Neqoftese behet fjale per personazhin e pershkruar ne romancat bibliko-kuranore, mendoj se Po (e madhe e shtypit, bile).
Ideja e lirise tone bie ndesh me nje nga cilesite thelbesore te ketij personazhi gjithediturine ---> (kush i krijon rrethanat ne te cilat une bej zgjedhjen time? A jane te paracaktuara? Ose, nese nuk jane, atehere a jane te ditura me pare prej tij zgjedhjet qe do te bej une? Neqoftese jemi te lire ne zgjedhje, atehere pse tregohet ndeshkimi?)
Pershendetje Darwin.
Kam pershtypjen se nuk i ke lexuar postimet e meparshme, por mbase gabohem.
Njeriu nuk ka liri absolute edhe ne pranofshim edhe ne mos e pranofshim ekzistencen e Zotit. Liria absolute vjen vetem nga kontrolli absolut, nga dija absolute, nga fuqia absolute. Rrethanat jane jashte kontrollit te njeriut, qofshin ato te krijuara prej Zotit apo rastesise.
Pyetja e re e postimit tend eshte:
Sepse Zoti na doNeqoftese jemi te lire ne zgjedhje, atehere pse tregohet ndeshkimi?.
Thuhet se zgjedhja e gabuar eshte faji jone zgjedhja e drejte dhurate e Zotit (asnje merite nuk i lene njeriut te shkrete). Kjo s'me pelqente fare mua, as juve besoj. Te lihen faje, te hiqen disi meritat. : ) Perderisa une e bej zgjedhjen me vullnet te lire, duhet te kem faj per zgjedhjen e gabuar (deri ketu ne rregull) por ama edhe merita per zgjedhjen e drejte. Pergjigja qe mund te me jepej, eshte tek pyetja jote. Zoti i ka treguar njeriut te miren dhe i ka thene te zgjedhe te drejte qe te fitoje vete, ose si thua ti, i ka thene te mos zgjedhe te gabuaren se ndeshkohet. Me "na ka thene" mund te kuptohen librat, profetet ose shpirti njerezor (per te cilin une mendoj se ne thelb ka aftesine per te gjetur, kuptuar dhe zgjedhur te drejten). Nderhyrja nuk behet ne vullnetin e lire qe kemi kur bejme zgjedhje por ne te kuptuarin e se drejtes. Edhe pasi e di se çfare eshte e drejte mund te zgjedhesh te gabuaren. Ka me teper faj kur zgjedhet e gabuara se merita kur zgjedhet e drejta, pasi zgjedhja e te drejtes eshte perfundimi natyral qe pritet (nga i gjithe proçesi para marrjes se vendimit), ndersa zgjedhja e te gabuares nuk eshte vetem nje zgjedhje e lire por edhe pergenjeshtrim/mohim i se vertetes qe di. Nese nuk je ne gjendje te dallosh te drejten nga e gabuara atehere nuk ke pergjegjesi (te metet mendore dhe femijet i perkasin kesaj kategorie).
Askush nuk ka pergjegjesi pertej mundesive.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Hyllien : 20-12-2005 mė 04:57
"The true history of mankind will be written only when Albanians participate in it's writing." -ML
uroj te jesh mire SG,Postuar mė parė nga SuiGeneris
Pershendetje Darwin.
Kam pershtypjen se nuk i ke lexuar postimet e meparshme, por mbase gabohem.
- mbase nuk gabohesh dhe aq, hehe.. i kam lexuar perciptaz me thene te drejten, mbreme ne darke kur u ktheva. Gjithesesi, besoj se do te mi falin "mekatet" parashkruesit. Thjesht pashe titullin dhe mu ndez llampa.
mbase deshe te thoje "edhe nese eshte, edhe nese s'eshte" apo jo? Pranimi dhe termi tjeter i tmerrshem ->mospranimi, i jep "udhes sone" nje drejtim krejtesisht tjeter.Njeriu nuk ka liri absolute edhe ne pranofshim edhe ne mos e pranofshim ekzistencen e Zotit.
Edhe njehere, se mbase nuk jam shpjeguar mire. Nuk u mora ne lidhje me konceptin e lirise absolute (qe eshte teorik dhe jo praktik), por me rastin hipotetik te ekzistences se zotit. pra:Liria absolute vjen vetem nga kontrolli absolut, nga dija absolute, nga fuqia absolute. Rrethanat jane jashte kontrollit te njeriut, qofshin ato te krijuara prej Zotit apo rastesise.
