Vizita e Karamanlis, Berisha: Marrëdhëniet politike me Greqinë të shkelqyera

[_AuLoNa_]

Ish -komandati i flotës detare, thotë se nuk janë zbatuar as procedurat minimale në hartimin e marrëveshjes së kufijve detarë mes Shqipërisë e Greqisë. Nënkryetari i LSI-së Xhufi: Berisha përgjegjës politik.
QEVERIA REFUZOI EKSPERTIZËN ITALIANE

TIRANE- Procedurat e ndjekura nga Shqipëria për të përmbyllur marrëveshjen me Greqine kanë ndodhur në një kohë relativisht të shkurtër krahasuar me periudhën që një marrëveshje e tillë ka kërkuar me Italinë në 1992. Fakti është zbuluar gjatë emisionit Studio 24” nga ish -komandati i flotës detare, Vladimir Beja dhe nënkryetari i LSI-së, njëkohësisht historian i njohur Pëllumb Xhufi.

Nënkryetar I PDK-së, Vladimir Beja i cili në 1992 ka qenë kryetar i grupit të ekspertëve që kanë punuar për marrëveshjen me Italinë thotë se nuk janë zbatuar as procedurat minimale për hartimin e kësaj marrëveshje dhe se qeveria ka vepruar në mënyrë jo transparente me firmosjen e kësaj marrëveshjes.

“Për të firmosur marrëveshjen me Italinë kanë qenë përpjekje 3 vjeçare ku komisionet tona për një fjalë goje i riktheheshin bisedimeve dhe këto bisedime zgjasnin me muaj të tëra vetëm për të përcaktuar metodologjinë. Në këtë proces nuk janë zbatuar as procedurat minimale për hartimin e kësaj marrëveshje. Për të përcaktuar ujrat territoriale kërkon një angazhim 5-6 muaj. Ajo që media ka kapur me të drejtë është mungesa e transparencës”-

Nënkryetari I LSI-së Pëllumb Xhufi deklaroi se marrëveshja për kufijtë detarë me Shqipërisë e Greqisë ishte bërë nga një grup tepër i vogël ekspertësh.

“E gjithë procedura që ka ndjekur këtë marrëveshje është skandaloze. Problemi me Italinë ka qenë tepër i thjeshtë, bëhej fjalë për një detë të hapur dhe jo të brendshëm siç është me Greqinë, me gjithë ato ishuj dhe me gjithë ato kordinata të koklavitura. Me Italinë deti ishte më i thjeshtë e megjithatë pala shqiptare ishte e pregatitur me grupe pune me grupe specialistësh nuk ishin vetëm ushtarakë. Kjo është një marrëveshje me një grup tepër të vogël personash”

Më tej Xhufi akuzon kryeministrin Berisha si përgjegjës të kësaj marrëveshjeje që u mbajt e fshehtë edhe ligjvënësve shqiptarë dhe që u demaskua "Gazeta Shqiptare" dhe NEWS24

“Më në fund shqiptarët e dinë që ky akt i nënshkrimit të kësaj marrëveshje tepër të debatuar dhe të dyshimtë ka një përgjegjës politik është zoti Berisha. Berishën e pamë të gjithë ishte tepër i shqeyësuar i pa koordinuar në deklarata e tij pasi insistonte që kjo hartë është bërë me një pregatitje, është bërë mbi bazën e hartave të përpunuara më shtabet e ushtrisë shqiptarë, ndërkohë që ne shohim eksperti i ngarkuar nuk do ta arrijë ta mbaj dot këtë barrë të rëndë ku parashtronte një hartë me germa greke”- tha nënkryetari i LSI-së

Dy politikanët shpresojnë që parlamenti i ri të mos e ratifikojë marrëveshjen, si vendim që bie në kundërshtim me Kushtetutën dhe thekson se nëse marrëveshja do të kalojë atëherë do t’i drejtohen gjykatës.

[_AuLoNa_]

“Gazeta Shqiptare” shkruan sot se qeveria italiane i ka shprehur gatishmërinë maksimale Ministrisë sonë të Jashtme për ta ndihmuar gratis Shqipërinë gjatë këtij procesi. Shqipëria nuk pranoi të ndihmohej në këtë proces për të plotësuar kushtin e vënë nga pala greke.
XHUFI KUNDER MARREVESHJES

