Dashuria dhe Fejesa nga nje kendveshtrim tjeter!!

[fisniku-student]

Duke trajtuar një temë të tillë, ne besojmë se do i shërbejmë një shtrese të gjerë të shoqërisë sonë islame.

Studiuesit e demografisë, sa herë që përmndin botën arabe dhe atë islame, e etiketojnë atë me termin “Bota e rinisë”. Ndërkohë që me termin “Bota e të moshuarve” etiketohet perëndimi në përgjithësi. Në perëndim, përqindja që zënë të rinjtë është vetëm 40 %. Ndërkohë që rinia në botën arabe dhe atë islame zë mbi 60 % të popullsisë.

Kur flasim mbi moshën e re, kemi si synim moshat nën tridhjetë vjeç. Dhe tema mbi të cilën do të diskutojmë, prek pikërisht këtë grupmoshë, në veçanti ata që janë në prag të martesës.

Shumë të rinj dhe të reja, kanë nevojë të njihen dhe informohen mbi çështje të tilla si vendimi për martesë, fejesa, martesa etj... Sa herë që më jepet rasti të kontaktoj me të rinj dhe të reja, pyetjet mbi një jetë bashkëshortore dhe familjare të lumtur janë të shumta.

Para se një çift të bashkohen në një strehë të vetme, duke u martuar, islami ka caktuar disa faza dhe etapa, me qëllim që këtij çifti t’i garantohet një jetë sa më normale dhe e lumtur. Gjatë fejesës, si djali dhe vajza informohen mbi njëri-tjetrin, u jepet rasti të njihen më mirë, shihen, bisedojnë dhe në fund, merret vendimi për t’u martuar ose jo.

>>>

[fisniku-student]

Teoritë mbi të cilat realizohet një lidhje martesore.

Nëse një djalë, njihet me një vajzë, takohet me të dhe të dy vendosin të martohen, cilat janë ato kritere dhe standarte që e bëjnë këtë djalë t’a pranojë vajzën për bashkëshorten e ardhshme dhe anasjelltas?

Teoria e parë, është teoria e standarteve. Secili prej nesh, është rritur në një familje, ambjent dhe atmosferë të caktuar, ku ai ka përftuar disa vlera, tradita, sjellje dhe edukatë të caktuar. P.sh, në këtë ambjent ku është rritur, ai ka mësuar se feja është diçka themeltare. Në këtë ambjent, ai ka mësuar se morali dhe ndershmëria, ia shtojnë dinjitetin dhe personalitetin njeriut. Gjatë fazës së njohjes mes djalit dhe vajzës, secili prej tyre përpiqet të zbulojë vlerat, edukatën dhe zakonet e palës tjetër, dhe sa janë ato të ngjashme dhe të përshtatshme me të tijat. Nëse ata ndajnë vlera, tradita dhe morale të përbashkëta, të dy e pranojnë njëri-tjetrin.



Teoria e dytë, është teoria e ngjashmërive. Kjo teori, është për ata të rinj, që janë të moralshëm, të ndershëm, të suksesshëm, bujarë etj... por nga ana tjetër janë nevrikë. Nëse këta gjejnë një vajzë të moralshme, të ndershme, të suksesshme, bujare por dhe nevrike, një vajzë e tillë bëhet tërheqëse. Ndonjëherë, një i ri që është bujar, me të gjetur një vajzë me këtë veti, e pranon atë. Herë të tjera, një djalë me natyrë të qetë, me të zbuluar një vajzë me të njëjtën natyrë, e kërkon dhe e pranon për bashkëshorte. Një zemërgjerë, kërkon një vajzë të tillë. Një koprac, kërkon një vajzë koprace. Një fjalë e urtë arabe thotë:”Çdo shpend, jeton mes llojit të tij.”

Thotë Zoti në Kuran rreth këtij fakti:”Gratë e ndershme janë për burra të ndershëm dhe burrat e ndershëm janë për gra të ndershme.” (Nur: 26)

Në këtë teori, nuk bëjnë përjashtim dhe njerëzit e ligj. Thotë Zoti rreth këtyre:”Gratë e pandershme janë për burrat e pandershëm dhe burrat e pandershëm janë për gratë e pandershme. “(Nur: 26)

>>>

[fisniku-student]

Teoria e tretë, është ajo e vetive plotësuese. Këtu bëjnë pjesë ata të rinj, të cilët kërkojnë tek pala tjetër atë që i mungon atij vetë. Këta plotësojnë veten, me anë të palës tjetër. Kështu, ka të rinj që janë të shkurtër, por që bashkëshorten e duan të gjatë. Mund të jetë djalë i shëndoshë, por që bashkëshorten e kërkon të jetë e dobët. Mund të jetë një vajzë serioze dhe pa shumë fjalë, por që kërkon për bashkëshort një djalë gazmor dhe shakaxhi.



