Pakti i ujrave me Greqinë: Pala greke pretendon se Turqia u dha rryshfet gjykatësve

[shigjeta]

Një grup partish opozitare, nga e majta dhe e djathta e spektrit politik shqipëtar, kanë vendosur t’i drejtohen Gjykatës Kushtetuese për të verifikuar kushtetutshmërinë e marrëveshjes së arritur mes Shqipërisë dhe Greqisë për kufijtë ujore mes dy vendeve.

Ato pretendojnë se nga kjo marrëveshje Shqipëria ku humbur 354.4 kilometra katror sipërfaqe ujore.

Përfaqësuesit e partive opozitare pretendojnë se para ratifikimit të Marrëveshjes së kufijve ujorë nga Parlamenti, Gjykata Kushtetuese ka komptencën të verifikojë kushtetueshmërinë e saj.

Politikani me përvojë Sabri Godo propozon që pretendimet e palëve brenda vendit për Marrëveshjen mes Shqipërisë dhe Greqisë për kufirin ujor t'i vlerësojnë ndërkombëtarët. Z. Godo ka qenë i pranishëm edhe dje në takimin e organizuar nga ministria e mbrojtjes për zbardhjen e kësaj marrëveshje.

BBC: Z. Godo a keni arritur në një ide të qartë ku është falur dhe ku nuk është falur?

Godo: Unë besoj se kjo duhet të sqarohet edhe më tej sepse janë palë që kanë versione të kundërta. Ajo që munda të kuptoj unë duke mos qenë teknik i këtyre punëve është se si pikë nisje për matjen e hapësirës detare kanë shërbyer dy ishuj të vegjël që janë afër Korfuzit dhe gurët shkëmborë që janë në kufirin tonë.

Kjo ka çuar në një spostim. Ne duhet të kishim më shumë det në perëndim në rast se do të ishin marrë si pikënisje tokat kontinentale, dmth Korfuzi nga një anë dhe bregu Shqiptarë nga ana tjetër. Kjo është që kam mundur të kuptojë deri tani.

BBC: Pra ju ende dyshoni se kjo marrëveshje ka diçka që nuk është në favor të Shqipërisë?

Godo: Nuk mund të them se shkon në favorin tonë dhe ajo që nuk më duket dhe aq mirë është ngutja e madhe që tregohet për t'a çuar këtë në parlament. Meqënëse këtu është sensibilizuar opinioni publik mendoj se do duhet të bëheshin më tepër sqarime në mënyrë që dhe njerëzit e thjeshtë të kuptojnë përse bëhet fjalë. Ndërkohë vihet re dhe fenomeni negativ që është gjithmonë këtu tek ne dhe kur trajtohen çështje të një interesi të përbashkët që fillojnë e politizohen gjërat.

BBC: Ju jeni një nga hartuesit e kushtetutës shqiptare dhe sot mësohet që një grup partishë të kryesuara nga PS, duan ta çojnë në gjykatën kushtetuese këtë marrëveshje. A ka lëndë kjo marrëveshje për të shkuar deri në Gjykatën Kushtetuese?

Godo: Kjo varet nga pretendimi. Në rast se pretendohet se është cënuar territori i Republikës, atëherë ka vend të hyjë gjykata kushtetuese dhe të thotë fjalën e saj, por në rast se interpretohet si një marrëveshje e thjeshtë mes dy shteteve për një përcaktim normal të kufijve në vijën e duhur, atëhere do të mjaftonte një votim në parlament me 50+1".

BBC: Zoti Godo, si e mendoni rrugën e zgjidhjes së këtij problemi që duket se po merr shumë përmasa?

Godo: Fillimisht duke parë se këtu nuk do të ketë një ballafaqim të palëve nuk do të ketë një diskutim të hapur. Dhe si ndodh zakonisht tek ne gjërat politizohen dhe shkojnë duke u nxehur.

Unë sugjerova që në fillim që mbase do të ishte mirë në këtë rast të kërkojmë një ekspertizë të huaj të institucioneve ndërkombëtare që mund të na japin ndihmë teknike dhe të thonë fjalën e tyre se cila do të ishte ajo zgjidhje që nuk do të prekte interesat e asnjërës palë. Një gjykim i huaj dhe i paanë do të na jepte ndihmë se cila është gjëja e duhur për të bërë.


Kuvendi i Shqipërisë nuk e përfshiu ratifikimin e Marrëveshjes në tre javët e ardhshme të punimeve të tij.

Ratifikimi i kësaj marrëveshjeje ishte caktuar më 19 tetor.

Gjatë një takimi të organizuar nga Ministria e Mbrojtjes për këtë çështje, Ministri Arben Imami ka theksuar se marrëveshja është negociuar mbi bazën e Konventës së Detit dhe se Greqisë nuk i është falur asnjë kilometër toke.

Sipas marrëveshjes midis Shqipërisë dhe Greqisë, por edhe konventave ndërkombëtare, kufiri detar i Shqipërisë nuk mund të shkojë më shumë se 12 milje detare, ndërsa kufiri detar midis dy vendve ndahet në mënyrë të barabartë.

Deri tani në fuqi ka qenë një ligj i vitit 1983, sipas të cilit autoritetet komuniste të kohës kishin vetëdeklaruar një kufi detar prej 15 miljesh detare, kufi që nuk njihej nga konventat ndërkombëtare.

marr nga BBC

[Anesti_55]

[QUOTE=shigjeta;2455719]Një grup partish opozitare, nga e majta dhe e djathta e

B]BBC: Z. Godo a keni arritur në një ide të qartë ku është falur dhe ku nuk është falur?[/B]

Kete lloj pyetje une nuk e marr vesh.Se ku mund te jete fale dhe mund te aludoj, po ku nuk kam fal si ta shpegoj?Ka ca rrota palle dhe ke BBC

[zeqir_xh]

Perla, qenke goxha mashtrues. Pse e bënë krahasimin në mes të Dhërmisë dhe Otonit, që është më larg, kur vija kufitare matet me ishullin më të afërt të banueshëm, që është Erikusa. Erikusa është ishull grek apo shqiptar?

