DISA SKJARIME RRETH XHIHADIT DHE REBELIMIT NDAJ UDHËHEQËSVE
-Nuk është e lejuar prej kujt do qoftë të ndërmarr veprime aventuriere derisa të dihet mirë se si është hukmi (gjykimi) i atij akcioni ose veprimi nga ana sherijatike sespe Allahu thotë në Kur'an : Isra,36 :
36. Dhe mos ndiq (O njeri! Mos fol, mos bëj) atë gjë për të cilën s’ke dijeni. Me të vërtetë që të dëgjuarit, të shikuarit dhe zemra, secila prej tyre do të pyetet (nga Allahu në Ditën e Llogarisë).
Dhe kjo është sidomos në xhihad dhe veprime ku mundet të shkojnë jeta njerëzish,gjaku i tyre dhe pasuria e tyre e sidomos sot ku luftohet në mjedise të dendura.Dhe për këtë shkak nuk lejohet që të ndërmirren veprime ku personi nuk është në pozitë që ti bënë ato veprime sespe Allahu thotë në Kur'an : Bekare,286 :
286. Allahu nuk e rëndon askënd mbi mundësitë që ai ka. Secili merr shpërblim për atë (tëmirë) që ka fituar dhe (po kështu) secili merr dënim për atë (të keqe) që ka fituar.
Pra muslimani nuk ka gjynah nëse nuk ndërrmerr ndonji veprim që ai nuk mundet ta bënë atë.
-Është fakt se ai i cili nuk ka mundësi (mjete),nuk është i obliguar që të bënë xhihad,edhe pse në disa raste xhihadi është farzi ajn (obligim individual për çdo individ).Përshembull siç ishte xhihadi fardi ajn në luftën e Tebukut,obligim për çdo besimtar,MIRËPO,Allahu u fali (i arsyetoj) atyre që mbetën mbrapa për arsye se nuk kishin mjete.Allahu tha në Kur'an për ta :
91. Nuk përbën faj aspak për ata që janë të dobët, ose të sëmurë, ose që nuk gjejnë asnjë burim për të shpenzuar (në Xhihad), në qoftë se ata janë të përkushtuar dhe të vërtetë (në detyrat) ndaj Allahut dhe të Dërguarit të Tij. Nuk ka vend për ankesë ndaj Muhsininëve (mirëpunuesve në Rrugë të Allahut). Dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.
Teube.
Bile Profeti tha për ta se ata kan shpërblim për nijetin e tyre.
Për atë shkak ai i cili nuk ka mjete dhe mundësi të tjera e si mundet të ketë arsyetim nëse ai vjedh para ose grabit para në mënyrë të pa lejuar ashtu siç bëjnë disa (jo të gjithë) që i përshkruhen xhihadit,gjoja për ti ndihmuar muxhahidat?
Nëse ata bëjnë kët gabim,pra nuk kan para dhe gjejnë mënyra tjera psh.me grabitje ose vjedhje..atëherë xhihadi i tyre ËSHTË I PAVLEFSHËM.Sespe profeti ka thënë : 'Allahu është i mirë e don dhe pranon vetëm të mirën''.(siç ka thënë Muslimi el-haxhxhaxh,në doracak për hadithin).
-Xhihadi,domosdo kërkon LEJEN E PRINDËRVE,sespe nuk është e lejuar që të luftohet pa lejen e prindërve ose mbikqyrësit.Sepse ndigjimi i prindërve është farzi ajn,të cilët kanë të drejtën ekskluzive mbi fëmin e tyre,dhe për atë shkak ai nuk guxon të dal jasht në luftë pa lejen e tyre siç ka ardhur në hadithet autentike.Sepse Allahu nuk ja pranon dikujt shehidllëkun pa hallallëkun e prindërve.Kurse sot situata është pandemike dhe konfuze.Shum prindër marrin vesh për fëmijët e tyre se kan shkuar në xhihad kur fotot e tyre kan dal nëpër gazeta,ose nëpër burgje.
