
Postuar mė parė nga
Pellmbesha10
Pershendetje!
Une jam nje vajze 19 vjeqare dhe kam nje breng shume te madhe ne zemer. Kurre nuk jam hapur me askend, dhe sot kam vendosur qe hallin tim ta ndaj me ju! Me shpresen se do te marr ndihmen e nevojshme nga ndonjeri prej jush qe keni njohuri ne lidhje me psikologjine!
Para tri vjetesh, gjate shkolles se mesme jam dashuruar me njerin nga profesoret e mi! E pata marre email adersen e tij dhe kemi biseduar shume shpesh. Fillimisht bisedonim per gjera te thjeshta, pastaj avash-avash filloi te me pelqente menyra e tij e te shprehurit, se si mendonte, se si sillej ne raport me femrat,... dhe dita dites fillova te ndjeje diqka me teper per te, sa here qe e shihja dridhesha, mezi prisja te vinte ora e tij qe ta shihja te pakten ne klase, me nje fjale u dashurova. Ai e verejti kete shume shpejt, dhe me propozoi te dilja me te qe te bisedonim me gjate, une nuk pranova nga frika se do te me shihte dikush, pastaj kemi biseduar e biseduar gjere e gjate permes msn-se, deri sa ai filloi te me lutej edhe me shume qe te dilja me te, por une perseri kam refuzuar. E dija se ishte dashuri e gabuar, sepse ai eshte i martuar, dhe une nuk mund te krijoj lidhje seroize me te, por s'mundesha te durohesha qe te mos flisja me te, te pakten permes msn-se. Ai me thoshte se eshte normale te dal me te, te puthemi, te perqafohemi, e te prekeshim, pavaresisht se ai eshte i martuar, sepse sipas tij jeta duhej shijuar, dhe njeriun qe e do nuk eshte mekat ta puthesh. Asnjehere nuk kam pranuar te dal me te, pavaresisht faktit se me eshte lutur vazhdimisht, por problemi eshte se me eshte bere fiksim, edhe pse nuk e kam pare qe dy vite (sepse une tani jetoj ne nje qytet tjeter, dhe kam mbaruar gjimnazin), nuk mundem ta largoj nga mendja, dhe gati qdo dite flas me te. Kjo eshte bere edhe shkas qe une me nuk po mundem as te mesoj aq shume nga ky problem, dhe deri me tani asnje djal tjeter s'me ka hy ne sy. Qka te bej, si te veproj, qka me keshilloni ju psikolog?
Krijoni Kontakt