Tirana, endrra "e prishur" e nje nate vere
E Marte, 26 Maj 2009
Nga Agim Pipa
"Une kurre nuk e kam pare Tiranen time ne kete gjendje. Gjysme njeri dhe gjysme perbindesh. Njeriu ka fytyren time. Dhe te mijera banoreve, qe historikisht, jetojne ketu, ne fushen poshte Dajtit, qysh prej shekullit te 4-5 para Lindjes se Krishtit. Perbindeshi, ka fytyre te eger, prej betoni. Cdo dite qe kalon, ai i zgjeron dhe i rrit gjymtyret e tij monstruoze. O Zot! Cfare po ndodh me ne? Perse u beme keshtu? Cfare po peson Tirana, qyteti im i mire? Kush ia injektoi virusin e cmendurise ketyre njerezve, qe na drejtojne aty, tek Sahati? Pushtetare, qe ne emer te fitimit, po vrasin per dite qytetin, permes shkaterrimit, kaosit urban dhe betonizimit, zhdukjes se hapesirave te gjelbra, lulishteve, parqeve te lodrave, terreneve sportive...O Zot, ruana femijet. Falna paqen dhe urtine. Buken tone te perditshme, falna Zot..."
...Ky rrefim eshte marre nga monologu i nje plaku 85-vjecar, banor ne nje prej lagjeve me te vjetra te kryeqytetit, tek Medreseja. Aty ku per fat, vazhdojne te ekzistojne ende disa shtepi mbi 200-vjecare, tipike tiranase. Po edhe aty, perbindesh-betoni ka vite qe ka ngritur fantazmat e larta te qiellgerryesve 10-13 katesh, qe vrasin dhe djegin ajrin. Qe ndotin mjedisin, qe e kane kthyer kete lagje te vjeter tiranase, ne nje grup absurd godinash vendbanimi. Si gazetar i programit "Hapur", une le lagjen e vjeter te tiranasve dhe ngjitem lart, mbi ish-Kinostudion.
Tek ISHP
I zgjas karten e gazetarit, drejtorit te Institutit te Shendetit Publik, z.Alban Ylli dhe i tregoj qellimin e takimit; nje reportazh per humbjen e hapesirave te gjelbra ne Tirane, kaosin urban (per te cilin ai nuk ka asnje pergjegjesi) dhe pasojat katastrofike te politikave barbare te betonizimit te qytetit, ndotjes se ajrit dhe djegies se oksigjenit, smogut te tmerrshem dhe gazrave te pakontrolluara, qe leshojne automjetet...Rezultati: koleksione te panumerta semundjesh te brendshme, per mijera qytetare te pafajshem, qe vuajne ekspansionin e sipermarrjeve te lidhura me pushtetaret, vendore sidomos. Hyj drejt e ne teme me Albanin:
"Eshte e vertete, qe ne Tirane vdesin mesatarisht 150 deri 200 njerez ne vit, per shkak te ndotjes mjedisore? Pluhurave, tymit dhe gazrave?" - e pyes.
"Plotesisht e vertete. Ne baze te nje monitorimi te Organizates Boterore te Shendetesise, ne bashkepunim edhe me Institutin tone te Shendetit Publik, rezulton se vec 200 viktimave, ne Tirane cdo vit kemi 600 raste te njerezve te semure me tuberkuloz. Si dhe 200 raste te tjera tumoresh kanceroze, sidomos tek grate. Me ndjeni, por keto jane shifra alarmante. Ndotja e ajrit dhe vellimi i gazrave, qe clirohen ne mjedis jane dy-tri here me te larta, se normat e lejuara nga standardet e vendeve te BE..." - me pergjigjet Albani. Bie nje zile celulari. Ai ndalon. Me kerkon leje dhe i pergjigjet telefonates. Une zbres poshte, tek kafeja e Institutit. Takoj aty nje mik te vjeter, specialistin Ilirjan Veisllari. I cili nis me qan hallin e problemit te ujit te pijshem. Qe ne disa zona te Tiranes, ka dale me ndotje bakteriologjike. Kjo, sipas tij, sa per faj te amortizimit te rrjetit shperndares, aq edhe per shkak te nderhyrjeve pa kriter, qe bejne individe te kapur nga paniku i mungeses se ujit te pijshem, por edhe biznese ende te pakontrolluara dhe te palicencuara, thote ai. Kthejme kafen shpejt e shpejt dhe ndahemi. Ai ne pune te tij, une drejt qytetit. Lart, prej ish-Kinostudios, shoh Tiranen e mbuluar nga nje smog i frikshem. Nje tymnaje gri, si ne te zeze, ka mbeshtjelle pothuaj te gjitha lagjet e qytetit. Nuk marr autobusin. Preferoj te eci me kembe, megjithese kam per te bere rreth 5 km rruge, deri ne qender. Si vendqendrim, mendoj bustin e Sulejman Pashes, themeluesit te qytetit, prane monumentit te "Partizanit te Panjohur".
