Close
Faqja 0 prej 6 FillimFillim 12 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -9 deri 0 prej 56
  1. #1
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464

    Eliminimet e kundërshtarëve të Enver Hoxhës në Byronë Politike

    Si studionte dhe relaksohej Enver Hoxha për orë të tëra. 500 fotot e Mehmet Shehut të vdekur


    Rrëfimi i oficerit A.C. që ka shërbyer për 30 vjet pranë Gardës së Enver Hoxhës

    Për gati tridhjetë vjet kam parë se si Enver Hoxha relaksohej mbi fotografitë e viktimave të tij. Ai qëndronte përreth 6 orë në ditë mbi fotografitë e trupave të pushkatuar të Koçi Xoxes, Beqir Ballukut, Petrit Dumes dhe Hito Çakos. Por mbi fotografitë e Mehmet Shehut ai është relaksuar mbi tri ditë. Kjo është dëshmia rrëqethëse e oficerit që ka qëndruar përreth 20 vjet pranë Enver Hoxhës.








    Enver Hoxha ishte jashtëzakonisht i apasionuar pas fotografive të trupave të vrarë me plumba. Kjo dashuri për herë të parë i ishte shfaqur që në vitin 1945. Pasi një prej njerëzve të tij të afërt shpallej armik i partisë dhe gjykata vendoste që ai të pushkatohej, fillonte një tjetër procedurë. Sapo prokurori i kishte dhënë të dënuarit «Colpo di gracia», atëherë një fotograf profesionist duhej të bënte mbi 30 foto të trupit të gjakosur në 30 pozicione të ndryshme dhe fotografitë duhet të laheshin brenda gjashtë orëve. Pasi fotografitë laheshin, i dërgoheshin në një zarf në zyrë Komandantit (Enver Hoxhës). Enver Hoxha mbyllej përreth 5 orë duke i kundruar me imtësi këto fotografi. Ky ishte një prej relaksimeve të tij më interesante. Në librin e njërit prej oficerëve të shoqërimit të Enver Hoxhës në shërbim për gati 20 vjet që së shpejti do të shikojë dritën e botimit, kapitulli i dashurisë së fotografive të trupave të vdekur prej Hoxhës, zë një vend të rëndësishëm. Në këtë kapitull janë prurë detaje se si dikatori ka qëndruar më shumë se 10 orë me fotografitë e Koçi Xoxes, i mbyllur në zyrën e tij. Por të njëjtën gjë ai ka bërë edhe me fotografitë e Beqir Ballukut në vitin 1975, të Petrit Dumes e të Hito Çakos. Po ashtu, detaje të shumta janë evidentuar në këtë rrëfim se si ai ka qëndruar nga 6 orë në ditë për gati një javë me fotografitë e Mehmet Shehut të bëra pas vetëvrasjes së tij.



    Data 18 dhjetor 1981




    Telefoni i Laboratorit të Kriminalistikës në Ministrinë e Brendshme ka rënë mbi 30 herë. Ishte data 18 dhjetor 1981. Njëri prej adjutantëve të Enver Hoxhës kërkonte që fotografitë e vetëvrasjes së Mehmet Shehut të laheshin me urgjencë. Në krevatin ku kishte vrarë veten Mehmet Shehu, veç fotografit të Laboratorit të Kriminalistikës së Ministrisë së Brendshme ishte dërguar edhe një fotograf tjetër, i cili duhet të bënte së paku 100 shkrepje, nga të cilat më shumë se gjysma të ishin për trupin e palëvizur të Mehmet Shehut në krevatin e dhomës së gjumit, ndërsa 50 shkrepje të tjera të ishin nga momenti që trupi i tij ishte nxjerrë nga dhoma e derisa të varrosej. Të dy fotografët, shumë profesionistë, kanë punuar me shumë kujdes dhe përkushtim, sepse që në orën 10.00 të datës 18 dhjetor 1981 në zyrën e Komandantit duhej të ishin më shumë se 500 fotografi të trupit të vetëvrarë të Mehmet Shehut. Këto fotografi ishin fondi personal i Komandantit. Por deri në orën 8.00 të mëngjesit fotografitë nuk kishin mbaruar dhe në Ministrinë e Brendshme ishte një rrëmujë e madhe. Për larjen urgjente të fotografive dhe dorëzimin e tyre te komandati kujdesej vetë Kadri Hazbiu. Ai ishte aq i zellshëm në këtë procedurë sa qëndroi personalisht në fazat e larjes së fotografive. Formati i fotove duhej të ishte 10x55 cm pasi Komandanti e kishte të vështirë të shikonte qartë. Fotografitë u morën me procesverbalin nr. 645, datë 18 dhjetor 1981, i cili ndodhet në Arkivin e Ministrisë së Rendit në Kutinë 741, në ndërtesën aktuale, pas zyrave qendrore të Albtelekomit. Fotografitë janë marrë me procesverbal dhe mbi zarf është shkruar : «Për Sekretarin e Parë të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë, Enver Hoxha». Një kopje e këtyre fotografive, por edhe e zarfit, ndodhet në Arkivin e Ministrisë së Brendshme. Fotografitë janë ekskluzive, të pabotuara, përveç treve prej tyre për të cilat ka urdhëruar vetë Komandanti që të botoheshin. Tufa e madhe prej 500 fotografish të vetëvrasjes së ish-kryeministrit të Shqipërisë, Mehmet Shehu, ka shkuar në zyrën e komandantit në orën 9.30 të mëngjesit dhe komandanti është mbyllur duke i parë ato me imtësi përreth 6 orë.



    Data 19 dhjetor 1981



    Më datën 19 dhjetor 1981, në zyrën e Komandantit erdhën dhe fotografitë që kishte bërë fotografi special që nuk merrte pjesë në grupin e hetimit të vetëvrasjes së Mehmet Shehut. Edhe me këto fotografi, komandanti është mbyllur më shumë se gjashtë orë. Në orën 13.30 të datës 19 dhjetor 1981, Komandanti ka nxjerrë dhe tri fotografitë e vetëvrasjes së ish-kryeministrit të cilat do të përdoreshin nga ana e ekspertizës. Pasi u dorëzuan me procesverbalin nr. 712 të datës 19 dhjetor 1981 tri fotografitë e vetëvrasjes, u dha urdhër të mbahej vetëm një film dhe të asgjësoheshin 10 filmat e tjerë. Po ashtu u dha urdhër i prerë që të kontrollohej nga një grup special prej katër vetash Laboratori i Kriminalistikës në Ministrinë e Brendshme që të mos mbetej asnjë fotografi dhe të zhdukeshin të gjitha gjurmët e larjes së fotografive. Tri fotografitë e miratuara nga Komandanti iu bashkëngjitën dosjes hetimore të Mehmet Shehut, ndërsa pjesa tjetër e fotografive u kyç në kasafortën e Komandantit, i cili çelësin e mbante personalisht të lidhur në rripin e pantallonave, në anën e djathtë, që të mos dukej kur ecte.


    20 dhjetor 1981



    «Komandanti është mbyllur më shumë se 6 orë të tjera dhe ka hapur mbi tavolinë të gjitha fotografitë e vetëvrasjes së ish-kryeministrit Mehmet Shehu. Ai ka pirë më shumë se katër kafe pa sheqer, duke shkelur të gjitha rregullat e dietës së tij. Kur i kemi shpurë kafenë, kemi parë se mbi tavolinë ai kishte hapur shumë fotografi dhe i lëvizte duke i radhitur ashtu si fallxhoret letrat e bixhozit. Në orën 12.00, ai ka nxjerrë urdhrin e firmosur me dorën e tij që të bëhej një aksion në shkallë kombëtare për zhdukjen e të gjitha fotografive dhe veprimtarisë së Mehmet Shehut në institucionet e shtetit, sidomos në biblioteka. Për realizimin e këtij aksioni janë mobilizuar shumë intelektualë shqiptarë, të cilët kanë hequr në kohë rekord për 24 orë fondin e të gjitha fotografive publike të Mehmet Shehut, parullat e shkruara në çdo shkollë dhe në çdo vatër kulture, si dhe kanë eliminuar gjithçka nga ato që ishin shkruar në veprat e Enver Hoxhës. Urdhri i Komandantit mban nr. 9987. Po atë ditë, Presidiumi i Kuvendit Popullor mori vendim që të mbuloheshin me shirit të zi të gjitha frazat ku Enver Hoxha përmendte Mehmet Shehun derisa të ribotoheshin. Aksioni ka zgjatur vetëm tri ditë dhe në mbarë vendin nuk gjeje më asnjë gjurmë dhe asnjë fotografi të «tradhtarit dhe armikut të popullit» Mehmet Shehu.
    Sui generis

  2. #2
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Si u kujdes Enver Hoxha personalisht për hetimin, filmimin dhe fotografimin nën torturë të Fiqirete Shehut

    Enver Hoxha, që nga 18 dhjetori i vitit 1981 deri më 18 nëntor 1982, përreth 10 orë në ditë mbyllej në zyrën e tij dhe kontrollonte me imtësi fotografitë e trupave të vdekur të Mehmet Shehut, Fiqirete Shehut, Kadri Hazbiut, Fiçor Shehut, Llambi Ziçishtit dhe të Llambi Peçinit. Por Enver Hoxha ka kërkuar dhe ka kontrolluar me shumë imtësi dhe fotografitë e djalit të Mehmet Shehut, Vladimir Shehut, i vdekur në rrethana shumë misterioze në internim në Gramsh. Të gjitha raportet e Enver Hoxhës me dosjet e grupit armiqësor prej 21 vetash, të kryesuar nga Fiqirete Shehu dhe Kadri Hazbiu, ndodhen në Arkivin e Ministrisë së Brendshme. Ish-oficeri, që ka shërbyer për gati 20 vjet pranë ish-komandantit, në librin e tij sjell të gjitha detajet e raporteve të Enver Hoxhës me 21 dosjet e grupit armiqësor të akuzar si agjentë të CIA-s amerikane.

