Haxhillëk? Cka eshte haxhillek? Cka don te thote Haxh?

[Rroni01]

Teme interesante, shpesh ma kane bere kete pyetje, por, nuk kam qene i kjarte ne pergjigje, jo per mos siguri sa per mosdije.
Kam lexuar shume shkrime dhe shume diskutime per kete udhetim te "shenjte" por askurre nuk kam hase ne pergjigje plotesuese dhe te mjaftueshme.
... edhe me disa haxhi kam biseduar... por, me kane dhene shume pergjigje edhe siperfaqesore....

[Florim07]

Ne Emer te Allahut, Meshiruesit, Meshireberesit

HAXHI

"Për hirë të All-llahut, vizita e shtëpisë (Qabes) është obligim për atë që ka mundësi udhëtimi te ajo." (Kur'an, 3:97)

"Dhe pergatituni me furnizim (per rruge), e furnizimi me i mire eshte devotshmeria." (Kur'an, 2:197)



Haxhi - apo Pelegrinazhi - është një nga ngjarjet më të rëndësishme të Kalendarit Islam. Haxhi është një obligim fetar për çdo Musliman, burrë dhe grua, që është në gjendje ta kryeje ate, te pakten nje here ne jeten e tyre, nese mjetet financiare lejojne. Per 14 shekuj Muslimanet mblidhen ne Mekë duke ndjekur shembullin e profetit tone, Muhamedit alejhi selam (paqja qofte mbi te), dhe duke rikujtuar historine e profeteve Ibrahim as. dhe birit te tij Ismailit as. Ne diten e Arafatit, dita e 9 e muajit te Dhul-Hixhes, gjtihe pelegrinet mblidhen ne rrafshin e Arafatit, 6 milje jashte Mekes ne nje dite lutjesh dhe adhurimi per Zotin. Dita e neserme eshte dita e Kurbanit, qe festohet nga Muslimanet ne gjithe boten.

Literarisht: Fjala 'haxh' do te thote te shkosh tek nje person apo nje vend i nderuar. Per Muslimanet fjala 'haxh' nenkupton adhurimin e Allahut permes kryerjes se ritualit te Haxhit ne nje kohe te caktuar (dita e 9-12 e muajit Dhul-Hixhe) dhe ne nje vend te caktuar (Mekë), si dhe ne nje menyre te caktuar. Allahu xh.sh. e beri obligim kryerjen e Haxhit per Muslimanet ne vitin e nente te Hixhres (shpernguljes ne Medine). Ndaj Muhamedi as. ka bere vetem Haxhin e Lamtumires. [Lexo Fjalën e Lamtumirës se Profetit]

Per Haxhin ne Traditen e Profetit Muhamed (alejhi selam), apo ne Hadithe, gjejme se Muhamedi (as) ka thënë:

"Islami mbeshtetet ne pese shtylla: ..." Dhe nje nga shtyllat eshte Haxhi.

"Shperblimi i personit te cilit i pranohet Haxhi eshte Xheneti."

"Ai qe kryen Haxhin duke mos folur gjera te kota dhe duke mos kryer vepra te mbrapshta, do te kthehet nga Haxhi i paster nga gjynahet sikunder ne diten e pare te lindjes."

Profeti as. ka thene: "O njerez, Allahu e beri Haxhin obligim per ju, ndaj kryejeni ate." Ne lidhje me kete nje person e pyeti, "O i Derguari i Allahut, a duhet kryer Haxhi per çdo vjet? Muhamedi as. heshti dhe njeriu ia perseriti pyetjen tre here. I tha Muhamedi as. se "Nese une do te them 'PO', atehere do te behej obligim per ju qe ta kryeni ate (Haxhin) çdo vit, por ju nuk do te jeni ne gjendje ta beni ate."

Kaba: Disa të dhëna mbi madhesinë dhe historinë e saj

Kaba (Qabja) është ndërtesa drejt të cilës Muslimanët drejtohen pesë herë në ditë gjatë namzait të tyre. Literalisht, fjala 'Kabë' në Arabisht i referohet një vendi të nderuar dhe prestigjioz.

Aktualisht Kaba është e lartë afërsisht 12 metra. Dhoma brenda Kabes është 13 me 9 metra. Muret e Kabes janë 1 metër të gjerë. Muret janë të gjitha prej guri. Muret brenda, në dallim nga ato jashtë, nuk janë të lustruara. Dyshemeja e dhomës qëndron 2.2 metra më lartë se vendi ku njerëzit kryejnë ritin e rrotullimit rreth Kabës (Ta'uafin).

Kaba është ndërtuar dhe rindërtuar nga këta profetë: Ademi, Ibrahimi, Ismaili dhe Muhamedi (paqja qoftë mbi ta). Asnjë godinë tjetër nuk e ka patur këtë nder. Ndërtimi i parë i Kabës është bërë nga Profeti Adem (alejhi selam). Në Kur'an Allahu thote se kjo ishte shtëpia e parë e ndërtuar nga njerëzimi për të adhuruar Allahun. Pas kësaj, Ibrahimi dhe Ismaili (paqja qoftë mbi ta) e rindërtuar Kabën.

