Leter e hapur e diaspores drejtuar Departamentit te Shtetit Amerikan

[shoku_sar]

Coalition of Albanian American Organizations
C/O 2021 L Street, N.W., Suite 402, Washington, DC 20036


January 9, 2003

The Honorable Colin Powell
United States Secretary of State
US Department of State
2201 C Street, NW
Washington, DC 20520

Dear Secretary Powell,

We the undersigned, as Albanian Americans and as members of Albanian civic, religious, cultural and humanitarian organizations, are writing to protest in the strongest possible terms the United States of America Department of State’s (DOS) official endorsement and support of the recent visit to Albania by Nicholas Gage - a.k.a. Nikos Gatzoyiannis.

Nicholas Gage is a well-known opponent of Albanians’ interests in the Balkans. It is a matter of public record that the Panepirotic Federation of America, Canada and Australia, the organization Mr. Gage represents, refers to Southern Albania as “Northern Epirus” and considers it to be occupied by Albania, an obvious provocation and a direct renunciation of Albania’s sovereignty. Nicholas Gage (i) greatly, intentionally and publicly misrepresents the population of Albania’s Greek minority up to an astounding 30% of Albania’s population of three million, compared to the official Albanian government number of 58,000, approximately 2% (ii) implicitly portrays all of the Albanians of the Orthodox faith in Albania as Greeks, thus offending the Albanian Orthodox Church and its congregation throughout the world, and (iii) in an effort to vilify Albanians, has aggressively campaigned in Washington and elsewhere with his fabrications about the lack of human rights of Albania’s Greek minority. These false claims are in direct conflict with the conclusions reached by DOS, the Council of Europe, the European Commission, and other international human rights organizations in their various positive assessments. The facts are that the Greek minority lives side by side with the Albanians, has several media outlets which communicate and publish only in the Greek language, has a three-times-better teacher/student classroom ratio when compared with Albanians in a system that provides education in Greek from elementary school to university, and has a disproportionately high representation in Albania’s government.

In addition, Gage publicly opposed the US/NATO intervention in Kosova even as innocent Kosovar civilians were being massacred by the thousands, including American citizens of Albanian descent. Furthermore, as recently as May 22, 2001, he stated in the Washington Post that the thousands of Greeks in Albania should receive the same treatment as the nearly two million Kosovar Albanians, clearly implying that when Kosova attains its independence, Southern Albania should secede and follow step. These positions serve only to fuel tensions and threaten the progress of improving Albanian-Greek relations while undermining overall stability in the Balkans, an area where the U.S. has made a significant strategic investment of its human, political, financial and military assets.

We are outraged by the fact that during his visit to Albania, and while being hosted in an official capacity by our Embassy in Tirana, Mr. Gage (i) reiterated all of the above-mentioned views, including the fabrications about the number of the Greek minority and the analogy of their situation with the Albanian Kosovars, (ii) downplayed the plight of the several hundred thousand ethnic Albanians residing in Greece, who are subjected to the Greek form of ethnic cleansing known as Hellenization, and (iii) had the audacity to malign all of the Albanian Chams who used to live in Greece as Nazi collaborators. As highlighted in a 2001 press release of the Turkish Foreign Ministry, Mr. Gage’s thesis is not only a blatant fabrication but it is a political and historical crime against Albanian Chams, since, in fact, many Albanian Chams died in Greece’s liberation struggle during WWII. The malicious characterization of Albanian Chams as Nazi collaborators is particularly appalling in light of the fact that Albanians and Albania saved 100% of the Jews who sought refuge from Nazi persecution in Greece (as well as in other Balkan countries), while, according to Harvey Sarner, the author of “Rescue in Albania,” - an account of how Albanians saved Jews - of the total population of approximately 72,000 Jews who lived in Greece prior to the beginning of the war, 60,000, fully 83% of the Jewish population, became victims of the Holocaust. In addition, Mr. Gage conveniently “forgets” that, as described in the words of Joseph Jacobs, Head of the US Mission in Albania in 1945-1946, only “in the fall of 1944 and during the first months of 1945 the [Greek] authorities in north-western Greece perpetrated savage brutality by evicting some 25,000 [Albanian] Chams - residents of Chameria - from their homes” and by killing over 5,000 men, women and children in a clear attempt to establish an ethnically pure border region with Albania. These events marked the culmination of genocidal and ethnic cleansing efforts that Greek ultranationalists had commenced since 1913. By 1945, the Greek nationalists had cleansed the area of ethnic Albanians of Muslim faith and also stripped them of their properties, valued at well over $2.5 billion at the current market prices. The tens of thousands Albanian Chams have lived in exile ever since. Thus, we would like to remind Nicholas Gage, as well as those who share or support his views, that, despite the manipulations, Mr.Gage cannot use history as a justification for his destabilizing agenda.

As Americans and representatives of the Albanian American community, we are deeply disappointed and disturbed that during his visit to Tirana, Mr. Gage was hosted and publicly accompanied by Ambassador James Jeffrey. In ex post facto efforts to justify this grand-scale reception, DOS representatives in the U.S. and Tirana have stated that Mr. Gage’s visit and endorsement was necessary in order to foster dialogue and enable Mr. Gage to have his “hearing day” before the Albanian authorities. The Albanian-American community is very supportive of dialogue regarding respect for minority rights, friendly relations with neighboring countries, Albania’s integration in Euro-Atlantic structures, and its economic development. Indeed, dialogue with the proper forums such as Euro-Atlantic institutions, human rights institutions, and the neighboring governments, has been an important part of Albania’s development as a democracy. However, we do not understand what dialogue DOS is seeking to foster, and for the benefit of whom, when Mr. Gage is a private citizen who has a documented public record as one of the most fervent adversaries of Albanian interests and who, to our knowledge, does not have any standing either from the Greek government or from the American government.

We are certain that DOS is aware that, for historical and more recent reasons, Albanians view Americans as their truest friends. Everything that is endorsed by the United States, in the Albanian public’s perception, becomes worthy of attention and support. Therefore, by publicly hosting and endorsing Nicholas Gage, the American Embassy in Tirana and DOS willingly or unwillingly have tacitly endorsed his views, and thus they have breached the trust of Albanians and Albanian-Americans. We believe that as Albanian-Americans, we have the right to demand that DOS and the U.S. Embassy in Tirana serve as instruments for the furtherance of democratic principles and economic development in Albania, rather than becoming facilitators of the interests of individuals with chauvinist agendas.

DOS’s silence that preceded Mr. Gage’s trip to Albania, as well as the events during his visit on the ground, have demonstrated that there is a gap in communication and perception between DOS representatives and the American citizens of Albanian descent. It has been clearly evidenced through words and deeds that America’s truest and best friends in Europe, and possibly in the world, are the Albanians; therefore, we believe that the time has come for joint efforts to establish a qualitatively different relationship between the Albanian-American community and DOS. We request that the first step toward bridging this gap be for DOS to issue a full public disclosure pertaining to the nature and agenda of Gage’s meetings in Albania, as well as render a public explanation about how Albanian and U.S. interests were served by supporting a “dialogue” with Mr. Gage, an individual whose views on the region serve only to stoke the fires of ethnic tension.

Notwithstanding the above, DOS can and should indeed serve as a facilitator for true dialogue with respect to minority rights and other issues in the Balkans. As it relates to Greece, we urge DOS to pressure the Greek government to recognize all ethnic minorities within its territory, including more than 40,000 remaining Albanian Chams of the Orthodox faith, and grant them the same rights that Albania provides to an approximately equivalent number of existing Greeks in Albania. As Greek human rights groups and many international human rights organizations state clearly, Greece's policy of nonrecognition of the existence of ethnic minorities is no longer permissible. In addition, dialogue is needed to address the grievances of the hundreds of thousands of Albanian immigrants living in Greece, who are being subjected to different forms of “Hellenization” as well as societal and institutional discrimination. Furthermore, we urge DOS to do all it can in order to, once and for all, seek a just resolution to the proprietary and other legal claims of the Albanian Chams, including their right to repatriation and Greek citizenship. Of paramount importance, and as a complementary and preliminary step to achieving the resolution of these issues, we ask DOS to pressure the Greek government to abolish the Status of War Law with Albania dating back to then Italian-occupied Albania of 1940. By still maintaining a Status of Law of War with Albania over 60 years later, while at the same time signing a Treaty of Friendship, Greece not only has created an absurd situation, but is in clear violation of the U.N. Charter, which requires “[a]ll Members [to] refrain… from the threat or use of force against the territorial integrity or political independence of any state…”, as well as of other provisions of International Law.

Finally, a drastic improvement in communication channels and cooperative efforts between the U.S. Government and the Albanian-American community is necessary for a plethora of other Albanian issues in the region. Since the fall of communism, Albania has made considerable steps towards the establishment of a democracy and market economy. However, as evidenced by several reports, Albania’s progress, economic development, and integration within the Euro-Atlantic institutions has been constantly impeded by high-level corruption, lack of political transparency, ineffective election reforms, and limited results in the fight against organized crime and human trafficking. In Kosova, while tremendous progress is clearly evident, further delays in the resolution of its final independent status are impeding investment and economic development as well as creating a fertile environment for destabilization. Furthermore, despite the relative stability achieved in the Former Yugoslav Republic of Macedonia, the Macedonian authorities have a long way to go in order to fully comply with the internationally brokered and the U.S.-endorsed Ohrid Agreement and recognize and accept Albanians as equal and respected Macedonian citizens. Last, but not least, much more can be done for the rights of Albanians in Montenegro, as well as those of the Albanians in the Presheva Valley of Southern Serbia. The Albanian-American community stands ready to offer its expertise, knowledge, experience, and contacts in the region in order to work toward the resolution of these issues and the achievement of a sustainable and real stability in the Balkans.