Teoria e katërt, është ajo e analizës. Kjo teori, është kur një vajzë është shumë e lidhur me babanë e saj dhe personalitetin e tij. Kur një i ri, kërkon dorën e dhe të dy ulen së bashku që të prezanohen, vajza zbulon se personaliteti i këtij djali, është i përafërt me atë të babait të saj. Kështu, ajo jepet dhe lidhet me këtë djalë, për shkak të dashurisë dhe lidhjeve të forta që ajo ka me babanë e saj.

Kjo mund të ndodhë dhe me djalin, i cili zbulon se vajza të cilës i ka kërkuar dorën, ka shumë tipare dhe veti të përafërta me nënën e tij, me të cilën është shumë i lidhur. Kështu, ai e don vajzën, për shkak të lidhjes dhe dashurisë që ka për nënën.



Teoria e pestë, është ajo e të qënit pranë njëri-tjetrit. Shpesh herë, një djalë njihet me një vajzë dhe më vonë martohen, për shkak se ata banojnë pranë njëri-tjetrit, në një lagje, rrugë apo pallat. Ata mund të jenë edhe kolegë në punë, ose në shkollë.

Sot, me zhvillimet teknologjike, ka ndryshuar plotësisht koncepti i të qënit afër me dikë. Sot, e ke pranë dikë, e shikon dhe bisedon me të, edhe pse distanca mes jush është me mijëra kilometra. Me anë të internetit është bërë e mundur që personat që jetojnë në anën tjetër të globit, t’i shohësh dhe të bisedosh me ta sikur i ke para vetes.

>>

[fisniku-student]

Teoria e gjashtë, është ajo e joshjes dhe tërheqjes fizike. Sipas statistikave, shumica e djemve dhe e vajzave në mbarë botën, lidhen, dashurohen, fejohen dhe martohen, në bazë të kësaj teorie. Sot është bërë zakon që një djalë të fejohet ose martohet me një vajzë, për shkak të fizikut të saj plot hire. Kjo ndodh edhe me vajzat, të cilat fejohen dhe lidhen me djem, thjesht duke gjykuar hijeshinë e fizikut të tyre. Një teori dhe kriter i tillë, ka përfshirë të gjithë botën. Ashtu siç bota është e përfshirë nga globalizmi politik, kulturor, ekonomik etj... është e përfshirë dhe nga globalizmi fizik. Të shumtë janë kanalet televizive, gazetat, librat dhe revistat të cilët i bëjnë reklamë trupit dhe fizikut të përsosur. Të rinjtë dhe të rejat, kanë filluar t’i kushtojnë më shumë rëndësi trupit dhe fizikut të tyre, seç i kushtojnë anës shpirtërore, besimit, kulturës, arsimimit etj... Kjo ka ndodhur për shkak të ndikimit të fuqishëm të kulturës perëndimore, e cila po importohet nga brezat e rinj.

Grekët e lashtë kishin një perëndi që e adhuronin, e cila ishte perëndia e bukurisë, Venusi.

Ne si muslimanë, nuk është se e refuzojmë një lidhje dhe martesë me bazë tërheqjen dhe joshjen fizike. Madje ne e përkrahim, por ajo nuk duhet të bëhet në kurriz të fesë, moraleve dhe vlerave njerëzore.

Pasi përmendëm teoritë kryesore mbi të cilat bazohen lidhjet, fejesat dhe martesat, pyetja që lind është: Cila nga teoritë e mësipërme është më e sakta dhe e duhura? Cilën prej tyre duhet të zgjedhë një i ri dhe e re për të zgjedhur shokun e jetës?

Për asnjërën nga këto teori, nuk mund të themi se kjo është më e mira apo më e pavolitshmja. Për të thënë se cila është më e mirë dhe e volitshme, duhet që të shtojmë disa kritere të tjera, kritere të cilat i përmend vetë i dërguari i Zotit a.s.

Në dy hadithe, ai përmend dy teori, njërën për të rinjtë dhe njërën për të rejat.

Përsa i përket kritereve që duhet të ekzistojnë tek një vajzë, thotë Profeti a.s:”Një grua merret për katër gjëra: Bukurinë e saj, pasurinë, farefisin dhe përkushtimin e saj fetar. Kërko atë të përkushtuarën fetarisht, t’u mbushshin duart me dhe!”

