e manastiret e tyre në disa prej qyteteve, megjithëse duhet saktësuar se manastiret dhe kishat kanë qenë të vendasve, që njiheshin si shqiptarët e mëpasëm, sepse edhe në gravurat e tyre sot ka njerëz me “plisa” në kokë, apo ndryshe qeleshe. Gjithashtu, duhet veçuar se betejën e Fushë-Kosovës nuk e humbën veç serbët, pasi në të morën pjesë princër shqiptarë dhe bullgarë. Për të ndalur sulmet e otomanëve, Gjergj Kastrioti Skënderbeu shkoi në Serbi për të kërkuar ndihmën e princërve serbë, por ata refuzuan dhe aleanca e kastriotëve me Janosh Hunadin e Hungarisë u shkëput, duke mundësuar çarjen më të lehtë nga taborët turq. Në vitin 1389, forcat otomane mundën një koalicion prijësish vendas të drejtuar nga Llazar Hrebeljanoviç, në atë që njihet si Beteja e Fushë-Kosovës. Me rënien e Serbisë, Kosova dhe Novo Bërdo kryen rezistencën e fundit ndaj pushtuesve otomanë në vitin 1441, dhe në vitin 1455 Shqipëria (ku bënte pjesë edhe Kosova) u pushtua plotësisht nga Perandoria Otomane, duke mbetur pjesë e kësaj perandorie për gati 500 vjet, deri në vitin 1912, kur Ismail Qemali shpalli pavarësinë e Shqipërisë. Në atë kohë, referuar Lidhjes Shqiptare të Prizrenit të 10 qershorit të vitit 1878, trevat e shqiptarëve etnikë kishin dërguar përfaqësues-delegatë, sikurse edhe në Kuvendin e Vlorës, duke shprehur vullnetin e përbashkët për një shtet.

Të dhënat e publikimit të CIA-s mbi Kosovën vazhdojnë me faktin se Serbia rimori kontrollin e Kosovës nga Perandoria Otomane, gjatë Luftës së Parë Ballkanike (1912) dhe pas Luftës së Dytë Botërore (1945) qeveria e Republikës Federale Socialiste e Jugosllavisë, e udhëhequr nga Josip Tito, e njohur Kosovën si provincë autonome, brenda Serbisë. Por faktet historike janë paksa ndryshe. Serbia nuk e rimori Kosovën, pasi ajo iu dha nga Konferenca e Ambasadorëve në Londër, duke e shkëputur kështu padrejtësisht një pjesë të Shqipërisë pas shpërbërjes së Turqisë.

“Në katër dekadat që vijuan, shqiptarët e Kosovës lobuan për më shumë autonomi dhe Kosovës iu dha statusi thuajse i barabartë i një republike në Kushtetutën Jugosllave të vitit 1974. Pavarësisht lëshimeve legjislative, nacionalizmi shqiptar u rrit edhe më shumë në vitet 1980, duke çuar në protestat dhe thirrjet e shqiptarëve për pavarësi. Pikërisht në këtë periudhë, serbët në Kosovë filluan të ankohen për keqtrajtim, gjë e cila u përdor nga lideri nacionalist i asaj kohe, Sllobodan Millosheviç, për të fituar mbështetjen mes votuesve serbë, shumë prej të cilëve e konsideronin Kosovën si djepin e kulturës së tyre. Nën regjimin e Millosheviçit, Serbia miratoi një kushtetutë të re në vitin 1989, e cila zvogëloi në mënyrë drastike autonominë e Kosovës, dhe liderët shqiptarë iu përgjigjën kësaj lëvizjeje duke organizuar një referendum në vitin 1991, që e shpalli Kosovën të pavarur nga Serbia”, - vazhdon publikimi i “World fact book”.

