Islami dhe shqiptaret - Parakushtet per t´i besuar islamit

[tanedius]

degjo nqs ty te duket 1400 vjet me para jo shume larg atehere nuk te them gje tjeter por aishja ka qene 9 vjec dhe mos ka pasur ndonje gabim ne shtyp per ate 6 prandaj te lutem mos u lodh kot...
ti je si

[Shën Albani]

Lexoje kete shkrim dhe bindu vet, do te dijsh dhjetra here me shume se ke ditur me pare. Autori eshte profesor ne Universitetin e Indise. Adresen e ke ne fund! Uen nuk do ta komentoje fare, do ta shohish origjinalin! Komentimi do t´ishte tragjik!


--------------------------------------------------------------------------------

FAMILJA E RESULULL-LLAHUT [SAL-LALL-LLAHU ALEJHI VE SEL-LEM]

--------------------------------------------------------------------------------
Familjen e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në Mekë para hixhretit e për_mbanin Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe bashkëshortja e tij, Hatixhja, e bija e Huvejlit. U martua me të në moshën njëzet e pesë vjeç, e ajo ishte dyzet vjeç. Hatixhja ka qenë bashkë_shortja e parë e Resulull-llahut, [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Gjatë jetës së saj nuk është martuar me tjetër grua. Me të ka pasur djem e vajza. Prej djemve asnjëri nuk i ka mbetur gjallë. Vajzat e tij kanë qenë: “Zejnebja, Rukaja, Ummu Kulthum dhe Fatimja.

Zejneben e ka martuar për Ebu-l-As b. Er-Rebia, djalin e hallës. Rukajën dhe Ummu Kulthumen i ka martuar për Uthman b. Affanin[radijall-llahu anhu] dhe atë së pari njërën, e pas vdekjes së saj edhe tjetrën. Fatimen e martoi për Ali b. Ebi Talibin, në kohën mes dy betejave të Bedrit dhe të Uhudit. Fatimja ia lindi dy nipa: El-Hasanin dhe El-Husejnin, dhe dy mbesa: Zejneben dhe Ummu Kulthumen.

Është e njohur se Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka pasur privilegj në raport me muslimanët tjerë, për sa i përket grave të kurorëzuara, më tepër se katër, për arsyera të shumta. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është kurorëzuar më trembëdhjetë gra. Dy i kanë vdekur derisa ishte gjallë, ndërsa nëntë kanë jetuar pas vdekjes së tij. Kanë vdekur Hatixhja [radijall-llahu anha]. dhe “Nëna e të vobektëve, Zejnebe bint Huzejmeh. Me dy gra nuk ka hyrë në kurrfarë lidhje bashkë_shortore.

Ja tani emrat e grave të tija dhe diç për to:

2. Sevda, vajza e Zum’atit, me të cilën Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është martuar në muajin shevval të vitit dhjetë të pejgamberllëkut të tij, e vetëm disa ditë pas vdekjes së Hatixhes. Para Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Sevda ka qenë e martuar për djalin e axhës së saj, Es-Sekran b. Emër, i cili ka vdekur, e ajo mbeti e vejë.

3. Aishja, vajza e Ebu Bekrit, me të cilën u martua në shevval të vitit njëmbëdhjetë të pejgamberllëkut të tij, apo një vit pas Sevdës, ose dy vjet e pesë muaj para hixhretit. E martoi si vajzë gjashtë vjeç. Me të hyri në lidhje martesore në shevval, shtatë muaj pas hixhretit, në Medinë. Vetëm Aishja ka qenë vajzë prej të tëra grave tjera. Ajo ishte krijesa më e dashur e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Ka qenë gruaja më e arsimuar në fikh (sheriatit) dhe përgjithësisht muslimanja më e arsimuar.

4. Hafsa, vajza e Umer b. El-Hattabit. Ka mbetur e vejë, pas burrit Hunejs b. Huzafet es-Sehmi mes betejës së Bedrit dhe Uhudit. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me të u martua në vitin e tretë hixhri.

