Astrit kosturi, shkrimtari polemizues.

[armando cuni]

ASTRIT KOSTURI, SHKRIMTARI POLEMIZUES

Nga: Spasse Thanasi

“…. Duke ecur mbi këtë zall, të tërë prej guri, lexoj kujtimet dhe shoh gjurmët e çapave të mia. Gjurmë te gurta, dhimbje prej guri dhe jetë e tërhequr për gurësh. Kjo është vendlindja ime !
Lenia! E bukura dhe pjellorja Lenie. Edhe Homeri ka shkruar tek Iliada për ty. që para tre mijë vjetësh kështu.”
Vetëm një shpirt i vërtetë krijuesi, këndon kështu bukur dhe ëmbël në gurët e vendlindjes, aty ku nisi çapitja e parë e jetës. Shkrimtari Astrit Kosturi, “thyen” akullin e vetmisë, hidhet lehtë në krahët e pasionit dhe merr një rrjedhë shtegëtare mbi shtratin e harresës ku është zemëruar qyteti. Është i vetmi me këtë zë përvëlues të kujtesës që lëndon zemëratën e qytetit të vogël në skajet e harresës dhe përkëdhel me dashuri, me qepallat e pagjumura dhe djepin e ëndrrës, vendlindjen e paharruar, prej së cilës nuk do të shkëputet kurrë fizikisht.
Me librat “Shuplaka e Fatit” dhe “Nën Thonjtë e Djallit”, shkrimtari me zërin grotesk në guximin artistik, bëhet ëndrrimtar i çuditshëm në kohën shqiptare të Ndotjes Globale. Janë dy libra, me të njëjtën memorie artistike dhe të dukshme për forcën e fjalëve të zemrës- një mënyrë fisnike dhe realiste, të shprehur bukur në
refleksionet e tij sociale : “Bota e çmendur dhe Balada e dhimbjes”.
Stili i imët për të gërmuar në mënyrë të pandërprerë, nën zhurmuesit e universit dhe në të panjohurën e dhimbshme, ku njeriu bëhet “mister” dhe ndodh shpesh “aksidenti i mëndjes” ku sjell plot histori ( ai nxiton të shkruaj atë për t’ mos ua lënë të tjerëve ) dhe një fresk poetik, që nuk e ndesh aq turbullues në libra të tjerë shkrimtarësh, pavarsisht nga misioni i njëjtë letrar.
Gjithçka te pena e Astrit Kosturit rrjedh me lëngun mjeksor. Ai bashkon qytetin e tij me metropolin shqiptar, përmes zërit të ndjeshëm dhe plot shqetësim , ashtu sikurse sjell atmosferën e kryeqytetit, në zhgënjimin qytetar të Gramshit i cili meriton një vëmendje tjetër nga politika…
Një krijues i drejtpërdrejtë, që polemizon hapur me fatin , me zhgënjimin, me veset e këqija të mjergullës politike, që çorodit njerëzit dhe ngre zërin me kthjelltësinë e qiellit për anën e errët të fenomeneve negative e kriminale të shoqërisë. Ai bën me fjalën e vet të ndërgjegjshme, të lëkunden muret e politikës shqipëtare dhe bëhet misionar në luftën kundër varfërisë sociale, fenomeneve të prostitucionit dhe abuzimeve me drogën.
Çfarë shpirti i rreptë, në sy të së vërtetës !
Në refleksionet polemizuese të penës së Kosturit , tashmë një shkrimtar i unifikuar për formën e të shkruarit dhe transmetimin e personazheve, gjen hapsirë profili i rreptë i maleve ( ato janë fytyra e vërtetë e vendlindjes me një pejsazh të bukur dhe fuqi poetike), hëna e varur si një flakë qiriri , dielli i dashuruar me tokën dhe mantelin e bardhë të bukuroshes së Gramshit , bardhësia mistike e malit të Tomorrit , bota e fëmijëve, për planetin që nën re, mendimi bredharak në shtegun e udhës së gjatë etj.
Të gjitha këto, e veshin me bukuri rrëfimin dhe e bëjnë të prekshëm zemërimin njerëzor në prushin e dhimbjes. Aq i fuqishëm përcillet perceptimi i shkrimtarit, “se përmes hallit të tij, njeriu shkon drejt të panjohurës” dhe se, “sekreti, i kësaj është të dish shumë e të flasësh pak”. Ai, “gjëmon” me zërin e vet mbi dremitjen e ëndrrave dhe pse MISTERI i kësaj bote e ka bërë jetën një moskuptim.
Vuajtja shpirtërore dhe shqetësimi qytetar, e kanë goditur qetësinë e tij dhe kjo e ka zbukuruar më tej jetën e tij si krijues dhe fuqinë mbirëse të mesazheve të tij, “të ndihmosh të tjerët e të ndodhesh gjithmonë pranë një ndodhie jetësore….”
Ky është thelbi i shpirtit njerëzor, të shkrimtarit Astrit Kosturi, jo vetëm me fjalë, por edhe me vepër, me shembull vetjak tepër të çuditshëm e të adhuruar….

