Pakti i ujrave me Greqinë: Pala greke pretendon se Turqia u dha rryshfet gjykatësve

[Hyllien]

Ambasadori grek, urdher Topallit: Miratoni kufijte

Tedi Blushi

Ambasadori i Greqisë në Tiranë, Nikolaos Pazios ka zhvilluar dje një takim privat me kryetaren e parlamentit, Jozefina Topalli. Ambasadori grek ka hyrë në orën 12:00 në ambientet e kryesisë së Kuvendit, ku ka qëndruar për 40 minuta. Takimi është zhvilluar pa praninë e mediave dhe në lidhje me të nuk ka pasur asnjë deklaratë apo njoftim paraprak. Zyra e Shtypit pranë Kuvendit, e kontaktuar nga “Gazeta Shqiptare” konfirmoi zyrtarisht takimin Pazios-Topalli, por saktësoi se “ai ka qenë tërësisht privat”, duke mos servirur kësisoj detaje të tjera. Por burime pranë Topallit saktësuan për GSH se takimi është zhvilluar pas kërkesës së diplomatit grek. Jo zyrtarisht thuhet se thirrja e këtij takimi urgjent nga ana e Pazios ka pasur për qëllim marrjen e një informacioni zyrtar nga kryeparlamentarja Topalli, lidhur me “fatin” e marrëveshjes shqiptaro-greke për përcaktimin e kufirit detar mes dy shteteve, e depozituar për ratifikim në Kuvendin e Shqipërisë, por e shtyrë për një afat të pacaktuar. Pazios, në emër të qeverisë së Athinës mësohet t’i ketë bërë të ditur Topallit nevojën e ratifikimit të shpejtë të këtij dokumenti. Presioni i palës greke lidhur me këtë çështje është bërë pikërisht një ditë para se Konferenca e Kryetarëve të grupeve parlamentare të miratojë kalendarin trejavor të punimeve. Është pranuar apo jo kërkesa e ambasadorit Pazios nga kryeparlamentarja Topalli, kjo pritet të saktësohet në seancën e pasdites së sotme kur Kuvendi do të votojë këtë kalendar.
Topalli-Berisha
Lëvizjet politike të maxhorancës që pasuan takimin Pazios-Topalli, kanë lënë të kuptohet qartësisht se ratifikimi i kësaj marrëveshjeje nga parlamenti shqiptar ka për të qenë një çështje ditësh. Ambasadori grek la godinën e kryesisë së Kuvendit në orën 12:40. Dhe vetëm 20 minuta më pas, pra në orën 13:00, në një konferencë të posaçme shtypi deputeti Osman Metalla deklaroi në emër të Partisë Demokratike se marrëveshja shqiptaro-greke për përcaktimin e kufirit detar “zbaton në mënyrë rigoroze të gjitha parashikimet e Konventës së Kombeve të Bashkuara. Në këto kushte, në të gjitha pretendimet e ngritura në kërkesën që Edvin Bllofi i ka drejtuar Gjykatës Kushtetuese nuk ka asnjë të vërtetë, por vetëm gënjeshtra dhe abuzim me ndjenjat e shqiptarëve”, - deklaroi ai. Fill pas kësaj konference kryetarja e Kuvendit, Jozefina Topalli, në orën 13:45 niset drejt godinës së Këshillit të Ministrave për të zhvilluar një takim privat kokë më kokë me kryeministrin Sali Berisha. Burime jo zyrtare pranë kabinetit të shefit të qeverisë konfirmuan për “Gazeta Shqiptare” se takimi është kërkuar nga Berisha, me qëllim për të pasur një informacion më të detajuar lidhur me diskutimet që Topalli zhvilloi në zyrën e saj me ambasadorin grek, Nikolaos Pazios. Ndërkohë nuk dihet se për çfarë qëndrimi kanë rënë dakord Topalli-Berisha lidhur me marrëveshjen shqiptaro-greke për përcaktimin e kufirit detar. Automjeti ‘Benz’ i kryeparlamentares, me targë TR 0015 Z, la godinën e Këshillit të Ministrave në orën 14:55 dhe ky moment është fotografuar nga “Gazeta Shqiptare”.


-------

Tani po që do nënshkruhet marrëveshja. Nëse do që të bësh dicka në shqipëri, merr një ndërkombëtar, jepi ca tituj dhe nëpërmjet tijë disa urdhëra dhe politikanët tanë bëjnë cdo gjë. Nëse ndërkombëtari është grek pastaj i falen si perëndi.

Po ta analizojmë mirë situatën në Ballkan asnjë shtet nuk ka marrëdhenie të mira me Greqinë. Maqedonia nuk ka fare, i thanë ndërro flamurin himnin etj në vitet 90, e ndërruan, tani i shkojnë prap i thonë ndërro emrin, po ta ndërrojnë emrin do i shkojnë prap e do i thonë, e di cke, ik fare se kjo është toka jonë etj. Me Bullgarin kanë marrëdhënie shumë të ftohta, me Turkun nuk kanë fare, por vetëm i bashkojnë ato organizata tip Nato ku janë bashkë pjestar.

Me ne ? Me ne janë të shkëlqyera. Mbas kufijve detarë vijnë ato tokësorë. Do hiqet apo jo ligji i luftës ? Epo duhet me fal dhe ca tokë se nuk ka lezet. Ah pika që nuk na bie ne. Kjo pastaj shërben dhe si model për Kosovën që ishte e paaftë të coheshe në luftë si Kroati e ti zhdukte të gjitha pakicat nga Kosova një herë e përgjithmonë. Kur Greku do marrë toka falas me shqiptarë në to, imagjinoni Serbia me Mitrovicën. Ndryshimi i kufijve sapo ka filluar.

[Hyllien]

Ratifikimi, Kuvendi shtyn sërish paktin detar


TIRANË - Kuvendi i Shqipërisë shtyn sërish ratifikimin e marrëveshjes detare Shqipëri-Greqi. Debatet e hapura së fundmi nga media mbi faljen e detit Greqise kanë influencuar në vendimin e Kuvendit, i cili vazhdon të mos e ratifikojë këtë marrëveshje. Sipas juristëve, pakti nuk hyn dot në rend dite, pasi është i ankimuar në Gjykatë Kushtetuese.


Në seancën e sotme plenare deputetet kane miratuar kalendarin 3-javor të punimeve të tij duke mos futur në të marrëveshjen e ujërave detare me Greqinë. Kështu ratifikimi nga Kuvendi i Shqipërisë, nuk do të kryhet në punimet e Kuvendit të afatit 22 tetor-12 nëntor.

Deputetet e mazhorances gjate debatit te lire kane perseritur se kjo marreveshje eshte bere ne menyre krejtesisht transparente dhe profesionale. Deputeti Osman Metalla tha se "ky debat eshte nje shpikje absurde e opozites. Nderkohe deputetet demokrate kerkuan rikthimin e saj ne Kuvend, pasi mungesa ne bashkepunimin per integrimin e Shqiperise ne Bashkimin Europian eshte sipas tyre tradhetia e vertete qe po i behet kombit nga Partia Socialiste.