5. Zejnebja, vajza e Huzejmetit nga fisi Benu Hilal b. Amër b. Sa’sa’a. Kjo e ka pasur ofiqin “Nëna e të vobektëve”, për shkak të mirësisë dhe butësisë ndaj tyre. Ka qenë e martuar për Abdul b. Xhahshin i cili ra shehid në Uhud. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me të u martua në vitin e katërt hixhri. Ajo vdiq tre-katër muaj pas martesës me Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

6. Ummu Selemja, Hinda, vajza e Umejjes. Ka qenë e martuar për Ebu Selemin i cili ka vdekur në muajin xhumadel-uhra të vitit 4 h. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me të u martua në muajin shevval të po atij viti.

7. Zejnebja, vajza Xhahsh b. Rebabit nga fisi Benu Esed b. Huzejme. Ajo ka qenë vajza e hallës së tij. Ka qenë e martuar për Zejd b. Harithin, të cilin Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e kishte adoptuar për djalë. Zejdi është shkurorëzua nga ajo, ndërsa All-llahu [subhanehu ve teala] e shpalli ajetin me të cilin i drejtohet Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: “Dhe, meqë Zejdi kishte jetuar me të dhe ishte shkurorëzua, Ne të martuam me te, në mënyrë që për besimtarët të mos jetë mëkat të martohen me gratë e djemve të tyre të përvetësuar, pasi që ata janë ndarë; si e cakton All-llahu ashtu duhet të bëhet.” (33, 37).

Në lidhje me këtë martesë janë shpallur disa ajete në suren “El-Ahzab” në të cilat është sqaruar problematika e të birit të adoptuar. Në lidhje me këtë ende do të bëhet fjalë. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u martua me Zejneben në muajin dhul-ka’de të vitit 5 h.

8. Xhuvejrijja, vajza e El-Harithit, kryeparit të fisit Benu-l-Mustalak nga Huza’ati. Ajo ka qenë mes robërve të luftës të Benu Mastalakëve. Me rastin e ndarjes së plaçkave lufte, ajo i ra hise Thabit b. Kajs b. Shemmasit. Ajo kërkoi që të lirohet, ndërsa Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e zgjodhi problemin e saj dhe u martua me të në muajin shaban të vitit 6 h.

9. Ummu Habiba, vajza e Ebu Sufjanit, ishte e martuar për Ubejdullah b. Xhahshin. Së bashku janë shpërngulur në Abisini. Ubej_dullahu renegoi nga Islami dhe e pranoi krishterimin. Ky vdiq, ndërsa Ummu Habiba mbeti në Islam si muhaxhirkë në Abisini. Kur Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e dërgoi Amër b. Umejjeh Ed-Dameriun tek Negusi me mesazh për të pranuar Islamin, në muajin muharrem të vitit 7 h., Amri e lypi Ummu Habiben për Resulull-llahun, [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Pastaj e dërgoi në Medinë me Sherhabil b. Hasenetin, e Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u martua me të.

10. Safija, e bija e Hujej b. Ahtabit, nga fisi Benu En-Nadir. Kjo hebreje ka qenë mes robërve të luftës të Hajberit. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e zgjodhi për vete, e liroi nga robëria dhe u martua me të pas pushtimit të Hajberit në vitin 7 h.

11. Mejmunja, e bija e El-Harithit, motra e Ummul-Fadël Lubabe El-Harithit. Me të u martua në muajin dhul-ka’de të vitit 7 h., gjatë kohës së umres suplementare, pasi që e ka kryer umren.

Këto janë njëmbëdhjetë gratë me të cilat është martuar Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], me të cilat ka pasur jetë bashkëshortore dhe prej të cilave dy kanë vdekur gjatë jetës së tij: Hatixhja dhe Zejnebja, nëna e të varfërve. Nëntë gra të tjera kanë jetuar edhe pas vdekjes së Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

Dy gratë, me të cilat nuk ka pasur jetë bashkëshortore, janë nga dy fise të ndryshme. Njëra është nga fisi Ebu Kulab, ndërsa tjetra nga fisi Benu Kinda.

Xhuvejnijja ka qenë me origjinë nga Benu Kindët. Aty-këtu ekzis_tojnë mospajtime mendimesh, por këto nuk na interesojnë gjithaq.

Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i ka pasur edhe dy robëresha. njëra ka qenë Maria Koptase, të cilën ia ka dhuruar Mukavkisi. Ajo ia lindi djalin Ibrahimin, i cili ka vdekur në Medinë, më 28 apo 29 shevval të vitit 10 h., që i përgjigjet 27. janarit 632.