[armando cuni]

I nderuar, zoti Kosturi !

Pata kenaqesine, që nje material per vleresimin Tuaj si shkrimtar polemizues, te pergatitur nga z. Spasse Thanasi, ta postoj ne kete forum te nderuar. Ky material vleresues per Ju dhe krijimtarine tuaj, sidomos per dy librat e fundit, po botohet ne disa suplemente letrare.
Mendova se ne forumin shqiptar ka shume shkrimtare shqiptare dhe shume dashamires te artit, nga te cilet ju duhet te njiheni dhe ia vlen te bashkepunoni ndermjet jush.

Duke ju uruar krijimtari te mbare, uroj edhe gjithe lexuesit e kesaj teme !

[_AuLoNa_]

Urime Zoti Kosturi, sapo lexova kete pjese te shkruar nga forumisti i mesiperm, dhe vertet duke lexuar shkrimet tuaja ketu ne forum eshte nje pershkrim shume i larte.

Te vafte mbare ne krijimtarine e ardhshme.

[Astrit Kosturi]

I nderuar, zoti Kosturi !

Pata kenaqesine, që nje material per vleresimin Tuaj si shkrimtar polemizues, te pergatitur nga z. Spasse Thanasi, ta postoj ne kete forum te nderuar. Ky material vleresues per Ju dhe krijimtarine tuaj, sidomos per dy librat e fundit, po botohet ne disa suplemente letrare.
Mendova se ne forumin shqiptar ka shume shkrimtare shqiptare dhe shume dashamires te artit, nga te cilet ju duhet te njiheni dhe ia vlen te bashkepunoni ndermjet jush.
Duke ju uruar krijimtari te mbare, uroj edhe gjithe lexuesit e kesaj teme !

Faleminderit, Armando, Spasse Thanasi dhe Aulona!

Shkrimin vleresues, nga z. Spasse Thanasi e lexova tek gazeta "Telegraf" dhe e falenderoj per kete autorin e shkrimit. Eshte e vertete, qe komunikimi mes shkrimtaresh eshte me vlera dhe per kete, përpjekjet jane prej te gjitheve.
Faleminderit Aulona, per vemendjen qe tregon dhe per fjalet inkurajuese ndaj meje.

Faleminderit te gjitheve!

[Nete]

edhe un ju uroj krijimtari te mbar zotri Kusturi,me pelqyen keto qe lezova.

[goldian]

te uroj krijimtari te mbare zoti Kosturi
shpresoj qe sado i zene te jesh me veprimtarine tende te gjesh kohe dhe per forumin
sepse postimet tuaja kane vlere
respekte goldian

[Astrit Kosturi]

edhe un ju uroj krijimtari te mbar zotri Kosturi,me pelqyen keto qe lezova.

te uroj krijimtari te mbare zoti Kosturi
shpresoj qe sado i zene te jesh me veprimtarine tende te gjesh kohe dhe per forumin sepse postimet tuaja kane vlere
respekte goldian

Ne shenje respekti per Ju znj. Mide dhe z. Goldian, si dhe per gjithe shkrimtaret, artistet dhe dashamiresit e artit, po postoj refleksionin tim: "Hall, mbi hall te jesh shkrimtar".

Koha është e tillë, që e kupton se nuk është për Ty. E sheh veten përballë sfidash të pakalueshme, me probleme e shqetësime në rritje dhe, i drejtohesh pikësëpari vetes me retorikën e natyrshme: Pse? Përse xhanëm, këto hallet tona, në vend që të zgjidhen shtohen? Të mundon kjo retorikë dhe më në fund, po vet nga brenda të vjen reagimi, se gjithnjë do të ndeshesh me të tjera sfida të reja. Sepse e ke zgjedhur vet këtë llojë refuzimi, për të qënë në sofrën që koha ka shtruar. Është gostia e maskarenjëve, sofra e dallaveres, që na ka ftuar të marrim lugën dhe, ta mbushim vesh më vesh. Por, është një zë i brendshëm, një krijesë, një qënie e çuditshme, që në fakt është gjysma tjetër e njeriut, ai gardiani që të ndalon. Pëgjithësisht, është trajta e pamjes së origjinës, e të parëve tanë, e krijuar, nga tradita familjare, nga origjina e genit, nga një përvojë e tërë jetësore e njerëzore.

Kam konstatuar, sipas mënyrës time, të të perceptuarit të gjërave, se jetojmë një jetë të pacipë, të një kohe të pistë. Me halle të panumërta e vështërsi që rriten. Por hall, mbi të gjitha hallet, halli më i madh, është të jesh i sinqertë, të jesh me BOTË, të jesh njeri që kërkon të bësh më të mirën. Midis kësaj kategorie, njerëzish janë ata njerëz, në kokat e të cilëve, ndizen ca drita e bihen ca zile të bezdisshme, duke i bërë të vuajnë mizorisht. Të tillë janë shkrimtarët, muza e të cilëve i gërric e nuk i le rehat. Prandaj janë top-lista. Janë, halli mbi të gjitha hallet!
Liria darviane dhe abuzive, i ka dhënë flatra e krahë, të keqes dhe ligësisë njerëzore, të lindur njëherazi me të. Ka ardhur t’i thërrasë dhe t’i bëjë apel frikës, kësaj radhe. FRIKËS, si krijesë e pasigurisë dhe si mbrojtje në kushtet e mbijetesës për ekzistencë. Frikës, që ka dalë prej xhehnetit, prej kopshtit të Edenit. Frikës, këtij produkti të vetëdijes, për sa kohë është e arratisur.
Jemi bërë të paturp e të pabesë ne mëkatarët e lindur, që në fillimet tona. Si kompesim ndoshta, na u dhurua vetëdija. Njerëzorja!