Nderkohe, Pakti ishte perfshire në punimet e periudhes qe sapo perfundoi shtator-tetor, por u hoq nga kalendari pa ndonje shpjegim nga Kuvendi. Nga ana e tij, ministri i Jashtem Ilir Meta, ka deklaruar se pakti u terhoq per ti dhene me shume kohe opozites te njihet me te.



Ngrin ratifikimi i paktit me Greqinë

Ngrin ratifikimi i marrëveshjes së ndarjes së kufirit ujor mes Greqisë dhe Shqipërisë. Gjashtë partitë opozitare të majta dhe të djathta kanë konkretizuar dje nismën e tyre dhe kanë dorëzuar në Gjykatën Kushtetuese kërkesën e tyre për të shpallur si në kundërshtim me ligjin themeltar të shtetit marrëveshjen "Për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare, që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare", duke krijuar në këtë mënyrë mundësinë e pezullimit të çdo diskutimi rreth saj nga ana e Kuvendit të Shqipërisë.



K Ë R K E S Ë

DREJTUAR : Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë

KËRKUES : Partia Socialiste e Shqipërisë, përfaqësuar nga kryetari i saj Z.Edi Rama;

Partia Social Demokrate, përfaqësuar nga kryetari Z.Skënder Gjinushi;

Partia Demokracia Sociale, përfaqësuar nga kryetari Z.Paskal Milo;

Partia Demokristiane, Përfaqësuar nga kryetari Z.Nard Ndoka;

Partia Ligj dhe Drejtësi, Përfaqësuar nga kryetari Z.Spartak Ngjela;

Partia G99, Përfaqësuar nga kryetari Z.Erion Veliaj;


OBJEKTI : Shqyrtimi i pajtueshmërisë me Kushtetutën e Shqipërisë të Marrëveshjes së nënshkruar ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë "Për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare".

BAZA LIGJORE :Neni 131, gërma b dhe neni 134, pika 1, gërma f të Kushtetutës; neni 52 i ligjit nr.8577, datë 10.02.2000, "Për organizimin dhe funksionimin e Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Shqipërisë".



I nderuar Kryetar,

Të nderuar Gjyqtarë të Gjykatës Kushtetuese,

Këshilli i Ministrave ka depozituar në Kuvendin e Shqipërisë projektligjin "Për Ratifikimin e Marrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare", miratuar me Vendim Nr.653, Datë 11.06.2009. Marrëveshja është duke u diskutuar në kuvend dhe pritet që në një të ardhme shumë të afërt të kalojë në seancë plenare për ratifikim.
Natyra, ajo çfarë rregullon kjo marrëveshje si dhe mënyra e hartimit dhe nxitimi i pa precedent i ekzekutivit për ta sjellë atë në Kuvend kanë ngritur shqetësime dhe debate të qenësishme në media dhe opinionin publik shqiptar. Janë hedhur hije të forta dyshimi përmes argumentimeve me karakter shkencor se ratifikimi i kësaj marrëveshjeje ndërkombëtare nga Kuvendi i Shqipërisë do të ketë pasoja negative të pakthyeshme lidhur me hapësirën detare dhe interesa të tjera afatgjata politike dhe ekonomike të Republikës së Shqipërisë.
Kompetenca e Gjykatës Kushtetuese për të vendosur mbi pajtueshmërinë e marrëveshjeve ndërkombëtare me Kushtetutën (para ratifikimit të tyre) parashikohet në nenin 131, germa b e Kushtetutës. Ky është një kontroll paraprak që ushtron Gjykata Kushtetuese mbi marrëveshjet ndërkombëtare në mënyrë për të parandaluar që burime të tillë të së drejtës, të cilët janë gjithashtu edhe burime detyrimesh për Shtetin Shqiptar, të bëhen pjesë e legjislacionit të saj të brendshëm duke qenë në kundërshtim me aktin normativ më të lartë të vendit, me Kushtetutën.
Kushtetuta, në Parimet Themelore të saj, ka sanksionuar se "Shqipëria është republikë parlamentare" (neni 1, paragrafi 1). Koncepti i republikës (lat. res publika - e mira e përgjithshme) apo e thënë ndryshe: forma republikane e organizimit të shtetit, ngre mbi të gjitha institucionet shtetërore dhe shoqërore detyrime të panegociueshme, për të gjetur dhe marrë vendimet më të mira të mundshme për qytetarët e republikës. Ideologjia dhe tradita republikane e ve theksin te liria dhe të drejtat si vlera themelore të popullit sovran. Në një shtet të organizuar si republikë kushtetuese - sikundër shteti shqiptar, shteti i së drejtës është një parim kushtetues i cili dikton mënyrën e sjelljes dhe të veprimit të pushtetit, rëndësinë e patriotizmit dhe të virtyteve të tjera qytetare, si dhe pjesëmarrjen në jetën politike. Neni 3 i Kushtetutës ka përcaktuar qartë, ndër të tjera, se "pavarësia e shtetit dhe tërësia e territorit të tij... janë baza e këtij shteti, i cili ka për detyrë ti respektojë dhe ti mbrojë".
Përsa i përket kuptimit të vetë shtetit, kujtojmë për të gjithë se me "shtet" nuk kuptohet vetëm aparati shtetëror (tërësia e organeve individuale e kolegjiale me raporte hierarkike, si një tërësi e individëve nëpunës që punojnë në këto organe) por e gjithë shoqëria e përfshirë në një organizim shoqëror ku bën pjesë aparati shtetëror, territori dhe popullsia nën pushtetin shtetëror të një vendi të caktuar.
Në këtë kontekst vjen natyrshëm edhe përkufizimi i rolit dhe funksionit të partisë politike në demokracitë moderne...
Partitë politike nënshkruese të kësaj kërkese i drejtohen Gjykatës Kushtetuese që kjo e fundit të ushtrojë kompetencën e saj për të vendosur mbi Shqyrtimi i pajtueshmërisë me Kushtetutën e Shqipërisë të Marrëveshjes së nënshkruar ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë "Për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare".
Sjellim në vëmendje se kjo kompetencë e parashikuar nga neni 131, germa b, e Kushtetutës dallon specifikisht dhe cilësisht nga kompetenca e parashikuar nga gërma a e të njëjtit nen, në lidhje me të cilin janë bërë edhe detajimet e cituara më lart nga jurisprudenca kushtetuese. Në dallim të qartë nga sfidimi i produktit të vendimmarrjes së mazhorancës së përfaqësuesve të popullit në Kuvend, pra kërkimit të shpalljes së një ligji si antikushtetues, germa b e nenit 131 të Kushtetutës e drejton vëmendjen e kontrollit kushtetues tek një akt që i vjen trupit të legjislacionit vendas nga jashtë. De facto dhe de jure, një marrëveshje ndërkombëtare nuk është produkt i vullnetit të brendshëm spontan të deputetëve, vullnet i shpallur dhe i bërë publik gjatë fushatës elektorale e për zbatimin e të cilit ata janë mandatuar nga populli sovran.
Duke pasur parasysh këtë specifikë të nenit 131, germa b dhe të rolit dhe funksionit të partisë politike, kemi bindjen se, si përçues të vullnetit të mbi 60% të qytetarëve shqiptarë që në testimin e fundit zgjedhor e hodhën votën e tyre për siglat tona, partitë politike nënshkruese të kësaj kërkese legjitimohen ti drejtohen me këtë kërkesë Gjykatës Kushtetuese. Legjitimimi ynë respekton edhe praktikën e Gjykatës Kushtetuese - vendimet 24/1996/, 13/1997, 25/2003/, 1/2005, 20/2006, etj. në të cilët Gjykata ka legjitimuar persona juridikë privatë, sikundër është edhe partia politike, ti drejtohen asaj në lidhje me interesa të tyre, të shpalosura në statutin/programin e themelimit të personave juridikë në fjalë. Duke iu referuar dokumenteve bazë mbi të cilët funksionon vetëm njëra prej partive politike nënshkruese të kësaj kërkese,
sipas Statutit të Partisë Socialiste (PSSH):
"PSSH vepron në respekt të Kushtetutës, të ligjeve të shtetit të së drejtës dhe të formës parlamentare të qeverisjes për mbrojtjen e sovranitetit kombëtar, rendit dhe drejtësisë.
PSSH ndjek objektiva politikë në përputhje me Programin dhe Statutin e saj përmes të cilave synon mbrojtjen dhe promovimin e vlerave e të interesave kombëtare."
ndërsa sipas Programit të PSSH:
"Politika e jashtme e PSSH ka në qendër mbrojtjen e interesave kombëtare, të pavarësisë, lirisë e të sovranitetit të vendit dhe të paqes e të lirisë për të gjithë popujt. (Pika 5)
...
Çështja shqiptare, interesat kombëtare të shqiptarëve kudo që jetojnë përbëjnë një përparësi kryesore për Partinë Socialiste. (Pika 5.1)
...
Qëllimi kryesor i socialistëve në këtë fushë është sigurimi dhe mbrojtja e vendit, e interesave kombëtare, e shoqërisë dhe e parimeve të jetës sonë. (Pika 5.3)"