TIRANE- Qeveria shqiptare ka refuzuar ekspertizën falas që i ka ofruar Italia gjatë negociatave të saj me Athinën zyrtare për përcaktimin e vijës së re kufitare në det mes dy shteteve. Lajmi është bërë publik dje për “Gazeta Shqiptare” nga burime zyrtare pranë Ministrisë sonë të Mbrojtjes. Mësohet se qeveria italiane nëpërmjet ambasadës sonë në Romë, i ka shprehur gatishmërinë maksimale Ministrisë sonë të Jashtme për ta ndihmuar gratis Shqipërinë jo vetëm me mjete, por edhe me ekspertë të saj gjatë këtij procesi. Por, përgjigjja që i është kthyer nga Tirana ka qenë negative. Refuzimi i ekspertizës falas italiane mësohet se ka qenë plotësim i kushtit të vënë nga pala greke, që në mënyrë kategorike nuk ka pranuar që Shqipëria të ndihmohej në këtë proces nga një palë e tretë. Ndërkohë që “preteksti” i qeverisë shqiptare për refuzimin e ekspertizës falas italiane ka qenë sipas të njëjtave burime se, “Shqipëria disponon mjetet dhe ekspertizën e duhur”.
Pika treshe
Shqipëria rrezikon të futet në një “konflikt” për kufijtë detarë edhe me Italinë. Shkak mendohet të shpërbejë pikërisht pika fundore e kufirit të ri detar shqiptaro-grek me numrin 150. Drejtoresha e çështjeve juridike në Ministrinë tonë të Jashtme, Ledia Hysi pohoi dy ditë më parë se kjo pikë fundore, është në juridiksion edhe të shtetit italian. Kjo do të thotë se për miratimin e kësaj pike në marrëveshjen shqiptaro-greke duhet të ishte marrë “OK” edhe i Italisë, që në të vërtetë nuk ka ndodhur. Pasi në rastin konkret ka një marrëveshje dy dhe jo trepalëshe.
“Kjo është pika në det ku juridiksioni i të tria shteteve bashkohet, Italisë, Shqipërisë dhe Greqisë dhe kjo është pika që do të përcaktohet nga një komision trepalësh”, - u shpreh Hysi për mediat.
Dhurimi
Qeveria shqiptare i ka dhuruar Greqisë rreth 225 km2 sipërfaqe ujore. Me ndihmën e një eksperti topograf, “Gazeta Shqiptare” ka arritur të zbardhë pak ditë më parë faktin tronditës që fshihet në marrëveshjen shqiptaro-greke “Për delimitimin e zonave përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare”. Vija e re kufitare që ndan ujërat territoriale të dy shteteve e që përbëhet nga 150 pika, rezulton sipas ekspertit topograf, se ka prirjen për t’u futur në drejtim të Karaburunit, pra në dëm të Shqipërisë, me afërsisht 11 km. “Trekëndëshi” i dhuruar palës greke fillon nga pika 120 e vijës kufitare. Sipas matjeve të kryera rezulton se, pika e fundme e vijës kufitare të ujërave territoriale me numër 150 është spostuar në drejtim të ujërave shqiptare me rreth 30 km më tej ose e kthyer në milje detare, me rreth 16 milje. Nga pikëpamja strategjike detare, sikundër mund të shihet në hartë edhe me sy të lirë, figuron se pika e fundit e vijës kufitare ndodhet ekzaktësisht në vijë paralele me Kepin e Gjuhëzës në Gjirin e Karaburunit. Sqarojmë se Kepi i Gjuhëzës është pika tokësore e shtetit shqiptar më e fundit në det.

[genti81]

[Shkova, pashe. fitova . Kjo thenie c'ezariane e shprehur shekuj me pare, eshte edhe domethenia e pergjigjegjeve, qe munt te jape kryeministri grek pas vizites se diteve te fundit ne Tirane].. Kane mjaftuar 6 ore per te shprehur dashurine, qe ushqejne shqiptaret per greket dhe greket per shqiptaret. Dy kryeministrat; Berisha dhe Karamanlis kane grumbulluar gjithc'ka nga arkivi i pasur i marredhenieve midis dy vendeve, per t'i thene ne nje konference te perbashket per shtyp, ku c'uditerisht nuk jane lejuar gazetareve as edhe nje pyetje . Sic' duket, kryeministrat nuk kane dashur te prishin aspak atmosferen e ngrohte te ngarkuar me mall e urime pafundme por edhe me premtime, qe zgjaten nga njeri vit ne tjetin . Buzeqeshje, shtrengime duarsh, fjale te ngrota, urime;

[Artson]

Prape gjume do fleme ne, edhe pse krevatin nuk e kemi me tonin....

