DASHURIA NDAJ ARMIQEVE - Urdher i Krishti!!!

[Rroni01]

Kemi nevoje te jemi te Krishtit.

... nuk eshte lehte, por nuk eshte edhe e pamundur!

DASHURIA NDAJ ARMIKUT

“Ti duash miqët, atë e bëjnë të gjithë, kurse, ti duash armiqët, atë e bëjnë vetëm të krishterët”. Kjo pra, në shiqim të parë është dhe mund të sintetizohet i tërë Ungjilli i Krishtit: kështu i tërë Ligji sintetizohet në urdhërin e dashurisë të Zotit dhe të afërmit.

“Ti duash miqët, atë e bëjnë të gjithë, kurse, ti duash armiqët, atë e bëjnë vetëm të krishterët”. Këto janë fjalët e Tertulianit (ad Scapulam 1,3), të cilat dëshirojnë të shprehin dallimin e krishterëve, ku e japin kuptimin e vërtetë mbi dashurinë ndaj armiqëve. Kjo shprehet porsi një e vërtetë mbi urdhërin e dashurisë të Zotit de të afërmit (Marku 12,28-33; Letra Romakëve 13, 8-10; e Jakobit 2,8), jeta simbas Ungjillit e gjenë përmushjën e vet në fjalët e në gjestet e Krishtit të cilat na udhëheqin në dashurinë ndaj armiqëve horizontin e së jetuarit të krishterë.
Thotë prandaj Krishti: 27 “Por po ju them juve që më dëgjoni: ‘Duajini armiqtë tuaj, bëjuni mirë atyre që ju urrejnë,
28 bekojini ata që ju mallkojnë, lutuni për ata që dijekeqas ju mundojnë’. (Luka 6,27; Luka 6,28.29.35; Mateu 5,43-48) dhe gjatë gjithë jetës së vet – gjer në momentin e larjës së këmbëve edhe te Judës Iskariot, ai i cili u bë armiku i tijë; gjer në kryq, vendi i shprehjës së dashurisë “gjer ne fund” për të vetët (Gjoni 13,1); gjer në lutjën për armiqët dhe gjaksorët e vet, ata të cilët e gozhduan (Luka 23,33-34) – të gjitha këto të pritura, prandaj një dashuri e pa kondicionuar për armiqët e vet.
I krishteri, i thirrur që të ketë ndjenja, të mendojë dhe të jetojë vullnetin e Krishtit, e gjenë vetën në gadishmëri gjithmonë të ballafaqohet me këtë nevojë, ti dojë armiqët e vet!
Por, duhet të pyetemi: a është realisht e mundur të duhën armiqët, të duhen kurë shprehet ashpërsia e tyrë armiqësore, urrejtja e tijë gjakësorë dhe kundërshtare? Në mënyrë humane a është e mudur një sjellje e jona paqësore ndaj skandalit të tyre?
Përvoja pra na shpallë dhe na e shprehë vrullin për një dashuri apsolute ndaj Zotit e kështu edhe ndaj armikut duke na e ndalur keqëbërjen tonë dhe duke na bërë të paaftë për tia kthyer me te keq armikut, dhe shëndërrimi ynë apo transformimi i ynë na bënë që të mbizotrojë dashuria në në më frymëzimin e Hyjit kështu që mos të reagojmë në armiqësinë e tijë.
Ndoshta kjo është një veprim i parë, dhe në mënyrë humane edhe themelorë, moment i ecjes sonë kah dashuria ndaj armikut.
Mbi këto, i krishteri është i udhëhequr nga Ungjilli për ta parë ne vetvete armikun të cilin Zoti e don dhe për të cilin edhe Krishti ka vdekur: kjo është përvoja e fesë bazë nga e cila lindë një itinerarë shpirtërorë i cili shpien dhe qon në dashuri për armikun! Shkruan shën Pali: “8 Por Hyji e dëftoi dashurinë e vet kundrejt nesh kështu: ndërsa ne ende ishim mëkatarë, Krishti vdiq për ne. 9 E pasi tani ne jemi të shfajësuar me anë të gjakut të tij, është më se e sigurt se ai do të na shpëtojë nga dënimi. 10 Pra, në qoftë se u pajtuam me Hyjin në saje të vdekjes së Birit të tij kur ende ishim armiqtë e tij, sa me më shumë arsye, njëherë të pajtuar, do të shëlbohemi me anë të jetës së tij!” (Romakëve 5,8-10).
Pra, kjo përvojë e besimit na nxitë të kemi përparim në një pjekuri humane e cila na qon të kemi një sens dhe arsye pozitive ndaj tjetrit, pra, kapacitetin e takimit, e ralacionit dhe kështu të dashurisë.
Që nga Beslidhja e Vjetër, kur ftohet izraeliti që ta duajë të afërmin e vet porsi vetvetën, e propozin një lloj ecjeje: “17 Mos e urre në zemrën tënde vëllanë tënd. E ke detyrë ta qortosh bashkëvendasin, të mos kesh pjesë në mëkatin e tij. 18 Mos u hakmerr as mos ushqe hidhërim ndaj bijve të popullit tënd. Duaje të afërmin tënd porsi vetveten. Unë jam Zoti.” (Levitiku 19,17-18)