[Xhuxhumaku]

“Barketa" ne marreveshjen e fundit eshte perdorur si skaj i arkipelargut

» Dërguar më: 20/10/2009 - 11:54



Në bazë të UNCLOS, ai nuk mund të bëhet vijëdrejtë bazore fundore për Arkipelagun e Korfuzit, por edhe as për anën e Shqipërisë. Ky shkëmb, në mënyrë të natyrshme e ka vendin në atë mesujor. Por, në marrëveshjen e fundit, po të shihet me vëmendje harta detare ndarëse, një fragment të së cilës po e paraqesim më poshtë, ky shkëmb (Barketa) është konsideruar në mënyrë krejtësisht të gabuar si një pikë kufizuese anësore, e fundme, e vijëdrejtës bazore që bashkon, në kundërshtim me UNCLOS, shkëmbinjtë periferikë (atolls) të arkipelagut (Serpa, Barketa, e mandej në Kepin e Kasiopesë). Prej kësaj vije është bërë ndarja, e cila të drejtën e ka kthyer në të padrejtë për Shqipërinë.
(i) Mund të shihet se si është përdorur Barketa si pikë fillesë nga ana e shtetit fqinj për të ndarë syprinën ujore dhe shtrat-detin kontinental me Shqipërinë, ku si nisje është vijëdrejta bazore që përmbyll Gjirin e Tetranisit (Ksamilit). Sipas argumenteve të dhëna, në sythin e Arkipelagut doli se njësia gjeografike e Arkipelagut të Korfuzit s’i përket heqja vijëdrejta bazore, që të përfshijnë skajet ujdhesore. Sipas kësaj, bie poshtë fillim-ndarja në Barketa.
Tani, lind një argument i ri, zbatimi i UNCLOS si një Konventë e re pas vitit 1913, kur u ndanë kufijtë shtetëror tokësorë midis Shqipërisë dhe Greqisë. Ashtu sikundër dihet, në bazë të përcaktimit që ka njohur shteti shqiptar:
“Ujërat shtetërore të Republikës Popullore të Shqipërisë shtrihen përgjatë tërë bregdetit në 12 milje detare ( 22.22 km), duke filluar me vijëdrejtat bazore prej Kepit të Rodonit (Muzhlli), Kepi i Palit, Kepi i Lagjit (kala e Turrës), Kepi i Semanit, Grykëderdhja e Vjosës, bregu veriperëndimor i ujdhesës së Sazanit, Gjuhëza, Kepi i Gramës, pastaj midis bregdetit shqiptar dhe ujdhesave greke, deri në mesin e Kanalit të Korfuzit”. (shih ligjin nr. 7366 dt. 24 Mars 1990 një modifikim i ligjit 4650 “Mbi kufijtë shtetërorë të Republikës së Shqipërisë, detin territorial dhe sistemin e vijëdrejtave bazore).
Po edhe në informacionin shtetëror që merret nga Ministria e Mbrojtjes (web-site: Komanda e Doktrinës, maj 2009), mbështetur në vendimin e Komisionit Ndërkombëtar të kufirit del se:
• “Çdo gjë ka nisur me ndarjen e kufijve në Konferencën e Londrës, në vitin 1913. Aty u diskutua edhe për caktimin e vijës së kufirit detar ndërmjet Shqipërisë dhe vendeve fqinje. Pas shumë debatesh, në muajin qershor 1913 u arrit të miratohej marrëveshja për kufirin detar, sipas propozimit të Italisë, por u deshën edhe dy muaj të tjerë që të vendosej plotësisht kufiri me Greqinë, dhe siç u deklarua në Konferencë:”… Korça në lindje dhe Kepi i Stillos në jugperëndim ishin shtyllat e Herkulit të Shqipërisë”.
• Pra, përfundimisht kufiri detar i Shqipërisë, në jug do të niste nga Kepi i Stillos, do të vazhdonte GJATË KANALIT TË KORFUZIT (NË MES TË TIJ), duke ia lënë Shqipërisë ishullin e vogël Tongo, më pas do të vijonte në drejtim të veriperëndimit, duke kaluar në ujërat e brendshme dhe deri në ujërat territoriale të saj. Por, e gjithë kjo ndarje do të zgjaste për 96 vjet, deri në mars të këtij viti, kur diplomacia greke dhe ajo shqiptare do të bënin hapin e parë drejt një marrëveshjeje të re, e cila do të ndikojë në marrëdhëniet midis dy vendeve që kanë njohur për shumë kohë të këqija midis tyre”.
• Web- Komanda e Doktrinës.
Kësilloj, mesi i Kanalit të Korfuzit, gjeometria e kësaj vije mesore është një kusht bisedimor mes palëve, sipas Komisionit Ndërkombëtar, njohjes së gjersotme dhe legjislacionit shqiptar ekzistues.
Mirëpo, kjo nuk është mbajtur parasysh në bisedime dhe është respektuar pretendimi (claim) i palës tjetër, e cila siç është trajtuar më sipër, ka marrë për bazë ndarjeje jo mesoren që duhet të kenë në Kanalin e Korfuzit të dy shtetet, por “shkëmbinjtë” grekë si “Barketa” dhe “Serpa”. Nisur nga këto vija bazore shkëmbore detare, Shqipëria humb të Drejtën Ndërkombëtare të mesores në këtë hapësirë gjeografike nevralgjike dhe historike.
Kjo ka sjellë që prej shkëmbit “Barketa”, në mesin e largësisë nga Kepi i Mërtesës, të jemi vetëm 900 metër.

gsh.

[Xhuxhumaku]