E vërteta është se në vitet ‘78-‘79 shqiptarët drejtuan me Mahmut Bakallin Republikën Federative të Jugosllavisë sipas sistemit të rotacionit. Kosova ishte autonome dhe njihej si KSAK - Krahina Serbe Autonome e Kosovës. Në 1981, në mars, shpërthyen demonstratat, të mbështetur në kushtetutën e federatës që e njihte atë krahinë si njësi konstituive, por pa të drejtë shkëputjeje, sikurse edhe republikat e tjera. Në mars 1989, pak përpara se Sllobodan Millsheviçi të udhëhiqte një tubim agresiv në Gazimestan-Fushë-Kosovë me rastin e 600-vjetorit të betejës së vitit 1389, Serbia ia hoqi plotësisht autonominë Kosovës. Iu hoqën të gjitha të drejtat, Kuvendi drejtohej nga një serb, gjuha u ndalua, në TV dhe radio jepej vetëm 30 minuta deri në 1 orë emision informativ në shqip për gati 2 milionë shqiptarë dhe më pak se 200 mijë serbë.

Publikimi vazhdon, duke treguar se pikërisht pas kësaj, regjimi i Millosheviçit nisi masat represive ndaj shqiptarëve, ndërsa qeveria e Kosovës, e udhëhequr nga Ibrahim Rugova, u përpoq të përdorte rezistencën pasive për të fituar mbështetjen ndërkombëtare. Por të lodhur nga keqtrajtimet e serbëve, shqiptarët krijuan në vitin 1995 Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe nisën një kryengritje. Në vitin 1998, Millosheviçi autorizoi një fushatë luftarake që rezultoi në masakra dhe dëbim masiv të shqiptarëve etnikë nga ushtria, policia dhe forcat paraushtarake serbe. Komuniteti ndërkombëtar u përpoq të zgjidhë konfliktin në mënyrë paqësore, por Millosheviçi refuzoi marrëveshjen e propozuar të Rambujesë, gjë që çoi në një fushatë tremujore bombardimesh nga NATO. Aleanca nisi luftimet në mars të vitit 1999, dhe arriti të detyrojë forcat serbe të tërheqin ushtrinë dhe policinë nga Kosova në qershor 1999. Pikërisht në këtë vit, Këshilli i Sigurimit të Kombeve të Bashkuara miratoi Rezolutën 1244, e cila e vendoste Kosovën nën administrimin e përkohshëm të Administratës së OKB-së, që njihet ndryshe si UNMIK-u, në pritje të zgjidhjes së statusit përfundimtar të Kosovës. Në vitin 2001, UNMIK-u dekretoi Kornizën Kushtetuese, e cila krijoi institucionet e përkohshme të vetëqeverisjes së Kosovës, dhe në vitet që pasuan, UNMIK-u i kaloi gradualisht kompetencat tek këto institucione. Me ndërmjetësimin e Kombeve të Bashkuara, në vitin 2005 nisi procesi i bisedimeve shqiptaro-serbe, për të përcaktuar statusin e ardhshëm të Kosovës. Negociatat e mbajtura për gati 2 vjet mbi çështjet e decentralizimit, trashëgimisë kulturore dhe të drejta e minoriteteve, dështuan në arritjen e një marrëveshjeje, pasi shqiptarët kërkonin pavarësinë, ndërsa Serbia nuk ofronte asgjë më shumë se autonominë. Në 17 shkurt të vitit 2008, Parlamenti i Kosovës shpalli pavarësinë nga Serbia. Një tjetër fakt jo i saktë historik, i publikuar në faqen me të dhënat për Kosovën, në Librin Botëror të Fakteve të CIA-s, është se serbët përbëjnë 7 për qind të popullsisë së Kosovës. Bazuar në të dhënat zyrtare të këtij viti, popullsia e Kosovës është rreth 2,2 milionë banorë, prej të cilëve vetëm 4 për qind janë serbë, ndërsa mbi 92 për qind janë shqiptarë, pjesa tjetër është etni rome, turke dhe boshnjake

