Mendime nga Ramiz Bojaj

[Ramiz Bojaj]

Pse politizohet hyrja e Shqipërisë në NATO!



Shqipëria në NATO, nuk duhet të merret si justifikim për gara politike, (majtist-djathtist) për faktin se aderimi në “kontingjentin” e botës së fortë është arritur falë një procesi të gjatë e të mundimshëm të kombit shqiptar në ecjen e vet drejt integrimeve. Pa dyshim ky është një sens krenarie për shqiptarët, si festë e gjatë dhe e përhershme, ashtu sikur qe është pavarësia e Kosovës, shtet i pavarur.




Nga: Ramiz BOJAJ


Hyrja e Shqipërisë në NATO, është vetëm një konfirmim i realitetit shqiptar dhe padyshim njëra ndër të arriturat më të mëdha të shtetit shqiptar në fushën e integrimeve ndërkombëtare. Mirëpo, përkundër faktit se Shqipëria për vite me radhë ka shënuar progres në luftën kundërkorrupsionit, krimit dhe mafisë,(parimet kryesore për anëtarësim në NATO), serish dalin në skenë surrogat, politikanësh të cilët përpiqen ti japin një kah tjetër rrugës së integrimit. Pa dyshim se meritat e kryeministrit Berisha, dhe ekipit të tij politik(qeveritar), janë elementët kryesorë të cilët e dërguan Shqipërinë në aleancën Euro-atlantike të NATO-s. Me këtë rast, Edi Rama, duket i çuditshëm kur thotë se Shqipëria hyri në NATO, falë popullit e jo politikës. Po të shikohej kultura dhe mendësia shqiptare, Shqipëria bashkë me Kosovën, ndër të parët kanë merituar të jenë anëtarë të NATO-s, por ishte politika e keqe ajo që stagnonte dhe degjeneronte një qasje të tillë ndaj botës. Berisha bëri kthesa të mëdha në historinë e Shqipërisë, e demokratizoi atë, e shpuri në NATO dhe së shpejti edhe në BE, dhe mekanizma tjerë të fuqisë botërore. Berisha, është ai i cili këto ditë do të promovojë edhe autostradën kombëtare, Durrës-Morinë. Dhe sigurisht se në kontekst të kësaj, mund të dalin opinione tjera se Berisha nuk është meritor për këtë, por janë donatorët që paguan para. “Me anëtarësimin e Shqipërisë në NATO, na bën të ndihemi krenare dhe më të sigurt", vlerëson kryeministri shqiptar, Sali Berisha, më të arritur në tokën e shqiponjave. Por, ndryshe u ndien socialistët e Edi Ramës, të cilët të dhënë pas cirkave dhe diskove, e shohin me një sy tjetër këtë proces, duke tehuajësuar meritat e lidershipit politik shqiptar të krahut demokratik. Nuk mund të adresohen kritika as për krahun socialist në tërësi, por për udhëheqësit e saj po se po. Në këtë kontekst vetvetiu rrjedh një pyetje: Përse Shqipëria nuk hyri në NATO në pesëdhjetëvjetëshin e qeverisjes sociokomuniste,(etërve të Edit) apo edhe të qeverisjes socialiste. Por, një gjë e tillë është pritur të nënshkruhet nga ati i demokracisë së Shqipërisë, Berisha dhe politikës demokratike. Edi, duhet ta kuptojë se shqiptarët(e të dyja taborreve politike, majtiste dhe djathtiste) nuk janë kaq naivë sa ti besojnë kryesocialistit, i cili vazhdon ti bie trumbetës së zhurmshme për vite me radhë. Një gjë duhet të kuptojnë të gjithë, shqiptarët po rriten dhe fuqizohen dita-ditës. Duke u mbështetur në filozofinë se trimi i mirë ka shokë shumë, kjo u dëshmua se “shokët e shumtë” të shqiptarëve janë vërtet ata të fortët e botës. Dhe, armiqtë e kombit shqiptarë kanë shumë arsye të ndihen në siklet për këtë. Ndërkaq, në këndin e brendshëm politik,

Shqipëria në NATO, nuk duhet të merret si justifikim për gara politike, (majtist-djathtist) për faktin se aderimi në “kontingjentin” e botës së fortë është arritur falë një procesi të gjatë e të mundimshëm të kombit shqiptar në ecjen e vet drejt integrimeve. Pa dyshim ky është një sens krenarie për shqiptarët, si festë e gjatë dhe e përhershme, ashtu sikur qe është pavarësia e Kosovës, shtet i pavarur. Hyrja e Shqipërisë në NATO, është vetëm një pranim i realitetit të ri të politikës shqiptare, për faktin se edhe Kosova është një tjetër Shqipëri, e cila do ti bashkohet botës së civilizimit modern. Shqipëria në NATO, Kosova shtet sovran janë realitet. URIME NËNË, SHQIPËRI, URIME NËNË KOSOVË! “O SA MIRË TË JESH SHQIPTAR”-VËRTET ËSHTË PRIVILEGJ TË JETOSH ME ËNDRRËN DHE SEDRËN SHQIPTARE NË ATDHEUN E SHQIPEVE KRENARE

[Ramiz Bojaj]

A ka qenë e gatshme policia e Kosovës ta ndalojë Tadiqin?


Do ta “arrestonim” nëse nuk do t’u bindej urdhrave tanë!


“Në rast se Tadiq, do të tentonte të futej me eskortën e vet të armatosur, Policia e Kosovës do ta kryente punën e vet” thotë për “Bota sot” drejtori i Policisë së Kosovës Sheremet Ahmeti.

Ramiz Bojaj

Hyrja e Tadiqit në Kosovë dhe transportimi i tij me helikopter nën masa të rrepta sigurie, dëshmon se liderët e tillë jo vetëm qe janë të padëshirueshëm në vendin tonë, por i duhet një ushtri e tërë për t’i realizuar një vizitë me konotacion privat dhe fetar. Pavarësisht qëndrimeve kontroverse rreth “ardhjes” së këtij lideri në Kosovë, autoritetet e larta të sigurisë në Kosovë, vlerësojnë se policia ka qenë e përgatitur për çfarëdo eventualiteti të mundshëm që do të mund të “sillte peshqesh” Tadiqi në kufirin e shtetit të Kosovës. Me këtë rast drejtori gjeneral i PK-së, gjeneral Sheremet Ahmeti, theksoi se Policia e Kosovës është gjithmonë e gatshme që t’i përgjigjet detyrave të saja në përputhje me ligjet kushtetuese të Republikës së Kosovës. “Policia e Kosovë ka qenë e gatshme, por edhe e përgatitur për çdo eventualitet të mundshëm, lidhur vizitën e djeshme të Tadiqit në Kosovë. Në rast se presidenti Tadiq nuk do t’u bindje urdhrave të Policisë së Kosovës, policia do të kishte vepruar. Gjithashtu në rast se Tadiq, do të tentonte të futej me eskortën e vet të armatosur, përsëri Policia e Kosovës do ta kryente punën e vet”, vlerësoi Ahmeti, duke shtuar se në rast të mosbindjes edhe mund të arrestohej edhe vet Tadiqi. Ai shtoi se Policia e Kosovës e kishte në posedim edhe agjendën e vizitës së tij, në kontekst të të cilit janë marrë masat përgatitore të Policisë së Kosovës për të ruajtur sigurinë e vendit dhe të qytetarëve.
Një ditë para vizitës edhe ministri Zenun Pajaziti ka deklaruar se Policia e Kosovës nuk do të lejojë të hyjnë delegacionet zyrtare të cilat nuk do të marrin leje adekuate nga institucionet tona.


Kush e shoqëronte presidentin serb në Kosovë?