Që në kohën e mollës së kafshuar, duke shkelur besnikërinë ndaj urdhërit të sovranit…!? Që të ndjenim turp dhe, që ta kërkonim këmbadorazi atë që humbëm, na u dha ajo, që quajmë koshiencë. Bujarisht, edhe forma e saj e organizuar në shkallën më të lartë, VETËDIJA. Mëkatarët biblikë, Adami dhe Eva, nuk fshehën gojët e tyre, për fajin e bërë…!? Gojën, pikërisht gojën, duhet të mbulonin secili prej tyre, sepse ajo u tundua, e jo hallatet. Me gjethen e fikut, sepse ajo u gjend më pranë atyre, siç mund të gjendej diçka tjetër, mbuluan për të fshehur, organet gjenitale, seksin. Shenjë turpi, ndroje dhe frike ndoshta. Shkëndijë e vetëdijes, në kokat e tyre për t’i thirrur trurit, mbase.
Besnikëria, u bë kështu, një gjë e njollosur, një bukë e thyer, një vragë e çelur tashmë dhe që mban firmën e pabesisë. Mbas kaq milona vjetësh, këto mardhënie të drejtëpërdrejta me Hyjninë, u harruan dhe tashmë, janë bërë mardhënie mes nesh, midis njëri-tjetrit.

Në hiherarkinë tonë, Ata, që ne vet i bëmë të Mëdhenj, po fshehin e mbulojnë gojët me demagogji, me fraza, buzëqeshje e ngërdheshje të pështira. Harruan ata, se mëkatet, punët e këqia, i kanë bërë me byth? Mbetën kështu, lakuriq. Të paturp, brenda pisllëkut të tyre. Me gjithçka në diell. Zbuluar. Nuk gjendet gjethe fiku më, për t’u mbuluar e fshehur!
…Nuk e shohin ata, këtë realitet të shpartalluar, që vëzhgon dhe vlerëson antivlerat dhe sherret, shpifjet dhe opinionet e sajuara? Sa e sa të tillë bien në dëshpërim, ngaqë shtëpia e tyre bëhet e huaj dhe u jep vetëm bezdi e shqetësim, mërzi, frikë e makth.
Ç’të bëjmë? Na duhet, t’i japim kuptim jetës tone dhe të pyesim:
Kur do ta ndezim qiririn e vetvetes, që kjo ndjenjë njerëzore, kjo gurgullimë emocionale, të meritojë vëmendje? Kur? Kur…!!?
Poetët, nuk kanë lindur për të çliruar, apo ndrequr botën. Dhe, as nuk e ndryshojnë dot atë. Nuk munden të prodhojnë dashuri e lumturi! Por, që të ndjehesh brenda tyre, i lumtur dhe i dashuruar, PO!
Dënimi për ta, është të mbeten duke mbajtur mbi shpinë, jetën e kohës, peshën e rëndë dhe fytyrën e saj. Si përherë, hapsirave të qiellit, nëpër gjurmët me shkëlqimin e tyre mistik, nëpër rrugët, që ikin dhe vetëm ikin pambarimisht.

[pranvera bica]

Z.Astrit!Qe me fillimet e mija ne kete forum nuk di pse me terhoqen shkrimet dhe poezite tuaja ku ve re qe i perkisni shtresave tona te popullit te thjeshte ku gjeni edhe MUZEN e pashtershme qe mbart ky thesar me emrin 'POPULL'.Ju e kini te qarte tashme se POETI me i madh i te gjitha kohrave eshte poeti 'POPULL'.Pavaresisht kalvarit te vuajtshem qe keni kaluar ne jete me vjen mire qe ju gjeni forca dhe i sfidoni keto veshtiresi duke i hedhur ne leter me menyren tuaj duke demaskuar kedo qe ju ze rrugen tuaj e cila pa dyshim gjithmone do te jete e sukseshme.Prandaj populli yne perparon ngadale se ka pengesa te tilla rruges.egzistojne zilite per cfare do biznesi i vogel apo i madh qofte ,syte shpotites te te cileve ne vend qe te urojne kedo qofte ai,mundohen te perbaltin cdo perparim.E ne fund jemi ne qe ju mbeshtesim,ju urojme e pergezojme per cdo arritje sado e vogel qofte ajo sepse nga e vogla del e madhja.pergezime per rrugen tuaj sado e veshtire qofte,qe padiskutim ka filluar t'ju coje diku...