DUKE I DITUR AI (ne rastin 1- eshte) ME PARE ZGJEDHJET QE DO TE KRYEJ UNE, SEPSE ATO RRETHANA QE DO TE KENE NDIKIM NE ZGJEDHJET E MIA JANE TE PARACAKTUARA ME PARE NGA AI (vazhdon pika 1 e nenit, qe te mos ngaterrohemi)
Na do?!Pyetja e re e postimit tend eshte:
Sepse Zoti na do
A mund te bej nje pyetje fare te thjeshte, (jo direkt per ty por per te gjithe)?
Dashuria e tij eshte e krahasueshme me dashurine prinderore (kjo e jona njerezore!) apo eshte e ndryshme?
Kete e thone besimtaret, apo jo?Thuhet se zgjedhja e gabuar eshte faji jone zgjedhja e drejte dhurate e Zotit (asnje merite nuk i lene njeriut te shkrete).
kjo me ben te qesh disi.. asnje efekt tjeter.Kjo s'me pelqente fare mua, as juve besoj. Te lihen faje, te hiqen disi meritat. : )
Per kete arsye ekzistojne edhe ligjet edhe vendet e ndeshkimit ne "kete bote", sepse po te bazoheshim (ne - njerezit) tek mitologjite orientale, nuk do te ishte fare e nevojshme te kishim keto lloj "masash frenuese".Perderisa une e bej zgjedhjen me vullnet te lire, duhet te kem faj per zgjedhjen e gabuar (deri ketu ne rregull) por ama edhe merita per zgjedhjen e drejte.
Pergjigja qe mund te me jepej, eshte tek pyetja jote. Zoti i ka treguar njeriut te miren dhe i ka thene te zgjedhe te drejte qe te fitoje vete, ose si thua ti, i ka thene te mos zgjedhe te gabuaren se ndeshkohet. Me "na ka thene" mund te kuptohen librat, profetet ose shpirti njerezor (per te cilin une mendoj se ne thelb ka aftesine per te gjetur, kuptuar dhe zgjedhur te drejten). Nderhyrja nuk behet ne vullnetin e lire qe kemi kur bejme zgjedhje por ne te kuptuarin e se drejtes.
shiko, do t'me lejosh te perdor nje shembull po e quajme ->ilustrativ:
Une kam nje revolver ne dore dhe e shfrytezoj me se miri si mjet ndihmes ne zhvatjen e portofolit tend. Por, problemi qe kam eshte se portofolin e zoteron ti dhe une duhet te kryej aktin e transferimit te pronesise. Ne kete rast une, si zot i perkoheshem i fatit tend tokesor, te jap dy zgjedhje.
a) mund te ma japesh portofolin dhe une te zhdukem menjehere drejt te panjohures (skenari me sirena e me drita vjen me pas.. po nga zgjedhja jote!)
b) mund edhe te mos ma japesh portofolin, por nese ndodh kjo.. (drita e ftohte metalike e revolverit)
Tani, te te pyes: Ku qendron vullneti yt i lire ne kete rast?
Eshte nje vullnet vertet i lire?
Po sikur te ndryshojme emertimet e ketij skenari ordiner dhe banditesk, dhe karakteret qe bejne pjese. P.sh, aftesite e rendimentit te revolverit ti zevendesojme me "djegien e perjetshme.. kallkanin e tmerrshem.." (ose me nje fjale torturat JehovAll-llahiane). Zevendesimet e tjera nuk po i permend, sepse do thuash "ue, darwin kujton se eshte zoti".
Si ta kuptoj une te drejten ne kete rast?
A ka vullnet te lire, nen nje mase shtypese (fizike ose psikologjike)?