    18 janar 1982

    Komandanti ka shkuar herët në mëngjes në zyrë. Ishte shumë i nervozuar dhe i dridheshin duart. Duke u futur në zyrë, ka urdhëruar që të mos e shqetësojë njeri pasi ka një telefonatë shumë të rëndësishme. Një ditë më parë, në zyrën e tij kishte qenë Hekuran Isai dhe të dy bashkë, kokë më kokë, kishin diskutuar gjatë me njëri-tjetrin. Në orën 14.00, në fshatin Belsh të Elbasanit, është arrestuar Fiqirete Shehu dhe djali i saj, Skënder Shehu. Akuza ishte formuluar vetëm me tri fjalë: «Armiq të Partisë ». Të gjithë konfirmonin se akuzën e kishte formuluar vetë Komandanti dhe ishte një akuzë shumë e fortë. Qëllimi i arrestimit, i shkruar në shkresën udhëzuese të firmosur nga Enver Hoxha, ishte: Të vërtetohej se Mehmet Shehu ishte agjent i CIA-s amerikane. Në listën me 17 detyra, që kishte bërë Enver Hoxha dhe që ndodhet në Kutinë 801, në Arkivin e Ministrisë së Brendshme, thuhet se duhet të zbulohet që Fiqirete Shehu ka zbatuar detyra të ngarkuara nga ana e Mehmet Shehut kur ka shkuar gjoja për të takuar djalin e saj, Skënderin, në Danimarkë dhe në Suedi. Dy të arrestuarit, edhe pse u torturuan dhe u masakruan nga grupi i hetuesve për gati 30 ditë, nuk e pranuan asnjë prej akuzave. Komandanti është marrë personalisht me hetuesinë e tyre. Ai është interesuar dhe ka qenë shumë i stresuar për hetuesinë ndaj Fiqirete Shehut. Janë bërë një sasi shumë e madhe fotografish gjatë arrestimit të Fiqirete Shehut, ndërkohë që hetuesia ndaj Fiqirete Shehut ishte përreth katër orë e filmuar. Më datën 17 shkurt 1982, Enver Hoxha është mbyllur për pesë orë në zyrë duke parë tërë detajet e hetuesisë së Fiqirete Shehut.


    18 shkurt 1982

    Komandanti është ngritur përsëri herët dhe ishte shumë i shpërqendruar. Ishte ndër herët e para që i kishte flokët të pakrehur. Por të gjithë mendonin se Komandanti ishte i sëmurë me diabet dhe ky ishte shkaku që ai i kishte flokët pa krehur. Por në orën 12.00 u hap lajmi se është arrestuar Fiçor Shehu, ish-ministër i Brendshëm. Arrestimi i tij bëri një bujë të madhe. Por më tronditës ishte lajmi se kishte vdekur në rrethana krejt misterioze djali i Mehmet Shehut, Vladimir Shehu, që ishte i internuar në Gramsh. Komandanti kërkoi që të njihej me të gjitha detajet e vdekjes së djalit të Mehmet Shehut, Vladimir Shehut. Atij në zyrë i kanë sjellë dosjen e plotë të akt-ekspertizës së vdekjes së djalit të Mehmet Shehut. Në çdo fletë formati të dosjes ishin ngjitur nga dy fotografi të djalit të vdekur të Mehmet Shehut. Ai ka qëndruar për më shumë se 12 orë në zyrë i mbyllur mbi këtë dosje, duke pritur lajmet se si kishte shkuar arrestimi i Feçor Shehut.
    Por pjesa më tragjike e shënuar në procesverbalin e pyetjeve për gati 30 ditë të Feçor Shehut, kushëri i parë me Mehmet Shehun, është se ai nuk pranoi asnjë prej akuzave. Tortura në adresë të tij ka zgjatur për 8 muaj rresht, deri në fund të shtatorit 1982. Ai ka mundur të mbijetojë me plagë shumë të rënda në trup deri më 18 tetor 1982, kur ka mbërritur urdhri i Enver Hoxhës për ta pushkatuar. Në mënyrë të padiskutueshme mund të thuhet se Feçor Shehu ka qenë e vetmja viktimë e diktaturës komuniste që nuk e ka pranuar akuzën, nuk ka pranuar të flasë dhe nuk është thyer nga torturat çnjerëzore. Ai ka jetuar për gati tre muaj i lidhur këmbë e duar dhe me skafandër në kokë. Dosja e Feçor Shehut ndodhet e plotë dhe me shumë detaje në arkivin sekret të Ministrisë së Brendshme. Në këtë dosje janë me detaje të gjithë dëshmitarët që janë paraqitur në hetuesinë e tij me dyer të mbyllura në Burgun 313 në Tiranë. Mbi 30 fotografi të Feçor Shehut të vdekur ndodhen në Dosjen Nr. 912, në këtë arkiv. Këto fotografi dhe një pjesë tjetër kanë qëndruar për gati 10 ditë në zyrën e Enver Hoxhës. Për Feçor Shehun dhe 21 anëtarët e tjerë të grupit armiqësor të tij ekzistojnë dhe katër kaseta filmike. Këto kaseta filmike kanë kaluar disa herë në filtrin e Enver Hoxhës. Ai personalisht është kujdesur që çfarë të pritet nga regjistrimet e hetuesisë dhe gjyqit me dyer të mbyllura të Feçor Shehut dhe të 21 të arrestuarave të tjerë.

    18 mars 1982

    Më datën 18 mars 1982 janë arrestuar 18 pjesëtarë të tjerë të grupit armiqësor të Mehmet Shehut. Në krye të listës kanë qenë Kadri Hazbiu dhe Llambi Ziçishti, në atë kohë ish-ministër i Shëndetësisë. Enver Hoxhës, në kaseta filmike, i çohej në zyrë e tërë procedura e arrestimit të grupit armiqësor. Enver Hoxha, që nga data 18 dhjetor 1981 deri në fund të nëntorit 1982, është marrë pothuajse çdo ditë me dosjet e grupit armiqësor të 21 zyrtarëve të lartë me në krye Kadri Hazbiun dhe Fiqirete Shehun. Akuza në adresë të Kadri Hazbiut ishte e njëjtë me atë të Mehmet Shehut, Fiqirete Shehut e Kadri Hazbiut. Nga 21 të arrestuarit e grupit armiqësor, Llambi Peçini, Llambi Ziçishti, Feçor Shehu dhe Kadri Hazbiu janë dënuar me pushkatim. Por asnjeri prej tyre nuk u thye në hetuesinë e Enver Hoxhës. Vetëm në fund të muajit shkurt 1982, kur Fiqirete Shehu mësoi vdekjen e djalit të saj, për të shpëtuar dy djemtë e tjerë bëri gjoja sikur e pranoi akuzën. Menjëherë janë bërë kaseta filmike me pyetjet e Fiqirete Shehut. Në këto kaseta ka shumë montime. Në zyrën e Enver Hoxhës materiali ka shkuar i montuar, ndërsa ishin hequr pjesët më të dhimbshme. Në këto kaseta, Fiqirete Shehu ishte e filmuar në qelinë 101, në katin e parë të Burgut 313. Përreth tetë orë pyetje-përgjigje, Fiqirete Shehu ka shpjeguar, gjithmonë sipas kasetave të filmuara, se është agjente. Por pjesa më e dhimbshme dhe që ndryshoi tërë rrjedhën e ngjarjeve ishte vdekja e Fiqirete Shehut në burg në mënyrë krejt të papritur. Janë bërë me qindra fotografi të kufomës së Fiqirete Shehut në qelinë e burgut. Fotografitë i janë dorëzuar në zyrë në një dosje komandantit. Ka një procesverbal të plotë në lidhje me vdekjen e papritur të Fiqirete Shehut dhe një aktekspertizë të firmosur nga tre mjekë dhe tetë hetues. Këta fashikuj ndodhen të ruajtur me shumë kujdes. Një pjesë e fotografive janë djegur, ndërsa rreth 20 fotografi të Fiqirete Shehut të vdekur janë montuar në fletët e formatit në fashikullin tre të dosjes së saj hetimore.
    Sui generis

  3. #3
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    SHBA: Enveri i semure, Mehmeti po merr pushtetin

    Publikohet telegrami konfidencial i vitit 1975, qe ambasadori amerikan ne Beograd i dergonte Uashingtonit: Shqiperia eshte ne nje trazire politike

    Shtetet e Bashkuara kane analizuar me vemendje zhvillimet ne Shqiperi gjate viteve ’70 dhe marredheniet mes dy udheheqesve kryesore, Enver Hoxha dhe Mehmet Shehu. Arkivat amerikane kane hequr sekretin mbi disa dokumente te Departamentit te Shtetit, ku flitet edhe per Shqiperine. Ne nje telegram te 12 gushtit 1975, ambasadori amerikan ne Beograd, Laurence Silberman, ka informuar Uashingtonin per informacionet e siguruara rreth situates ne Tirane. Vete Shtetet e Bashkuara nuk kishin nje perfaqesi diplomatike ne Shqiperi, pasi mes dy vendeve ishin shkeputur marredheniet.