Mbi të gjitha është kërkesa e pranimit të fesë në atë që është Zotëri, kështu pra izraeliti është i thirrur të mos aftësohet në sentimentet e urrejtjës (qëndrim negativ), mandej të korrigjohet ai i cili bënë keq (qëndrim pozitiv).
Në dashuri arrihet më anë të një ecjeje, me anë të një ushtrimi dhe bindjeje.
Dashuria nuk mund të jetë spontane: ajo kërkon disciplinë, përvujtëri, shpesh kundër instinkteve mllefit dhe kundër tundimit të urrejtjes. Kështu arrihet tëk përgjegjësia e atij që ka guxim të pranojë dhe të jepë korigjjim vëllazërorë duke qortuar “në mënyrë konstruktive” të keqën e bërë nga të tjerët.
Dashuria ndaj armikut nuk duhet përzier me shoqërine me mëkatarë! Prandaj, pikërisht liria e atij që dinë të korigjojë dhe të qortojë atë që bënë keq, lindë nga thellësia e besimit dhe nga një dashuri për Zotin që janë të domosdoshmë për dashuri për armikun. Ai i cili nuk ruan hidhërim dhe nuk hakmerret, por e korigjonë vëllanë apo të afërmin, dhe kështu është në gjendje të falë; falja ësthë misterioze – një fshehtësi e një pjekurie të fesë dhe të dashurisë për atë që është ofenduar ai zgjedhë lirisht të lëshojë të drejtën e vet në krahasim me atë i cili ka shkelur të drejtat e shenjta. Ai i cili falë, sakrificon një raport juridik në favor të një raporti të Hirit! Edhe vet Krishti, kur kërkonë të duhen armiqët, e bënë besimtarin me një tension, i cili është në ecje të mbarë.
Prandaj, jepë forcë për tu tejkaluar serish ligji i hakmarrjës, pra, tundimi për tu kthyer e keqja me të keqe, për atë që ka pësuar, besimtari duhet të rikthehet dhe jo të kthehet nga e keqja me të keqe, dhe të kontrapozicionohet më një pasivitet ndaj të keqës me aktivitet të mirë, duke patur shpresë në Zotin i cili është i vetmi Shpëtimtarë dhe Gjykatës i zemrave dhe i veprave të njerëzve.
Kështu, të udhehequr dhe të frymëzuar nga armiku i cili është miku dhe mësues (na shtynë të sillemi mirë ndaj tijë) i joni, ai i cili mund të na zbulojë atë që kemi në zemër dhe ajo që nuk del në sipërfaqë kur jemi në raporte të mira me te tjerët, besimtarët të krishterë mund të ndëgjojnë fjalët e Jezu Krishtit të cilat THËRRASIN që të kthejmë edhe faqën tjetër, që ti lëmë edhe rrobat tona atyre që rrembejnë dhe vjedhin...
Po pse, e tërë kjo ësthë e mundur dhe është e domosdoshme ajo që gjithomnë fjalët e Ungjillit afër urdhërit të duhen armiqët, pra edhe lutja ndaj persekutorëve, poashtu edhe lutja ndaj kundërshtarëve: “44 E unë po ju them: Duajini armiqtë tuaj, lutuni për ata që ju salvojnë, 45 për t’u bërë bijtë e Atit tuaj që është në qiell, sepse Ai bën të lindë dielli i tij mbi të këqijtë e mbi të mirët e të bjerë shi për të drejtët e për të padrejtët. 46 Sepse, po qe se i doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi meritoni? Pse a nuk bëjnë kaq edhe tagrambledhësit? 47 E nëse i përshëndetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë të njëjtën gjë edhe paganët? 48 Jini, pra të përkryer siç është i përkryer edhe Ati juaj që është në qiell!” (Mateu 5,44-48).
Në qoftë se nuk afrohet i afërmi – në mënyrë të posaqme i afërmi i cili është bërë armik i yni, i cili kundërshtohet, ai i cili shpif dhe gënjenë, ai i cili urrenë – në lutje, kështu duhet të mësohemi ta shohim më sytë e Zotit, në misterin e personit të tijë dhe të thirrjës së tij, nuk mund të arrihet askurrë që ta duam!
Por, duhet të jetë e kjartë që dashuria ndaj armikut është rast dhe qëllim i një thirrjeje të thellë të besimit dhe fesë në Zotin, dhe është “inteligjencë e madhe e zemrës”, të një pasurie të brendshme, të një Dashurie të madhe ndaj Zotit, dhe jo vetëm, i një vullneti të thjesht njerzorë.