Albanians consider the United States to be their best friend. At a time when our country is engaged in a global war against terrorism, at a time when many have tested their true feelings toward the United States, big or small, true friendships such as the one the Albanians offer to Americans, must not be neglected or forgotten. Let us use the most recent Gage debacle as a learning experience and a steppingstone toward the establishment of a true partnership for the advancement of the common U.S. and Albanians’ interests.

A Similar Letter was sent to the National Security Adviser to the President, Ms. Condoleeza Rice, the Chairman of the US Senate Committee on Foreign Relations, Senator Richard Lugar, the Chairman of the US House Committee on International Relations, Congressman Henry Hyde and the Chairman of the Albanian Issues Caucus, Congressman Eliot Engel.


Respectfully submitted by,


Albanian American Community of Illinois – Ilaz Kadriu, President
Albanian American Cultural Foundation – Cafo Boga, President
Albanian American Islamic Center - Imam Vehbi Ismail, Religious Leader of Albanian Muslims in the US and Canada
Albanian American Society Foundation – Esad Rizai, President
Albanian Center of New York – Drita Kokalari, President
Albanian Heritage Foundation – Gary Kokalari, President
Albanian League of Prizren – Ismet Berisha, President
Albanian Media Group – Vera Mjeku, President
Alba Soul – Ilirjan Papa, President
Ana e Malit - Xheladin Zeneli, President
Atlantic Association – Arber Muriqi, Head Representative
Dede Gjo Luli Foundation – Prele Sinishtaj, Head Representative
Democratic League of Kosova – Agim Rexhaj, President
Forumi Shqiptar - Ilirjan Papa, Director
Friends of Kosova Protection Force – Shefki Mexhuani, Head Representative
Frosina Network – Van Christo, Owner and Director
Human Rights Association "Chameria"
Illyria Newspaper – Ekrem Bardha, Publisher
Malesia-Humanitarian Fund – Gjon Ivezaj, President
National Albanian American Council – Richard Lukaj, Chairman
Pan Albanian Federation, VATRA – Agim Karagjozi, Chairman
Patriotic Association of Dibra – Lavdrim Cami, President
Peja Association – Agim Cavderbasha, Head Representative
Plave and Guci Foundation – Xhevat Kukaj, President
St. Paul’s Albanian Catholic Church – Father Anton Kqira

[dodoni]

Leter shume e qelluar.
Pershendesim Zotin Gari Kokalari dhe gjithe shqiptaro-amerikanet.
PS. Ndoshta do te kishte qene edhe me mire sikur te futnit edhe nenshkrimin e At Liolinit dhe te Dioguard, edhe pse letra edhe ashtu si eshte eshte shume e mire dhe shume e qelluar. Por vetem per hera te tjera ndoshta do te ishte me mire qe ne letra te tilla te tilla te jemi sa me te gjitheperfshire.
Edhe njehere Pershendetje dhe Suksese

[Albo]

Koalicioni i Organizatave Shqiptaro-Amerikane

C/O 2021 L Street, N.W., Suite 402, Washington, DC 20036


Letra e Derguar tek Sekretari Colin Powell nga Koalicioni i Organizatave Shqiptaro- Amerikane

Uashington, 10 Janar, 2003 : Me nismën e Këshillit Kombëtar Shqiptaro Amerikan (KKSHA/NAAC) dhe Fondacionit të Trashëgimisë Shqiptare (FTSH), shumica dërrmuese e organizatave të komunitetit shqiptaro-amerikan kontribuan, nënshkruan dhe i dërguan letrën e mëposhtme Sekretarit të Shtetit Colin Powell, Këshilltares së Presidentit Amerikan për Sigurimin Kombëtar, znj. Condoleeza Rice, Kryetarit të Komitetit mbi Marrëdhëniet me Jashtë të Senatit Amerikan, Senatorit Richard Lugar, Kryetarit të Komitetit mbi Marrëdheniet Ndërkombëtare të Kongresit Amerikan, Kongresmenit Henry Hyde, si dhe Kryetarit të Komitetit për Çështjet Shqiptare, Kongresmenit Eliot Engel. Ju lutem vëreni se bashkangjitur me këtë deklaratë ndodhet dhe një kopje në gjuhën angleze. Teksti i plotë i letrës vijon si më poshtë:


9 Janar, 2003

I Nderuari Colin Powell
Sekretar Shtetit Amerikan
Departamenti i Shtetit Amerikan
2201 C Street, NW
Washington, DC 20520


I nderuari Sekretari Powell,

Ne të nënshkruarit, si shqiptaro-amerikanë dhe si anëtarë të organizatave qytetare, fetare, kulturore dhe humanitare shqiptare, po ju shkruajmë këtë letër për të protestuar me tonet më të forta të mundshme miratimin dhe përkrahjen zyrtare të Departamentit Amerikan të Shtetit për vizitën që bëri kohët e fundit në Shqipëri Nikolas Gejxh –i njohur gjithashtu si Nikos Gaxojanis.

Nikolas Gejxh është një kundërshtar tepër i njohur i interesave shqiptare në Ballkan. Eshtë fakt i njohur publikisht se Federata Panepiriote e Amerikës, Kanadasë dhe Australisë, organizata që përfaqëson z. Gejxh, i referohet Shqipërisë Jugore si “Epiri Verior” dhe e konsideron atë të pushtuar nga Shqipëria. Ky është një provokim i hapur dhe një mohim i drejtpërdrejtë i sovranitetit të Shqipërisë. Nikolas Gejxh (i) qëllimisht dhe publikisht fallsifikon numrin e popullsisë së minoritetit grek në Shqipëri duke e ekzagjeruar atë deri në 30 për qind të popullsisë tre-milionëshe të Shqipërisë, krahasuar me numrin zyrtar prej 58.000 vetëve, perafersisht 2%; (ii) i portretizon të gjithë shqiptarët e besimit fetar ortodoks në Shqipëri si grekë, duke ofenduar kështu Kishën Ortodokse Shqiptare dhe pasuesit e saj kudo nëpër botë; dhe (iii) në përpjekje për të dëmtuar imazhin e Shqipërisë ka ndërmarrë fushata agresive në Washington dhe gjetkë, duke shpifur për gjoja mungesën e të drejtave të minoritetit grek në Shqipëri. Këto pretendime pa bazë janë në konflikt të drejtpërdrejtë me përfundimet dhe vlerësimet pozitive që kanë nxjerrë Departamenti Amerikan i Shtetit, Këshilli i Evropës, Komisioni Evropian dhe organizata të tjera ndërkombëtare të të drejtave të njeriut. Faktet tregojnë se minoriteti grek në Shqipëri bashkëjeton me shqiptarët dhe ka një sërë organesh shtypi që komunikojnë dhe publikojnë informacione vetëm në greqisht; në zonat minoritare raporti mësues/nxënës për klasë është tri herë më i lartë sesa ai i vetë shqiptarëve në një sistem arsimor që mundëson shkollimin në gjuhën greke që nga shkolla fillore deri në universitet; dhe, për më tepër, minoriteti grek në Shqipëri ka një përfaqësim të lartë dhe në përpjestim të zhdrejtë në qeverinë e Shqipërisë.

Gejxh gjithashtu kundërshtoi publikisht ndërhyrjen e SHBA-së/ dhe NATO-s në Kosovë ndërkohë që mijëra qytetarë të pafajshëm të Kosovës po masakroheshin, duke përfshirë edhe qytetarë amerikanë me prejardhje shqiptare. Përveç kësaj, jo më larg se 22 maji 2001, ai deklaroi në gazetën e njohur “Washington Post” se mijëra grekë në Shqipëri duhet të trajtohen në të njëjtën mënyrë si rreth 2 milionë shqiptarët e Kosovës, duke nënkuptuar qartë se kur Kosova të fitojë pavarësinë, edhe Shqipëria Jugore duhet të shkëputet dhe të ndjekë të njëjtën rrugë. Këto qëndrime i shërbejnë vetëm rritjes së tensionit dhe kërcënojnë progresin e bërë në përmirësimin e marrëdhënieve shqiptaro-greke, ndërkohë që pengojnë edhe stabilitetin e përgjithshëm në Ballkan, një zonë ku SHBA-ja ka bërë investime strategjike të mëdha, përfshirë këtu burimet e tyre njerëzore, politike, financiare dhe ushtarake.

