Antena brenda "Familjes" ...

[BlueBaron]

Shumica e sukthianeve jane me LSI,dhe votonin per Spartak Brahon.Njeriu i krimit (me banden e Nard Muratit)qe per 20 ne parlament kryeson dhe komisionin e ligjeve.Ky eshte paradoksi shqipetare.Ja se c'i beri nje here ne fushate.Ne sukth ishte dejge transformatori dhe ishin pa drita.Katunaret i thane se do ta japim voten dhe pa drita vetem ti te jesh ne krye.Ndersa mashtruesi i prekur nga kjo perzemersi i tha me sy te lotuar,se neser transformatori do te jete ketu.E keshtu u be . U mor nje transformator i djegur(pasi nuk kishte transformator te rrgullt) u dergua atje dhe njerez plot qe benin sikur po merreshin me kete problem te komunitetit.I rrejti sa votuan. TR u vendos e nuk di se kur po qe i doli shpirti katunareve tu kerkuar deputetin kete e dij mire.Po tashti qe keni pase kurent kujt do tja jepni voten?Apo dhe ju keni hallin e Gerdecit.

O Nesti, jom TIRONC, nuk jom nga Sukthi ...

[BlueBaron]

Plani sekret i Flamurit për të mbyllur skandalin “Pango Biz”


Flamuri u hutua nga lajmet e djeshme. Ai burri e thirri me urgjencë për t’u konsultuar për fushatën.

- Na ka ndodhur një problem te TV “Klan”, - i tha. - Duhet ta mbyllim patjetër.

- Çfarë ka ndodhur? - tha Flamuri i çuditur. - Sandri mirë ishte, kam folur dy herë në telefon deri tani.

- Jo, Sandri mirë, por dikush tjetër aty d.m.th. Ashtu është një problem. Si të ta them, pak a shumë si ajo punë e Pangos. Duhet ta mbulojmë patjetër.

- Kanë kapur dikë në zyrë? - i tha Flamuri.

- Pak a shumë, si të të them, kanë kapur një bisedë, ku ai i tregon partneres si e kanë bërë në zyrë.

Flamuri u skuq deri te veshët. S’e kishte dëgjuar kurrë atë burrin të fliste fjalë të tilla. Ai e pa hutimin e Flamurit dhe u përpoq ta kalonte me humor.

- Po tani, d.m.th., ndodhin këto gjëra, s’ke ç’i bën. Puna është mos na dëmtojë fushatën. E kemi ikonën kryesore të fushatës.

- E kuptova, - tha Flamuri. - Po hajt mo, ai mashkull është. Po ajo femra kush është?

- S’e di, një menaxhere hoteli, s’e kam idenë kush është, d.m.th, po ky na hapur shumë probleme. Se i fola atëherë kur pyeste Pangon. I thashë, mos e persekutoni njeriun për gjëra të tilla. “Jo, - më tha, - ke të drejtë, por e ka provokuar në zyrë. Se në shtëpi, - tha, - ka të drejtë. Po kjo e zyrës nuk i falet.” Na, dhe këtij në zyrë i doli.

- Po ka ndonjë detaj që zbulohet që është ai?

- Ku di unë Flamur ç’të të them, ja lexoje bisedën të zbardhur nga “Facebook Mobile”.

Flamuri e lexonte dhe një fytyrë i vinte, një i ikte. Filloi të psherëtinte me vete. Bënte gjeste mospajtuese. Pastaj i lëshoi fletët mbi tavolinë.

- O o, e paska djallosur fare, - tha. - Po dhe ky shumë i pakujdesshëm. Po sa i fiksuar qenka. I mbaka mend dhe tangat blu. Se ajo tjetra normal i thotë mbaj mend vetëm zyrën tënde.

- Tani Flamur si t’ia bëjmë kësaj pune? Se po shpërtheu, do na prishë punë. Shiko atë do ta sulmojnë, se ai është njeriu ynë kryesor në fushatë. Po mban peshën kryesore, duhet ta mbrojmë. Duhet të prodhojmë një ngjarje tjetër.