Duke pare dhe diskutimet e komuniteteve muslimane, si ne Kosove dhe ne shqiperi te cilat kane nje fryme pro turke, shpesh me ka shkuar ndermend nje pyetje.A ndjehen shqipetaret e Kosoves se kane qene te pushtuar nga Turqia?apo e quajten e ate si clirimtare nga Serbia?Nese i konsiderojne clirimtare atehere nuk kemi histori te njejte.Shqipetaret muslimane te Shqiperise e deklarojne veten te pushtuar nga turqia por qe ma pas ndjene, shijen e konvertimit dhe te politikave te pushtuesit.Perse shqipetaret u cliruan te fundit nga turqia?Por a u cliruan apo u deklaruan te pa varur nga fuqite e medha?( me duket si kopromentues fakti se ngritja e flamurit ishte ne menyre paqesore, mos e vendosni ne Durres por ne nje vend tjeter ,ne Vlore)

[Harudi]

Citati më poshtë,eshtë e vërteta e jote apo gjindet e shkruar në librin në fjalë ...?

E vërteta është se në vitet ‘78-‘79 shqiptarët drejtuan me Mahmut Bakallin Republikën Federative të Jugosllavisë sipas sistemit të rotacionit. Kosova ishte autonome dhe njihej si KSAK - Krahina Serbe Autonome e Kosovës. Në 1981, në mars, shpërthyen demonstratat, të mbështetur në kushtetutën e federatës që e njihte atë krahinë si njësi konstituive, por pa të drejtë shkëputjeje, sikurse edhe republikat e tjera...

[Anesti_55]

Kjo pjese eshte koment i historianit .Une kam shtuar vetem pjesen e quaotezuar ne blu

[Harudi]

Kjo pjese eshte koment i historianit .Une kam shtuar vetem pjesen e quaotezuar ne blu

Cilit historian


Ethnic Serbs migrated to the territories of modern Kosovo in the 7th century but did not fully incorporate them into the Serbian realm until the early 13th century. The defeat of the Serbian empire at the Battle of Kosovo in 1389 led to five centuries of Ottoman rule during which large numbers of Turks and Albanians moved to Kosovo. By the end of the 19th century, Albanians replaced the Serbs as the dominant ethnic group in Kosovo. Serbia reacquired control over Kosovo from the Ottoman Empire during the First Balkan War of 1912. Kosovo became an autonomous province of Serbia with status almost equivalent to that of a republic under the 1974 Constitution of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia. Despite legislative concessions, Albanian nationalism increased in the 1980s, which led to riots and calls for Kosovo's independence. At the same time, Serb nationalist leaders, such as Slobodan MILOSEVIC, exploited Kosovo Serb claims of maltreatment to secure votes from supporters, many of whom viewed Kosovo as their cultural heartland. Under MILOSEVIC's leadership, Serbia instituted a new constitution in 1989 that revoked Kosovo's status as an autonomous province of Serbia. Kosovo Albanian leaders responded in 1991 by organizing a referendum that declared Kosovo independent. Under MILOSEVIC, Serbia carried out repressive measures against the Albanians in the early 1990s as the unofficial Kosovo government, led by Ibrahim RUGOVA, used passive resistance in an attempt to try to gain international assistance and recognition of an independent Kosovo. Albanians dissatisfied with RUGOVA's passive strategy in the 1990s created the Kosovo Liberation Army and launched an insurgency. Starting in 1998, Serbian military, police, and paramilitary forces conducted a counterinsurgency campaign that resulted in massacres and massive expulsions of ethnic Albanians. International attempts to mediate the conflict failed, and MILOSEVIC's rejection of a proposed settlement led to a three-month NATO bombing campaign against Serbia beginning in March 1999 that forced Serbia to agree to withdraw its military and police forces from Kosovo. UN Security Council Resolution 1244 (1999) placed Kosovo under a transitional administration, the UN Interim Administration Mission in Kosovo (UNMIK), pending a determination of Kosovo's future status. A UN-led process began in late 2005 to determine Kosovo's final status. The negotiations ran in stages between 2006 and 2007, but ended without agreement between Belgrade and Pristina. On 17 February 2008, the Kosovo Assembly declared Kosovo independent. Since then, over fifty countries have recognized Kosovo. Serbia continues to reject Kosovo's independence and subsequently has sought an advisory opinion with the backing of the General Assembly from the International Court of Justice on the legality under international law of Kosovo's independence declaration.