Ne jemi thellësisht të zemëruar që gjatë vizitës së tij në Shqipëri, ndërsa pritej në nivel zyrtar nga Ambasada amerikane në Tiranë, z. Gejxh (i) ripërsëriti të gjitha pikëpamjet e mësipërme, duke përfshirë fabrikimet në lidhje me numrin e minoritetit grek dhe analogjinë e situatës së tyre me atë të shqiptarëve të Kosovës; (ii) zhvleftësoi kërkesat dhe gjendjen e vështirë të qindra-mijëra shqiptarëve me qëndrim në Greqi, të cilët i nënshtrohen mënyrës greke të spastrimit etnik të njohur si Helenizim dhe, për më tepër (iii) pati guximin t’i cilësonte të gjithë shqiptarët e Çamërisë që jetonin në Greqi si bashkëpunëtorë të nazistëve. Sikurse nënvizohej në një njoftim për shtyp të Ministrisë së Jashtme të Turqisë në vitin 2001, teza e z. Gejxh jo vetëm që është një fabrikim krejt i hapur por është gjithashtu një krim politik dhe historik kundër çamëve; është fakt se shumë shqiptarë të Çamërisë dhanë jetën gjatë përpjekjeve për çlirimin e Greqisë gjatë Luftës së Dytë Botërore. Karakterizimi dashakeq i çamëve si bashkëpunëtorë të nazistëve është veçanërisht tronditës kur merr parasysh faktin se shqiptarët dhe Shqipëria shpëtoi 100 për qind të hebrenjve që kërkuan shpëtim nga persekutimi nazist në Greqi (ose në vende të tjera të Ballkanit), ndërkohë që, sipas Harvey Sarner-it, autor i “Shpëtim në Shqipëri”, një libër që tregon se si shqiptarët i shpëtuan hebrenjtë, nga rreth 72.000 hebrenj që jetonin në Greqi para fillimit të luftës, 60.000, plot 83 për qind e komunitetit hebre u bë viktimë e Holokaustit. Gjithashtu, z. Gejxh lehtësisht “harron” se, sikurse është përshkruar në fjalët e Xhozef Xhejkobs-it, kryetar i Misionit të SHBA-së në Shqipëri gjatë viteve 1945-1946, vetëm “në vjeshtën e vitit 1944 dhe gjatë muajve të parë të 1945 autoritetet [greke] në Greqinë Veriperëndimore kryen masakra çnjerëzore duke dëbuar rreth 25.000 çamë [shqiptarë] – rezidentë të Çamërisë – nga shtëpitë e tyre” dhe duke vrarë më shumë se 5.000 burra, gra dhe fëmijë në një perpjekje të dukshme për të krijuar një zonë kufitare me Shqipërinë krejtësisht të pastër etnikisht. Këto ngjarje shënuan kulmin e përpjekjeve për gjenocid dhe spastrim etnik të ultranacionalistëve greke të nisura qysh më 1913. Deri në vitin 1945, nacionalistët grekë spastruan nga kjo zonë shqiptarët etnikë të fesë myslimane dhe ua morrën atyre të gjitha pronat, vlefta e të cilave me çmimet aktuale të tregut shkon në më shumë se 2.5 miliardë dollarë amerikanë. Dhjetëra-mijëra çamë shqiptarë kanë jetuar në mërgim qysh atëherë. Ndaj, ne dëshirojmë t’i kujtojmë z. Gejxh, sikurse dhe atyre që e përkrahin apo kanë të njëjtat pikëpamje me të, se me gjithë manipulimet, Gejxh nuk mund ta përdorë historinë si një justifikim për planet e tij destabilizuese.

Si amerikanë dhe si përfaqësues të komunitetit shqiptaro-amerikan, ne jemi tepër të zhgënjyer dhe të shqetësuar nga fakti që gjatë vizitës së tij në Tiranë z.. Gejxh u prit dhe u shoqërua publikisht nga ambasadori Xhejms Xhefri. Në përpjekje për të justifikuar pritjen madhështore për Gejxh, pas vizitësë tij , përfaqësues të Departamentit Amerikan të Shtetit në SHBA dhe Tiranë kanë deklaruar se vizita e z. Gejxh dhe mbështetja e saj ishte e domosdoshme në mënyrë që të nxitej dialogu dhe të bëhej e mundur që z. Gejxh të kishte “ditën e takimit” me autoriteteve shqiptare. Komuniteti shqiptaro-amerikan përkrah fuqimisht dialogun për respektimin e të drejtat të minoritetit, të marëdhënieve miqësore me vendet fqinje, si dhe integrimin e Shqipërisë në strukturat Euro-Atlantike dhe zhvillimin ekonomik të saj. Në fakt, dialogu me forumet e duhura si institucionet Euro-Atlantike, institucionet e të drejtave të njeriut dhe qeveritë fqinje ka qenë një pjesë e rëndësishme e zhvillimit demokratik të Shqipërisë. Sidoqoftë, ne nuk e kuptojmë se çfarë lloj dialogu po përpiqet të nxisë Departamenti Amerikan i Shtetit dhe në përfitim të kujt është ky dialog kur dihet se z. Gejxh është një qytetar privat me një qëndrim të dokumentuar si një prej armiqve më të flaktë të interesave shqiptare, dhe, për më tepër, me sa dimë nuk përfaqëson as qeverinë greke dhe as atë amerikane.

Ne jemi të sigurtë se Departamenti Amerikan i Shtetit është në dijeni se, për arsye historike të vjetra dhe të reja, shqiptarët i shohin amerikanët si miqtë e tyre të besuar. Cdo gjë që mbështetet nga Shtetet e Bashkuara, perceptohet nga publiku shqiptar si diçka e vlefshme për t’i kushtuar vëmendje dhe për ta përkrahur. Ndaj, duke e pritur dhe shoqëruar publikisht Nikolas Gejxhin Ambasada Amerikane në Tiranë dhe Departamenti Amerikan i Shtetit, me qëllim apo pa qëllim, kanë mbështetur heshturazi pikëpamjet e tij dhe në këtë mënyrë kanë shpërdoruar besimin e shqiptarëve dhe shqiptaro-amerikanëve. Ne besojmë se si shqiptaro-amerikanë kemi të drejtë të kërkojmë që Departamenti Amerikan i Shtetit dhe Ambasada e SHBA-së në Tiranë të punojnë për të çuar përpara principet demokratike dhe zhvillimin ekonomik të Shqipërisë, në vend që të bëhen ndërmjetësues të interesave të individëve me plane shoviniste.

Heshtja e Departamentit Amerikan të Shtetit para vizitës së z. Gejxh, sikurse dhe ngjarjet gjatë vizitës së tij kanë demonstruar se ka një hendek në komunikim dhe perceptim ndërmjet përfaqësuesve të Departamentit Amerikan të Shtetit dhe qytetarëve amerikanë me prejardhje shqiptare. Është evidentuar qartë përmes fjalësh dhe veprash se miqtë më të mirë dhe të vërtetë të Amerikës në Evropë, dhe ndoshta në botë, janë shqiptarët. Prandaj, ne besojmë se ka ardhur koha për të bërë përpjekje të përbashkëta për të ndërtuar një marrëdhënie cilësisht të ndryshme mes komunitetit shqiptaro-amerikan dhe Departamentit Amerikan të Shtetit. Ne kërkojmë që hapi i parë në drejtim të kapërcimit të këtij hendeku është bërja publike nga Departamenti Amerikan i Shtetit e natyrës dhe agjendës së takimeve të z. Gejxh në Shqipëri, si dhe një shpjegim publik se si kanë përparuar interesat shqiptare dhe amerikane nga përkrahja e një “dialogu” me z. Gejxh, një individ pikëpamjet e të cilit mbi rajonin nxisin vetëm zjarre dhe tensione etnike.

Pavarësisht nga më lart, Departamenti Amerikan i Shtetit duhet të shërbejë si ndërmjetësues për një dialog të vërtetë mbi të drejtat e minoriteteve dhe çështjeve të tjera në Ballkan. Përsa i përket Greqisë, ne e nxisim Departamentin Amerikan të Shtetit që të ushtrojë trysni ndaj qeverisë greke në mënyre që ajo të njohë të gjitha minoritetet etnike brenda territorit të saj, duke përfshirë më shumë se 40.000 çamë shqiptarë të besimit fetar ortodoks dhe t’u japë atyre të njëjtat të drejta, që ka numri përafërsisht i njëjtë i minoritetit grek në Shqipëri. Sikurse dëshmohet qartë nga organizatat greke dhe shumë organizata ndërkombëtare të të drejtave të njeriut, politika e mosnjohjes së minoriteteve që ndiqet nga Greqia nuk mund të lejohet më tej. Gjithashtu, më shumë dialog nevojitet për të adresuar ankesat e qindra mijëra mërgimtarëve shqiptarë me banim në Greqi, të cilët po i nënshtrohen mënyrave të ndryshme të “Helenizimit” sikurse dhe diskriminimit social dhe institucional. Për më tepër, ne nxisim Departamentin Amerikan të Shtetit, që të bëjë ç’është e mundur për t’u dhënë njëherë e mirë një zgjidhje të drejtë të çështjeve të pronësisë dhe atyre ligjore të çamëve shqiptarë, duke përfshire dhe të drejtën e riatdhesimit dhe marrjen e nënshtetësisë greke. Së fundmi, e një rëndësie të veçantë dhe si një hap plotësues dhe paraprak për të arritur zgjidhjen e këtyre çështjeve, ne i kërkojmë Departamentit të Shtetit Amerikan që të ushtrojë trysni ndaj qeverisë greke që të abrogojë Statusin e Ligjit të Luftës me Shqipërinë që daton që në kohën e pushtimit të Shqipërisë nga Italia në vitin 1940. Përmes mbajtjes në fuqi të Statusit të Ligjit të Luftës me Shqipërinë mëse 60 vjet më vonë, ndërkohë kur në të njëjtën kohë ka firmosur një Marrëveshje Miqësie me të, Greqia jo vetëm që ka krijuar një situatë absurde, por po shkel haptazi Deklaratën e OKB-së, e cila u kërkon “të gjithë anëtarëve që të përmbahen ....nga kërcënimi apo përdorimi i forcës kundër integritetit territorial ose pavarësinë politikë të çdo shteti…”, si edhe dhe norma të tjera të së Drejtës Ndërkombëtare.