Historianët dhe dijetarët janë të mendimit se Kaba është rindërtuar diku nga 5 deri ne 12 herë. Rikonstruksioni më i fundit i Kabës u bë në vitin 1996.

[Florim07]

Ne Emer te Allahut, Meshiruesit, Meshireberesit



Historia e Sakrifices se Ibrahimit




Shume prej nesh e dine historine e Ibrahimit dhe sakrifices se tij, dhe e shohim ate si nje test apo prove per Ibrahimin nga Allahu i Madheruar. Por a mund ta kuptojme ne në të vertete se çfare perjetoi Ibrahimi (as)? A mundet truri jone ta mendoje se cfare ndodhi? Pse konsiderohet Ibrahimi si babai i fese?



Ibrahimi, alejhi selam (shkurt as. -paqja qofte mbi te), dallohet ne Kur'an me titullin Halil-ul-Allah (shok e afert e Allahut). Ne Sura En-nisa, Allahu thote: "Kush ka fe më të mirë se ai që sinqerisht i është bindur All-llahut dhe, duke qenë bamirës, e ndjek fenë e drejtë të Ibrahimit? All-llahu e zgjodhi Ibrahimin të dashurin më të ngushtë." (Kur'an, 4:125)



Po ashtu ne Suren e Bletes (An-Nahl) pershkruhet Ibrahimi (as) si shembull/model: "Vërtet, Ibrahimi ka qenë shembëlltyrë e të mirave, adhurues i All-llahut, besimtarë i drejtë dhe nuk ka qenë nga idhujtarët." (Kur'an, 16:120).

Ibrahimi (as) u lind ne mes te njerezve qe adhuronin yjet dhe idhujt - fisi Kaldej. Azari, babai i Ibrahimit ishte mjeshter per pregatitjen e idhujve dhe adhurues i tyre. Ibrahimi ishte ndermjet jobesimtareve por ai nuk ishte si ata. Nga ai vend i politeizmit / shirkut çeli monoteizmi / Teuhidi. Ne Kur'an ne suren El-An'am: "Përkujtoju (o i dërguar) kur Ibrahimi i tha babait të vet Azerit: “A statuja (idhuj) adhuroni për zota? Unë po të shoh ty dhe popullin tënd në një humbje të sigurt." (Kur'an, 6:74)



Nga kjo revolte ne shtepine e Azarit, babait te tij, Ibrahimi vazhdoi te sfidoje politeizmin e fisit te vet. Ibrahimi njihet si prishesi i idhujve dhe themeluesi i monoteizmit dhe luftues i injorances.



Ne disa sure ne Kur'an pershkruhet sesi Ibrahimi ka argumentuar logjikisht me adhuruesit e idhujve dhe te trupave qiellore, dhe sesi komunikoi ai me jobesimtaret e sesi i mesoi njerezit. Per shembull, ne suren El-Bakara Allahu thote: "ai (Nemrudi) polemizoi me Ibrahimin rreth Zotit të tij. Kur Ibrahimi tha: “Zoti im është Ai që jep jetë dhe vdekje!” Ai tha: “Edhe unë jap jetë dhe vdekje!” Ibrahimi tha: “Zoti im e sjell diellin nga lindja, sille pra ti atë nga perëndimi?” Atëherë ai që nuk besoi mbeti i hutuar." (Kur'an, 2:258)



Ne nje shembull tjeter ne suren El-Enbija thuhet:

"Ne i dhamë Ibrahimit herët të mbarën, sepse Ne kemi njohur mirë atë (ia dhamë të mbarën se e meritoi). Kur ai babai dhe popullit të vet u tha: “Ç'janë këto statuja që i adhuroni?” Ata thanë: “I gjetëm të parët tanë, që po i adhuronin”. Ai u tha: “Edhe të parët tuaj e edhe ju qartë ishit të humbur!” Ata thanë: “Me gjithë mend e ke apo mos po tallesh!” Atëherë ai tha: “Jo, por Zoti juaj është Zoti i qiejve e i tokës, është ai që i krijoi ato, ndërsa unë jam dëshmues për këtë!” Pasha All-llahun, posa të largoheni ju, unë kam për t’ia bërë atë që duhet statujave tuaja! Dhe i bëri ato copë-copë, përveç një më të madhes që e kishin ata më shpresë se atij do t’i drejtohen (për të kuptuar se kush i theu).