[EDLIN]

Deklaratë e Rrjetit të Organizatave Shqiptare

Me rastin e vizitës në Shqipëri të kryeministrit grek Karamanlis, Rrjeti i Organizatave Shqiptare (RROSH) shpreh zhgënjimin dhe indinjatën me sjelljen aspak dinjitoze të qeverisë shqiptare. Duke pasur parasysh zhvillimet e takimeve dypalëshe dhe zbulimet që janë bërë ditët e fundit në media në lidhje me caktimin e kufirit ujor dhe të “varrosjes” së çështjes çame, RROSH shpreh bindjen se qeveria shqiptare nuk ka kryer detyrën e saj si përfaqësuese e interesave kombëtare, të popullit të Shqipërisë dhe të votuesve që i kanë dhënë mirëbesimin, si edhe ka shkelur parimet kushtetuese.
Dëshira e kombit shqiptar për bashkim është një e drejtë natyrore që ka çdo komb në Evropë dhe kudo në botë. Ajo shprehet edhe në hyrjen e kushtetutës së Shqipërisë. Çdo qeveri e Shqipërisë ka detyrën që për sa kohë që është në pushtet të punojë, sipas rrethanave dhe mundësive të saj për këtë qëllim. Është e papranueshme dhe e turpshme që një kryeministër shqiptar të deklarojë që me Greqinë nuk ekziston asnjë problem dhe në këtë mënyrë të përpiqet të mbyllë çështjen çame, që është pjesë e çështjes kombëtare shqiptare. Çështja çame nuk mund të mbyllet sepse kështu dëshiron kryeministri Berisha, mirëpo ai i vuri vetes dhe qeverisë së tij vulën e turpit të mohimit të saj.
Integriteti territorial i Shqipërisë nuk mund të trajtohet si çështje private e dy kryeministrave, e një qeverie, ose e një apo dy ministrive. Çështja e përvijimit të kufirit ujor të Shqipërisë është një çështje me interes publik dhe kombëtar. Si e tillë, ajo nuk mund të zhvillohet fshehtas publikut dhe parlamentit si përfaqësues i qytetarëve. Qeverisë dhe kryeministrit Berisha i takon që tani të sqarojë qytetarët shqiptarë plotësisht mbi marrëveshjen kufitare dhe nëse është e vërtetë që marrëveshja është bërë në dëm të integritetit territorial dhe interesave kombëtare shqiptare, atëherë ai dhe qeveria e tij duhet të mbajnë të gjitha përgjegjësitë. Historia i ka vënë vulën e tradhtisë Zogut kur ky pasi erdhi në pushtet i dhuroi Jugosllavisë manastirin e Shën Naumit, sepse pretendohet se ai i takonte Shqipërisë në bazë të demarkacionit që bënë fuqitë e mëdha atë kohë. Sot, në shek. XXI një tjetër udhëheqës i Shqipërisë rrezikon të akuzohet për të njëjtën gjë, prandaj ftojmë kryeministrin Berisha që të argumentojë me transparencë të plotë që vija e re kufitare me Greqinë nuk prek interesat kombëtare shqiptare.
Gjithashtu RROSH është i zhgënjyer për marrëveshjen lidhur me varrezat e ushtarëve grekë të vrarë në Luftën e Dytë Botërore. Dihet botërisht se ata nuk janë dëshmorë për çlirimin e Shqipërisë, as aleatë në luftën antifashiste, por dëshmorë të Greqisë dhe të Megaliidesë. Trupat greke për sa kohë që pushtuan pjesë të Shqipërisë ngritën flamurin grek dhe i konsideruan ato si pjesë të Greqisë. Në këtë kuptim, si një ushtri pushtuese, do të ishte në dinjitetin e shtetit shqiptar që eshtrat e tyre të tërhiqeshin nga shteti grek për t’ua bërë nderimet në atdheun e tyre dhe jo në tokën që ata deshën të pushtonin. Është paradoksale që ata të përkujtohen krahas dëshmorëve shqiptarë që ranë në luftë për çlirimin dhe pavarësinë e Shqipërisë.
Historia e Shqipërisë ka treguar se ata që kanë bërë pazare me interesat kombëtare për të qëndruar në pushtet, nuk e kanë gëzuar pushtetin për një kohë të gjatë. Shqipëria është tashmë një shtet anëtar i NATO-s dhe nuk mund të sillet në mënyrë kaq pak dinjitoze në marrëdhëniet dypalëshe me fqinjët. Ata që mendonin se me anëtarësimin në NATO do të rritej siguria e Shqipërisë, sot ndjehen të zhgënjyer sepse është prekur siguria e saj në gjënë më të shenjtë, integritetin territorial.
Prandaj, RROSH u bën thirrje të gjithë shqiptarëve, kudo ku janë, që të mbrojnë me mundësitë e tyre interesat e kombit shqiptar dhe të ushtrojnë presion mbi qeverinë shqiptare që të rishikojë në marrëveshjet e saj të fundit me Greqinë dhe të prapësohet në ato pika që i sjellin dëm Shqipërisë dhe çështjes kombëtare shqiptare.
(Rrjeti i Organizatave Shqiptare është një forum i organizatave shoqërore shqiptare nga Republika e Shqipërisë, Republika e Kosovës, Republika e Maqedonisë, Republika e Malit të Zi, Lugina e Preshevës për të bashkërenduar përpjekjet për një jetë sa më të mirë dhe me dinjitet të shqiptarëve kudo ku janë).

