Fjalë të ndryshme të gegërishtes dhe të toskërishtes

[kapllani]

buk dij pse po shkrueni gjithmon "osht" a "tomli". përsa dij unë nji "o" s'ekziston në këto fjalë, por vetëm zanore. kështuqi duhet me shkrue "âsht" dhe "tâmel".

[kapllani]

a nuk ka fjala me u qartë kuptimin me u çmendë, me u tranue, me u tërbue?

[Gordon Freeman]

hehe kapllan qashtu ko mendu po ajo koka me "ç" te forte e per ket fjalen qarte qe ka dmthnjen e prishjes (qartet tamli = prishet qumshti) qetash e ndiva edhe mir e ki nuk ben (o)sht po "âsht" eshte origjinale po kjo me "o" eshte shum von ne perdorim garant prej kullerave se nuk ka ne dialekt geg!

[PELASG]

Fakti që ne toskët nuk e kuptojmë fjalën qartë, është vetëm se ajo tek dialekti tosk përdoret 'çartë' dhe jo 'qartë'. Psh: Kur themi, 'mos fol për çartë' dmth mos fol kot!!!

[ZANOR]

Zanor pak me duket se po e ngatrron fjalen kjart dhe qart per mendimin tim fjala qartje ka dallim nga fjala kjart sepse qartja paraqet anen e keqe ndersa fjala kjart paraqet anen e mire u qartë dhe u kthijell jan dy fjale qe dallojn shum ne kuptim ,apo shembell tjeter qatrafel njeri i perzhdredhur ecen shtremt pra jo drejt siq mendoj une kjo fjale ka bazen formuese te numri kater dhe jo te ngjyra siq kemi rastin e fjaleve kjart kalter kthjellt kfjellt .
Pra fjale qe duhet analizuar sidomos gjate perdorimit sepse nese e perdorim ne dialektin tosk ather menjanojm nje mori fjalesh .
Kemi edhe raste tjera per shembull
Me ka ra rasti qe vete ta perjetoj .
U pershendetem me nje mik nga Shqiperia ai me tha ;
Eja neser prap , une ju gjegja patjeter por jo te vi prap dhashte zoti e vi mbare .
Qart qartsim qartsoj i qarte jane fjale te krijuara nga fjala kjart .

Po atë e thash e skjarova unë se janë të ndryshme

1. qartë - keq negtiv

2. kjartë - mirë pozitiv po ti e ke ngatrrua kuptimin çka shkrova

krejt ashtu si shkrova ashtu fliten ato dy fjalë

pa rilexoni edhe njëherë i nderuar!

[zogu dukagjinas]

Keni kujdes dhe mos i ngaterroni shume fjalet e embela e te bukura te gjuhes sone sepse nuk me vjen aspak mire

[ZANOR]

Fakti që ne toskët nuk e kuptojmë fjalën qartë, është vetëm se ajo tek dialekti tosk përdoret 'çartë' dhe jo 'qartë'. Psh: Kur themi, 'mos fol për çartë' dmth mos fol kot!!!

E po ja që keni rastin ta kuptoni e mësoni, po a mos është pak si vonë, se ka shumë tjera....

për ç q thuaje se në gjuhen e popullit pak respektohen

Fjaët qartë, çartë e qartësi nuk janë pozitive në shqip, po kemi kjartë, skjarim, e keni të kjartë, apo e keni të qartë? Natyra e gjuhës tregon vetiu - kjartë, kthjelltë.

[ZANOR]

I nderuari, xh.gashi

t' mbeta borxh se fjala - qartaqejf, mir; the se ke kuptimin - qartje qejfi, prishje qejfi, ma ke qart; qejfin....thohet kur dikush ta prishë vullnetin, qejfin

poashtu fjala - prapë, që thohet e shkruhet shqip krejt gabimisht, në v4nd t6ë fjalës - përsëri: eja prapë, shko prapë, prap, ka kuptmin - eja prapsht, mbrapshtë, shko prapsht, mbrapshtë, sepse vetiu fjala - prap, është negative, ashtu sikur kemi fjalët: prapësi, praptim, praptua (përmbysë, rrokullisë-je), prapambetje etj.