(Nuk po i hyj fare se cfare sensi drejtesie kane sjelle profetet, sepse njeriu eshte qenie e afte te perpiloje "traktate" ku e ku me te mire se ato qe jane "zbritur")
Pra, e gjithe kjo llomotitje qe shkrova une do te thote pak a shume:
Mire qe liria absolute eshte vetem teorike, por mos u beni skllever te iluzioneve!
p.s. skenari i mesiperm, me cilesi banditeske, ishte thjesht si e shpjegova: ilustrativ. karakteret jane te shtirur dhe hamendesuar, haha.
oh, gezuar Vitin e Ri SG
Dhe qė t'i shtoj atij shėmbėllimit me revolverin: Mbajtėsi semit i revolverit pėrveē qė mban revolverin gjithashtu ka paracaktuar dhe se ēfarė do tė zgjedhėsh ti, me fjalė tė tjera, ka zgjedhur ai pėr ty, dhe ti nuk mund tė bėsh asgjė kundėr kėsaj si dhe ti nuk ke kurrfarė pėrgjegjėsie!
Prej kėtej pason: Pėr veprimet e tua ėshtė pėrgjegjės zoti, pra ėshtė ai qė duhet ndėshkuar nga revolveri i vet dhe jo ti!
Pėr mė shumė, gjithėdija siē ėshtė parashtruar kėtu (#61), bie ndesh me plotfuqishmėrinė, apo thėnė ndryshe, lirinė e vetė zotit nė veprim!
Koncepti judeo-krishtero-islamik qė pėrshkruhet me kėto veti ėshtė irracional (rrjedhimisht, mosekzistues). Njė koncept i tillė irracional ėshtė Dy herė mė i nxehtė se 0° C, Asgjėja, Katror trekėndor, etj.
Darwin, shembulli qe jep ti eshte disi i ndryshem sepse eshte rast “humbet”, ose “humbet me teper”. Edhe ne jete kur zgjedh te drejten shpesh e ben ate ne dem te diçkaje tjeter, por fiton diçka qe se ke (le te themi me teper respektim ose parajsen psh.) ndersa ne shembullin tend une nuk fitoj as jeten as portofolin sepse une i kam ato qe me pare, perkundrazi ose humbas portofolin ose edhe jeten edhe portofolin.
Ka nje problem me te madh ne shembullin tend.
Le ta mendojme kete shembull ne sistemin qe ke ne mendje, duke supozuar (jo pranuar ; ) ) qe Zoti nuk ekziston dhe vdekja eshte fundi. Ne kete rast edhe pse ti e paraqet shembullin sikur ka dy mundesi, aty nuk ka dy mundesi. Nuk me ofrohet portofoli ose jeta. Pasi i pari nuk ka kuptim pa te dyten (per me teper ti mund ta marresh ate gjithsesi). Pra po ta shohesh mire ka vetem nje mundesi.
Po te ndihmoj qe ta bejme shembullin me dy mundesi. Mund te shtojme nje element tjeter (qe te kete kuptim edhe pas vdekjes sime), psh. dinjiteti im perkundrejt jetes. Mund te zgjedh qe te mbroj dinjitetin tim ose jeten time. Varet ke vleresoj une me shume. Por duhet qe dinjiteti te kete kuptim edhe pa jeten time. Besoj se u kuptuam.
Le ta bejme skenen me interesante. Tashme ty te drejtohet nje revolver dhe te thote qe nese (me te padrejte) i mer atij portofolin do vuash gjithe jeten ne burg, por nese nuk e merr portofolin jo vetem qe do jetosh i lire por te ofrohet shumefishi i pareve qe ka ne portofol (lutu te mos jete bosh : D). A mund te thuash ti se nuk ke vullnet te lire se tu be presion? Jo, ti serish mund te zgjidhesh te marresh portofolin, dhe kete e bejne shume njerez (duke menduar se ky kercenim nuk eshte i vertete). Nga ana tjeter ti mund te zgjidhesh te jetosh i lire dhe me xhepat plot. Pra ne zgjedhjen tende je teresisht i lire.
Me te drejte mund te thuash qe mundesite qe ofrohen nuk jane te njejta pasi njera eshte e mire dhe tjetra e keqe
Lol ...he pra darwin, se na ngrive gjakun… Sidoqofte do te thoja qe kete skenarin le ta perserisim pas disa ditesh se pres nje shume te mire parash, behet me interesante zgjedhja ime dhe jotja.p.s. skenari i mesiperm, me cilesi banditeske, ishte thjesht si e shpjegova: ilustrativ. karakteret jane te shtirur dhe hamendesuar, haha.
Gezuar, gezuar edhe ti...festofsh sa me shume vite te rinj e te vjeter.