Robëresha e dytë ka qenë Rejhanja, e bija e Zejd En-Nadarit apo El-Kurejdhit. Ka qenë mes robërve të luftës të Benu Kurejdhëve. Resu_lull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] këtë e zgjodhi për vete. Disa thonë se e ka liruar dhe është martuar me të. Mendimi i parë, sipas Ibnu-l-Kijamit, është më i saktë.

Ebu Ubejde, pos këtyre dy robëreshave, i përmend edhe dy të tjera. Njëra është Xhemilja, të cilën e ka fituar mes robërve të luftës dhe tjetrën ia ka dhuruar Zejnebja, vajza e Xhahshit.

Ai i cili pak më mirë e studion jetën e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] do të kuptojë se martesat e Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me kaq shumë gra para mbarimit të jetës, dhe gati tridhjetë vjet pas djalërisë së vet, kanë pasur domethënie më të thellë se sa kënaqësitë fizike. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në lulen e rinisë së vet e ka pasur vetëm Hatixhen dhe Sevdën, dhe atë Hatixhja ka qenë gati plakë.

Shumica do të mendojnë se numri kaq i madh i grave i është nevo_jitur Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ngase ka pasur aso fuqie, që ka mundur t’a frenonte vetëm në këtë mënyrë.

Por jo, assesi, ky nuk ishte shkaku! Kanë ekzistuar qëllime tjera, shumë më fisnike dhe shumë më madhështore se ato të cilat arrihen përgji_thësisht me martesë.

Përcaktimi i Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] që ta përforcojë miqësinë me Ebu Bekrin, Umarin dhe Aliun, është realizuar me anë të lidhjeve të forta martesore përkitazi me Aishen e Hafsën, dhe me martesën e vajzës së vet Fatimen me Aliun. Miqësinë e Uthmanit e ka lidhur për vete me martesën e vajzave të veta Rukajën dhe Ummu Kulthumen. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe këta katër njerëz kanë qenë shtyllë dhe mbështetje e mbarë muslimanëve, sikurse pesë vaktet e namazit, që janë gjithsesi shtyllë e fesë Islame.

Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka ditur mirë të tërë atë se çka kanë përjetuar këta së bashku me te, duke u flijuar për Islamin. All-llahu ka dashur që të gjithë këta viganë, me sukses t’i përballojnë të gjitha mynxyrat, të gjitha befasitë, vështirësitë dhe sakrificat pa pasoja të mëdha.

Nga zakonet e mira arabe ka qenë edhe respektimi i miqësisë. Vjehrri ka paraqitur derën përmes së cilës janë afruar familjet me origjinë të ndryshme fisnore. Ka qenë turp të mos respektohet vjehrri, familja e tij dhe të afërmit e tij.

Andaj Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me anë të martesave të shumta ka pasur dëshirë që t’i rrënonte bedenet e armiqësisë mes fiseve, për hir të Islamit. Ka dashur që të çrrënjoset urrejtja mes tyre.

Ummu Selemja ka qenë nga fisi Benu Mahrum. Kjo ka qenë lidhja mes Ebu Xhehlit dhe Halid b. Velidit. Kur u martua me të, Halidi më nuk ka pasur qëndrim armiqësor kundër muslimanëve, por përkundrazi, pas një kohe të shkurtër vullnetarisht përqafoi Islamin. Gjithashtu, Ebu Sufjani më nuk ndërmori kurrfarë armiqësi kundër Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pas martesës së Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me vajzën e tij.

Fiset Benu Nadir më nuk ndërmorën kurrfarë provokimesh e as armiqësi pas martesës së Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me Xhuvejnijjen dhe me Safijen. Përkundrazi, Xhuvejnijja me martesën e vet i solli fisit të vet kënaqësi dhe mirëqenie. As’habët liruan robërit nga afro njëqind shtëpi, pas martesës së saj.

Askush, pra, nuk mund të mohojë kontributin e madh që kanë dhënë këto martesa për përmirësimin e situatës, dhe sa ndikim të madh kanë pasur tek njerëzit.

Gjëja më madhështore prej të gjitha këtyre është ajo që Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka qenë i urdhëruar ta arsimojë dhe ta edukojë popullin i cili kurrgjë nuk ka ditur për kulturën, civilizimin, arsimin, edukatën, për normat themelore përkitazi me ndërtimin e shoqërisë dhe ngritjen e saj.