Me ndihmën e Zotit armiqët zbuten dhe do të na duan, porsi i dojmë ne, të Krishtit.

[refet]

luka 12;49-53 : ERDHA TA SJEL ZJAR MBI TOKE ............... MOS MENDONI SE ERDHA TE SJEL PAQEN MBI TOKE.NUK ERDHA TA SJEL PAQQEN POR SHPATEN SEPSE ERDHA TA NDAJ ............: a per kte dashuri e ke fjalen roni1?

[Gordon Freeman]

luka 12;49-53 : ERDHA TA SJEL ZJAR MBI TOKE ............... MOS MENDONI SE ERDHA TE SJEL PAQEN MBI TOKE.NUK ERDHA TA SJEL PAQQEN POR SHPATEN SEPSE ERDHA TA NDAJ ............: a per kte dashuri e ke fjalen roni1?

I lexon tona pikat e sheh per shka e ka pas fjalen!

``Unë erdha të hedh zjarr mbi tokë dhe sa dëshiroj që ai të ishte tashmë i ndezur.


50 Tani unë kam një pagëzim me të cilën duhet të pagëzohem dhe jam në ankth deri sa të kryhet.


51 A kujtoni se erdha të sjell paqen mbi tokë? Jo, po ju them, por më shumë përçarjen;


52 sepse, tash e tutje, pesë veta në një shtëpi do të jenë të ndarë: tre kundër dyve dhe dy kundër treve.


53 Babai do të ndahet kundër të birit, dhe i biri kundër babait; nëna kundër së bijës dhe e bija kundër nënës; vjehrra kundër nuses së saj dhe nusja kundër vjehrrës së vet``.


54 Atëherë ai u tha akoma turmave: ``Kur ju shihni një re që ngrihet nga perëndimi menjëherë thoni: "Do të vijë shiu", dhe ashtu ndodh;


55 përkundrazi, kur fryn juga, ju thoni: "Do të bëjë vapë", dhe ashtu ndodh.


56 Hipokritë! Ju dini të dalloni dukurinë e qiellit dhe të tokës, por vallë si nuk dini ta dalloni këtë kohë?


57 Dhe përse nuk gjykoni nga vetë ju ç`është e drejtë?




58 Kur ti shkon bashkë me kundërshtarin tënd te gjykatësi, bëj ç`është e mundur gjatë rrugës që të merresh vesh me të, që ai mos të të nxjerrë përpara gjykatësit dhe gjykatësi të të dorëzojë te roja dhe roja të të futë në burg.


59 Unë po të them se ti nuk do të dalësh prej andej, derisa të mos kesh paguar deri në qindarkën e fundit``.

Po osmanet a nuk e sollen fejen muslimane me shpat a?

[lamb-of-god]

luka 12;49-53 : ERDHA TA SJEL ZJAR MBI TOKE ............... MOS MENDONI SE ERDHA TE SJEL PAQEN MBI TOKE.NUK ERDHA TA SJEL PAQQEN POR SHPATEN SEPSE ERDHA TA NDAJ ............: a per kte dashuri e ke fjalen roni1?

O refet oj kafshe e ndyre po a nuk e lexon titullin para se te hysh ne liber ti a?
po ti koke i pa shkolle.

e keshtu asht fragmenti i i Lukes.

Shiko


"Jezusi shkak përçarjeje"

LK 12, 49- 52

49 “Erdha të sjell zjarrin mbi tokë e sa dëshiroj të ishte tashmë i ndezur flakë! 50 E po, më duhet të pagëzohem me pagëzim, e sa ngushtë jam derisa të kryhet!

51 A kujtoni se erdha të sjell paqen mbi tokë? Jo, po ju them, por përçarjen! 52 Që tani, për të vërtetë, pesë anëtarë në një shtëpi, do të jenë të ndarë: tre kundër dyve e dy kundër treve:

Ktu deshmon Jezu Krishti qka ka me ndodh ne te ardhmen.
Kjo eshte per ju islamet: Ju keni qen ata se jeni nda te paret. Pleqet se kan keq: " Ato dele qe dalin prej kopese, i han Ujku "


Mos shko me zgjedh tema ne Bibel ku nuk din me i kuptu. Krishti mir e ka pas me dasht armikun dhe krenona se jam besimtar i Krishtit.

Po ty qa te ka than muhamedi, mua me duket kshtu, mytni, vrani, perqani popuj, se Allahu asht i meshirshem ai i fal mekate.