(Kur u kthyen i panë) Ata thanë: “Kush e bëri këtë me zotat tanë? Ai na qenka kriminel!” (pastaj) thanë: “Kemi dëgjuar për një djalosh që i përqeshte ato, të cilit i thonin Ibrahim”. Ata thanë: “Silleni atë këtu në sy të njerëzve që ta shohin (e ta dënojmë)”.
I thanë: “A e bëre ti këtë me zotat tanë, o Ibrahim?” Ai tha: “Jo, por atë, e bëri i madhi i tyre, ju pyetni ata nëse janë që flasin?”
Ata u ndalën e u menduan me veten, e dikush tha: “Vërtet, ju jeni ata të gabuarit (pse adhuroni gjëra të këto)”. Mirëpo, pastaj e shoshitën këtë gjë në kokat e tyre (u kthyen nga bindja në kokëfortësi) dhe thanë: “Po ti e ke ditur se këta nuk flasin!” Ai tha: “A po adhuroni pra në vend të All-llahut asish që nuk u sjellin kurrfarë dobie as dëmi?” Medet për ju dhe për ata që i adhuroni, pos All-llahut, po a nuk po kuptoni?” Atëherë ata thanë: “Digjeni atë (Ibrahimin) dhe ndihmoni zotat tuaj, nëse doni t’u ndihmoni!” (Kur'an, 21: 51-68)



Por argumentat intelektuale te Ibrahimit ndaj jobesimtareve e bene ate subjekt te opresioneve te popullit te tij. Pergjigja qe i dha populli da'uas qe beri Ibrahimi as. gjendet ne suren e Merimanges (El-Ankebut): "Po përgjegjja e popullit të tij nuk ishte tjetër vetëm të thotë: “Mbytni atë (Ibrahimin) ose digjeni!” (Kur'an, 29:24) Ibrahimi mund te kishte hequr dore nga mesazhi dhe besimi i tij per te shpetuar nga zjarri i Nemrudit. Por ai zgjodhi martirizimin. Ai zgjodhi te hyje ne zjarrin e tiranise dhe injorances qe te shpetoje njerezimin nga ky zjarr.



Por Allahu i Madheruar kishte nje plan tjeter per Ibrahimin as. "Mirëpo, All-llahu e shpëtoi atë prej zjarrit. Pë një popull që beson, këtu vërtet ka fakte bindëse. (Kur'an, 29:24) si dhe "Po Ne i thamë: “O zjarr, bëhu i ftohtë dhe shpëtim për Ibrahimin!” (Kur'an, 21:69) Sidoqofte kjo mrekulli nuk i dha fund perpjekjeve te jobesimtareve per ta persekutuar dhe izoluar Ibrahimin, i cili qendroi i patundur ne besimin e tij, i durueshem ne vuajtjet e tij, i dashur ne sjelljet e tij deri ne migrimin e tij per ne tokat e Aramit dhe Kananit.



Edhe ne kete toke te premtuar jeta e Ibrahimit vazhdoi me perpjekje, da'ua, duke mbajtur i vetem pergjegjesine e madhe te misionit te Teuhidit ne kete kohe te erresires, paragjykimeve dhe injorances. Ibrahimi nuk kishte femije dhe deshira qe te kishte nje femije i shtohej me kalimin e viteve. Ne moshe te thyer Ibrahimi lutet per nje femije: "Zoti im, më dhuro mua (një fëmijë) prej të mirëve!" (Kur'an, 37:100) Nderkohe gruaja e tij Sarah nuk mund te kishte femije.



Allahu e plotesoi premtimin e Tij per ta bere Ibrahimin faren e nje linje te gjate te Profeteve, rrenje te feve te medha. "Ne e gëzuam atë me një djalë që do të jetë i butë (i sjëllshëm)." (Kur'an, 37:101)



Allahu solli meshire per te Derguarin e Tij te plakur, vetmuar e plot shqetesime. Per Ibrahimin, Ismaili nuk ishte vetem bir i nje babai qe nuk kishte femije, ai ishte fundi i nje jete duke pritur, shperblimi per nje shekull plot vuajtje, fruti i jetes se tij, shpresa e tij. Pra kishte shume gezim ne shtepine eIbrahimit nderkohe qe Ismaili vazhdonte te rritej. Por provat nuk mbaruan ketu per Ibrahimin as. Ai pati nje vizion ne te cilin ai u komandua nga Allahu te beje kurban djalin e tij.



Dhe pyetja qe na vjen ne mend eshte: Pse duhej Ibrahimi te kalonte edhe nje tjeter prove pas gjithe atyre provave te tjera te protesise se tij, Xhihadit te tij per te hequr injorancen dhe per te vendosur themelet e besimit ne nje Zot te vetem?



Eshte e pamundur te thuhet me fjale se cfare do te thoshte kjo per Ibrahimin as - qe u urdherua nga Allahu ta sakrifikoje birin e tij te vetem Ismail. Dhimbja, ndjenjat jane shume te medha te imagjinohen, jo me te perjetohen.



Si mundet Ibrahimi ta marre birin e tij te dashur, frutin e jetes se tij, gezimin e jetes se tij, dhe t'ia vere thiken ne fyt? Ismaili i ri duhet te vdiste dhe Ibrahimi plak te jetonte?! Kushedi sesi eshte ndjere Ibrahimi as. Brenda tij duhet te kete qene nje xhihad i vertete. Te zgjedhe midis Zotit dhe Ismailit. Cilen do te zgjedhe Ibrahimi? Dashurine e Zotit apo dashurine per vete? Besimin apo emocionet? Pergjegjesine apo kenaqesine?



