Poezi Islame

[toni007]

Mëshiroi o Allah

Prindër,o prindërit e mi,
Ëndërruat për jetën,islamin,të rritni fëmijë.
Ritet fetare,moralin,respektin,
Ju na i mësuat,
U sakrifikuat dhe shumë mund harxhuat,
Oh sa shumë ju duam që na edukuat.
Përherë mirënjohës dhe respektues u jemi,
Rënkimeve tuaja kurrë as " oh " as " uf " s'u themi.
Investuat në ne më të mirën që patët,
Ndërtuat në ne moralin më të pastërt.
Dashuri na dhatë,na mësuat për fe,
Është ky angazhimi i madh që treguat për ne.
Ruaji,fali e mëshiroi o Allah me mëshirën që ke.

[toni007]

Shperngulja

Po s`u shpërngule nga Meka në Medine
Nën pushtet idhujsh jetën do kalosh
Ushtri e territ të shkakton mundime
Torturë pas torture,
Zotin ta mohosh

Shtëpinë e shejtë ngulfatur ta kan
Me zotra të rremë ,sa neveri
Në sfond të zemrës terri i zi katran
Lëshohet ngadal e shpirtin mbyllë në robëri
Shpërngulu me të shpejtë,
pas Profetit vrapo

Braktise vendlindjen dhe pasurinë që s`ka vlerë
E verteta të pret,pa frikë ate e kërko
Pastrohu nga kotësirat,
I lirë do jeshë përherë

[toni007]

Udhës së lutjes

Në ujëvarën e devotshmërisë
Takoj zambakët e zemrës
Aromë lutjesh kundërmojnë
Dehin delltë e shpirtit
Në oazë përdëllimi

Në detin bilur të devotshmërisë
Takoj valët e zemrës
Frekuenca të ndjenjave subtile
Asociojnë mallin me pendimin
Bukurisë së faljes
Sexhde mallëngjimi

Në trotuarin e jetës
Takoj udhëtarët e dritës
Pran kohës së pendimit
Si re prej nuri e siluetë ylberi
Bartin barrën e lutjes
Që pret lindje të shpresës së re

[toni007]

VDEKJA ECËN NË HESHTJE E QETËSI

Me gjuhën e heshtjes
Vdekja përjetësisht na flet
E ne fare nuk e kuptojmë...
Pa dallim ngjyre e gjinie
Njësoj me vete merr shpirtra

Të zinj e të bardhë...
Shpirtzinj i merr në dhimbje e mundime
Dhe i vendosë nën pemën e Zakumit
E shoqëri u bëjnë djajtë me brirë...
Shpirtbardhë i merr me lehtësi

Të përcjellur me muzikën hyjnore të semas
E të mbështjellur me aromë lulesh
Të këputura nga kopshti i Edenit...
Lindja dhe vdekja shkruhen
Me shkronja të arta e të zeza

Nga vet dora e të Madhit Zot...
E mes tyre krijojnë harkun
E fillimit dhe mbarimit jetësor...
E vdekja ecën gjithmonë
Në heshtje e qetësi...

[toni007]

Zot i madh

Fjalët në fytin e tharë
Më mbetën pa i thënë...
Lumturinë e shpirtit
Ma vodhën ata

Të pashpirt...
Zot i Madh
Pash Madhërinë Tënde
Që ke Ti

Ndjenjat e mia shpirtërore
Vendosi në hapësirën Hyjnore
Bash aty ku engjëjt
pa ndërprerë TEKBIRIN zëshëm këndojnë...

[ILMGAP]

...Mendoj...


Buze liqenit rri e vetme
Dhe mendoj….
Jam vetem une,Zoti e qielli,
Dhe pres lindjene diellit,
Pres nje drite,nje drite qe do te
Ndricoje dhe shpirtin tim.
Jam e vetme ,dhe flas e flas
I drejtohem Krijuesit tim,
Atij I kerkoj shpetim.
Kerkoj nga Allahu udhezimin e Tij,
Per mua dhe gjith njerezine.
Shikoj te kaluaren dhe trishtohem
Gjej nje ruge pa zgjidhje,
Gjej vehten te hutuar
Nje tunnel te erret shoh tani,
aq sa me heret nuk e vereja
se rreth meje eshte nje ferr i zi..
Shejtani I mallkuar qofte ai,
qe njerezit nga rruga e Allahut i largon,
peshperitja e tij njerezit I mashtron,
gjerat e kesaj dynjaje ia zbukuron.