    “...Shqiperia eshte ne nje lloj trazire politike”, shkruan Silberman, ne telegramin e tij per Departamentin e Shtetit, duke iu referuar nje bisede me ambasadorin austriak, te akredituar ne Jugosllavi dhe Shqiperi. Diplomati u ka bere me dije eproreve se “Hoxha ishte shume i semure dhe se Shehu po fitonte pushtet ne kurriz te mbeshtetesve te Hoxhes”. Ne telegramin e ambasadorit, i cili me pas do te behej gjykates federal ne Shtetet e Bashkuara, jepej si shembull rithirrja ne Tirane e Dhimiter Lamanit, ambasador i Shqiperise ne Jugosllavi dhe mik i afert i Hoxhes. “Oto tha se Lamani dukej nervoz per kthimin e tij dhe pothuajse e luste trupin diplomatik te mos i jepte dhuraten e largimit, duke pasur frike se ambasadori sovjetik mund te kontribuonte ne blerjen e saj dhe me pas ta publikonte”, thuhet ne telegramin konfidencial te 12 gushtit 1975. I njejti tekst i eshte derguar per informacion edhe konsullates amerikane ne Zagreb.

    Ne fillim te viteve te ’70, edhe sipas tregimeve te bashkepunetoreve te afert, Enver Hoxha u godit nga nje semundje. Megjithate, autoritetet nuk publikuan atehere shkallen e kesaj semundjeje, ndersa daljet publike te Enver Hoxhes ishin te rralla per disa vite. Ai u nda nga jeta me 11 prill 1985.





    Subjekt: Situata ne Shqiperi



    Me 7 gusht une fola me ambasadorin austriak, Oto, i cili eshte i akredituar njekohesisht ne Jugosllavi dhe Shqiperi. Oto konfirmoi vleresimet se Shqiperia eshte ne nje lloj trazire politike. Ai tha se Hoxha ishte shume i semure dhe se Shehu po fitonte pushtet ne kurriz te mbeshtetesve te Hoxhes. Si shembull ai citoi rithirrjen e Dhimiter Lamanit, ambasador i Shqiperise ne Jugosllavi dhe mik i afert i Hoxhes. Oto tha se Lamani dukej nervoz per kthimin e tij dhe pothuajse e luste trupin diplomatik te mos i jepte dhuraten e largimit, duke pasur frike se ambasadori sovjetik mund te kontribuonte ne blerjen e saj dhe me pas ta publikonte ate.

    Silberman

    Laurence H. Silberman

    Titulli: Ambasador i Jashtezakonshem dhe Fuqiplote

    Emerimi: 8 maj 1975

    Prezantimi i kredencialeve: 26 maj 1975

    Mbarimi i misionit: 26 dhjetor 1976
    Sui generis

  4. #4
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Si u zhduk Beqir Balluku

    Largimi i Beqir Ballukut nga drejtimi i Ministrise se Mbrojtjes, ne vitin 1974, ka shkaktuar shqetesim ne Departamentin Amerikan te Shtetit, qe ka mbledhur informacione mbi zhvillimet ne Shqiperine komuniste. Kjo vertetohet nga permbajtja e nje telegrami konfidencial, qe ambasadori amerikan ne Rome, Xhon Volpe (John A.Volpe), ka derguar ne Uashington, me 18 tetor 1974. Ai u referohet te dhenave te grumbulluara nga ambasadori italian ne Tirane dhe bisedave me specialiste shqiptare te Ministrise se Puneve te Jashtme.

    “Tashme nuk kishte dyshime qe Beqir Balluku ne fakt ishte shkarkuar nga minister i Mbrojtjes. Megjithate, ai nenvizoi se shkarkimi nuk ishte konfirmuar zyrtarisht. Ambasadori, gjithashtu, njoftoi se ka shenja te forta se dy ose tre zyrtare te larte te ushtrise jane shkarkuar nga postet e tyre se bashku me Ballukun”, shkruan Volpe, duke iu referuar te dhenave te mbledhura nga homologu i tij, i cili sherbente ne Tirane. Vete amerikanet nuk zoteronin nje perfaqesi ne kryeqytetin shqiptar, per shkak se te dy vendet nuk kishin marredhenie diplomatike.

    Ne te njejten kohe, diplomati amerikan ka tentuar te analizoje shkaqet e ndryshimeve ne drejtimin e ushtrise shqiptare. Duke permendur serish biseden me kolegun italian, ambasadori i SHBA-se shkruan ne telegramin e tij se “ne kete pike ka kryesisht dy teori, qe pretendojne te shpjegojne arsyet e shkarkimit te Ballukut”. “Disa diskutojne - vijon telegrami i deklasifikuar nga arkivat amerikane - se Balluku dhe Hoxha kane pasur diferenca te thella opinionesh per organizimin e aparatit te mbrojtjes shqiptare”. Nderkohe, nje variant tjeter i hedhur per te shpjeguar largimin e mistershem te ministrit te fuqishem te Mbrojtjes ne Tirane, ka qene edhe faktori kinez. Ne vitin 1974, Shqiperia dhe Kina gezonin ende marredhenie te mira mes tyre. “Te tjere sugjerojne se Balluku ka rene nga pushteti, per shkak se ai nxiti kinezet per me teper pajisje sesa ata do te deshironin te furnizonin. Te inatosur nga kerkesat e vazhdueshme te Ballukut, Pekini, sic behet e ditur, beri presion mbi Hoxhen per ta hequr Ballukun nga posti i tij. Mbeshtetes te seciles nga teorite e permendura bien dakord se sjelljet pro-sovjetike gjithashtu luajten rol ne shkaterrimin e Ballukut”, thuhet ne telegramin e mberritur ne Departamentin e Shtetit.

    Nje teze tjeter e analizuar ka qene edhe ajo e nje grushti te mundshem shteti nga strukturat e ushtrise shqiptare per te rrezuar udheheqesin komunist, Enver Hoxha. “Ambasadori hodhi poshte tezat se shkarkimi i Ballukut ishte rezultat i mossuksesit te tentatives nga ana e tij per t’ju shkeputur kontrollit nga Hoxha, nepermjet nje grushti shteti ose mjeteve te tjera”, shkruan Volpe, duke permendur te dhenat e marra nga ambasadori italian ne Tirane.

    Beqir Balluku vleresohej si nje nga figurat me te rendesishme ne hierarkine komuniste. I ardhur nga koha e luftes si pjesetar i levizjes komuniste, Balluku drejtoi per shume vite Ministrine e Mbrojtjes. Ai u akuzua per aktivitet pucist ne vitin 1974 se bashku me drejtues te tjere te ushtrise, si Petrit Dume e Hito Cako, dhe u pushkatua disa muaj me vone.