Por ajo që është më shqetësuesja dhe enigma e kësaj vizite është nëse Boris Tadiq në Kosovë ka qenë i shoqëruar nga truprojat e tij personale apo ai është shoqëruar nga pjesëtarë të KFOR-it? Sipas Behar Selimit, ndihmës drejtor i policisë kufitare, Policia e Kosovës nuk ka pasur qasje, rreth sigurimit të afërt të presidentit të Serbisë, Boris Tadiq. Selimi thotë se çështja e sigurimit të vizitës së presidentit serb, duke përfshirë këtu edhe sigurimin e afërt personal e ka bërë KFOR-i. “Ushtarët e KFOR-it siç dihet e kanë marrë presidentit serb nga Leposaviqi me helikopter, prandaj policia jonë nuk ka pasur qasje fizike me pa se më kë është shoqëruar presidenti Tadiq” thotë Selimi. Por sipas Selimit “disa fytyra” që janë parë në mjetet e informimit, në televizione jep të kuptojmë se dy roje të afërta që i kanë qëndruar presidentit serb kanë qenë serbë. Behar Selimi thotë, mund të dyshohet se ata truproje të afërt kanë qenë të armatosur por KFOR-i e kanë marrë përsipër sigurinë e tij dhe sigurisht se u ka lejuar edhe hyrjen në atë mënyrë. Edhe zëdhënësi Arbër Beka thotë se Policia e Kosovës nuk ka qenë përgjegjëse për ofrimin e sigurisë në rastin e vizitës private të presidentit Boris Tadiq në Kosovë, përgjegjësin për sigurimin e tij e ka pasur KFOR-i.


Heshtin pas deklaratës së Tadiqit

Udhëheqësit e lartë të Kosovës ende nuk kanë dhënë ndonjë vlerësim se i ka shkelur ose jo Tadiqi, kriteret e marrëveshjes për faktin se ekzekutivi do të analizojnë tërë vizitën dhe deklaratën, në kontekst të të cilit do të merren edhe qëndrime të cilat mund të ndikojnë në vizita që mund të bëhen në të ardhmen. Edhe nënkryetari i partisë së koalicionit qeverisës LDK, Eqrem Kryeziu thekson se Qeveria është treguar e drejtë dhe humane duke i lejuar një vizitë të karakterit privat dhe religjioz. “Nëse Tadiq ka shpërdoruar marrëveshjen, kjo të rregullohet me ndonjë notë, apo diçka të ngjashme”, vlerëson Kryeziu duke shtuar se në imazhin politik Kosova ka bërë shumë mirë qe ka lejuar vizitën e Tadiqit, për faktin se në të kundërtën do të reagonin shtetet anti Kosovë dhe do ta quanin këtë si persekutim të fjalës së lirë. Ndërkaq, sa i përket ndërhyrjes së EULEX-it në këtë proces është vlerësuar se BE-ja është ndihmëse e institucioneve vendore, por i përket vetëm institucioneve të Kosovës që të vendosin ose jo të japin leje për vizita të tilla. EULEX-i nuk i lëshoi vizita Tadiqit, por Feith i është drejtuar Qeverisë së Kosovës për një gjë të tillë, çka edhe në të vërtetë ka ndodhur. “Qeveria e Kosovës ka kompetenca të plota për ta aprovuar ose jo kërkesën e Tadiqit”, citon Feith, duk dëshmuar se Kosova ka Zot shtëpie. Qeveria e Kosovës paraprakisht ka ndaluar disa herë zyrtarët serbë që të hyjnë në Kosovë, meqë ata kërkonin leje nga UNMIK-u dhe jo nga autoritetet e Kosovës

[Ramiz Bojaj]

Kosova dhe Haga


Drejtësia e “gozhduar” në GJND

Ramiz Bojaj


Republika e Kosovës më shumë se një vit që nga shpallja e pavarësisë së saj, ka hyrë në një front të ri me ish-okupatorin serb, tashmë në “ringun” e diplomacisë ndërkombëtare për drejtësi. Dinakëria serbe e aplikuar në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë, ka hyrë në “fuqi” pikërisht në kohën kur lidershipi politik i Kosovës kishte hartuar traktatin shumëfaqësh të fqinjësisë së mirë. Në fakt në vend se Kosova ta kishte paditur dhjetëra herë Serbinë(në instanca ndërkombëtare të drejtësisë) për krime, gjenocid, spastrim etnik dhe terror, këtë e bëri Serbia duke e “gozhduar” edhe njëherë shtetin tonë në GJND. Pra në këtë rast akuzon mëkatari, dhe pikërisht në ato verdikte të cilat i kishte shkelë aq brutalisht; Ligjin e drejtësisë ndërkombëtare.

Serbia në GJND, mbron Serbinë e madhe jo parimet e drejtësisë

Beteja për mbrojtjen e drejtësisë në GJND,(e drejta ndërkombëtare) sipas të gjitha parametrave është në anën e Kosovës, e cila do të triumfojë edhe në këtë betejë, por edhe e “drejta” e Serbisë është orientuar në këtë version, natyrisht hipotetik, të kamufluar dhe të pavërtetë. Realisht, Serbia hyri në lojën e GJND-së, jo për ta dënuar bashkësinë ndërkombëtare, luftën e NATO-s(tashmë këto janë akte historike), apo ndaljen e pavarësisë së Kosovës (pavarësia element i pakthyeshëm), por ka për qëllim të prolongojë procesin e njohjeve për të aplikuar një ndarje të mëvonshme të Kosovës, për ti zhvatur hiq më pak se 30 % të territorit të vendit tonë. Forcimi i strukturave paralele, delegimi i spiunëve në kuadër të MUP-it(rebelimi i strukturave serbe), e mandej edhe invazioni ekonomik ilegal (krimi ekonomik në veri), kanë për qëllim krijimin e një realiteti të pashmangshëm të mos dëgjueshmërisë ndaj institucioneve shtetërore dhe legjitime të Republikës së Kosovës. Dhe me gjasë një veprim i tillë do të jetë i pranishëm për aq kohë sa do të tolerohen së vepruari strukturat ilegale në veri të Mitrovicës dhe enklava tjera serbe brenda shtetit të Kosovës. GJND-ja nuk është i vetmi poligon ku Serbia me “miqtë” e vet tradicional (shumica shtete me probleme të brendshme), vazhdojnë të mbështesin për muri Kosovën, duke e akuzuar nga format më të ndryshme. Kosova ende vuan plagët e përgjakjes nga Serbia ish-okupatore, Kosova ende vuan nën ethet e të pagjeturve. Dhe në fakt asnjë aktpadi e ngritur kundër Serbisë në autoritetet e drejtësisë ndërkombëtare, vërtet është një “plasje” në diplomacinë e vendit tonë e cila është treguar tepër e “butë”, kulminacioni i së cilës është përmbyllur me “Traktatin e fqinjësisë së mirë”. Serbia dhjetë vjet më parë u përzu nga Kosova për faktin se ishte fqinj i keq, prandaj raportet me ish-okupatorin duhet të jenë gjithnjë të matura dhe të studiuara hollësisht, veçanërisht deri sa ky vend të distancohet nga orekset millosheviqiane të Serbisë së madhe. Kjo tregon se Serbia nuk do të ndalohet asnjëherë në vazhdimin e “amanetit” të çubrilloviqëve, pavarësisht betejave të humbura me Kosovën, por ajo do të vazhdojë edhe për disa kohë me avazin e vjetër.

Gënjeshtra e fundit e Jeremiqit, për parimet e drejtësisë në Hagë, pikërisht duke nënvizuar definicionin hipotetik se “gjykata do të vendosë duke u bazuar mbi ligjet ndërkombëtare”, tregon se “ligji” ndërkombëtar për Serbinë është aprovimi i politikës gjenocidale (etnocid) të kriminelit Millosheviq, i cili la të vrarë më shumë se 350 mijë njerëz të pafajshëm në hapësirën ballkanike. Dhe në fakt teoria e “millosheviqizmit” ende mbrohet nga lidershipi politik në Serbi, (memorandumet Serbisë së madhe) mbi bazat e të cilës është ngrituar edhe aktpadia e fundit kundër Kosovës në GJND.

