Postuar mė parė nga
toni77_toni
Tash veq kemi orientimin e debatit, unė sė shpejti do tė postoj njė shkrim lidhur me Jezusin Njeri dhe Jezusin Zot. Mbi natyren njerzore dhe natyren hyjnore. Lidhur me vdekjen e natyres njerzore dhe pavdeksinė e natyres hyjnore e keshtu me radhė.
Po eshte edhe besim i imi, mishi dhe shpirti janė tė pa ndarė, edhe pse nuk eshte vetem njė, prap mund te thuhet se janė njė pasi qe janė tė bashkuar dhe tė pa ndarė. Shpirti ėsht ai qe jep jeten mishit. Pa shpirt njeriu (trupi mish) vdes, por shpirti prap nuk vdes por ndahet nga tupi.
Edhe unė ashtu besoj. Shpirti qė ėshtė nė njeiun - i pa ndashem deri nė vdekje, vepron bashk me trupi. Ēdo veprim i trupit ėshtė veprim edhe i shpirtit, apo ēdo veprim i shpirtit, ėshtė veprim edhe i trupit. Por nuk duhet asesi tė anashkalohet realiteti se nuk ėshtė asnjėri vetem, nuk ėshtė njė, edhe pse duket ashtu. Shpirti dhe trupi janė tė bashkuar nė natyren njeri. Kjo quhet misherim i shpirtit - tė pa ndashem - nji natyre nė dukje por kurrsesi nuk ėshtė vetem njė!
JO xhamia, shpirti nuk flen, shpirti nuk njef kohė as nuk lodhet, lodhja ndodhė nė gjymtyret e njeriut dhe ato kanė nevojė per pushim, ndersa shpirti nuk flen, ėshtė frymorė, nuk flen dhe eshte aktiv nė organizmin e njeriut. Ai ėshtė aktiv deri nė tė sosur tė botes. Poashtu edhe nuk vdes.
Shpirti prap qendron nė gjendje shpirtėrore - frymore, por ndahet nga trupi, nuk vdes as, ai nuk kalon ne gjendje tjeter, ajo gjendje shpirtėrore ėshtė e perjetshme, pra deri nė diten e gjyqit siq besojmė. Shpirt eshte dhe shpirt mbetet. As trupi nuk kalon ne gjendje te tjeter, ajo gjendje "pluher" eshte sepse trupi ashtu ėshtė dhe do tė mbetet, pra as trupi nuk e ndryshon gjendjen deri nė diten e gjyqit siq edhe besojmė. Pluher eshte dhe pluher mbetet.
Krijoni Kontakt