E kam kohen shume te kufizuar keto dite, keshtu qe mund te mos pergjigjem per kete arsye jo sepse nuk i shoh mesazhet e ndokujt te denja per t'iu pergjigjur (mundesine e trete as mos e mendoni : ) ).
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Hyllien : 21-12-2005 mė 10:11
"The true history of mankind will be written only when Albanians participate in it's writing." -ML
SG,
nuk ka nje mundesi! ka dy!
a) ti me jep portofolin - vazhdon jeton (e thene ndryshe: shkon ne parajse)..
b) jo.. atehere, vijon skenari i papelqyeshem (me pas, rrezik s'e marr fare ate portofol) - nuk jeton (ose si thone profetet e "derguar" - shkon ne ferr)
do te shkruaj dicka neser se sonte u teprua muhabeti ne klub..
Por ka dy gjera qe nuk shikoj te sqarohen:
1) Gjithedituria (pra, aksionet dhe zgjedhjet e mija dihen QE ME PARE nga "ai", prandaj del e pakuptimte, e ashtequajtura, prova e tij kur ai di gjithcka c'do ndodhe - te ardhmen infinite!)
- nje karakter deist per "ate" qe adhuroni, do t'ju pershtatej me mire ne kete rast
2) Dashuria e tij e pafundme. Esenca e dashurise (sic veteshpallet zoti ne porosite qe ka derguar ne kohera) nuk vendos kushte ne dashurine e tij)
shenim i "autorit"- gjithmone ne keto paragrafe i permbahem aksiomes teorike/hipotetike "ai eshte", qe te kuptohemi.
- - - - - - - - -
KVS, te lutem mos ver lidhje me tema qe jane dy kate me lart, se do t'i heqin qe atje dhe do t'i sjellin ketu pastaj. hehe, rrine mire atje. se bej shaka.. nejse, me kishte marre malli te te lexoja.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga darwin : 22-12-2005 mė 22:46 Arsyeja: +
Prektora
E kam shpjeguar qe ka nje mundesi pavaresisht se paraqiten dy. Nese do te marresh shembull, ilustrativ te supozuar mere me te vertete qe te ilustroje realitetin.
Gjithedituria nuk bie ndesh me lirine. Kjo eshte shpjeguar ne postimet e meparshme.Gjithedituria (pra, aksionet dhe zgjedhjet e mija dihen QE ME PARE nga "ai", prandaj del e pakuptimte, e ashtequajtura, prova e tij kur ai di gjithcka c'do ndodhe - te ardhmen infinite!)
Ke kaluar tek nje teme tjeter.
A bie ndesh gjithedituria me sprovimin tone?
Jo, sepse sprova nuk behet qe te mesoje Zoti por qe te bindet njeriu.
Sipas X besimi (which happens to be my belief) ne boten tjeter njerezit do mundohen te mohojne (ose justifikojne) veprimet e tyre te gabuara, edhe pse e dine qe asgje nuk mund te fshihet nga dija absolute.
Po sikur te mos na jepej fare kjo jete e te thuhej qe zgjedhja jone dihej nga Zoti, keshtu qe nuk kishte nevoje per te jetuar, ne te vertete nuk do kishte aspak padretjesi por njeriu nuk do te ishte i bindur per kete, do e vinte ne dyshim drejtesine. (Nje prej pergjigjeve, se mund te kete dhe ndonje arsye tjeter.)
Pershendetje KVS! Lexo me siper pse je gabim, ose mund te te sqaroj më teper pse je gabim.
(Do e lexoj postimin tend ne temen tjeter me vone. )
"The true history of mankind will be written only when Albanians participate in it's writing." -ML
Edhe mua mu ndez llampa kur lexova keto fjale. Histori e vjeter sa vete bota, por sa famekeqe !
Sartre thote : "Njeriu eshte i denuar per te qene i lire". Sapo qe nje njeri vjen ne kete bote, ai nuk ka gje tjeter per te bere perveēse te jete.
Une nuk e kuptoj ketu ēfare ideje keni ju (dmth te gjithe shkruesit ketu) mbi Zotin. A eshte ai lendor apo jo ? A e perfytyroni si diēka per shembull si nje njeri te stermadh te ulur ne ndonje fron te stermadh diku ne ndonje cep te hapesires, apo si nje fryme qe perhapet gjithandej e qe nuk shihet asgjekundi ? Kete nuk e kam shume te qarte.