C’fare eshte e gjith kjo vuajtje e varferi ne kete popullsi???
(pergjigje)
Kjo ndodh nga veprat tona
Nga mekatet dhe mospendimi yne.

Isha dikur ne terrin e zi,
dikur isha sin je lule pa flete,
por,tani,une jam nje lule
Islami nje flete dhe qe tedy
bashke e bejme nje jete.



A e njeh kėtė njeri!?

O ti qė lexon kėto rreshta tė shkruar
Mos mendo se jam poet a prozator
Doja tė flisja pėr njeriun mė tė shquar
Por fjalėt e duhura nuk e di a do t'i gjej dot.



Doja tė flisja pėr njeriun mė tė madhė
Qė njerėzimi ka mundur tė shohė ndonjėherė
Tė them tė drejtėn, nuk ėshtė aq e lehtė
Tė cilėsosh njė njeri me kaq vlerė.



Mėshirė pėr njerėzimin ka qėnė ky njeri
Nga errėsirat e humbjes nė dritė i ka nxjerrė
Vulė e profetėve tė Allahut ai ka qėnė
Kėshtu qė me tė ėshtė mbyllur kjo derė.



Ai ėshtė i pari qė do t’i hapet varri
Ditėn kur njerėzit tė ringjallen dhe njėherė
Mėshirė do tė lusė pėr pasuesit e tij
Kush s'ka besuar nė tė do tė jetė i mjerė.



Nė ditėn e Gjykimit, kėtė ditė plot tmerrė
Askush veē tij nuk do tė dėgjohet
Lutjet mė tė bukura pėr Zotin do tė nxjerrė
Kur nėn Arshin e Tij do tė gjunjėzohet.



Ngrije kokėn- Allahu do t’i thotė
Kėrko dhe lutu se do tė dėgjohesh
Nė kėtė ditė tė madhe ti ke pozitė
Nė kėtė ditė tė vėshtirė ti do tė nderohesh.



Ai do tė trokasė nė dyert e Xhenetit
Menjėherė do t’i hapen plot respekt e nderė
Pėr pasuesit e tij ai ėshtė rezervuar
Pėr ata qė besuan e jo pėr tė tjerė.



Besoj o lexues se mund qė ta gjesh
Atė qė nė kėtė poezi kam cilėsuar
Ai ėshtė Muhamedi i dėrguari i Allahut
Ai ėshtė Muhamedi, njeriu mė i nderuar.



Eshte Drite e Zotit


Eshte Drite e Zotit

Rrugën na ndriçon,

Nga terri i kobshëm

Të gjithëve na shpëton.


Më e vleshmja dhuratë

Nga i madhi Perëndi,

Amanet i parë dhe i fundit

Për krijesën njeri.


Që nga hazreti Ademi

Njeri e pejgamber i parë,

Kjo e vërtetë nga All-llahu

Përherë është shpallë.


Sa herë që njeriu

Është tjetërsuar,

Pejgamberi i kohës

E ka udhëzuar.


E ka udhëzuar

Njeriun e shkretë,

N’udhëkryqe të jetës

Sa herë që ka mbetë.


Në formën e përsosur

Kjo Fe e Vërtetë,

Ju shpallë e plotësuar

Të Lavduarit-Muhammed.


Këtë e dëshmon Kur’ani

Fjala e Perëndisë,

Të vërtetën e plotësuar

Që ia shpalli njerëzisë.


Kush është besimtar

Le të jetë krenar,

Aq më tepër vlen

Kur t’jetë atdhetar…!


La ilahe il-lall-llah

Muhammedur-resul-ullah.

Fjala e dëshmisë

Shenjë e dashurisë.


Rreze e jetës

Thelb’i së Vërtetës.

Gur’i besës

Shkëndijë e shpresës.


Dritë e amshuar

Zjarr i pashuar

Gjurmë ndër shtigje

Urë ndër brigje.


Dy emra në fjali

Më e shtrenjta stoli.

La ilahe il-lall-llah

Muhammedur-resul-ull-llah.



I dashuri vëlla !
Ne nuk po dimë më se si të përgjigjemi sepse kemi haruar si pyetet.Nuk po e shohim më të vërtetën si qielli mbi det, sepse po shikojm pa menduar për syt, e syt shohin shumë por jo veten.

I dashuri vëlla!
Në mes te shkretëtirës është lodhur një deve duke mbartur uj mbi shpinë e po vdes nga etja.
Ndoshta, ndoshta edhe peshku do të vdiste sikur të ngopej me uj,e uji lag gjithcka përvec vetes.