Koloneli kunder shteti: Po fshihni para grekëve historinë e Sarandës

» Dërguar më: 20/10/2009 - 06:50

Prof. Asoc. Dr. Myslim PASHA*

Më së fundi përfaqësuesit e shtetit folën! Kjo duhet marrë si një shenjë e mirë. Se tanimë, argumentet duhet të bal
lafaqohen. Se tanimë, nuk mund të ecet me hermetizëm. Se tanimë, palë të tjera ekspertësh duhet të përfshihen në debat. Ajo që është e rëndësishme, marrëveshja tashmë po diskutohet dhe duhet të diskutohet më tej me publikun në hollësi. Dhe, më e rëndësishmja, ratifikimi është shtyrë…
Përpara se të fillojmë të trajtojmë në veçanti njërën pas tjetrën argumentet e parashtruara nga shteti në mbrojtje të marrëveshjes aktuale, mendojmë se është e nevojshme të mbahen parasysh për çdo argument këto pyetje:
Cili është interesi i palës shqiptare në trajtimin e argumentit specifik?
Çfarë lejon dhe ndalon Ligji Ndërkombëtar (Konventa) në gjetjen e konsensusit për marrëveshje?
Dhe, ajo që është e më rëndësishmja – Cilat kanë qenë pretendimet (CLAIMS) e palës shqiptare në negociata? A ka pasur pretendime pala shqiptare apo jo?
Cilin parim ka ndjekur pala shqiptare: parimin a baraslargësisë apo parimin e barazisë? Sepse, ka pasur një debat të gjerë në çështjet e përcaktimit të kufijve detarë midis shteteve, por UNCLOS me Konventën e 1982, qartazi ka kaluar prej termit: thjesht “equidistance” (baraslargësia), në “Equitable principles - Relevant circumstances” pra, në “parimin e barazisë-kushteve specifike. A është marrë parasysh kjo në negociata?
***
Më poshtë ne do të trajtojmë argumente të përdorur nga shteti duke dhënë versionin që sipas mendimit tonë duhet të kishte mbrojtur shteti shqiptar me qëllim mbrojtjen e interesave kombëtare. Nuk do të merremi, ashtu siç merren përfaqësues të shtetit, me skica dhe grafika spekulative, duke mos iu drejtuar parimeve bazë të UNCLOS, prej së cilave Shqipëria më shumë se sa sipërfaqe, ka humbur dinjitetin e saj.
Më poshtë një pjesë e argumenteve që kanë të bëjnë me disa parime bazë të sendërtimit të UNCLOS.
2. A DUHET TË DEBATOJME MBI NJE SKICË?
Dua të them shumë miqësisht, se të gjitha argumentet grafike që janë sjellë, tregojnë shkoqur se kemi një kuptim të skajshëm, midis të dy anëve (në fakt ne jemi një anë… se jemi tanët… e nuk jemi përballë palës fqinjë…), dhe ato në vend të sqarojnë, nuk bëjnë gjë tjetër veçse e shtojnë hermetizmin. Ju keni marrë për bazë një “skemë” me të cilën në media, për efekte të perceptimit pamor dhe kuptimësi prej të gjithëve, është përfytyruar një “futje” në Otranto, ku veç vijave janë dhënë disa shigjeta si punë “synimi” apo “prirje”, gjithnjë në favor të idesë ilustrative. Kaq. Është spekulim të merret një skemë e cila e thotë qartë se është “vetëm për ilustrim/for illustration only” dhe ta keni “konsideruar sikur ajo të jetë, një hartë”, dhe aty kërkoni saktësi në paraqitjen grafike, që mirëfilli nuk e ka këtë qëllim. Studimi ka shumë skema të tjera që ju nuk i keni marrë për bazë. Në to vërehet pozicionimi sado skematik i pikës “150”, ku mund të krijohet ideja që shqyrtohet. Ndërkaq, prej jush pritet që të sillni hartën e fundit, mbasi koordinatat janë tamam “si një kriptogram”. A mund të veprohet në këtë mënyrë, duke mos sjellë hartën e shtetit që ju thoni “se e kemi, por nuk ia japim gjithkujt” (sipas një përgjigjeje në intervistë)?
Pse vallë do të duhet ajo hartë në të ardhmen, kur pikërisht tani do të ishte kaq e nevojshme për ta parë, jo vetëm ligjvënësit dhe studiuesit, por edhe çdo shqiptar?
Ashtu dhe për Sarandën që “ju nuk e gjeni dot…”, keni marrë fotografinë tonë nga gazeta “Standard” për të na e përplasur rëndshëm, “se Gjiri i Sarandës nuk është ai që kemi paraqitur…”
Shteti i bën sqarimet duke përdorur materialet hartografike dhe gjeodezike të marrëveshjes. Ndërkaq, sot e tërë ditën mbi ca skema vendosen vija e llogari, çka nuk është normale. Ky duhet të jetë serioziteti i shtetit?
Apo është pjesë e atij hermetizmi që e thamë atypari? Të gjitha i kam shumë miqësisht.
2. GJIRI I SARANDES
Sipas shtetarëve, Gjiri i Sarandës ashtu siç është paraqitur, nuk plotëson kushtet për t’u trajtuar si ‘Gji’ në marrëveshje, për të ndërtuar vijëdrejtat bazore.
Argumentet e paraqitur janë:
- Nuk plotëson kushtet nga pikëpamja gjeografike.
- Nuk është i pranueshëm përcaktimi i Gjirit të Sarandës nga Kepi i Qefalit deri tek Kepi i Demës (Ksamil). Kjo pjesë e bregdetit përbëhet nga një tërësi gjiresh më të vegjël (Gjiri i Sarandës, Gjiri i Limionit, Gjiri i Kasolles, dhe Gjiri i Baxhos).
- Nuk plotëson kushtet nga pikëpamja gjeometrike.
- Gjiri i Sarandës, siç është paraqitur nga oponenca, nuk plotëson kushtin e një gjiri sipas nenit 10 të Konventës.
- Nuk plotëson kushtet nga pikëpamja historike.
- Nuk ka asnjë ligj, asnjë vendim të Kuvendit, asnjë akt ligjor (VKM) apo qoftë edhe një vendim të Bashkisë së qyteti të Sarandës që të përcaktojë një status të gjirit si “Historik”.
- Nuk ka argumente historike apo arkeologjike.
Oponenca
Çdo shqiptar që mund të dëgjojë apo lexojë argumente të tilla do të habitet se siç e thoni, “ju nuk e gjeni se ku është Gjiri dhe emri i tij”!!