- Unë them të heqim atë Bushatin, - tha Flamuri. - Më tha Sandri që ka bërë një emision dokumentar të tmerrshëm për Edi Ramën, për Ilir Metën dhe një për ty. I ka të tre njësoj të poshtër. Po të parin do japë këtë të Ramës sot. Unë them t’i themi Frangajt ta heqë emisionin sot, ai do mërzitet dhe do ikë nga puna. Kështu dhe vëmendjen e tërheqim, se merren me ikjen e tij dhe emisioni yt shpëton.

- Ide e madhe Flamur. Bravo, e gjete. Ja, kjo është. Mirë e ke. Ja se flas unë me Frangajn tani. E gjete mirë shumë Flamur. Na duhej kjo lëvizje. Është në kohën e duhur. Dhe akuzojmë dhe Edi Ramën me këtë rast si censor. Gjetje e madhe Flamur.

Pas kësaj ai burri mori Frangajn në telefon dhe i shpjegoi gjithë situatën.

- E di, e di, - tha, - do ta bëja dhe pa ma thënë ti. Po te kjo arsyeja tjetër s’më kishte vajtur mendja, është vërtet e fortë. Se mund t’ia botojë ndonjëri në gazetë.

- Sidoqoftë, duhen marrë masat Sandër. Bllokoja atij Bushatit një herë dhe ndonjë javë mediet merren me të. Javën e fundit s’besoj se merren me transkripte bisedash erotike, se ndizet fushata. Shiko, i pata thënë atij kur merrej me Pangon, mos e teproni, po “jo, - thoshte, - është e rëndë ajo punë e zyrës.” Ju në zyrë e bëni të gjithë o zotëri, mua më tregoni ju. Lëre tani mos t’i hapim këto muhabete.

- Të drejtë ke. Po s’ka faj mo, se i ka vajtur vetë ajo. Po ishalla s’e hapin këtë muhabet, thuaj. Kjo e Bushatit është rast i mirë. Le të merren me atë Bushatin, s’ke ç’i bën. Çdo palë zgjedhje më ikën nga një. Në të parat më iku Çani, tani ky. S’ke ç’i bën, do ca sakrifica kjo punë.

[BlueBaron]

Mero Baze mund te jete legeni i legenave, por deri tani kjo rubrike shume thumbuese tregon mjaft rreth tashethemeve e zerave te korridoreve ne PD ...

[BlueBaron]

Flamuri nën terror nga Pango Biz


Flamuri dje u detyrua të fikte telefonin. Nga gjithë vendi i binte telefoni dhe e pyesnin për historinë “Pango Biz”. Çudi e madhe, se nuk i kishte bërë kurrë vaki gjithë ky interes! Donin të dinin doemos se kush është ai ministri që e kanë kapur. I sqaronte që nuk është ministër, po s’u mbushej mendja.

- Jo, se ti ke thënë që e kemi “ikonën e fushatës”.

I sqaronte Flamuri që ikonat e fushatës nuk janë doemos ministra, po hajt t’ua mbushje mendjen. Ishte një nga Elbasani që nuk i ndahej.

- Aman të keqen, ma thuaj, mos është ky yni? - i thoshte për Lul Bashën.

- Po jo mo, s’ka lidhje, - i thoshte Flamuri. - Le që ai s’të bën gjë në shtëpi, jo në zyrë. Mos më fol për atë b…

- Epo shyqyr, - u qetësua elbasanlliu. - Më mirë mos të bëjë, se kështu i kena qejf në Elbasan.

Pastaj nga Kavaja. E pyesnin kush ishte nga lista e PD për qarkun e Tiranës. E pyesnin me takt për Aldon.

- Po jo mor burrë, çfarë Aldo thu ti, - thoshte Flamuri. - Nuk e kemi Aldon ikonë të fushatës. Le që ku i shkon mendja atij të bëjë gjëra të tilla, e mbyt fare gruaja. Pastaj çfarë thua ti kot. Unë s’i kam dhënë akoma çelës zyre, ku do bëjë gjë Aldo i shkretë, - ia mbylli Flamuri.

Pastaj ia plasën telefonat nga Gjirokastra. Kishin hall mos ishte Genc Ruli. Aty i iku truri fare Flamurit.