Bazat sipas të cilave është ndërtuar shoqëria islame, i kanë penguar mashkujt të përzihen me gra të panjohura. Andaj, sipas parimeve nuk ka qenë i mundur arsimimi i drejtpërdrejtë i grave, ndonëse nevoja për arsimimin e tyre, nuk ka qenë më e vogël se për arsimimin e mash_kujve, por ndoshta më e madhe dhe më e fuqishme.

Prandaj Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk ka pasur tjetër rrugëdalje, pos t’i zgjedhë gratë me aftësi, mundësi, dhe afinitete të ndryshme, për t’i arsi_muar dhe edukuar, për t’ua mësuar Islamin dhe dispozitat e Islamit, në mënyrë që ato t’i kushtohen edukimit të beduineve dhe qytetareve, të moshuarave dhe të rejave dhe në këtë mënyrë të bartin amanetin e ed-da’vetit - mësimit dhe arsimimit islam te bota femrore.

Gratë e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] - nënat e besimtarëve, kanë luajtur rol të madh në transmetimin e gjendjes familjare, veseve dhe sjelljet e natyrës së Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] posaçërisht ato që kanë jetuar gjatë me të, sikurse Aishja, [radijall-llahu anha] Ajo ka transmetuar shumë fjalë të tija dhe ka bërë përshkrimin e shumë veprave të tija.

Ka ekzistuar edhe një martesë, me të cilën është dashur të ndërpri_tej një zakon paraislam përkitazi me të birin e adoptuar. Djali i adoptu_ar në kohën paraislamike gëzonte të gjitha të drejtat dhe ligjshmëritë sikurse i biri i lindur. Kjo ngjarje ka pasur pasoja të mëdha, sepse nuk ka qenë lehtë të anulohet diç që ishte e rrënjosur në zemrat e njerëzve.

E drejta e të birit të adoptuar ishte në kundërshtim me rregullat, të cilat Islami i kishte themeluar në të drejtën bashkëshortore - martesën dhe shkurorëzimin, pastaj trashëgimia dhe procedurat tjera të së drejtës të sheriatit.

Për shkak të fshirjes së kësaj rregulle paraislame, All-llahu [subhanehu ve teala] e ka urdhëruar Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] të martohet me vajzën e hallës së tij, Zejneben, vajzën e Xhahshit, gruan e mëparshme të Zejdit. Këta dy nuk kalonin mirë, andaj Zejdi deshti të ndahej prej saj gjatë kohës kur fiset e bashkuara Arabe luftonin kundër Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe muslimanëve. Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] frikësohej nga propaganda e munafikëve, mushri_këve dhe hebrenjve, dhe pasoja që do të kishte kjo propagandë tek muslimanët dhe besimtarët e dobët, andaj dëshironte që Zejdi të mos ndahet nga Zejnebja, për shkak sprovimeve, në të cilat do të mund të binte. Kjo hamendje nuk përputhej me misionin e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], prandaj All-llahut [subhanehu ve teala] e ka qortuar:

“Ndërsa kur i the atij, të cilit All-llahu i dhuroi të mira, e edhe ti i ke bërë të mira: “Mbaje gruan tënde dhe frikësohu All-llahut!” - në vetvete e ke fshehur të vërtetën, atë që All-llahu do ta qet në shesh, dhe je frikësuar nga njerëzit, ndërsa All-llahu është më i denjë t’i frikësohesh...” (33, 37).

Në fund Zejdi i dha shkurorëzim Zejnebes, e Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u mar_tua me Zejneben mu atë ditë kur është caktuar rrethimi i Benu Kurejdhëve, e pas iddetit - kohës postmartesore.

All-llahu [subhanehu ve teala] e ka urdhëruar këtë martesë, e Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk ka pasur tjetër zgjidhje e as tjetër rrugëdalje pos ta bënte këtë. All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:

“...Dhe, meqë Zejdi kishte jetuar me të dhe ishte shkurorë_zua, Ne të martuam me të, në mënyrë që për besim_tarët të mos jetë mëkat të martohen me gratë e djemve të tyre të përvetësuar, pasi që ata janë ndarë; si e cakton All-llahu ashtu duhet të bëhet.” (33, 37).