    “Disa diskutojne se Balluku dhe Hoxha kane pasur diferenca te thella opinionesh per organizimin e aparatit te mbrojtjes shqiptare”

    “Te tjere sugjerojne se Balluku ka rene nga pushteti, per shkak se ai nxiti kinezet per me teper pajisje sesa ata do te deshironin te furnizonin. Te inatosur nga kerkesat e vazhdueshme te Ballukut, Pekini, sic behet e ditur, beri presion mbi Hoxhen per ta hequr Ballukun nga posti i tij. Mbeshtetes te seciles nga teorite e permendura bien dakord se sjelljet pro-sovjetike gjithashtu luajten rol ne shkaterrimin e Ballukut”

    Beqir Balluku

    Beqir Balluku lindi me 14 shkurt 1917, ne Tirane. Ai studioi ne Shkollen Teknike te Tiranes dhe u perfshi shpejt ne levizjen komuniste. Ne vitin 1943, u caktua komandant i batalionit partizan “Kruje Ishem”. Ne vitin 1943, u emerua komisar i brigades se trete dhe me pas komandant i Brigades se Dyte. Pas clirimit te Shqiperise ishte emeruar kryetar i Shtatmadhorise se Ushtrise. Kreu ne Moske Akademine Ushtarake “Voroshillov”. Ne kongresin e pare te Partise Komuniste te Shqiperise u zgjodh anetar i Byrose Politike dhe ne vitin 1952 minister i Mbrojtjes Popullore. Ai ishte gjithashtu zevendeskryetar i Keshillit te Ministrave. Mori graden me te larte ne ushtrine shqiptare, ate te gjeneral-lejtnantit. Balluku ishte deputet i Kuvendit Popullor dhe “Heroi i Popullit”, ndersa ne vitin 1974 u akuzua si organizues i veprimtarise puciste ushtarake. U denua me vdekje dhe u pushkatua me 5 nentor 1975 per tradhti te larte ndaj atdheut.
    Sui generis

  5. #5
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Raporti i plotë që iu dërgua Enver Hoxhës për zbarkimin dhe eliminimin e bandës së Xhevdet Mustafës

    Enver Hoxha urdhëroi që pajisjet dhe fotografitë e kufomës së Xhevdet Mustafës, të cilat u vendosën në Muzeun e Ministrisë së Brendshme. Romja që nuk zbatoi urdhrin e Hekuran Isait për të vrarë në shtëpinë e saj Xhevdet Mustafën, i cili i kishte mar

    Më datën 26 shtator 1982, në zyrën e komandantit mbërriti raporti i hollësishëm i vrasjes së Xhevdet Mustafës dhe asgjësimi i bandës së drejtuar prej tij. Bashkë me raportin e hollësishëm mbërritën dhe qindra fotografi që i ishin bërë kufomës së Xhevdet Mustafës dhe kufomës së Sabahudin Haznedarit. Po ashtu, raporti i hollësishëm i bandës së Xhevdet Mustafës dhe roli special i Hekuran Isait, Muho Asllanit dhe Kadri Hazbiut shoqërohej edhe me dhjetëra fotografi të tjera nga vendi i ngjarjes. Grupi që bëri ekspertizën e hollësishme të kësaj ngjarjeje të madhe kishte bërë me dhjetëra fotografi të dy policëve të vrarë, si dhe të fshatarit-kovaç nga fshati Zhamë. Të gjitha objektet që iu kapën kreut të bandës Xhevdet Mustafa dhe sidomos fotografitë e kufomës së tij kanë qëndruar të ekspozuara për gati 8 vjet në Muzeun e Ministrisë së Brendshme, që ishte vendosur ku është Drejtoria e Përgjithshme e Burgjeve sot. Muzeu i Ministrisë së Brendshme është hapur me urdhrin personal të Enver Hoxhës dhe të gjitha fotot që janë vendosur në këtë muze janë vendosur me miratimin dhe urdhrin e vetë Enver Hoxhës. Ai i ka parë me shumë kujdes të gjitha fotot që do të ekspozoheshin, duke filluar që nga fotot e Koçi Xoxes dhe duke vazhduar me fotot e të gjithë anëtarëve të Byrosë Politike që ishin pushkatuar. Por fotot e Xhevdet Mustafës të vrarë në Zhamë të Lushnjës, zinin stendat kryesore, ku pasqyroheshin pamjet më makabre. Diagaçi i sjellë posaçërisht nga Korpusi Ushtarak i Fierit, që rrëzoi murin e shtëpisë ku ishte vendosur Xhevdet Mustafa dhe qëlloi mbi të me armën 12,5 milimetërshe, ishte fotografuar disa herë dhe ishte vendosur në një nga stendat. Tërë fondi prej më shumë se 1000 fotografish i Muzeut të Ministrisë së Brendshme ndodhet në Arkivin e Ministrisë së Brendshme, në kutinë 560, ndërsa tërë reliket janë në një magazinë në katin e dytë të aneksit të Ministrisë. Por, në tërë skenarin e vrasjes së Xhevdet Mustafës dhe Sabahudin Aznedarit më pikantet janë dy ngjarje tepër interesante. Shitësja e byrekëve në stacionin e trenit të Rrogozhinës ishte bashkëpunëtore e Sigurimit të Shtetit, me pseudonimin «Trenistja». Ndërkohë, një grua rome ka injoruar urdhrin e Hekuran Isait, të Muho Asllanit dhe gjithë zyrtarëve të tjerë të Sigurimit të Shtetit që të vriste Xhevdet Mustafën. Ajo ka deklaruar prerazi se «nuk kam vrarë dhe nuk vras njeri qoftë dhe për të mbrojtur Partinë dhe shokun Enver Hoxha».



    Raporti për bandën e Xhevdet Mustafës. Botimi i tij bëhet për herë të parë

    24 shtator 1982


    «Nga periferia e Portit të Barit u nis një skaf special, i cili drejtohej nga dy të ashtuquajtur peshkatarë italianë. Në bordin e tij ishte Xhevdet Mustafa, Sabahudin Aznedari dhe Halit Bajrami. Skafi italian mbërriti në brigjet shqiptare më datën 25 shtator 1982, në orën 01:00. Banda duhet të zbarkonte te Shkëmbi i Kavajës në këtë orë. Por me këmbënguljen e Sabahudin Aznedarit banda zbriti në Divjakë. Xhevdet Mustafa ishte i arratisur në vitin 1964, ishte me banim në SHBA dhe ishte i martuar, me dy fëmijë. Halit Bajrami dhe Sabahudin Aznedari ishin arratisur në vitin 1951. Tre anëtarët e bandës tentuan të hynin në thellësi, por e kishin të pamundur. Ata i pengonte këneta dhe kështu e kalojnë natën në bregdetin e Divjakës. Në mesditë, në afërsi të tyre u shfaq një motoskaf i policisë, nga i cili zbritën dy punonjës policie, të cilët hoqën rrobat e policisë dhe dolën me rroba banje. Dy punonjësit e policisë u vranë brenda pesë sekondave nga ana e Xhevdet Mustafës. Me ta kishte qenë dhe polici Sokrat Biti, por ai ishte i veshur me uniformë peshkatari. Xhevdet Mustafa ia fali jetën policit të cilin e mori për peshkatar. Polici u detyrua nga ana e Xhevdet Mustafës, por dhe nga ana e pjesëtarëve të tjerë të bandës, që të bënte shoqëruesin. Ai udhëtoi së bashku me ta dhe i shoqëroi deri te stacioni i trenit në Rrogozhinë. Banda u gjend para një të papriture. Atë ditë ishte ndërruar ora dhe ata humbën sensin e lëvizjes së trenave me një orë, edhe pse banda e dinte me saktësi orarin e lëvizjes së trenave.
    Xhevdet Mustafa, me pjesëtarët e tjerë të bandës u shtirën sikur ishin klientë të rastit dhe u sollën normalisht si shqiptarë. Por shitësja e byrekëve brenda stacionit të trenit ishte bashkëpunëtore e Sigurimit të Shtetit, me pseudonimin “Trenistja”, dhe duke dyshuar nga shqipja e folur trashë nga Xhevdet Mustafa dhe tre anëtarët e tjerë të bandës, dyshoi duke njoftuar operativin e Sigurimit sipas kodit të komunikimit që kishin me njëri-tjetrin. Bashkëpunëtores së Sigurimit më parë i kishin rënë në sy atletet e Xhevdet Mustafës, të cilat ishin të markës “ADIDAS”, që ishin një shfaqje e huaj mikroborgjeze për atë që i vishte. Operativi shkoi menjëherë tek Halit Bajrami dhe i kërkoi letërnjoftimin. Halit Bajrami i dorëzoi pistoletën dhe i tregoi sipas zhargoneve të Sigurimit të Shtetit për rrezikun që paraqiste prania e Xhevdet Mustafës brenda stacionit të trenit. Sabahudin Aznedari u përvodh nga tavolina dhe zuri vend te një bunker që ndodhej në krah të stacionit të trenit. Ai u asgjësua brenda një kohe shumë të shkurtër nga një breshëri që erdhi nga një drejtim i papërcaktuar.
    Xhevdet Mustafa në fillim hipi në një furgon të tipit “ZUK”, që ndodhej në hyrje të stacionit të trenit dhe duke ndërruar dy herë makinë, mbërriti në një shtëpi në një kodër, në Zhamë të Lushnjës.