- Po çfarë Genci thua ti mor, - ia preu. - A e pe që ajo ishte romancë me pasion, me tanga, kishin një vit që prisnin ta bënin? Ku e ke gjetur këtë romantizëm te Ruli ti. Dhe kur bën ndonjë gjë, u jep ndonjë punim artistik nga ato që ia falin në Gjirokastër dhe i përcjell.

- Të drejtë ke, - tha dhe ai nga Gjirokastra.

Flamuri nuk dinte si t’ia bënte me këtë histori. E mori dhe njëherë Frangajn në telefon. E pyeti si ishte situata në “Klan” pas kësaj.

- Mos e rruj fare Flamur, se këtu e di gjithë Tirana, s’e ke nxjerrë vetëm ti, - i tha Frangaj. - E rëndësishme është që nuk na ka turpëruar. As na plas fare për të tjerat.

- Mirë e ke ti, - tha Flamuri, - po mua më mbyti telefoni. Duan sqarime. S’di ç’t’u them.

- Thuaj jemi të fituar mor burrë, - i tha Frangaj. - Thuaj, për shembull, që ky mashkulli është mik i doktorit, ajo femra mikeshë e Ramës dhe i bie që doktori ia ka futur Ramës. Ça të them unë tani. Sajo ndonjë gjë të tillë, ça të të them unë.

- Mirë e ke ti, - tha Flamuri, - ashtu po them. S’ka rëndësi kush është, rëndësi ka që jemi para.

Eh dreq, mendoi me vete. Na u bë më keq se sondazhet kjo punë. Dhe këtu u dashka të ketë fitues, sikur njëri ka bërë qejf, tjetri ka vuajtur.

Fiku telefonin dhe hapi numrin që e di vetëm ai burri.

Ai e mori pasdite.

- Flamur, si u mbyll kjo puna e dorëheqjes së Bushatit nga “Klan”-i? - e pyeti.

- Mirë doktor, mirë. Po kalon pa shumë reagime. E kanë ngrënë këtë versionin që e hoqën, se duan të mbulojnë atë skandalin. Vetëm që më bezdisin mua në telefon, më thonë kush është ai burri.

- Flamur, ka rëndësi shumë të thellohet kjo pistë. Është shumë mirë puna. Kështu duhet të vazhdojë. Jam dakord me ty, që është pak bezdi, por duhet ta përballosh. Ka shumë rëndësi kjo deri më 28 qershor. Pastaj të bëjnë ç’të duan. Dhe dëgjo, shiko, ku kam unë takim nesër di gjë ti…? Urdhëro…

- Të shikoj axhendën, - i tha Flamuri. - Po unë them të mos shkosh më në ato rrethe që ke shkuar. Kaseta kemi. Ua çojmë televizioneve t’i transmetojnë dhe pa bërë takime më. Nga një takim për çdo qark na duhet dhe s’ka më nevojë të harxhojmë energji kot. I çojmë sipas një grafiku në televizione, se i transmetojnë këta. U kam thënë, mo t’u shoh këtu rrotull në miting, se ndryshe ua thyen kamerën Garda, dhe ma kanë pranuar të gjithë.

- Shumë mirë. Këtë e ke bërë shumë mirë, - i tha doktori. - Shiko pak merru dhe me këtë punën e “Klan”-it, se do na dëmtojë shumë po doli e vërteta. Hajt mirupafshim.

[BlueBaron]

Flamuri në telashe për fushatën e Aldos


Përveç telasheve të fushatës së tij, Flamurit iu desh dje të merrej dhe me telashet e fushatës së Aldos. Ai burri e thirri në telefon duke turfulluar që në mëngjes.

- Ky, mor zotëri, nuk bën për këtë punë, - i tha. - Ka dy javë, s’ka bërë asnjë takim. E kam çuar te zona e Majlinda Bregut në Laprakë, ngatërron zonën, humbet nga Bregu i Lumit. Ky duhet ndihmuar, se na hodhi në erë.

- Të drejtë ke, - i tha Flamuri. - Dhe unë i kam folur, por më thotë: “Kështu e kam stilin e fushatës unë, të qetë dhe pa aktivitete.” Bën fushatë derë më derë.

