Në kërkim të ndjenjës!

[fisniku-student]

Ndodh qe shpesh here te paraqiten raste, kur mund te konsumohet njeriu nga e kaluara ne aspektin e ndjenjave, dhe tash vendos te filloj nje jete te re, ndryshe nga ajo qe ka pasur ne te kaluaren, dhe tash lind pyetja sa mund te jete ne gjendje qe te krijoj ato ndjenja qe i nevoiten ne kete "jete te re" edhe pse e kaluara ia ngacmon shijen dhe vullnetin qe te krijoj ca ndjenja ne kete rast.

Tjetri verzion i ketij problemi eshte :

Mund te ndodh qe disi te rrjedh rasti dhe te lidhen dy qifta me kontraste estetike (nje i bukur dhe nje jo e bukur dhe anasjelltas), mirpo tek njëri (i/e bukuri/a) paraqitet nje pengese, duke mos patur shije ndaj saj/tij per arsye se eshte jo e/i bukur edhe pse mund te kete vlera tjera te mira.

Tash shtrohet pyetja, cfar mund te bej njeriu ne kete rast, qe ti krijoj ato ndjenja qe kerkohen?

Cfar metode mendoni se duhet te luhet per ta arritur nje qellim te tillë dhe sipas jush a mund te arrihet nje gje e tillë??

Ps: ndoshta titulli nuk eshte adekuat per temen, mirpo per momentin nuk me kujtohej tjeter, mund te nderrohet nga modet.

[fisniku-student]

Mund te ndodh qe disi te rrjedh rasti dhe te lidhen dy qifta me kontraste estetike (nje i bukur dhe nje jo e bukur dhe anasjelltas), mirpo tek njëri (i/e bukuri/a) paraqitet nje pengese, duke mos patur shije ndaj saj/tij per arsye se eshte jo e/i bukur edhe pse mund te kete vlera tjera te mira.

Megjithate une mendoj se nese ndjek nje metodike te caktuar dhe te synosh per te dashuruar eshte nje cakë qe mund te arrihet gjithmon.

Ja sipas kesaj metodike: Shembull : Nese deshiron te dashuron nje person dikë, ateher gjithmon duhet te fokusohet tek gjerat pozitive qe ka personi ne fjalë, thjesht edhe nese ndodh qe te mos jete i/e bukur, fillo vlersoja dhe pelqeja karakteristikat tjera qe i ka te mira, zakonisht duhet te insistohet ne kete menyre dhe vazhdimisht te koncentrohemi ne ato pika qe te pelqejn, ndersa ne anen tjeter asesi te mos i hyjm ne detaje karakteristikave negative qe ka ai, por thjesht per ta arritur nje qellim te tille qe te krijojm ndjenja eshte mire ne nje fare menyre ti mbyllim syte para ketyre cilesive qe nuk te pelqejn derisa te krijosh nje simpati dhe mandej nese arrine kete simpati ateher do ta kesh edhe shume ma leht qe edhe te krijosh nje dashuri ndaj atij personi .

Aristoteli ka nje thenje per Dashurin: "Dashuria eshte verbërim i shqisave ndaj te metave e personit qe dashuron"

Keshtu qe eshte nje synim i arritshem nese shkojm sipas kesaj metode, sepse zakonisht tek personat qe dashurohen mund te ndodh qe vetem nje karakteristike te jete pike vendosje per te joshur njeri-tjetrin, shembull : sytë, zëri, trupi, floket, mimikat etj... dhe tash nese njeriu synon qe ne kete menyre(qe realisht po gjason artificialisht) permes nje karakteristike qe te pelqen, te arrisht edhe te krijosh ndjenja.


Nje tregim qe i pergjason ketij rasti eshte kjo qe ju ftoj ta lexoni: http://www.forumishqiptar.com/showthread.php?t=88194

[martini1984]

Ndodh qe shpesh here te paraqiten raste, kur mund te konsumohet njeriu nga e kaluara ne aspektin e ndjenjave, dhe tash vendos te filloj nje jete te re, ndryshe nga ajo qe ka pasur ne te kaluaren, dhe tash lind pyetja sa mund te jete ne gjendje qe te krijoj ato ndjenja qe i nevoiten ne kete "jete te re" edhe pse e kaluara ia ngacmon shijen dhe vullnetin qe te krijoj ca ndjenja ne kete rast.