Kurse përsa i përket kritereve që duhet të plotësojë një djalë, për të qenë bashkëshort i një vajze, thotë Profeti a.s:”Nëse dorën e vajzës tuaj e kërkon një fetar dhe njeri i moralshëm, atëherë pranojeni këtë lidhje. Në të kundërt do të ndodhë fitne në tokë dhe degjenerim i madh.”

>>>

[fisniku-student]

>>>

Kurse përsa i përket kritereve që duhet të plotësojë një djalë, për të qenë bashkëshort i një vajze, thotë Profeti a.s:”Nëse dorën e vajzës tuaj e kërkon një fetar dhe njeri i moralshëm, atëherë pranojeni këtë lidhje. Në të kundërt do të ndodhë fitne në tokë dhe degjenerim i madh.”

Në këtë hadith, Profeti a.s nuk e ka neglizhuar dhe shpërfillur joshjen dhe tërheqjen fizike. Ai nuk e ka shpërfillur as teorinë e analizës, të qënit pranë, vlerave dhe vetive plotësuese dhe ngjashmërive.

Kështu, kurdo që i përmbahemi kriterit të caktuar nga Profeti Muhamed a.s, mund t’a zgjedhim shokun e jetës sipas shijeve dhe teorive të mësipërme.

Një herë, ndodhesha në Kairo për një ligjëratë. Pasi përfundova ligjëratën, më erdhi një vajzë dhe më tha:”Jam në një hall të madh. Unë jam tridhjetë e dy vjeçe dhe sa herë që prindërit e mi më propozojnë një djalë për t’u fejuar, madje ndërmarrin dhe hapa konkretë, unë refuzoj. Unë jam shumë e lëkundur përsa i përket vendimit të fejesës dhe martesës, pasi kam frikë se do të dështoj. Çfarë më këshillon të bëj?”

Unë i thashë:”Kur prindërit e tu të kanë propozuar një djalë, përse nuk pranon të paktën që të njihesh dhe prezantohesh me të?”

Ajo u përgjigj:”Unë nuk kam asnjë problem mbi këtë çështje, por i frikësohem dështimit që mund të pasojë më vonë.”

Unë i thashë:”Me qëllim që si fejesa ashtu dhe martesa më vonë të mos dështojë, duhen respektuar disa rregulla dhe parime. Dhe fillova t’i flas mbi disa parime dhe pyetje, me të cilat mund të zbulohet personaliteti i personit që ka kërkuar dorën e vajzës dhe anasjelltas. Me anë të këtyre pyetjeve, garantohet suksesi i fejesës dhe më pas i martesës.

Vajza më tha:”Por unë kam një problem tjetër!”

“Çfarë problemi?” e pyeta unë.

Ajo më tha:”Në fakt, unë nuk jam muslimane, por jam e krishterë. Dhe problemi më i madh në fenë tonë, është se po u martova, nuk mund të divorcohem sido të jenë kushtet dhe rrethanat. Unë duhet të jetoj me atë burrë, sido qoftë dhe për gjithë jetën.”

Nga ana ime, unë fillova t’i ofroj disa zgjidhje, por ajo e refuzonte secilën prej tyre. Në fund i thashë:”Tani do të propozoj zgjidhjen e vetme që ka mbetur.”

Ajo pyeti:”E çfarë do më propozosh?”

Unë i thashë:”Të propozoj të konvertohesh në muslimane.”

Ajo pyeti:”Çfarë?! E përse duhet t’a bëj këtë?! Çfarë do të ndryshojë nëse bëhem muslimane?!”

Unë i thashë:”Në islam, nëse njihesh me një djalë, fejohesh, martohesh, jeton me të për disa vite dhe e shikon se e ke të vështirë të vazhdosh, ti si femër ke të drejtë të kërkosh divorcin.”

Ajo pyeti e habitur:”Çfarë duhet të bëj që të jem muslimane?”

Unë i thashë:”Është shumë e thjeshtë. Duhet të dëshmosh që nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhamedi është i dërguari i Tij.” dhe ajo e pranoi këtë zgjidhje.

>>>

[fisniku-student]

>>
Kriteret e një bashkëshorteje të denjë, të përcaktuara në hadithin e mësipërm të Profetit a.s, janë me qëllim që të garantohet një martesë e suksesshme dhe jetë famljare e lumtur. Nga programet e shumta televizive, konsulencat që më vijnë, trajnimet etj... kam zbuluar se martesat më të suksesshme janë ato që janë realizuar duke zbatuar kritetret dhe porositë e profetit Muhamed a.s.