CIA-The WorldFact book

[Anesti_55]

Cilit historian


Ethnic Serbs migrated to the territories of modern Kosovo in the 7th century but did not fully incorporate them into the Serbian realm until the early 13th century. The defeat of the Serbian empire at the Battle of Kosovo in 1389 led to five centuries of Ottoman rule during which large numbers of Turks and Albanians moved to Kosovo. By the end of the 19th century, Albanians replaced the Serbs as the dominant ethnic group in Kosovo. Serbia reacquired control over Kosovo from the Ottoman Empire during the First Balkan War of 1912. Kosovo became an autonomous province of Serbia with status almost equivalent to that of a republic under the 1974 Constitution of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia. Despite legislative concessions, Albanian nationalism increased in the 1980s, which led to riots and calls for Kosovo's independence. At the same time, Serb nationalist leaders, such as Slobodan MILOSEVIC, exploited Kosovo Serb claims of maltreatment to secure votes from supporters, many of whom viewed Kosovo as their cultural heartland. Under MILOSEVIC's leadership, Serbia instituted a new constitution in 1989 that revoked Kosovo's status as an autonomous province of Serbia. Kosovo Albanian leaders responded in 1991 by organizing a referendum that declared Kosovo independent. Under MILOSEVIC, Serbia carried out repressive measures against the Albanians in the early 1990s as the unofficial Kosovo government, led by Ibrahim RUGOVA, used passive resistance in an attempt to try to gain international assistance and recognition of an independent Kosovo. Albanians dissatisfied with RUGOVA's passive strategy in the 1990s created the Kosovo Liberation Army and launched an insurgency. Starting in 1998, Serbian military, police, and paramilitary forces conducted a counterinsurgency campaign that resulted in massacres and massive expulsions of ethnic Albanians. International attempts to mediate the conflict failed, and MILOSEVIC's rejection of a proposed settlement led to a three-month NATO bombing campaign against Serbia beginning in March 1999 that forced Serbia to agree to withdraw its military and police forces from Kosovo. UN Security Council Resolution 1244 (1999) placed Kosovo under a transitional administration, the UN Interim Administration Mission in Kosovo (UNMIK), pending a determination of Kosovo's future status. A UN-led process began in late 2005 to determine Kosovo's final status. The negotiations ran in stages between 2006 and 2007, but ended without agreement between Belgrade and Pristina. On 17 February 2008, the Kosovo Assembly declared Kosovo independent. Since then, over fifty countries have recognized Kosovo. Serbia continues to reject Kosovo's independence and subsequently has sought an advisory opinion with the backing of the General Assembly from the International Court of Justice on the legality under international law of Kosovo's independence declaration.

CIA-The WorldFact book

Spo te kuptoj.keto jane te dhenat e CAs dhe me lart i ke ne shqip por gjithashtu dhe te komentuara dhe te kontestuara nga historiani

[Harudi]

Spo te kuptoj.keto jane te dhenat e CAs dhe me lart i ke ne shqip por gjithashtu dhe te komentuara dhe te kontestuara nga historiani

Të dhëna/komentime/përkthime jo të sakta ka ofruar "historiani"(!!!?)e jo si e ke paraqit fillimin e shkrimit::

Libri Botëror i Fakteve publikon të dhëna jo të sakta mbi historinë dhe demografine e shtetit te ri te Kosovës

A ka emër-mbiemër ky farë "historiani"?