Si struktura sine qua non të shtetit demokratik modern, partitë politike e kanë pavarësinë dhe tërësinë territoriale të shtetit një interes jetik, jo vetëm si të tilla në vetvete, por para së gjithash si elementë që përbëjnë "bazën e këtij shteti" - sikundër i përkufizon Kushtetuta (neni 3). Baza e shtetit është nga ato interesa, ndryshimi i të cilës ndikon në mënyrë të drejtpërdrejtë në funksionimin e një partie politike.

Është i dukshëm dallimi ndërmjet sfidimit të një norme të brendshme, vullnet i deputetëve të Kuvendit, për të cilën Gjykatës Kushtetuese i kërkohet "shpallja si në kundërshtim me Kushtetutën" me kërkesën "për kontroll paraprak të kushtetutshmërisë së një marrëveshjeje ndërkombëtare". Në rastin e parë, Gjykata bëhet kompetente vetëm pasi ligji është bërë i tillë në respekt të procedurave të parashikuara nga Kushtetuta, ai ka sjell pasoja reale dhe, sipas rastit ka shkaktuar edhe dëme. Në dallim nga ligji, marrëveshja ndërkombëtare (e paratifikuar ende) ka specifikat e saj të cilat automatikisht duhet marrë në konsideratë edhe kur shqyrtohet interesi i kërkuesit (legjitimiteti) për të nxitur Gjykatën Kushtetuese në respekt të parashikimit të nenit 131, germa b të Kushtetutës.
Sepse këtu nuk bëhet fjalë posaçërisht për kilometra detarë të humbur, këtu janë në diskutim bazat e shtetit, dhe askush nuk mund të thotë se parti politike që kanë praktikisht 60% të elektoratit shqiptar në mbështetje të tyre nuk cenohen nga ndryshimi i këtyre bazave. Të gjitha partitë politike, që kanë marrë pozicionin e Kërkuesit në këtë çështje, janë ndër forcat kryesore politike të vendit, të cilat realizojnë detyra mjaft thelbësore në sistemin politik. Për rrjedhojë, interesi i tyre për të iniciuar kontrollin e kushtetueshmërisë të një marrëveshje ndërkombëtare që, në rastin në shqyrtim, vë në dyshim një prej elementëve themeltarë të bazës të shtetit - tërësinë territoriale të tij, është i ligjshëm, i sigurt, i drejtpërdrejtë, vetjak dhe aktual.

Përtej çdo dyshimi, dhurimi/shitja/ndryshimi i territoreve shtetërore, cenimi i drejtësisë shoqërore, i rendit kushtetues, pluralizmit apo bashkëjetesës dhe mirëkuptimit ndërmjet shtetasve me përkatësi të ndryshme fetare apo etnike ndikon automatikisht në ideologjinë, qëllimin, forcën dhe formën e organizimit dhe të aksionit të një partie politike.

Nëse është ky rasti apo jo, kjo pastaj nuk është më çështje e legjitimimit, por e thelbit të kërkesës.

Shkaqet që na shtyjnë në verifikimin paraprak nga ana e Gjykatës Kushtetuese të kësaj marrëveshje kanë të bëjnë me mangësitë e dukshme në ushtrimin e kujdesit të duhur në mbrojtjen e interesave më të qenësishme të shtetit shqiptar, siç është kufiri i shtetit, nga ana e Këshillit të Ministrave, pushteti i vetëm që autorizon kushtetuta të negociojë, hartojë apo adoptojë marrëveshja ndërkombëtare. Këto mangësi përveç elementëve të keq-qeverisjes, mund të prekin edhe dispozitat kushtetuese, siç është neni 3 i kushtetutës, dhe ku një nga detyrat themelore të shtetit është mbrojtja e tërësisë territoriale.


Më poshtë po parashtrojmë disa nga mangësitë e dukshme që mund të çojnë në cenimin e kushtetutës së Shqipërisë për sa i përket integritetit të territorit të vendit të tilla si :

1. Mungesa e plotë e transparencës që ka shoqëruar përgatitjen, negocimin dhe firmosjen e kësaj marrëveshje nga Këshilli i Ministrave;

2. Moskonsiderimi i fakteve historike lidhur me kufirin shqiptaro-grek. Ky kufi është vendosur dhe është njohur si i tillë nga Fuqitë e Mëdha me vendimin e Konferencës së Ambasadoreve të Londrës, të 10 gushtit 1913, me Protokollin e Firences të dhjetorit 1913, është rikonfirmuar me Protokollet e Firences të viteve 1925 dhe 1926, nuk është venë në diskutim në asnjë nga takimet dhe aktet bilaterale të nënshkruara me Greqinë si për kufijtë pas viteve 1985 etj., (përkatësisht për rindërtimin, riparimin dhe mirëmbajtjen e piramidave dhe shenjave te tjera kufitare, si dhe për evitimin dhe shqyrtimin e incidenteve kufitare për te cilat ekzistojnë një numër i shumte marrëveshje e protokolle bilateral te miratuara ne vite te cilat disponohen nga shteti shqiptar).

