Ju prezantohem dhe ju uroj qofshi mire!

**Astrit Kosturi** · 08-03-2009, 09:20

Unë që po shkruaj, quhem Astrit Kosturi, lindur në Shënepremte e banues në Gramsh, jam 50-vjeç, i martuar dhe, me dy fëmijë që studiojnë në Universitetin e Tiranes.
- Gjithë jeta ime ka qënë studim dhe punë. Mbas viteve ’90 punë rropatëse me shpresën për t’u pasuruar me ndershmëri dhe, gjithnjë i pashkëputur nga librat, nga studimi dhe jeta politike e komunitare, pa asnjë llojë përfitimi personal:

* Kam mbaruar studimet për Bio-Kimi, Shkollën ushtarake dhe akademinë ushtarake në degën Kimi, kam studiuar e jam diplomuar në Drejtësi, kam mbrojtur provimet pasuniversitare dhe gjuhën e huaj, kam botuar nente libra kryesisht ne proze, kam bere trajnime në fushën e biznesit etj.

* Ne krijimet e mia, spikat gjuha alegorike dhe drama e jetës shqiptare plot dhimbje dhe vuajtje, politika e deformuar dhe e shëndrruar në mjet dhe qëllim për fitim e sundim. Edhe në këtë fushë, me të vetmin qëllim: për të ndikuar në civilizimin e shoqërisë shqiptare dhe për të denoncuar konvertimin e qëllimshëm të diktaturës në hajdutëri dhe hajdutërinë, që mashtruesit po na e shesin në gjithë këto vite si demokraci. Shkruaj në gazetat lokale dhe ato kombëtare etj., ku gjithnjë kam qënë reflektiv dhe i papajtueshëm me hipokrizinë dhe mashtrimin shtetëror, që tashmë në Shqipëri, ky mashtrim është bërë sistem dhe ushqehet me pathos dhe zell të paparë.

* Në fushën e biznesit, jam pronar i TV lokal(GramshTv) dhe i supermarket “Kosturi” në Gramsh, ku më njohin si simbol të suksesit, të korrektesës dhe si njeri me mbështetje popullore.

* Veçanërisht 8-vitet, kur PD ishte në opozitë kam kontribuar politikisht dhe financiarisht, për zhvillimin e politikës shqiptare dhe të demokracisë. Kam denoncuar në shtyp e Tv, në Prokurori, KLSH etj. abuzimet e pushtetarëve dhe talljen e politikës me njerëzit dhe absurdin shqiptar që ajo ka montuar dhe që ne nuk mundemi dot ta bëjmë mënyrë jetese. Kam drejtuar dy fushata elektorale dhe degën e PD në Gramsh si kryetar i saj, duke i falur gjithë imazhin tim të ndërtuar me sakrificë dhe punë kësaj partie me mjaftë probleme organizative e sidomos me një demokraci thellësisht të deformuar. Më falni për mungesën e “modestisë”, por theksoj, se kam kontribuar pa asnjë llojë pagese e përfitimi, përkundrazi kam humbur diçka nga vehtja, ngaqë kam menduar dhe vazhdoj të besoj, se interesat e mia janë të pandara nga ato të komunitetit, ku jetoj e punoj. Dhe përsëri mendoj, se për të bërë më të mirën, diçka duhet të humbasim nga vehtja.

* Mbas zgjedhjeve të 2005, edhe pse isha Kryetar partie, nuk pranova asnjë llojë detyre, me kushtet që më vunë. Refuzova sofrën që shtroi aq shpejt dallaverja dhe ustallarët e korrupsionit, që ia kishin ndjerë lezetin pushtetit. Refuzimi, ishte deri në rrebelim për faktin e thjeshtë, se denoncimeve të mia për kapjen e shtetit dhe për puçin shtetëror të klaneve më kriminale nuk po ua vinte veshin njeri. Shumë shpejt, pashë me sytë e mi, se si te porsaardhurit pushtet, kishin vendosur në mënyrë djallëzore, që Shqipërinë ta bënin me maskarenjtë, të korruptuarit dhe kontrabandistët, vetëm për të garantuar pushtetin personal. Fillimisht, mendoja se kisha të bëja me raste sporadike e të veçanta, prandaj kam informuar, Prefekten e Qarkut Elbasan Mimoza Hasekiu, drejtuesit e PDSH dhe vetë Berishën nëpërmjet qindra mesazheve e mijëra faqeve të shkruara. Më dhimbëseshin njerëzit që prisnin premtimet e që ndjeheshin të tradhëtuar, prandaj asnjëherë nuk u lodha, dhe shume shpejt u zhgënjeva dhe e kuptova se kisha të bëja jo vetëm me një moskokëçarës e mospërfillës, por edhe me një supermashtrim të organizuar mirë. Me njerez që zotronin aq mjeshtërisht artin e të dukurit ndryshe nga ç’ishin realisht dhe që në çdo moment e rrethanë, papërgjegjshmërinë dhe dështimet i shisnin për suksese, nëpërmjet një servilizmi të pështirë para botës dhe një represioni të kamufluar ndaj shqiptarëve, e sidomos ndaj atyre që nuk kuisën si lubia e tyre.