Ibrahimi as nuk vendosi menjehere. Ai vuajti nen presionin e dyshimeve, lekundjeve dhe dhimbjes. Vetem pasi e perjetoi vizionin per te treten here ai vendosi ta kryeje urdherin e Allahut. Kjo reflektohet ne nje nga ritet e Haxhit: hedhja e gureve tek tre idhuj qe perfaqesojne Iblisin / Shejtanin i cili tentoi ta shtyje Ibrahimin te mos i bindet Zotit.



Por Ibrahimi - Halil-ul-Allah (shok i afert i Allahut) - kishte besim tek Allahu dhe ai e dinte se Allahu i Madheruar e ka urdheruar per kete sakrifice. De keshtu ne Mina, nje bisede e mrekullueshme dhe tronditese ndodh midis babait dhe birit te tij te dashur.



Ibrahimi i tha Ismailit: "O djali im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të te bej kurban ty. Shiko pra, çka mendon ti?” (Kur'an, 37:102) Çfare fjale te veshtire per babin te thote dhe sa te frikshme per Ismailin te degjoje! Por edhe Ismaili ishte besimtar dhe ai iu dorezua deshires se Allahut. Duke qene i vetedijshem sesa e veshtire ishte kjo per te jatin e tij, Ismaili e qetesoi babain e vet duke i thene: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do All-llahu, prej të durueshmëve!” (Kur'an, 37:102) Kjo i dha Ibrahimit force, i cili e mori Ismailin ne nje dore dhe thiken ne tjetren dhe ecen ashtu deri ne vendin e sakrifices. Ibrahimi ishte duke vuajtur dhe ne cdo moment ishte e mundur te terhiqej. Por jo. Ai e shtriu Ismailin ne toke, e drejtoi fytyren e tij larg nga ai per te mos e renduar edhe me shpirtin e tij te copetuar dhe duart e tij te paralizuara. E keshtu ai e beri kurban Ismailin. Por nga meshira e Allahut thika nuk e preu. Ibrahimi pa atehere nje dele dhe i tha atehere Allahu atij: “O Ibrahim!” Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët!" (Kur'an, 37:104-5)



Kjo histori nder te tjera na meson permes asaj qe i ndodhi dhe perjetoi Ibrahimi se jeta e secilit prej nesh ashtu si ajo e Ibrahimit, Ismailit, merr kuptim dhe vlere nga Zoti - Krijuesi - dhe jo nga natyra. Gjerat e mira ne kete jete, te perfaqesuara nga Ismaili ne histori, marrin vlere jo nga fakti i thjeshte se ato ekzistojne dhe mund te vleresohen, shijohen dhe mund te kenaqesh me to; por nga Zoti.... Ka sigurisht edhe shume mësime te tjera qe mund te nxirren nga kjo histori me permasa te rralla per nga niveli i sakrifices njerezore.



Ky bajram nuk eshte Festa e fitores por eshte Festa e Sakrifices.

[Rroni01]

okok Florim,
po e shoh se shkrimi qe e dergove eshte shkrim... i kopjuar ... qenka i gjate, dhe do ta lexoj neser.
.... flm, dhe do te diskutojme... mbi kete teme....
sepse ka interpretime te llojllojshme...
flm

[Endrrimtari]

Desha te di se vizitat per t'u pershendetur tek ai qe shkon ne haxh si jane te rregulluara.

A eshte obligim qe te shkohet ne vizita per t'u pershendetur me ata qe shkojne dhe kur kthehen nga haxhi ?

Tek te cilet persona që shkojne ne haxh apo kthehen duhet te shkohet, tek te afermit apo edhe ndokush qe nuk ke lidhje aq te afert.

Ju faleminderit nese ma sqaroni kete pyetje !

[La_Lune]

okok Florim,
po e shoh se shkrimi qe e dergove eshte shkrim... i kopjuar ... qenka i gjate, dhe do ta lexoj neser.
.... flm, dhe do te diskutojme... mbi kete teme....
sepse ka interpretime te llojllojshme...
flm

Ji me specifik per ate cfare do te dish,nese sdo qe te marresh pergjigje pergjithesuese..

[Endrrimtari]

?

po pres pergjigjen

[The_Capital]

Ja disa hadithe mbi haxhin:

1.Ebu Herejre, r.a., thotë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut, s.a.v.s., të thotë: “Kush e kryen haxhin në emrin e Allahut, duke mos pasur kontakt intim me gruan, as që bën ndonjë mëkatë, do të kthehet (në shtëpi) sikur ditën kur e ka lindur nëna e tij.”


2. Xhabiri, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Me të vërtetë Qabeja është shtylla e islamit, andaj kush e bën haxhin dhe umren, ai e përfiton sigurinë tek Allahu: nëse vdes – e shty në xhenet, e nëse e kthen tek familja e tij- e kthen me plackën dhe shpërblimin!”