Respekte dhe nderime Pranvera.

[Astrit Kosturi]

Z.Astrit!Qe me fillimet e mija ne kete forum nuk di pse me terhoqen shkrimet dhe poezite tuaja ku ve re qe i perkisni shtresave tona te popullit te thjeshte ku gjeni edhe MUZEN e pashtershme qe mbart ky thesar me emrin 'POPULL'.Ju e kini te qarte tashme se POETI me i madh i te gjitha kohrave eshte poeti 'POPULL'.Pavaresisht kalvarit te vuajtshem qe keni kaluar ne jete me vjen mire qe ju gjeni forca dhe i sfidoni keto veshtiresi duke i hedhur ne leter me menyren tuaj duke demaskuar kedo qe ju ze rrugen tuaj e cila pa dyshim gjithmone do te jete e sukseshme.Prandaj populli yne perparon ngadale se ka pengesa te tilla rruges.egzistojne zilite per cfare do biznesi i vogel apo i madh qofte ,syte shpotites te te cileve ne vend qe te urojne kedo qofte ai,mundohen te perbaltin cdo perparim.E ne fund jemi ne qe ju mbeshtesim,ju urojme e pergezojme per cdo arritje sado e vogel qofte ajo sepse nga e vogla del e madhja.pergezime per rrugen tuaj sado e veshtire qofte,qe padiskutim ka filluar t'ju coje diku...
Respekte dhe nderime Pranvera.

Zonja Pranvera, duke ju falenderuar thellesisht nga zemra, do te doja te nenvizoja: Me falni per mungesen e modestise, por kam bere nje jete teper intensive gjithnje, por veçanerisht keto njezete vitet e fundit. Kam njohur tipa e prototipa nga me te shumtet. Politikane qe jane nje rrace krejt ndryshe nga populli i thjeshte. Kam njohur matrapaze e mashtrues, deri edhe trafikante e mafioze ku shpesh jam gjendur ne kthetrat e tyre. Por folene me te ngrohte, me te mire, shpirtin me te dlire e me te mire, e kam gjetur mes artisteve, qe fatkeqesisht jane me te pervuajturit dhe me te lenet pas dore ne keto kohe te absurdit me nje jete te piste. Faleminderit te gjitheve!

[agas]

Pershendetje zoti Kosturi!Ne radhe te pare te uroj shendet dhe suksese ne punen tuaj si shkrimtar.Me kane bere pershtypje shkrimet e tua qe kane nje karakter artistik dhe edukativ kombetar.Ne keto momente qe po kalojme ne shqiptaret kemi nevoje qe e verteta te thuhet troc .Juve jeni Rilindasit e koheve moderne.Me mire se c'mund ta shkruani juve realitetin dhe rruget qe duhet te ndjekin shqiptaret per te cuar ne vend amanetin e te pareve askush nuk mund ta beje.Eshte detyre atdhetare ne radhe te pare,pastaj edhe nje borxh qe i kane intelektualet ketij populli te shumevuajtur nga diktatura dhe pasuesit e saj.Respekte.

[Astrit Kosturi]

Pershendetje zoti Kosturi!Ne radhe te pare te uroj shendet dhe suksese ne punen tuaj si shkrimtar.Me kane bere pershtypje shkrimet e tua qe kane nje karakter artistik dhe edukativ kombetar.Ne keto momente qe po kalojme ne shqiptaret kemi nevoje qe e verteta te thuhet troc .Juve jeni Rilindasit e koheve moderne.Me mire se c'mund ta shkruani juve realitetin dhe rruget qe duhet te ndjekin shqiptaret per te cuar ne vend amanetin e te pareve askush nuk mund ta beje.Eshte detyre atdhetare ne radhe te pare,pastaj edhe nje borxh qe i kane intelektualet ketij populli te shumevuajtur nga diktatura dhe pasuesit e saj.Respekte.

I nderuar agas!

Faleminderit per fjalet e ngrohta, inkurajuese dhe miqesore, faleminderit per vemendjen e treguar ndaj shkrimeve te mia. Ndodh nje proces teper interesant, ne jeten e njeriut: Vuajtjet, merzitja e deshperimi e shqetesojne dhe e çojne gati ne terbim shpirtin e njeriut e sidomos ne rastin e një krijuesi. Por tek ky i fundit, zbukurohet dhe merr vlera artistike jeta krijuese. Aty ku drama njerezore eshte në zgrip dhe ne skajet me te dhimbshme, aty dhe fuqia krijuese merr flatra me te magjishme. Por nje pjese e vogel intelektualesh, e kane prishur shendetin moral, kane mbyllur syte dhe veshet perballe ketij realiteti tej mase te deformuar. Nje pjese e madhe prej tyre, koha e dallaveres i ka bere te pafuqishem dhe fjalet e tyre te mençura nuk i degjon njeri dhe gati ato fjale ne buzet e tyre dritheruese jane bere pa vlere.
Mbas 28 qershorit, kushdo qe ta drejtoje vendin, do te kete probleme teper te mprehta qe do kene te bejne me ekzistencen tone si individualitet, si shqiptare e si komb. Deri tani, politikanet tane jane thjeshte nje elite mafioze e vene ne sherbim te kapitalit te huaj, shumekombsheve dhe oligarkive financiare. Dhe koncensionet apo investimet e fuqishme jane ne sherbim te tyre.
Ajo qe na mbetet neve mba ketyre zgjedhjeve, eshte organizimi i nje beteje demokratike, ku ne panteon dhe ne tribune do jete fjala, arma jone.