- Kush ia hap derën atij, mo zotëri, por duhet kthyer në Tiranë, se na iku fushata nga duart.

- Unë kthehem, s’e kam problem, por është ca vonë tani. Dhe dy javë mbeten për fushatë, ç’të bëj më parë ai. Pastaj ne e mbanim fushatën me njerëzit tanë. Ai s’njeh njeri në PD.

- Flamur, lëri këto, por Aldo duhet ndihmuar. Të bëjë të paktën një takim. Shiko Flamur, mitingu i hapjes dështoi dhe ti e di mirë se ç’ndodh, nëse ai gabim përsëritet. Shiko, Aldo nuk ka ide për fushatën. Aldo është për të folur në televizor. Aty është mirë. Publiku paguhet 5 mijë lekë dhe duartroket, sa herë i bën shenjë Fevziu, vetë Fevziu nuk kupton gjë… atje është në rregull. Te njerëzit duhet kujdes.

- Dakord doktor. Na thuaj çfarë tezash të përdorim në Tiranë, se dhe ne jemi duarlidhur?

- Lejet e ndërtimit Flamur. Shiko lejet e ndërtimit të Mihal Delijorgjit, duhen hetuar me çdo kusht.

- I kam parë ato doktor, se s’ta thashë atë ditë që i zure në gojë. I kemi dhënë ne atëherë më 2006. Erdhi te partia me Fahriun ai dhe na dha njëqind mijë euro. I mora, se na duheshin. Nuk mbaj mend ç’bëra me to, po mbaj mend që më duheshin shumë. Dhe Fahriu ishte i kënaqur, se e kishte marrë pjesën e vet. “Katër copë leje ka, - tha, - kalojani pa problem”. Qirjako ishte në krye të KRrT së Tiranës atëherë. I thashë kaloje, se ka paguar te partia. Ia kaloi. Mbaj mend që ai Ed Rama u tërbua që ia kaluam ne. Dhe ky Biçoku u tërbua. Se na thoshte: “Mos ia kaloni pa i marrë lekët.” Po s’kisha si t’i thosha që ia morëm, se tregonte dhe te Rama ai, se punonte me të dy krahët atëherë.

- Flamur, dakord, kjo është një rastësi, por shiko, ai i ka dhënë dhe leje të tjera Delijorgjit, shiko, ia ka dhënë Alban Eftimi.

- E kontrolluam doktor. Alban Eftimi ka dhënë lejen e pallatit ku banon ti dhe lejen ku banon Olldashi. Është i lidhur me atë ndërtuesin, e di vetë ti. Arkitekt i atij është. Të them unë, na ka zënë ngushtë. Ndaj dhe Aldo i shkretë nuk di ç’të thotë në fushatën e Tiranës.

- Shiko, aktivizoni dhe dikë tjetër. Flamur, ai Bojaxhiu ka ide të mira, ai duhet të aktivizohet.

- I kam thënë doktor, po ka frikë se ngatërrohet. Doli një herë tek ai pallati te Liqeni dhe denoncoi Edi Ramën që kishte lejuar të ngrihej pallati në territor të Gardës. Në darkë e kishte marrë Rrahmani, i kishte thënë: “Leje atë pallatin, se kam ndërhy unë me Zenin.” Dhe ishte tronditur. Mua, doktor, s’më tha gjë i shkreti. E pyeta dhe më tha: “Shumë mirë, denoncoje”. Pastaj iu fut frika mos e kishe provokuar ti dhe që atëherë s’del më të denoncojë pa qenë i sigurt.

- Flamur, shiko, ai ka probleme. Ai djalë nuk është mirë. Ai, o zotëri, Fazlliçin që duhet ta mbronte, nuk e mbronte, pallatin që s’duhet ta sulmonte, e sulmonte. Ai nuk është në rregull, ke të drejtë. Po kë të nxjerrim, thua? Ky Bujar Nishani pse nuk flet?

- Po ja, është pak i sëmurë doktor. Pastaj dhe ajo historia e Trebickës nuk është mbyllur akoma.