    Gruaja rome që shpërfilli urdhrin e Hekuran Isait dhe Muho Asllanit për të qëlluar mbi Xhevdet Mustafën

    Të vetëdorëzuarin Halit Bajrami, oficerët e Sigurimit të Rrogozhinës e masakruan duke e goditur me qytën e pistoletave për të mësuar të vërtetën nga ana e tij. Oficerët që e godisnin pareshtur me qytën e pistoletave nuk e dinin se kishin të bënin me një kolegun e tyre, i cili kishte detyrën e infiltruesit dhe kishte për detyrë që të sillte bandën e Xhevdet Mustafës në Shqipëri. Në vendngjarje kanë mbërritur në mënyrë të rrufeshme anëtarët e Byrosë Politike, Muho Asllani, Hekuran Isai dhe Kadri Hazbiu. Në raport shkruhet se si shoku Hekuran Isai ka replikuar shumë ashpër me Kadri Hazbiun. I zoti i shtëpisë ku mbërriti Xhevdet Mustafa bëri rezistencë dhe nuk donte që ai të hynte në shtëpi. Ai u ekzekutua me gjakftohtësi nga ana e Xhevdet Mustafës në sy të gruas dhe të fëmijëve. Gruan Xhevdet Mustafa e nxori jashtë dhe mbajti peng dy fëmijët. Në zbatimin e detyrave nga ana e forcave të Sigurimit kishte një hezitim shumë të madh nga mungesa e eksperiencës. Ferit Zeneli, zëvendësministri i Brendshëm, i raportoi Hekuran Isait se shtëpia ishte e rrethuar. Operacionin e drejtonte Kapllan Shehu, kryetar i Degës së Brendshme të rrethit të Lushnjës. Një rol shumë të rëndësishëm në organizimin e operacionit ka luajtur dhe një prej punonjësve më të aftë dhe më të spikatur të Sigurimit të Shtetit, Pëllumb Kapo, djali i Hysni Kapos. Një prej fëmijëve që kishte marrë peng Xhevdet Mustafa u plagos nga një plumb rikoshetë duke iu këputur një gisht i këmbës. Atë e mbuloi gjaku dhe Xhevdet Mustafa kërkoi nënën e kësaj fëmije që ta merrte. Nëse do ta shoqëronte njeri, atëherë ai do ta vriste. Gruan e thirrën tërë specialistët e Sigurimit të Shtetit. Iu propozua që ajo të merrte një pistoletë, ta maskonte atë dhe kur të merrte djalin e plagosur, të vriste Xhevdet Mustafën. Por gruaja nuk pranoi që të vriste Xhevdet Mustafën. Ajo u përgjigj se “nuk kam vrarë njeri dhe nuk mund të kryej një detyrë të tillë…”. Edhe pse e urdhëroi Hekuran Isai dhe Muho Asllani që ta bënte një gjë të tillë, ajo nuk pranoi që ta bënte….
    Sui generis

  6. #6
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Tërbimi i Enver Hoxhës kur mësoi se Hekuran Isai dështoi për kapjen gjallë të Xhevdet Mustafës

    Vrasja e Xhevdet Mustafës është një prej historive më të komplikuara të Sigurimit të Shtetit. Sigurimi i Shtetit kishte planifikuar që banda të vinte më datën 16 shtator 1982.
    Informacionin e parë për bandën e rrezikshme Sigurimi i Shtetit e kishte më datën 11 prill 1982. Atentati kundër Enver Hoxhës nga ana e Xhevdet Mustafës ishte planifikuar në tribunën e festimit të 60-vjetorit të Konferencës së Pezës.

    Me propozim të Kadri Hazbiut, pas kundërshtimeve të mëdha të gruas së kovaçit nga Zhama e Lushnjës, që gruaja të futej brenda në shtëpinë e saj për të marrë fëmijën e plagosur, të gjithë kishin mbetur me gojë kyçur pas përgjigjes së prerë të gruas, se ajo nuk mund të shkonte e armatosur dhe të vriste Xhevdet Mutafën, edhe pse gati dy orë asaj ia kishin mbushur mendjen se ai ishte armiku i Parisë dhe i Popullit dhe kishte ardhur si diversant në Shqipëri për të vrarë Enver Hoxhën. Gruaja rome duket se nuk e donte Enver Hoxhën dhe nuk pranoi që të shkonte e armatosur. Pas ankthit që kishte zgjatur rreth një orë, gruaja u nis drejt shtëpisë dhe të gjithë prisnin që të dëgjonin krismën e armës me të cilën Xhevdet Mustafa do të qëllonte mbi gruan. Por ndodhi një e papritur e madhe dhe befasuese. Gruaja doli qetë-qetë nga shtëpia me dy fëmijët, njërin nga të cilët, atë të plagosurin, e mbante në krah. Më pas u vërtetua se fëmijën nuk e kishte plagosur Xhevdet Mustafa, por ishte plagosur nga një plumb që kishte bërë rikoshetë.

    Hekuran Isai dështoi, Xhevdet Mustafa nuk u kap i gjallë, Enveri u tërbua

    Hekuran Isai, Kapllan Shehu, Pëllumb Kapo për gati një orë kanë diskutuar se si mund të kapej i gjallë Xhevdet Mustafa. Po ashtu, nga krahu tjetër, grupi i drejtuar nga Kadri Hazbiu dhe Muho Asllani, kanë bërë shumë përpjekje për të gjetur mënyrën se si të kapej i gjallë Xhevdet Mustafa. Ai gjendej i rrethuar në shtëpinë e kovaçit të fshatit Zhamë. Muho Asllani shpëton nga sikleti i madh jo vetëm dy anëtarët e Byrosë Politike, por dhe specialistët më të zotë të Sigurimit të Shtetit. Ai propozoi që në vendngjarje të silleshin familjarët e Xhevdet Mustafës. U propozua që nënën e Xhevdet Mustafës ta futnin në shtëpinë ku mbrohej vetë Xhevdeti. Mendohej se ajo mund ta bindte të birin të dorëzohej. Mendimin e Muhos e miratoi dhe vetë Kadri Hazbiu. Kapllan Shehu i tha me megafon Xhevdet Mustafës se do të sillnin nënën dhe babain në vendngjarje, prandaj ishte e mira që të dorëzohej. Xhevdet Mustafa i është përgjigjur me një shqipe të cunguar. «Kurrë nuk dorëzohem i gjallë. Ju sillni kë të doni. Më kanë futur në kurth dhe kanë prerë besën e shqiptarit, por unë kurrë nuk bëj pazar me komunistët. I kam urryer dhe i urrej përjetësisht». Pas kësaj përgjigjeje u njoftua Dega e Brendshme e Durrësit që të merrte familjarët e Xhevdet Mustafës, të cilët ishin nën mbikëqyrjen e Drejtorisë së Dytë të Sigurimit të Shtetit. Gjendja e familjes së Xhevdet Mustafës ishte shumë e mjeruar. Nëna e tij ishte e veshur me të zeza dhe në kokë mbante një shami të bardhë. Por pa mbërritur ata ende në Rrogozhinë, u ndaluan nga makina e Hekuran Isait. Ai urdhëroi që pjesëtarët e familjes të dërgoheshin në Degën e Brendshme të Durrësit. U sistemuan në birucë dhe për tri-katër ditë u morën në pyetje.

    Si e shkatërroi diagaçi shtëpinë e kovaçit

    Nga Korpusi i Fierit kishte ardhur një diagaç, i cili kishte të montuara në platformën e tij dy mitraloza të lehtë. Në bordin e tij ishte një ekuipazh prej gjashtë vetash. Katër ushtarë, një kapter, që ishte dhe mitraljeri dhe një oficer, i cili kryente detyrën e komandantit të togës. Diagaçi u nis dhe Xhevdet Mustafa shtiu mbi pesë herë mbi të. Atij i kishte mbetur dhe gjysma e karikatorit së kallashnikovit që ia kishte rrëmbyer policit. Në këto kushte ai e la fatin e tij në dorë të diagaçit kinez me numër 605. Diagaçi, pasi prishi këndin e shtëpisë, i krijoj rreze qitjeje mitralozit të lehtë, i cili e zbrazi karikatorin prej 72 fishkësh në katër këndet e dhomës ku mbrohej Xhevdet Mustafa. Që në breshërinë e parë Xhevdet Mustafa kishte marrë 9 plumba në trup dhe kishte vdekur menjëherë. Por katër ushtarët që zbritën nga diagaçi e kanë qëlluar dhe shumë herë me qytë të kallashnikovit në kokë, për t’u bindur për vdekjen e tij. Menjëherë ai u dërgua në Spitalin e Burgut në Tiranë, ku u bënë dhe fotot e ekspertizës, të cilat u dërguan dhe në zyrën e komandantit. Trupi i tij u mbajt i mbyllur në morg deri në vitin 1985. Mbas vitit 1985 nuk dihet se çfarë u bë me të.