Pershendetje te perzemerta!

[Anesti_55]

Pershndetje ! Nuk i kam lexuar shkimet tuaja dhe natyrisht nuk mund te gjykoj per to.Ju pervese shkrimtar jeni dhe pronar i nje Tv ne Gramsh.Bisnesi i nje medie televizive eshte e pa mundur te jete fitimprurese nese ajo nuk mbeshtetet nga pilitika.Pra ju jeni nje njeri i varur dhe ju natyrisht me mjeshterin e talentit te te shkruarit do ti sherbeni nje force politike qe mund tju mbaje ne kembe bisnesin.Pozicioni politik qe mbani ne shkrimet tuaja ne forum, shkrime ne gazeten Ndryshe dhe Telegraf (shtypi majte ne shebim te Metes te cilen e blene vetem ish oficeret)me ve ne dyshim per sinqeritetitn e asaj qe shkruani.Ju, dyshoj se jeni nje pjese pushtetit mediatik te majte.Fjala vret me shume se plumbi.Uroj qe shkrimet tuaja te mos shperndajne kupen e helmit.Intelektualet dhe mbi te gjitha njerzit e pendes progresiste,jane nje pasuri vlerash te nje populli. Jane ato qe marrin mbi supe ti paraprijne problemeve, duke qene kritik te se kaluares dhe te cdo lloj inercie qe tesaj, qe godet shoqerine tone sot.Nje shkrimtar apo intelektual qe nuk sjell te verteten e bekuar, mbetet si nje depo municioni te diktatures,qe dhe se eshte ne nje proces demontimi akoma vret.

Si një gozhdë e ngulur në kujtesë,
ata që në mënyrë shtetërore, vodhën.
Hajdutë, kusarë, vërtetë pa thonjëza :
Më grabitën, më fyen, të flakur më hodhën.



Kam shkuar te ujku, jam ankuar :
Çakalli me dhelprën është dashuruar!
Të pangopurit, luani i duket mi …
gjithçka, që shkelqen i bëhet flori.


Uroj qe te jem i gabuar ne kendveshtrimin qe ju kam pare.Koha eshte gjykatesja me e mire.Uroj cdo shkrimtar qe i ve vetes detyre per te qene nje pastore ne sherbim te kombit te vet.

[Astrit Kosturi]

Pershndetje ! Nuk i kam lexuar shkimet tuaja dhe natyrisht nuk mund te gjykoj per to.Ju pervese shkrimtar jeni dhe pronar i nje Tv ne Gramsh.Bisnesi i nje medie televizive eshte e pa mundur te jete fitimprurese nese ajo nuk mbeshtetet nga pilitika.Pra ju jeni nje njeri i varur dhe ju natyrisht me mjeshterin e talentit te te shkruarit do ti sherbeni nje force politike qe mund tju mbaje ne kembe bisnesin.Pozicioni politik qe mbani ne shkrimet tuaja ne forum, shkrime ne gazeten Ndryshe dhe Telegraf (shtypi majte ne shebim te Metes te cilen e blene vetem ish oficeret)me ve ne dyshim per sinqeritetitn e asaj qe shkruani.Ju, dyshoj se jeni nje pjese pushtetit mediatik te majte.Fjala vret me shume se plumbi.Uroj qe shkrimet tuaja te mos shperndajne kupen e helmit.Intelektualet dhe mbi te gjitha njerzit e pendes progresiste,jane nje pasuri vlerash te nje populli. Jane ato qe marrin mbi supe ti paraprijne problemeve, duke qene kritik te se kaluares dhe te cdo lloj inercie qe tesaj, qe godet shoqerine tone sot.Nje shkrimtar apo intelektual qe nuk sjell te verteten e bekuar, mbetet si nje depo municioni te diktatures,qe dhe se eshte ne nje proces demontimi akoma vret.

Si një gozhdë e ngulur në kujtesë,
ata që në mënyrë shtetërore, vodhën.
Hajdutë, kusarë, vërtetë pa thonjëza :
Më grabitën, më fyen, të flakur më hodhën.

Kam shkuar te ujku, jam ankuar :
Çakalli me dhelprën është dashuruar!
Të pangopurit, luani i duket mi …
gjithçka, që shkelqen i bëhet flori.

Uroj qe te jem i gabuar ne kendveshtrimin qe ju kam pare.Koha eshte gjykatesja me e mire.Uroj cdo shkrimtar qe i ve vetes detyre per te qene nje pastore ne sherbim te kombit te vet.

I nderuar Anesti, publikisht te ftoj ne Gramsh!