3. Mungesa e hartës shoqëruese që përcakton qartë dhe dukshëm vijat e përcaktimit të kufirit dhe të ndarjes së hapësirës detare (delimitimit) ndërmjet palëve nënshkruese;

4. Mungesa e ushtrimit të kujdesit të domosdoshëm nga ana e autoriteteve shqiptare në përcaktimin e koordinatave të delimitimit të hapësirës detare, duke mos shfrytëzuar siç duhet parashikimet në Konventën e Kombeve të Bashkuara mbi Të Drejtën e Detit (UNCLOS);

5. Neglizhenca e qeverisë ndaj reagimit të opinionit publik, ekspertëve të fushave të ndryshme të cilët pretendojnë për mungesë konsultimi publik, si dhe refuzimin për të shfrytëzuar ekspertizën më të mirë të vendit në përcaktimin e kushteve të kësaj marrëveshje me interesa madhore, si dhe ngutja për negocim të kësaj marrëveshje, kur çështje të tilla marrin shumë vite kohë negocime mes palësh ;


Përmes medias, veprimtarive e debateve publike ne gjithashtu jemi njohur me vlerësime të shumta të prezantuara publikisht nga ekspertiza alternative e specialistëve të pavarur. Prej tyre janë paraqitur në publik fakte të bollshme të cilat forcojnë dyshimet e arsyeshme mbi bazueshmërinë ligjore të kësaj marrëveshje dhe përputhshmërinë e saj me Kushtetutën. Disa nga këto fakte të sjella publikisht prej tyre janë si më poshtë :

• Marrëveshja e nënshkruar ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë vjen në kundërshtim dhe në shkelje të hapur me kufirin detar ekzistues ndërmjet Shqipërisë dhe Greqisë siç është përcaktuar nga të gjitha hartat e kohës që nga viti 1925 deri në ditët e sotme. Shqipëria dhe Greqia e kanë përcaktuar në mënyrë konvencionale kufirin detar ndërmjet tyre, duke ushtruar të drejta të plota të sovranitetit shtetëror në hapësirën detare që merr parasysh kjo marrëveshje. Kjo marrëveshje nuk mban parasysh shfrytëzimin historik, të vazhdueshëm dhe të pakontestuar nga asnjë prej shteteve palë në këtë marrëveshje, duke përcaktuar një vijë kufitare tjetër nga ajo që historikisht ka ekzistuar në hapësirën detare ndërmjet dy shteteve.
• Konventa e të Drejtës së Detit (Konventa e Montego Bay, UNCLOS 1982, ratifikuar nga Republika e Shqipërisë me Ligjin Nr. 9055, Dt. 24.04.2003, botuar në Fletoren Zyrtare Nr. 40, Dt. 27.05.2003), nuk ka gjetur zbatimin e duhur, madje është zbatuar në dëm të interesave kombëtare të Republikës së Shqipërisë dhe tërësisë territoriale të vendit tonë. Neni 1 i Marrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë duke përdorur termin "ishull" për "arkipelag" e duke mos e konsideruar këtë të dytin sipas parashikimeve të sakta të marrëveshjes UNCLOS, ka sjellë përdorimin e veçantë të secilit ishull të bashkësisë ishullore të Korfuzit si pika ku ndodhen vijat bazore, gjë që ka shkaktuar një dëm thelbësor interesave kombëtare të Shqipërisë dhe tërësisë territoriale të saj.
• Marrëveshja ka konsideruar tërësinë ishullore të Arkipelagut të Korfuzit dhe secilin prej ishujve si pika skajore për ndarjen dhe përcaktimin e kufijve detarë dhe Shtratdetit (Shelfit Kontinental). Në kushtet e zbatimit të drejtë të UNCLOS, rasti i Shqipërisë dhe Greqisë duhet konsideruar si rast i veçantë. Kjo sepse Shqipëria ndodhet kundruall Arkipelagut të Korfuzit i cili ka 13 ishuj, shkëmbinj dhe cekina, të cilat po sipas UNCLOS, nuk plotësojnë kushtin e raportit të ujit përfshirë brenda vijave bashkuese me tokën, e për rrjedhojë përjashtohet përdorimi i vijëdrejtave që bashkojnë këta ishuj duke marrë për bazë ishullin mëmë të Korfuzit. Ky fakt i ka shkaktuar dëm interesave kombëtare dhe tërësisë territoriale të vendit, veçanërisht përgjatë pikave 125 dhe 137 të marrëveshjes.
• Në marrëveshje nuk janë marrë parasysh kushtet që parashikohen në UNCLOS për shtetet që ndodhen kundruall. Në këtë rast, Ngushtica e Otrantos i përket vetëm dy shteteve, Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Italisë, fakt ky që nuk është mbajtur parasysh nga Marrëveshja ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë.
• Në vijën hyrëse detare ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë dhe veçanërisht në ngushticën veriore të Korfuzit, nuk është mbajtur parasysh përcaktimi i Komisionit Ndërkombëtar të Përcaktimit të Kufijve ndërmjet Shqipërisë dhe Greqisë (1913, Miratuar me Aktin Final të Parisit, 1926), i cili sipas burimeve arkivore jep këtë përshkrim: "në vijën ujore, drejtimi zgjatet në drejtim të Jug Perëndimit normal me Detin Territorial" që përfytyrohet zgjatja e kësaj vije deri në truallin e Ujdhesës së Korfuzit. Pika e mesme e kësaj vije do të ishte sa gjysma e largësisë midis vijave normale të të dy vendeve, pra 8 Kilometra. Sipas marrëveshjes së nënshkruar, kjo largësi rezulton me një diferencë prej 3 Kilometrash në dëm të tërësisë territoriale të RSH duke cenuar sovranitetin territorial në fillimngushticën e Korfuzit me një humbje territoriale prej 2.9 Kilometrash.

• Duke u nisur nga përcaktimi i njohur ndërkombëtar sipas të cilit "Vija ndarëse ujore detare në Kanalin e Korfuzit kalon mespërmes tij...", shkëmbi "Barketa" ndodhet 60 metra në Lindje të vijës së mesme. Sipas këtij përcaktimi ky shkëmb i takon Republikës së Shqipërisë. Në marrëveshjen e nënshkruar nga RSH dhe RG, "Shkëmbi Barketa" është konsideruar si pikë skajore e Arkipelagut të Korfuzit prej të cilës është matur vija e re e mesme. Kjo ka cenuar tërësinë territoriale të RSH me një dëm prej 1.5 kilometrash.

