Mesazh Pashkal nga MITROPOLITI I KORCES JOANI

[Kryeengjelli]

Pashkë 2009

“Ngazëllohu ti o qiell dhe dëfrehu ti o dhe, ejani të gjithë dhe kremtoni me gëzim, ju o njerëz përmbi dhe sëbashku me engjëjt se Jisui u ngjall dhe na dha ngazëllimin e jetëve.”


Kështu këndojmë në Kanonin e Pashkës, duke shprehur gëzimin dhe ngazëllimin e madh për fitoren e Perëndinjeriut mbi mëkatin, errësirën, prishjen dhe vdekjen, e cila është gjithashtu fitorja e gjithë njerëzve dhe e gjithë krijimit, është fitore e qiellit dhe e dheut, sepse Zoti duke marrë natyrën tonë e ringriti atë përsëri, duke i kthyer asaj bukurinë dhe shkëlqimin e saj të parë. Vetëm nëpërmjet Ngjalljes së Zotit natyra jonë njerëzore mori rëndësinë dhe kuptimin e saj të vërtetë. Fryma dhe Fjala e tij mbollën farën e jetës aty ku mbretëronte vdekja, përhapën dritën aty ku ishte errësira dhe dhanë gëzim kudo ku kishte frikë dhe trishtim. Ai kaloi nëpër varrezën njerëzore, duke përhapur lulet e përjetësisë. Këtë kremtojmë me kaq ngazëllim dhe për këtë këndojmë me kaq gëzim, sepse tani vdekja u mund nga jeta, errësira nga drita dhe njeriu u çlirua nga frika dhe dëshpërimi.


Ne jetojmë sot në një kohë kur njerëzit janë larguar nga përjetimi i kësaj ngjarjeje. Madje edhe kur e festojnë atë pak vetë ndalen të meditojnë përse Kisha këndon me kaq gëzim dhe përse fton në këtë kremtim të gjithë njerëzit përmbi dhé, madje edhe engjëjt lart në qiell. Kisha na kujton dhe na fton të marrim pjesë në Ngjalljen e Zotit, sepse Zoti e bëri atë për të gjithë ne; sepse ajo është edhe ngjallja jonë: ajo është ngjallja e natyrës njerëzore nëpërmjet fuqisë së natyrës hyjnore, të bashkuar në personin e Perëndinjeriut. Por, ne, jemi ndoshta shpesh të lodhur nga jeta, të mposhtur nga hallet dhe pasiguria, të kapur nga shqetësimet dhe problemet, të humbur nga harresa dhe neglizhimi dhe nuk arrijmë dot të shohim dritën dhe shpresën që vjen nga kjo ngjarje, duke e bërë kështu jetën tonë të zymtë, pa ngushëllim dhe pa gëzim.


Po. Është e vërtetë që jeta është e vështirë, madje në disa kohë akoma dhe më shumë. Krizat e mëdha materiale dhe morale që kanë përfshirë të gjithë planetin, të shkaktuara nga lakmia dhe etja për pushtet, e rëndojnë akoma edhe më shumë jetën e njeriut, duke e shtyrë atë shpesh në dëshpërim. Edhe kur ndodh që disa nuk kanë probleme ekonomike, përsëri jeta e tyre nuk është e sigurtë, sepse jeta e njeriut është gjithnjë nën kërcënimin e vdekjes. Çdo gëzim dhe dritë e jetës venitet nga retë dhe errësira e saj. Për këtë arsye Ngjallja e Zotit është fitorja e të gjithëve, sepse duke mundur vdekjen i dha njeriut dritë dhe gëzim. Është pikërisht kjo fitore që nuk e lë jetën të kthehet në një trishtim dhe botën në një vend dëshpërimi. Prandaj ne këndojmë me gëzim për mundjen e vdekjes dhe ngjalljen e Zotit dhe prandaj Kisha na fton që të bëhemi pjesë e këtij gëzimi.


Të dashur motra e vëllezër. Le t’i përgjigjemi kësaj ftese dhe le të marrim pjesë në këtë kremtim, për ta përjetuar këtë ngjarje, sepse vetëm nëpërmjet këtij përjetimi ne mund të mundim pasigurinë dhe të ndiejmë gëzimin e gjallë dhe ngazëllimin e papërshkruar që jep përjetimi me Zotin, duke e përmbushur qenien tonë njerëzore dhe duke i dhënë asaj dimensionin e plotë. Zoti e mundi vdekjen, duke hapur rrugën për të gjithë ne. Ai i dha varrit dritë, duke e kthyer atë nga një vend të errët, të frikshëm dhe pa shpresë në një kalim drejt një “vendi të ndritshëm, një vendi të blertë, një vendi freskie, nga ka ikur dhimbja, hidhërimi dhe psherëtima”. Kjo na jep shpresë dhe gëzim, se duke jetuar me Atë, do të mundemi edhe ne të mposhtim çdo gjë që e dëmton jetën tonë dhe në fund edhe vetë armikun më të madh të të gjithë njerëzve: vdekjen.
Të bekuar janë ata që e shijojnë Ngjalljen e Zotit, sepse ajo është rifitimi i integritetit tonë të plotë njerëzor dhe të lumur janë ata që e përjetojnë atë, sepse ajo është shpresa jonë në dëshpërim, është gëzimi ynë në vajtim dhe në fatkeqësi; ajo është jeta jonë e përjetshme.

Në këtë ditë të shenjtë do të doja t’i përshendes të gjithë me lajmin e gëzuar se Krishti u Ngjall!

Gëzuar dhe për shumë vjet Pashkët!

Mitropoliti i Korçës,
Pogradecit, Kolonjës, Devollit dhe Voskopojës

+ Joani

[isidor]

Ju lutemn na vendosni ca foto nga Pashka ne Korce

[arbereshi_niko]

Kjo ja kalon çdo fotografie...


Pasi qe çdo feste njerezore behet ne funksion te kesaj ngjarje sa madheshtore po aq edhe rreale. Eshte aresyeja e ekzistences...
Ketu mund te shohim çdo gje qe desherojme..., qirinjte e ndezur, lambmadhet me eren e temjanit, kengen e kembanave, korin qe therret; KRISHTI U NGJALL!
Pershendetje

[arbereshi_niko]