Mbështetja në miqtë ndërkombëtar dhe në parimet e drejtësisë

Dokumentet e paraqitura në GJND, nuk janë aq të vlefshme sa është e vlefshme mbështetja në argumente. Drejtësia realiste dhe faktike është në anën e Kosovës, vend i cili kishte përjetuar kolonializmin, pushtimin dhe terrorin serb. Por shteti i Kosovës është i mbështetur edhe në miqtë më të mëdhenj dhe tradicional si Shqipëria, SHBA, Anglia, Gjermani etj., do të ndikojnë që procesi i vlerësimit(mendimit të GJND) të shtyhen për vlerësim për disa vjet, ku në fakt edhe vet Gjykata e Drejtësisë do të pranojë realitetin e pavarësisë së Kosovës. Lidhur me vlerësimin e drejtë dhe në favor të Kosovës kanë shprehur edhe presidenti i Kosovës, Fatmir Sejdiu dhe kryeministri Hashim Thaçi, të cilët vlerësojnë se Gjykata Ndërkombëtare të Drejtësisë, do të japë verdiktin final në favor të pavarësisë së Kosovës. “Argumentet e Kosovës janë paraqitur në dokumentin e prezantuar në GJND i cili prezanton argumentet më të rëndësishme të mundshme për të gjitha zhvillimet e Kosovës. Kosova është e lirë, e pavarur dhe ka mbështetje të fuqishme ndërkombëtare”, vlerëson presidenti Sejdiu. Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë në Hagë ka deklaruar se në mbrojtje të pavarësisë së Kosovës janë; Çekia, Franca, Zvicra, Shqipëria, Austria, Gjermania, Polonia, Finlanda, Luksemburgu, Britania e Madhe, SHBA-ja, Estonia, Norvegjia, Holanda, Sllovenia, Letonia, Japonia, Irlanda, Danimarka, Maldivet dhe Sierra Leone. Sidoqoftë, GJND-ja do të japë një mendim këshillëdhënës, i cili nuk besohet se do të ketë efekte juridike për statusin e Kosovës. Por, efektet thuhet se mund të jenë politike, si në rast të mendimit pozitiv, ashtu edhe negativ, të cilat mund të ndikojnë në dinamikën e njohjes së Kosovës si shtet nga vendet tjera. GJND-ja nuk duhet të jetë e vetmja arenë e përpalljes me Serbinë, por Kosova duhet të ngritë padi tjera kundër ish-pushtuesit serb, të cilat kanë të bëjnë me spastrim etnik, gjenocid, masakra dhe akte tjera çnjerëzore. Ndërkaq, nëse shkruajmë për argumentet historike, etnike dhe nacionale të Kosovës, duhen dhjetëra qindra faqe, natyrisht po aq fakte dalin për dhunën dhe terrorin serb kundër popullit më të vjetër në Ballkanin Perëndimor-shqiptarët.(BS)

[Ramiz Bojaj]

Kërcënimet me bomba shtojnë gatishmërinë e Policisë

A po rrezikohet siguria kombëtare e Kosovës?

Komisioni për Siguri në Kuvendin e Kosovës në bashkëpunim me MPB-në dhe Policinë do të hartojnë një strategji operacionale për shtimin e sigurisë në objektet qeveritare si dhe ruajtjen e sigurisë kombëtare.

Ramiz Bojaj

Kërcënimi për hedhje bombash në institucionet qeveritare si dhe depërtimi deri në zyrat sekrete të Policisë së Kosovës(vjedhja e drogës, parave dhe dokumenteve) në ish-qendrën e SHP të PK, në mënyrë të drejtpërdrejtë kërcënojnë sigurinë kombëtare dhe shtetërore të vendit tonë. Në këtë kontekst kërkohet angazhim shtesë i Qeverisë dhe Policisë në hartimin e një strategjie jo vetëm mbrojtëse por edhe reaguese, ndaj elementeve kriminale. Pavarësisht rrjedhjeve të fundit dhe aktiviteteve kriminale, (duke përfshirë edhe kërcënimet ndaj institucioneve) kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi thekson se gjendja e gjithmbarshme e sigurisë në vend është e qetë dhe stabile, pavarësisht tentativave të ndryshme për prishjen e imazhit të mirë të shtetit tonë. “Qeveria, është e vendosur për rritjen e masave të sigurisë brenda Policisë së Kosovës, duke e vlerësuar këtë si çështje të natyrës emergjente dhe të lidhur drejtpërsëdrejti me sigurinë kombëtare”, vlerëson kryeministri Thaçi. Ndërkaq, kreu i MPB-së, ministri Zenun Pajaziti, vlerëson se hetimet përfundimtare do të tregojnë përgjegjësinë e njerëzve. Ai thotë se organet e ndjekjes janë duke e bërë punën e tyre, ku rezultati i hetimeve të sjell përpara drejtësisë kryerësit e çdo vepre kriminale.

Shtimi i masave, kërkesë emergjente

Duke u bazuar në vlerësimet për kërcënimet për sigurinë kombëtare nga Këshilli i Sigurisë së Kosovës, veçmas ngjarjet e fundit të kërcënimeve ndaj objekteve të institucioneve shtetërore, Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Kosovës, gjeneral, Sheremet Ahmeti, ka prezantuar segmentet për shtimin e masave të sigurisë në të gjitha objektet e institucioneve shtetërore. “Pas masave shtesë për siguri kombëtare, obligohet i gjithë personeli i Policisë së Kosovës që të shtojnë vigjilencën dhe kujdesin maksimal në sigurinë e objekteve shtetërore. Me qëllim të rishikimit të politikave te sigurisë së objekteve shtetërore përfshirë edhe objektet e Policisë së Kosovës është themeluar një grup i veçantë punues, i cili ka për detyrë që të rishikojë dhe hartojë të gjitha politikat e nevojshme për masat mbrojtëse të sigurisë për sigurimin e objekteve si dhe të japë rekomandimet e nevojshme”, vlerëson gjeneral Ahmeti. Këto masa vijnë si rrjedhojë kur ditë më parë, në adresë të policisë së Kosovës kishin ardhur disa kërcënime në adresë të Kuvendit të Kosovës dhe të MSHP-së, me pretekst se janë vendosur mjete shpërthyese.

Të kthehet besimi i Policisë së Kosovës

Veprimet e fundit kriminale(vjedhjet në polici dhe kërcënimi me bomba), kanë sprovuar në masë të madhe mekanizmat e sigurisë së Kosovës, në kontekst të të cilit është rrezikuar edhe vet autoriteti i besimit në organet e sigurisë së vendit. Eksperti për çështje të sigurisë në GPS, në Kuvendin e Kosovës, Gani Geci, thotë se rastet i fundit në Policinë e Kosovës(vjedhja e mjeteve më vlerë), ka prekur drejtpërdrejtë imazhin e PK-së, por edhe sigurinë kombëtare të shtetit tonë. “Duke vlerësuar rastin e fundit të ndodhur në lokacionin e PK-së, ka destabilizuar situatën e sigurisë në vend. Si rrjedhojë e kësaj kanë ardhur edhe kërcënimet e radhës që kanë ndodhur në institucionet qeveritare”, vlerëson z.Geci duke shtuar se janë disa segmente që nuk duhet toleruar të ndodhin brenda policisë. Ai thotë se kërcënimi i fundit ndaj Qeverisë vjen pikërisht në sajë të “trimërisë” së hajnave për të gjetur një formë tjetër të vjedhjeve. “Duke analizuar rrjedhën e fundit të ngjarjeve në policinë vetvetiu shtohet pyetja; Kush është autoritet i sigurisë në Kosovë?-janë policët apo ata që hyjnë e dalin pa therë në këmbë në zyrat e policisë. Në këtë kontekst duhet marrë masa emergjente në kthimin e sigurisë në vet policinë, për faktin se nëse humbë besimi në autoritetet policore, kjo mund të shkaktojë amulli në rrjedhën e përgjithshme në Kosovë”, vlerëson Geci. Masat e duhura për krijimin e gjendjes stabile, duhet të fillojnë pikërisht në ato segmente të cilat marrin mbi vete përgjegjësinë e sigurisë. Në këtë kontekst Qeveria e Kosovës në bashkëpunim me institucionet e sigurisë janë të angazhuara në studimin e rasteve të fundit në kontekst të të cilit do të merren edhe masat e duhura në stabilizimin e vendit(Bota sot).

[Ramiz Bojaj]

Shqiptarët dhe Eurozona: Promovimi i bashkimit kombëtar


Para se të arrihet integrimi Euroatlantik, shqiptarët do të konfirmojnë integrimin brenda rajonal (Minishentgenin ballkanik), si element bazë të bashkimit kombëtar.