Nisur edhe nga sa më sipër dëshirojmë të sjellim gjithashtu në vëmendjen tuaj faktin se shqyrtimi i thelbit të kësaj marrëveshjeje është i rëndësishëm edhe për një argument tjetër që meriton vlerësim të veçantë në trajtimin e kësaj kërkese. Qartësimi i pretendimeve të ngritura publikisht rreth kësaj marrëveshjeje, pretendime të cilat tashmë janë bërë pjesë e vëmendjes dhe debatit të të gjithë opinionit publik mbarëshqiptar, do të përbënte ndër të tjera edhe një kontribut tejet të rëndësishëm transparence në funksion të ruajtjes dhe konsolidimit të një marrëdhënieve të shëndetshme ndërmjet dy popujve e dy shteteve kufitare të rajonit duke qartësuar kështu çdo lloj dyshimi që mund të përbëjë në çdo moment sot e në të ardhmen mundësi abuzimi në cenim të marrëdhënieve të fqinjësisë së mirë ndërmjet vendit tonë dhe fqinjëve tanë.


I nderuar kryetar,

Të nderuar Gjyqtarë të Gjykatës Kushtetuese,

Duke konsideruar :

- respektimin e Kushtetutës së RSH dhe legjislacionit në fuqi si kufijtë maksimal të veprimtarisë dhe iniciativës shtetërore;
- zbatimin e Konventave Ndërkombëtare të nënshkruara nga RSH si një detyrim që buron nga Kushtetuta e RSH dhe angazhimet e saj në të drejtën ndërkombëtare;
- rëndësinë e marrëdhënieve diplomatike dhe të fqinjësisë së mirë ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë;
- respektimin dhe mbrojtjen e tërësisë dhe sovranitetit territorial si bazat e detyrimit më të lartë shtetëror;

Duke vlerësuar Gjykatën Kushtetuese si institucionin që garanton respektimin e Kushtetutës dhe bën interpretimin përfundimtar të saj si dhe vendos për pajtueshmërinë e marrëveshjeve ndërkombëtare me kushtetutën e RSH para ratifikimit të tyre;

Duke u bazuar te neni 131, germa b dhe neni 134, pika 1, germa c të Kushtetutës; neni 52 i ligjit nr.8577, datë 10.02.2000, "Për organizimin dhe funksionimin e Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Shqipërisë";


K Ë R K O J M Ë :

Shqyrtimin e pajtueshmërisë me Kushtetutën e Shqipërisë të Marrëveshjes së nënshkruar ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë "Për Ratifikimin e Marrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare".

[Hyllien]

Urgjentish nëse ka ngelë njëri në atë vënd, të dalin në sheshe e të protestojnë me zë të lartë. Herën tjetër në vend të fjalës "shtyhet" dua të lexoj fjalën anullohet. Kemi ngrënë tërë këto gola dhe autogola gjatë këtyre 100 viteve të fundit e sidomos në këtë periudhë. Nuk po them të fitojmë, se akoma nuk kemi ekipin e duhur për të fituar dhe nga mungon mentaliteti, por të paktën të bëjmë atë golin e nderit, mos ja japim kënaqësinë këtij përbindshi të egër që na ka rënë për fqinjë të gllabërojë territore të reja.
Të dalë dynjaja e të kërkojë tokën deri në Prevezë, ashtu sic na takon, e pastaj po deshi pala Greke të ulet për ujrat e bisedojmë por do duhet të tërhiqet direkt sepse sipas pretendimeve tona dhe librave historikë deti Jonë, dhe është i joni si det, shkon deri poshtë Prevezës.

Ka ardhur koha të nxirren atributet. Cdo gjë ka një limit.

[kacamisri]

Duke marre shkas nga zhvillimet e fundit lidhur me marreveshjen detare Shqiperi-Greqi, eskpertet e Shkencave Nautike, ne bashkepunim me ekspertet e te Drejtes Nderkombetare te ketij Universiteti, kane vendosur te shprehen publikisht per kete ceshtje. Departamenti i Shkencave Nautike ne UV eshte e vetmja qender universitare e specializuar ne fushen e detarise. Aktualisht ata jane duke punuar mbi hartat navigacionale, ligjin nderkombetar te detit dhe legjislacionin shqiptar, per te perfunduar ekspertizen. Ne ditet ne vazhdim ne faqen zyrtare te UV do te publikohet studimi perkates.

[Xhuxhumaku]

Media greke: Kufiri detar me Shqipërinë, përdorëm të njëjtën metodë si me Turqinë

Shekulli Online | 23/10/2009 |

Media kombetare greke ka qene pergjithesisht e heshtur lidhur me paktin detar me Shqiperine. Sipas korrespodenteve te mediave shqiptare ne Athine, kjo ndodh ne ato raste kur informacioni konsiderohet sekret ushtarak.

Kesisoj eshte e veshtire te gjesh pasqyrim te plote te situates, por megjithate, ka agjensi qe e "kane thyer" disi heshtjen mbi marreveshjen.

Ne agjensine e lajmeve NENA, gjejme nje lajm telegrafik interesant, ku flitet per zhurmen e krijuar ne Shqiperi mbi marreveshjen detare dhe ku permenden dy episode qe vlejne te diskutohen.

E para eshte pohimi qe eshte respektuar vertet parimi i baraz-largesise por, sic thekson asgjensia NENA, ishujt greke duhen marre patjeter si pika skajore per Greqine.

E dyta, lajmi thote se eshte perdorur e njejta logjike dhe i njejti kut 'mates' si ne rastin me Turqine. Kujtojme se perpjekja e Greqise per ti vendosur kufijte detare me Turqinë disa vite me pare, - duke marre per baze disa territore shkembore ne det qe Athina i klasifikonte si ishuj, - shkaktoi nje reagim te ashper nga ana e Ankarase, e cila shpalli 'casus belli' dhe vuri ne gadishmeri floten ajrore dhe detare.

Prej asokohe, ky argument mes Ankarase dhe Athines, nuk u rihap.

Me poshte mund te lexohen pjese nga lajmi i perkthyer i agjensise greke te lajmeve NENA: (http://www.nenanews.eu/politics/143-...-19-47-24.html)


'...Në 17 mars, u njoftua nënshkrimi i marrëveshjes mbi përcaktimin e shelfit kontinental ndërmjet Greqisë dhe Shqipërisë. Ndërsa parlamentit shqiptar i bëhet thirrje për të përkrahur marrëveshjen pas pak ditësh (19 tetor), në mediat shqiptare ështe krijuar zhurme kundra marrëveshjes...
Ligjërisht, marrëveshja midis Greqisë dhe Shqipërisë i bindet Konventës mbi Ligjin e Detit e 1982. Kufiri përcaktohet në bazë te metodës së vijës së mesit / vijes së distancës së barabartë midis brigjeve të Greqisë dhe Shqipërisë. Por ishujt e rajonit kanë ndikim të plotë mbi përkufizimin.
Merret gjithashtu parasysh zgjerim i ardhshëm të ujërave territoriale greke me 12 milje...
Kufiri përcakton jo vetëm shelfin kontinental por dhe zona të tjera detare, si Zonën Ekskluzive Ekonomike. Për ata që nuk kanë kuptuar, kushtet e mësiperme janë pikërisht të njëjtat si ato që pretendojmë në detin Egje nga Turqia..."