nga: http://www.vetevendosje.org

[Llapi]

Qeveria shqiptare ka refuzuar ekspertizën falas që i ka ofruar Italia gjatë ne gociatave të saj me Athinën zyrtare për përcaktimin e vijës së re kufitare në det mes dy shteteve.

Tedi Blushi
Lajmi është bërë publik dje për “Gazeta Shqiptare” nga burime zyrtare pranë Ministrisë sonë të Mbrojtjes. Mësohet se qeveria italiane nëpërmjet ambasadës sonë në Romë, i ka shprehur gatishmërinë maksimale Ministrisë sonë të Jashtme për ta ndihmuar gratis Shqipërinë jo vetëm me mjete, por edhe me ekspertë të saj gjatë këtij procesi. Por, përgjigjja që i është kthyer nga Tirana ka qenë negative. Refuzimi i ekspertizës falas italiane mësohet se ka qenë plotësim i kushtit të vënë nga pala greke, që në mënyrë kategorike nuk ka pranuar që Shqipëria të ndihmohej në këtë proces nga një palë e tretë. Ndërkohë që “preteksti” i qeverisë shqiptare për refuzimin e ekspertizës falas italiane ka qenë sipas të njëjtave burime se, “Shqipëria disponon mjetet dhe ekspertizën e duhur”.
Pika treshe
Shqipëria rrezikon të futet në një “konflikt” për kufijtë detarë edhe me Italinë. Shkak mendohet të shpërbejë pikërisht pika fundore e kufirit të ri detar shqiptaro-grek me numrin 150. Drejtoresha e çështjeve juridike në Ministrinë tonë të Jashtme, Ledia Hysi pohoi dy ditë më parë se kjo pikë fundore, është në juridiksion edhe të shtetit italian. Kjo do të thotë se për miratimin e kësaj pike në marrëveshjen shqiptaro-greke duhet të ishte marrë “OK” edhe i Italisë, që në të vërtetë nuk ka ndodhur. Pasi në rastin konkret ka një marrëveshje dy dhe jo trepalëshe.
“Kjo është pika në det ku juridiksioni i të tria shteteve bashkohet, Italisë, Shqipërisë dhe Greqisë dhe kjo është pika që do të përcaktohet nga një komision trepalësh”, - u shpreh Hysi për mediat.
Dhurimi
Qeveria shqiptare i ka dhuruar Greqisë rreth 225 km2 sipërfaqe ujore. Me ndihmën e një eksperti topograf, “Gazeta Shqiptare” ka arritur të zbardhë pak ditë më parë faktin tronditës që fshihet në marrëveshjen shqiptaro-greke “Për delimitimin e zonave përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare që përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare”. Vija e re kufitare që ndan ujërat territoriale të dy shteteve e që përbëhet nga 150 pika, rezulton sipas ekspertit topograf, se ka prirjen për t’u futur në drejtim të Karaburunit, pra në dëm të Shqipërisë, me afërsisht 11 km. “Trekëndëshi” i dhuruar palës greke fillon nga pika 120 e vijës kufitare. Sipas matjeve të kryera rezulton se, pika e fundme e vijës kufitare të ujërave territoriale me numër 150 është spostuar në drejtim të ujërave shqiptare me rreth 30 km më tej ose e kthyer në milje detare, me rreth 16 milje. Nga pikëpamja strategjike detare, sikundër mund të shihet në hartë edhe me sy të lirë, figuron se pika e fundit e vijës kufitare ndodhet ekzaktësisht në vijë paralele me Kepin e Gjuhëzës në Gjirin e Karaburunit. Sqarojmë se Kepi i Gjuhëzës është pika tokësore e shtetit shqiptar më e fundit në det.