3. Abdullah ibn Omeri, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Luftëtari në rrugën e Allahut, haxhiu dhe ai i cili e kryen umren janë delegacioni i Allahut: nëse e thirrin, Ai ju përgjigjet, ndërsa, nëse kërkoj diç prej Tij, Ai ua plotëson.”


4. Xhabiri, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Për haxhin e pranuar tek Allahu nuk ekziston shpërblim tjetër përveç Xhennetit. Të pranishmit pyetën: Cili është haxhi i pranuar, o i Dërguari i Allahut? U përgjigj: Në atë që haxhiu ua ka shpërndarë ushqimin nevojtarëve dhe të tjerëve u është kthyer me fjalë të buta dhe të bukura.”

5. Ebu Hurejre, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., është pyetur: “Cilat janë veprat më të vlefshme? I Dërguari i Allahut u përgjigj: Të besuarit e Allahut dhe të Dërguarit të Tij! Përsëri u pyet: E tjetra cila është? U përgjigj: Lufta në rrugën e Allahut. Pas kësaj, përsëri u pyet: E tjetra? U përgjigj: Haxhi i kryer sipas rregullave dhe ai i cili është i pranuar tek Allahu.”

6. Abdulla b. Xherad, r.a., transmeton se i Muhammedi, s.a.v.s., ka thënë: “Kryeni haxhin, sepse ai i fshinë mëkatet, ashtu siç uji e pastron ndyrësirën!”

7. Abdullah b. Mes’ud, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Kryeni haxhin dhe umren, sepse ato ua largojnë varfërinë dhe mëkatet, ashtu siç farkëtari në farkëtari i largon grimcat e xeheve të hekurit, arit dhe argjendit. Për haxhin e pranuar tek Allahu, xh.sh., nuk ka shpërblim tjetër përpos Xhennetit!”

8. Ebu Hurejre, r.a., transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Umreja deri tek umreja tjetër është kompensim për mëkatet e bëra midis tyre, ndërsa për haxhin e pranuar dhe të kryer sipas rregullave s’ka shpërblim tjetër përpos Xhennetit!”

9. Burejde, r.a., transmeton nga i Dërguari i Allahut, s.a.v.s, se ka thënë: “Të harxhuarit e pasurisë për në haxh është sikur atë ta harxhosh në luftë për në rrugë të Allahut: 700 herë shpërblehesh.

10. Abdullah b. Amr, r.a., thotë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut, s.a.v.s., të ketë thënë: “Kush e ben tavafin rreth Qabesë dhe i fal dy reqate namaz, e ka shpërblimin sikur ta ketë liruar një rob.”



Përktheu: Mehas Alija

>>>

[The_Capital]

Vlerat e haxhit dhe umres
Marrë nga libri:"Tebsirul Nasik bi Ahkamil Menasik" nga dijetari i madh, muhadithi: Abdulmuhsin bin Hamed El Abbad El Bedr -
Shqipëroi: Namik Vehapi

Për vlerën e haxhit dhe umres janë vërtetuar disa hadithe, prej tyre:

1. Transmetohet nga Ebu Hurejra radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Umra prej umres i falë ç'ka mes tyre (nga mëkatet), kurse haxhi i pranuar nuk ka shpërblim tjetër përveç xhennetit".[1]

2. Transmeton Abdullah ibn Mesudi radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Pasoni haxhin me umre sepse ato e largojnë varfërinë dhe mëkatet, ashtu siç e largon zjarri llomin nga hekuri, ari dhe argjendi, kurse për haxhin e pranuar nuk ka shpërblim tjetër përveç xhennetit".[2]

3. Tregohet nga Aishja, nëna e besimtarëve, radijallahu anha se ka thënë: O i Dërguari i Allahut, e dimë se xhihadi është nga veprat më të mira, atëherë a të mos bëjmë xhihad (gratë)? I tha: "Jo, porse xhihadi më i mirë për gratë është haxhi i pranuar".[3] Gjithashtu transmetohet nga Aishja radijallahu anha e cila ka thënë: O i Dërguari i Allahut a ka xhihad për gratë? Ka thënë: "Ato kanë xhihad, në të cilin nuk ka luftë, e ai është haxhi dhe umra".[4]

4. Transmeton Ebu Hurejra se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem është pyetur: Cila është vepra më e vlefshme? Ka thënë: "Besimi në Allahun dhe në të Dërguarin e tij. I është thënë: Pastaj cila? Ka thënë: Xhihadi në rrugën e Allahut. I është thënë: Pastaj cila (vepër)? Ka thënë: Haxhi i pranuar".[5]

5. Transmeton Ebu Hurejra radijallahu anhu i cili ka thënë: E kam dëgjuar Pejgamberin salallahu aljehi ve selem duke thënë: "Kush e bën Haxhin për hir të Allahut e nuk bën mardhënje intime (gjatë haxhit) e as mëkate, kthehet nga haxhi i tij ashtu siç e ka lindur nëna (pa mëkate)[6].