I dashuri vëlla!
Kam qeshur pa e kuptuar pse erdha në këtë botë duke qarë.Kam qarë pa e kuptuar pse kam qeshur sy mbyllur në djep.E dua dhimbjen që më zgjoi nga gjumi i jetës.I asaj jete që nuk do të doja të ishte e imja.Sepse kafazi sado që të jetë i gjërë,prap kafaz është.

I dashuri vëlla!
Duke u mahnitur se i dallojmë të gjitha ngjyrat,haruam të mendojmë për dritën që na mundësoi dallimin.
Në rrugën e pishtarit ndricues ka dritë për të gjithë ata që nuk i mbyllin sytë para saj.
Dritës nuk i duhet dikush të dëshmon se ajo egziston,sepse ajo vet dëshmon për veten.
Prandaj ka kohë që kemi haruar të përgjigjemi,sepse kemi haruar që cdo pyetje ka mbrenda edhe përgjigjen.

I dashuri vëlla!
Nëse jeton si ishull në mes shkretëtirës,në mes të detit pa anë,një ditë do të vijn anijet të zbarkohen tek ti,sepse nuk kanë ku tjetër.
Në rrugën e jetës mund të ecin mirë vetëm ata që din ku shkojnë.Ata që nuk din të ngrohen digjen,digjen pa menduar se zjarri djeg gjithcka përvec vetes.

I dashuri vëlla!
Duhet ta pranosh,duhet ta pranosh se je i padishëm,se padituria është sëmundje pa dhimbje.Por,më e dhembëshmja duhet te shkurorzohesh tri herë nga kjo botë për ta kuptuar se kjo i ngjan një plage.Një plage e cila është fshëhur nën vellën e nusërisë.

I dashuri vëlla!
Kur ndjehesh i vetmuar mes qieelit dhe tokës mendo,mendo si ndjehen qielli dhe toka që të kan në mes.Toka sështë e jotja por ti,ti je nga toka.
Prandaj thuaj ballit,thuaj ballit le ta puth tokën.E atëherë,atëherë do ta ndjesh dashurinë e qiellit.

I dashuri vëlla!
Nëse mendja nuk mund ta qetësoj zemrën,atëherë thuaj zemrës ta qetësoj mendjen.Sepse at që e kërkon mendja e gjen zemra.
Të gjitha vitet që shkuan i takojnë vdekjes,cdo perëndim i diellit është lindja e tij.
Nëse nuk do që të humbasësh kohën atëherë lutju,lutju Atij që është betuar në të.
O Zot më jep aq mend ta kuptoj sa i pamend që jam,më jep aq dije ta kuptoj sa i padijshëm që jam,më jep aq forcë ta kuptoj sa i pafuqishëm që jam.
E kur të ngadhnjej mbi tokë,më bëj të mos haroj se prap do të bëhem tokë.
O Zot unë që të kam vetëm Ty,i shikoj me dhimbje,i shikoj me dhimbje të gjith ata që kanë përvec Teje cdo gjë.E c’farë mund të ketë përvec Teje,c’farë?,C’far mund të ketë përvec Teje o Zot ???....




KAPITENI I KUJTIMEVE TE MIJA

Syte e perlotur me zemer te keputur,
Marshoja drejt humneres qe hapej sa me shume.
Se kuptoja cka doja, gjithcka ishte e pakuptim,
Nje gje ne tru me pelciste e nuk kisha kthim.
Por cfare kethimi nuk mund te kuptoja.
Nje dite prej diteve ia nisa te mendoja,e cka eshte me mua.

Sa ndjenje e bukur,
Nje mesnate mu kujtua,se ku mund te kthehem.
Ai ishte kthimi me nje pendim te sinqerte tek Allahu im.
Ndjeja nje knaqesi, sa doja te dilja ne nje hapesir,
Qe te me shoh cdo kush se cfare kenaqsie po shijoja,
Doja te bertisja me nje ze te larte e te deshmoja
Me tere zerin tim qe e posedoj, e te them:
Me BESO SA TE DUA , ALLAHU IM NUK KA MASE.

Me syte e mbyllur te lundroje ne detin e pafunde,
Dua qe Ti te jeshe kapiteni i jetes sime,
Te me endesh ane e mbane detit te pafunde,
Te ushqehem me kenaqsit e Tua, e te rrezitam me miresite e Tua.

Te ngrohi shpirtin e ndjenjave te mia,
Dua qe kurre te mos ndalem, te eci duke u lodhur,
Te kerkoj ate, ate qe e dine se sa e dua ,
Ai eshte qe Ti na e ke premtuar xhennetin
Per te cilin shume jam permalluar.