Ajti Kur'anor :
84. Atëherë lufto (O Muhammed) për Çështjen e Allahut. Ti nuk je përgjegjës veçse për veten tënde dhe nxiti besimtarët (të luftojnë bashkë me ty). En-Nisa,
Ky verset tregon lejimin por jo obligimin (kjo ka dallim) dhe këtë lejim e spjeguam më lartë pa i kaluar limitet e keqëbërjes siç thotë Allahu :
190. Dhe luftoni në rrugën e Allahut ata që ju luftojnë ju, por mos i kaloni kufijtë. VërtetAllahu nuk i do ata që i kalojnë kufijtë.
-ALLAHU KA URDHËRUAR PËR ATË I CILI ËSHTË I DOBËT QË TË FSHIHET DHE TA RUAN BESIMIN EVET DUKE E FSHEHUR OSE DUKE U MASKUAR (mendoj besimin).
Ruajtja e muslimanëve nga shkatërrimi,është edhe çështje për të cilën na urdhëron Allahu me sherijat,dhe për këtë shkak Allahu e ka lejuar për njerin i cili është i dobët që ta fsheh dhe maskon besimin e tij,nëse ka mundësi edhe të emigron.
-Allahu e ka konsideruar si kusht që forcat të jenë të barabartë midis muslimanëve dhe qafirave.Dhe nuk i ka obliguar muslimanët që të luftojnë qafirat nëse ata janë më shumë në numër (më shum se dyfishin),për zavendësim për këtë Allahu ka urdhëruar marrëveshje paqësore (sulh) ose armëpushim (hudna) ose në këmbit të parave ose pa to,krejt kjo me qëllim që ti mbron muslimanët nga shkatërrimi,në kontrast me ato të tjerët të ciët i futin muslimanët në shkatërrim.
-Në kohën e sotit,nuk lejohet që të luftohet kundra pushtetarëve nëpër tokat ku sot ka ma shumë musliman.Përshkak të mungesës të kapacitetit dhe përshkak të dëmit më të madh sesa dobisë.
-Është e ndaluar që në përgjithësi të sulmohen shtetasit e huaj qoftë ata turist ose të tjerë.Sidomos turistët dhe personat që i vizitojnë vendet ku ka shumicë muslimane,edhe nëse dihet sigurt se ata janë qafira.Argument për këtë ëhtë thënja e Umer Abdul Berrit i cili ka shkruar në El-Istidhkar :
''Çdo gjë që qafirat e konsiderojnë kontratë,ose mendojnë se kanë siguri në nji vend (amanet),atëherë ajo është garance siguris së tyre ter na,me koncensus të të tërë dijetarëve.''
El-Shafi në librin e tij KITAB EL-UMM VOL.4,f.196,'Esenca e përmbajtjes sëtij është se NËSE NJI QAFIR VJEN NË TOKAT TONA ME GARANCA JO VALIDE PËR SIGURIN E TIJ (pra dikush kushdiqoft ai qoft ai musliman ose jomusliman,i ka garantuar atij qafiri) PREJ NE KËRKOHET QË TË MOS E MBYSIM ATË,përkundrazi kërkohet prej ne që tja ruajm jetën atij dhe ti ndihmojmë duke i gjetur rrugëdalje.Sepse Allahu ka urdhëruar në Kur'an :
6. Dhe në qoftë se ndonjë prej mushrikëve (idhujtarëve) kërkon mbrojtjen tënde, atëherë siguroi atij strehim, me qëllim që ai të dëgjojë Fjalën e Allahut (Kur’anin), dhe pastaj përcilleni në vend të sigurt, sepse ata janë njerëz që nuk dinë.
Teube.
E jo si veprojnë disa duke vrarë njerëz të pafajshëm sikur ata u paskan faj atyre e jo tja vendojn fain vetes së tyre dhe sistemit ku jetojnë.