Te jap plotesisht te drejte, te dyshosh ne keto kohe te tilla, ku zotron dallaverja.
Por mos u çudit dhe, le ta mesoje dhe kush te doje, se ka edhe njerez si une, hajdute te tille, që kemi vjedhur kohen e gjumit, te pushimit, te plazhit, që kemi vjedhur kohen per t'u argetuar e per t'u marre me familjen, që nuk kemi ngrene buke njehere si njerez, por vetem ne ikje, që nuk njohim llojet e misherave dhe te vererave, apo emrat e lokaleve te luksit.
U bene mbi 18 vjet, qe rropatem e mbahem "per forca", pa stacion a nderrim turnesh, që mbaj me kembe nje biznes te mundimshem, pa asnje fature shteterore, veçse i kam dhene shtetit. Me keto fitime, per faj te hobit tim që eshte arti dhe kultura, mbaj prej vitesh nje qender zeri, që me vjen mire ta quaj televizion lokal, ku perpiqem te jap per komunitetin diçka qe ata e duan.
Sa per shkrimet e mia ne shtypin e majte, ju them se kane qene te vetmet dyer te hapura ne keto kater vjet, pa qene nevoja per miqesira me drejtora apo pronaret e tyre.
Pra, te mirekuptoj, i nderuar mik, sepse jetojme ne keto kohe te pista, ku vallen e heqin maskarenjte, por ka edhe njerez te karakterit te forte, që nuk pranojne te llumbosen, duke sakrifikuar sa shume njerez nuk e marrin me mend.

[Anesti_55]

Eshte detyre atdhetare ne radhe te pare,pastaj edhe nje borxh qe i kane intelektualet ketij populli te shumevuajtur nga diktatura dhe pasuesit e saj.Respekte.

Pershendetje agaz.Me fal agaz por intelektualet nuk i kane borxh shoqerise.per mos me thene te kundertetn qe shoqeria i ka borxh atyre.Vetem ne diktature intelektuali vihej perpara kesaj trysnie.Ne diktature intelektuali shihej si produkt i partise dhe i shoqerise e cila kishte investuar per te.E keshtu intelektuali detyrohej tja shperblente partise e atedheut ate borxh qe i kishte.Ne demokraci intelektuali eshte nje qenie nerzore qe me aftesite e veta ka arrite te akumuloje dije. Keto dije ai ka te drejte ti qese ne treg, ti dhuroje apo ti mbaj te fshehura. kerkush nuk e detyron ate te jape pronen e tij te vene me aq mund.Por pikerisht ketu ndryshon njriu nga kompiuteri, pasi ai eshte nje qenje shoqerore qe komunikon krijon mardhenie ne bashkesine ku jeton dhe ndjehet i interesuar per te kontribuar ne zhvillimin e saj, qofte dhe per interesa personale.Vetem intelektualeve qe jane te votuar, apo te paguar, per te drejtuar shoqerine ne fusha te ndryshme , atyre i kerkohet llogari.Intelektuali i lire eshte krejt privat dhe varet prej tij nese duhet te beje sakrificen,te beje heroin,e te rrzikoje me kontributin e tije apo te mbaje nje qendrim indiferent.
Ajo qe eshte e rendesishme eshte edukimi shpirterore i inteketualit, pasi prej saj varet se per cfar i perdor intelektuali potencialin e dijeve te tij.Si progresist apo regresist.Potenciali intelektual eshte si fuqia berthamore, qe varet si sillesh me te, per te mire, apo ne te keq te njerzimit.
Ne rastin konkret ne shqiperi intelektuale shqipetare, tentuan te cmitizojne figuren me te ndritur me te pikasur me te arrire, mitin rreth te cilit rrotullohet e lidhet nje komb i ter.Gjergj Kastrioi Skenerbeun.

[ILMGAP]

Nëse do më lejohej ta paraqisja këtë poezi (të shkruar nga unë) për Z.Astrit Kosturin dhe shpresoj të jetë kjo tema e duhur për këtë poezi.Ju Faleminderit.
I Nderuar : Astrit Kosturi

Noshta poezia ime nuk do të pëlqej por e bëra me shumë kënaqësi dhe me shumë dashuri , ato fjal që unë aty shkrova janë krijuar për pak minuta ndërsa për fjalët në të vërtetë që duhet shkruar duhen vite.


Astrit Kosturit

Astrit je mendjendritur,ke fjalë me vlerë
nuk kërkon ndihmë nga njerëz të gjallë
as nga ata të ndjerë.
Astrit i nderuar çdo periudhë kohore ke kaluar
pas çdo fjale të mirë ti je i vequar.
Astrit Kosturi ka një vizion dhe vizioni i tij është
rinia realitetin të kupton.
Astriti njëri me potencial gjith atë potencial e shfrytëzon
që të tjerëve të ju tregon që dituria është ajo që e ndihmon
që qdo pengesë që i paraqitet me lehtësi ta kalon.
Ndaj Astritit duhet të keni Rrespekt sepse
është i mirë në secilindo aspekt.
Kur flisni me Astritin ju lutem mendoni shumë herë
sepse Astriti fakte do të mbushë është i gatshëm për qdo herë.
Tani dua të them diqka duajeni Astritin këtë bij shqiptari
mos e nënvlerësoni aq më pak ta ofendoni .
Dhe për fund : Le ta dijë Astrit Kosturi se për ne është privilegj
që ai i ditur të hyj në këtë mes dhe me diturin e tij të na mbush me shpres.