Tjetri verzion i ketij problemi eshte :

Mund te ndodh qe disi te rrjedh rasti dhe te lidhen dy qifta me kontraste estetike (nje i bukur dhe nje jo e bukur dhe anasjelltas), mirpo tek njëri (i/e bukuri/a) paraqitet nje pengese, duke mos patur shije ndaj saj/tij per arsye se eshte jo e/i bukur edhe pse mund te kete vlera tjera te mira.

Tash shtrohet pyetja, cfar mund te bej njeriu ne kete rast, qe ti krijoj ato ndjenja qe kerkohen?

Cfar metode mendoni se duhet te luhet per ta arritur nje qellim te tillë dhe sipas jush a mund te arrihet nje gje e tillë??

Ps: ndoshta titulli nuk eshte adekuat per temen, mirpo per momentin nuk me kujtohej tjeter, mund te nderrohet nga modet.

Ndjenjat nuk krijohen,ato lindin...
Me metoda nuk e arrin ate qellim.....
Dhe titulli i pershtatet temes......
Sipas mendimit tim.

[MijnWonder]

Ndodh qe shpesh here te paraqiten raste, kur mund te konsumohet njeriu nga e kaluara ne aspektin e ndjenjave, dhe tash vendos te filloj nje jete te re, ndryshe nga ajo qe ka pasur ne te kaluaren, dhe tash lind pyetja sa mund te jete ne gjendje qe te krijoj ato ndjenja qe i nevoiten ne kete "jete te re" edhe pse e kaluara ia ngacmon shijen dhe vullnetin qe te krijoj ca ndjenja ne kete rast.

Tjetri verzion i ketij problemi eshte :

Mund te ndodh qe disi te rrjedh rasti dhe te lidhen dy qifta me kontraste estetike (nje i bukur dhe nje jo e bukur dhe anasjelltas), mirpo tek njëri (i/e bukuri/a) paraqitet nje pengese, duke mos patur shije ndaj saj/tij per arsye se eshte jo e/i bukur edhe pse mund te kete vlera tjera te mira.
Tash shtrohet pyetja, cfar mund te bej njeriu ne kete rast, qe ti krijoj ato ndjenja qe kerkohen?

Cfar metode mendoni se duhet te luhet per ta arritur nje qellim te tillë dhe sipas jush a mund te arrihet nje gje e tillë??

Ps: ndoshta titulli nuk eshte adekuat per temen, mirpo per momentin nuk me kujtohej tjeter, mund te nderrohet nga modet.

per mendimin tim ska gjet njeriun e duhur pengesat duhet ti shofesh qe ne fillim para se te vendosesh te lidhesh me dike .

metode ska sepse gjithkush ka nje metode te veten , dikush e arin ne menyre tjeter ate qe do ( personalitetin e tij etj )

[MijnWonder]

Megjithate une mendoj se nese ndjek nje metodike te caktuar dhe te synosh per te dashuruar eshte nje cakë qe mund te arrihet gjithmon.

Ja sipas kesaj metodike: Shembull : Nese deshiron te dashuron nje person dikë, ateher gjithmon duhet te fokusohet tek gjerat pozitive qe ka personi ne fjalë, thjesht edhe nese ndodh qe te mos jete i/e bukur, fillo vlersoja dhe pelqeja karakteristikat tjera qe i ka te mira, zakonisht duhet te insistohet ne kete menyre dhe vazhdimisht te koncentrohemi ne ato pika qe te pelqejn, ndersa ne anen tjeter asesi te mos i hyjm ne detaje karakteristikave negative qe ka ai, por thjesht per ta arritur nje qellim te tille qe te krijojm ndjenja eshte mire ne nje fare menyre ti mbyllim syte para ketyre cilesive qe nuk te pelqejn derisa te krijosh nje simpati dhe mandej nese arrine kete simpati ateher do ta kesh edhe shume ma leht qe edhe te krijosh nje dashuri ndaj atij personi .
Aristoteli ka nje thenje per Dashurin: "Dashuria eshte verbërim i shqisave ndaj te metave e personit qe dashuron"

Keshtu qe eshte nje synim i arritshem nese shkojm sipas kesaj metode, sepse zakonisht tek personat qe dashurohen mund te ndodh qe vetem nje karakteristike te jete pike vendosje per te joshur njeri-tjetrin, shembull : sytë, zëri, trupi, floket, mimikat etj... dhe tash nese njeriu synon qe ne kete menyre(qe realisht po gjason artificialisht) permes nje karakteristike qe te pelqen, te arrisht edhe te krijosh ndjenja.