Kjo ndodhi që të anulohen rregullat e adoptimit, si me fjalë ashtu edhe në vepër:

“Thirrni ata sipas etërve të tyre, kjo është më e drejtë te All-llahu.” (33,5). Muhammedi nuk është prind i asnjërit prej njerë_zve tuaj, por është Pejgamber i All-llahut dhe Lajmëtar i fundit i fesë - e All-llahu e di mirë çdo gjë.” (33, 40).

Ekzistojnë shumë doke të shëmtuara, të cilat nuk mund të zhdu_ken vetëm me fjalë, apo të përmirësohen vetëm me ligjërime. Është e domos_doshme të ndiqen me shembuj në praktikë, sipas personaliteteve shembë_llorë. Kjo shpjegon ngjarjen e cila i ka ndodhur muslimanëve në umre, pas marrëveshjes në Hudejbije. Ka pasur muslimanë, që i ka njohur Urvete b. Eth-Thekafi, për të cilët çdo gjest i Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka qenë më i rëndësishëm se vetvetja e tyre. Kështu për shembull gati sa nuk rriheshin mes veti rreth qitjes ujë Resulull-lla_hut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] për të marrë abdest, duke garuar se cili më tepër do t’i shkonte për huji. Garonin në dhënien e betimit në besnikëri gjer në vdekje, ndër_sa pas marrëveshjes kur i urdhëroi të çohen e t’i prejnë kurbanet, askush nuk deshti ta dëgjonte, për çka u pikëllua dhe u mërzit shumë. Por kur Ummu Selemja i propozoi që së pari ai vetë të vepronte kështu dhe për këtë të mos fliste me asnjërin, e ky e dëgjoi dhe veproi ashtu, atëherë as’habët shpejtuan duke garuar që edhe ata të veprojnë siç veproi ai. Të gjithë i prenë kurbanet e vet, duke imituar Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

Kjo na flet se zbatimi praktik i ndonjë dispozite ka qenë shumë më efikas se sa urdhri me fjalë.

Martesa me Zejneben gjithsesi ka qenë shkas që munafikët dhe shpirtligët të nxisin tek muslimanët e dobët dërdëllira, delendisje dhe dyshime, sidomos duke pasur parasysh se Zejnebja ka qenë gruaja e pestë e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Deri atëherë muslimanët nuk kanë ditur për më tepër se katër gra në Islam, e sidomos për gruan e të birit të adoptuar.

Atëherë, për të parën herë kuptuan se All-llahu [subhanehu ve teala] e ka veçuar Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nga rregulli i sheriatit për katër gra, që nuk i ka lejuar askujt tjetër prej muslimanëve, pos atij, për shkak të qëllimeve për të cilat kemi shkruar.

Është e vlefshme të përmendet se të afërmit (farefisi) e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kanë pasur respekt të madh ndaj grave të Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] I kanë çmuar ato, kishin sjellje njerëzore ndaj tyre dhe i donin ato si nënat e veta. Ato gjithashtu kanë gëzuar autoritet dhe nder të madh, dhe kanë qenë kre_nare, të durueshme dhe të sjellshme. Njëra-tjetrës ia respektonin të drejtat bashkëshortore ndaj Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Nuk ziheshin mes veti dhe nuk kishin kërkesa të mëdha. Kanë qenë të kënaqura edhe pse jeta ishte shumë e vështirë dhe e mundimshme.

Enesi[radijall-llahu anhu] thotë: “Nuk e di se ndonjëherë Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në jetën e vet ka parë pogaçe të butë dhe taze, apo somun, e as dele të tërë të pjekur në shtëpinë e vet.”

Aishja [radijall-llahu anha] ka thënë: “Në shtëpinë e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] rrallëherë ndizej zjarri, ndoshta, dy-tri herë në dy muaj,” e Urvete pyeti: “E me çka ju ka ushqyer?” U përgjigja: “Me hurma dhe me ujë.” Ndodhira të ngjash_me ka pasur shumë gjatë jetës së tij fisnike.

Përkundër jetës kaq të vështirë, Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk ka pasur anke_sa nga gratë e veta, pos një herë, e kjo ngjarje ka qenë shkas që All-llahu [subhanehu ve teala] të shpallë këtë dispozitë: “O Pejgamber, thuaju grave tuaja: “Nëse e dëshironi jetën e kësaj bote dhe shkëlqimin e saj, atëhe_rë vendosni e unë do t’ju përgatisë e do t’ju lëshoj si është më mirë. E nëse e doni All-llahun dhe Pejgamberin e tij edhe botën tjetër, e All-llahu, me të vërtetë, për ato, nga mesi juaj, që bëjnë vepra të mira , ka përgatitur shpërblim të madh.” (33, 28-29).