[Xhuxhumaku]

Deti, pikat ku ka humbur Shqipëria

Pëllumb Xhufi | 23/10/2009 | Komente

Deti është shitur dhe përgjegjësit e këtij krimi kushtetues duhet të dalin përpara gjyqit. Pas një batice të fuqishme të opinionit publik, që mori përpara negociatorët karagjozë dhe manipulatorët e tyre politikë, këta janë bindur se ka ardhur koha e zbaticës dhe si shkëmbi i Barketës aty në mes të Kanalit të Korfuzit, kanë ngritur kokën dhe kanë trashur zërin.


Ka dy ditë që specialistët e vonuar të qeverisë kanë pushtuar televizionet e manipuluara prej saj, për të hedhur poshtë argumentet e specialistëve të pavarur dhe për të na treguar se pala greke na paska marë me të drejtë hapësirën tonë ujore. Pak iu hyn në qese, që me këtë maskaradë, ata e kanë katandisur veten të bëhen figura e mjerë e avokatit të kauzës së huaj.


Edhe pse të ndërgjegjshëm për kufizimet tona, me kujdesin e duhur, po tentojmë edhe ne të shkelim në rrugën e hequr nga i respektuari Kol. Myslim Pashajt, e ta tregojmë me gisht atë që na duket se është corpus reati i këtij pazari tjetër të ndyrë e antikombëtar. E kemi fjalën pikërisht për shkëmbin Barketa, rasti i të cilit na tërhoqi vëmendjen qysh në muajin prill, kur filluan të qarkullojnë zërat e parë për marrëveshjen misterioze.


Sepse në rastin e Barketës është fare evident devijimi nga vija ndarëse reale e kufirit, në dëm të territorit ujor të Shqipërisë. Në rastin e këtij shkëmbi vetmitar kemi të bëjmë qartazi me një rindarje të vijës detare në kundërshtim flagrant me Konventën e Montego Bay të vitit 1982, që përbën edhe referencën ligjore, mbi të cilën u realizua marrëveshja Basha-Bakojanis.


Siç dihet, vendimi i Konferencës së Ambasadorëve e vitit 1913, i rikonfirmuar nga Protokolli i Firences 1926, jepte një indikacion të karakterit parimor mbi drejtimin që do të ndiqte vija kufitare që do të ndante ujrat shqiptare nga ato greke në Kanalin e ngushtë të Korfuzit.


Kjo vijë duhet të ndiqte mesin e këtij kanali, duke qenë në çdo pikë të vet e barazlarguar nga brigjet respektivë. Mbi këtë bazë, qoftë Greqia e qoftë Shqipëria, përcaktuan në mënyrë të pavarur vijën e kufirit ujor në këtë zonë nevralgjike, vijë që në thelb ishte e njëjtë dhe që u njoh dhe u respektua "ex silentio" nga të dyja palët deri në ditët tona.


Kjo ndarje, e vetmja që mund të aplikohet në një rrip deti aq të ngushtë, e vendoste shkëmbin Barketa pothuaj në mes, disa metra në të majtë të saj dhe në detin territorial grek. Barketën e ndajnë diçka më shumë se 1900 m nga pika më e afërt e bregdetit të Korfuzit, dhe rreth 2000 m nga pika më e afërt e bregdetit shqiptar (Kakome). Gjithsesi, ky shkëmb nuk u llogarit asnjëherë si element ndikues në heqjen e vijës ndarëse.


Por, me ndarjen e re, për të cilën kanë rënë në ujdi negociatorët tanë gazmorë, shkëmbi Barketa është marë si pika ekstreme e territorit grek, nga e cila është llogaritur mesorja që ndan ujrat territoriale shqiptare nga ato greke në këtë gjërësi gjeografike.


Kundër Admirali ynë i porsagraduar, z. Gerveni, është djersitur shumë këto ditë të provojë se Konventa e OKB-së e 1982 (Montego Bay), "për fatin tonë të keq" u njeh edhe shkëmbinjve të izoluar mbiujorë statusin e pikë-nisjes nga ku fillon llogaritja e detit territorial.


Në fakt, paragrafi 13 i kësaj Konvente, thotë se një shkëmb ujor, qoftë edhe kur shfaqet mbi sipërfaqen e detit në kohën e zbaticës dhe që ndodhet larg tokës (ishullit)-mëmë jo më larg se gjërësia e detit territorial (nga 12 në 6 milje), mund të shërbejë si pikënisje për të matur gjërësinë e detit territorial.


Kujdes! Teksti i Konventës, në të gjitha gjuhët e botës, i mëshon fjalës mund (angl.: may be used; frengj.: peut être prise; ital.: può essere usata). Nuk e dimë se si është dhënë në versionin shqip të Konventës, që mban nën sqetull K/Admiral Gerveni, kjo shprehje emblematike.


Fakti është, që në paragrafin në fjalë nuk gjen përdorim fjala jomëdyshëse duhet, por fjala mëdyshëse mund. Sepse ligjbërësi ndërkombëtar, kur ka hedhur në letër këtë paragraf, ka pasur parasysh se "shkëmbinjtë vetmitarë" si Barketa në fjalë, mund të qëllojnë në sipërfaqen e pafund të Oqeanit, por mund të qëllojnë edhe në një sipërfaqe të limituar ujore, si të një filxhani kafeje, siç është rasti i Barketës sonë në Kanalin e Korfuzit.


Dhe kuptohet, nëse bëhet fjalë për një shkëmb pranë brigjeve të Kinës, të cilin e ndajnë qindra e mijra milje detare nga bregu më i afërt i Japonisë, ky shkëmb sigurisht mund të shërbejë si pikënisje për të matur detin territorial me Japoninë.


Po, sepse në atë vend ka shumë det, ka aq det sa që të mund të kënaqen që të gjithë: kinezët, japonezët madje edhe peshqit. Në të kundërtën, Barketa e anëve tona ndan një det "qesharak", që është i gjerë vetëm 1900 metra në drejtim të Korfuzit e rrotull 2000 metra në drejtim të Shqipërisë. Këtu ka aq pak det, saqë nuk mbetet për të ndarë as "det territorial", as "zonë të bashkëngjitur", as "zonë ekskluzive ekonomike" dhe as "platformë kontinentale".


Ashtu si në vitin e largët 1913, këtu vlen vetëm rregulli i vjetër i vijës ndarëse të barazlarguar nga çdo pikë e bregdeteve respektive. Pra, nëse neni 13 i Konventës parashikon që një shkëmb ujor mund të shërbejë, por edhe nuk mund të shërbejë si pikënisje për matjen e territorit detar, shkëmbi Barketa i përket rastit të dytë të parashikuar nga Konventa e OKB-së, d.m.th. rastit kur një shkëmb i tillë nuk mund të shërbejë për një qëllim të tillë.


Ky detaj semantik i Nenit 13, ekstremisht i rëndësishëm, mund të neglizhohet vetëm nga ai që dëshiron me ndërgjegje ta neglizhojë. E pra, në interpretimin e teksteve të tillë juridikë është e domosdoshme edhe akribia e filologut.