Ramiz Bojaj

Shqipëria si një vend i moderuar në rajon, tashmë i integruar në NATO, dhe në rrugën e integrimit në BE, si dhe shteti i pavarur i Kosovës(inkuadrimi në FMN), janë projekti më i madh ndërkombëtar për integrimin euroatlantik të Ballkanit. Por, shqiptarët kanë zgjedhur modelin e integrimit fillimisht brenda rajonal, duke krijuar ura lidhëse për qytetarët e rajonit(versioni nacional). Në parim kjo është edhe e vetmja mënyrë e ecjes integruese të projektit kombëtar, për faktin se Kosova dhe Shqipëria janë çështje unike të ndërlidhura në kontekst politik, historik dhe nacional.


Në këndin historik, shqiptarët janë një komb, i cili padrejtësisht i është privuar e drejta për të jetuar i lirë në trojet e veta autoktone(të bashkuar), ndërkaq në këndin politik, bashkimi kombëtar mbetet i vetmi opsion. Pa dyshim se meritat e kryeministrit Berisha, dhe ekipit të tij politik(qeveritar), janë elementët kryesorë të cilët e dërguan Shqipërinë në aleancën Euro-atlantike të NATO-s dhe aderimin për në BE. Ajo që bien më shumë në sy në diplomacinë shqiptare(politika zyrtare e Shqipërisë) është fjala Kosovë, (lobimi për njohjen e shtetit të pavarur), në kontekst të të cilit vetvetiu kuptohet se bëhet fjalë për politikë nacionale(si element i pashmangshëm). Kjo do të thotë se elementet kombëtare janë segmente të pandashme, natyrisht edhe të përhershme.



Në këtë kontekst nuk mund të pasqyrohen pikëpamje diversive për momente elektorale(fushata patriotike për pushtet) për faktin se Shqipëria në NATO, dhe BE, nuk ishte justifikim për gara politike, (as në Kosovë dhe as në Shqipëri)për faktin se aderimi në “kontingjentin” e botës së fortë është arritur falë një procesi të gjatë të kombit shqiptar në ecjen e vet drejt integrimeve. Pa dyshim ky është një sens krenarie për shqiptarët, si festë e gjatë dhe e përhershme, ashtu siç është pavarësia e Kosovës, si shtet i pavarur dhe sovran, i cili mbetet moment historik i papërsëritshëm.

Integrimi i Shqipërisë në NATO, dhe BE, është vetëm pranim i realitetit të ri të politikës shqiptare, për faktin se edhe Kosova(shtet sipas standardeve demokratike) është një tjetër Shqipëri, e cila do ti bashkohet botës së civilizimit modern. Para se të arrihet integrimi Euroatlantik, shqiptarët do të konfirmojnë integrimin brenda rajonal (Minishentgeni ballkanik), si element bazë të bashkimit kombëtar. Por, një gjë e tillë sërish do të nënshkruhet nga ati i demokracisë së Shqipërisë, Sali Berisha, i cili do të bëjë promovimin e bashkimit kombëtar, i cili sublimohet pas ndërtimit të autostradës nacionale Durrës-Merdare,(bashkimi nacional si ndërkomunikim). Një gjë duhet të kuptojnë të gjithë; shqiptarët po rriten dhe fuqizohen dita-ditës. Duke u mbështetur në filozofinë; trimi i mirë më shumë, kjo u dëshmua se “shokët e shumtë” të shqiptarëve janë vërtet ata të fortët e Globit. Dhe, armiqtë e kombit shqiptarë kanë shumë arsye të ndihen në siklet për këtë. Sikleti antishqiptar vazhdon të dalë në skenë në momente të rëndësishme për shqiptarët(propaganda sllave antishqiptare në procesin e lobimimit dhe integrimit e Kosovës në FMN) si dhe rasti i mosftesës së presidentit të Kosovës, dr. Sejdiut, në promovimin e udhëheqësit të ri të shtetit fqinj Maqedonisë, vend ky i cili është i përbërë nga më shumë se 30% të bashkëkombësve tanë-shqiptarë. Askush nuk mund të defaktorizojë rolin politik dhe kombëtar të Kosovës. Tek e fundit Sejdiu dhe Berisha, janë presidentë të të gjithë shqiptarëve në Ballkan. Hyrja e Shqipërisë në NATO, dhe pavarësia e Kosovës padyshim janë dy ngjarje ndër më të arriturat e kombit shqiptar në fushën e integrimeve ndërkombëtare, ndërkaq, bashkimi kombëtar është një proces i pandalshëm(Bota sot).

[Ramiz Bojaj]

Thaçi e Berisha bashkë në ceremoninë festive në Kalimash

Ramiz Bojaj

Inaugurimi përfundimtar i kësaj autostrade do të bëhet më 27 qershor.

Prishtinë - Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi dhe kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, të dielën më 31 maj, do të marrin pjesë në një ceremoni festive që do të organizohet me rastin e përfundimit të punimeve në shpuarjen e tunelit të Kalimashit në autostradën Durrës Morinë. Punimet e autostradës nacionale, Durrës-Morinë-Merdare, kanë hyrë në një fazë përfundimtare, projekt ky i cilësuar ndër më të rëndësishmit në hapësirën shqiptare. Ndërtimi i kësaj rruge paraqet projektin më të madh që është punuar ndonjëherë së bashku nga Kosova dhe Shqipëria. Është mundësi jetike e rritjes së lëvizjes së mallrave dhe të njerëzve ndërmjet Kosovës e Shqipërisë dhe anasjelltas. Dhe më të drejtë autoudha, Durrës-Kukës-Morinë-Merdare është vlerësuar si fazë e parë e bashkimit fizik të shqiptarëve, të cilët i bashkon gjuha, kultura, historia dhe autoktonia. Në kontekst të ndërkomunikimeve rruga Durrës–Merdare pritet te jetë një arterie e rëndësishme për rajonin e Ballkanit Perëndimor e sidomos për dy vendet, Kosovën dhe Shqipërinë. Ndërkaq, në aspektin ekonomik impakti që do të sjellë jetësimi i këtij projekti parashihet që të sjellë fitime të mëdha për të dy vendet, Kosovën e Shqipërinë. Kosova dhe Shqipëria përveç se do të kenë benefite kombëtare do të kenë edhe benefite ndërkombëtare, për shkak të lidhjes që do të krijoj kjo rrugë për vendet e rajonit. Ndërkaq, sipas parashikimeve, inaugurimi solemn i kësaj autostrade do të bëhet më 27 qershor. (BS)

[Ramiz Bojaj]

Berisha-Uashingtoni shqiptar

Shqipëria nën udhëheqjen e Berishës, ka shënuar një epokë të re zhvillimi, perspektive dhe integrimi, duke ndërtuar imazhin e një shteti stabil, të zhvilluar dhe modern, sipas modelit evropian. Fillet e frymës së demokracisë në Shqipëri(19 vjet), evidencohen me emrin dhe personalitetin e kryeministrit aktual të shtetit shqiptar, Sali Berisha, i cili në rolin e prijatarit, arriti ti kthejë shqiptarëve identitetin e nëpërkëmbur nën regjimin sociokomunist.

Nga Ramiz BOJAJ

Në nëntëmbëdhjetë vjetët e demokracisë së Shqipërisë, valët e brishta të saj e kishin hedhur vendin e shqiponjave herë në një breg e herë në një tjetër për të zë pozitën përfundimtare të ndryshimit pozitiv(zhvillimit dhe integrimit). Në këtë kontekst, profili i demokracisë shqiptare, (shembja e diktaturës më të egër në botë), anëtarësimi në NATO dhe aplikimi në BE (procesi i integrimit), si dhe promovimi i autostradës më moderne në Ballkan (Durrës-Morinë-Merdare), hapën një epokë të re për shqiptarët (bashkimi fizik i shqiptarëve). Pra, etërit e kombit nuk vijnë rastësisht në ballë të kombit.

Nëse ati i kombit amerikan, Xhorxh Uashingtoni, arriti ti shembë divergjencat dhe konfliktet brenda amerikane, dhe të ndërtojë parimet juridike të qëndrueshme ndaj kohërave (Kushtetuta Amerikane), ati i demokracisë dhe i kombit shqiptar, Sali Berisha, arriti të shembë burgun kolektiv(diktaturën komuniste), për ti sjellë bashkëkombësve të tij, lirinë, demokracinë, zhvillimin, integrimin por edhe bashkimin kombëtar (promovimi formal i bashkimit kombëtar). Dhe në fakt mbetet i prekshëm momenti i bashkimit kombëtar (shembja e maleve), kur për herë të parë lëshoi dritë ura e bashkimit. “Nuk ka më male, nuk ka më pengesa, nuk ka asgjë që mund ta ndajë këtë komb jo vetëm shpirtërisht, por as fizikisht. Realizuam një ëndërr.

