BALLADE BREZASH
(Pjesa e parė)
Ishte maj, praneverė, ē'blerim dhe ē'aroma!
Nusėronin lulet, drurėt fletėnjoma.
Ndiheshin kėmborė, gurguj gurgullimash.
Kenga e nje fyelli midis blegrimash.
Diku ndali plaku dhe i tha te birit:
- Kete kenge e dua m'u nė mes te gjirit,
Lerme te pushoj, te rri nje cope herė,
Sa t'mė ngopet shpirti me pakez pranvere!...
Me pakez pranverė ndėr aq shume kujtime,
Qe sot e sulmokan bukur mendjen time.
Vija neper vite, vija shpesh ketu,
Njomesha nga vesa siper gjer ne gju.
Ah, ketu jam pjekur shpesh me nje bareshė,
Kishte zė te embel, qe si laureshė.
Ku i linte gjurmet, vesa pėrshkėndinte,
Plot nje mot u deshem e askush s'e dinte.
Nuse do ta merrja, vajzen gezim plote,
E mė pas do behej, biro, nena jote.
Po t'i mbyll pak syte, s'jam ky qe me sheh,
Ndjej nje zemer tjeter qe me gjoks me rreh.
Po ē'ti bejmė jetes? Ēdo gje ka nje cak,
Edhe ti, o bir' i im, do te behesh plak.
Edhe ty yt bir, do te marrė nė shpinė,
Te te sjell' ketu, flakur ne gremine.
A po jo o nipēe, folė, si thua ti?
- Patjeter, o gjysh! - u pergjigj ai.
Nga qerpik te plakut, rane pakez lot:
- Shtyme bir tė iki, drejt humneres poshtė.
Zu femija qante me lot logėrimė,
- Mos e hidh, o babi, gjyshin nė greminė!...
Zemra e atij burri, tė fortė e tė ri,
Ē'u trondit se thelli, thellė m'u nė gji,
Atė e bir se bashku, me gjyshin aq pranė.
Pritėn sa tė errej, pa e bėrė hatanė,
Pėr tė zbritur fshehtas, krejt nė fshehtėsi,
E ta mbanin plakun, fshehur ne shtepi...
Pjesa e dyte
Kryezotin e vendit, me mall e pasuri
E gjeti dhe atė e hirta pleqėri
Ndaj thirri krejt krahinėn nė kuvend:
Kryezot tė bėnte njeriun mė me mend
Kush gjen tri gjėza tha, drejtimin e gėzoftė,
Ashtu si un' sundova, mbi ju ai sundoftė.
E para: gjejeni se Ē'ėshtė njė gjė,
E ka njeriu e s'ngopet dot me tė.
E dyta: Ē'ėsht' njė lis me katėr degė,
Me fole zogjsh veē dymbėdhjetė?
E treta: Ē'ėsht' njė lumė pa zhurmė e bujė,
Brigje s'ka e s'ka as ujė?
Nė shtėpi tė plakut, me vrap shkoi i biri,
Gjėzat ia tregoi. Qeshi zemėr miri.
- Gjėja qė njeriu s'ngopet kurrė me tė,
Jeta ėshtė o bir, e shtrenjtė mbi ēdo gjė.
- Lisi ėshtė viti, muajt janė bilbila,
ndarė nė katėr stinė, me tre zogj secila.
- Lumi ėshtė koha qė na shkon pa bujė,
Dot s'ia shohim brigjet, nuk i shohim ujė.
Pjesa e trete.
Nė kuvend ku erdhėn burra, trima nga ēdo anė,
Dot pėrgjigjen nuk e gjetėn, ndėr ato qė thanė.
U ngrit burri dhe i qetė, shtruar e fljalėpak,
Dha pėrgjigjen e mėsuar prej tė atit plak.
- Kush kėto t'i ka treguar, more djalė i ri?
Janė fjalė prej tė moēmi, plot me urtėsi.
lmėzot, tė kėrkoj ndjesė! Urdhrin tėnd kam thyer,
babėn tim un' e kam fshehur, burra, kam gėnjyer.
S'kisha zemėr pėr ta flakur, thellė nė greminė,
Prej kaq kohėsh e kam fshehur, e ma ndrit shtėpinė
Ndaj mbi vete pres dėnimin, bėni si tė doni,
Po babanė pėr ta vrarė, mė mos ma kėrkoni.
Burrat rrinin kokėulur; heshtas tė menduar,
Si guxoi tė shkelte urdhrin, urdhrin e pashkruar,
Ai djalė me baba edhe vet' me djalė?!
Shtrihej heshtja reth e rrotull, s'ndihej asnjė fjalė.
Kryezoti mori fjalėn:- Urdhėroj un' si kryezot,
S'ka greminė mė pėr pleqtė, nisur qė nga sot
... Edhe thonė, prej atėhere, etėr edhe bij,
E nderojnė njeri tjetrin, pleq apo tė rinj
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga SystemA
Krijoni Kontakt