- Flamur, mos më bëj pesimist tani. Fushata në Tiranë duhet të nisë urgjent. Shiko, unë kam folur për biznesmenët sot, kam thënë, heshtja është miratim. D.m.th., për lejet që nuk kthehen përgjigje, quhen të miratuara.

- Po pse je nxituar doktor? Se duket sikur s’do fitojmë ne dhe duam t’i marrim lejet e ndërtimit Ramës me heshtje. Është që është keq puna, t’i kishe lënë, se s’i dihet, fitojmë dhe të kemi dhe ne ndonjë gjë në dorë.

- Flamur, shiko, atë punë e rregullojmë prapë, por Aldo duhet të zgjohet nga gjumi. Shiko, kjo nuk është fushatë. Kaq di të them unë.

[BlueBaron]

Flamuri shpjegon si po ndryshon Shqipëria


Flamuri si gjithnjë është në merak, se ai burri ka marrë kot. Vrapon nga fshati në fshat dhe vetëm bërtet e çirret e thotë në çdo vend të njëjtat fjalë, i ka bërë fjalimet si ato festivalet e shpifura, ku këngëtarët nuk këndojnë, por futin kasetën dhe vetëm lëvizin buzët.

Iu mori frymën bodyguard-ëve e ushtarëve, sa nuk arrijnë as të zhveshin këpucët, se i nis nga veriu në jug.

Po sikur të mos mjaftonin të gjitha këto, ka filluar dhe të rëndohet nga sjellja. Bëhet kot nevrik, ulërin pa kuptim, s’e merr vesh, kur është shi e kur është diell.

Herën e fundit që u nevrikos e u bë si i tërbuar qe me kokën e shqiponjës, që ka në podium e që në ca reklama qe e prerë nga pakujdesia.

I bërtiti Flamurit me sa i hante fyti, por ky s’bëri zë, se kishte fituar goxha lekë me porosinë e asaj reklame dhe ia vlenin dhe ca muaj burg për aq pará, e jo më një e bërtitur.

Duke e kuptuar gjendjen e tij të rënduar psikologjike Flamuri është angazhuar i tëri për të mos i dhënë shkas të nxehet e të marrë kot, siç bën jo rrallë këto kohë.

Mundohet t’ia përgatisë gjërat siç i pëlqejnë atij.

Shkon një ditë më parë atje ku do mbajë fjalim ai burri dhe përgatit terrenin që atij t’i duket sikur e duan të gjithë. Cakton njerëzit që do hedhin parulla për NATO-n, cakton njerëzit që do thërrasin “Poshtë Edi Rama!” dhe cakton edhe fëmijët që do ia bëjnë auuuuu dhe do këndojnë bashkë me atë burrin, që ai të mos duket aq arkaik sa është, por pak më trendy.

Bela e madhe e gjen këtej nga veriu, ku e njohin e s’e marrin seriozisht, por prapë e ka gjetur, ka nisur të modifikojë sjelljen e të mbahet si njeri i rëndësishëm, se helbete do jetë deputet për 20 ditë.

Por më shumë nga të gjitha e bezdisin pyetjet mbi premtimet e atij burrit, të cilat s’para i shkoqit dot, por që edhe s’kanë logjikë të shumtën e herëve.

Kështu i ndodhi herën e fundit në një rreth të veriut. Hyri në klub e për të zbutur situatën i tha banakierit:

- Jepu kafe e raki të gjithëve nga unë.

- Me ç’rast more Feim? - e pyeti njëri.

- Po ja, meqë Shqipëria po ndryshon mixhë apo s’je dakord?

- Dakord mor jam, po ndryshon, po s’e di në ndryshon për mirë a për keq, po, as më thua, se ti je afër atij burrit, si do më bëjë mua fermer evropian, se s’e kam kuptuar dot mor Feim djali?

- Po ja, - u përtyp Flamuri, - s’do jesh më bujk si deri më sot, po do bëhesh fermer. Ti prapë do punosh arën e do ruash bagëtitë, por vetëm emri do ndryshojë, do ta kesh fermer.

Edhe patates s’do t’i thuash më patate, por petejtus, si anglez. Ja, do bëhesh fermer me gjëra ku di unë, se ai burri i di më mirë.