Nëse një i ri martohet me një vajzë, vetëm se ajo është fetare, edhe pse ajo nuk është e bukur, e fisshme dhe nga një familje e pasur, a mund të jetë një martesë e tillë suksesshme?

Përgjigja është “Po” mund të jetë martesë e suksesshme, nëse ky i ri ka aftësitë dhe gatishmërinë e duhur që të përshtatet me këtë vajzë me të cilën është martuar vetëm për faktin që ajo është fetare. Padyshim që kjo ka të bëjë me psikologjinë e këtij të riu, edukimin dhe durimin e tij.

Edhe pse Profeti a.s i ka kushtuar më shumë rëndësi përkushtimit fetar të pretendentes për martesë, ai nuk i ka shpërfilluar dhe neglizhuar kriteret e tjera, si pasuria, bukuria dhe niveli shoqëror. “Një grua merret për katër gjëra: Bukurinë e saj, pasurinë, farefisin dhe përkushtimin e saj fetar. Kërko atë të përkushtuarën fetarisht, t’u mbushshin duart me dhe!”

Kështu, Profeti a.s ka përmendur katër kritere të rëndësishëm, ku përkushtimi fetar duhet të zërë vendim më të madh. Në vend që secilin nga këto katër kritere t’a vlerësojmë me 25 pikë, le t’a vlerësojmë përkushtimin fetar me dyzet pikë, kurse të tjerët me pesëmbëdhjetë.

Nëse ka të rinj të cilët janë shumë të dhënë pas bukurisë, elegancës dhe hijeshisë fizike, le t’i shtojë pikët e pamjes dhe bukurisë së vajzës. Kështu, nëse i jep fesë dyzet pikë, le t’i japë kriterit të hijeshisë tridhjetë pikë.

Nëse një i ri është i dhënë pas pasurisë, le t’i shtojë pikët e këtij kriteri tek vajza me të cilën kërkon të martohet. Nëse dikush tjetër është i dhënë pas kriterit të nivelit shoqëror dhe e kërkon bashkëshorten e tij të jetë nga një familje e fisshme, le t’i shtojë pikët e këtij kriteri dhe të zbresë pikët e bukurisë dhe pasurisë.

Çdo i ri, le t’i vlerësojë kriteret e përcaktuara nga Profeti a.s, sipas karakterit, prirjeve dhe pikës së tij të dobët. Çdo i ri është i lirë që marrëdhëniet e tij shoqërore dhe familjare, t’i ndërtojë sipas prirjeve dhe parimeve të tij, por duke respektuar fillimisht kriterin e përkushtimit fetar.

Një herë ndodhesha në Aman, kryeqytetin e Jordanisë për një ligjëratë. Pas ligjëratës, një i ri mu afrua dhe më tha:”Unë dhe gruaja ime kur u martuam nuk ishim të përkushtuar në fe, megjithatë ndiheshim të lumtur dhe të gëzuar. Pas pesë vitesh martesë, unë fillova të përkushtohem në fe dhe i kërkova bashkëshortes që të falej dhe të vishte hixhabin. Ajo filloi të falej, por gjithësesi nuk pranon të veshë hixhabin. Unë nuk e di çfarë të veproj, mos duhet t’a divorcoj?!”

Unë i thashë:”Nëse secili që ndryshon fenë apo ideologjitë e tij, divorcohet nga bashkëshortja dhe braktis fëmijët, do të ndodhte katastrofë në shoqëri.”

Ashtu siç lëkundet pasuria dhe bukuria, ashtu lëkundet edhe besimi, i cili herë forcohet dhe herë të tjera dobësohet. Secilit prej nesh i ndodh që të ndjejë se besimin e ka shumë të fortë disa kohë, ndërkohë që pas disa kohësh ai e ndjen që besimi i është dobësuar.

Për këtë, Profeti a.s thotë:”Një besimtar, nuk quhet i tillë në çastin kur kryen imoralitet...”

Pra, në momentin kur një besimtar vepron një gjynah të rëndë, besimi i tij është në nivelet më të ulëta, gjë e cila ia mundësoi këtë vepër të ligë. Me t’a përfunduar këtë vepër, ai pendohet, kërkon falje dhe i lutet Zotit.