Ju nuk e gjeni dot se ku është emri i Gjirit të Sarandës, as në hartë, as në Regjistrin Lundrimor, as në Gjeografinë Fizike. Të gjithë shqiptarët duhet të ngelen të befasuar, ndaj këtij argumenti që sillni, gjersa thoni: “Gjiri i Sarandës nuk e gjeni kërkundi.” Është i futur atje në fund, por edhe “ai aq i vogël nuk i plotëson kushtet e Ligjit te Detit”.
Për këtë ju jepni argumente, nuk është as gji i mbyllur, dhe as gji historik. Ju përdorni Udhëzuesin e Lundrimit (!!!) dhe nuk na citoni Gjeografinë Fizike të Shqipërisë.
Si vallë nuk mund ta shihni shkoqur se si merr drejtimin Juglindor në një kënd prej 450, prirja e detit, duke na treguar dukshëm gjirin që ka drejtimin për tek qyteti dhe porti? Aty është edhe dhe emri që iu mungon: Saranda. Prej aty, ka një prerje aq të theksuar në drejtim të jugut, saqë në një vijë të drejtë krijon edhe bazën e vogël të trapezit. Pastaj fillon përsëri hapja në drejtin të Jugperëndimit, deri në kepin e Mertesës (Vrojtimit).
Veç kësaj, mos vallë iu duken 5.3 km thellësi një largësi e vogël!? Ndërkohë, fakti se janë disa gjire të vegjël në përbërje te Gjirit më të madh të Sarandës nuk do të thotë asgjë. Edhe Gjiri i Kërkyrës përbëhet nga shumë gjire te vegjël, por trajtimi është si gji i madh. Natyrisht, Gjiri i Kërkyrës plotëson kushtin gjeometrik, por GJIRI JONE I SARANDES plotëson kushtin HISTORIK. Dhe, prej andej duhet të hiqen vijëdrejtat bazore. Kjo është shumë e thjeshtë. Këtu bëhet fjalë për interesa të mëdha kombëtare dhe nuk mund të përjashtojmë pikërisht ato argumente që na japin të drejtën tonë për pretendime.
Po le të kalojmë tek argumentet tuaja, pse Saranda nuk duhet të quhet “Gji historik”.
Që në krye te herës kemi thënë se shteti shqiptar ka vajtur në bisedime i papërgatitur. Vërtet Gjiri i Sarandës nuk plotëson kushtin GJEOMETRIK të Konventës, por shteti ynë duhet të kishte ngritur pretendimin për GJI HISTORIK. Shteti ynë nuk mund të justifikohet me faktin se, “…NUK KA ASNJE LIGJ QE TE PERCAKTOJË KËTE STATUS”. Shteti e bën ligjin. Nuk ja bëjnë të tjerët. Duhej përgatitur baza ligjore dhe të shkonte e përgatitur në PRETENDIMIN (CLAIM), se gjiri i Sarandës është Gji Historik. Kemi bindje të plotë se argumente historike dhe arkeologjike ka me shumicë për ta trajtuar atë si të tillë. Natyrisht që pala greke do të kishte pasur kundërshtitë e saj për këtë gjë, por pala shqiptare duhet të kishte shkuar e përgatitur. Të gjitha argumentet e dhëna nga shteti, në fakt janë argumente që do të mund të përdoreshin nga pala greke. Por, shteti shqiptar do të thoshte: “Ja ku është baza ligjore, ja ku është ligji që e përcakton Gjirin e Sarandës me status gji historik, ja ku janë edhe argumentet”. Është shumë e rëndë që shteti mundohet të justifikohet me argumente që duhet të ishin argumentet e palës tjetër.
Faktorët që vlerësojnë dhe japin peshën e duhur të titullit historik në përcaktim të kufijve detarë janë:
• Ushtrim i autoritetit shtetëror për një periudhë të gjatë në përkim me titullin detar.
• Emri dhe njohja në vijimësi e këtij autoriteti.
• Reagimi, ndikimi, si mosnjohje nga ana e shtetit tjetër.
• Ato mund të jenë të drejta historike, në pasurinë dhe trashëgiminë kulturore, në peshkim, në kalim, ekonomike, gjeostrategjike.
• Një titullim historik do të thotë se, asnjë shtet tjetër nuk mund të ketë forcë për të ushtruar të drejta ndaj kësaj gjeohapësire detare që i referohet këtij titullimi.
• Titujt historikë, shmangin qenësinë e ndonjë titulli tjetër.
• Duke pasur konceptin e gjireve historike dhe rrënjën e tyre, koncepti i titullit historik, “mund të aplikohet në ujërat, jo vetëm të gjireve, por edhe të ngushtesave detare, të arkipelagëve dhe përgjithësisht tek të gjitha ato ujëra që mund të përfshihen nën zotërimin detar të shtetit.
Si është e mundur t’u dalësh e t’u japësh shqiptarëve një argument të tillë? Cili është interesi i palës shqiptare në këtë rast? Po a jeni të gatshëm t’u thoni shqiptarëve se edhe gjiret si ai i Tetranisit dhe Butrinit, të cilët i plotësojnë kushtin gjeometrik, nuk i kanë me ligj koordinatat gjeografike, kur në asnjë vend të botës nuk ndodh një gjë e tillë?!
Pa dashje, siç mendoj unë, ju në një farë mënyre kërkoni që të zhvishni jo vetëm në sy të shqiptarëve, por dhe të fqinjit tonë, Greqisë gjeohistorinë e Gjirit të Sarandës, që siç dihet është shumë e njohur prej palës tjetër, në kulturën dhe historinë tonë shumë të gjatë dhe të mbushur me plot mbijetesë dhe drama.
Kumtesa juaj nuk i bind shqiptarët.
Vetëm trajtesa për Gjirin e Sarandës, dhe “braktisja” që sipas mënyrës suaj i bëni në këtë marrëveshje, do të ishte e mjaftë që shqetësimi ynë i përbashkët t’ua sillte në vend shqiptarëve dinjitetin e tyre kombëtar.
Së fundi i qëndroj plotësisht argumenteve të mia duke thënë se, “është cenuar mëvetësia jonë shtetërore në përcaktimin e kufijve detarë në gjirin e Sarandës”.
3. GREQIA NUK ESHTE SHTET ARKIPELAG
Sipas përfaqësuesve të shtetit, në formë shumë të thatë deklarohet se: “Greqia nuk është shtet arkipelag”. Dhe, me këtë deklarim mbyllet i gjithë debati për çështjen e ishujve skajorë të arkipelagut të Ishujve Jonianë.