6. Transmetohet se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem i ka thënë Amër ibn Asit radijallahu anhu: "A nuk e di o Amër se Islami i fshin (mëkatet) ç'ka para tij? E hixhreti (emigrimi) fshinë ç'ka para tij dhe haxhi i fshin (mëkatet) ç'ka para tij?".[7]

Haxhi i pranuar është ai i cili e bën muslimani në pajtueshmëri me Sunnetin e Resulullahit salallahu aljehi ve selem, ashtu siç është transmetuar në hadithin e Xhabirit radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu alejhi ve selem ka thënë: "Merrni nga unë rregullat e haxhit, sepse nuk e di a do të bëjë haxh pas këtij".[8] Po ashtu duke u larguar nga mardhënjet intime, mëkatet dhe gjithashtu duke u larguar edhe nga gjërat që janë të ndaluara gjatë të qenurit në ihram.

Shenja e haxhit të pranuar është që të ndryshojë muslimani pas haxhit prej gjendjes të mirë në më të mirë, apo prej gjendjes së keqe në më të mirë. Nëse ka qenë i sprovuar para haxhit me ndonjë mëkat, atëherë duhet të pendohet në haxhin e tij me pendim të sinqertë dhe t'i lë mëkatet e t'i vjen keq prej asaj që ka ndodhur dhe të vendosë me bindje që në të ardhmën mos t'i kthehet mëkateve. Nëse mëkati ka të bëjë diç me të drejtat e njeriut atëherë duhet të ia kthejë atij (të drejtën e tij), kjo nëse është diç nga pasuria me kusht nëse nuk ia ka falur, apo të kërkojë falje nëse u ka bërë dëm atyre me gjuhën ose dorën e tij. Kërkimi i fajles nuk duhet të sjellë të keqe më të madhe, ndarje dhe urrejtje, atëherë mjafton t'i kërkojë falje më fjalë të mira, duke ju falënderuar me atë që u takon atyre dhe duke bërë lutje për ta, dhe me këtë vepër (haxhin) do t'i hapë vetës një kapitull të mirë duke filluar jetën e tij të re e duke e ndërtuar atë me devotshmëri ndaj Allahut dhe forcim në këtë rrugë. E nëse ka qenë para haxhit në gjendje të keqe dhe vazhdon me këtë gjendje edhe pas haxhit kjo është një shenjë e mos përfitimit nga haxhi i tij.

Punët e mira siç është namazi, haxhi etj. i mënjanojnë mëkatet e vogla. Allahu subhanehu ve te ala thotë: "Nëse ju largoheni nga mëkatet e mëdha prej të cilave ju kemi ndaluar do t'ju falim juve të këqijat e juaja." Nisa 31.

Transmeton Ebu Hurejra radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Pesë namazet, xhumaja deri në xhuma, ramazani deri në ramazan janë shlyrëse për ç'ka mes tyre nëse u largohet mëkateve të mëdha".[9] Kurse mëkatet e mëdha falen me pendim. Haxhiu nga pendimi prej mekateve të mëdha apo të vogla fiton pastërtinë prej tyre ashtu siç e ka lindur nëna e tij. E nëse nuk pendohet prej mëkateve apo i vepron ato ose vendos që t'i veprojë ato, ai do të llogaritet për to. Ibn Kethiri ka thënë në tefsirin e tij [10] "Kush vjen me një (punë) të mirë ai në (Ditën e Gjykimit) shpërblehet dhjetë fish, E kush vjen me (vepër) të keqe, ai do të ndëshkohet vetëm për të. Atyre nuk do tu bëhet padrejtësi". Dije se lënia e të keqës të cilën e vepron njeriu është tri llojesh:

1. E lë atë për hirë të Allahut, për këtë atij i shkruhet një e mirë për shkak të ndalesës për hir të Allahut të Lartësuar, e kjo është punë dhe qëllim, dhe për këtë ka ardhur në hadith se atij i shkruhet një e mirë, ashtu siç ka ardhur në disa tekste të vërteta të haditheve: "Ai e la atë për shkak Timin".

2. E lë mëkatin nga harresa për këtë as nuk shpërblehet e as nuk dënohet sepse ai nuk e kishte për qëllim të mirën e as që ka vepruar keq.

3. E lë mëkatin për shkak të pamundësisë së veprimit apo për shkak të përtacisë pasi që ai u mundua ta bëjë atë por nuk ia arriti. Ky është sikur se vepruesi i mëkatit ashtu siç tregohet në hadithin që e transmeton Ebu Bekrete radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Kur të ndeshën dy muslimanë me shpatat e tyre, vrasësi dhe i vrari janë në zjarr. Thanë ( sahanët): O i Dërguari i Allahut për vrasësin po dihet por pse i vrari të jetë në zjarr? Tha: Edhe ai kishte për qëllim mbytjen e tij".[11]

Obligueshmëria e haxhit dhe umres

Haxhi dhe umra janë obligim menjëherë kur të arrihet mundësia një herë në jetë, e çka shtohet ajo është vullnetare. Gjithashtu obligohet haxhi dhe umra nëse njëriu betohet për kryerjen e tyre. E kush fillon haxhin apo umren vullnetare (tatavvuan) obligohet që ta plotësojë atë. Argument për këtë është fjala e Allahut subhanehu ve te ala që thotë: " E kryeni plotësisht haxhin dhe umren për hirë të Allahut" Bekare 196.