U bashkuam”, është ligji (Kushtetuta-kanuni), i bashkimit kombëtar i hartuar nga Uashingtoni shqiptar, Sali Berisha. Ligjet dhe rregullat mund të ndryshojnë, por ligji i bashkimit mbetët i përhershëm dhe esencial jo vetëm për kombin shqiptar, pore dhe për demokracinë universale(si parim njerëzor). Kur Uashingtoni promovoi modelin qeverisës nën frazën e pavdekshme: “Le të ngremë një flamur të cilit i përfalen njerëzit e urtë, të ndershëm e të mençur(1789-90)”, për shqiptarët mbeti një fjalë jetike: “U bashkuam”. Kjo ishte fjalë-vepër e simbolit të demokracisë, Sali Berisha.

Dhe në fakt asgjë nuk rrjedh rastësisht: Pavarësia e Kosovës, si model-shtet, demokratik, promovoi shtetësinë e vet me 17 shkurt 2008, i cili erdhi si një proces i ekzistencës shtetërore, nën okupim dhe si vend i çliruar që nga viti 1999. Pa dyshim sistemi i qeverisjes shqiptare nën udhëheqjen e presidentit historik dhe shpirtëror të shqiptarëve, dr. Ibrahim Rugova, ndërtoi modelin demokratik të shtetit të pavarur të Kosovës, bazë mbi të cilën është ngrehur godina e bashkimit kombëtar të shqiptarëve(njëra anë e etnisë shqiptare).

Berisha, Skënderbe, At i Demokracisë, Auzenhaur, Uashington....

Ati i demokracisë shqiptare, Sali Berisha, nga analistë, ekspertë dhe politolog të ndryshëm, është cilësuar me emra të mëdhenj botëror, duke përdorur emëruesin e përbashkët për veprat e mëdha(unike) që kanë ndodhur në vendin e shqiponjave por edhe në Botë(parimi i demokracisë dhe shtetit). Dhe në fakt, Berisha bashkë me dhjetorin e vitit 1990 hyri në historinë e demokracisë në Shqipëri, si dhjetor i lirisë, demokracisë dhe krenarisë shqiptare. Pas më shumë së gjysmë shekulli, shqiptarët nxorën nga gjiri i tyre, vullkanin e lirisë: Liri-Demokraci.

Moto kjo e prekur edhe në rrugëtimin e lirisë shqiptare të Kosovës, nismë që mbeti e shkruar përgjithmonë në faqet më të ndritura të historisë moderne. Dhe në fakt veprat e mëdha të Shqipërisë nën flamurin e prijatarit, Berisha, arriti të ngre simbolin e Skënderbeut në qendrat më të larta botërore, në NATO, OKB, duke rrugëtuar edhe në BE. Por, Berisha rrëzoi edhe murin Shqipëri- Kosovë, një monument i papërshkrueshëm në historinë e kombit shqiptar. Tashmë është bërë realitet ëndrra shpeshherë e përgjakshme e bashkëkombësve (shqiptarëve), të cilët jetonin padrejtësisht të ndarë në atdheun historik dhe gjeopolitik të pandashëm.

“Aty ku kufiri i shqiptarëve nuk ekziston më, -Berisha dukej si Skënderbeu”, ishte një fjalë-monument në çastin e rrëzimit të kodrës që ndante shqiptarët. Dhe në fakt integrimi i Shqipërisë në instanca ndërkombëtare, filloi me integrimin brendashqiptar, jo vetëm me Kosovën. Ish-kongresisti shqiptaro-amerikan, Eliot Engel, Berishën e quan si Auzenhaur, arkitekt i urbanizmit në SHBA. Ndërkaq, Uilliam Ualker, diplomat i shquar amerikan, i njohur për kontributin e tij në çështjen e Kosovës, vlerëson se Berisha është njeriu epokal.

Në këtë kontekst, 28 qershori, shënon sërish një datë të madhe për Shqipërinë, i cili konfirmon edhe njëherë fitoren e demokracisë shqiptare nën udhëheqjen e Berishës, për të promovuar sërish vepra të mëdha për kombin, tashmë në vazhdën e bashkimit kombëtar dhe atë të integrimeve. Shqipërisë i është kthyer dinjiteti dhe krenaria që dikur i kishte edhe heroi i Motit të Madh, Gjergj Kastrioti, Skënderbeu.

[Ramiz Bojaj]

Protokolli EULEX-Serbi, apo legalizim i strukturave kriminale serbe



Është absurde të nënshkruhet marrëveshje protokollare me Serbinë, rreth krimit të organizuar, informacioneve dhe formave të tjera të veprimeve ilegale, kur tashmë janë të adresuara ‘çerdhet’ e krimit të organizuar dhe aktiviteteve mafioze në veriun e Kosovës, në të cilat fshihen edhe akterë të MUP-it serb, me të cilët EULEX, mëton të nënshkruajë protokollin e marrëveshjes.


Ramiz BOJAJ


Përpjekjet e Misionit Evropian EULEX, për nënshkrimin e marrëveshjeve protokollare me Serbinë cenon në mënyrë të drejtpërdrejtë integritetin dhe sovranitetin e shtetit të pavarur të Kosovës. Nënshkrimi i protokolleve, nuk është asgjë tjetër veçse amnisti i të gjitha grupeve kriminale në veriun e territorit të vendit tonë, të cilat për dhjetë vjet me radhë janë përgjegjësit kryesor të aktiviteteve kriminale dhe mafioze. Çfarë marrëveshje bashkëpunimi, mund të quhet protokolli i EULEX-it, kur veriu është i stërmbushur nga kriminelët mafiozët dhe policë të Serbisë. Në fakt Serbia është burim i të gjitha problemeve ekzistenciale në veri, e cila me shumë kujdes “dirigjon” strukturat ilegale dhe paralele serbe në veri. Serbia përmes mekanizmave ilegale dhe kriminale, i ka shpallur luftë Kosovës duke djegur pikat doganore 1 dhe 31, për të vazhduar me sulme tjera kundër misionit ndërkombëtar të KFOR-it, dhe UNMIK-ut, duke lënë të vrarë(ushtari i KFOR-it i vrarë gati dy vjet me parë) dhe dhjetëra të lënduar nga radhët e misionit të OKB-së. Kjo aventurë vazhdon edhe sot, duke sulmuar banorët civilë shqiptarë, të cilët mëtojnë të kthehen në tokat e tyre autoktone dhe stërgjyshore(në shtëpitë e djegura nga strukturat paralele), alias të ‘legalizuara’ nga misionet ndërkombëtare (UNMIK-EULEX). Gjithashtu, EULEX-i nuk mund të nënshkruajë protokolle me MUP-in serb, i cili është bashkërreshtues dhe pjesëmarrës, pothuajse në të gjitha aktet kriminale në veri dhe pjesë tjera të Kosovës. Ajo qe është edhe më e paprecedent, Policia e Serbisë së bashku me ‘armatën’, xhakatare serbe të udhëhequr nga kryekrimineli Millosheviq, dëboi rreth një milion shqiptarë nga trojet e veta etnike, duke shënuar numër të madh të civilëve të vrarë. Pa ndëshkimin e dënimin e kriminelëve serb të luftës dhe pa njohjen e pavarësisë së Kosovës nga Serbia, çdo marrëveshje protokollare, por edhe të natyrave tjera është i papranueshëm për popullin e Kosovës, vullnet i cili duhet të mbrohet gjer në fund edhe nga institucionet shtetërore të vendit tonë. Dhe në fakt kundërshtimi i protokollit të EULEX-it, për shtetin dhe popullin e Kosovën do të thotë mbrojtje e interesit nacional dhe shtetëror. Mohimi i qeverisë së Kosovës rreth protokollit është përshëndetës për faktin se asnjë marrëveshje ndërkombëtare nuk mund të nënshkruhet pa institucionet e Kosovës.