Masakrohet lulishtja 200-vjecare
Ballperball me Akademine e Shkencave dhe bustin e poetit Fan Noli, ka ndodhur nje tjeter vrasje mjedisore. Po zhduket nje lulishte 200-vjecare. Lulishtja eshte rrethuar me mur llamarine dhe nje numer rojesh me uniforme, nuk te lejojne t'i afrohesh objektit, ku kane nisur punimet per ndertimin e nje qendre biznesi. O Zot, cfare tmerri! Jam afruar tek dera hyrese e kantierit dhe shoh me frike, si kane filluar masakren ndaj drureve te gjore, qe tundin floket e blerte, si viktimat para tortures. Nje sqep i rende buldozeri i bie trungut te nje peme pa meshire. Derisa, pas disa minutash druri rrezohet, si nje i pushkatuar nga toga e pushkatareve vrases.
"Largohu, zoteri. Ketu eshte prone private, nuk lejohet te hysh. Hajde, ik..." - me kercenon nje roje, qe tregon para bosit te punimeve, se eshte i gatshem te nderhyje, ndaj cilitdo qe do te fotografoje ose xhiroje ne shesh-ndertimin e sapohapur.
"Shef, te lutem..."- i drejtohem bosit. Nje mesoburre me pamje te rende, sfiduese.
"Cfare do...Kush je ti?"
"Gazetar, i programit "Hapur".
"Largohu, te lutem. Ketu cdo gje behet me nje vendim te KRRT-s Tirane, ne baze te nje Plani te miratuar per Qendren e Tiranes".- thote bosi.
"A mund ta kem edhe une nje kopje te ketij vendimi?- i them. Se, ka edhe nje ligj per Urbanistiken, qe nuk lejon nderrimin e destinacionit te hapesirave publike, te lulishteve, terreneve sportive dhe objekteve social-kulturore. Edhe kur siperfaqja eshte prone private..."
"Largohu, te lutem. Shko ne bashki po deshe me shume sqarime. Ketu punohet, ne nuk merremi me llafe gazetaresh. Fol me Edin, ai jua di gjuhen juve."
Terhiqem. Nga larg, nxjerr kameren dhe fiksoj planet e masakres me te fundit, ndaj hapesirave te gjelbra dhe nje lulishteje te pafat. Ketu, per fat te keq, firma e ndertimit ka qene me e forte se ligji. Ose me mire, jo thjesht firma. Asaj i eshte hapur rruga permes nje vendimi abuziv te nje institucioni shteteror, sic eshte KRRT e bashkise me te madhe ne vend. Une mbledh pajisjet dhe kujtohem qe ne Tirane, tashme jane shnderruar ne qendra urbane, qindra hektare lulishte dhe siperfaqe te gjelbra. Tek ish-ekspozita "Shqiperia sot", aty ku tani ngrihet nje bllok qiellgerryesesh, jane zhdukur mbi 20 ha lulishte dhe hapesire publike. Tek blloku i pallateve te "Moskateve", vendin e lulishteve e kane zene 4 pallate 13-katesh. Tek sheshi "Uillson" ne Tiranen e Re, tek nje shesh mes pallateve tre-katerkateshe, kerkoj bustin e poetit De Rada. Por banoret e vjeter tiranas, me thone se ai ka perfunduar ne rrangullinat e magazines se nje pallati te ri 15-katesh, bash aty ku dhe lulishtja. Tek parku i lodrave "7 Xhuxhat" ne rrugen e Elbasanit, nje tjeter masaker mbi hapesirat publike. Me shume se gjysmen e parkut, pushtetaret e pangopur dhe te korruptuar, ia kane dhuruar nje kompanie te madhe biznesi ndertimesh. Aty ku sot ngrihet ETC, pra. Po keshtu, tek dy kullat binjake. Tek ish-lulishtja ne krah te Kryeministrise, ku tash ngrihet "Rogner"-i i famshem. Tek korpusi i Universitetit te Tiranes, ne krah te majte, mbi 5 ha, siperfaqe e gjelber, sot e kane zene godina e hotelit "Sheraton" dhe disa biznese te tjera. Po keshtu pas stadiumit "Qemal Stafa"...