Haxhi është obligim me Kur'an, Sunnet dhe Ixhma (konsenzus). Allahu subhanehu ve te ala thotë: "Për hir të Allahut vizita e shtëpisë (Qabës) është obligim për ata që kanë mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (nuk e viziton) Allahu nuk është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë ) njerëzit." Ali Imran 97

Transmeton Abdullah ibn Umer radijallahu anhuma se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Islami është ndërtuar mbi pesë shtylla: Dëshmia se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhammedi është i dërguari i Tij, falja e namazit, dhënia e zekatit, haxhi dhe agjërimi i ramazanit".[12]

Po ashtu hadithi i njohur i Xhibrilit alejhi selam, të cilin e transmeton Umer ibn Hatabi radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Islami është të dëshmosh se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut dhe se muhammedi është i dërguari i Tij, të falësh namazin, të japësh zukatin, të agjërosh ramazanin dhe të bësh haxhin nëse ke mundësi".[13] Gjithashtu transmeton Ebu Hurejra radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu alejhi ve selem ju ligjëroi e tha: "O ju njerëz haxhi u është bërë obligim andaj bëni haxhin. I tha një njeri: A për çdo vit o i Dërguari i Allahut? Heshti derisa ia përsësiti tri herë e më pas tha: Sikur të them po, do t'ju obligohet e nuk do të kishit mundësi".[14]

Muslimanët janë në pajtueshmëri se haxhi është obligim për at që i ka arritur kushtet. Kurse për obligueshmërinë e umres aludojnë disa hadithe, prej tyre:

1. Transmeton Aishja radijallahu anha e cila ka thënë: O i Dërguari i Allahut! A e kanë obligim femrat xhihadin? Iu përgjigj: "Po! Ato kanë xhihad në të cilin nuk ka luftë e ai është haxhi dhe umra".[15] Ibn Huzejme pasi që ka transmetuar këtë hadith thotë: Fjala e Pejgamberit salallahu aljehi ve selem "Ato kanë xhihad në të cilin nuk ka luftë" është njoftim i Pejgamberit salallahu aljehi ve selem se xhihadi i femrave është haxhi dhe umra, kjo është një sqarim se umra është obligim sikurse haxhi, përderisa është shprehur me fjalët "ato kanë për obligim..." se umra është obligim ngase nuk lejohet të thuhet: Obligohet njeriu me diç që është vullnetare.

2. Hadithi i Xhibrilit alejhi selam që e transmeton Umeri radijallahu anhu se Pejgamberi salallahu aljehi ve selem ka thënë: "Islami është të dëshmosh se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhammedi është i dërguari i Tij, të falësh namazin, të japësh zkatin, të bësh haxhin dhe umren, të pastrohesh nga papastërtia (xhunubllëku), ta përsosësh abdesin dhe ta agjërosh ramazanin".[16]

3. Transmetohet se Ebu Rezin el Ukajli radijallahu anhu erdhi tek Pejgamberi salallahu aljehi ve selem e tha: O i Dërguari i Allahut! Babai im është i shtyrë në moshë nuk ka mundësi ta krye haxhin e as umren e as të qendrojë mbi deve (çfarë të bëjë)? I tha (Pejgamebri salallahu aljehi ve selem): "Bëje haxhin dhe umren për babain tënd".[17]



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Transmeton Buhariu 1774 dhe Muslimi 3289.

[2] Transmeton Tirmidhiu 810, Ibn Huzejme në sahihun e tij 2512 dhe Nesaiu 2631 me sened të mirë. Gjithashtu e transmeton Nesaiu 2630 me sened të vërtetë nga hadithi i Ibn Abasit radijallahu anhuma por pa shprehjen "ari dhe argjend" dhe pa fjalin e fundit.

[3] Transmeton Muslimi 1520.

[4] Transmeton Ibn Maxhe 1901 dhe Ibn Huzejme në sahihun e tij 3074 dhe teksti i hadithit është prej tij.

[5] Transmeton Buhariu 26 dhe Muslimi 248.

[6] Transmeton Buhariu 1521 dhe Muslimi 3291

[7] Transmeton Muslimi 321.

[8] Transmeton Muslimi 3137

[9] Transmeton Muslimi 552

[10] Në komentimin e ajetit 160 të surës En'am.

[11] Transmeton Buhariu 31 dhe Muslimi 7253.

[12] Transmeton Buhariu 8 dhe Muslimi 113.

[13] Transmeton Muslimi 93.

[14] Transmeton Muslimi 3257.