Pikat e marrëveshjes, apo absurdi i radhës

Në dokumentin e marrëveshjes EULEX-Serbi,(tashmë të publikuar), anekset përmbajtjesore dëshmojnë për bashkëpunim hipotetik dhe të kamufluar të luftës së krimit të organizuar, ndërkufitar dhe formave tjera ilegale. Nëse kërkohet të luftohet krimi i organizuar ai vepron gjysmë legal, por edhe legal në veri, dhe enklava tjera serbe; atëherë përse nuk luftohen strukturat paralele dhe ato kriminale në veri. “Mes Ministrisë së Punëve të Brendshme të Republikës së Serbisë dhe EULEX-it (pjesëmarrësit) mbi bashkëpunimin policor dhe çështjet e ndërlidhura mbi hetimet e krimit të organizuar, ndërkufitar- kufitar dhe formave të tjera të veprimeve ilegale”, shkruan në aneksin e parë të marrëveshjes, duke vazhduar me “Pjesëmarrësit njohin nevojën për një bashkëpunim të vazhdueshëm në luftën kundër aktiviteteve të paligjshme”. A thua a janë të ligjshme veprimet kriminale të cilat dogjën doganat, vranë dhe plagosën ushtarë e polic vendas e ndërkombëtarë, duke arritur kulmin me ndalimin për kthim pronash të qytetarëve shqiptarë në pjesën veriore. Dhe në fakt futja në fuqi e Rezolutës së vdekur, 1244, është kulmi i absurditetit të ‘protokollit’ EULEX-Serbi. Aneksi origjinal: “Pjesëmarrësit bien dakord të bashkëpunojnë në bazë të Rezolutës 1244 (1999) të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, dhe në bazë të Veprimit të bashkuar të Këshillit të BE 2008124 CFSP, duke iu referuar Raportit të sekretarit gjeneral të UNMIK-ut në 24 nëntor 2008 (S2008692)”. Rezoluta 12 44 ishtë hartuar si fazë kalimtare deri në fuqizimin e segmenteve juridiko-kushtetuese të Kosovës, e cila tashmë është ‘arkivuar’, me të hyrë në fuqi të aktit më të lartë juridik të Kosovës -Kushtetutës. Kohë më parë, zyrtarët e EULEX-it patën konfirmuar se e kanë mbështetjen e 27 vendeve anëtare që të vazhdojnë tutje me nënshkrimin e marrëveshjes, duke e përkufizuar atë si një aranzhim teknik për bashkëpunim policor, ndërkohë që është paralajmëruar finalizimi edhe i dy marrëveshjeve tjera; asaj për bashkëpunim gjyqësor dhe doganor. Gjyqe të cilat edhe sot e kësaj dite i mbajnë të fuqizuara fletarrestet jo vetëm për qytetarë të pafajshëm të Kosovës, por edhe për burrështetasit më të mëdhenj të paqes globale, siç janë Klarku, Klintoni e personalitete tjera.

Diversiteti marrëveshjeve paraprake

Nënshkrimi i protokolleve në mes të misionit evropian për Polici dhe gjyqësi EULEX, rreth natyrës së bashkëpunimit policor dhe të sigurisë , me Republikën e Shqipërisë, Maqedonisë dhe Malit të Zi, dallon rrënjësisht nga ky i fundit i nënshkrimit (në tentativë) me Serbinë. Në fakt, tri shtetet e para e kanë njohur pavarësinë e Kosovës, ndërsa Serbia(ish-pushtuese) vazhdon të cilësojë shtetin tonë si pjesë integrale të saj dhe në këtë kontekst, çfarëdo marrëveshje protokollare duhet të hidhet poshtë. Në fakt nënshkrimi i protokollit EULEX-Serbi, legalizon strukturat paralele dhe kriminale serbe në Kosovë, të cilat veprojnë në veri që nga mbarimi i luftës (1999) për të shtuar aktivitetet e tyre pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Problem tjetër është edhe natyra menaxhuese e strukturave paralele serbe të cilat vazhdojnë të mbështeten nga qeveria e Beogradit, me shtetin të cilin Misioni Evropian EULEX, mëton të nënshkruajë marrëveshje bashkëpunimi dhe shkëmbim informacionesh. Paralajmërimi i EULEX-it se është i interesuar që të ketë bashkëpunim për polici, drejtësi dhe gjyqësi me të gjitha vendet e rajonit dhe se formalizimi i marrëveshjeve të bashkëpunimit nuk po bëhet vetëm me Serbinë, tregon se misioni evropian EULEX, po e humbë epiqendrën e funksionimit të saj, për çka edhe është i thirrur të veprojë në Kosovë-asistimi në polici, dogana dhe drejtësi. Nëse duhet nënshkruan protokolle jo vetëm me Serbinë, këtë duhet ta bëjë Kosova, sepse Kosova ka sovranitetin e vet vendimmarrës edhe për protokollet me vendet tjera.

Kulminacioni i strukturave kriminale serbe

Misioni Evropian, por edhe i OKB-së(UNMIK), është sulmuar disa herë nga formacione kriminale serbe në veri, të cilat në bashkëpunim me policinë e Serbisë, MUP-in, kanë lënë të vrarë një ushtarë të KFOR-it dhe dhjetëra policë të UNMIK-ut të hospitalizuar. Një realitet i tillë ose mëton të shtrembërohet ose të anashkalohet nga Misioni Evropian, EULEX. Nëse EULEX, nuk mund të zgjidhë problemin me ‘strofullën’ e kriminelëve të luftës në veri dhe enklava tjera, atëherë duhet të lëshojë pe para institucioneve shtetërore dhe qytetarëve të Kosovës e jo para Serbisë. A e din EULEX-i se Serbia është përgjegjësi kryesor jo vetëm i dhunës shumëvjeçare në veriun e shtetit të Kosovës, por edhe i katër luftërave tjera të përmasave ballkanike duke lënë të vrarë e të masakruar dhjetëra civilë të pafajshëm. Është absurde të nënshkruhet marrëveshje protokollare me Serbinë, rreth krimit të organizuar, informacioneve dhe formave të tjera të veprimeve ilegale, kur tashmë janë të adresuara ‘çerdhet’ e krimit të organizuar dhe aktiviteteve mafioze në veriun e Kosovës, në të cilat fshihen edhe akterë të MUP-it serb, me të cilët EULEX, mëton të nënshkruajë protokollin e marrëveshjes. Bota sot

[Ramiz Bojaj]

Aventurat e dështuara serbe kundër Kosovës



Duke shprehur pikëpamjet proMillosheviqiane, Jeremiq, jo vetëm qe i bie ‘trumbetës’ demode (demaskimi i politikës serbe ndaj Kosovës), por vazhdon të lansojë gënjeshtra bajate njëra pas tjetrës, të cilave jo vetëm që askush në botë nuk iu beson, por tashmë janë bërë të papërfillshme nga ‘të vetët’ që dikur i duartrokitnin edhe vet kriminelit Millosheviq.


Ramiz BOJAJ

Përpjekjet serbe orientuar kundër pavarësisë dhe stabilitetit të Kosovës, janë dëshmi e një logjike të vjetruar që vazhdon të kultivohet në rajonin e Ballkanit. Vuk Jeremiq, duke shkelur mbi çdo parim demokratik dhe njerëzor kërcënon Kosovën duke aluduar në pengimin e njohjeve për pavarësinë e vendit tonë, në kontekst të të cilit janë ngritur edhe aktpadi në rangun më të lartë të drejtësisë ndërkombëtare GJND.

Duke shprehur pikëpamjet proMillosheviqiane, Jeremiq, jo vetëm qe i bie ‘trumbetës’ demode (demaskimi i politikës serbe ndaj Kosovës), por vazhdon të lansojë gënjeshtra bajate njëra pas tjetrës, të cilave jo vetëm që askush në botë nuk iu beson, por tashmë janë bërë të papërfillshme nga ‘të vetët’ që dikur i duartrokitnin edhe vet kriminelit Millosheviq.