* Këto 4-vjet, kam provuar ferrin e vërtet. Qënka një tjetër dhimbje, kur don të kontribuosh për vendin tënd dhe nuk të lejojnë të bësh një gjë të tillë. Jo vetëm kaq, por menjëherë më “ngrinë”, më vunë në shënjestrën e tyre dhe më shpallën të padëshiruar. Më ndërsyhen rrugaçë e kriminelë dhe më hapën probleme nga më të kotat e më të çuditshmet që të merresha vetëm me veten. Më pas, edhe më kishin përjashtuar nga ajo “partia e tyre” pa më thirrur fare. Më keq se sa në kohën e Partisë së Punës, që të paktën të thërrisnin e pastaj të godisnin. Megjithatë, kjo nuk më prish shumë punë, sepse politika bëhet edhe jashtë PD-së, por dua të theksoj, se duket që u kisha prishur rregullin ustallarëve të mësuar në gjithë këto vite me abuzime pa fre. Pra, mes dilemës: pa pushtet, apo pis e me pushtet, kam zgjedhur të parën, dhe jam i vendosur për këtë.
Ju lutem të më kuptoni, se asnjëherë nuk jam mësuar të qahem e të ankohem për veten time, por më pëlqen të jem i vërtetë dhe t’u tregoj të tjerëve atë që prek dhe ndjej. Qofshin këto, edhe kafshime të largëta në ardhje, si rrezik e kanosje për të gjithë.
Aktualisht punoj në kushte presioni, si të ketë dhënë dikush urdhrin “të shkatërrohet!”. Me denoncimet që kam bërë, jam tepër i rrezikuar vetë, dhe jam i shqetësuar për fëmijët, familjen dhe biznesin. Jam i “izoluar” dhe ndjehem i fyer e i goditur mizorisht nga mashtruesit, abuzuesit, paligjshmëria ekstreme dhe anarshia institucionale. E gjitha kjo, sepse betejën antikorrupsion dhe “duart e pastra”, që na u predikuan si premtime, i besova si diçka serioze dhe tani më janë bërë bumerang. Realisht ato na paskëshin qënë thjeshtë premtime për të ardhur në pushtet e që shpejt na u bënë zhgënjime vrastare, dhe burim i një dhune psikike sistematike. Është montuar një politikë e qëndrim i tillë që të bën të ndjehesh i huaj në shtëpinë tënde dhe jo vetëm kaq, por të duhet të ikësh prej saj e të marrësh arratinë. Ankthi dhe makthi që më ka mbërthyer, nuk është patollogjik, por është gjendja e rrezikshme e katastrofike përreth biznesit që kam ndërtuar për 17 vjet, me një stërmundim të jashtëzakonshëm. Pushteti lokal i nxitur s’dihet se ku, me veprimet e kryera dhe mosveprimin konform ligjit, e ka bërë situatën të frikshme e alarmante, si të jem duke jetuar e punuar mbi një krater vullkani. Vazhdoj të flas e të shkruaj nga një vend i vogël, ku vështirë se më dëgjon njeri.
(Ju lutem, KLIKONI "www.programihapur.com", qe me ka sjelle kercenimet me mafoze. Jam i rrezikuar!)

Duke ju kërkuar ndjesë për këtë mesazh të gjatë, jam në pritje të bashkëpunimit me ju.

Faleminderit!
Me konsideratën më të lartë.
Astrit Kosturi
Tel. 0692099949 & e-mail: astrit@kosturi.com