Nje tregim qe i pergjason ketij rasti eshte kjo qe ju ftoj ta lexoni: http://www.forumishqiptar.com/showthread.php?t=88194

kjo qe thua ti ( e kam theksuar) nuk i pershattet dy personave qe vendosin te lidhen bashke me deshire , ne kete rast , ndjenjat , qellimet, pelqimi eshte reciprok keshtu qe ske pse te mundohesh te arish nje qellim.

Shembulli jot me duket pershatet me shume nje cifti qe jan lidhur me shkuesi pra nuk ka qene njohje e tyre, dikush i ka prezantuar , dikush i shtyn edhe pse nuk kan shume te perbashketa me njeri - tjetrin te rine bashke.

dhe ne kete menyre fillojne analizimet qe thua ti si prsh : edhe pse nuk eshte i/e bukur me kalimiin e kohes mbase do lindi ndjenja.

kete mendoj une, sepse ska mundesi dy njeres qe sgjedhin vete njeri tjetrin tekene pengesa te kesaj natyre mbasi si e thashe ne postimin tjeter duhet ti kene mare parasysh me pare.

[Albela]

Ndodh qe shpesh here te paraqiten raste, kur mund te konsumohet njeriu nga e kaluara ne aspektin e ndjenjave, dhe tash vendos te filloj nje jete te re, ndryshe nga ajo qe ka pasur ne te kaluaren, dhe tash lind pyetja sa mund te jete ne gjendje qe te krijoj ato ndjenja qe i nevoiten ne kete "jete te re" edhe pse e kaluara ia ngacmon shijen dhe vullnetin qe te krijoj ca ndjenja ne kete rast.

Tjetri verzion i ketij problemi eshte :

Mund te ndodh qe disi te rrjedh rasti dhe te lidhen dy qifta me kontraste estetike (nje i bukur dhe nje jo e bukur dhe anasjelltas), mirpo tek njëri (i/e bukuri/a) paraqitet nje pengese, duke mos patur shije ndaj saj/tij per arsye se eshte jo e/i bukur edhe pse mund te kete vlera tjera te mira.

Tash shtrohet pyetja, cfar mund te bej njeriu ne kete rast, qe ti krijoj ato ndjenja qe kerkohen?

Cfar metode mendoni se duhet te luhet per ta arritur nje qellim te tillë dhe sipas jush a mund te arrihet nje gje e tillë??

Ps: ndoshta titulli nuk eshte adekuat per temen, mirpo per momentin nuk me kujtohej tjeter, mund te nderrohet nga modet.

Ndjenjat nuk krijohen fisnik ato ose jan ose sjan kshuqe nqs e ndjen vertet dike ne zemer dhe shpirt sbesoj se ka shum rendesi bukuria fizike megjithse mund te jet shtys per te vajtur drejt dikujt
por ndjenjat jan ndjenja qe lindin vetvetiu dhe nuk krijohen
pyet zemeren cfar deshiron dhe e gjen vet zgjidhjen

[fisniku-student]

Mos e merrni temen si personale te askujt, thjesht eshte nje teme qe ne realitet mund ti ndodh dikujt d.m.th eshte diqka reale te ndodh qdo kujt.

Dhe rastet qe jan permend nuk konsiderohen si normale apo te zakonshme, keshtu qe pyetja kryesore qe duhet e behet ne kete rast dhe qe paraqet kryefjalen eshte : Cfar mund te nxjerret ne kete rast dhe cila eshte mundesia qe te perfitohet nje ndjenjë ne kete rast?

Sepse rastet normale fatmirsisht dijme gati te gjithe ti pleqnojm

[fisniku-student]

Eshte mire ta sqarojm njeher kete pjesen/dilemen: Ndjenja a mund te krijohet dhe si mund te lind?