Gazeta shqiptare

[Xhuxhumaku]

Problemi çam dhe zhgënjimi nga takimi Berisha-Karamanlis

Sunday, 03 May 2009 05:33

Nga Orhan ZARSHATI

Sali Berisha e injoroi dhe e anashkaloi idhshëm problemin çam gjatë vizitës së Kostas Karamanlisit dhe takimeve që pati me të në Tiranë. Ai, dhe më përpara e ka quajtur problemin çam një problem juridik, që duhet trajtuar si problem njohje pronësie nga juristët e të dy shteteve (sipas tij problemi duhet trajtuar për zgjidhje nëpërmjet kërkesave që çamët duhet t’i drejtojnë gjykatave lokale greke në Thesproti!). Sali Berisha më parë ka ikur nga Parlamenti kur do të diskutohej e miratohej rezoluta për problemin çam.
Kryetari i Shoqatës atdhetare politike “Çamëria”, Ardian Tana dhe kryetari i partisë çame PDI (Partia për Demokraci dhe Integrim) Tahir Muhedini, kanë vënë në dukje se Sali Berisha ka mbajtur në kohë të ndryshme qëndrime të ndryshme për çështjen çame. Ata kanë shprehur habinë për deklaratën e Sali Berishës në takimin me homologun grek, se në mes dy vendeve nuk ka çështje të pazgjidhura. Pak muaj më parë, Sali Berisha pohonte si edhe ndonjë kryeministër, apo president i mëparshëm ekzistencën e çështjes çame; kurse në takimin e fundit Berisha-Karamanlis nuk u tha asgjë, por pasoi heshtja e plotë për çështjen çame dhe nuk u përmend nisja e dialogut ndërqeveritar për trajtimin dhe zgjidhjen e kësaj çështjeje. Tani Sali Berisha i zemëruar me median, i akuzon ato se po mbajnë qëndrim antikombëtar duke thënë se “unë ia parashtrova problemin çam Karamanlisit, por ai ka mendimet e veta!). Turp për diplomacinë dhe politikën shqiptare se ku është katandisur në nënshtrimin e neveritshëm ndaj Greqisë.
Tani në popull thuhet “greku kërko dhe shqiptari siurdhëro!). Problemi çam është një ndër problemet më madhore të kombit shqiptar, që pret zgjidhje. Ai është një problem kompleks i të Drejtave të Njeriut, problem i lindur nga një padrejtësi e madhe, të kryer me akte të rënda gjenocidi, pastrimi etnik, masakre çnjerëzore, grabitjeje të pronës nëpërmjet dëbimit masiv me dhunë dhe shkeljes flagrante të dispozitave të akteve ligjore të së Drejtës Ndërkombëtare. Ky problem tashmë kërkon të shihet, të shqyrtohet dhe të trajtohet shkencërisht dhe të ndiqet progresivisht nën prizmin e disiplinave të së Drejtës Ndërkombëtare. Artikujt dhe komentet në median e shkruar, opinionet dhe komentet në median elektronike; si dhe mbledhjet, tubimet, kongreset e grumbullimet e ndryshme, ku kujtimet e revokimet e ngjarjeve, qoftë edhe të shoqëruara me deklarata, promemorie, thirrje, proklamata, protesta e çfarëdo dokumente të tjerë, drejtuar institucioneve shqiptare, greke dhe atyre ndërkombëtare, natyrisht që kanë patur efektin e tyre për sensibilizimin e njohjes së problemit të lënë deri tash vonë në heshtje; por në asnjë mënyrë nuk kanë patur efektin e shumëkërkuar, dmth: përfshirjen në axhendën e punës së institucioneve ndërkombëtare dhe të qendrave vendimmarrëse për t’u trajtuar nga ato dhe për t’i dhënë rrugën e zgjidhjes.
Për trajtimin shkencor të problemit, ekspertët e të drejtës ndërkombëtare janë të mendimit se duhet përgatitur një “Kodeks juridik”, si material mbështetës për cilindo që do të merret me problemin çam; kodeksi do të jetë një përmbledhës i të gjithë akteve juridike të derisotme në favor të problemit çam. Ai duhet të plotësohet e të azhurnohet periodikisht me shtojca e referenca të trajtimeve të kohës; të cilat janë përgatitur dhe plotësuar mbi bazën e tërësisë së akteve të njohura ndërkombëtare, duke filluar nga:
1. Konventa e Hagës e 18 tetorit 1907, për rregullat e luftës ndërmjet shteteve.
2. Katërmbëdhjetë pikat e paraqitura nga Presidenti amerikan Udru Uillson më 1919 në
Konferencën e Paqes në Versajë.
3. Pakti Brian-Kellog i 27 gushtit 1928.
4. Statuti i Lidhjes së Kombeve i 28 qershorit 1932.
5. Doktrina e Simpson-it e 11 marsit 1932.
6. Karta e Atlantikut e 14 gushtit 1941.
7. Marrëveshja e Londrës e 8 gushtit 1944.
8. Karta e Kombeve të Bashkuara e 26 qershorit 1945.
9. Kartat e Helsinkit, të Kopenhagenit dhe të tjera dokumente ndërkombëtare
të gjysmës së dytë të shekullit XX.
10. Dokumente të tjera ligjore të organeve të OKB-së,të BE-së, të SHBA-së
dhe të organizatave të tjera ndërkombëtare,që merren me të Drejtat e
Njeriut.
11. Precedentë të zgjidhjeve,ose që janë në trajtim për t’u zgjidhur; të rasteve
të ngjashme në botë,si psh rasti i gjermanëve të Studentëve.
Kodeksi i lartpërmendur, mendohet se duhet të përgatitet në formën e një doracaku (manuali), nga një grup pune nën drejtimin e Institutit të Studimeve Çame dhe të jetë i përbërë nga intelektualë të përkushtuar, si juristë të njohur, historianë e specialistë të fushave të tjera, si kartografë, arkeologë, etnografë, demografë, ekonomistë etj. Kjo nismë është e nevojshme për të plotësuar sa më mirë kuadrin e ndërlikuar historiko-juridik të problemit çam. Kodeksi të shoqërohet dhe me rekomandime të rikonceptuara për trajtimin e problemit çam. Ashtu siç u tha dhe më lart, kodeksi duhet riplotësuar në varësi të problematikave që do të trajtojë. Kodeksi të shtypet në ekzemplarë dygjuhësh,ose veç e veç, në shqip dhe në anglisht; për t’u përdorur sipas rastit, nga specialistë dhe institucione të vendit dhe nga ekspertë dhe institucione të huaja. Duhet vënë në dukje se kodeksi do të plotësonte një nevojë të ngutshme dhe të domosdoshme për paraqitjen,trajtimin, mbrojtjen dhe kërkesën për zgjidhje të problemit çam. Ka ardhur koha që ky problem të hyjë në axhendën e punës të institucioneve përkatëse të shteteve të mëdha demokratike dhe të institucioneve ndërkombëtare.