Së fundi, një përmirësim themelor në kanalet e komunikimit dhe përpjekjeve të bashkëpunimit ndërmjet qeverisë së SHBA-së dhe komunitetit shqiptaro-amerikan është i domosdoshëm për një varg çështjesh të tjera shqiptare në rajon. Qysh prej rrëzimit të komunizmit, Shqipëria ka hedhur hapa të rëndësishëm drejtë themelimit të një demokracie dhe ekonomisë së tregut. Mirëpo, siç evidentohet nga një sërë raportesh, progresi i Shqipërisë, zhvillimi ekonomik dhe integrimi i saj në institucionet Euro-Atlantike është penguar nga korrupsioni i nivelit të lartë, nga mungesa e transparencës politike, nga reforma elektorale joefikase si dhe rezultate të ulëta në luftën kundër krimit të organizuar dhe trafikut të njerëzve. Në Kosovë, ndërkohë që është i dukshëm një zhvillim i madh, vonesat në zgjidhjen e statusit të pavarur përfundimtar të saj po pengojnë investimet dhe zhvillimin ekonomik sikurse dhe po krijojnë një mjedis pjellor për destabilizim. Për më tepër, me gjithë stabilitetin relativ në Ish-Republikën Jugosllave të Maqedonisë, autoritetet maqedonase duhet të bëjnë shumë më tepër që të zbatojnë Marrëveshjen e Ohrit, e cila u arrit me ndërmjetësimin e komunitetit ndërkombëtar dhe ka mbështetjen e SHBA-së, si edhe për të njohur e pranuar shqiptarët si qytetarë të barabartë e të respektuar maqedonas . Në përfundim, shumë më tepër mund të bëhet për të drejtat e shqiptarëve në Mal të Zi dhe atyre në Luginën e Preshevës në Serbinë Jugore. Komuniteti shqiptaro-amerikan është i gatshëm të ofrojë ekspertizën, njohuritë, eksperiencën dhe kontaktet e tij në rajon në mënyrë që të punohet drejt zgjidhjes së këtyre çështjeve dhe arritjes së një stabiliteti të qëndrueshëm e të vërtetë në Ballkan.

Shqiptarët e konsiderojnë ShBA-në si miken e tyre më të mirë. Në një kohë kur vendi ynë është i angazhuar në luftën kundër terrorizmit global, në një kohë kur shumë vënde kanë shfaqur ndjenjat e tyre të sinqerta ose të shtirura ndaj Shteteve të Bashkuara, miqësitë e vërteta si ajo që shqiptarët u ofrojnë amerikanëve, nuk duhet të neglizhohen apo harrohen. Le të nxjerrim mësime nga situata e keqe e krijuar nga vizita z. Gejxh kohët e fundit dhe le të na shërbejnë mësimet e nxjerra prej saj si një gur themeli për ndërtimin e një partneriteti të vërtetë për përparimin e interesave të përbashkëta amerikane dhe shqiptare.

Një letër e ngjashme i është dërguar edhe Këshilltares së Presidentit Amerikan për Sigurimin Kombëtar, znj. Condoleeza Rice, Kryetarit të Komitetit mbi Marrëdhëniet me Jashtë të Senatit Amerikan, Senatorit Richard Lugar, Kryetarit të Komitetit mbi Marrëdheniet Ndërkombëtare të Kongresit Amerikan, Kongresmenit Henry Hyde, si dhe Kryetarit të Komitetit për Çështjet Shqiptare, Kongresmenit Eliot Engel.



Me respekt e neshkruar nga,

Ana e Malit - Xheladin Zeneli, President
Federata Pan-Shqiptare “VATRA” – Agim Karagjozi, Kryetar
Fondacioni i Dedë Gjo Lulit – Prelë Sinishtaj, Kryetar
Fondacioni i Plavës dhe Gucisë – Xhevat Kukaj, President
Fondacioni i Shoqërise Shqiptaro-Amerikane – Esad Rizai, President
Fondacioni i Trashëgimisë Shqiptare – Geri Kokalari, President
Fondacioni Kulturor Shqiptaro-Amerikan – Cafo Boga, President
Fondi Humanitar Malësia – Gjon Ivezaj, President
Forumi Shqiptar – Ilirjan Papa, Drejtor
Gazeta Illyria – Ekrem Bardha, Publicist
Grupi i Mediave Shqiptare – Vera Mjeku, President
Këshilli Kombëtar Shqiptaro-Amerikan – Richard Lukaj, Kryetar
Kisha Shqiptare Katolike e Shën Palit – At Anton Kqira
Komuniteti Shqiptaro-Amerikan i Illinois – Ilaz Kadriu, President
Lidhja Demokratike e Kosovës në SHBA – Agim Rexhaj, President
Lidhja e Prizrenit - Ismet Berisha, President
Miqtë e Trupave Mbrojtëse të Kosoves – Shefki Mexhuani, Kryetar
Qendra Islamike Shqiptaro-Amerikane - Imam Vehbi Ismail, Udhëheqes Fetar i Myslimanëve Shqiptarë në SHBA dhe Kanada
Qendra Shqiptare e Nju Jorkut – Drita Kokalari, Presidente
Rrjeti i Informacionit Frosina – Van Christo, Pronar dhe Drejtor
Shoqata Atlantiku – Arbër Muriqi, Përfaqësuesi Kryesor
Shoqata e Pejës – Agim Cavdërbasha, Kryetar
Shoqata e të Drejtave të Njeriut "Çamëria"
Shoqata Patriotike e Dibres – Lavdrim Cami, President
Shpirti i Shqiptarit – Ilirjan Papa, Administrator

[ganoid]

E Albo, e paske kap veten mo mik!
Kur do na ftosh ne ndonje drek me Collinin?

[Honezmi]

Nje pune e shkelqier qe tregon dhe njehere, se bashkimi ben fuqine, dhe se tek shqiptaret e U.S.A. po krijohet ai -LOB-i fuqishem qe kane patur nevoi aq shume SHQIPTARET.
Me vjen mire qe ne shqiptaret po kordinoim veprimet dhe me -LOBIN-Cifut.

[Ushtari i mire]

Nje elefant dhe nje karkalec po kalonin mbi nje ure.
Karkaleci u kthye nga elefanti dhe i tha: A e sheh si tundet ura nen kembet tona?

[ILovePejaa]

Lobi i Shqiptareve ne USA kur nuk ka qene me i fuqishem se sa ishte ne fillim te viteve '90 por shqiptaret eshte lehte qe te percarese.

Listes i mungon emri i Diogardite i cili ishte i pari qe reagoj per viziten e Gejxhit ne Tirane.

[shoku_sar]

A ështe i Vlefshëm Kontributi i Diasporës?
Nga Richard Lukaj, Kryetar i Këshillit Kombëtar Shqiptaro-Amerikan -KKSHA (National Albanian American
Council -NAAC)