[15] Transmeton Imam Ahmedi në Musnedin e tij 25322, Ibn Maxhe në Sunenin e tij 2901 dhe Ibn Huzejme 3074 kurse transmetimi i Imam Ahmedit dhe Ibn Maxhes është sipas kushteve të Buhariut dhe Muslimit.

[16] Transmeton Ibn Huzejme 3065 me sened të vërtetë dhe me transmetues të besueshëm dhe Drekutniu 2/272 dhe thotë se sened është i vërtetë.

[17] Transmeton tirmidhiu 930 dhe thotë se ky hadith është hasen sahih (i vërtetë). Ky hadith është sipas kushteve të Muslimit

>>>

[The_Capital]

Rregullat e haxhit dhe të Umres



RREGULLAT E HAXHIT DHE TË UMRES

Haxhi është obligim i domosdoshëm, i argumentuar me ajete kur’ anore e me hadithe të Pejgamberit a.s.

a) Argument i Kur’anit Famëlartë është ajeti ku Allahu xh.sh. urdhëron: “Për hirë të Allahut, vizita e shtëpisë (Qabes) është bërë obligim për atë që ka mundësi udhëtimi te ajo”.

Nga ky ajte kuptohet se Allahu xh.sh. haxhin e beri obligim që për hirë të Tij besimtarët të cilët posedojnë pasuri të shkojnë në Qabe, pa kursyer, ngase Krijuesi Fuqiplotë është Ai që i dhuroi njeriut të mira të panumërta materiale e shpirtërore.

b) Si argument nga suneti i Pejgamberit a.s. mund të shërbejë hadithi që e transmeton Ibni Abasi e që thotë: “ Gjatë një fjalimi të vet Resulullahu s.a.v.s. mes tjerash tha: “O ju njerëz, haxhi është caktuar për ju, e ju veproni ashtu, shkoni në haxh.” Në ndërkohë u ngrit Akrea, djali i Habisit dhe e pyeti: “A për çdo vit, o i Dërguari i Allahut?” Pejgamberi a.s. iu përgjegj: “Nëse ju them po, do t’ ju obligoj, e nëse ju obligoj, nuk do të veproni ashtu e as që do të keni mundësi përherë. Haxhi duhet të bëhet njëherë, e ai që e përsërit disa herë, e bën këtë nga dëshira dhe vullneti i tij.”

Po të sqarohet siç duhet porosia e Pejgamberit a.s., mund të konstatohet se i Dërguari i Allahut xh.sh. na e bën me dije se “haxhi është bërë farz”.

2. Po ashtu, në bazë të ligjeratës së Pejgamberit a.s. të ciloin e transmeton Ibni Abasi, argumentohet se haxhi, respektivisht vizita e Qabes, nuk është obligim të bëhet më shumë se një herë dhe, ai që e viziton më shumë se një herë, këtë e bënë nga dëshira e vet.

3. Kur bëhet fjala për Umren, një grup dietarësh islam e vlerësuan atë si punë të lavdëruar, pra mustehab, e kurrsesi farz. Lidhur me këtë Ebu Hurejra r.a. transmeton një hadith të Pejgamberit a.s. ku thuhet: “Ka thënë Pejgamberi i Allahut: “Haxhi në kohë të caktuar është farz, ndërsa umreja është vullnet.” Njëri nga të pranishmit iu drejtua: “O i Dërguari i Allahut, na trego për umren, është apo nuk është obligim!” E Pejgamberi a.s. iu përgjegj: “Jo, por kush e kryen umren është gjë e mirë për të.”

Siç shihet edhe nga ky hadith, umreja nuk është obligim, farz, por kryerja e umres e afron besimtarin tek Allahu xh.sh. dhe pa dyshim është më mirë të afrohemi tek Krijuesi se sa ta lëmë anash umren. Pra, më i lavdëruar është vullneti i mirë dhe dëshira se sa përtacia dhe kopracia.

Një grup tjetër dietarësh islam, e konsideron umren, në një mënyrë, si farz, duke marrë për mbështetje hadithin të cilin e bart gojarisht i biri i Abdullahut, Xhabiri, që thotë: “Ka thënë Pejgamberi a.s.: “Haxhi dhe umreja janë dy farze.” Po ashtu, transmetohet prej Aishes r.a. e cila e paska pyetur Pejgamberin a.s.: “O i Dërguari i Allahut, a kërkohet nga femra xhihadi?” Pejgamberi a.s. u përgjegj: “Po, edhe nga ato kërkohet xhihadi, pa vrasje e dyluftim, e kjo është shkuarja në haxh dhe në umre.”

Duhet theksuar këtu se, edhe fëmija i cili ka arritur moshën e pjekurisë dhe ka vetëdie të plotë, e si i këtillë dëshiron të shkojë në haxh për hirë të Allahut xh.sh., atëherë ai e ka obligim që vërtet të shkojë e ta kryej këtë obligim

4. Ndër obligimet tjera që parashtrohen për kryerejn e haxhit është edhe kjo që del nga porosia e Pejgamberit a.s. i cili porosit që duhet shpejtuar në kryerjen e Haxhit.