Me Rrespekt : ILMGAP

[agas]

Pershendetje agaz.Me fal agaz por intelektualet nuk i kane borxh shoqerise.per mos me thene te kundertetn qe shoqeria i ka borxh atyre.Vetem ne diktature intelektuali vihej perpara kesaj trysnie.Ne diktature intelektuali shihej si produkt i partise dhe i shoqerise e cila kishte investuar per te.E keshtu intelektuali detyrohej tja shperblente partise e atedheut ate borxh qe i kishte.Ne demokraci intelektuali eshte nje qenie nerzore qe me aftesite e veta ka arrite te akumuloje dije. Keto dije ai ka te drejte ti qese ne treg, ti dhuroje apo ti mbaj te fshehura. kerkush nuk e detyron ate te jape pronen e tij te vene me aq mund.Por pikerisht ketu ndryshon njriu nga kompiuteri, pasi ai eshte nje qenje shoqerore qe komunikon krijon mardhenie ne bashkesine ku jeton dhe ndjehet i interesuar per te kontribuar ne zhvillimin e saj, qofte dhe per interesa personale.Vetem intelektualeve qe jane te votuar, apo te paguar, per te drejtuar shoqerine ne fusha te ndryshme , atyre i kerkohet llogari.Intelektuali i lire eshte krejt privat dhe varet prej tij nese duhet te beje sakrificen,te beje heroin,e te rrzikoje me kontributin e tije apo te mbaje nje qendrim indiferent.
Ajo qe eshte e rendesishme eshte edukimi shpirterore i inteketualit, pasi prej saj varet se per cfar i perdor intelektuali potencialin e dijeve te tij.Si progresist apo regresist.Potenciali intelektual eshte si fuqia berthamore, qe varet si sillesh me te, per te mire, apo ne te keq te njerzimit.
Ne rastin konkret ne shqiperi intelektuale shqipetare, tentuan te cmitizojne figuren me te ndritur me te pikasur me te arrire, mitin rreth te cilit rrotullohet e lidhet nje komb i ter.Gjergj Kastrioi Skenerbeun.

Anesti_55!Ne radhe te pare mos ma deformo nickun ,quhem agas dhe jo agaz.Pra ji i vemendshem dhe i perqendruar kur lexon dhe shkruan dicka.Kete dua ta lidh edhe me shkrimin tim qe e ke cituar me lart.Ke gjithmone tendencen ti politizosh gjerat.Une e pershendes perseri Astrit Kosturin ne radhe te pare si njeri por edhe si intelektual qe dijet dhe njohurite qe ka, po i ve ne sherbim te vendit dhe kombit te cilit i perket.Ky eshte nje shembull qe duhet te frymezoje dhe te marrin shembull ata intelektualet e tu te cilet jane votuar nga populli dhe nuk bejne punen per te cilen marrin rrogen.Pjesmarrja ne forum eshte ne baze te vullnetit te lire dhe pa pagese.Shqiptaret pjesmarres ketu pervecse kohes se lire qe kalojne shkembejne pikpamjet e tyre duke menduar ti sjellin prosperitet kombit dhe shoqerise ku ata jetojne.Ketu e kisha une fjalen per ate detyrim moral dhe atdhetar qe i permenda zotit Kosturi i cili besoj me kuptoi drejt.Partite shkojne e vijne por berja e shqiperise "Zonje e rende"ashtu si e deshen rilindasit duhet te jete qellimi yne final i punes sone te perbashket.

[Astrit Kosturi]

Nëse do më lejohej ta paraqisja këtë poezi (të shkruar nga unë) për Z.Astrit Kosturin dhe shpresoj të jetë kjo tema e duhur për këtë poezi.Ju Faleminderit.
I Nderuar : Astrit Kosturi
Noshta poezia ime nuk do të pëlqej por e bëra me shumë kënaqësi dhe me shumë dashuri , ato fjal që unë aty shkrova janë krijuar për pak minuta ndërsa për fjalët në të vërtetë që duhet shkruar duhen vite.