Ky farë "historiani" ka komentuar/shtuar krejt gabim këtë pjesë (quote) e cila nuk është në shkrimin origjinal të CIA-s...:

E vërteta është se në vitet ‘78-‘79 shqiptarët drejtuan me Mahmut Bakallin Republikën Federative të Jugosllavisë sipas sistemit të rotacionit. Kosova ishte autonome dhe njihej si KSAK - Krahina Serbe Autonome e Kosovës. Në 1981, në mars, shpërthyen demonstratat, të mbështetur në kushtetutën e federatës që e njihte atë krahinë si njësi konstituive, por pa të drejtë shkëputjeje, sikurse edhe republikat e tjera...

...andaj ky farë "historiani" keqinformon edhe lexuesin shqipfolës dhe shtrembëron të dhënat nga faqja zyrtare e CIA-s (librit...)
Më habitë fakti,se edhe ti e ke përtypë këtë shtrembërim nga "historiani",sikur mund t'a përtypin edhe shumë të tjerë nga Shqipëria në mungesë të njohjes së,historisë,kulturës,gjeografisë,statusit politik...etj që kishte Kosova në ish-jugosllavi!

Besoj se tashti e kuptove,se edhe ti mund të jeshë "viktimë" e komenteve të "historianit"pa emër!

[Anesti_55]

[QUOTE]

Të dhëna/komentime/përkthime jo të sakta ka ofruar "historiani"(!!!?)e jo si e ke paraqit fillimin e shkrimit::

Mahmut Bakalli
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
• Have questions? Find out how to ask questions and get answers. •Shko te: navigacion, kërko
Mahmut Bakalli politikan Kosovar, lindi në Gjakovë më 19 janar 1936 dhe vdiq në Prishtinë më 14 prill 2006.

Shkollimin e mesëm e kreu në Prizren, ndërsa Fakulltetin e shkencave politike e kreu në Beograd. Punoi si pedagog në Universitetin e Prishtinës, ishte Kryetar i Komitetit komunal të LK të Prishtinës, pastaj edhe kryetar i Komitetit krahinor të Lidhjes së komunistëve të KSAK-së si dhe anëtar i Kryesisë së Komitetit Qendrorë të Lidhjes së Komunistëve të Jugosllavisë nga viti 1971 deri më 1981. Mbas shpërthimit të demonstratave studentore-gjithpopullore në tërë Kosovën, gjatë vitit 1981, si dhe mospajtimeve me qëndrimet e Kryesisë së KQ të LKJ-së, jep dorëheqje nga funksionet politike-partiake dhe me këtë veprim, distancohet nga programet dhe aktivitetet për implementimin e strategjisë së LKJ-së, serbo-komuniste, për Kosovën. Mirëpo, gjatë viteve vijuese, pos punës së pedagogut në UP, është pjesmarrës i denjë, si politikolog dhe intelektual, në jetën dhe zhvillimet politike-publike brënda dhe jasht Kosovës, si strateg dhe mbështetës i zgjidhjes së çështjes shqiptare dhe, në veçanti, të Kosovës në Ballakan.

Gjatë viteve 2001-2004 ishte deputet i AAK-së, i përbërjes së I-rë pas luftës, në Kuvendin e Kosovës. Në ndërkohë, pas zgjedhjeve të II-ta qenrore në Kosovë, me formimin e Qeverisë së koalicionit LDK-AAK, ishte këshilltar politik i ishkryeministrit Ramush Haradinaj, poashtu ishte edhe këshilltar politik i kryeministrit Bajram Kosumi.