Ku je o bir ?


Ku je ti ëndërr e mërguar
në ç’skuta ke ndaluar vallë
A gjete dot ç’kishe kërkuar
atje ku je a ndjehet mall?



Me krahët e shpresës fluturove
zemra e vuajtur nuk njohu frikë
Lotin dhe syrit s’ia tregove
Dhimbja në shpirt filloj të mbijw.


Kaloi një vit, dy, tre, sot katër
E minuti i pritjes kaq ngadalë shkon
Nëna që le të re, të qeshur
Mbi flokët e saj sot ka rënë borë.



çdo dallëndyshe që shikon
është syri im bir, të kërkon
çdo pikë shiu që bie mbi qerpik
është loti i mallit që më zhurit.



Ku je ti lulja e gëzimit
Ku je, o prehja e shpirtit tim
Sa larg ke shkuar që dot s’më flet
Vetëm një fjalë qoftë keq a mirë?!



Në ke gabuar e sot ndien turp
E dot s’ma thua jeta ime
Dije se pritja pa përgjigje
Rëndon sa bota mbi zemrën time.



Gjithë pasuria e kësaj bote
Nuk vlen për zemrën e një nëne
Gjithçka që kisha do ta shpenzoja
Të shihja një herë fytyrën tënde.


Të puthja duart, ball, sy e gushë
Të përkëdhelja flokët e zesw
Të ngopem një herë me erën tënde
Të të ndiej pranë pastaj të vdes!