Oponenca

Së pari në asnjë moment nuk është thënë që Greqia është një shtet arkipelag. Por, konventa, në nenin 47 trajton në paragrafin (b) edhe nocionin “Arkipelag”. Ky nen duhej të merrej parasysh në negociata, pasi mospërfillja e tij shkakton humbje për Shqipërinë. Dhe, duhej të silleshin në vëmendje të negociatorëve precedentë të ngjashëm, ku efekti i ishujve në bashkësinë e tyre, siç është rasti i Arkipelagut të ujdhesave Joniane, për shkak të specifikes nuk është marrë parasysh.
Një nga “frakturat” që gjejmë tek UNCLOS, lidhet me atë se përveç shpjegimeve që jep për shtete të cilat janë tërësisht arkipelagorë, ka mungesë shpjegimi kur shteti është pjesërisht i tillë. Greqia, në pjesën kontinentale kryesore të saj (main land) është gadishull = siujdhesë. Përqark saj, lindje, jug, perëndim, ajo ka një shumësi ujdhesash, të cilat janë të grupuara në dy arkipelagë:
a. Arkipelagu i Ujdhesave Joniane
b. Arkipelagu i Ujdhesave Egjenane.
Atëherë vijat bazore matëse gjeometrike të ndarjes, paraqesin dy raste:
a. Kur ato mund të përcaktoheshin drejtpërdrejt nga Kontinenti.
b. Kur ato mund të përcaktoheshin, nga Kontinenti dhe nga Arkipelagët.
Midis fqinjëve, sikundër Greqia dhe Shqipëria, kemi një rast të veçantë, se ndarja e kufirit detar është i dyllojshëm:
(i) nga Dheu Kontinental i Republikës së Greqisë (mainland) që përkon me Ngushtesën Veriore të Korfuzit.
(ii)nga Arkipelagu i Ujdhesës së Korfuzit, ku si ujdhesë kryesore është Korfuzi.
Në një situatë të tillë, procesi i ndarjes së kufirit detar është i komplikuar, ndaj ai kërkon kujdes. Do të ketë tri lloje ndarjesh:
(i) Në Kepin e Stillos, Ujdhesa Tonga Shqipëria përfaqësohet në ndarje me Dheun Kontinental të Greqisë (main land), nga njëra anë, dhe nga ana tjetër me Korfuzin (main island), të Arkipelagut me të njëjtin emër.
(ii) Në të gjithë hapësirën që vijon përgjatë Ngushtesës Veriore të Korfuzit në drejtim të veriut dhe veriperëndimit, Republika e Shqipërisë (main land) ka përballë Arkipelagun e Ujdhesave Joniane.
(iii) Në kufizim me Ngushtesën e Otrantos, ka një syprinë ujore të tretë që duhet të ndahet midis të tre shteteve: Itali, Shqipëri dhe Greqi.
Fakti që secila ujdhesë apo secili shkëmb (si Barketa apo Serpa) është konsideruar si të ishte një ujdhesë e veçantë, tregon shkoqur se ka qenë një pretendim në tavolinën e negociatave nga pala greke e cila është pranuar nga pala shqiptare. Pra, ajo që thuhet nga pala jonë se nuk është arkipelag, hidhet poshtë nga realiteti i trajtimit të secilës ujdhesë apo “shkëmb” si të ishin pika të veçuara, si kepe në gjire (siç e pranojnë vetë negociatorët shqiptarë), ku nuk është bërë gjë tjetër veçse, virtualisht janë hequr “vijëdrejta bazore” që mbyllin ujërat e brendshme të shtetit tjetër, pra hamendësojmë se duhet të ketë qenë një pretendim i “heshtur”, “pa bujë”, “pa zhurmë” i palës greke, e cila në fakt e ka pranuar se ka një grup ujdhesash (arkipelag), por e ka fshehur atë me termin “ishull”.
Në marrëveshje është luajtur në nenin e parë të saj, duke u përmendur termi: “Kontinent dhe ishull”
Në fundndarjen tokësore midis Shqipërisë dhe Greqisë nuk ka një DSH standard (12 md), mbasi kemi të bëjmë me një ngushtesë detare në të cilën ndahen vetëm ujërat e saj. Vijuar në ecurinë e arsyetimit tonë, për DSH, në ngushtesë për vet hapësirën e kufizuar, nuk mund të ketë DSH standard, por ekziston një i tillë sa është brezi ujor, i ndarë përgjysmë, në vijën e mesme, të baraslarguar nga vijat bazore. Gjendja nuk ndryshon edhe ne drejtim të veriut dhe veriperëndimit, ku ngushtesa zgjerohet. Largësia nga bregu shqiptar në brigjet e Korfuzit ka një maksimum në drejtëzën 29.900 metër = 16.07 md. 12 md përkon me të drejtën e njërit shtet, kuptohet se secilës palë, në rastin e sipërm, i takon 8.035 md. Kaq do të jetë edhe DSH.
Po nëse vijat bazore do të pranoheshin nga Kontinenti, atëherë në matjen e DSH të Greqisë do të përfshihej jo vetëm gjerësia e ngushtesës, por edhe ujdhesa kryesore, Korfuzi. Ky kufi i parë është edhe fund-ujdhesa, ku përkojnë 12 md. Hapësira e afërt vijimore (Contigous zone) është në drejtim të perëndimit dhe pa ndonjë problem, për ndarje me Shqipërinë.
U cek se, ndarja ujore dhe e shtrat-detit midis të dy shteteve, ka dy pjesë të saj të cilat po i përsërisim:
(i) Midis pjesës kontinentale të të dy shteteve ( main lands) të Republikës së Greqisë dhe Republikës së Shqipërisë, që përkon me kundruallin, në Kepin e Stillos, ku dhe fillon Ngushtesa.
(ii)Midis Arkipelagut ujdhesor të Korfuzit dhe pjesës kontinentale (main land)të Shqipërisë.
Dhe, pyetja tjetër do të shtrohet nëse do të merret për bazë pjesa kontinentale për të dy shtetet, apo sipas veçorisë së mësipërme, ujdhesat e shpërndara rrotull Korfuzit (bashkësi ujdhesash)?
Kjo veçori është realitet që perceptohet, një realitet gjeohistorik, që nga zanafilla. Në kuptimin më të njohur popullor të fqinjërisë, në jug të Shqipërisë dhe bregun në veçanti, sa hedh sytë përtej, duket Korfuzi; aty janë brigjet ujdhesore, fqinje, mike, tradicionale, dhënë-marrëse, që në kohë të kohës. Aty pra, është një njësi gjeografike e Greqisë. S’do mend shumë, se edhe vijat gjeometrike matëse detare aty do të jenë. Mirëpo, sapo të përfytyrosh, pak më tej, në jug e juglindje, ke Dheun Kryesor të Greqisë (main land), atëherë je i detyruar që të veprosh në bazë të veçorive që të sjell vet Arkipelagu. Përqendrohesh në këtë gjeohapësirë matjeje e ndarjeje, për t’iu drejtuar UNCLOS. Ajo jep parime kryesore, duke të cekur “shtetin arkipelagor”, ndërkaq Greqia nuk është e tillë, por që përfshin dy arkipelagë, në vijim të Dheut të saj Kontinental.
Ndërsa në pikën (b) të nenit të cituar thuhet:
• (b) “Arkipelag” do të kuptohet një grup ujdhesash, duke përfshirë dhe pjesë të këtyre ujdhesave, përmidise ujore lidhëse si dhe tipare të tjera natyrore, të cilat janë kaq të afërta e të ndërthurura, që kësillojshëm: ujdhesat, ujorët dhe tiparet natyrore, në tërësi të tyre formojnë një entitet gjeografik, ekonomik dhe politik, ose që historikisht kanë qenë të tilla”.
Pas kësaj do të dilte edhe matja e llogaritja që kemi bërë ne, për të gjithë Arkipelagun e Ujdhesave joniane, dhe Korfuzin në veçanti që nuk e plotëson kushtin 1: 1 dhe 9: 1.
Kjo, automatikisht do të rrëzonte parimin e “ishull”, që citohet në marrëveshje, dhe të gjitha matjet do të kishin si vija bazore normale apo vijëdrejta bazore për gjiret që i plotësojnë kushtet gjeometrike. Ndërkaq, ujdhesa mëmë, Korfuzi do të ishte referimi ku do të merreshin vijat bazore normale dhe vijëdrejtat bazore (për gjiret).
Arritja e një përfundimi të tillë ka shumë rëndësi jo vetëm për ujdhesën skajore Othonoi, që është në drejtim të Otrantos (do të trajtohet në një syth të veçantë), por edhe për shkëmbinjtë në Kanalin e Korfuzit (Barketa, Serpa), të cilat kanë pasur një efekt në humbje të barazisë midis të dy vendeve, në përcaktimin e kufijve detarë.
Trajtesa jonë përqendrohet në parimet bazë të Konventës, midis të cilëve, shqyrtimi me kujdes i bashkësisë së Ujdhesave Joniane (arkipelag) si dhe ujdhesat (shkëmbinjtë) anësorë, prej të cilëve është cenuar rëndshëm barazia.
Është e qartë për të gjithë se ujërat arkipelagorë përbëjnë ujërat e brendshëm të një shteti, ashtu sikundër gjiret, dhe në ndarjen e fundit Republika e Greqisë është superiore kur fqinja e saj Shqipëria, ngelet në humbje të këtyre hapësirave të cilat janë në të njëjtin det dhe njësi gjeografike të tij.
Në praktikën ndarëse të shumë shteteve, ujdhesat e vogla janë injoruar në ndarjet detare. Kështu, në kufijtë Indi-Sri Lanka, ujdhesa Adams Bridge në të dy anët e kufirit nuk u përfillën. Një numër ujdhesash të vogla nuk janë marrë parasysh në kufijtë detare Iran-Katar, Danimarkë-Suedi. Në kufirin Itali-Greqi, ujdhesave greke u është dhënë një efekt pjesor. Përgjatë kufirit detar Jugosllavi-Itali, ujdhesat ish-jugosllave ndodhen shumë afër njëri me tjetrin, apo që për ujdhesat Kajola dhe Pelagruz, të cilat patën një efekt “nul” dhe u zgjidh me bisedime. Nëse të gjitha ujdhesat e ish-Jugosllavisë do të ishin si bazë nistore për vijat ndarëse bazore, mesorja (median line = vija e mesme), do të kishte një avantazh për Jugosllavinë, duke iu afruar më shumë kufirit bregor me Italinë. Në marrëveshjen midis Italisë dhe Tunizisë nuk merren parasysh disa ujdhesa italiane. Efekt pjesor i është dhënë edhe ujdhesës së Gotland (55.000 banorë), Suedi, në marrëveshjen në ish- Bashkimin Sovjetik. Marrëveshja midis Finlandës dhe Suedisë për përcaktimin e kufijve detarë në detin Aland dhe atë Baltik, u jep një efekt “0” ujdhesave Bogskar.
Pranimi nga pala shqiptare i trajtimit të ujdhesave dhe shkëmbinjve apo cektinave ranore detare në po të njëjtin “status” si “kepe...apo fund- vijë e zbaticës astronomike në Dheun mëmë ishullor”, është në fund të fundit dështimi më pikant në bisedime dhe humbja më e madhe për interesat e Shqipërisë, në përcaktimin e kufijve detarë midis të dy vendeve. Ujdhesa Mëmë Korfuzi do të ishte referimi fundor i vijave bazore. Matja dhe llogaritja që kemi bërë nuk është një hamendësim dhe dëshirë e autorit të studimit, por është një realitet ligjor i humbur nga ana e Shqipërisë. Matjet dhe llogaritjet tona kanë sendërtuar UNCLOS edhe në përgjithësi siç e thotë diplomati Hoxha, por edhe në veçanti, për secilin nen, mbështetur tek veçoritë që ajo shpërfaq për të dy vendet në pozicionin e tyre gjeografik.
Në trajtesa të mëtutjeshme do të rishqyrtohen pikat më nevralgjike të mosbarazisë.