Marrë nga "http://sq.wikipedia.org/wiki/Mahmut_Bakalli"

Natyrisht qe do te gjej dhe autorin. Por serbet nuk kane qene budallej te njihnin autonomin e plote te kosoves.Nuk shoh ndonje dizinformim ne kete mes.Nuk eshte shume e rendesishme.por ja ku e ke dhe ne dokument:Serbia instituted a new constitution in 1989 that revoked Kosovo's status as an autonomous province of Serbia.
Por nuk ka rendesi se sie njeh ti autonomine por se si e njohin ato.Ketu flitet per gabime historike mbi te cilat eshte mbeshttur CIA.Ajo qe ka rendesi eshte se historianet shqipetare dhe kosovare te gjene sa me shume argumete historike te mbeshtetura ne dokumente apo ne zbulime arkeologjike qe faktojne egzistencen e dardaneve 2500 vjet me pare ne keto troje.Besoj se nuk ka ndonje keqkuptim.Mire u ndigjofshim

[SHKOZA]

Duke pare dhe diskutimet e komuniteteve muslimane, si ne Kosove dhe ne shqiperi te cilat kane nje fryme pro turke, shpesh me ka shkuar ndermend nje pyetje.A ndjehen shqipetaret e Kosoves se kane qene te pushtuar nga Turqia?apo e quajten e ate si clirimtare nga Serbia?Nese i konsiderojne clirimtare atehere nuk kemi histori te njejte.Shqipetaret muslimane te Shqiperise e deklarojne veten te pushtuar nga turqia por qe ma pas ndjene, shijen e konvertimit dhe te politikave te pushtuesit.Perse shqipetaret u cliruan te fundit nga turqia?Por a u cliruan apo u deklaruan te pa varur nga fuqite e medha?( me duket si kopromentues fakti se ngritja e flamurit ishte ne menyre paqesore, mos e vendosni ne Durres por ne nje vend tjeter ,ne Vlore)[/QUOTE]

Dua qe ta shprehi mendimin tim rreth kesaj qeshtje qe ke ngritur i nderuar, duke u munduar qe te mos ju paragjykoj ne ate se qka keni dahsur te konkludoni ne kete paragraf .
Historiografia shqiptare sikurse edhe historiografite e popujve tjere vazhdon te zhvillohet dhe te evoluoj. Faktet dhe provat e reja, hapja e arkivave te Stambollit dhe hulumtimet dhe gjetjet e tjera te fakteve do te sjellin edhe shume permiresime, pse jo edhe nje ndryshim ne percaktimin dhe perceptimin edhe ne qeshtjen e marredhenijeve te shqiptareve me Perandorine Osmane. Une mendoj se duhet ti qasemi kesaj teme pa paragjykime, sikurse vetem kane filluar ti qasen shume studiues. Historiografia shqiptare iu ka qasur dhe e ka prezentuar gjate kohes se monizmit kete qeshtje me teper ne kendveshtrimin bardh e zi.

Une se paku sa kam mundur te kuptoj, periudha peseqindvjeqare e marredhenijeve te shqiptareve me Perandorine Osmane ka qene ne shumicen e kohes me teper periudhe e bashkepunimit dhe bashkejeteses se sa e konfliktit te hapur. Perandoria Osmane , sikurse te gjitha perandorite e kohes , bile me teper se sa te tjerat ka qene perandori e shume popujve, ku me dashje ose padashje , nga rrethanat dhe faktoret e imponuara kane bashkejetuar shume popuj dhe ku ne nje fare menyre sidomos popujt e islamizuar, kane pase ne pjesen me te madhe te kohes disa perparesi te cilat i kane shfrytezuar.