Por do të ishte vërtet luks që në ekipin negociator shqiptar të kishte edhe filologë e tekstologë, në një kohë kur aty nuk ka pasur të përfshirë as specialistë të mirëfilltë të së drejtës ndërkombëtare, as specialistë të së drejtës së detit, as specialistë të naftës, të peshkut, të faunës e florës submarine, as specialistë të ambientit, as gjeologë, as...as...Ka patur vetëm Gërvenë, që kundrejt vënies së papërgjegjshme të një firme, u ishte premtuar fluturimi pindarik në poste e detyra të pashpresuara.


Nga një "pelivanllëk" i tillë, d.m.th. nga vendosja e kompasit jo në bregun e Korfuzit, siç e parashikon në këtë rast Konventa, por në shkëmbin Barketa, ato 2000 metra det që i përkasin Shqipërisë, si në bazë të vendimit të Konferencës së Ambasadorëve, në 1913, ashtu edhe në bazë të Ligjit të Detit të OKB-së në 1982, tani do të ndahen përgjysëm dhe Greqia do ta vendosë kufirin e saj detar vetëm 1000 metra larg bregut më të afërt të Kakomesë.


Për rrjedhojë, paskëtaj në anën shqiptare do të kemi vetëm një rryp deti të papërdorshëm e të ndaluar për anijet, për sipërmarrjet ekonomike e turistike, të ndaluar edhe për vetë flotën tonë luftarake, që tashmë duhet ta fshijnë këtë sipërfaqe deti nga projektet e saj të lundrimit për qëllim kontrolli, monitorimi, manovre apo për ndërhyrje emergjence.


Sepse do të ishte aventurë, veçanërisht natën, të lundroje në një gjërësi detare prej vetëm 1000 metrash, në kushtet e një bregdeti të thyer e plot shkëmbinj nënujorë e të mungesës së sinjalistikës.


Duke qenë me ndërgjegje të pistë, K/Admiral Gërveni dhe ustallarët e tij politikë nuk guxojnë të bëjnë të njohur hartën që rezulton pas hedhjes së koordinatave, për të cilat u bë ujdia me palën greke.


Nuk guxojnë, sepse e dinë mirë që shqiptarët do të tronditeshin kur të shihnin të hedhur në hartë një vijë të re ndarëse të kufirit shqiptaro-grek, që i është afruar aq shumë brigjeve të Rivierës sonë, saqë duket sikur bëhet njësh me vijën bregdetare.


Vetëdija e mungesës së profesionalizmit na ndalon të ndalemi në rastet e tjera të kontestuara të ndarjes së ujrave territoriale me Greqinë sipas marrëveshjes Basha-Bakojanis, siç është ajo e pikës 150, ku pas çdo gjase rindarja e ujrave territoriale e ka nxjerrë Greqinë mbi Kanalin e Otrantos.


Por, nuk do ndonjë përgatitje profesionale të konstatosh se me neglizhencat e paaftësinë e tyre, negociatorët shqiptarë e kanë rënduar së tepërmi bilancin në disfavor të palës sonë. Kol.


Pashaj ka bërë të ditur tashmë, se në prag të fillimit të negociatave me Italinë për ndarjen e ujrave territoriale, në bazë të Konventës së Montego Bay, në 1984, qeveria e atëhershme përcaktoi me ligj vijat përmbyllëse të gjireve të bregdetit Adriatik, nga Shëngjini në Karaburun, si dhe hapësirat e brendshme ujore, në mënyrë që t'i përjashtonte ato nga përllogaritja e koordinatave.


Futja e befasishme në axhendën e marrëdhënieve me Greqinë e marrëveshjes për ndarjen e detit, të paktën duhet ta kishte shtyrë qeverinë shqiptare që të shpallte me ligj vijat përmbyllëse edhe të gjireve në Detin Jon.


Duke marë rolin e padenjë të avokatit të palës tjetër e duke harruar përgjegjësinë e tyre ndaj vendit, me të cilin janë të lidhur edhe me betim ushtarak, negociatorët tanë gazmorë e shpura e suflerëve të tyre politikë, janë rrekur të vërtetojnë këto ditë se gjiri i Sarandës përfshin vetëm hapësirën e vogël ujore midis kepit të Dentës dhe kepit të Paladhës.


Dhe për një gjë të tillë, nuk hezitojnë t'i referohen deri edhe aq shumë të anatemuarit "Fjalor Enciklopedik" i botuar në vitin 1986 nga Akademia "komuniste" e Shkencave! Por, ndërkohë, Kol. Pashaj flet për një gji tjetër, natyror e historik, që lakohet midis kepit të Qefalit dhe kepit të Shëngjergjit dhe që përfshin në të edhe gjirin stricto sensu të Sarandës.


Neni 7, pika 5 e Konventës së OKB-së, përveç përmbushjes së kushteve gjeo-morfologjike, konsideron si gji, që për efekt të ndarjes së kufirit ujor mund të bashkohet në dy pikat hyrëse të tij me vijë përmbyllëse edhe ato gjire, ku janë të evidentuara "interesa të rëndësishme ekonomike".


Akoma më tej, Neni 10, pika 6, shton se parimi i heqjes së vijave përmbyllëse zbatohet edhe në të ashtuquajturit "gjire historikë". E pra, a është gjiri i Sarandës amplo sensu (prej kepit të Qefalit në kepin e Shëngjergjit) një gji me rëndësi të provuar ekonomike dhe, akoma më shumë, një gji historik?


Sigurisht, po të pyeste historianët e studjuesit e artit e të kulturës, K/Admiral Gërveni do të kishte mësuar se në këtë gji të papërsëritshëm janë mbishtresëzuar qytetërimi pellazg, ai ilir, qytetërimi grek, ai romak, qytetërimi hebraik, ai bizantin, venecian e otoman.


Shëmbuj të gjallë të tyre janë muret, kështjella, teatri, bazilikat, monumentet e statujat ilire, greke, romake, bizantine e veneciane në Butrint e përgjatë gjithë gjirit, sinagoga hebraike mbresëlënëse në qendër të Sarandës, manastiri i 40 shënjtorëve, ai i shën Kollit në Mesopotam, qyteti i lashtë i Finiqit, ai mesjetar i Kamenicës.


Me këtë gji janë të lidhura mite e histori të të gjitha kohrave, që nga miti i Eneas që u nis prej këtu drejt brigjeve të Italisë, ai i shënjtorëve si shën Terini nga Butrinti apo shën Nifoni nga Lukova, miti i pseudo-mesiave hebraike, si ai i Sabatta Zevit, apo i mistikëve të mëdhenj të urdhërit bektashi. Brigjet e këtij gjiri kanë parë ngjarje të mëdha, që nga zbarkimet e normanëve e të kryqtarëve të Evropës, në shek. XI, në kryengritjet anti-osmane të shek. XVI-XVII.


Gjiri i Sarandës ka qenë vendi, ku janë realizuar kontaktet e shqiptarëve me botën perëndimore, me Venedikun e me Mbretërinë e Napolit, vendi ku në vitet 1800 Ali Pashë Tepelena kurdiste aleancat e tij me francezët e me anglezët e Korfuzit. Këtu janë zhvilluar beteja të paharrueshme, si ajo e kalasë së Lëkursit në 1878, apo ngjarje të dhimbshme, si eksodi i çamëve në vitin 1945, apo incidenti fatkeq i vitit 1946.