    Përmbledhje e raportit

    Shoku Enver. Informacioni i parë se në Shqipëri do të mbërrite një bandë e rrezikshme u njoftua më datën 11 prill 1982, nga ana e oficerit të Sigurimit, Halit Bajrami, i cili ishte zëvendësshef i Sigurimit të Korpusit të Korçës dhe u arratis në vitin 1951. Familja e tij bëri një varrim simulant, në një arkivol bosh, sikur djali i tyre ishte vrarë. (Kjo ishte një praktikë e përdorur me shumë kujdes nga Sigurimi i Shtetit.) Haliti kishte banuar disa kohë në Shkozet të Durrësit. Sipas planit paraprak, Xhevdet Mustafa duhet të vinte në Shqipëri më datën 16 shtator 1982, në Pezë, ku do të festohej 60-vjetori i Konferencës së Pezës dhe aty do të bëhej dhe i ashtuquajturi atentat ndaj Sekretarit të Parë të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë. Ju shoku Enver, më datën 24 shtator 1982, lexuat në Plenumin e Katërt të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë «Tablonë sinoptike për veprimtarinë agjenturore të Mehmet Shehut” dhe një ditë më vonë zbarkoi banda për të kryer atentatin ndaj jush. Por armiqtë ua morën të keqen ju, birit të shtrenjtë të partisë dhe të popullit.


    Data 8 tetor 1982


    Pas diskutimit 15-ditor në Komitetin Qendror dhe në Byronë Politike të veprimtarisë armiqësore të Mehmet Shehut, në orën 07:00, mbi 50 oficerët më të zgjedhur të Sigurimit të Shtetit rrethuan shtëpinë e Kadri Habiut, që ndodhej atje ku sot është vendosur një stacion televiziv sportiv privat. Që në orën 22:00 ishin paralizuar rojet e Kadri Habiut dhe ishin marrë masat që të bëhej një arrestim shumë spektakolar. Kadri Hazbiu dilte në orën 07:00 nga shtëpia dhe sapo zbriti shkallët dhe u drejtua për te makina që e priste e ndezur në oborr, atij iu vunë prangat. Mbi trupin e tij u derdhën mbi 15 oficerë të Sigurimit, të cilët i shkaktuan shumë hematoma. Ata e lidhën këmbë e duar duke i vendosur dhe skafandër në kokë. Ai u çua në Burgun 313. Historia e torturës së Kadri Hazbiut ishte më tronditësja dhe më makabrja. Atij iu shkulën dhëmbët, iu shkulën thonjtë dhe tërë kohën mbahej i lidhur këmbë e duar me zinxhirë dhe me skafandër në kokë. E reja e tërë këtij raportimi është se në qelinë e tij qëndronin brenda, gjatë gjithë kohës, tre oficerë të Sigurimit me skafandër në kokë, nga frika se mos i vriste Kadri Hazbiu. Tmerri nga Kadri Hazbiu ishte shumë shumë i madh………
    Sui generis

  7. #7
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Kisinger: Ndryshimet ne Byrone Politike

    Sekretari amerikan i Shtetit informon, me 20 qershor 1975, ambasadat e SHBA ne Evrope per levizjet ne partine dhe qeverine shqiptare. Kerkesa per informacion drejtuar Beogradit e Romes, mosshfaqja publike e Ramiz Alise dhe levizjet e Llambi Gegpriftit, Hekuran Isait dhe Petro Dodes

    Sekretari amerikan i Shtetit, Henri Kisinger (Henry Kissinger), u eshte drejtuar me nje telegram konfidencial ambasadave te SHBA-se ne Evrope, duke u shpjeguar ndryshimet e bera ne Byrone Politike dhe qeverine shqiptare gjate vitit 1975. Ne informacionin e 20 qershorit 1975, Kisinger i jep pergjigje interesit te mberritur ne Uashington per statusin e Llambi Gegpriftit, “emri i te cilit u shfaq me 1 qershor ne listen e anetareve te Byrose Politike, dhe ate te anetarit te Byrose Politike dhe sekretarit te partise, Ramiz Alia, i cili nuk eshte permendur ne median shqiptare prej fundit te marsit”.

    Materiali i sigluar nga Kisinger, fitues i cmimit “Nobel” me 1973, eshte derguar per diplomatet amerikane ne Mynih, Bruksel, Berlin, Beograd, Rome, Bukuresht, Moske dhe Sofje. Sekretari i Shtetit informon vartesit e tij ne Evrope se riformatimi i rendesishem e kryesor i Byrose Politike dhe kabinetit ka ndodhur gjate muajve te fundit. “Tre anetare te rinj te Byrose Politike, nje sekretar partie, nje zevendeskryeminister dhe dy ministra te rinj jane identifikuar se fundmi ne median shqiptare”, shkruan Kisinger.

    “Nese Gegprifti eshte nje anetar i plote ose alternativ i Byrose Politike, nuk mund te percaktohet ne kete kohe. Megjithate, eshte e mundur qe ai te kete zevendesuar anetarin alternativ te Byrose Politike, Petrit Dume”, thuhet ne telegramin e shperndare nga Uashingtoni, ne qershor 1975. “Me 10 qershor, thuhet me tej ne informacionin e deklasifikuar tashme, Radio Tirana e identifikoi Pali Misken si anetar te plote te Byrose Politike. Ai eshte rizgjedhur si deputet ne Parlament, tetorin e shkuar nga distrikti i Pukes, ku ai ka qene sekretar i pare i partise. Miska eshte permendur njekohesisht si minister i Industrise dhe Minierave. Ky post eshte mbajtur nga Koco Theodhosi, i cili mund te kete humbur vendin e tij ne Byrone Politike”.

    Hekuran Isai, nje tjeter figure qendrore e hierarkise komuniste ne Tirane, ka qene ne fokusin e telegramit te Departamentit te Shtetit. “Me 16 qershor, anetari i Komitetit Qendror, Hekuran Isai, ish-sekretar i pare i partise ne distriktin e Dibres, eshte permendur njekohesisht si anetar i Byrose Politike dhe sekretar i partise. Ai ishte ne pritjen e Chhak ne shoqerine e Enver Hoxhes dhe anetareve te Byrose Politike, si dhe te sekretarit te partise, Ramiz Alia. Keshtu, se fundmi evidentohet se ai i mban te dy postet”, thuhet ne dokument.

    Sipas telegramit te Henri Kisinger, “Petro Dode eshte permendur me 11 qershor si zevendeskryeminister dhe gjithashtu si kryetar i Komisionit te Planit te Shtetit, duke qene pjese e nje delegacioni te nivelit te larte ne Kine, te drejtuar nga zevendeskryeministri dhe anetari i Byrose Politike, Adil Carcani”. “Dode zevendesoi Abdyl Kellezin ne te dy keto poste dhe ai mund ta kete zevendesuar Kellezin ne Byrone Politike, edhe pse ai nuk eshte identifikuar deri me tani ne kete pozicion”, vijon materiali, qe permenden edhe mundesite qe posti i sekretarit te partise se Dodes te jete marre nga Hekuran Isai.

    Ne menyre specifike ne telegramin e tij konfidencial, sekretari Kisinger kerkon nga ambasadat amerikane ne Beograd dhe Rome informacione qe mund te sigurohen ne baze vendore. Vete Shtetet e Bashkuara nuk kishin nje perfaqesi diplomatike ne Tirane.
    Sui generis

  8. #8
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Enveri, kontroll te plote mbi ushtrine

    Telegrami konfidencial - Ambasada amerikane ne Rome informon Departamentin e Shtetit me 3 prill 1975 per zhvillimet ne drejtimin e partise ne Shqiperi dhe sundimin e plote te udheheqesit komunist. Ndryshimet ne drejtimin e ushtrise dhe analiza e artikullit te Hysni Kapos: "Vigjilence nga mbeturinat e se shkuares dhe mbeturinat e influences se jashtme"

    Ambasada amerikane ne Rome ka informuar ne prill 1975 Departamentin e Shtetit se Enver Hoxha kishte vendosur kontroll te plote mbi ushtrine, duke u dhene fund dyshimeve per drejtimin e Shqiperise. Duke analizuar nje seri te dhenash te mberritura nga Tirana, ku ndodhej ambasadori italian ne Shqiperi, Renato Ferrara, amerikanet jane perpjekur te kuptojne ecurine e ngjarjeve ne vendin tone. Mungesa e nje perfaqesie diplomatike ne Tirane duket se e veshtiresonte ndjeshem vjeljen e informacionit per diplomatet e Shteteve te Bashkuara.

    "Problemet e vitit te fundit ne lidershipin e Tiranes jane zgjidhur, por ai (ambasadori Ferrara) sheh shenja te tensionit dhe destabilitetit, te mbetura brenda partise", thuhet ne telegramin konfidencial te 3 prillit 1975. "Nxitja kryesore e mesazhit te ambasadorit Ferrara nga Tirana eshte se kriza qe zhvillohet brenda lidershipit shqiptar tashme eshte zgjidhur, me partine (lexo Hoxhen) qe ka vendosur kontrollin e forte mbi ushtrine", vijojne me tej te dhenat e nisura nga Roma per ne Uashington. Ambasada shton se homologet e tyre ne Tirane besojne qe Enver Hoxha ka kontroll te plote mbi ushtrine, pas spastrimeve te vitit 1974. "Duke dhene faktin se sherbimet e sigurimit rane me ceshtjen e ministrit te Brendshem, Kadri Hazbiu, nje i afert i Kryeministrit (Mehmet) Shehu, Ferrara konkludon se lidershipi i Hoxhes ka aktualisht kontrollin e plote mbi domethenien e pushtetit ne Shqiperi", shkruajne diplomatet e SHBA-se, ne analize te materialit te mberritur nga Tirana.