Lista eshte e gjate. E pafundme. Kjo eshte nje deshmi e gjalle, se si grupet e interesit kane kapur shtetin, permes ryshfetit dhe parase. Permes korrupsionit, pra. Per statistike. Ne prag te fillimviteve '90, Tirana, krahasuar me qytete te shumte ne Evrope, konsiderohej si nje qytet me gjelberim te konsiderueshem. Cdo banori i takonte plot 15 m2 gjelberim. Ndersa ne vitin 2007, sipas te dhenave qe jep Ministria e Puneve Publike dhe Ministria e Mjedisit, kjo shifer eshte ulur shume; vetem 2 m2 gjelberim per banor. Ndersa ekspertet mjedisore thone se kjo shifer eshte akoma me e ulet; 0.5 m2 gjelberim per banor.
Pas nje nate vere, ne Liqenin Artificial
Ai ishte tjetersuar. Ishte bere i gjithi gri. Renkonte, si nje njeri i plagosur rende. Miliona gjallesa kishin dale ne ane te liqenit, pa jete. Dikush, e kishte perdhunuar. Kishte derdhur ne gjoksin e tij te gjelber, mbi 250 kg boje hidromat, duke turbulluar ujerat e gjora, pa asnje perkrahje. Dhjetera gazetare dhe kameramane, vraponin te kapnin gjendjen e rende te nock-doenit, ne te cilin kishte rene liqeni. Disa punetore nxitonin te nxirrnin buze ujerave peltet e ndotura te bojes, ndersa aty deri vone pasdite, nuk u pa te vije asnje prej pushtetareve, qe mbajne pergjegjesi ligjore mbi ruajtjen e liqenit, si nje prej mushkerive te medha per pastrimin e ajrit dhe nje prej vendosesve te ekuilibrave eko-mjedisore ne kryeqytet. Une afrohem prane nje cifti te moshuarish. Duken teper te pikelluar. Gruaja ka vene nje shamize tek hundet, per shkak te eres se rende, dhe qan pa ze... Ndersa burri, psheretin pambarimisht.
"Sot, ndaj te gdhire m'u be ne enderr, sikur Tiranen e mbuloi nje re e zeze dhe nje dallge e stermadhe, ra mbi kokat tona. U mbytem, u mbytem...bertita. Kur u zgjova, mora vesh lajmin. Kane vrare liqenin...me tha nipcja" Ajo qan, serish. Ndersa burri ka ndezur nje cigare dhe duket se vajton, ne heshtje.
"Ka nje shpetim, i them gruas se perlotur. Sipas kryetarit te Basenit te Ujerave per Qarkun e Tiranes, Ruzhdi Kecit, gjithashtu prefekt i kryeqytetit 2 milione m3 te ujerave te liqenit, do te zbrazen. Liqeni do te pastrohet nga boja dhe cka brenda, me pas do te sillen ujera nga rezervuari i Farkes, qe mban mbi 11 milione m3 uje, per ta rimbushur edhe njehere nga e para. Liqeni do te shpetoje nene, por duhet pak kohe."
"Po ata te bashkise duan ta thajne liqenin, mor bir. Dhe pastaj t'ua japin token atyre mafiozeve per ndertime te reja..." - gjallerohet gruaja. Une afrohem tek ajo. E perqafoj dhe i jap kuraje:
"Rri e qete, nene. Nuk ka per te ndodhur..." Dy pleqte me shohin si shpetimtarin e tyre. Dhe burri me floket qe i tunden nga era, gjysme i bute, gjysme i egersuar, shprehet:
"Po plas nga ajri i nxehte dhe nga era e keqe... O Zot, fali mekataret dhe ndricoju udhen, te pafeve...Hajduteve dhe dallkaukeve, qe po na e kthejne Tiranen ne nje qytet fantazmash prej betoni. Turp, atyre te bashkise. Turp, njemije here turp!"
Poshte kembeve tona, liqeni vazhdon te perpelitet mes ujerave te ndotura nga boja.
"Na u prishen endrrat, mor bir... Na u prishen..." - belbezon, po me aq pikellim, gruaja e perlotur. I perqafoj edhe njehere dy te moshuarit dhe largohem. Me nje ere te rende, qe me ndjek deri poshte, te Sahati. Aty ku Tiranes ia zune frymen dhe po e kthejne ne nje qytet-makth. Qytet perbindesh, me gjymtyre betoni dhe ajer ndjellakeqes...
Krijoni Kontakt