“BARKETA”, UJDHESA TRAGJIKE

E vërteta që gjendet në arkivat e OKB-së dhe të të dy shteteve për ndarjen e kufijve tokësore nga Komisioni Ndërkombëtar, ka vetëm të rilevuar dhe përshkruar në harta të shkallës 1: 50. 000, kufirin tokësor. Në fundin e vijës kufitare me Greqinë, përballë ujdhesës Tonga, në krahë të kepit të Stillos, në buzëujin e dhe buzëdheun shqiptar të ndarë, ndodhet piramida e fundit kufitare dhe përshkrimet e kësaj vije, nr.79. Po nuk ka asnjë hartë topografike apo detare që të shënojë se ujdhesa e mësipërme, i përket Shqipërisë.
Përballë Korfuzit, në Gjirin e Tetranisit (Ksamil) ndodhet një bashkësi prej katër ujdhesash të cilat i përkasin Shqipërisë. Ndërkaq, përballë kepit të Mërtesës (Vrojtimit) në vijnë lindje/perëndim drejt Kepit Varvara (Korfuz), ndodhen të dy shkëmbore, Tignosso (Fanari) dhe Barketa (shkëmb), të cilat janë të pasqyruara në të gjitha hartat historike detare. Nëse gjatë ndarjes kufitare të Komisionit Ndërkombëtar është marrë parasysh mesorja që ndan ngushtesën detare në këtë vijë, atëherë del se Shkëmbi Barketa ndodhet rreth 60 metër në drejtimin e tokës shqiptare, çka tregon se për hir të baraslargësisë në Ngushtesë, vetëm Barketa duhet t’i takonte Shqipërisë, ndërsa Ujdhesa Tignosso përfshihet në arkipelagun e ujdhesave të Korfuzit.
Njoftimi që është dhënë në mediume shqiptare se Tignosso dhe Barketa iu është dhënë Shqipërisë nga Komisioni Ndërkombëtar, nuk është i besueshëm, derisa nuk kemi gjetur asnjë dokument, përshkrimor apo hartografik që të vërtetojë atë.
Barketa, qysh prej asaj ndarjeje tokësore të të dy shteteve fqinje duhet t’i përkiste Shqipërisë, për të respektuar parimin e baraslargësisë. Mirëpo, as kjo ujdhesë njoftuese e orientuese, nuk ka qenë në zotërimin shqiptar. Si dëshmitar historik dhe gjeologjik më i afërt me Dheun shqiptar ka ngelur në harrim, derisa kërrkush nuk është kujtuar ta kërkojë atë për menaxhim. Edhe vija kufitare e hartave shqiptare të botuar pas vitit 1913 nuk e përfshin këtë shkëmb në ujërat tona shtetërore. Në ndarjen sipas marrëveshjes së fundit, vijëdrejtat bazore, në mënyrë të padrejtë dhe pambështetje në UNCLOS, e nismojnë ndarjen ujërave prej këtij shkëmbi dëshmitar.
*Kolonel në rezervë i Forcave të Armatosura të Shqipërisë

gsh.

[Albo]

Meta: Marreveshja Greqi-Shqiperi, PS duhet te tregohet shume e kujdesshme

E Diele, 18 Tetor 2009

E mirepres opoziten ne Ministrine e Jashtme, per te marre te gjithe informacionin e duhur ne lidhje me marreveshjen e ndarjes se detit, mes Shqiperise dhe Greqise. Kjo ishte ftesa qe beri dje shefi i diplomacise shqiptare, Meta per opoziten. Por sipas tij, eshte e drejta e opozites qe ne vend te marrjes se informacionit, ne lidhje me kete marreveshje te rendesishme, te zgjedhin te protestojne perpara ministrise se Jashtme. "Une i ftoj te informohen ne Ministrine e Jashtme, ata zgjedhin te bejne proteste para Ministrise se Jashtme", deklaroi Meta, duke shtuar se opozita i ka te hapura dyert, per te marre informacion ne lidhje me kete ceshtje edhe ne ministrine e Mbrojtjes. Por ne lidhje me cuarjen e kesaj ceshtje ne Gjykaten Kushtetuese, per nje shqyrtim te metejshem, zevendeskryeministri Ilir Meta kerkoi kujdes dhe pjekuri. Sipas Metes, opozita duhet te jete e kujdesshme per veprimet e kesaj ne lidhje me kete ceshtje, duke qene se eshte nje ceshtje qe perfshin dy shtete. Ministri i Jashtem, theksoi se nuk eshte e udhes qe per interesa te ngushta politike te cenohen marredhenie te tilla. "Kjo eshte ceshtje e tyre, por ketu kemi te bejme me raporte shteterore dhe kjo gje natyrisht qe kerkon nje gjykim te pjekur, kerkon nje rruge institucionale larg interesave te ngushta politike", deklaroi Meta. Sipas tij, eshte e nevojshme qe te ndahen problemet e brendshme politike, nga ato qe perfshijne marredheniet mes shteteve te tjera. Pak dite me pare, ministri Meta i konsideroi akuzat e opozites dhe nje pjese te medias per marreveshjen e detit mes Shqiperise dhe Greqise si te paverteta dhe falsifikime, te bera per qellime te ngushta personale.