sot.

[Xhuxhumaku]

A u gjunjëzua Shqipëria nga miku Karamanlis?...

Written by Gazeta SOT
Sunday, 03 May 2009 05:33

Nga Shpëtim ZINXHIRIJA

Ksenofobia dha nacionalizmi vetëm dëme i kanë sjellë njerëzimit. Ky fenomen më shumë se kurrë prek vendet e Ballkanit. Edhe pse njerëzimi po jeton në shekullin e XXI–të, këto vende janë të mbërthyera nga ky fenomen tepër negativ. Por shumë gjera i humbëm pse nuk i kërkuam, po dhe shumë të tjera po i humbasim, pasi nuk kemi kurajon që t’i kërkojmë edhe kur na takojnë. Kohët e fundit u fol shumë për marrëdhënie të mira dhe të shkëlqyera që ekziston me Greqinë, ndërsa në praktikë qëndron ndryshe, ato janë të cekëta dhe ndoshta të ngrira, por me interesa të mëdha ne dem të popullit tonë. Karamanlisi bëri vizitën e tij “zyrtare” në Shqipëri në një kohë të papërshtatshme për politikën shqiptare, por edhe kur kanë kaluar 20 vjet nga emigracioni i popullit shqiptar në tokën helene. Konkretisht rreth 700.000 – 800.000 shqiptarë punojnë dhe jetojnë në këtë vend pa patur zë, me liri të kufizuar. Me pak fjalë për qeverinë e tij nuk ekzistojnë. Rreth 20.000 shqiptarë në rrugë individuale me pengesa nga më të ndryshmet kanë bërë të mundur të hapin bizneset e tyre, ndërsa 80.000 të tjerë kanë blerë shtëpi. Kjo gjë ndodh pikërisht vitet e fundit nga BE, vihet re një interes i veçantë për integrimin social të emigrantëve në shoqëritë ku jetojnë, por fatkeqësisht në këtë drejtim qeveria e Karamanlisit renditet e fundit në integrimin e emigrantëve. Si e fundit ka filluar zbatimin e politikave dhe të direktivave të Bashkimit Europian për integrimin e emigrantëve, me financime nga “Arka Europiane e Integrimit të Shtetasve të Vendeve të Treta”, për periudhën 2007-2013 me një potencial ekonomik prej 26 milionë euro. Komuniteti shqiptar që përbën 65 për qind të gjithë emigracionit në Greqi deri më sot nuk ka parë një euro me sy, në një kohë kur për këtë vit janë venë në dispozicion 4 milionë euro.
Karamanlisi foli në Parlamentin shqiptar për korrupsionin në një kohë kur që qeveria e tij është tronditur nga një skandal në tjetrin, që po e detyrojnë për të shkuar në zgjedhjet e parakohshme. Si një problem primar për qeverinë e tij, më shumë se kushdo kryeministër tjetër, Karamanlisi sot përveç korrupsionit po përballet me krimin e organizuar. Karamanlisi erdhi në Tiranë vetëm për të marrë. Pas futjes së vendit tonë në NATO, politika greke tentoi për një “kthim të vërtetë” për një fqinjësi të mirë me Shqipërinë, për të patur një aleat të vërtetë me mendimin se ka ardhur koha për të marrë, duke premtuar për të ardhmen “se do të...”. Koha tregoi se grekët ishin të parët që premtuan dhe të fundit që miratuan MSA. Karamanlisi zgjodhi momentin më delikat të politikës shqiptare për të marrë atë që dëshironte, pasi deri më sot diplomacia e jashtme kishte dështuar me vendet fqinjë.
Ai u ndodh përball një kryeministri shqiptar i cili do të mbahet mënd për shumë vjet si një ministër servil dhe pa dinjitet, që për një karrige dha atë qe nuk duhej të jepej. Problemi në përcaktimin e kufirit ujor ndërmjet dy vendeve kishte dekada të tëra që qëndronte në sirtarë, që shumë bukur mund të diskutohej më pas. Mediat të shqetësuara me sjelljen e kryeministrit shqiptar preken me të drejtë këtë fakt duke u ndalur atje ku duhej. Në interesat e kombit media ndryshe nga politika shqiptare di të ngrejë zërin dhe të sensibilizojë opinionin për gabimet e kryeministrit. Vizita e tij në Tiranë është cilësuar nga media greke si një sukses kryeministrit, ndërsa gazetat kanë qenë më të