- Ashtu ë, po në Evropë do më çojë këtë mandatin tjetër thua ti Feim?

- Këtu të dal unë garant. Mandatin tjetër ai burri të çon në Evropë, nuk premton kot, është burri i fjalës së mbajtur, s’e ke dëgjuar.

E pa që ai po përtypej dhe e pyeti:

- S’beson? Të dal unë garant. Të më pështysh, po s’qe kështu.

- Jo mor për të pështyrë më vjen të pështyj që sot unë, po thashë, ky e bën që e bën, më çon në Evropë, pse s’më çon në Kanada, se kam dhe djalin atje, me dokumente, se s’humbet gjë.

Flamuri e pa që po e vinin në lojë dhe s’po e merrnin seriozisht dhe iku andej nga shkolla me mendjen të organizojë një grup me nxënës e t’iu mësojë dhe himnin e fushatës, “Shqipëria po ndryshon”, që ta këndojnë, kur të vijë ai burri e t’i bëhet qejfi.

I pyeti nxënësit:

- Kush do të vijë në takim me atë burrin?

Por atyre as ua ndjente për të, ndaj ua ktheu ndryshe.

- Kush do vijë të shohë Çiljetën nesër?

- Unë xhaxhi Feim, unë, unë... Dolën gjithë djemtë e klasës.

- Po Bojkenin dhe ata djemtë nga Maqedonia?

- Unë xhaxhi Feim, unë, unë... të gjitha vajzat e klasës.

- Shumë mirë, - tha. - Nesër do t’ju marr me autobus t’ju çoj në qendër. Por të gjithë do të mësoni këtë këngën e re “Shqipëria po ndryshon/ është një rrugë që na bashkon” dhe nesër, kur të fërkoj unë faqen e majtë, ju do t’ia bëni uuuuu, kur të fërkoj faqen e djathtë, do filloni menjëherë këngën. E kuptuat?

- Po xhaxhi Feim, si te xha Sulo te filmi “Kapedani” që shkulte mustaqet. Po ti, meqë s’ke mustaqe, shkul faqet.

Të nesërmen në miting, pasi kishin kënduar gjithë rrugës në autobus, nxënësit nuk kishin më zë dhe qenë bërë telef.

Mbaroi ai burri dhe Flamuri nduku faqen e majtë, u dëgjuan vetëm nja dy uuu të mekura që s’ia mbushën mendjen. Tërhoqi faqen e djathtë që ata të fillonin këngën e fushatës dhe ata filluan si për inerci këngën që kishin kënduar tërë rrugës.


Me timon pa timon

Shoferi ynë fluturon

Shqipëria po ndryshon…


Ai burri u nxi dhe Flamuri u fsheh, sa t’i shkonte tërbimi. Duke ikur tha me vete, pizevengët, dhe këta e kanë kuptuar që ai burri ka marrë kot e s’ka as frena e as timon!

[BlueBaron]

Telashet e Flamurit me Fatmir Mediun


Flamuri e ndërpreu thuajse fare fushatën dje në Kukës. Fjalimi i asaj zonjës në Shkodër i kishte prishur terezinë. Sado që u përpoq ta mbulonte që të mos jepej, nuk ia arriti. Porosia e tij urgjente për t’i hequr antenën Vizion Plusit në Shkodër, prapë nuk funksionoi, se ai dreq sinjali vinte dhe nga sateliti dhe atje “Lart” as ai burri s’kishte pushtet.

Problemi nuk ishte Shkodra, por gjithë Shqipëria. Sapo kishin dëgjuar lajmin, e marrin në telefon nga Berati. Kryetari i PD i bërtiste i çartur sikur t’ia kishte fajin Flamuri.

- E kupton apo jo, që vetëm Kuqua ka për të dalë këtu, - i thoshte. - I rruat PD që luftoi, vetëm Kuqua do dalë.

- Ore për kë Kuqo e ke fjalën ti, se unë di që Kuqua i Beratit u arrestua një herë, - tha Flamuri, - se kërkohej nga italianët?

- Jo ai Kuqo o jo, t’u bëfsha, Kuqua që na keni nis nga Tirana, se atij i marrim të keqen ne, të lirë e ke prapë.