    "Duke ripare ngjarjet e muajve te shkuar, - vijon telegrami, - Ferrara beson se ka evidenca te qarta qe konfirmojne se nje perplasje ndodhi ne rrethin e lidershipit". Ambasadori italian ne Tirane ka pershkruar se "ka nje konfrontim mes partizaneve qe mbrojne nje "linje te ashper" te politikes se jashtme dhe atyre qe mbrojne nje politike te jashtme me "te moderuar"". "Mes viktimave te perplasjes, se bashku me ministrin e Mbrojtjes, Balluku, jane personat e meposhtem: Zevendesministri i Mbrojtjes, Petrit Dume, dy zevendesministra te paidentifikuar te Mbrojtjes dhe shefi i stafit, Mercollari", thuhet ne material. Ferrara gjithashtu ka raportuar nga Shqiperia, "mungesen e vazhdueshme nga Ministria e Jashtme te Skender Konices dhe largimin nga posti i tij te drejtorit te "Albimport", agjencia importuese e shtetit". Shkrimet e fundit ne "Zerin e Popullit", thuhet se kane identifikuar dy zevendesministra te rinj te Mbrojtjes, Veli Llakaj dhe Llambi Gegprifti.

    Ne menyre te vecante, diplomatet italiane dhe amerikane jane ndalur ne nje shkrim te Hysni Kapos, njeri i rendesishem ne hierarkine komuniste. Shkrimi i publikuar ne organin e Komitetit Qendror "Rruga e Partise". "Sic pershkruhet ne informacionin nga Tirana, tema qendrore e artikullit te Kapos eshte se cdo qetesim ne luften per te forcuar rolin drejtues te partise mund te coje ne rreziqe, nje fakt i cili eshte i njohur per te gjithe armiqte, brenda dhe jashte vendit", thuhet ne telegramin e 3 prillit 1975 per Departamentin e Shtetit. "Kapo, sipas materialit, argumenton se partia duhet te mbetet vigjilente per rreziqet e mundshme nga "armiqte e konsumuar dhe degjenuar, nga ata qe do te degjeneronin ne armiq klase, nga mbeturinat e se shkuares dhe mbeturinat e influences se jashtme"."

    Nga pikeveshtrimi i avantazhuar i ambasadorit italian ne Tirane, artikulli reflekton gjendjen e tensioneve dhe destabilitetit, qe karakterizon jeten e brendshme aktuale te partise, megjithe zgjidhjen e krizes se lidershipit qe shpertheu vitin e shkuar (1974).

    Amerikanet kane qene ne ndjekje te vazhdueshme te zhvillimeve ne Shqiperi, ndonese te dy vendet nuk kishin marredhenie diplomatike. Ne menyre te vecante, ata perpiqeshin te mbanin te informuar Uashingtonin per zhvillimet e lidhura me ushtrine shqiptare dhe largimin e Beqir Ballukut, ndonese perjashtonin ekzistencen e planeve per nje grusht shtetit ndaj Enver Hoxhes.
    Sui generis

  9. #9
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Fjalimet e Enverit, reagimet ne Athine e Beograd

    Si jane pritur deklarimet e udheheqesit komunist ne vitin 1974 kunder Traktatit te Varshaves dhe NATO-s. Interpretimet e bera ne Greqi e Jugosllavi, diskutimet ne seline e Aleances se Atlantikut te Veriut dhe komentet e diplomateve amerikane

    Ne nje fjalim te tetorit 1974, Enver Hoxha, udheheqesi komunist i Shqiperise, foli per vendosmerine e Tiranes dhe vendeve te tjera, si Jugosllavia e Greqia, per te qendruar jashte Traktatit te Varshaves dhe NATO-s. Fjalet e Hoxhes kane shkaktuar reagime te ndjeshme dhe diplomatet amerikane ne Beograd e Athine jane aktivizuar te kuptojne e interpretojne pjeset me te rendesishme te ketij fjalimi. Gjithashtu, sic tregojne dokumentet e kohes, selia e NATO-s ka trajtuar problemet e permendura nga Enver Hoxha ne fjalimin e tij.

    Ne nje telegram te 7 tetorit 1974, ambasada amerikane ne Athine njofton Departamentin e Shtetit dhe homologet ne Beograd e Moske, se shtypi grek ka shfaqur interes te madh per fjalimin e Hoxhes. Ne menyre te vecante, shtypi grek ka theksuar se gazeta "Borba" ne Beograd ka shprehur komente ne favor te fjalimit. Trajtimi i medias (greke) ve ne dukje garancine e Hoxhes per popujt grek dhe jugosllav, se kufijte e ketyre vendeve me Shqiperine do te mbeteshin gjithnje te sigurt", thuhet ne telegramin e derguar ne Uashington. Megjithate, ne raportin nga Athina thuhet se mediat konservatore duket ta kene injoruar fjalimin e Enver Hoxhes.

    Tri dite me pas, ne Departamentin e Shtetit do te mberrinte edhe informacioni nga Beogradi. Ambasada amerikane ne Jugosllavi do te njoftonte me 10 tetor 1974 se fjalimi i Enver Hoxhes, me 3 tetor, vazhdon te publikohet ne Beograd. "Editoriali i "Borba"-s me 6 tetor thoshte se teksa editoret nuk bashkoheshin me disa gjera te thena nga Hoxha, ata e pelqenin qendrimin e tij, ndoshta duke iu referuar konstatimit te Hoxhes se Jugosllavia, Shqiperia dhe Greqia kane interesa te perbashket ne mbrojtje dhe se siguria e secilit komb eshte e thelbesore per dy te tjeret", shkruhet ne telegramin e nisur nga Beogradi.

    Gjithashtu, TANJUG, agjencia jugosllave e lajmeve, ne materialin e shperndare vetem per nivelet e larta te qeverise dhe partise, e ka publikuar fjalimin dhe reagimet per te cdo dite dhe se fundmi duke vene ne pah reagimin e favorshem grek.

    Reagime kane mberritur ne Departamentin e Shtetit edhe nga misioni amerikan ne NATO, lidhur me nje fjalim te Enver Hoxhes me 3 nentor 1974. Ne kete fjalim, udheheqesi komunist i Shqiperise, ka permendur gjeresisht Jugosllavine, Greqine, Bashkimin Sovjetik, Shtetet e Bashkuara dhe Bullgarine. Me 13 nentor 1974, telegrami konfidencial i mberritur ne Uashington ve ne dukje se Hoxha nuk ka permendur Rumanine. Duke iu referuar edhe nje bisede me perfaqesuesin e Turqise, diplomatet amerikane shkruajne se marredheniet mes Shqiperise dhe Rumanise jane shume te mira, duke mos qene nevoja qe Rumania te permendet ne menyre te vecante.

    Gjithashtu, perfaqesuesi italian ne NATO i eshte bashkuar qendrimit turk, ndonese ka nenvizuar se deklarimet antisovjetike te Hoxhes ishin me te fortat qe ai kishte bere ndonjehere. "Trajtimi i vendeve Perendimore ne pergjithesi nga lideret shqiptare ishte pak me teper paqtues se te ne shkuaren, ndonese ata nuk merrnin nje linje afrimi", thuhet ne telegram. Perfaqesuesi italian ka shtuar se Hoxha ka shprehur gatishmerine per vendosjen e marredhenieve diplomatike me Mbreterine e Bashkuar, me kushtin qe britaniket te kthenin floririn shqiptar dhe me Republiken Federale te Gjermanise, nese Boni binte dakord te paguante reparacionet e luftes.

    Ne vitet 1973-1975, Shtetet e Bashkuara kane ndjekur me interes zhvillimet ne Shqiperi edhe per shkak te levizjeve te brendshme. Keto ndryshime ne ushtri dhe kulture shqetesuan jo pak udheheqjen komuniste te komanduar nga Enver Hoxha, ndonese nuk ishin te mjaftueshme per te tronditur pushtetin e tij personal.
    Sui generis

  10. #10
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anëtarësuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Si u katandis Kadri Hazbiu nga 83 në 47 kilogramë, pas njëmbëdhjetë muajve hetuesie


    Kujtimet e oficerit A. Ç., që punoi për 20 vjet pranë Enver Hoxhës


    Komuniteti shqiptar i Amerikës, lojën me Xhevdet Mustafën e konsideroi një katastrofë. Enver Hoxha përdori një trafikant droge për të goditur Kadri Hazbiun, Feçor Shehun, Llambi Ziçishtin dhe 18 anëtarët e tjerë të grupit armiqësor të Mehmet Shehut. Sigurimi i Shtetit, falë një loje shumë të rafinuar, arriti që me anë të një oficeri Sigurimi të infiltruar në diasporë, të sjellë një bandë të kryesuar nga Xhevdet Mustafa për të asgjësuar Enver Hoxhën. Kaq u desh që të kryqëzohej Kadri Hazbiu. Arrestimi i vërtetë i Kadri Hazbiut kishte filluar të merrte formë që me vetëvrasjen e Mehmet Shehut. Kadri Hazbiu, edhe pse mbi të ranë mbi 20 akuza shumë të rënda, nuk ishte armik i Partisë dhe as i Enver Hoxhës. Përkundrazi, ai ishte njësoj i inkriminuar sa edhe vetë Enver Hoxha dhe tërë anëtarët e tjerë të Byrosë Politike. Por falë betejës së ashpër që zhvillohej brenda gjirit të Byrosë Politike, fati i Kadri Hazbiut ishte tragjik, i dhimbshëm dhe i mbështjellë me një mister shumë të madh.