Populli shqiptar i lene anash nga perandorite dhe mbreterite e krishtera, me forcimin e Rusise cariste dhe tendeces se saj per te rritur ndikimin ne Ballkan, sigurishte se nuk do te mund te gjente aleate me te afert per te mbijetuar dhe vazhduar ruajtjen e indentitetit sesa Perandorine Osmane. Fundi i fundit nuk ishte perandori vetem e turqeve, por e shume popujve,ne kete kontekst bukur shume edhe e shqiptareve. Kjo ishte vetem nje menyre per te mbijetuar dhe ruajtur indentitetin, rimarre nen kontroll nje pjese te tokave qe Perandorite serbe e bullgare i paten aneksuar dhe kolonizuar . Megjithese aleancat , nese mund ta quaj keshtu, behen per interesa dhe aty ku perfundojne interesat e perbashketa dalin edhe kundershtimet .
Periudha e lulezimit te tregtise , ekonomise , fuqise ekonomike dhe ushtarake gjate XVII dhe XVIII te kesaj perandorije kishin ndikim te drejperdrejte edhe ne qytetet dhe viset shqiptare. Poashtu dobesimi i kesaj perandorije pas krizes lindore dhe forcimit te Rusise , gjendja e rende politike, ekonomike dhe ushtarake , si dhe fillimi i coptimit te kesaj perandorie nga shtete satelite te Rusise dhe shteteve qe kishin interesa te aferta me ato te Rusise , rrezikuan drejpersedrejti edhe coptimin dhe dobesimin e faktorit shqiptar.

Pra deshi apo nuk deshi dikush shumica e popullsise shqiptare eshte islamizuar, ka ruajtur indentitetin kombetar , ka ruajtur nje lloj autonomie ne ate perandori, ka qeverisur trojet e veta ne shumicen e kohes dhe shume here edhe perandorine ose pjese te mira te kesaj perandorije , ka luftuar per kete perandori dhe ka perfituar aq sa ka mundur nga kjo perandori, sikurse edhe e ka kundershtuar me arme kur jane krijuar rrethanat qe te krijojne shtetin e tyre.

Me respekt Shkoza nga Prizreni

[Anesti_55]

[QUOTE=SHKOZA;2312161]

Pershendetje.Te pakten kesaj rradhe shoh nje shkrim te sinqerte ashtu sic e ndjen ne ndergjegjen e tij, pra nga kendveshtrimi i nje qytetari te thjeshte dhe jo si analiste e historiane qe per nga rendesia e temes kurre nuk shprehin te verteten, por perdorin retorike me nje fjale as mish e as peshk.Ato nuk kane guxim te marrin persiper pergjegjesi historike.

B]Une se paku sa kam mundur te kuptoj, periudha peseqindvjeqare e marredhenijeve te shqiptareve me Perandorine Osmane ka qene ne shumicen e kohes me teper periudhe e bashkepunimit dhe bashkejeteses se sa e konfliktit te hapur.[/B]

Po kjo eshte nje e verte por i perket dardaneve dhe jo fiseve te tjera.Natyrisht qe pas pushtimit te popujve te tjere dhe shqipetaret do te kishin te njetin fat.Por ne dryshim me fiset e tjera ilire dardanet me pushtimin otoman u cliruan nga serbet.Deri ketu eshte krejt normale qe dardanet nuk kishin interesa per ta luftuar turqine.

[B]nga rrethanat dhe faktoret e imponuara kane bashkejetuar shume popuj dhe ku ne nje fare menyre sidomos popujt e islamizuar, kane pase ne pjesen me te madhe te kohes disa perparesi te cilat i kane shfrytezuar. [/B

Pra pas clirimit nga serbet dardanet duke u islamizuar u bene perfitues te privilegjeve qe te jepte pushtuesi i ri.A nuk eshte ky nje argument per te perligj urrejtjen e popujve te tjere, te perjashtuar nga keto perparesi?

Populli shqiptar i lene anash nga perandorite dhe mbreterite e krishtera, me forcimin e Rusise cariste dhe tendeces se saj per te rritur ndikimin ne Ballkan, sigurishte se nuk do te mund te gjente aleate me te afert per te mbijetuar dhe vazhduar ruajtjen e indentitetit sesa Perandorine Osmane.

Se c'ka pune rusia ne kete mes nuk e kuptoj.Shqipetaret kishin probleme me Bullgaret, serbet e mamazezet, si dhe me greket, po ashtu sic kishin dhe keto me njeri tjetrin.

Kjo ishte vetem nje menyre per te mbijetuar dhe ruajtur indentitetin, rimarre nen kontroll nje pjese te tokave qe Perandorite serbe e bullgare i paten aneksuar dhe kolonizuar .