Kur ti u martove me bashkëshorten tënde, e zgjodhe sipas modelit tënd dhe sipas teorisë së ngjashmërive. Të dy ju nuk faleshit dhe besimin e kishit të dobët. Ty, Zoti të nderoi me përkushtimin në fe, gjë e cila i mungon bashkëshortes tënde. Me qëllim që edhe ajo të përkushtohet dhe të përfitojë nga udhëzimi i Zotit, kjo kërkon kohë dhe përpjekje. Zemra nuk është një kyç që hapet dhe mbyllet me çelës dhe sipas dëshirës. Zemrat e njerëzve janë mes dy gishtave të Zotit dhe Ai i ndryshon sipas dëshirës.

[fisniku-student]

Verejtje:Une nuk jam Autor i ketyre Shkrimeve

Mosha më e përshtatshme për t’u martuar.

Një herë ndodhesha në Britani, për të trajnuar të rinjtë dhe të rejat mbi fejesën. Numri i të rinjve ishte pesëdhjetë, dhe po aq ishte i të rejave. Gjatë trajnimit, një nga vajzat u ngrit dhe më pyeti:”Cila është mosha më e përshtatshme për t’u martuar?”

Unë iu përgjigja:”Mosha më e mirë dhe më e përshtatshme për t’u martuar, është mosha e pjekurisë. Nëse djali apo vajza janë të pjekur dhe të gatshëm për të mbajtur përgjegjësi, atëherë kjo është mosha më e përshtatshme.”

Një djalë mund të jetë tridhjetë vjeç, por nuk është i aftë për martesë pasi nuk është i pjekur. Një i ri që është euforik, sillet dhe reagon si fëmijë, mendon dhe llogjikon si i vogël, nuk është i aftë për t’u martuar.

Ndonjëherë mund të gjejmë një të ri që është vetëm tetëmbëdhjetë vjeç, por është i pjekur, i ndërgjegjshëm, flet dhe reagon si të ishte dyzet vjeç. Një i ri i tillë, është i aftë të martohet kurdo.

Ka vajza që janë vetëm pesëmbëdhjetë vjeçe, por arsyeja dhe llogjika me të cilën shfaqen, të bën të ndjesh se je para një gruaje të madhe. Një vajzë e tillë është e pjekur dhe e aftë për martesë. Ndërkohë, që një vajzë tjetër, edhe pse është njëzet e pesë apo tridhjetë vjeçe, nuk është e gatshme dhe e aftë për t’u martuar. Kjo, pasi ajo nuk është e pjekur dhe vazhdon të mendojë dhe sillet si fëmijë.

Dikush e pyeti dijetarin e njohur Ibnul Kajjim:”Kush është më i mirë, uji apo buka?”

Ibnul Kajjimi i tha:”Uji është më i mirë dhe i dobishëm për të eturin, kurse buka për të uriturin.”

Po të shohim, Profeti a.s përmend katër cilësi dhe kritere që duhen respektuar në pretendenten për bashkëshorte. Ndërkohë që ai përmend vetëm dy kritere për djalin që kërkon dorën e një vajze. Thotë Profeti a.s:”Nëse dorën e vajzës tuaj e kërkon një fetar dhe njeri i moralshëm, atëherë pranojeni këtë lidhje. Në të kundërt do të ndodhë fitne në tokë dhe degjenerim i madh.”

Përse vallë nuk e përmend kriterin e bukurisë tek i riu që ka kërkuar dorën e një vajze? Mos vallë djemtë i kushtojmë më shumë rëndësi pamjes dhe hijeshisë, më shumë se ç’i kushtojnë vajzat?

Përgjigja është se ashtu siç djemtë i kushtojnë rëndësi pamjes së jashtme, ashtu edhe vajzat i kushtojnë rëndësi.

Atëherë, përse kur Profeti a.s caktoi kriteret e bashkëshortes, përmendi dhe bukurinë e saj, ndërkohë që kur caktoi kriteret e bashkëshortit, për vajzën, nuk e përmendi hijeshinë dhe pamjen e tij?!

Këndvështrimi dhe koncepti që ka djali për bukurinë dhe hijeshinë, është i ndryshëm nga koncepti i vajzës. Djemtë, e shohin bukurinë në pamjen e jashtme, fizike. Padyshim që atij i intereson dhe morali, bukuria shpirtërore e vajzës etj... Por, fillimisht ai jepet pas bukurisë dhe hireve të fizikut.

Ndërkohë që vajza ka një koncept dhe perceptim të ndryshëm përsa i përket bukurisë dhe hijeshisë. Për vajzat, pamja e jashtme dhe hijeshia, ka rëndësinë e saj, por ajo kurrë nuk i afrohet hijeshisë shpirtërore, moralit dhe përkushtimit në fe. Kështu, feja e sheh bukurinë në moralet dhe edukatën e djalit.