Me lartë u fol qe ndjenja vetem mund te lind dhe nuk mund te krijohet.

Ta shtrojm per diskutim qeshtjen kur Ndjenja Krijohet!

Ja shembull: ka mundesi qe te takohesh me nje person dhe realisht te mos kesh ndenja ndaj tij/saj ne takimin e pare, mirpo nese takohesh dhe fillon te dalesh shpesh e me shpesh me te dhe me kalimin e kohes fillon te ja pelqesh karakterin e saj/tij, thjesht fillon ta pelqesh si person - d.m.th nga kjo mund te thojm se ndjenja nuk lindi vete, sepse mund te kishte lindur ne menyre spontane qe ne takimin e pare, mirpo pasi bere perpjekje ne takimet e ardhshme qe ta vlersosh dhe ateher arrite ta pelqesh qe d.m.th kjo u arrite ne baze te perpjekjeve qe ta vlersosh dhe studjosh karakterin apo nje cilesi te nje personi dhe keshtu u kriju ajo ndjenje fale teje.

[PINK]

Eshte mire ta sqarojm njeher kete pjesen/dilemen: Ndjenja a mund te krijohet dhe si mund te lind?


Me lartë u fol qe ndjenja vetem mund te lind dhe nuk mund te krijohet.

Ta shtrojm per diskutim qeshtjen kur Ndjenja Krijohet!

Ja shembull: ka mundesi qe te takohesh me nje person dhe realisht te mos kesh ndenja ndaj tij/saj ne takimin e pare, mirpo nese takohesh dhe fillon te dalesh shpesh e me shpesh me te dhe me kalimin e kohes fillon te ja pelqesh karakterin e saj/tij, thjesht fillon ta pelqesh si person - d.m.th nga kjo mund te thojm se ndjenja nuk lindi vete, sepse mund te kishte lindur ne menyre spontane qe ne takimin e pare, mirpo pasi bere perpjekje ne takimet e ardhshme qe ta vlersosh dhe ateher arrite ta pelqesh qe d.m.th kjo u arrite ne baze te perpjekjeve qe ta vlersosh dhe studjosh karakterin apo nje cilesi te nje personi dhe keshtu u kriju ajo ndjenje fale teje.

Ndjenja lind vetvetiu. Nuk krijohet. Se te arrisesh te krijosh nje ndjenje dhe atehere nuk eshte me ndjenje, po eshte nje veprim- pergatitje me paramendim dhe gjakftohtesi te plote. Lol

ti kerkon te analizosh qe ndjenja LIND midis dy njerezve mbas kalimit te kohes, qe ato shpenzojne te dy ne pranine e njeri tjetrit, dhe Po qendron . Me kalimin e kohes nje Ndjenje Lind midis tyre, Jo se u krijua apostafat. Se shume mire dhe sado mund te rrinin bashke prape nuk do krijohej asgje, nese nuk do Lindte dhe shkendija me e vogel e ndjenjes.

Thjesht zevendeso ate Krijim me Lind ti dhe je ne rregull. Lol

[e panjohura]

Teme shum interesante!Me heret(para se te behemi,,intelektual te civilizuar)prinderve tane nuk ua ka pyet askush ndjenjat,por i kane martua njashtu pa u pa,pa u njoft dhe shumica e tyre ndjenjat i kan fitua pas martese,do te thote qe qenka e mundur edhe kjo,por tani pasi u ,,civilizuam''paskan ndrrua edhe ndjenjat.Kjo me qon ne mendim se na u kan perzi ndjenjat apo nga kurreshtja bejm ndrrime partneresh kinse kerkojm,,ndjenj''.Statistikat tregojn krejt ndryshe,kjo qe ndodhe sot me ne eshte per alarm,ka aq shum divorce (dhe me se tepermi divorcohen ata qe u martuan me ,,ndjenja)sa qe rinia mund te marr nje frige nga martesa.Kjo do te thote qe u beme aq te ,,civilizuar''dhe te pa ndjenja sa qe fare nuk mendojm per ata qe i sollem ne jete,pra femijt tane,dhe i lejm pas dore duke kerkua,,ndjenja''!