    Kadri Hazbiu
    Kadri Hazbiu lindi më datën 13 korrik 1922, në Mvarovë të Vlorës. Për 26 vjet qëndroi si ministër i Brendshëm dhe për gati dy vjet si ministër i Mbrojtjes. Ai kishte lidhje gjaku me Mehmet Shehun. U arrestua më datën 15 tetor 1982, dy ditë pas plenumit të famshëm të Enver Hoxhës, për të ashtuquajturën «të vërtetë të bandës së Xhevdet Mustafës» dhe të lidhjeve të tij me anëtarë të Byrosë Politike për të vrarë Enver Hoxhën. Ndaj Kadri Hazbiut u bënë 11 muaj hetuesi në Burgun 313. Hetuesia dhe tërë procesi gjyqësor ndaj Kadri Hazbiut dhe Feçor Shehut ngjason me hetuesinë dhe ekzekutimin që Hitleri u bëri bashkëpunëtorëve të vetë më të afërt në vitin 1944, me pretendimin se gjoja ata do t’i bënin atentat.

    Çfarë ndodhi në orën 23:30 të datës 10 shtator 1983 në Kodrën e Saukut

    Kadri Hazbiu dhe Feçor Shehu janë ekzekutuar. Fjala pushkatuar është e papërfillshme, është si melhem mbi plagë në raport me atë që ka ndodhur në të vërtetë. Kadri Hazbiu, ditën që është arrestuar peshonte 83 kilogramë. Në ditën e pushkatimit peshonte 47 kilogramë. Feçor Shehu thuhet se ka humbur më shumë se gjysmën e peshës trupore. Për gati 11 muaj ata janë torturuar, lançuar dhe përçudnuar në qelitë e Burgut 313, me metoda naziste. Mbasi mbaronin seancat e hetuesisë, gjithmonë nga ora 19:00 deri në orën 05:00 të mëngjesit, ata mbërtheheshin në zinxhirë dhe në kokë u vendoseshin skafandra. Edhe pse pyetja pranoni që jeni armiq të Partisë dhe të popullit u është bërë me mijëra herë, dhe në kushtet e torturës mizore, ata asnjëherë nuk e kanë pranuar akuzën. Kadri Hazbiut i janë shkulur thonjtë, dhëmbët, i janë përvëluar sqetullat dhe nga njëri krah është gjymtuar. Por përsëri nuk është përulur. E njëjta gjë pothuajse ka ndodhur dhe me Fiçor Shehun. Më datën 10 shtator 1983 është vendosur që ata të pushkatoheshin. Makina e tipit «ZIS» ka hyrë në Burgun 313, në orën 19:30 të datës 10 shtator 1983. Në spondin e saj ishte vendosur «toga e vdekjes». Makina ishte e mbuluar me mushama. I pari nga qelia është marrë Feçor Shehu, i cili e kishte pothuajse të pamundur që të ecte. Atë e kanë marrë peshë katër oficerë të Sigurimit, nga më të besuarit e Enver Hoxhës, dhe e kanë hipur në krahun e majtë të spondit të makinës. Në kokë kishte kapuçonin e zi. Pas 10 minutash, kur burgu ishte në heshtje të plotë, është marrë Kadri Hazbiu. Ai ishte plotësisht i tretur dhe i gjymtuar. Veç skafandrës në kokë i kanë vënë dhe kapuçonin e zi. Kjo është një kërkesë absolute e ligjit për të gjithë ata që pushkatohen. Në vendin e ekzekutimit çohen me kapuçonin të zi. Kjo lloj kërkese është zbatuar dhe me nëntë të pushkatuarit e viteve 1992-1995, kur president ishte kryeministri aktual. Askush nuk e dinte se ku do të shkonte makina. Në orën 21:05 makina ka dalë nga Burgu 313 dhe është drejtuar për nga Unaza në drejtim të Stacionit të Trenit. Ishin marrë të gjitha masat që asgjë të mos binte në sy. Makina, pasi ka përshkruar Unazën, pas rreth 25 minutash ka marrë kthesën te rrugica në krahun perëndimor, ku sot ndodhet Akademia e Rendit, në kodrën e Saukut. Pasi ka ecur rreth 800 metra, ka ndalur në një lëndinë. Tërë operacionin e ekzekutimit të Kadri Hazbiut e ka udhëhequr oficeri i Sigurimit M. D.
    Operacioni i ekzekutimit të Kadri Hazbiut është koduar “Mavrova”. Gjatë gjithë rrugës askush nuk ka folur. Dy viktimat e pushkatimit ishin dy kufoma që nuk dallohej fare se merrnin frymë. Në gjyq Kadri Hazbiu nuk e kishte pranuar akuzën, kishte injoruar të gjithë dëshmitarët që ishin ballafaquar me të në sallën e gjyqit dhe të gjithë atyre u kishte drejtuar shumë pyetje. Përgjigjja e Kadri Hazbiut ishte e njëjtë: “Unë e kam dashur me mish e me shpirt Partinë. Nuk jam agjent i askujt dhe nuk jam armik i partisë”. Pothuajse të njëjtën përgjigje kishte dhënë dhe Feçor Shehu. Të dy zyrtarët e lartë të diktaturës e kishin pritur me shumë gjakftohtësi vendimin e gjykatës. Vendimi ishte shumë i shkurtër. Në të thuhej se Kadri Hazbiu dënohej me vdekje, me pushkatim. Feçor Shehu dënohej me vdekje, me pushkatim. Po të njëjtin dënim kishte marrë dhe Llambi Ziçishti dhe Llambi Peçini. Me vendimin gjyqësor ishin njohur të gjithë, edhe pse ai ishte zhvilluar me dyer të mbyllura. Vetëm toga e pushkatimit nuk dinte asnjë gjë. Komandanti i togës së pushkatimit atë ditë kthehej nga një qitje stërvitore. Toga kishte bërë qitje në distancë 200 metra, objektiv gjoks, me karabina automatike “10 korriku”, që në krehrin e tyre mbanin nga 20 fishekë. Në orën 16:00, tërë toga ishte furnizuar me nga dy karikatorë me fishekë. Të 18 ushtarët e togës së pushkatimit ishin gardistë që kishin marrë pjesë në 10-garëshin e Spartakiadës së Ushtrisë, që ishte zhvilluar më datën 10 korrik 1982 në Tiranë. Të dy karikatorët ata i mbanin në çantën e krehrave. Në orën 18:00 ata kishin marrë pajimet me vete, kishin vënë armët në siguresë dhe kishin hipur në spondin e makinës. Ata e dinin se do të kryenin qitje natën, sipas programit mësimor. Makina, pasi ishte futur në një rrugicë, mes një vreshti me rrush, i pavjelë akoma, i cili i përkiste fermës “Gjergj Dimitrovi”, kishte ndaluar pranë një lëndine të vogël. Në krye të lëndinës ndodhej një gardh dhe rreth 300 metra më tej një shtëpi, e cila nuk kishte dritë fare... I pari zbriti oficeri M. D., pastaj zbritën tërë ata që ndodheshin në spondin e makinës...
    Sui generis

Faqja 0 prej 6 FillimFillim 12 ... FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Përgjigje: 43
    Postimi i Fundit: 22-05-2013, 16:04
  2. Premisa të gabuara
    Nga Arrnubi në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 3
    Postimi i Fundit: 30-04-2012, 18:25
  3. Shqipëria
    Nga ClaY_MorE në forumin Historia shqiptare
    Përgjigje: 63
    Postimi i Fundit: 19-08-2010, 05:55
  4. A po realizohet teoria e konspiracionit hebre?
    Nga DEN_Bossi në forumin Problematika shqiptare
    Përgjigje: 9
    Postimi i Fundit: 20-11-2006, 12:27
  5. A ekziston skenari i ndarjes Shqiperise?
    Nga Traboini në forumin Problematika shqiptare
    Përgjigje: 11
    Postimi i Fundit: 25-01-2005, 23:38

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •