Ibn Tejmijje :
Es-saarim el-Meslul ala shaatim er-resul,12-13 :
''Ky është medhhebi i popullit të ilmit.Ibn El-Munthir thot : '' Masa e gjerë e popullit të ilmit kan formuar koncensusin mbi dënimin me vdekje mbi atë që shan Profetin savs..''
Është ne meshebin e katër iamëve se sharësi nëse ka qen musliman ai egzekutohet.
Nëse personi është dhimij (njeri jomusliman i cili jeton nën mbrojtjen e shtetit islamik) poashtu edhe ai egzekutohet.
Imam Hanbeli ka thënë : ''E kam digjuar Ebu Abdullahun duke thënë : ''Secili që shan Profetin savs,ose e përqesh atë,qoft ai musliman ose kjafir,atëherë mbi të bëhet egzekutimi duke mos i dhënë shanc që të pendohet (istitabe).
Halid Ibn Velidi ekzekutoj nji person sepse ai shau profetin,duke mos i dhënë shanc që të pendohet.
Hadithet për këtë temë janë të shumta por do ceki diçka nga i njëjti libër 2/233 :
''...Duke i marr parasysh ata të cilët i kan bërë dëm në ndonji mënyrë Profetit tonë savs,nëse besimtarët nuk jan në gjendje që tja marrin hakkun (ta dënojnë) atëher Allahu e merr obligim dënimin e atyre persononave nji nga nji.Dhe kështu ngjarje kemi shum nga historia islame.Siç ndoshi me krerët e mushrikëve Mekkas El-Welid Bin Mugireh; El-As Bin Vail, El-Esveden bin AbdulMutalib,Ibn Abdu jeguth dhe Harithe Bin kajs.
Poashtu Profeti (savs) i shkruajti letër Kisrasë dhe Cesarit (mbretit rromak).Cesari respektoj letrën e Profetit dhe të dërguarin e tij,kështuqë mretëria etij mbijetoj deri sot.Sai përket Kisrasë,ai u soll arogant duke e grisur letrën e Profetit duke e nënvleftësuar atë,më pastaj Allahu ja shkatërroj perandorin e tij copë copë dhe kurgjë nuk mbeti prej perandoris së tij.
Si për fundim të gjith dijetarët jan unanim se sharësi i Allahut ose i Profetit ose tallësit,ai duhet të egzekutohet menjiherë pa i dhënë afat,pa kurfar mëshire dhe pa i dhënë mundësi që të pendohet.