Nderi i tyre ka qenë mëshira e tyre që kanë qenë drejtpërdrejtë të lidhura me All-llahun dhe Pejgamberin e tij. Asnjëra prej tyre nuk shprehi dëshirën të zgjedhë jetën e kësaj bote. Gjithashtu, asnjëra prej tyre nuk ka bërë ndonjë vepër të turpshme e as që e ka cënuar nderin dhe dinjitetin e autoritetit që gëzonin.

Ndoshta ka pasur lëshime të vogla njerëzore, për shkak të cilave All-llahu [subhanehu ve teala] vetëm i qortonte, e ato korrigjoheshin. Një shembull të tillë e kemi të cekur në suren “Et-Tahrim”, ku All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:

“O Pejgamber, përse po ia ndalon vetes atë që ta ka lejuar All-llahu ty, - në kërkimin e kënaqësisë së grave tuaja. E, All-llahu është falës dhe Mëshirëplotë...” e gjer në ajetin e pestë (66, 1-5).

Më në fund, e shoh të arsyeshme se nuk ka nevojë të hulumtohet çësh_tja e poligamisë në Islam, e cila është reduktuar në suazat e ligjshmërisë së Sheriatit.

Ai i cili sadopak vështron jetesën në Perëndim, posaçërisht në Evropë, prej nga edhe arrijnë protestat më të mëdha dhe mohimi i këtij fakti, mjafton ta shikojë mënyrën e paligjshme (pranë të ligjshmes) të jetesës së tyre, plot amoralitet, neveri dhe kriminalitet, dhe se çfarë probleme kanë ata përkitazi me këtë, i mjafton që të respektojë qëndri_min islam në lidhje me këtë çështje pa studime dhe argumentime inten_sive, sepse vetë jeta e muslimanëve është dëshmitarja më e mirë për drejtësinë e këtij rregulli, e kjo vërtetë është instrukcion i All-llahut për largpamësit.

Adresa: http://albislam.com/nektari/
Autori: Safijjur-rahman El-Mubarekfuri
Universiteti Selefik -Indi

[Shën Albani]

Ja po te sjelle edhe nje sqarim te nje fundamnetalisti shqiptar se si e perligj ai martesen e Muhametit. ajsha thot ne nje hadith: " Me fejoi i derguari i Allahut ne moshen 6 vjecare, me martoi ne moshen 9 vjecare dhe mbeta e veje ne moshen 18 vjecare!

Ja sqarrimi pa interevenim dhe krijo bindjen tende:

Aisha siç edhe u tha u fejua në moshën 6 vjeçe dhe u martua me profetin në moshën 9 vjeçe.
Se kur ka bërë profeti mardhënie seksuale me të, unë nuk di ndonjë hadith, por një gjë është e sigurtë, se profeti ka bërë mardhënie me të kur ajo ka qenë gati për një gjë të tillë.

Tregon Aisha:
"Hyri nëna ime tek dhoma ku isha unë dhe më tha:
-Oj, bija ime kam parë një ëndërr të çuditshme!
I thashë:
-Për mirë qoftë, oj nëna ime…
Nëna ime vazhdoi duke më treguar ëndërrën:
-Kam parë se si nga qielli binin yje në prehrin tim dhe ndritnin si gurë të çmuar! Unë i tuboja me dorën time, i radhitja në një pe të hollë e u bënë si gjerdan.
Erdha tek ti dhe të vara gjerdanin në qafë, kurse ty të shndriti fytyra, si hëna që rrezaton…
Ende pa i mbaruar nëna fjalët, hyri babai im, fytyra e të cilit tregonte se ishte shumë i gëzuar.
Pa u ulur filloi të më thoshte:
-Lum për ty, Aishe! Urime, o bija ime…
E gëzuar nga gëzimi i babait dhe njëkohësisht e habitur e pyeta:
-Për çfarë o babai im?
Më tha:
-Je fejuar me të dërguarin e Allahut!
Erdhi më puthi dhe filloi të qante prej gëzimit.
Duke qajtur më tha:
-Pasha Allahun, sikur t'i kisha të gjitha pasuritë e botës, nuk do të isha gëzuar kaq shumë, sa jam gëzuar sot me këtë nderim të madh!
Po të afrohet lumturia oj Aishe, do të jesh bashkshortja e pejgamberit të pastër dhe fisnik… Ndërkaq pashë se edhe nëna filloi të qante prej gëzimit…"