Meta: Rama te vij ne zyren time, te sqarohet per marreveshjen

E Hene, 19 Tetor 2009

"E pres Edi Ramen ne zyren time ne Ministrine e Jashtme, ku ai mund te degjoj nga ekspertet te verteten per marreveshjen e detit me Greqine". Kjo ishte pergjigjja qe dha pasditen e djeshme, Ministri i Jashtem, Ilir Meta, nga qyteti i Shkodres ne lidhje me akuzat e opozites per ndarjen e kufirit detar mes Shqiperise dhe Greqise. Duke riperseritur qendrimin e tij se marreveshja per ndarjen e detit eshte konform rregullave dhe normave nderkombetare, Ilir Meta, e konsideroi si te gabuar edhe ankimin qe Partia Socialiste i ka bere kesaj marreveshje ne Gjykaten Kushtetuese. "Eshte vendim i gabuar per ta cuar kete marreveshje ne Gjykate pa e konsultuar me pare me qeverine e cila ka negociuar per hartimin e saj", theksoi Meta. Sipas tij, perfaqesuesit e opozites duhet te tregoheshin te kujdesshem sepse kjo marreveshje ishte nje pjese e politikes se jashtme dhe jo e problematikes vendase. Pak dite me pare, ministri Meta i konsideroi akuzat e opozites dhe nje pjese te medias per marreveshjen e detit mes Shqiperise dhe Greqise si te paverteta dhe falsifikime te bera per qellime te ngushta personale.

Mbrojtja

Ministri i Mbrojtjes, Arben Imami permes dokumentacionit te shperndare pak dite me pare ne media, hodhi poshte pretendimet per faljen e nje siperfaqe te konsiderueshme kufiri detar, Greqise. Keto konkluzione kane dale nga perdorimi i hartave jo te duhura dhe nga menyra jo profesionale me te cilen eshte bere matja.

KJ

[Albo]

Imami: Kufiri, s'ka dhurate per Greqine

Fatjona Mejdini
E Premte, 16 Tetor 2009

Ministria e Mbrojtjes permes dokumentacionit te shperndare dje ne media hedh poshte pretendimet e disa medieve dhe opozites, sipas te cilave, Shqiperia i ka falur Greqise nje siperfaqe ujore prej 354.4 km2. Vete ministri i Mbrojtjes, Arben Imami gjate nje deklarate per mediat diten e djeshme theksoi se shtetit fqinje nuk i eshte dhuruar as nje meter hapesire detare e pamerituar dhe jo me pretendimeve per qindra kilometra. Ne kete kuader Imami i ftoi perfaqesuesit dhe ekspertet e opozites, qe te vinin ne Ministrine e Mbrojtjes, per te shqyrtuar nga afer te gjitha dokumentet dhe koordinatat, ne lidhje me marreveshjen mes Greqise dhe Shqiperise, per ndarjen e detit. Por nga ana tjeter, Imami theksoi se kjo marreveshje e nenshkruar, mes ish-ministrit te Jashtem, Lulezim Basha dhe ish-ministres se Jashtme, te Greqise, Dora Bakojanis, eshte e para e ketij lloji mes dy vendeve. Ministri i Mbrojtjes pohoi se me pare ndarja e hapesires detare mes dy vendeve ka qene e papercaktuar dhe se nuk ka pasur nje marreveshje, pikerisht per faktin se mund te lindin konflikte dhe keqkuptime. Nga ana tjeter, Imami theksoi se tashme ka ardhur momenti i zbatimit nje marreveshje te tille, ne baze te Konventes se Montegobeit. Ne kete kuader ministri i Mbrojtjes theksoi se nje marreveshje e ngjashme pritet te lidhet se shpejti edhe me Malin e Zi, pas ka perfunduar ajo me Italine dhe Greqine. Ministria e Mbrojtjes, pasi bene nje ekspoze te plote te marreveshjes dhe ligjeve, mbi te cilat ajo eshte lidhur, del ne disa konkluzione, te cilat hedhin poshte pretendimet e opozites dhe nje pjese te medias. Sipas ketyre konkluzioneve, qendrimi se Shqiperia ka humbur nje siperfaqe ujore prej 354.4 km2, vjen nga fakti se ka pasur nje mungese profesionalizimi ne perdorimin e hartave, per te llogaritur koordinatat ne det. Po keshtu perdorur si argumentim per kete perfundim nje trekendesh imagjinar, qe krijohet nga postimi i koordinatave 150-125, trekendesh qe krijohet perballe Gjirit te Sarandes, i cili konsiderohet si gji i mbyllur. Po keshtu ne perllogaritje eshte neglizhuar ishulli i banuar i Othonit dhe ishulli i Barketes. Nga ana tjeter Greqi nuk eshte trajtuar si nje shtet arkipelag. Nisur nga keto argumente, Ministria del ne konkluzionin zyrtar se, pretendimet nuk qendrojne dhe ato kane ardhur si pasoje e keqllogaritjeve.


Parlamenti nuk e ka ne axhenden tre javore ratifikimin e marreveshjes

Marreveshja e ndarjes se kufirit detar mes Shqiperise dhe Greqise ka qene e parashikuar per t'u shqyrtuar sa me shpejt te ishte e mundur ne parlamentare. Por si rezultat i debateve ajo eshte hequr nga axhenda tre javore e Kuvendit, per ta lene miratimin e saj ne nje kohe te dyte. Nderkohe qe deklarata e djeshme e ministrit te Mbrojtjes, Imami ka lene per te kuptuar se ka vend per tqe diskutuar dhe debatuar per kete marreveshje me ekspertet e opozites, te cilet jane te ftuar ne dikasterin qe ai drejton.