Letër natën e ekzekutimit

Prindër të mi, këtë letër e shkruaj me dorën time
Kurse litari dhe xhelati janë në pritje
Ua dërgoj nga qelia ime e mbyllur
E rrethuar me mure nga guri
Edhe këtë natë do ta jetoj
E ndjej se errësira e saj po më qefinos
Edhe kjo natë do të kaloj, nuk dyshoj
E pastaj kufomën time do ta bartni
Nata rreth meje është e qetë
Kujtimet më kalojnë nëpër mend
Dhimbja ime më mundon
Qetësinë e kërkoj në leximin e ca ajeteve nga Kur'ani
Fëmijërinë dhe rininë time e jetova me iman
e ëmbëlsinë imanit po e shijoj në fund
Qetësinë e prish tingëllima e zingjirëve
Kur të burgosurit i lëvizin zingjirët
Roja pas çdo periudhe të shkurtër
më vëzhgon me shikim të shejtanit…
Nga vrima e derës shikon gjahun e tij
e pastaj kthehet në dhomën e tij!
Unë nuk mllefosem ndaj tij…
?'farë ka bërë që ta urrej?
Ka sjellje të mirë, si ti, o babi im!
Nuk tregon armiqësi ndaj meje
Por, nëse nuk më vëzhgon një çast
Idhëtinë e privimit e shijon familja e tij
?shtë i pashëm, përveç sjelljes që ka,
po të ishte poet si unë, ndoshta do më kujtonte në vargje
Apo kur kthehet te fëmjët e tij
i kujtohem e më qanë pranë fëmijëve
Aty në mur kam një dritare, në të shoh jetën
?shtë e mbyllur me grila të hekurit
Sa shumë shikoja nga ajo dritare
Mendoja në revolucionarët, një keqardhje më zgjoi
E shoh heshtjen, sikur avull ma përshkruan
Atë që vlon në zemrat e njerëzve
Të njëjtën e ndjejnë të gjithë ata njerëz
edhe nëse e fshehin, dhe vdekja ishte në diturinë time
Në mendjen time sillet…
?'farë të mashtroi në atë revolucion të papjekur?
?farë do të dëmtonte po të heshtje?!
Më vie keq, e unë ngutem keqardhjen ta fshehi…
Gjaku im do të rrjedhë e do të shuaj
Atë që është ndezur në veten time
Zemra ime, që qarkullon gjakun
Nesër do të ndalet nga trokitjet e saj!
Padrejtësia mbetet, do të vazhdojë rrugën
Vdekja dhe flijimi im nuk do të thejnë prangat e saj
Karavani i padrejtësisë do të ecë
Delja që po shkëputet nga tufa, nuk e dëmton!
Këtë ma thotë vetja ime për një çast
Kur mërzitet për trupin tim të gjorë
Pastaj më thotë:
Jeta është për një qëllim më të lartë
Se t'i duartrokitësh padrejtësisë
Fryma yte e lirë edhe nëse ndalet, aroma e saj
do të vazhdojë të zhvilloj të kuptuarit
Varrët tua nën kamxhikun e kriminelëve
Janë buzëqeshjet e agimit, frikësohet krimi nga ato!
Loti i të burgosurit atje në zingjirë
Dhe gjaku i shehidit këtu, do të takohen!
Derisa kodrinat të mbushen nga gjaku dhe loti
E mos të mbetet nga rezistenca
Përveç vërshimës së gjakut dhe lotëve në luginë,
Ka prej fortunave që errëra e saj vie pas qetësisë së kodrinave
Edhe goditjet e zjarrit në thellësinë e tokës
Dëmtojnë kraterin e fortë të vullkanit
Pas pikimit të pikave, rrjedhë procka
E pas saj vie vërshima që vërshon
Vërshon, e çrrënjos tagutët
?shtë më e fuqishme se padrejtësia dhe sulltani
Nuk e di a do të përmendet tregimi im
apo do ta mbulojë errësira e harresës?
Jo, nuk e di, në historinë tonë do të trajtohem
si tradhëtar apo shkatërrues i idhujve?
Ajo që di unë, është se nuk mundem
të gëlltis nënçmimin nga gota e poshtërsisë
Sikur në rezistencën time mos të kërkoja
përveç dritës për umetin tim, do të më mjaftonte!
Dëshiroja jetë të ndershmme, pa pranga
pa terror, pa frikë dhe nënçmim të njeriut.
Nëse vdes, vdes duke bartur krenarinë time
gjaku i të lirëve qarkullon në trupin tim.
Prindër të mi, kur të del mëngjesi
e Dielli të shëndrit çdo vend
E zogu të pres në degët e trungut
një ditë të re, e të kthjellët me gjelbërim
E të dëgjoni zërin e shpresës që del
nga goja e shitësit të qumështit në mëngjes
E të trokas shitësi derën tonë, si çdo ditë,
atëherë derën e qelisë sime e trokasin dy xhandarë
E pas disa çasteve do të jem
i varrur në litarin e lidhur për trau!
Le të jetë ngushëllim për ty, o babi im!
Se litari nuk është prodhuar në këtë vend!
?shtë përgatitur në një vend të civilizimit
Nga atje ku përhapet shkëndija e shkencës
Kështu së paku pretendojnë! E pastaj është sjellur
në vendim tim të plagosur, nga ndihmësit e tyre!
Unë nuk dua që ti të jetosh i pashpresë
Në dhimbje, brenga dhe kujtime
Sepse djali yt i prangosur tërhiqet
i lidhur drejt vdekjes, i pafajshëm
Kujtoi tregimet e fëmijërisë sime
Kur më mësoje të dua vendlindjen time…
Kur të dëgjosh zërin e nënës sime si qanë
Në errësirën e natës, e qanë rininë time
Dhe mbulon brengat në thellësinë e saj
dhe dhimbjet nga fqinjët tanë
Kërko nga ajo që të më falë
sepse nuk kërkoj nga ajo, vetëm të më falë!
Ende e dëgjoj zërin e fjalëve të saj
që mi thoshte me mëshirë dhe mallëngjim
Biri im, unë jam e sëmurë
nuk mund t'u përballoj brengave!
Ma gëzo zemrën time, mos refuzo,
martohu, dhe merr një vajzë të ndershme!
Kjo ishte aspirata e saj që kishte
sa shpresë të mirë që shpresonte!
Tani nuk e di si do ta kalojnë netët
pas vdekjes sime, me çfarë mallëngjimesh?!
Këtë ta shkruaj ty, o babi im!
Tani kjo ishte ajo që sillej në mendjen time…
Por, kur do të përhapet drita
e të shkatërrohet ligji i hajdutëve!
Do të më kujtoj e do të vlerësoj aspiratën time,
në vendim tim, ai që ishte mik i dëshirës sime!
Atje nën hijen e drejtësisë takohemi,
ku gjykimi dhe peshorja janë të shenjta



MOTRA IME FISNIKE

Motra ime, vajza e nënës fisnike,
ruaje nderin, e bëhu besnike.

Mbroje moralin si vajzë fetare,
se femra pa to nuk vlen fare.

Ajo është caktuar për burrin e vet,
duhet të mbrohet si letër sekret.

Në qoftë se do të jetosh rehat e qetë,
asnjëherë natën mos shko diku vetë.

Fatkeqësisht të tjerët ua kanë ekspozuar,
ke marrë pa zgjedhur dhe i ke huazuar.