[tanedius]

uen te them qene moshen 9vjec u martua dhene nefejese nuk mund te kryejme marredhenie seksuale keshtu qe po te them dhe per sa i perket asajt qe ti do te nenkuptosh qe Aishja eshte detyruar ta martoje ta dish ne e kemi qe femrapo nuk epelqeu mashkullin mund te refuzoje pa problem dhe nqs do thuash qeprofeti ka bere ateqe nuk ka thene tadishsenuk ka pasur ndonje deshmi deri me sote qe te vertetoje qe te mos kete vepruar ateqe ka thene dhe ata qekane shpifur perte Allahu i ka thene ne Kur'an TI ME TE VERTETE JE NE MORALIN ME TE LARTE dhe njerezit thoshin dhe vete Aishja thoshte qe ai ka qene Kurani qe ecte mbi toke

[northernbard]

Jo fjale ofenduese ndaj antarve te forumit.

[Ndriçimi]

Alban
Te keshilloj te hapesh nje teme dhe titulloje :

Thashetheme grashe

Sepse kjo te shkone ty perarsye se ke filluar te flasesh per martesa, fejesa, thua kjo eshte kunata e filanit e kjo e filanet, etj.

[Shën Albani]

Une nuk kam thene se ka pasur mardhenie gjate fejese, por eshte per cdo kritike te behet seks me nje vogelushe te klases se dyte ne shkollen fillore. Nje vajze ne kete moshe nuk mund te beje rezistence sepse akoma luan me kukulla dhe nje 50 vjecar mund te manipuloj si te doje.
Kur jane martuar i ka dhene qumsht per te pire! Dhe Ajshen e ka konsideruar si me te dashur,, sepse ishte e vetmja qe kishte qene e virgjere, te tjerat ishin ose vejushka ose roberesha!

Per vepra te tilla sot ne Amerike ekzektuohen!

[besnik29]

O shen pal i vonuar kur do ti ndalesh keto marri qe po shkruan a?
Edhe i marri dikur e gjen stacionin,por ti assesi te gjesh nje stacion.
Me mire per ty te gjeje nje forum ku do te kete tema si "Grate e sokakut",'Grate pa kufi" apo ndonje teme si "Kur nuk ndalet llaqka". keto tema te kishin shkuar per fytyre.

[erionkullau]

O shen albano po mire kaq tru paske ne koke ti qe nuk po e merr vesh dot se cpo ndodh ketu.sa e sa veta jane duke te kundershtuar .....sa e sa veta jane duke te thene qe je duke ecur mbrapsht.....sa e sa veta jane duke te thene qe ti mendon ose e koncepton cdo gje ne menyre te gabuar, edhe ti akoma nuk te mbushet mendja por vazhdon ne rrugen tende te gabuar.inshallah Allahu te ndricofte zemren .e ti hapesh syte mire qe te shikosh te verteten.AMIN

[Shën Albani]

Mos u brengos per kundershtimet. Kundershtime bejne kryesisht bijte e hoxhallareve qe jane te zbrazuar nga shqiptarizmi, por te mbushur me Arabi!
Ketyre nuk u intereson prosperimi i vendit, keta kane vetem nje deshire: si ta dergojne shqiptarin ne xhenet, dmth,. si te vdese ai me shpejt!
Fiancuesi kryesor ka qene dikur UDBA, sot financojne arabet!
Gati kurre nuk eshte burgosur ndonje hoxhe per aktivitet politik kombetar, por ne burgosjen e te rinjeve kane marre pjese, sepse ne shtepite e tyre hynte e dilte policia pa pra!

Keta qe kundershtojne e bejne kete per dy arsye: Njera duke shpresuar se fitojne pike per xhenet dhe e dyta duke shpresuar se mos gjejne ndonje viktime per ta bere si veten.

Shiko se sa lexohet topiku MESIME NGA KURANI! dhe aty kupton se kush jane ata qe shkrujane, pse shkruajne dhe kush i lexon ato. Temat me gazmore lexohen me shume se ai topik!