Me sa duket, gënjeshtrat që nuk pinë ujë askund mbahen për vete. Në këtë kontekst, Jeremiq e ka të qartë se çka është Kosova për të dhe për vet Serbinë(Republika e Kosovës-shtet i pavarur dhe sovran). Çfarë i duhet tjetër që Jeremiq dhe të tjerët si ai, ta kuptojnë realitetin me Kosovën. A mjafton fakti se sa herë që ky(Jeremiq)dhe liderë të ngjashëm tentojnë të futën në Kosovë, paraprakisht duhet pajisur me pasaportë dhe një “izë” nga institucionet shtetërore të Republikës së Kosovës. Dhe krejt varet nëse institucionet legjitime të shtetit të Kosovës, dëshirojnë ose jo ti lejojnë të hyjnë (natyrisht si vizitorë) në territorin e shtetit tonë të pavarur. Një fjalë e urtë thotë: Nëse s’ka kaçik duhet të pallë. Dhe Jeremiq “me shokë” flet për Kosovën nga Beogradi,(kryeqytet i një shteti fqinj). Ai(Vuka), kërkon nga bashkëqytetarët e tij që ti binden “të vërtetës” serbe për Kosovën. Në fjalën e tij drejtuar bashkëkombësve të tij(natyrisht tek ata që dëshirojnë të vetëmashtrohen) me fjalët: “Edhe njëherë ‘i bind’ qytetarët e Serbisë se të gjitha përpjekjet e diplomacisë serbe janë të orientuara kundër njohjes së Pavarësisë së Kosovës, me qëllim që të arrijë të sigurojë negociata të reja”. Thuajse Serbia dhe Jeremiqi, janë vetëm kundër njohjeve për pavarësinë e shtetit më të ri. Pothuajse Serbia nuk ishte kundër popullatës së tërë civile shqiptare, hiq me larg se dhjetë vjet, kur kjo Serbi e “jeremiqeve”, tmerroi botën me masakrat më makabre dhe më çnjerëzore që njeh ndonjëherë njerëzimi. Dhe në fakt të heshtësh ndaj krimit është pajtueshmëri, mirëpo nëse bën përpjekje për ta mbrojtur atë është dy herë krim, bile ndër edhe më ordinerët(kjo nuk do më shumë koment). Realisht Jeremiq nuk mbron asnjë parim drejtësie në Kosovë (historiko-topografike), por mbron krimin dhe terrorin(teoria e millosheviqizmit), e së fundi edhe mafinë dhe trafikimin(përkrahja e zonës së trazuar në veri). Duke hapur një ‘poligon’ të ri beteje(hipotetike) lidhur me pengimin e pavarësisë së Kosovës, ‘millosheviqizmi’ vazhdon të servojë gënjeshtra(për të vetët), se do të pengojnë njohjet për shtetin më të ri.

Me këtë rast, i ashtuquajtur ‘lideri’ Jeremiq, paraprakisht paralajmëron se shtetin e Kosovës do ta shoqërojnë edhe një valë e madhe njohjesh.

Dhe në fakt sa herë që “qohen” peshë “liderë” të tillë, diçka e mirë sinjalizohet për shtetin tonë. Kjo është dëshmuar edhe në të kaluarën, kur dhuna e shfrenuar serbe kundër popullatës civile shqiptare në Kosovë, ndodhi në fazën e kapitullimit ushtarak të policisë dhe ushtrisë kriminale serbe, atëherë ku Serbisë së Jeremiqit, (alias Millosheviqit) iu ndalua njëherë e përgjithmonë të shkelë në tokën e huaj, (Kosovës). Në fakt “liderët” e natyrës së Jeremiqit, Tadiqit etj., duke gënjyer popullin e vet, të cilët tashmë kanë hyrë në një garë krejtësisht të demoduar(të kohës së tejkaluar), thjeshtë për një vetëkënaqësi në letër duke vijëzuar hartën e Serbisë së madhe sipas amanetit të kryekriminelit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviqit. Në qëndrimin e Tadiqit se “Prishtina e ka mbështetjen e disa vendeve më të fuqishme në botë dhe ato me përkushtim po punojnë në favor të saj por ne jemi kundër të gjithëve”, ky far “lideri” ose është sëmurë nga logjika hipotetike e Serbisë përrallore, ose vazhdon të hipnotizojë kokat e atyre njerëzve që dëshirojnë ti besojnë gënjeshtrave (pothuajse shekullore), se Republika e pavarur e Kosovës mund të kthehet mbrapa me të gjitha shtetet që e kanë njohur realitetin e ri. Kosova është argument i vetëm (shtetësia) e ndërtuar falë miqësisë dhe aleancës demokratike në botë. Koalicion ky që do të qëndrojë i përjetshëm.

“Mirëpo ne ua kthejmë, mbetemi këmbëngulës dhe çdo kund të pranishëm", thotë Jeremiq, i cili i bëri fushatë Kosovës edhe në disa vende arabe, të cilat tashmë e kanë njohur pavarësinë e Kosovës, duke përfshirë edhe vet Arabinë Saudite. Dhe në fakt vizitat e shpeshta të këtyre “papagajve” në Izrael kanë bërë qe ky shtet të paralajmërojë njohjen e pavarësinë e Kosovës në një periudhë të ardhshme kohore. Ndërkaq, duke folur për GJND, (parimet e drejtësisë), edhe vet ‘liderët’ serbë në mënyrë indirekte tregojnë shumë qartë se drejtësia do të vendosë në adresë të pavarësisë së Kosovës-(realitet ekzistencial). Në fakt në të gjitha shtetet e botës (përpos aleancës me Rusinë) ‘aventurierëve’ të tillë vazhdojnë tu tkurren qendrat për të gënjyer. Ku së fundmi Serbia edhe vet do ta njohë shtetin e pavarur të Kosovës.

Sihariqet e “vizitorëve” serbë për “tokën e zemrës” duke organizuar transportet e tyre (qoftë edhe për një vizitë private)me helikopterë ushtarakë shoqëruar nën masa të rrepta sigurie, dëshmon se Kosova është tokë e huaj për ta dhe për vet Serbinë. Ndërkaq duke kërkuar një fazë të re “dialogu”, Jeremiq duhet të kuptojë se askush nuk i ha më “foret” e tij të mbushura përplot të pavërteta, gënjeshtra dhe shpifje. Në fakt asnjë takim mes Kosovës dhe Serbisë, në këto dhjetë vjetët e fundit, nuk mbahet mend për ndonjë marrëveshje rreth ndonjë çështjeje të caktuar. Ky sikur edhe bashkëmendimtarët e tij, duhet të kuptojnë se drejtësia nuk është dëshirë, por parim unik universal, mbi të cilat bien të gjitha kontekstet e drejtësisë. Në fund po përmendim një fjalë të presidentit tonë, z. Fatmir Sejdiut, se “po pyetej Serbia të gjithë shqiptarët do të burgoseshin dhe dënoheshin”. Dhe në fakt ‘dënimin dhe burgun’ e kërkojnë ata të cilët ende i mbajnë duart e përgjakura nga krimi dhe mizoria. Ata të cilët në bazë të parimit të drejtësisë juridike e njerëzore duhet të ndëshkohen dhe dënohen(kriminelët e pandëshkuar serbë).

Në Romën e lashtë, gjykatësi i është drejtuar prokurorit: "Daho mihi facta, dabo tebi ius", që d.m.th. "M'i jep provat, ta ndaj drejtësinë". Kjo formulë juridike vlen në të gjitha sistemet e mirëfillta juridike, në të gjitha rastet e drejtësisë botërore. Provat juridike, politike dhe ato historike janë në anën e Kosovës. Është e çuditshme aventura e pandalshme serbe në raport me Kosovën.

[Ramiz Bojaj]

Teoria e komploteve dhe politikat miope


Ramiz Bojaj

Për sa kohë qe Qeveria e Kosovës nuk mbështetet në përdorimin e forcës në zgjidhjen e problemit të veriut, vetvetiu (ose në formën e heshtur) nënkupton nënshtrimin e plotë ndaj bandave të armatosura dhe MUP-it serb në këtë pjesë të shtetit tonë. Kosovës më tepër se kurrë i duhet hartimi i një strategjie politike (në planin e jashtëm dhe të brendshëm) që t’i imponojë Serbisë dhe BN-së, politikën e vet mbështetur në interesat e saja nacionale. Përse, gjithmonë jemi të dënuar që të reagojmë pas veprimeve ose akuzave të Serbisë.