[ZANOR]

buk dij pse po shkrueni gjithmon "osht" a "tomli". përsa dij unë nji "o" s'ekziston në këto fjalë, por vetëm zanore. kështuqi duhet me shkrue "âsht" dhe "tâmel".

pjesa dermuese e kombit i thot: omël/amël, omëlcinë, tomël/tamël, sepse fjalët OMË/AMË JANË TË NJEJTA QË KUPTOHET EMRI OMA SHQIPE, AMA SHQIPE, e oma/ama
t'omëm/t'amën, ku lidhet vetiu me kuptimin - omël/amël, e nuk thonë as ambël, as ombël, me b. Kemi shprehjet: e thirri e oma/ama, në kuptimin - ajo që e lindi, si fjalë shumë ma e lashtë se fjala - nona/nana/nëna

kjo osht shqipja

e dikush tha, pse - osht, e jo ashtë/është, sepse hyn në rangun standardizimin e shqipes me gjuhët madhore: osht, shqip/ ist, gjerm./ est, lat.freng./ is, ang, kurse fjalët - ashtë/është nuk i përkasin standardizimit të shqipes, e me a hundore/ë-pazë - as nuk përkojnë me sistemin kibernetik, as me modernizimin e shqipes

cilat janë ma moderne: osht, apo ashtë/është? Natyra e gjuhës tregon vetiu!

Apo te fjala - tomël - tamël/tambël/qumësht, cila osht ma moderne si fjalë standarde?

Po fjala - kumsht, kumshti, hirra e djathit, që nxinet sikurse kosi, si t'i thomë?
Kumshtë, kumshti apo qumësht/qumështi, këtu përzihen fjalët - tomël e qumsht.

Nëse i thomë - qumësht, tomlit/tamlit/tamblit - po kumshtit si t'i thomë?

Në pjesën dermuiese të atdheut shqiptar, flitet kjo shqipe!

[PELASG]

pjesa dermuese e kombit i thot: omël/amël, omëlcinë, tomël/tamël, sepse fjalët OMË/AMË JANË TË NJEJTA QË KUPTOHET EMRI OMA SHQIPE, AMA SHQIPE, e oma/ama
t'omëm/t'amën, ku lidhet vetiu me kuptimin - omël/amël, e nuk thonë as ambël, as ombël, me b. Kemi shprehjet: e thirri e oma/ama, në kuptimin - ajo që e lindi, si fjalë shumë ma e lashtë se fjala - nona/nana/nëna

kjo osht shqipja

e dikush tha, pse - osht, e jo ashtë/është, sepse hyn në rangun standardizimin e shqipes me gjuhët madhore: osht, shqip/ ist, gjerm./ est, lat.freng./ is, ang, kurse fjalët - ashtë/është nuk i përkasin standardizimit të shqipes, e me a hundore/ë-pazë - as nuk përkojnë me sistemin kibernetik, as me modernizimin e shqipes

cilat janë ma moderne: osht, apo ashtë/është? Natyra e gjuhës tregon vetiu!

Apo te fjala - tomël - tamël/tambël/qumësht, cila osht ma moderne si fjalë standarde?

Po fjala - kumsht, kumshti, hirra e djathit, që nxinet sikurse kosi, si t'i thomë?
Kumshtë, kumshti apo qumësht/qumështi, këtu përzihen fjalët - tomël e qumsht.

Nëse i thomë - qumësht, tomlit/tamlit/tamblit - po kumshtit si t'i thomë?

Në pjesën dermuiese të atdheut shqiptar, flitet kjo shqipe!

O Zanor, nuk ka modernizime gjuha shqipe, se nuk është pajisje ta modernizosh ti si të duash, ka vetëm rrjedhime dhe këto rrjedhime ose 'evolime' të gjuhës nuk duhen marrë gjithnjë parasysh sikur të jene më të favorshme për tu përdorur!!! Shkonja 'â' është një veçori që e dallon shumë dialektin Geg nga ai i Shqipërisë së Mesme dhe nga dialekti Tosk, madje është një thesar për gjuhën shqipe, pasi është shumë i lashtë ky tingull, që fatkeqësisht ka humbur tek dialekti Tosk. Prandaj unë mendoj se ka të drejtë Kapllani kur cilëson se âsht, apo tâmël nuk shkruhet dhe as shqiptohet me 'a' apo me 'o', pasi asnjë nga këto dy zanore nuk e zëvendëson dot këtë tingull(zanore) sepse në të vërtet ky tingull përfaqëson dy tinguj të marrë sëbashku, prandaj unë sygjeroj(thjeshtë mendimi im) që alfabetit shqip t'i shtohet dhe tingulli 'â' para se të jetë shumë vonë dhe të zhduket si tingull!!!

Në cilën pjesë dërrmuese të Shqipërisë flitet ajo shqipe?! Ajo shqipe që propozon ose që na paraqet ti është dialekti i Shqipërisë së Mesme, që zë një vend modest në nëndialektet shqiptare!!! Dialekti Geg zë pjesën dërrmuese të gjuhës shqipe, fatkeqësisht jo asaj letrare!!!

p.s. Megjithëse vetë jam Tosk dhe flas këtë dialekt(Tosk), përsëri nuk kam sesi të shtrembëroj faktet që flasin vetë!!!

Geg e Tosk,
Malsia, Jallia,
e nji gjuh t'gjith na bashkon!!!
''AT GJERGJ FISHTA''