përmbajtura këtë radhë, përjashto gazetën “Apogevmatini” që e ka shfrytëzuar këtë vizitë si një mesazh politik kundër Turqisë. Nga gjithë shqiptarët u mendua se vizita e Karamanlisit në Tiranë këtë radhë do të kishte një ndryshim me të kaluarën, me mendimin se vendi ynë do ishte në bisedime si i barabartë. Por kryeministri grek këtë gjë e kishte të qartë, pasi vizita e tij pak ditë para votimeve, vetëm vizitë zyrtare nuk mund të ishte. Ai erdhi me mendimin se futja e vendit tonë në BE, mund të ndikojë që Shqipëria të jetë një protagoniste e re, për të luajtur një rol të rëndësishëm në Ballkan, sepse Greqia si një vend i vetëm ballkanik në BE, i kishte të gjitha mundësitë që të luante këtë rol, gjë që nuk e bëri për gati 28 vjet. Shqiptarët shpresonin se kryeministri shqiptar kishte rastin që t’i kujtonte homologut të tij helen se futja e Shqipërisë në NATO, zyrtarisht hiqte ultimatisht një herë e përgjithmonë “Ligjin e luftës” dhe se do të hapej një rruge e re juridike në zgjidhjen e pronave të shqiptarëve në Greqi. Po nuk ndodhi kështu. Berisha u gjunjëzua para homologut të tij, duke shkelur në parim interesat kombëtare të vendit tonë. Takimi i tij i nxituar pak ditë para votimeve tregoi se vendi ynë nuk di akoma të mbrojë me të drejtë interesat e popullit tonë, interesa të cilat u shitën fare lehtë. Berisha nuk duhej të nxitohej kaq shumë. Nga ana morale dhe nga etika politike ai duhej që në fillim të ulej në një tavolinë së bashku me partitë e tjera politike shqiptare, për të trajtuar parapraktikisht ato që do tu jepej mikut të tij Karamanlis.
Emigracioni shqiptar në Greqi ka qenë për politikën greke një “gur shahu” kundrejt interesave të politikës shqiptare. Sot emigrantët shqiptarë jo vetëm që kanë liri lëvizje të kufizuar, por janë keqtrajtuar dhe po keqtrajtohen dhe vriten nga policia greke. Miku i shqiptarëve o Kostas Karamanli (nipi i plakut të demokracisë greke Kostas Karamanlis) deklaroi se erdhi si mik. Ai e ndjeu pa e shprehu. Shqiptarët dinë të presin miqtë e vertetë në shtëpitë e tyre. Po vizita e mikut tonë Karamanli nuk do të thotë që të mos bisedosh për problemet që mbeten ende të hapura ndërmjet dy vendeve, që prej shumë vitesh pritej që të diskutohej në parim:
- Qëndrimi i “Ligjit të luftës”
- Pronat e çamëve
- Pronat e shqiptarëve
- Problemi i shkollave për mësimin e gjuhës shqipe për fëmijët e emigrantëve.
- Kufizimi i lirisë së emigrantëve për në atdheun e tyre.
- Legalizimi i emigrantëve
- Marrëveshja ndërdypalëshe për pensionet e emigrantëve
- Lehtësimi i biznesit shqiptar në Greqi
- Keqtrajtimi dhe vrasja e emigrantëve nga policia greke.
Po siç u pa asnjë nga këto problemet nuk u prek, pasi që më parë të dy vendet kishin bërë një marrëveshje paraprake. Sikur të mos mjaftojë kjo më e keqja ishte se gazetarëve iu ndalua që të bënin pyetjet Berishës dhe Karamanlisit. Një veprim politik ndoshta i gabuar që binte në kundërshtim me demokracinë shqiptare. Ai tashmë mban përgjegjësi kryesore jo vetëm morale por edhe në aspektin politik, duke prekur rëndë dinjitetin e popullit shqiptar. Shtypi vendas grek e trajtojë këtë takim si një fitore të kryeministrit Karamanlis. Një fitore në kurriz të një populli tjetër që fatkeqësisht ka në krye një kryeministër cinik dhe pa dinjitet. Ishte Berisha ai që muaj më parë kishte kurajon të miratonte me qeverinë e tij oportuniste vendimin për ndërtimin memorial dhe ngritjen e varrezave të ushtarëve grek të vrarë në Shqipëri. Qeveritë venë e vinë po gabimet dhe fajet e tyre do qëndrojnë përherë në kurriz të popullit...