Ardhja në Tiranë e greko-amerikanit Nikos Gadzojanis (i njohur edhe si
Nikollas Gaixh), dhe veçanërisht pritja zyrtare e rezervuar për të nga ana e
qeverisë shqiptare dhe nga ambasada amerikane, shkaktuan polemika të shumta
dhe reagime nga të gjithë shqiptarët kudo që ndodhen jo vetëm për vizitën e
Gaxojanisit, por dhe për rolin e diasporës në zhvillimet e ndryshme në
Shqipëri e më gjerë. Shtypi shqiptar pasqyroi letrat e mërgimtarëve ne
Greqi, Itali, Angli e gjetkë, dhe media raportoi reagimin e shumë politikanë
shqiptarë si ish-Presidenti Mejdani, Znj. Jozefina Topalli, zotërinjtë Sabri
Godo, Sabit Brokaj, Genc Pollo, Pjetër Arbnori etj. Shumica e tyre shprehën
rezervat për personin në fjalë, pikëpamjet që ai përfaqëson, ashtu dhe për
mënyrën se si ai u trajtua.
Shpresojmë që media me ndihmën e vetë zotit Gaxojanis ta ketë bërë tashmë të
qartë se ai nuk është një mik as i Shqipërisë dhe as shqipëtareve, e mbi të
gjitha, ai nuk përfaqëson ndonjë element të shëndoshë të shoqërisë apo
qeverisë greke që ka në gjirin e saj greko-amerikanë të nderuar si Mininstri
i Jashtëm z. Papandreu. Nuk duhet të harrojmë se jo shumë kohë më pare,
disa politikanë shqiptarë nëpërmjet instrumentave të tyre mediatikë, mohuan
me ngulm se kishin takuar grekun Gaxojanis në një ishull të Greqisë, mbase
të shqetësuar nga efekti që mund të kishte ky "takim sekret" në karrierën e
tyre politike sidomos në atmosferën kacafytëse të asaj kohe. Çfarë ka
ndryshuar që atëhere që takimet me Gaxojanin jo vetëm nuk fshihen por
meritojnë një pritje protokollare? Asgjë për sa i përket pikëpamjeve të
Gaxojanit. Megjithëse në mënyrë më të moderuar, edhe gjatë kësaj vizite
Gaxojanis vazhdoi të mbante pak a shume te njejtin qendrim antishqiptar qe
ka demonstruar dekaden e fundit. Ai iu permbajt perseri tezave që 30% e
shtetasve ne Shqipëri janë grekë, (pra rreth një million banorë), që
Shqipëria nuk mund të kërkojë të drejta (lexo pavarësinë) për dy million
shqiptarët e Kosovës pa i dhënë më parë të njëjtat të drejta minoritetit
grek, dhe që camët e merituan dëbimin e dhunshëm, pasi ata paskeshin qenë
bashkëpuntorë të nazistëve gjermane.
Duke qenë se veprimtaria anti-shqiptare e Gazojanosit zhvillohet kryesësisht
në Amerikë, ishte më se e naturshme që midis shqiptarëve që reaguan më shumë
e më ashpër për këtë ngjarje, ishin shqiptarët e Amerikës, midis të cilëve
dhe Këshilli Kombëtar Shqiptaro Amerikan. Pavarësisht se të gjithë ne e
kuptojmë që takimet qoftë dhe me "armiqtë" janë pjesë e jetës politike, për
shumicën tonë dhe me sa duket dhe për një pjesë të shëndoshë të publikut
shqiptar dhe spektrit politik, ishte e habitshme që Shqipëria zyrtare,
përfshirë dhe një pjesë të opozitës, diskutuan me Gaxojanisin vetëm axhendën
e këtij të fundit dhe aspak qëndrimet e tij të mësipërme e të përsëritura.
I armatosur tashmë me fotografitë dhe buzeqeshjet që ka marrë në Tiranë,
zoti Gaxojani tani mund të bëjë "parada" pa frikë në Kongresin Amerikan (siç
ka bërë disa here në të shkuarën) e të vazhdojë ti mbushë mendjen atyre për
persekutimin e minoritetit grek në Shqipëri; për më tepër, ti thotë që tani
ka dhe mbështetjen e gjithë faktorëve politikë në Tiranë. Pikërisht në
sajë të kësaj pritje spektakolare që ju rezervua Gaxojanisit nga Tirana
zyrtare, puna e shqiptaro-amerikanëve për ti treguar kongresmenëve dhe
senatorëve amerikanë të vërtetën mbi të drejtat e minoriteteve greke në
Shqipëri dhe atyre shqiptare në Ballkan, puna që bëjnë ata për të rritur
sensibilizimin në lidhje me të drejtat e mohuara të shqiptarëve të Çamërisë,
papritmas është bërë disa here më e vështirë se sa më pare.
Sipas sondazheve të medias dhe dhjetra letrave që na janë dërguar, shumica e
shqiptarëve kudo në botë e ka pritur me respekt dhe mirënjohje këtë
përkrahje të interesave kombëtare nga ana e shqiptarëve të Amerikës.
Gjithsesi, ne vumë re me shqetësim se një grup i vogël autorësh por dhe disa
punonjës apo përfaqësues të qeverisë kanë shprehur opione jo vetëm të
kundërta me ato të diasporës, por deri dhe fyese. Ndërkohë që kundërshtia
e pikpamjeve është gjëja më normale në një shoqëri demokratike, ajo që na la
shije mjaft të hidhur është fakti që fyerjet e drejtuara ndaj komunitetit
shqiptar kanë ardhur nga segmente të shtetit shqiptar, duke demostruar në
rastin më të mire keqkuptime të thella. Prandaj, ndonëse duam të besojmë se
artikullshkruesit janë të izoluar në opinionin e tyre, besojmë se ka ardhur
momenti i përshtatshëm për të trajtuar disa nga argumentet apo "akuzat" që
gjenden më lehtë në shtypin shqiptar si dhe të japim vlerësimin tone mbi
rolin që ka dhe duhet të ketë diaspora në zhvillimet në rajon.
Diçka që vihet re me lehtësi nga kushdo që lexon këto opinione është një
mllef i brendshëm e i pashpjegueshëm. Duket sikur autorët apo njerëzit që
ata përfaqësojnë ndjehen të fyer se, sipas tyre, shqiptarët nga Amerika po
përpiqen ti japin mënd shqiptarëve të Shqipërisë. Ky këndvështrim, në
rastin më të mire është naiv, e në rastin më të keq është përçarës, e si
rrjedhojë, i dëmshëm. Askush në këtë botë nuk ka monopol mbi dijen e askush
midis shqiptarëve nuk ka monopol mbi atdhedashurinë. Ndonëse për arsye
historike ne shqiptarët mbase kemi krijuar një "fobi" nga ndërhyrjet nga
jashtë, asnjë nuk ka përse të ndihet i fyer sepse shqiptarët e diasporës po
thonë fjalën e tyre, qoftë edhe të ashpër, për zhvillimet në trojet prej nga
ku vijnë apo ku kanë ende familjet. Në se bartësit e këtyre opinioneve
ndjehen të justifikuar në mllefin e tyre, atëherë ata duhet ti kthejnë sytë
historisë e të nxjerrin disa mësime nga ajo.
Kontributi i shqiptarëve jashtë atdheut për përparimin e trojeve të lindjes
as nuk ka filluar dhe as nuk mbaron me disa deklarata për shtyp apo me
intervistat në television të javëve të fundit. Shumë nga ngjarjet më
madhështore në historinë e kombit tone ose kanë pasur protogonistë
shqiptarët e mërguar, ose kanë pasur zanafillën në gjirin e komuniteteve të
ndryshme të shqiptarëve nëpër botë. Skënderbeu kalëroi nga oborret e
sulltanit që të vinte në Krujë e të bëhesh heroi ynë kombëtar; rilindasit u
bënë djepi i kulturës dhe identitetit tonë duke i kënduar maleve të
Shqipërisë nga Egjipti ose Turqia; formimi i shtetit ekzistues shqiptar ne
1912 u bë me kontributin e shumë mërgimtarëve midis të cilëve dhe Ismail
Qemali; shpëtimi nga pushtimi e copetimi në 1917 i Shqipërisë i erdhi
pikërisht nga Presidenti amerikan Wilson i influencuar për drejtësinë e
çështjes shqiptare nga Noli e shqiptarët e Amerikës; lufta e drejtë e
popullit shqiptar në Kosovë e Maqedoni u konceptua, fillua dhe u mbështet
masivisht nga shqiptarët që banonin jashtë këtyre trojeve. Ndonjë cinik
mund të thoshte se e vetmja gjë që u krijua nga shqiptarët pa mbështetjen e
diasporës shqiptare qe regjimi 50 vjeçar më i egër komunisto-totalitar në
botë! Ndaj, çdo përpjekje për të distancuar kontributin e diasporës në
çështjen kombëtare është i pafrytshëm e i dëmshëm sepse të gjithëve ne do të
na duhej të rishkruanim historinë e të mohonim pjesë të rëndësishme të
identitetit dhe burimeve tona të brendshme të krenarisë.
Një tjetër argument tjetër që qarkullon herë zyrave e herë kafeneve, është
se patriotizmi, në rastin më të keq është një anakronizëm që i përket
shekujve të kaluar, dhe në rastin më të mire patriotë të vërtetë me të
drejtën e kontributit mund të jetë vetëm ata që vuajnë në trojet shqiptare
realitetin e zymtë dhe jo "diasporistët" që flasin nga cepat e ngrohtë të
Amerikës apo Europës. Për sa i përket pikepamjes së pare, pavarësisht se
disa "elitistë" shqiptarë mund ta ndjejnë veten më pare qytetarë të botës se
sa qytetarë të Shqipërisë, diaspora shqiptaro-amerikane ka pasur rast të
shohë jo më larg se sa pas 11 Shtatorit se si të gjithë kombi amerikan
nxorri në pah vetitë e tij më të mira, e ndjenjat më të larta të dashurisë
për Amerikën. Patriotizmi i shëndoshë nuk është gjë tjetër veçse respekt i
një kombi apo individi për vetveten. E në se dikujt i mungon ky respekt për
vetveten, nuk ka përse të presë që të respektohet nga të tjerët.
Në se kontrasti midis patriotizmit dhe "kozmopolitizmit" është të paktën
debat i vlefshëm teorik, lidhja që bëhet midis patriotizimit dhe rehatisë
personale është një pikëpamje krejtësisht e gabuar si nga ana konceptuale
ashtu dhe nga përputhja e saj me realitetin. Nga ana konceptuale, është
absurde të pretendosh se patriotizmi është i vertete apo i merituar vetëm
kur buron nga ata që vuajnë në atdhe. Po të ishte ashtu, vendet ku
mirëqenia eshte në nivelet e saj maksimale duhet ta kishin patriotizmin në
nivelin zero. Për më tepër, paradoksalisht, disa nga bartësit më vokalë të
këtij mendimi bëjnë pjesë pikërisht në atë shtresë e shoqërisë shqiptare që
jeton shumë më mirë se shumica e shqiptarëve. Në se dikush ka 10 fishin e
të ardhurave mesatare dhe ka vendosur të rrijë në Shqipëri, kjo mund të jetë
e lavdërueshme, por nuk e bën atë me shume patriot se sa mërgimtari që nuk
pa mundësi jetese në Shqipëri, Kosovë, apo Maqedoni dhe vendosi të shkojë e
robtohet në punë në Greqi, Itali, apo Amerikë.
Përveç sa më lart, kjo linjë të menduari tregon kuptimit e cekët që ekziston
për gjendjen e diasporës në Amerikë apo gjetkë. Sipas fjalorit si dhe në
kontekstin që e përdorim ne, diasporë quhet komuniteti i shpërndarë i një
populate homogjene. Në këtë kuptim, diaspora, si dhe organizatat e ndryshme
të saj, përfshijnë si milionerin shqiptaro-amerikan që e filloi nga
pjatalarës dhe ka arritur të jetë i suksesshëm, ashtu dhe studentin e varfër
apo emigrantin e sapo ardhur të cilit i duhet të punojë 2-3 punë që të mbajë
familjen. Mbase jo të gjithë kanë të njëjtën influencë në vendimet që merr
Senati Amerikan në lidhje me Shqipërinë, por shpesh ata kanë të njëjtin
dedikim ndaj Shqipërisë dhe çështjes shqiptare.
Gjithsesi, diçka që është e përbashkët si për milionerin ashtu edhe për
kamarierin, është se kontributi i tyre në të mire të trojeve shqiptare
është vullnetar!! Të gjithë anëtarët e diasporës, si milioneri ashtu dhe
studenti jo vetëm që nuk paguhen për punën që bëjnë, por harxhojnë pafund
nga koha dhe xhepi i tyre!!! Shpenzimet fillojnë që nga mbështetja
financiare në fushatat elektorale të senatorëve e kongresmenëve amerikanë që
mbrojnë interesat shqiptare, në darkat e drekat që shtrohen për
personalitete të ndryshme për ti bërë ata të interesuar në çështjen
shqiptare, në darkat e drekat që shtrohen për figurat politike shqiptare të
të gjitha krahëve për të shkëmbyer mendime e për ti rritur atyre prestigjin
në komunitet e më gjerë, në paratë që harxhohen për të mbajtur dhe përtërirë
faqet e internetit, e deri në kohën (aq të çmuar në Amerikë) që harxhohet
duke shkruar letra, deklarata për shtyp, opinione, artikuj gazete etj.
Disa autorë mendojnë se kanë zbuluar Amerikën kur venë në dukje "ndarjet" që
ekzistojnë në diasporën shqiptare. Duke qënë se vetëm komuniteti shqiptar i