Procedurat e ndjekura per lidhjen e marreveshjes:


Takimi i pare ne Athine 7 prill 2008

U diskutua ne parim per permbajtjen e marreveshjes dhe nuk u ra dakord

Vazhduan negociatat dhe korrespodenca permes ministrive te Jashtme te dy vendeve


Takimi i dyte ne Tirane

U ra dakord per koordinatat


Takimi trete ne Tirane

U miratua teksti i plote i marreveshjes

Miratimi i marreveshjes (27 mars 2009)



Meta:"Opozita spekulon, pergjgjia ne Kuvend"

Zevendeskryeministri njekohesisht ministri i Jashtem Ilir Meta i konsideroi si spekulime dhe falsifikime qendrimet e opozites dhe te disa medieve, kunder marreveshjes se detit mes Shqiperise dhe Greqise. Sipas Metes, do te jete Parlamenti ai qe do t'i jape fund zerave per kete ceshtje. "Te jeni te sigurte se ne Parlament do te marrin pergjigje te gjitha shqetesimet, si dhe te gjitha spekulimet dhe falsifikimet qe po ngrihen mbi kete ceshtje. Eshte e drejta e kujtdo te thote cfare te deshiroje, sepse ne jemi ne vend demokratik. Por opozita i ka te gjitha mundesite institucionale, per te ngritur shqetesimet e saj dhe per te kontribuar per transparencen e kesaj ceshtjeje", theksoi ministri i Jashtem dy dite me pare. Por sipas tij, nuk eshte normale qe ne keto moment te nxiten dhe te frymezohen spekulime dhe falsifikime, te cilat nuk e ndihmojne as ate dhe as politiken e vendit tone, qe te vazhdoje te afirmohet si nje politike konstruktive, si nje politike evropiane.


Grupi i punes, nga eksperte te shtate ministrive

Ministria e Mbrojtjes theksoi dje se gjate fazave te negocimit te marreveshjes per ujerat detare, pala shqiptare eshte perfaqesuar nga nje nje grup, ne perberjen e te cilit kane qene perfaqesues nga shtate ministri. Po keshtu ne grupin e punes kane qene te perfshire edhe perfaqesues nga Agjencia kombetare e Burimeve Natyrore dhe po keshtu dhe nga Instituti i Gjeografise Ushtarake. Sipas dokumentacionit te paraqitur nga kjo ministri, ne krye te grupit te punes ka qene Sekretari i Pergjithshem i ministrise Jashtme. Nga ana tjeter edhe pala greke ka pasur ne dispozicion nje grup me perafersisht kete perberje dhe me te njejtin rang drejtimi. Te dyja palet, te perfaqesuara nga grupet e punes, kane vazhduar negociatat per arritjen e kesaj marreveshje, per me shume se nje vit. Vetem pas konsultave te shumta, marreveshja ka marre formen perfundimtare dhe eshte firmosur nga ish-ministri i Jashtem, Lulezim Basha dhe ish homologia e tij greke, Dora Bakojanis.


KJ

[Albo]

Çdo ditë e më shumë po zbulohet pjesa e nëndheshme e Marrëveshjes mes Shqipërisë dhe Greqisë për përcaktimin e vijës detare në Kanalin e Korfuzit. Ngutja e tejskajshme e Athinës ka të bëjë me projektin e gazsjellësit “South Stream”, i mbështetur fuqimisht nga Rusia dhe i konsideruar si konkurrenti i projektit të Nabucco-s, i cili mbështetet fuqimisht nga administrata amerikane. Ky projekt tashmë është përvijuar pasi janë mbyllur të gjitha detajet teknike dhe financiare. Viti 2010 shënon vetëm nisjen e punës për shtrirjen e tubacioneve nëpër det, të cilat deri në vitin 2014 do të çojnë gazin në Perëndim. Tashmë pritet vetëm garancia greke që do të marrë nga Tirana zyrtare, në mënyrë që rrjeti të kalojë përmes Kanalit të Korfuzit, me destinacion takën e “çizmes” italiane.

Per shqiptaret, sado transparence te besh, sado t'ua vesh te gjitha kartat ne tavoline, prape e kane me te lehte te besojne "teorine e konspiracionit" sesa te verteten qe kane perpara syve. Dhe me e bukura eshte se shkojne deri atje sa kujtojne se jane "eksperte ne gjeopolitike" dhe arrijne edhe tu hyjne ne ferk gjerava aqsa arrijne ne perfundime se "Greqia po nxiton per punen e kufirit ujor me Shqiperine per punen e projektit te gazesjellesit".

Se pari, projekti i gazesjellesit nuk eshte nje "projekt grek", eshte nje projekt i biznesit te madh rus qe ka mbeshtetjen e madhe te qeverise ruse. Greqia eshte vetem nje vend tranzit ku do shtrihen tubot e gazit. Dhe perfitimet e Greqise nga ky projekt qenkan kaq te medha aqsa na zgjokan edhe "xhelozine shqiptare". E verteta eshte qe Greqia nga ky projekt nuk fiton asgje me shume se sa blerjen e gazit qe kalon neper ato tuba me nje cmim me te ulet, meqenese eshte vend tranzit. Qe do te thote se konsumatori grek i gazit do te paguaje me pak per gazin se ai konsumatori italian apo francez. Dhe projekte te tilla, krahas perfitimit energjitik qe kane, kane edhe nje risk te madh per njerezit dhe ambientin, jane projekte qe cenojne sigurine kombetare te nje shteti, pasi sabotimi me i vogel krijon katastrofe.

Dhe qe te mos ngeleni pre te injorances suaj, mareveshja eshte me interes te madh dypalesh, jo vetem per palen greke por edhe per palen shqiptare. Per aq kohe sa nuk ka nje kufi te percaktuar ujor midis Shqiperise e Greqise asnje kompani gjigande e naftes nuk do te shpenzoje miliona $$$ per te ekploruar nendetin jonian per rezerva nafte. Investitoret e huaj perpara se te bejne investime te tilla duan te kene te qarte se me cilen qeveri duhet te negociojne dhe ku kalon vija e kufirit detar midis dy vendeve.

Duke e nenshkruar kete mareveshje perpara se te fillojne ekplorimet e huaja per nafte, te dy palet u paraprijne problemeve qe do te lindnin nese zbulime rezervash nafte do te beheshin ne det pa patur nje mareveshje dy-paleshe.

Albo

[Hyllien]

Meta u cjerrë si i marrë për nënshkrimin e marrëveshjes para zgjedhjeve, sigurisht që kundra saj. Tani ? Cudi e cuditshme. Megjithatë, le ta thotë fjalën e fundit Anglia meqë ne shqiptarët nuk jemi zot të tokës tonë. Sipas regjistrave juridik kemi paguar mbi gjysëm toni flori reparacione për incidentin e Korfuzit. Vetëm tani po kuptojmë qe nuk paska qënë deti jonë.

Meta bën mirë të ketë shumë shumë kujdes se cfarë flet.

[javan]

Mire, detin e morem vesh qe nuk paska qene i ndare. Po ata tre ishujt perballe (afer Korfuzit) qe ishin Shqiptare te kujt jane tash? Vertet te vegjel por me bukuri te ralle natyrore, lume qe kalon permes, ngjala etj.

A do i paguaje Greqia mbrapsht Shqiperise 1/2 (gjysmen per shkak te fqinjesise se mire) e reparacioneve te Hages?

+++++++++

Me qe Kosova i fali Maqedonise 2500 ha, kur do t'i kthehet Shen Naumi Shqiperise? Me reparacionet Greke nga deti Shqiperia duhet te bleje Shen Naumin.