Veshu e mbathu si vajzë besimtare,
dhe nëpër rrugë bëhu këshilltare.

Gjendja shprehjet i argumenton,
se vetëm fjala kudo nuk ndikon.

Kujtoje mirë punën që po bën,
duhet ta mendosh se ku ajo të çon.

Duhet të adhurosh Krijuesin tënd,
se nuk je e krijuar nga tjetërkënd.

O motra ime bëhu shembullore,
mos u përul si disa shërbëtore.

Femrat All-llahu nuk i ka burgosur,
por me mbulesën e tyre i ka përsosur.

Ai shumë më mirë i di nevojat e saj,
vajza të mos mbesë asnjëherë ndër faj.

Mosmbulesa e femrave për kohën e tashme,
është një armë e mirë forcave të jashtme.

Ata ta hoqën formën që ke pasur,
ke marrë pa zgjedhur atë që ke hasur.

Nën maskën e kulturës femrën e abuzojnë,
me femrat tona ne fort po na lëndojnë.

Për stërgjyshërit tuaj lexo historinë,
çfarë ka qenë namusi për shqiptarinë.

Duke patur shansin ta fitosh xhennetin,
mos të të bëjnë tradhtarët dru për xhehennemin.

Mëshira e Allahut të dhuroi çdo gjë,
sepse ti përpara nuk ke qenë asgjë.

Motra fisnike ke shans sa je gjallë,
të ikën nga dora kur të mblojnë me zallë.

O vajza besimtare dhe nëna fisnike,
mbroje fenë tënde dhe bëhu besnike.


Ne jemi musliman

Ne jemi musliman dhe mesojm kuran,
dita e shen valentinit per neve esht haram.
Edhe festat tjera nuk ben ti festojm,
Pejgamberi i dashur keshtu na tregoi .

Lut Allahun ti qe te udhzon ,
e mos rri pa dije e pa iman .
Allahu neve na krioi t' na shikoj ,
a e adhurojm ate a idhujve ndihm ju kerkojm.

Muhamedi a.s na ka then ,
pas synetit tim kush do qe shkon ,
aj Xhenetin do ta fiton .




Poema e besimit


Do të falenderoj Zotin me bindje e adhurim
Duke renditur si gjerdan të vetmin besim.

Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Tij
Përjetësisht i Fuqizuar, i Vetëm që në hershmëri.

Ai është i Pari, Nismëtari pa fillim
Asgjë s’ka pas Tij, i Vetëm në Lartësim.

Dëgjues, Shikues, i Gjithëditur e Folës
I Plotfuqishëm t’i kthejë botrat, siç qe dhe Krijonjës.

Dëshirues, në kohën e tyre krijesat i deshi
I Plotfuqishëm, me themel vendosi çka deshi.

I Adhuruari mbi Arshin e qiellit ka qëndruar
Nga krijesat e Tij është i Ndarë, i Veçuar.

Gjithësia është e krijuar dhe Zoti im Krijues
Edhe para saj ka qenë Krijues e Zotërues.

Asgjë si përngjet Allahut, të ngjashëm s’ka me Të
I Lartë është Zoti ynë, i Veçantë nga çdo gjë.

Kush thotë se sheh Zotin në këtë botë
Ai është mohues, teprues dhe kokëfortë.

Librat e Allahut ka kundërshtuar e ata që janë dërguar
Nga Ligji i shenjtë i Zotit është shmangur e larguar.

Është prej atyre që për ta Zoti ynë ka thënë
Në ditën e Gjykimit të nxirë në fytyrë do të jenë.

Do ta shohin Atë, robërit e Tij në xhenete
Siç është saktësuar në lajme me senede.

Kuranin të zbritur nga Zoti e besojmë ne,
Që Muhamedit, Xhibrili ia solli përmbi dh .è

Si shpallje Kuranin atij ia zbriti
Lum ai që udhëzim nga Allahu e priti.

Fjalë e shenjtë e zbritur prej Allahut të Madhëruar
Me urdhërime, ndalime e argumente përforcuar.

Fjala e Zotit të botëve është reale, e vërtetë
Kush dyshon në të ka mëkatuar e humbur përjetë.

Prej Tij filloi si Fjalë dhe se ai padyshim
Te Folësi do kthehet siç qe dhe në fillim.

Në zbritjen e tij kush dyshon, besim nuk ka
Me kokëfortësi e ka tepruar, kush në të shton diçka.

Kush thotë se Fjala e Zotit tonë është e krijuar
me injorancë kundështon shumicën duke përgënjeshtruar.