Qyp more se haberin e Besimeve sja paske

Lamb of god
per ju

[Gordon Freeman]

bravo o kingj i perendise

[lamb-of-god]

bravo o kingj i perendise

o burr nuk po ja vlen me kta pisa me fol se kta nuk menojn ma larg se hunda e vet

[refet]

kada mashkul se me treme se shum i eger po tregohesh, kjo sesh menyre e shprehjes se mire. ti o lamb syte i ke po drit spo te bajne.ti je si ajo dhelpna kur sen e ngaten rushin thote i tharet eshte. a sa per islamin ai eshte i paster e pa te meta por besimi i juaj eshte me te meta .nese je i krishter i vertet ateher duhet me e ba ni test e me e pa veten se a i takon krishtenizmit. ti o lamb e ju te krishteret e tjere lexoni MARKUN 16: 17-¸18 ; SHENJAT QE DO TI PERCJELIN ATO QE DO TE BESOJNE JANE KTO : NE EMRIN TIM DO TI DEBOJNE DJAJTE,DO TE FLASIN GJUH TE REJA.NE DUART DO TE MARIN GJARPERIJTE E NESE DO TE PINE NDONJE GJE QE SJEL VDEKJEN NUK DO TJU BAJE KEQ. DO TI VEN DUART MBI TE SMURE E KTA DO TE SHEROHEN. nuk kam qelim ofendimin e askerkujte por dua tju them se kte pune duhet ta beni por prap mos gaboni e me pi ndonje helm se punen keq do ta keni. ju pershendes dhe pa ofendime

[lamb-of-god]

kada mashkul se me treme se shum i eger po tregohesh, kjo sesh menyre e shprehjes se mire. ti o lamb syte i ke po drit spo te bajne.ti je si ajo dhelpna kur sen e ngaten rushin thote i tharet eshte. a sa per islamin ai eshte i paster e pa te meta por besimi i juaj eshte me te meta .nese je i krishter i vertet ateher duhet me e ba ni test e me e pa veten se a i takon krishtenizmit. ti o lamb e ju te krishteret e tjere lexoni MARKUN 16: 17-¸18 ; SHENJAT QE DO TI PERCJELIN ATO QE DO TE BESOJNE JANE KTO : NE EMRIN TIM DO TI DEBOJNE DJAJTE,DO TE FLASIN GJUH TE REJA.NE DUART DO TE MARIN GJARPERIJTE E NESE DO TE PINE NDONJE GJE QE SJEL VDEKJEN NUK DO TJU BAJE KEQ. DO TI VEN DUART MBI TE SMURE E KTA DO TE SHEROHEN. nuk kam qelim ofendimin e askerkujte por dua tju them se kte pune duhet ta beni por prap mos gaboni e me pi ndonje helm se punen keq do ta keni. ju pershendes dhe pa ofendime

Zoteri Refet

Ky rresht 17-18 e ka emrin Dergimi i apostujve per predikim ne mbar boten. Edhe ky i`u dedikohet me kto fjale atyre qe besojn edhe ndjekin rrugen e Krishtit pra jane Priftat ata te cilet shugurohen dhe ja kushtojn jeten Krishtit.
Mos e lexo Biblen kur nuk din me kuptu se pastaj vetem e keqkupton.
Faleminderit per Kshillen jam nje Katolik i cili besoj ne Krishtin Zot edhe besoj se edhe me pas jeten ne rrezik si ta permendi emrin e tij krejt rruget me hapen sepse besoj se eshte zot dhe do te jete gjithmon.
Edhe ska nevoj feja me ba besimtar veq per numer por ka nevoj per besim 100%, e jo besim fallco si dikush dikush.

Lamb of God
for 4

[refet]

lambo qashtu pra sjeljen e pahe permisuar e tani mundet te bajme muhabet. a vetem per priftat vlen kjo ti a spo e ndjek rugen e isusit? sa e shof une aty shkruan se ato qe e E BESOJNE do ti kene kto shenja . nuk permenden priftat askerkundi apo kjo eshte vetem mendimi jot. apo mos eshte bibla vetem per priftat e per populin nuk duhet me i besue se cka shkruan ne bibel. nuk ka ktu keqkuptime por kjo vlen edhe per priftin edhe per ti lambo se edhe prifti eshte njeri si ti lambo .e se kvaliteti eshte ma i mire se kvantiteti me kte pajtohna.pa test smundet provimin me e kalue . te pershendes dhe pa keqkuptime

[lamb-of-god]

Shum me fal po asnje njeri nuk asht si prifti perderisa prifti shugurohet edhe sakrifikon te gjith jeten per zotin edhe bibla asht e mbushur plot me paralajmerime per te addhmen rrespket . Librin kur ta lexon se pari lexo titullin pastaj hyn mbrenda