-Ai i cili shkon në nji vend të kufrit qoft ai Darul harb,me garancat e atij shteti,atëherë nuk lejohet që atij shteti dhe shtetasve të tyre tu bëhet ndonji zullum.Pra nuk guxon që ti mashtrojm ata,tua marrim pasurinë,nderin..etj,dhe kjo është çështje koncensusi midis ulemave.Allahu na obligon në Kur'an :
1. O ju që keni besuar! Përmbushni detyrimet tuaja. El-Maide.
Pastaj thotë Profeti :'Ai që rren,nuk është nga feja jonë''
-Është e ndaluar vrasja e civilëve në xhihad,sidomos në rastet konfuze ku nuk dihet kush se çka është,derisa të dihet kjartë gjendja e atyre njerëzve.Allahu thot në Kur'an :
94. O ju që besuat, kur marshoni në rrugën e All-llahut (për në luftë), të jeni të matur (të mos nguteni), En-Nisa
-Dhe si mësim final nga kjo le të shërben gjendja e ummetit në kohëne kur Egjiptin e morën në dorë rrafidat prej Fatimive dhe siç thotë Ibn Tejmijje se egjipti ishte në dorë të tyre gati 200 vite.Derisa e cliroj Salahudin el-Ejjubi.Gjat asaj kohe dhe brenda atij vendi në egjipt kishte prej dijetarëve të mëdhaj por ata kurgjë nuk ndërmorën dhe nuk u tentua që të mirret pushteti derisa erdhi nga jasht dhe e çliroj Salahudini.
kurse sot gjendja është edhe më e mjerueshme pasi :
-Sot nuk ka shtet i cili je i sigurt dhe ju përmab dhe ju garanton sigurinë.Pra ska këtu vetëm se të fshihemi e dihet se si ishte praksa e profetit.Ai nuk shkoj në Medine derisa mori garanca të forta prej popullit të
Medinës,dhe ai nuk emigroj derisa u vërtetua maksimalisht për sigurinë e tyre,e që sot për fat të keq nuk ka.
SOT SIGURIA E JETËS,FAMILJES,GRAVE FËMIJEËVE,PASURISË,ËSHTË E PAMUNDUR,DHE PERSONI I CILI FUTET NË LUFTË DUKE LËNË FAMILJEN E TIJ PA MBROJTE DHE NË DORË TË KUJT?E KUNDËRTA E PROFTIT I CILI MË SË PARI E GARANTOJ FAMILJEN E VET N DHE TË BESIMTARËVE NË KËSHTJELLË E PASTAJ DOLI NË LUFTË.
NË TË NJËJTIN KAPITULL TË EL-SHAFIT QË E PËRMENDËM MË HERËT NË LIBRIN E TIJ EL-UMM,THOTË MIDIS TJERAVE :
NËSE DIKUSH KA FRIG PËR FAMILJEN E TIJ DHE MENDON SE FAMILJA E TIJ NUK ËSHTË E SIGURTË PREJ ARMIQVE NËSE AI SHKON NË LUFTË,ATËHERË NUK LEJOHET PËR TË QË TË SHKON NË LUFTË.ARGUMENT PËR KËTË JANË FJALËT E ALLAHUT :
Dhe një parti prej tyre kërkojnë leje nga Pejgamberi, duke i thënë: “Me të vërtetë që shtëpitë tona janë të pambrojtura.” Dhe ato nuk janë të pambrojtura, veçse ata deshën t’ia mbathnin.''Ahzab.
KUPTIMI I AJETIT ËSHTË SE NËSE SHTËPIT E TYRE ISHIN NË RREZIK ATA KISHIN TË DREJTË TË KËRKONIN QË TË RRININ.''
BAZA E GJITH KËSAJ QENDRON :
NËSE NUK MUNDEMI TË NDRYSHOJMË ME FORCË,ATËHERË TË NDRYSHOJMË ME GOJË DHE FJALË,DHE NËSE EDHE KËTU NUK MUNDEMI,ATËHERË TË GJYKOJMË ME ZEMËR.(SEJJID IMAM)
NDRYSHIMI I GJENDJES ME FJALË ËSHTË PREJ DAVETIT TË SOÇËM.
ALLAHU ALEM