I besojmë të gjithë librat që kanë qenë para tij
Ndërmjet të dërguarve nuk bëjmë padrejtësi.



Besimi ynë është fjalë, vepër e qëllim
shtohet me dovotshmëri dhe pakësohet me kundërshtim.

As rrugën e përngjasimit s’e pranojmë si parim
as metodën e deformimit s’e marrim si drejtim.

Por me Kuran orientojmë dhe jemi udhëzuar
I fituar është ai që me Kuran është drejtuar.

Besojmë se e mira dhe keqja në tërësi
Për njeriun janë caktuar nga i Madhi Perëndi

Atë që e deshi Zoti i Arshit, ashtu ndodhi
Dhe atë që s’e deshi në këtë botë s’e solli.

Besojmë se vdekja është e vërtetë
Edhe pas ringjalljes ka një tjetër jetë.

I vërtetë është dënimi i varrit dhe ai do të ndodhë
Mbi trupin dhe shpirtin aty ku është varrosë.

Të shoqëruar së bashku Munkeri dhe Nekiri
Të dy robin do ta pyesin të ulur brenda te varri.

Peshorja e Zotit tim dhe ura janë realitet
Më kot s’janë krijuar një ferr dhe një xhenet.

Llogaria e krijesave është e përgatitur, e vërtetë
Ashtu siç në Kuran ka njoftuar për të Zoti Vetë.

Edhe hauzi i të Dërguarit të Zotit është i vërtetë, i ëmbëlsuar
Allahu me ujë të ftohtë për Muhamedin e ka posaçëruar.

Të gjithë besimtarët ujin e tij do të shijojnë
Atyre që do t'u jepet etje më s'do përjetojnë.

Sa numri i yjeve janë enët, dhe gjërësia e tij
Nga Basra në San'a përcaktuar si largësi.

I Dërguari i Allahut është më i miri që ka ekzistuar
Prej bijve të Ademit mbi tokë që ka kaluar.

Si mëshirë Zoti i qiejve atë e ka dërguar
Te dy më të rëndësishmit për t'i udhëzuar.

Natën ka ecur, për në Arsh është ngritur,
Sa dy harqe atij i është afruar duke u ngjitur.

Me fjalën e tij Zoti ynë Musain e ka dalluar
Mbi Tur e ka thirrur e Musai thirrjen ka dëgjuar.

Çdo profeti nga një mrekulli Zoti i ka dhuruar,
Muhamedin, Zoti im me Kuran e ka veçuar.

Të ndërmjetësojë në vendtubim atë e ka lejuar
Siç tregon hadithi në dy librat e saktë i vërtetuar.

Kush dyshon në të s'do të jetë pjesë e tij
E ai që do të ndërmjetësohet ka arritur sukses e lumturi.

Pas Muhamedit do të ndërmjetësojë çdo i dërguar
Për atë që këtu jetoi dhe vdiq, Zotin duke e njësuar.

Përveç idhujtarisë çdo mëkat atij që do ia fal Zoti im
Dhe çdo besimtar nga një mohues do të ketë si flijim.

Nuk do të mbesë në zjarrin e skëterrës asnjë monoteist
Dhe sikur të ketë vrarë njeriun e ndaluar qëllimisht.

Dëshmoj se Allahu të Dërguarin e Tij e ka ndihmuar,
Me shokë të sinqertë, të pastër e të përkushtuar.

Pas profetëve ata janë më të mirët që Allahu ka krijuar,
Është udhëzuar në fe çdokush që rrugën e tyre ka pasuar.

Pas profetit Muhamed, prej tyre ka qenë më i miri
Ebu Bekër es Sidiku, bujari dhe zemërdëliri.

Në çdo fjalë Mustafanë e vërtetoi
I pari që e përkrahu dhe e besoi.

Ditën e shpellës plot dëshirë veten e tij sakrifikoi,
Të gjithë pasurinë e tij për të e shpenzoi.

Pas tij është Faruku, vlera e të cilit s’duhet harruar,
Për Islamin ka qenë kështjellë e fortifikuar.

Me forcën e shpatës ai i çliroi,
Shumë vende muslimane i lehtësoi.

E shfaqi fenë e Allahut pas fshehtësisë,
E fiku njëherë e përgjithmonë zjarrin e idhujtarisë.

Uthmani, posedues i dy dritave ka vdekur duke agjëruar,
Gjithë jetën duke u falur e lexuar Kuran natën e ka kaluar.

E përgatiti ushtrinë e vobektë atë ditë me tërë pasurinë,
Ia zgjeroi të Zgjedhurit dhe shokëve të tij xhaminë.