Prandaj, shohim që Profeti a.s e ka caktuar kriterin e bukurisë dhe hijeshisë, por sipas konceptit të secilës palë, si të djalit ashtu dhe të vajzës.

Një djalë i hijshëm dhe i moralshëm, hyn në një dhomë ku ndodhen tre vajza, bisedon me ta për dhjetë minuata dhe del. Pas kësaj, pyeten tre vajzat, se çfarë u pëlqeu tek ky djalë.

Vajza e parë thotë:”Mua më pëlqeu mënyra e të folurit.”

E dyta thotë:”Mua më pëlqeu qetësia që e karakterizonte.”

E treta thotë:”Mua më pëlqeu mënyra si mendonte.”

Të tre këto vajza folëm mbi hijeshinë, por sipas konceptit të secilës. Njëra prej tyre e shihte bukurinë tek qetësia e djalit, tjetra e shihte tek mënyra si mendonte dhe tjetra tek mënyra si fliste dhe bisedonte.

Sot në perëndim, bëhen shumë studime dhe hulumtime, mbi metodat dhe rrugët si t’a bëjnë më të suksesshme periudhën e fejesës.

Një nga këto studime, unë e kam në dorë dhe ky studim titullohet “Ndikimi i përgjumur.” Qëllimi dhe objektivi i këtij studimi, ishte të zbulojë periudhën më të volitshme të fejesës, gjatë së cilës të fejuarit e njohin-njëri tjetrin. Studimi y krye në Amerikë dhe u zbulua se periudha e fejesës më e përshtatshme dhe e cila garanton një martesë të lumtur, duhet të jetë tetëmbëdhjetë muaj.

Veçse, duhet pasur parasysh koncepti i fejesës në perëndim dhe në islam. Në perëndim, të fejuarit mund dhe të bashkëjetojnë me njëri-tjetrin, mund të kenë kontakte seksuale etj...

Nëse në Amerikë, fejesa nuk duhet të zgjasë më shumë se tetëmbëdhjetë muaj, po në islam, sa duhet të zgjasë? Sa duhet të jetë periudha e fejesës, me qëllim që të gjykojmë nëse martesa do të jetë e suksesshme apo jo?

Në fakt, në islam nuk përcaktohet periudha e fejesës. Në islam përcaktohen disa kritere dhe standarte, të cilat nëse realizohen periudha e fejesës mund të zgjasë edhe një jave të vetme dhe pas një jave finalizohet me martesë. Nëse këto kritere dhe standarte arrihen në një muaj, atëherë një muaj është i mjaftueshën. Nëse ato arrihen në një vit, atëherë një vit është i mjaftueshëm.

Kështu, shohim që në islam nuk kemi një ligj të përcaktuar mirë, sipas të cilit periudha e përcaktohet një herë e mirë për të gjithë martesat dhe fejesat dhe nuk tejkalohet.

Gjatë fejesës ndodhin një sërë zhvillimesh si prezantimi mes djalit dhe vajzës, mbledhja e informacionit për secilin, studiohet projekti i martesës, konsultimi, falja e namazit të istihares etj... Të gjithë këto, kërkojnë kohën e duhur. Nëse djali dhe vajza i kryejnë të gjithë këto brenda një jave, atëherë ata janë të gatshmë për t’u martuar. Një çift tjetër u duhet një vit që t’i kryejnë të gjithë këto zhvillime.

Kështu, çështja e periudhës së fejesës është diçka relative, ajo varet nga vendi, koha, njerëzit dhe rrethanat.

[fisniku-student]

Kush është personi i duhur për të mbledhur informacion?

Të mbledhësh informacion mbi dikë, nuk është diçka e kollajtë. Gjëja e parë me të cilën përballet një djalë pasi të njohë një vajzë dhe t’i pëlqejë pamja e saj, është mbledhja i informacionit të duhur.

Informacioni është shumë i rëndësishëm për fillimin dhe mbarëvajtjen e çdo projekti. Duke qenë se martesa është projekti më i rëndësishëm në jetën e njeriut, mbledhja e informacionit të duhur rreth vajzës dhe djalit, bëhet akoma më i rëndësishëm.

Në rastin e fejesës dhe të martesës, unë e këshilloj si djalin ashtu dhe vajzën, që çdo informacion rreth palës tjetër, t’a shënojnë në një letër. Gjithashtu, i këshilloj që informacionin t’a shënojnë të shoqëruar me burimin e tij. Për këtë, ajo mund të ndërtojë një grafik, ku të shënojë si informacionet e marra nga vetë djali/vajza, nga kolegët, të afërmit, shokët etj...