Po perse popujt e tjere nuk e zgjodhen kete menyre?

Pra deshi apo nuk deshi dikush shumica e popullsise shqiptare eshte islamizuar, ka ruajtur indentitetin kombetar , ka ruajtur nje lloj autonomie ne ate perandori, ka qeverisur trojet e veta ne shumicen e kohes dhe shume here edhe perandorine ose pjese te mira te kesaj perandorije, ka luftuar per kete perandori dhe ka perfituar aq sa ka mundur nga kjo perandori,

A nuk eshte ky asimilim?A nuk ke leshuar ketu nga morali duke pranuar te behesh pjese kontribuese e pushtuesit per te dhunuar lirite e popujve te tjere qofte me luftra qofte me qeverisje?Ne saje te ketij bashkepunimi (asimilimi)a nuk ndane shqipetaret sebashku me turqit, te njejten urrejtje te popujve te tjere?
Nga sa jam shprehur, nuk dua te penalizoj popullin tim per kete fakt,pasi ishte nje rrjedhoje historike e kushtezuar nga pushtimi, por nuk mund te mos pranoj se kjo ishte produkt i nje politike te pushtuesit otoman, per ti percare popujt e perandorise e per te lehtesuar keshtu pushtetin e saj mbi keto popuj.
Perfundimisht pas renies se perandorise otomane fakti qe shqipetaret u cliruan te fundit a nuk solli kjo humbjen e trojeve shqipetare?A dolem te humbur shqipetaret nga kjo mardhenie me turqine?
A nuk del dhe nje here ne pah se europa perendimore ishte dashamirese e shqipetareve, miqesi kjo e krijuar nga heroi yne kombetare Gjergj Kastirioti, qe beri te mundur shpalljen e pavarsise duke organizuar patriotet shqipetare, per te ruajtur keshtu kete shqiperi qe gezojme sot?A nuk kontribuan ato per shume vjet me konstruktuar shtetin shqipetare?
Por a nuk ishin perseri perendimoret qe nderhyne per te cliruar Kosoven?A nuk jane po ato qe kerkojne te na ndihmojne ne rrugen drejt evropianizimit te plote?

Megjithese aleancat , nese mund ta quaj keshtu, behen per interesa dhe aty ku perfundojne interesat e perbashketa dalin edhe kundershtimet .

Tashme keto interesa a quhen te perfunduara?Atehere a nuk paskemi dhe ne te drejte qe si cdo popull tjeter i ish perandorise ndonese dhe kaq vone te rimarrim moralin e humbur te rikthehemi nevlerat tona, te heqim cdo huazim , zakon e tradite te ketij pushtuesi?Te pastrojme deri gjuhen amtare e ta pasurojme ate me fjale te reja sic kane bere dhe te tjeret?E nese aleancat behen per interese, a nuk jemi ne duke lidhe aleanca te reja e per kete ,a nuk duhet te formatizohemi ne pershtatje te kultures se ketyre vendeve?

[Harudi]

Anesti_55

Dëgjo/lexo dhe mbaje mend:

Kosova ishte autonome dhe njihej si KSAK - Krahina Serbe Autonome e Kosovës.

-KSAK-ishte shkurtesa për Krahina Socialiste Autonome e Kosovës (e jo krahina srbe autonome e kosoves si e thua ti).


Tjetra:

E vërteta është se në vitet ‘78-‘79 shqiptarët drejtuan me Mahmut Bakallin Republikën Federative të Jugosllavisë sipas sistemit të rotacionit.

-Republika ( atë kohë,Socialiste) Federative e Jugosllavisë,në vitet 78-79 as që ka pasë sistem të rotacionit,sepse ka pasë kryetarin e përhershëm të saj!

-As në të 78-tën e as në të 79-tën (dhe asnjëherë),Mahmut Bakalli nuk ka qen drejtues i ish-jugosllavisë!