Me të majtën e vet Mustafai dha besën në vend të tij
në marrëveshjen e Riduanit vërtetuar me dëshmi.

Mos harro dhëndërrin e Mustafait, djalin e xhaxhait të tij
I cili ka qenë gur themeltar në shkenca dhe zotëri.

Me dëshirë për të dërguarin e Allahut veten sakrifikoi
në shtrat të Pejgamberit u shtri, natën kur ai emigroi.

Për këdo që Profeti të jetë mik i parë
edhe Aliu për të bëhet mik dhe “shpëtimtar”.

Prej të përgëzuarve është Talha, Zubejri dhe Sadi,
i gëzuar e i lumtur me ta po kështu edhe Seidi.

Duke shpenzuar e jepte pasurinë Ibnu Aufi,
besnik dhe përkrahës ka qenë Ibnu Xherrahi.

As shokët dhe familja e tij s'duhen harruar
as ensarët e tabiinët e udhëzuar.

Të gjithë ata Allahu i ka lavdëruar
E më pas i Dërguari lëvdatat ka përforcuar.

Mos u bë prej refuzuesve që e tepruan
Mjerë për ato krijesa që rrugën e tyre pasuan.

Për konfliktin e sahabëve rrimë në heshtje
Ajo që ndodhi tek ata, ishte vetëm përpjekje.

Jo vetëm të vrarët, saktësisht, siç është treguar
Por edhe vrasësit e tyre në xhenet kanë për të qëndruar.

Ky është besimi i imamit tonë Shafiut
Malikut, Numanit dhe Ahmed Hambeliut.

Besimtar është ai që të gjitha këto i ka besuar
Kush devijon nga kjo, vetëm se ka kundërshtuar.



Me Rrespekt : ILMGAP

[toni007]

Jam mysliman

Hidhërimi i kthyer në gëzim,
Kur për cdo cast të pres ty ,
O gëzim,
Deri në fund i lirë…
Isa a.s. lindi mrekulli,
Që të mësosh o musliman mbi gjithësinë,
Mos harro dashurinë e All-llahut,
Që i`a dhuroi qenies njeri...
Jemi musliman dhe All-llahu pranon pendimin,
Nuk ka Zot tjetër pos Tij,
Gjithë cka shohim është krijim i Tij,
E mbi krijesat medito o njeri…


O All-llah i gjithësisë,
Bekoje Isën dhe familjen e tij,
Muhammedin me gjithë gjithësinë,
Nuhun, Jahjan e gjithë karavanin e mirësisë...
Dërgo Mëshirë mbi popullin tim,
Që një ditë Kosova ta shoh pavarsinë,
Të lirohet nga prangat e kishës së Serbisë,
Dhe në fund t`i kthehet Perëndisë…

[Dritë]

Esselamu aleikum toni007

Sinqerisht jam pozitivisht e befasuar me temen dhe poezite qe ke sjell. E kete ta them sepse para ca kohesh pata lexuar nje teme tjeter qe kishe hapur: Kliko ketu!

Cfar ndryshimi!

Nejse...


Poezite vete i ke shkruar? Nese jo do te ishte mire ta shkruajsh edhe emrin e autorit, mos harroni se duhet ta rrespektoni autorsine.


Selam

[toni007]

Esselamu aleikum toni007

Sinqerisht jam pozitivisht e befasuar me temen dhe poezite qe ke sjell. E kete ta them sepse para ca kohesh pata lexuar nje teme tjeter qe kishe hapur: Kliko ketu!

Cfar ndryshimi!

Nejse...


Poezite vete i ke shkruar? Nese jo do te ishte mire ta shkruajsh edhe emrin e autorit, mos harroni se duhet ta rrespektoni autorsine.


Selam

DO MUNDOHEM...teme qe kisha apur me pare ska te beje me besimin personal fetar por thjeshte i referohej nje vertetie qe shohim neper europe!!!resp

[fisniku-student]

Lol nje hetim ne Procedur Sumare

A eshte e vertetë qe ti ke ndihmuar Gjergjpresheven ne temat qe hapte me Foto Ofenduese ,kunder Muhamedit a.s.

Lol nuk genjeva ne kete rast ,sepse kam shikuar fotot qe ke sjellur ne at teme dhe besa me sa me kujtohen kan qen dy foto.

Tash ,si ka mundesi qe te pershkruhet nje kontradite e tille ,jeni dy persona me fe te ndryshme apo kemi te bejme me rast te dyshimt ketu.

kalo mire