Përsonat të cilët mund të përdorim për të grumbulluar informacionin e duhur rreth vajzës/djalit me të cilin duam të fejohemi, duhet të kenë tre cilësi:

1 – Të jetë i paanshëm dhe i drejtë. Këtu bën përjashtim kushdo që kërkon t’a prishë këtë lidhje për një arsye ose për një tjetër.

2 – Të jetë i besueshëm. T’i kërkosh dikujt informacion mbi persnonin me të cilin do të martohesh, është si t’i kërkosh të të këshillojë. Dhe këshilla në një rast të tillë duhet të jetë e sinqertë. Thotë Profeti a.s:”Nëse dikush ju kërkon t’a këshilloni, këshillojeni me sinqeritet.”

Fatime bintu Kajs, vajti tek i dërguari i Zotit a.s dhe i tregoi se Muavije dhe Ebu Xhehm kishin kërkuar dorën e saj. Pasi i tregoi këtë, ajo e pyeti:”Po ti, çfarë mendon o i dërguar i Zotit?”

Profeti a.s i tha:”Përsa i përket Ebu Xhehm, ai nuk e ul shkopin nga supi (gjithmonë në udhëtim). Kurse Muavije është një fakir duarbosh.”

Për të dy këta persona, Profeti a.s i dha informacionin e duhur dhe të saktë.

Në një ndodhi tjetër, vëllai i Bilal ibnu Rebah, kërkoi dorën e një vajze në Medine. Familjarët e vajzës, shkuan dhe pyetën Bilalin, duke qenë se ai ishte një ndër shokët e Profetit a.s dhe muezini i muslimanëve gjatë jetës së Profetit a.s. Me t’u takuar me Bilalin i thanë:”Vëllai yt ka kërkuar dorën e vajzës tonë, prandaj kemi ardhur të të pyesim!”

Bilali u përgjigj:”Vëllai im është me moral dhe fe të dobët.”

Edhe pse çështja kishte të bënte me vëllanë e tij, Bilali u tregua i sinqertë dhe ofroi informacionin e saktë.

Ndonjëherë, ndodh që familja e djalit dhe e vajzës që po fejohen, njihen dhe kanë lidhje miqësore. Kjo bën që shumë nga këto familje të mos ineteresohen dhe të mos mbledhin informacion rreth djalit dhe anasjelltas. Projekti i martesës ka nevojë të studiohet dhe të mblidhet gjithë informacioni i duhur, me qëllim që të mos befasohemi më vonë.

[fisniku-student]

Diferenca në moshë mes bashkëshorteve.

Nëse një çift i plotësojnë të gjithë kriteret e përmendura me lart, janë të hijshëm dhe e kanë pranuar njëri-tjetrin, janë fetarë, të moralshëm, të mirëedukuar, rrjedhin nga familje të fisshme etj... por kanë dallime në moshë, a mund të jetojnë një jetë të lumtur? A është kriter i konsiderueshëm dhe i rëndësishëm dallimet në moshë mes të fejuarve dhe të martuarve më vonë? A mund të jetojnë të lumtur një çift, ku djali është njëzet e shtatë vjeç, kurse vajza vetëm shtatëmbëdhjetë? A mund të jetë e suksesshme një lidhje, kur vajza është njëzet e dy vjeçe, kurse djali që ka kërkuar dorën e saj njëzet e një?

Për t’iu përgjigjur kësaj pyetjeje, ne kemi nevojë t’i referohemi jetës së Profetit tonë të nderuar, paqja e Zotit qoftë mbi të. Tek ai kemi modelin më të mirë në çdo fushë, pa përjashtuar atë të martesës. Gruaja e tij Hadixheja, i propozoi atij për martesë në një formë indirekte. Dallimi në moshë mes Profetit a.s dhe Hadixhes ishte shumë i madh. Asokohe, Hadixheja ishte dyzet vjeçe, kurse Profeti a.s vetëm njëzet e pesë. Kështu, Hadixheja ishte pesëmbëdhjetë vite më e madhe se Profeti a.s.

Një martesë tjetër me dallim të madh në moshë, është martesa me Aishen. Profeti a.s ishte pesëdhjetë e dy vjeç, kur u fejua me Aishen e cila asokohe ishte vetëm nëntë vjeçe. Diferenca në moshë është mbi tridhjetë vite.