- Aha, e ke fjalën për Genc Pollon, po pse, si është muhabeti?

- Po ja o, si të them unë i shkreti. Erdhi ky kandidati republikan, ky pronari i UFO-s. Po e njeh tërë Berati atë ere, se është biznesmen. Dhe i futi një reklamë në medien lokale këtu, që do bëjë universitet privat me status publik, d.m.th., pa pará. Po çmendi dynjanë, o aman. Hapi dhe zyra për regjistrim. Shkon fshat më e fshat dhe thotë: “Kush do fëmijë për shkollë, t’i bjerë tek unë, se i shkolloj pa lekë.” Po është i tmerrshëm, o aman. E di ç’u thotë o? U thotë që “u garantoj shkollim dhe diplomim cilësor, po deshët për siguri ua jap diplomën paraprakisht me datën e pas katër viteve.” Ore është kiamet i madh të them, dëgjon o?

- Dëgjoj o dëgjoj, po unë ç‘të bëj tani?

- Po si o ç’të bësh, mirë e ka ajo zonja, është republikan ky, t’u bëfsha, si ç‘të bësh? Do na marrë votat. Se këta kanë gjithë paratë e Beratit ore. Njëri ka punuar në Poliçan, ka lekët e fishekëve të Gërdecit, tjetri si Rrapushi premton universitet, këta na lanë batall ne o të keqen. Ne vetëm Kuqua na del, po vazhdoi kështu

- Po ç’të të bëj unë o? - i tha Flamuri. - Bëni ç’të doni, mbylljani zyrat.

- Ia mbyllim o ia mbyllim, po kemi hall se na thoni mos u fusni në sherr me republikanët, se pak telashe kemi ne.

- Jo mo mbylljani, mos çani kokë fare, - i tha Flamuri.

Sa e mbylli telefonin me Beratin, ia plasi Fieri.

- Aman o, si t’ia bëjmë këtyre republikanëve, se na çmendën? - i tha kryetari i PD.

- Pse o, çfarë bëjnë? - i tha Flamuri.

- Po ja o, është një Fatmir tjetër, jo Mediu, po që thotë jam vëllai i Fatmirit për shpirt, që thotë se e ka rregulluar me Shkëlzenin që në Fier të votohet për Mediun. Po ngeli derë më derë o, tregon fotografinë e Mediut me Shkëlzenin dhe thotë që ka fol Shkëlzeni me atë burrin.

- Po mos e dëgjo, se nuk e pyet ai burri Shkëlzenin për këto gjëra. Një herë e pyeti për Gërdecin dhe mori dynjanë më qafë. U thuaj njerëzve që është gënjeshtër.

- Po aman si t’u them që është gënjeshtër, vjen Mediu dhe bën sikur merr në telefon Shkëlzenin në çdo takim dhe thotë: “Ne, ose do fitojmë bashkë, ose do humbasim bashkë.” Ç’të bëj o aman, se na nxinë jetën?

Flamurit i plasi koka nga gjithë këto ankesa. “Bëni ç’të doni”, - tha dhe mbylli telefonin. E di që s’ka faj ajo zonja, tha me vete, që ia plasi në Shkodër. Hajt duro dhe Fatmir Mediun deputet tani.

Sikur të mos mjaftonte kjo, një telefonatë nga Tirana.

- Jam pronari i autobusëve të unazës, - u prezantua.

- Më fal, po jam në Kukës, - i tha Flamuri.

- E di, e di, po dua të qaj hallin për diçka. Më kanë vënë një gjobë ky Fatmir Mediu dhe më ka vënë posterat në gjithë autobusët e mi, se më ka pas bërë nder një herë. Të betohem që s’dua lekë për postera, po më ka rënë xhiroja e autobusit tri herë. Kanë frikë njerëzit të hipin, se thonë mos na shpërthen autobusi, se u kujtohet Gërdeci. Aman o më bë derman, si t’i heq posterat nga autobusi, se më vjen zor. Bëni sikur merrni një vendim partie që t’i heq, se më falimentoi.

- S’kam ç’të bëj, - i tha Flamuri. - Unë s’e heq dot nga koalicioni, ti do ta heqësh nga autobusët.