Amerikës përbëhet nga rreth gjysëm milioni banorë, është normale që,
megjithëse përgjithësisht me qëllime të njëjta, midis tyre ka grupime
interesash të ndryshme që reflektohen dhe në strukturën institucionale të
diasporës. Ajo që harrohet nga këta "analistë," është se në thelb, ndarjet
apo "kontradiktat" në gjirin e diasporës, nuk janë gjë tjetër veçse
reflektim i jetës konfliktuale të faktorëve politikë shqiptarë në Ballkan.
Në se politika shqiptare do ta kishte kuptuar më pare se rruga drejt
zhvillimit ekonomik e politik arrihet nëpërmjet bashkëpunimit parimor dhe
oponencës së ndershme, edhe puna e diasporës në mbrojtjen e interesave
shqiptarë këtu në Amerikë do të kishte qenë me efikase. Vetëm se opinioni
publik shqiptar, qeveria shqiptare, si dhe departamenti i shtetit amerikan,
duhet të verë re me kujdes se qëndrimi i të gjithë organizatave apo
individëve të diasporës në lidhje me vizitën e Gaxojanis në Shqipëri ka qenë
dhe është në një emërues të përbashkët.
Hera herës shohim përpjekje të izoluara nga disa individë që venë në lojë
aftësitë e anëtarëve të ndryshëm të komuniteti shqiptaro-amerikan për të
komunikuar në shqip. Ndonëse "dëshira e mire" e këtyre autorëve për të
ruajtur shqipen është për tu lavdëruar, gjithkush duhet të kuptojë se
aftësia e komunitetit shqiptar në amerikë për të folur anglisht është shumë
më e rëndësishme për interesat shqiptare se sa aftësia e tyre për të folur
shqip. Çka është edhe më e rëndësishme, e vërteta është se në pjesën e tij
më të madhe, komuniteti shqiptar i ruan me fanatizëm gjuhën, kulturën dhe
doket shqiptare. Në Amerikë ka çdo vit festival shqiptar me këngë e valle,
ka botime dinjitoze të shkruar në shqip, ka gazeta prestigjioze që botojnë
vetëm lajme nga trojet shqiptare anglisht si dhe shqip.
Por le të pranojmë për hir të argumentit se, pyetjes di apo nuk di shqip,
një pjesë e komunitetit do ti përgjigjeshin se nuk e di mire apo e ka
harruar shqipen. A vertet ka ndonjë që mendon se ky është fundi i zinxhirit
të pyetjeve që mund dhe duhet të ngrihen nga një shtyp serioz dhe analiza të
mirefillta? A nuk i shohin ankesat e shqiptarëve ngado se, ndërkohë që me
të drejtë bëhet gjithshka për të arsimuar minoritetet në Shqipëri në gjuhët
përkatëse, fare pak është bërë për të mbajtur kulturën e gjuhën shqiptare të
gjallë nëpër botë? Do ishte më me vend sikur analizat të fokusoheshin në
mënyrat se si gjendja aktuale mund të përmirësohet, si për shëmbull
sponzorizimi i shkollave shqipe në shtetet ku ka komunitete të mëdha
shqiptarësh; konceptimi dhe botimi i metodave dygjuhëshe të gjuhës shqipe
për diasporën (anglisht, greqisht, italisht etj); shpërndarja e
institucionalizuar e filmave, programeve, apo librave shqip apo atyre të
përkthyera në shqip (sidomos atyre për fëmijë) etj. Duke ngritur vëmendjen
ndaj këtyre çështjeve, autorët do ti bënin vërtet një shërbim të madh si
diasporës ashtu dhe gjuhës dhe kulturës shqipe.
Në çfarëdo gjuhe qoftë, kuptohet që jo gjithshka që thotë diaspora është e
drejtë. Gjithsesi, kjo nuk është kurrsesi arsye për të refuzuar
kontributin e saj, dhe aq më pak për tu tallur me të. Në fund të fundit nuk
duhet të harrohet se sipas te dhenave zyrtare te Bankes se Shqiperise vetëm
pjesa e dukshme e dergesave që erdhën nga diaspora në vitin 2001 ishte 615
milionë dollarë, shifer që perben rreth 15% të prodhimit kombëtar të
Shqipërisë për vitin. Gjithashtu, nuk duhet të harrohet se kryesisht me të
ardhurat vullnetare të anëtarëve të komuniteteve shqiptare janë mbështetur
dy përpjekje monumentale për fitimin e të drejtave të shqiptarëve ne Kosovë
e Maqedoni. Dhe së fundmi, nuk duhet të harrohet se pa përpjekjet e
komunitetit shqiptaro-amerikan për sensibilizimin e këtyre çështjeve në të
gjitha nivelet, nga kongresmenët, senatorët e deri te Presidenti Klinton,
çështja shqiptare në Ballkan do të ishte shumë më larg zgjidhjes se sa është
tani.
Veçse të gjitha këto shpesh herë harrohen, dhe jo vetëm nëpër artikuj
gazetash, por disa here dhe në takime zyrtare. Kushedi sa e sa here e kemi
dëgjuar e gëlltitur "këngën" se diaspora duhet vetëm të dërgojë kursimet e
saj në Shqipëri, por mendimet e saj nuk kanë vlerë apo rëndësi sepse ajo
"eshte larg realitetit" në vend dhe si pasojë nuk mund të gjykojë drejt.
Kjo pikëpamje është jo demokratike dhe fyese. Për më tepër, ajo është
krejtësisht në mospërputhje me atë të gjitha qeveritë shqiptare që nga
1991-shi e tutje kanë shprehur se duan të bëjnë: të tërheqin mendimin e
shqiptarëve që janë arsimuar dhe formuar në perëndim. Në gjirin e
komunitetit shqiptar në Amerikë, por edhe në vende të tjera, ka me dhjetëra
profesionistë të arrirë që punojnë e kontribuojnë në institucione
prestigjioze të vendeve përkatëse. Aftësia e tyre për të gjykuar mbi
fenomene të ndryshme në Shqipëri nuk është aspak më e vogël se sa ajo e
specialistëve jo shqiptarë, dhe mbi të gjitha, nuk ka përse dhe si të varet
nga afërsia fizike që ata kanë me skenat dhe prapaskenat e trilleve politike
të trojeve shqiptare.
Gjithsesi, pavarësisht nga aftësia dhe dëshira jonë për të vlerësuar dhe
ofruar zgjidhje aty ku mendojmë se kemi mundësi, është e vertetë që
bashkëpunimi midis diasporës dhe faktorëve politikë shqiptarë mund dhe duhet
të ishte në një nivel më të mire. Për tu arritur te kjo, besojmë se duhet
të ketë një kuptim më të mire te rolit që luan diaspora apo "lobet" e saj në
politikat e një shteti.
Për arsye të ndryshme, kryesisht për hir të konfliktualiteti politik dhe
psikologjisë leniniste "o me ne o kundër nesh" në trojet amëtare, shumica e
grupimeve shqiptare të diasporës janë perceptuar nga udhëheqja politike por
dhe nga publiku si nje "mashë" në duart e tyre jo aq për të arritur qëllimet
madhore të shqiptarëve, se sa për të shtuar pikët e tyre përpara pasuesve
politikë. Roli i lobit shqiptar në Amerikë, pavarësisht nga organizatat e
ndryshme, nuk duhet të konceptohet më as si zgjatim i qeverisë, dhe as si
zgjatim i opozitës. Shqiptarët në Ballkan kanë shumë çështje të mëdha e të
pazgjidhura dhe nuk mund të kenë luksin që të shpenzojnë përpjekjet
vullnetare dhe dashamirëse të vëllezërve të tyre në Amerikë duke i
kanalizuar apo kufizuar ato ne kulisa partiake. Lobi shqiptar (dhe me këtë
kuptojmë të gjithë shqiptarët që punojnë për të mirën e shqiptarëve) nuk
duhet të shihet sikur është zëdhënësi i qeverisë (e djathtë apo e majtë
qoftë ajo) në Washington. Për këtë punë ekziston ministria e jashtme me
ambasadat e saj. Shqiptaro-amerikanët duhet të angazhohen për të arritur
qëllimet më afatgjata dhe më dobiprurëse për kombin shqiptar, duke i vënë
atë në ballë të kësaj përpjekje, aty ku faktorët politikë shqiptarë nuk mund
dhe nuk kanë si të arrijnë për hir të politikave ndërkombëtare dhe
konsideratave diplomatike.
E parë në këtë prizëm, ajo çka duhet arritur midis diasporës në Amerikë dhe
faktorëve politikë në Balkan, është institucionalizimi i marrëdhënieve të
tyre për të arritur një bashkërendim shumë më të mirë të veprimeve për
realizimin e platformave gjithëkombëtare të zhvillimeve ekonomike,
kulturore, dhe politike. Duhet të bëhet rutinë që kur shqiptaro-amerikanët
takohen me politikanë të ndryshëm siç ka ndodhur në të shkuarën e do të
ndodhë në të ardhmen (përfshi që nga Presidenti i Amerikës, Ministri i
Jashtem i Greqisë, apo përfaqësues të Ministrisë Italiane të Ekonomisë) ata
duhet të kenë dëgjuar nga faktorët e ndryshëm shqiptarë mendimin e tyre se
çfarë është e rëndësishme të arrihet nga këto takime. Për këtë duhen
krijuar mekanizmat e përshtatshëm pranë çdo institucioni që ka si mision
përmirësimin e gjendjes së shqiptarëve ne Ballkan. Nuk duhet të harrohet se
duke qenë qytetarë amerikanë dhe duke mos pasur mbi vete përgjegjësira
diplomatike, lobi shqiptar mund të marrë mbi vete pozicione më të guximshme
se sa mund ti lejojnë vetes faktorët politikë shqiptarë. Është pikërisht në
këtë këndvështrim që përpjekjet tona do të plotësojnë njëra tjetrën dhe do
të mundësojnë më mire arritjen e qëllimeve të përbashkëta.
Në kuadrin e institucionalizimit të marrëdhënieve, të gjithë faktorët
politikë shqiptarë duhet të kuptojnë se respekti për institucionet është një
parim themelor i demokracisë amerikane, hapësirë ku shqiptaro-amerikanët
veprojnë. Në këndvështrimin tonë institucionet e një shoqërie nuk janë
vetëm presidentët, kryeministrat apo qeveritë, por dhe opozita, sistemi i
drejtësisë, shoqëria civile, media, etj, të gjithë mekanizma të domosdoshëm
për ndërtimin e një shoqërie të shëndoshë e të vertetë demokratike. Në këtë
frymë, duhet të jetë e qartë tashmë se sovrani është populli dhe vota e tij.
Përsa kohë zgjedhjet politike kudo në rajon janë të pranuara nga komuniteti
ndërkombëtar dhe organet e specializuara kombëtare e ndërkombëtare,
shqiptaro-amerikanët e kanë për detyrë të bashkëpunojne me institucionet dhe
njerëzit që janë zgjedhur nga populli për të ushtruar funksionet e këtyre
institucioneve, gjithnjë në shërbim të interesave të shqiptarëve.
Gjithsesi, pavarësisht nga qëllimi që diaspora ka për bashkëpunim me
insitucionet kurrsesi nuk duhet kuptuar se ajo nuk ka të drejtën bile dhe
detyrën të kritikojë si pozitën, opozitën, apo dhe shtetin Amerikan, kur në
gjykimin e saj interesat e shqiptarëve po cënohen. Duke qenë që anëtarët e
diasporës janë një grup vullnetarësh të cilët nuk kanë interesa që lidhen me
mbajtjen e pushtetit apo marrjen e tij, shumicës së anëtarëve të saj nuk i
errësohen sytë nga interesat e çastit. Pikërisht për këtë arsye shpresojmë
që faktorët politikë të popullit shqiptar në rajon do të kuptojnë se
marredhëniet me diasporën nuk janë vetëm ato të mjeljes së financave apo
kursimeve të saj, por edhe të partneritetit në shërbim të interesave të
popullit.
__________________________________________________ __________________________
Këshilli Kombëtar Shqiptaro-Amerikan -KKSHA (National Albanian American
Council -NAAC) është një organizatë jo-politike e krijuar nga një grup
shqiptarësh të dedikuar ndaj çështjes shqiptare. Në këtë organizatë
kontribuojnë nobelistë, profesionistë të shkëlqyer, bankierë e avokatë në
firmat më prestigjioze të botës, ekonomistë, biznesmenë, akademikë,
politikanë, artistë, studentë, etj. Shumica e tyre janë shqiptarë me
origjinë nga të gjitha trevat e trojeve tona etnike e që u përkasin
pikëpamjeve të ndryshme politike. Emëruesi i përbashkët për të tërë është
qëllimi i njëjtë, mbrojtja e interesave të shqiptarëve kudo që janë. Ajo
është organizata e vetme shqiptare që ka një zyrë të përhershme në
Washington D.C. si dhe një tjetër në New York që shërben si instrument për
ushtrimin e misionin të NAAC që është "mbështetja e shqiptarëve dhe
promovimi i paqes dhe zhvillimit ekonomik në Balkan, përmes inkurajimit të
politikave demokratike, promovimit të respektit për të drejtat e njeriut dhe
zhvillimit të programeve për arsimin dhe zhvillimin."