Paaftësia e ndërtimit të politikave ekzekutive (plani i brendshëm) si dhe mos efektiviteti në diplomacinë e jashtme qeveritare, ka bërë qe Serbia fqinje, jo vetëm të mbrojë (planin e vet fashisoid), por vazhdon të diktojë edhe përmbajtjen e gjertanishme të spektrit europolitik të vendit tonë (plani i jashtëm). Në këtë kontekst, Serbia rrezikon që të imponohet edhe si palë e tretë në bisedimet për veriun e Kosovës, mbi bazat e të cilës me automatizëm pjesën veriore të Mitrovicës do ta shndërronte në një zonë neutrale në mes të Kosovës dhe Serbisë.

Para se të ndodhë akti i kryer (përfshirja e Serbisë në bisedime për veriun), institucionet shtetërore të Republikës së Kosovës me urgjencë duhet të zbatojnë strategjinë e demilitarizimit (shpartallimin e strukturave ilegale dhe kriminale të menaxhuara nga Serbia), vend ky i përfshirë në liberalizim vizash me gjithë të palarat e saj.

Duke gjendur terren të përshtatshëm (ngathtësia diplomatike e Kosovës për të akuzuar Serbinë për të bëmat e saj kriminale dhe menaxhim të elementeve kriminale në veri), kjo e fundit vazhdon me komplotet e saja kundër shtetit të Kosovës në arenën ndërkombëtare (në OKB, BE GJND etj), ndërsa në raport ndërshtetëror me vendin tonë, vazhdon të kultivojë politikën e terrorizmit ndërkombëtar duke mbështetur strukturat paralele dhe kriminale serbe në veriun e Mitrovicës.

Përse, gjithmonë të vonuar?!

Është shansi i fundit që të paktën në rastin e Mitrovicës, institucionet shtetërore të Republikës së Kosovës të tregojnë fuqinë e tyre, legjitimitetin dhe autoritetin e vet si shtet i pavarur dhe sovran. Përparësi e dorës së parë për autoritetet tona shtetërore është fakti se problemi është i përkufizuar brenda territorit të vendit tonë (të njohur edhe ndërkombëtarisht).

Ekzistojnë të gjitha elementet që favorizojnë zbatimin e planit ekopolitik-shtetëror në këtë pjesë të vendit, duke goditur fillimisht Serbinë (në pikën kufitare) për të vazhduar me ndjekjen e kriminelëve që veprojnë atje prej vitesh. Gjithashtu, autoritetet e Kosovës duhet të mbajnë kontakte më të rregullta me institucionet e Kosovës Lindore (Preshevë, Medvexhë dhe Bujanovc) në mënyrë që Serbia të paktën njëherë të hidhet në planin defansiv. Serbia duke vazhduar ofensivën e saj agresive (realisht millosheviqiane) sa herë që mbahen konferencat e OKB-së, po e vë Kosovën në planin defansiv, gjithnjë duke u marrë me demantet dhe gënjeshtrat e fabrikuara të Serbisë kundër autoktonisë dhe historisë së Kosovës.

Nuk është gjithnjë e mjaftueshme qe ne vetëm të mbrohemi. Ne nuk e akuzuam Serbinë as për krime e gjenocid, por kjo akuzoi Kosovën në GJND. E gjithë kjo shton një shqetësim tepër real. Institucionet e zgjedhura të Kosovës ose janë realisht të pafuqishme për të vepruar, ose ekziston një servilizëm deri në neveri ndaj bashkësisë ndërkombëtare, e cila jo vetëm që nuk mbron asnjërën palë (mendoj BN-ja), por kjo e fundit anon kah kompromisi i planeve gjithëpërfshirëse (pjesëmarrja e të gjithëve në bisedime: nënshkrimi i protokollit EULEX-Serbi, tentimet e UNMIK-ut për dialog Prishtinë-Beograd etj).

Strategjia për veriun-utopi

Për sa kohë qe Qeveria e Kosovës, vazhdon të hartojë plane “veprimi” vetëm në letër, (plotësisht të pazbatueshme në teren), shton rrezikun e faktorizimit të Serbisë në veriun e Mitrovicës. Në fakt Serbia vazhdon ta mbajë nën kontroll këtë pjesë të territorit të shtetit tonë (natyrisht në formën ilegale por gjithsesi faktike), duke penguar shtrirjen e autoritetit shtetëror legjitim (të Republikës së Kosovës) në këtë pjesë delikate.

Në fakt Qeveria e Kosovës nuk duhet të shtojë presion mbi EULEX-in që të angazhojë mekanizmat ndërkombëtarë në të gjitha skajet e territorit verior, por duhet të këmbëngulë qe në radhë të parë të dërgojë mekanizmat vendase administrativo-policore, të cilat do të garantonin strategjinë tjetër që nënkupton planin për investime dhe zhvillim.

Nëse kjo e dyt a(plani ekonomik) ndodhë të hyjë në funksion para se të ndodhë demilitarizimi, kjo do të thotë majmëri e strukturave ilegale dhe kriminale të Serbisë, të cilat mund ti marrin donacionet, por sërish të japin llogari tek autoritetet e shtetit fqinj serb. Nëse autoritetet e Kosovës janë sovrane në funksionim dhe veprim, atëherë edhe përdorimi i forcës do të ishte i justifikueshëm.

Nëse realisht në Mitrovicën veriore vazhdojnë të mbeten të ngrira ligjet kushtetuese të sovrani t(shtetit të Kosovës) atëherë ndarja funskionale e pushteteve është e pashmangshme: (forma juridike dhe kushtetuese nga qendra e Prishtinës me elemente kushtetuese unike-territoriale dhe ajo praktike e zbatuar në terren nga strukturat ilegale-paralele që mbështeten në juridiksionin e Serbisë).

Fondet për veriun, apo majmëri e strukturave ilegale dhe kriminale

Veriu vazhdon të mbetet jashtë kontrollit të institucioneve ndërkombëtare dhe vendase për më shumë se 10 vjet, dhe afër dy vjet që nga shpallja e pavarësisë. Në fakt Qeveria ka premtuar fond të veçantë për veriun e Kosovës, në mënyrë që të zbatojë strategjinë për integrimin e kësaj pjese. Në parim kjo tingëllon bukur (bile diç po bëhet për veriun), por realisht është e paqartë se si do të funksionojë së zbatuari kjo strategji. Dhe është plotësisht absurde qe krerët institucionalë të Republikës së Kosovës të kërkojnë partneritet ndërkombëtar në këtë aspekt për faktin se ndërkombëtarët do të përfshinin edhe Serbinë në një partneritet të gjerë bisedimesh, ani pse në esencë do të quheshin teknike.

Kjo do të thotë legjitimitet i strukturave kriminale serbe atje, të quajtura me një fjalor më të butë diplomatik:struktura gjysmë ilegale apo gjysmë të integruara. Kjo në fakt hapë një kapitull të ri të një lufte të ftohtë, në mes të BE-së, Kosovës dhe Serbisë. Kjo do të thotë se asnjë strategji e dorës së butë nuk do të kenë efekt në veri, dhe kjo mosgjidhje do të ndodhë për aq kohë sa Serbia të përfshihet në planin për strategjinë.

Realisht Serbia është vet pjellë e problemit. Asnjë strategji nuk mund të zbatohet në bashkëpunim me Serbinë, për faktin se kjo e fundit nuk posedon interes që të ndodh integrimi i veriut në sistemin juridik, kushtetues të Kosovës. Paaftësia e ndërtimit të politikave ekzekutive (plani i brendshëm) si dhe mos efektiviteti në diplomacinë e jashtme të qeverisë sonë, ka bërë qe Serbia fqinje të udhëheq programin politik, të shtetit të Kosovës (në betejat e saja destruktive), jo vetëm duke mbrojtur (planin e vet fashisoid), por vazhdon të diktojë përmbajtjen e gjertanishme të spektrit europolitik të vendit tonë (Akuzat dhe trillimet në OKB, BE si dhe ato te paradokohshme në GJND).
(Autori është publicist dhe drejtor për marrëdhënie me publikun në Institutin për Hulumtime dhe Analiza të Politikave Ekonomike)