Astrit Kosturit

Astrit je mendjendritur,ke fjalë me vlerë
nuk kërkon ndihmë nga njerëz të gjallë
as nga ata të ndjerë.
Astrit i nderuar çdo periudhë kohore ke kaluar
pas çdo fjale të mirë ti je i vequar.
Astrit Kosturi ka një vizion dhe vizioni i tij është
rinia realitetin të kupton.
Astriti njëri me potencial gjith atë potencial e shfrytëzon
që të tjerëve të ju tregon që dituria është ajo që e ndihmon
që qdo pengesë që i paraqitet me lehtësi ta kalon.
Ndaj Astritit duhet të keni Rrespekt sepse
është i mirë në secilindo aspekt.
Kur flisni me Astritin ju lutem mendoni shumë herë
sepse Astriti fakte do të mbushë është i gatshëm për qdo herë.
Tani dua të them diqka duajeni Astritin këtë bij shqiptari
mos e nënvlerësoni aq më pak ta ofendoni .
Dhe për fund : Le ta dijë Astrit Kosturi se për ne është privilegj
që ai i ditur të hyj në këtë mes dhe me diturin e tij të na mbush me shpres.
Me Rrespekt : ILMGAP

Jam teper i emocionuar dhe i prekur deri edhe në lot... !
Dhe, jo nga fjalet që më perkedhelin aq embel, se tashme jam 50-vjeç dhe gjithe jeta ime, vazhdimisht ka kaluar neper shtigje teper te ngushta dhe gjithnje me sterlodhje dhe stermundim të perditshem e të pernatshëm, derisa kam arritur ketu. Pra, duke qene jeta ime e tille, që nga lindja dhe deri më sot neper dhembet e mashtrueseve, padrejtesive pafund, sharlataneve të politikes dhe në mardhenie reale me njerezit e thjeshte, kuptoj se sa në hall shume të madh jane njerezit, sa shume tallet potika me ta dhe sa rrebel dhe i papermbajtshem, behem perditë.
Pershendetjen që më beni me vargjet e mesiperme, e kuptoj, e ndjej dhe më motivon të sakrifikoj e të goditem nga kjo kohe e dallaveres dhe e dhunes djallezore. Edhe pse jam i pafuqishem per te zgjidhur hallet e njerezve, jam në udhetim, per t'i zgjuar ata dhe per t'u thene se të gjithe njerezit e vertete, te gjithe bashke jane energji kolosale dhe mund ta ndryshojne jeten tone dhe gjithe sistemin e gjerave te montuara djallezisht.

[Astrit Kosturi]

............................................
.............. Une e pershendes perseri Astrit Kosturin ne radhe te pare si njeri por edhe si intelektual qe dijet dhe njohurite qe ka, po i ve ne sherbim te vendit dhe kombit te cilit i perket.Ky eshte nje shembull qe duhet te frymezoje dhe te marrin shembull ata intelektualet e tu te cilet jane votuar nga populli dhe nuk bejne punen per te cilen marrin rrogen.Pjesmarrja ne forum eshte ne baze te vullnetit te lire dhe pa pagese.Shqiptaret pjesmarres ketu pervecse kohes se lire qe kalojne shkembejne pikpamjet e tyre duke menduar ti sjellin prosperitet kombit dhe shoqerise ku ata jetojne.Ketu e kisha une fjalen per ate detyrim moral dhe atdhetar qe i permenda zotit Kosturi i cili besoj me kuptoi drejt.Partite shkojne e vijne por berja e shqiperise "Zonje e rende"ashtu si e deshen rilindasit duhet te jete qellimi yne final i punes sone te perbashket.

I nderuar agas!

Në keto gati 20 vjet kam patur mundesi te kisha edhe gjysmen e Shqiperise, por ç' vlere do kishte, po të kisha mbetur me nje shpirt të boshatisur? Keto vite qenë te mjaftueshme të evidentohen veç maskarenjeve, edhe njerezit e vertete dhe secili e sheh veten se ku eshte. Dhe jemi shume, të tille, prandaj une guxoj dhe jam i vendosur se duhet të fitoje miresia.
Nuk duhet të merzitemi ne kete vend me shume resurse dhe energji, por edhe me çudira, si kjo e kalimit nga nje kolektivizim ekstrem dikur, në kete individualizem të pakuptimte. Ne jemi qenie shoqerore dhe zhvillimin e shoqerise e bejne mendjet, e bejne elitat, intelektualet, ku dhe keta te fundit marrin nga shoqeria per aftesite e tyre dhe jo per djallezite që rrenojne shoqerine dhe më pas edhe ata veten e tyre.
Si u paska borxh shoqeria, pseudointelektualeve, që e kane çuar jeten e shqiptareve në zgrip dhe vendin në udhekryq?

Pergezime agas!

[pranvera bica]

Eh c'kohe te veshtira qe jetojme Astrit dhe me sa njerez te veshtire kemi te bejme... rruga juaj eshte e mundimshme vertet por kjo rruge te sjell vec ...sukses. Respekte mik

[projekti21_dk]

I nderuari Astrit,
Nga gjithë ato që thanë vëllezërit e motrat tona, mua nuk më mbeti çka të shtoj, prandaj, unë as po i përsërit as po i definoj. Unë nuk do të thosha "rruga juaj e mundimshme...", por do të thosha rrugën e mundimshme vetëm të bashkuar mund ta kepërcejmë.
Prandaj unë po deklarohem, se gjithë ata që janë për të mirën e Shqipërisë ( kupto: gjithë trojeve shqiptare, shqiptarisë ) le të llogarisin edhe në mua. Unë jam me ju.

Respekt për ty e për gjithë dashamirësit e shqiptarisë,
Adem Gashi, Danimarkë