[Ushtari i mire]

O Albo (Ilirian Papa) ne emer te kujt ke firmosur ket leter ti or mik?
Mos valle ne emer te anetareve te Albasoulit?
Po i rezervoj komentet pasi te pergjigjesh!

[Albo]

Postuar më parë nga Ushtari i mire
O Albo (Ilirian Papa) ne emer te kujt ke firmosur ket leter ti or mik?
Mos valle ne emer te anetareve te Albasoulit?
Po i rezervoj komentet pasi te pergjigjesh!

Letren e kane firmosur PERSONAT emrat e te cileve i gjen ne liste. Ne ato vende ku ne vend te personave ke emra shoqatash ose organizatash, do te thote qe te gjithe ata anetare te atij grupimi e kane bere nje gje te tille. Pershkrimet ne krah, jane thjeshte nje prezantim se cfare aktiviteti ka secili ne komunitetin shqiptar ne US.

E kam per nder qe e kam firmosur letren, dhe kjo nuk eshte letra e pare qe departamenti i shtetit merr nga Albasoul apo forumi shqiptar.

[Albo]

Postuar më parë nga ILovePejaa
Lobi i Shqiptareve ne USA kur nuk ka qene me i fuqishem se sa ishte ne fillim te viteve '90 por shqiptaret eshte lehte qe te percarese.

Listes i mungon emri i Diogardite i cili ishte i pari qe reagoj per viziten e Gejxhit ne Tirane.

Me ate sy qe e shoh une, lobi shqiptar ne US po ben hapa te ndjeshem perpara persa i perket rritjes se ndikimit te tij prane institucioneve amerikane. Ajo qe ka ndryshuar ne keto vitet e fundit, eshte fakti qe lobi shqiptar ne US nuk eshte me vegel dhe as loder ne duart e fraksioneve te vecanta politike. Deri pak vite me pare lobi shqiptar ishte gati inegzistent dhe aktiviteti i tij permblidhej ne aktivitetin e personave te vecante qe mundoheshin te ndihmonin aqsa mundin.

Dalja nga guacka individuale per te bashkepunuar me shqiptare te tjere, ka bere qe sot te kete me dhjetra organizata dhe shoqata shqiptare ne mbare ameriken. Ato variojne qe nga klube shqiptare neper kolegje te ndryshme amerikane, e deri ne organizata qe mbajne kontakte te vazhdueshme me senatore e kongresmene qe kane marre persiper perfaqesimin e ceshtjes dhe interesave shqiptare ne Washington.

Faktori i trete pozitiv ka qene avancimi i ndjeshem ne teknologji dhe telekomunikacion qe ka bere qe shqiptaret ne Perendim (vecanerisht ata ne US) te kene mundesi te ndjekin me imtesi te gjitha zhvillimet ne vendlindje dhe mbare trojet shqiptare. Kjo ka cuar qe trysnia e diaspores ne jeten politike dhe opinionin publik shqiptar te jete gjithmone ne ngritje.

Sic shprehet dhe Z. Lukaj ne shkrimin e tij, gjate gjithe historise tone kombetare, diaspora ka qene nismetarja dhe ne qender te te gjitha evenimenteve tona historike. Diaspora ka nje rol te madh per te luajtur ne mbrojtjen e interesave kombetare dhe ne forcimin e shoqerive demokratike.

E rendesishme eshte qe organizatat shqiptare te bashkepunojne me njera-tjetren, pasi sic na meson heroi yne kombetar: "Bashkimi ben fuqine!".

[Mazllemi]

Lum si qe kemi individe e shoqata te afte per te shkruar letra dhe qurravitur. Nuk ka vet-diskriminim me te madh se cfare ben sot lobi i shqiptareve ne amerike. Diaspora shqiptare e paafte per tu ngritur ne nivelet e duhura dhe per te qene me influence reale, per te bere lobing te fuqishem, eshte katandisur ne nje diaspore qe shkruan letra dhe ankohet nga mengjesi ne darke.

Cdo problem, cdo hall apo veshtiresi qe has shqiperia si cdo komb tjeter ne kete bote gjeneron nje leter ankimi apo qurravitje te nje turme qe e konsideron veten si lobi shqiptar ne amerike. Ky lob ne thelb eshte po aq shterp, dhe eunuk sa ishte dikur kunder rregjimit te Hoxhes, pra nuk di dhe nuk mesoi kurre ta nxjerre qimen nga qulli.

Kushdo qe e njef sado pak jeten amerikane duhet ti vije vertet turp nga keto plaka pa dhembe qe flasin ne emrin tone. Letrat e tyre te stergjatura , te merzitshme dhe me detaje pas asnje lloj interesi per qeverine amerikane, ia peshtirosin ceshtjen tone jo vetem amerikes por edhe cdo shqiptari. Amerika ndihma na ka dhene, po edhe luften e fitoi per ne, dhe ne akoma nuk rreshtim duke iu ankuar asaj per problemet tona, duke iu shpalosur si nje komb totalisht i paafte per te rregulluar qofte edhe nje problem vet.

Amerika duhet te ndertoje nje departament te vecante vetem per tu marre me ankesat dhe problemet e shqiptareve. Ne ankohemi per Kosoven, per Camerine, per Nicholas Gage, per Nanon dhe per cdo problem tonin. Lobi shqiptar ne amerike nuk ka asnje merite dhe asnje arritje ne planin kombetar. Ky lob vecse ankesave nuk ka ditur kurre te paraqese zgjidhje per problemet e shqiptareve. Eshte vertet e turpshme qe ata te cilet pretendojne se perfaqesojne diasporen e Shqiptareve ne amerike e kane kthyer ate ne diaspore politike dhe jo kombetare. Te vjen ndot nga vetja me keta qurrashe.