sot

[Duaje Siveten]

sigurisht, padyshim, padyzim, absolutisht, domosdoshmerisht ... mardheniet me greqine jane te shkelqyera ... sepse kemi nje kryeminister shkerdhatuar...

kryepiskopin e kemi grek (e ka firmosur salis kur ishte prezident) ... bollano vishet me shirita blu, ul flamurin me zhgaben dykrenore, dhe ngre flamurin me shirita blu (mik i shkerdhates) ... pronat e Shqiptareve injorohen ne menyre te poshter, dhe jepet parcela per dy memoriale ushtaresh greke (kaq si fillim thote ne vesh shkerdhata) ... emigrantat Shqiptar nuk legalizohen, nderkohe "dhurohen" hapsira ujore (sepse ka eksperience kontrabande nafte shkerdhata) ... jep patenta per shkolla greke ne Shqiperi, dhe nuk i nxjerr goja nji fjale per arsimimin e femijve emigrante Shqiptare ne gjuhen amtare (sepse i ka fol tata per helenizmin shkerdhates) ... nuk kerkon liberalizimin e vizave me Greqine, kendej genjen me plot goje do te heq vizat e Shengenit vitin tjeter (sepse Shqiptaret duhet ti gelltisin mashtrimet per mbajtjen e karriges te shkerdhates) ... etj

doni me per mardheniet e shkelqyera qe i ka dhuruar Greqise ky kryeminister shkerdhatuar ?!?

[_AuLoNa_]

"Gazeta Shqiptare" zbardh raportin e Agjencisë së Burimeve Natyrore. Në relievin në ujor të detit Jon, ku kalon vija e re kufitare shqiptaro-greke, njohur ndryshe si “Blloku Joni 5”, ka naftë. Version multimedial i ketij lajmi

TIRANE- Lajmi konfirmohet për “Gazeta Shqiptare” nga të dhënat që jep Agjencia Kombëtare e Burimeve Natyrore. Ky fakt zbardh edhe qëllimin ekonomik të marrëveshjes që Shqipëria dhe Greqia nënshkruan në datën 27 prill, “Për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare”. Ndërkohë, AKBN-ja nuk bën të ditur nëse basenet e naftës ndodhen ose jo poshtë sipërfaqes ujore prej 225 km2 që qeveria shqiptare i dhuroi palës greke.
‘Joni 5’ është blloku detar më jugor dhe fillon në vijën horizontale që kalon në majën e gadishullit të Karaburunit dhe vazhdon deri në pikën më jugore të Shqipërisë, duke përfshirë pjesën detare nën këtë vijë horizontale në kufi me Greqinë dhe Italinë.
Kërkimi i naftës në këtë zonë detare ka filluar për herë të parë rreth vitit 1992. Si rezultat i aktivitetit të dendur kërkimor në këtë zonë janë identifikuar disa struktura prognoze. Gjithsesi, investimi i deritanishëm i kompanive të përfshira në këtë aktivitet arrin në rreth 145 milionë USD.
(s.g/BalkanWeb)