Në moshën pesëdhjetë e tre vjeçe, Profeti a.s martohet me Seuda bint Sem’a e cila ishte pesëdhjetë e gjashtë vjeçe.

Në moshën pesëdhjetë e katër vjeçe, Profeti a.s martohet me Hafsa bintu Umer e cila ishte tetëmbëdhjetë vjeçe.

Në moshën pesëdhjetë e pesë vjeç, Profeti a.s martohet me Ummu Selemen, e cila ishte në një moshë ose një vit më e madhe se Profeti a.s.

Kështu, përgjigja e të gjithë pyetjeve të ngritura më sipër është: Kjo varet nga aftësitë e secilit për t’iu përshtatur palës tjetër. E rëndësishme në një fejesë dhe martesë, është pjekuria dhe mosha mendore dhe jo mosha që është e regjistruar në çertifikatën e lindjes. Nëse një vajzë tridhjetë vjeçare fejohet me një djalë njëzet vjeçar, por që kanë të njëjtin nivel pjekurie, diferenca e moshës nuk ndokon në suksesin e martesës dhe në jetën familjare më vonë.

[fisniku-student]

Fejesa nëpërmjet internetit.

Duke qenë se teknologjia zhvillohet me hapa galopant, kohët e fundit kanë filluar të krijohen lidhje, fejesa dhe martesa nëpërmjet internetit. Me anë të bisedave në chatt, kanë filluar të lindin lidhje të cilat evolojnë në dashuri dhe vullnet për t’a kurorëzuar me fejesë dhe më pas martesë. Të shumta janë ato vajza dhe djem, të cilët pyesin nëse duhet të fejohen dhe martohen me palën tjetër, të cilën e kanë njohur nëpërmjet internetit.



Sot, unë e konsideroj internetin si një nga fazat e prezantimit mes dy personave që duan të fejohen. Nga përvoja ime, përqindja e informacionit dhe prezantimit mes një djali dhe vajzë nëpërmjet internetit nuk e kalon 15 %-shin. Prandaj, për të vendosur, si vajza ashtu dhe djali, kanë nevojë të ulen, të shihen dhe të diskutojnë përballë njëri-tjetrit. Ata kanë nevojë të dinë rreth familjes së njëri-tjetrit, edukatës, ambjentit ku është rritur, shokët etj...

Unë di shumë raste, kur të rinjtë kanë vendosur të fejohen dhe të martohen, vetëm nga kontaktet nëpërmjet internetit. Por kur janë ulur dhe kanë diskutuar, të dy kanë pasur mendim të kundërt.

Bisedat pa e parë njëri-tjetrin ofrojnë vetëm 35 % të informacionit, ndërkohë që gjuha e trupit, shikimi dhe biseda e drejtpërdrejtë, ofron 65 %-shin tjetër. Shpesh herë, të rinjtë pëlqehen vetëm me shikimin dhe takimin e parë.

Thotë Profeti a.s rreth kësaj:”Shpirtrat janë ushtarë të mobilizuar. Shpirtrat binjakë qëndrojnë pranë njëri-tjetrit, kurse shpirtat e kundërt larg.”

Gjithësesi, edhe pse me anë të internetit informacioni është i mangët, përmban shumë të pavërteta, është i papëlqyeshëm etj... nuk mund të themi se çdo martesë që realizohet nëpërmjet internetit është e prirur të dështojë. Një martesë e tillë mund të jetë e suksesshme, edhe pse mundësia për këtë është në përqindje shumë të ulët. Unë personalisht, kam arritur të martoj më shumë se një çift nëpërmjet internetit. Madje, unë dhe grupi im i punës, keme hapur një faqe internetit (www.zawajtech.com) me anë të cilit ua lehtësojmë të rinjve dhe të rejave muslimane prezantimin dhe më pas fejesën dhe martesën. Gjithçka realizohet nën vëshgimin dhe kujdesin e drejtpërdrejtë të një grupi pune. Gjithashtu, edhe pas martesës ne u ofrojmë ndihmën dhe konsulencën tonë për çfarëdo problemi.

Kështu, të zgjedhësh shokun/shoqen e jetës nëpërmjet internetit dhe në kufinjtë e të lejuarës, nuk ka asgjë të keqe, por që duhet të shoqërohet me takim, prezantim, mbledhje informacioni nga burime të tjera etj... Të njëjtat gjëra vlejnë dhe në martesat që bëhen me mblesëri, me ndërmjetësi, me anë të revistave, kanaleve televizive, telefonave celularë etj....