Me tej besoj se pranimi i Geixh ne Shqiperi ishte jo vetem i pranueshem por edhe akt prestigjoz. Se pari ne si shqiptare e ballafaquam nje kundershtar balle per balle, sic behet ne boten e civilizuar, e degjuam shqetesimin e tij pa iu fsheur as Geixh dhe as problemit qe ai ngriti. Fare natyrshem nuk i plotesuam asnje kerkese dhe Geixh u kthye andej nga erdhi pa asnjelloj triumfi. Kjo vizite e Geixh ne shqiperi i hoqi atij cdo motiv per te qene agresiv ndaj shqiperise, i humbi atij forcen e konfliktit te cilin ai e perdorte kunder nesh dhe Geixh nuk mund te ankohet dot me kurre tashme se Shqiperia te mbyll deren dhe nuk eshte e hapur per debat, duke krijuar pra keshtu konflikt dhe tensione, qe asaj i sherbejne me pak se cdokujt tjeter. Kritikat e Geixh ndaj nesh tashme askush neper bote nuk do ti marre ne konsiderate si dikur, sepse bota ne fund te fundit do ti thote atij "Shqiperia ta hapi deren per debat, shko ulu ne tavoline me ta, plase koken ne diskutime dhe zgjidhe problemin atje me Shqiptaret."

Ne fund te fundit bota vetem kerkon qe problemet te trajtohet ne tryeza te rrumbullakta, dhe kundershtaret te ulen ne bisedime. Kur kjo ndodh bota dhe sidomos amerika kane shume pak interes per te mbajtur krahun e njerit apo te tjetrit.

[Hyllien]

Nuk e di te qesh a te qaj me kete postim qe ke bere. Propaganda nuk lejohet ne forumin shqiptar, megjithate po e lej postimin ketu te shikojn te gjith se cfare shkruan nje atdhetar.

[Cofferati]

Si s`ka ndonji gazetar shqiptar te shkruaje neper gazetat amerikane dhe ta ngacmoje kete Cage palaco....

[Mazllemi]

FOR IMMEDIATE RELEASE:
The letter below and the attached authorization letter were sent to Gary
Kokalari.

Fevrier 32, 2003

Mr. Gary Kokalary
Somewhere
USA

Mr. Kokalari:

It has come to my attention that you may have maintained a bank account at
at least one of the banks listed below and/or one of its affiliates, and I
want this issue to become a matter of pubic (sic!) record in USA and in
Albania.

You should be aware that I have not been in communication with any of the
banks in an effort
to confirm the allegations about your bank accounts, as I consider this a
complete and utter
waste of time. Also because, as any adult with normal mental faculties knows
very well, no bank
will release confidential client information to any individual that fancies
to nose around.

You should also be aware that I have made a request of
UnderUnderUnderUndersecretary Mark
Madhi, of the U.B. Department of State, to investigate this matter, and Mr.
Madhi has represented he has turned this matter over to the U.B. Department
of
Justice for further investigation. I have been in communication with both
of
these bodies in an effort to resolve this matter.

A resolution of this issue will be absolutely in the interest of no one, but
there is a simple way to put this matter to rest once and for all. I have
attached a letter of authorization for your signature. With this letter
you will authorize any of the banks listed below and any of their affiliates
in the world to disclose to me in writing that you never maintained an
account at that institution. Upon submitting this letter to any of the
banks I fancy, if I receive confirmation that no such account ever existed,
I will distribute this information to the Albanian Parliament and relevant
media so that your name can be
cleared of the allegations concerning the bank mentioned.

As this is not an official investigation, obviously, you are under no
obligation to comply with my request; however, if the allegation is
baseless, this
will give you the opportunity to clear your name. On the other hand, if you
do
not cooperate with this effort, by default, you will be admitting you have
something to hide. And then the people of Albania, as well as members of
the
world community, will judge in their own minds your level of guilt or
innocence
concerning the charges of stupidity that have been leveled against you.

Sincerely,

Zylo Kamberi

cc: The Hon. Pope
The Hon. Mark Burremadhi
The Hon. James Iskuquri
Mr. Gary Likeni, Esq.
The Hon. Richard Lugeberesi
H.E. Alfred Legjenda
Coalition of Sewery American Organizations
<< Garyauthorization.doc >>

INTERSILO U.S. LIST OF MAIN BANKING INSTITUTIONS

A - G
1st Source Bank
A.J. Smith Federal Savings Bank
Abbotsford State Bank
ABC Bancorp
Abrams Centre National Bank
Adams Bank & Trust
Adams National Bank
Adirondack Trust Company
Advance Financial Savings Bank
Advanta National Bank, Wilmington, DE
Alden State Bank, Alden, NY
Alliance Bank, Culver City, CA
Alliance Bank, Sulpher Springs
Allied Irish Bank, New York
Allstates Trust Bank
Alpine Banks of Colorado
Altamira International Bank Inc
Amarillo National Bank
Amcore Bank
American Bank
American Bank & Trust
American Bank and Trust Company
American Bank Montana
American Bank of Commerce
American Bank of Connecticut
American Community Bank
American Exchange Bank
American Federal Bank
American National Bank
American National Bank, Muncie, IN
American National Bank, The
American Pacific Bank
American Savings Bank, Connecticut
American Savings Bank, Hawaii
American State Bank, Lubbock, TX
American State Bank, Rapid City, SD
Americana Bank
AmSouth Bank
AmTrade International Bank
AnchorBank
Argo Federal Savings Bank
Arkansas National Bank, Bentonville, AR
Arvest Bank Group
Ashe Federal
Auburn State Bank, Auburn, NE
Auburndale Co-Operative Bank
Ballston Spa National Bank
BancorpSouth
Bank & Trust Company, Litchfield, IL
BankAtlantic
Bank Audi USA
Bank Midwest
Bank Niaga
Bank of America
Bank of Bartlett, Memphis, TN
Bank of Canton of California
Bank of Clark County, Vancouver, WA
Bank of Delmar
Bank of Edwardsville, The, IL
Bank Of Fall River, MA
Bank of Fruitland
Bank of Glen Burnie
Bank of Hiawassee
Bank of Holly Springs
Bank Independent
Bank of Los Altos
Bank of Marion, IL
Bank Of McCreary County
Bank of Montgomery
Bank of Newport
Bank of Ripley
Bank of Southside Virginia
Bank of Sunset and Trust Co
Bank of the Commonwealth
Bank of the Northwest
Bank of the Rio Grande
Bank of the West
Bank of the West, Irving, TX
Bank of Tidewater, Virginia Beach, VA
Bank of West Baton Rouge
Bank of Western Massachusetts
Bank of Wisconsin Dells
Bank West
BANKFIRST Corporation
Bay Vanguard Federal Savings Bank
Baylake Bank
Bayshore National Bank
BBL WebBank
Belmont National Bank
Beneficial Savings Bank
Benjamin Franklin Savings Bank
Beverly National Bank
Blackshear Bank, GA
Bluestem National Bank
BNCCORP
Bonham State Bank
Borel Bank & Trust Co
Bow Mills Bank and Trust, Bow, NH
Bowling Green Bank & Trust
Brady National Bank, TX
Brenham National Bank
Brenton Bank
Broadway Bank
Broadway Federal Bank
Brookline Savings Bank
Brooklyn Federal Savings Bank
Bruceton Bank
Busey Bank
Byron Center State Bank
Calhoun First National Bank
California Federal Bank
Callaway Bank
Calvert Bank
Cambridge Savings Bank
Camco Financial Corporation
Cameron State Bank
Canadian State Bank of Yukon, Oklahoma
Canadian Western Bank
Canyon National Bank, Palm Springs, CA
Cape Cod Bank and Trust Company
Cape Cod Cooperative Bank
Capital Bank & Trust
Capital Bank, Miami, FL
Capital Bank of North County
Capital City Bank, Tallahassee, FL
.
.
.
.
.
..
.
.
.

[bjeshk]

mazllemi po kush je ti ore qe kritikon Lobin Shqipetar mbron indirekt NIKOLAS GEJXH etj; mazllem o turpi forumit, NIKOLAS GEJXH erdhi ne Shqiperi dhe i tha botes a e shihni se egzistoka problemi i minoriteteve. Po ai se din se nuk jan me shum se 30 grek ne Shqiperi nejse. NIKOLAS GEJXH beri cberi e shtroi problemin e 30 grekeve ne ter boten madje dhe ne Shqiperi dhe Nano ne kete koh si antishqipetar dhe per rrespekt te grekut NIKOLAS GEJXH vuri ne gjuhen e mallkuar greke tabelat rrugore ne jug te Shqiperis. Ne si shqipetar jo ta diskutojm problemin Cam ne Greqi po as ne parlamentin ton nuk mundemi, se po te duam ta te ngrejm problemin Cam greku i ben presion Qeveris Shqipetare. shikoni kete->mazllemi=grekofon qe flet shqip, mazllemi=anti shqipetar, mazllemi=koke mushkeke, kerkon ti kritikoje shqipetaret dhe nuk ka asnje lloj diturie per veten e tij. Po kush je ti o mazllemi a mos valle je UFO? Apo mos je spiun grek,apo mos lexon tere diten gazeta greke,ta them un kush je ti ;ti je ai anetar, apo ajo krijes qe sduhet te marri pjes ne forumin shqipetar. Se forumi shqipetar do te thot apo quhet ai kuvend ku jepen mendime per te miren e Shqiperis si te bashkohemi, si ti eliminojm armiqt dhe tradhetaret tan, pra ketu flasim si ta pastrojm Shqiperin nga plehrat por njerez si ti dhe si Nano qe do te thot tradhetar menojn vetem te sjellin plehra ne shqiperi. POSHT TRADHETARET. RROFT SHQIPERIA RROFT CAMERIA