Ky gji, pra, është një pjesë e qënësishme e historisë e kulturës së këtij vendi dhe i krejt pellgut të Mesdheut, dhe është i njohur si i tillë edhe nga të huajt, që më shumë se ne shqiptarët kanë shkruar për rolin dhe historinë e tij. Edhe sot këto vende frekuentohen nga studjues, arkeologë e turistë të huaj. Edhe sot në teatrin e Butrintit zhvillohet, ashtu si në vitin 1936, Takimi i përvitshëm i Teatrit Mesdhetar.


Për të përfunduar, problemi nuk rezulton të jetë nëse është apo nuk është gjiri i Sarandës një gji historik, por nëse ka në këtë rajon ndonjë gji më historik nga ç'është gjiri i Sarandës.


E pra, kompasi trà-là-là i negociatorëve tanë i ka hequr Shqipërisë një hapësirë të madhe ujore, të barabartë me atë që përfshin gjiri historik në fjalë. Dhe kështu enigma nuk është më enigmë.


Dhe ne nuk na mbetet tjetër, veç të formulojmë përsetë e fundit: a thua u pranua kjo marrëveshje për të mos i dhënë rast Greqisë të vendosë veton kundër hyrjes së Shqipërisë në NATO? A thua u cenua ajo në këmbim të një vizite "elektorale" në Tiranë të kryeministrit Karamanlis?


Apo më thjesht e më "rozë": a thua deti ynë territorial iu dhurua Greqisë në këmbim të mirësisë së zonjës Bakojani, e cila ia lejoi zotit Basha që t'i ngjeshë buzët e tij të bëshme në faqet po aq të bëshme të saj? Apo, siç thotë i bindur z. Ngjela, ngaqë si në shumë raste të tjera, politikanët shqiptarë edhe kësaj radhe, kanë marë para? Kjo është çështja.

shekulli.

[Albo]

Apo më thjesht e më "rozë": a thua deti ynë territorial iu dhurua Greqisë në këmbim të mirësisë së zonjës Bakojani, e cila ia lejoi zotit Basha që t'i ngjeshë buzët e tij të bëshme në faqet po aq të bëshme të saj? Apo, siç thotë i bindur z. Ngjela, ngaqë si në shumë raste të tjera, politikanët shqiptarë edhe kësaj radhe, kanë marë para? Kjo është çështja.

Shiko shiko. Pellumb Xhufi, ish-ambasadori i Shqiperise ne Itali dhe nje nga deputetet me te pasur te Kuvendit te Shqiperise, e ngriti shpaten edhe njehere per situaten. Xhufi duhet te na tregoje se si e ka vene pasurine e tij, sepse edhe sot e kesaj dite nuk e dime se si nje "historian" e "deputet" mund te vere nje pasuri te tille.

Dhe duke qene se eshte nje nga veglat e propagandes italiane ne Shqiperi, ai kujton se te gjithe politikanet shqiptare qenkan te shitur sic eshte ai. Por me e bukura fare eshte se kryetari i tij, Ilir Meta, eshte ai qe do te sjelli mareveshjen ne Kuvendin e Shqiperise per aprovim, duke qene se eshte edhe minister i jashtem.

Te jete edhe Ilir Meta i shitur tek greket o Xhufo?! Pse nuk e rendite edhe emrin e tij ne listen e te shiturve me lart se edhe ai eshte pro kesaj mareveshje.

Albo

[Maars]

Vetem fakti qe Grekofilet e Forumit jane ndrsyer furishem per te mbrojtur Marveshjen (dhe per te share ata qe me shume miresjellje po japin argumentet e tyre pse Shqiperia ka humbur, ) duhet te na beje te dyshojme se ne kete mes ka dicka qe s'shkon.

[sabah08]

Shiko shiko. Pellumb Xhufi, ish-ambasadori i Shqiperise ne Itali dhe nje nga deputetet me te pasur te Kuvendit te Shqiperise, e ngriti shpaten edhe njehere per situaten. Xhufi duhet te na tregoje se si e ka vene pasurine e tij, sepse edhe sot e kesaj dite nuk e dime se si nje "historian" e "deputet" mund te vere nje pasuri te tille.

Dhe duke qene se eshte nje nga veglat e propagandes italiane ne Shqiperi, ai kujton se te gjithe politikanet shqiptare qenkan te shitur sic eshte ai. Por me e bukura fare eshte se kryetari i tij, Ilir Meta, eshte ai qe do te sjelli mareveshjen ne Kuvendin e Shqiperise per aprovim, duke qene se eshte edhe minister i jashtem.

Te jete edhe Ilir Meta i shitur tek greket o Xhufo?! Pse nuk e rendite edhe emrin e tij ne listen e te shiturve me lart se edhe ai eshte pro kesaj mareveshje.

Albo

Sa per patriotizmin e Ilir Metes qe po e reklamon do te thosha se kokemadhi Meta eshte jo vetem i shitur tek greket ,por ai eshte i besuari i serbeve ne shqiperi.Shqiptaret nuk e harrojne lehte pritjen madheshtore qe iu be Metes ne vitin 2004.ne ate kohe Meta ishte pa asnje funksion shteteror por u prit nga autoritetet me te larta te Beogradit.Si e spiegoni ju keto sjellje te Beogradit ndaj nje politikani pa shtylle vertebrale si Ilir Meta?Por miqesia e Metes edhe me greqine eshte ne nivele te tilla qe krijon nje fare cmire nga nje pjese e politikaneve grekofone ne shqiperi .Meta ne vitin 98' kerceu valle greke me zvendesministrin e jashtem grek ne Dropull.Kohet e fundit marrim vesh se Monika Kryemadhi bashkeshorte e Ilir Metes ka marre nenshtetesine greke me arsyetimin se disponon prona te konsiderueshme ne ishullin e Kretes.Vlera e kesaj prone e kalon vleften e 2 milion Euro.Nga i gjeti keto prona zonja Kryemadhi ne Greqi.Me sa dime zonja kokemadhi eshte me origjine Dibrane.A kane lidhje keto prona me sherbimet qe Meta i ka bere dhe po i ben kohet e fundit pales grekepersa i perket faljes se 344km2 te kufijve detare nga qeveria Berisha.U be mode kalimi i pasurive te politikaneve shqiptare ne emrin e grave te cilat ndrojne edhe nenshtetesine pa asnje problem.Rasti tjeter eshte nenshtetesia holandeze qe ka marre bashkeshortja e Lul Bashes.Keta jane qeveritaret e shqiperise qe bejne politiken antishqiptare duke perfituar per keto sherbime te felliqura prona dhe para ne greqi e gjetke.

[Marinari]

Digjeni, digjeni se ende nuk e keni djegur mire Shqiperine!


http://www.youtube.com/watch?v=9V4BKedccnc