Nese ai eshte lendor, atehere i bie qe ndersa une i kam drejtuar tyten e revolverit dikujt, ne ēastin fatal, zbret dikush i "stermadh" nga nuk e di se ku dhe zevendeson gishtin tim ose ushtron nje presion mbi kete gisht, dhe keshtu plumbi doli per te kryer te pandreqshmen.
Nese ai nuk eshte lendor por diēka frymor per shembull, atehere i bie qe ne po kete ēast, mbi mua te vije si nje shtypje e padurueshme per te terhequr kembezen.
Tani t'i shohim pak keto raste. Rasti i pare me duket krejt fanatazmagorik sepse do te ishte marre vesh deri tani qe gishti i Zotit qenka aq i holle sa i nje njeriu dhe qe ky gisht paska shkrehur kembezen. Zoti do te ishte pare qekur dhe do ta kishim ftuar te gjithe per nje darke ne shtepine tone.
Kurse rasti i dyte me duket me problematik. Sepse ne kete bote kane qarkulluar dhe qarkullojne akoma mjaft "te fandaksur" qe kur dalin para gjyqit per vrasje, ngrejne shpatullat dhe te tregojne qiellin me gisht "eh... ē'ti besh, ai atje lart e ka fajin...". Mirepo, duke qene se ai atje lart eshte i njejti ai qe ka zbritur 10 urdherimet e tij ne toke, ku nje urdherim thote "Ti nuk do te vrasesh aspak", atehere i bie qe ose ai na ka mashtruar ose ai qe ia mvesh fajin atij eshte nje mashtrues per vete. E para, qe Zoti te ishte nje mashtrues, kjo do te ishte e pamendueshme, sepse nqs ai eshte aq i plotfuqishem, ai nuk ka nevoje per te mashtruar. Ne mashtrojme gjithmone kur forcat tona per te ndryshuar diēka qendrojne kendej forces qe do te vendoste pa nje pa dy ! Atehere ngelet qe ky person qe ka terhequr kembezen ne temthin e viktimes eshte nje mashtrues, plotesisht i ndergjegjshem per mashtrimin e tentuar, dhe plotesisht i pergjegjshem per vrasjen dhe mashtrimin.
Ne kete bote ketu poshte, nuk ka qofte edhe nje veprim te vetem qe te mos jete ne pergjegjesine tone. Ēfaredo qe te bejme, ne e bejme me vullnetin tone te lire.
Po ata qe shkojne kunder Zotit, kush i ka shtyre per te bere keshtu ? Mos valle vete Zoti ? Po te degjojme KVS-ne, po. Por po te degjojme ata qe besojne ne Zot, ato jane te shtyre nga djalli. Atehere i bie qe Zoti te jete djalli. Por kush e beson kete ? Asnje. Zgjidhja : ata kane dalur kunder Zotit me vullnetin e tij te lire, duke shfrytezuar deri ne fund diēka qe i perket njeriut themelsisht dhe katerciperisht : LIRIA e vet !
Pėr fat tė keq shkrimi yt #13, qė pėrmban dhe pėrgjigjen dhe pozicionin tėnd ndaj temės, nuk sqaron asgjė.
Do nis njė koment tė atij shkrimi duke parathėnė se "zoti" ėshtė koncept irracional dhe pėr pasojė mosekzistent, por pėr hir tė temės do ta pėrdor konceptin nė fjalė pėr tė komentuar lidhjet mes lirisė dhe gjithėdijes.
Ku:
"zoti" = "zoti krishtero-islamik".
Premisa:
A1. Zoti ėshtė i gjithėdijshėm.
-> B1. Zoti di gjithēka, pra, dhe tė shkuarėn dhe tė ardhmen.
A2. Zoti ėshtė i gjithėfuqishėm, i plotfuqishėm.
-> B2. Zoti mund tė bėjė gjithēka.
Njohja e tė ardhmes nga "zoti" paracakton ēdo veprim qė do tė kryhet nė tė ardhmen. Kjo pėrveē qė kufizon subjektet, kufizon dhe vetė "zotin". "Zoti" pas njė ore nuk mund tė bėjė dot diēka tjetėr nga ajo qė ai di tani se do bėjė pas njė ore. Kjo kufizon "zotin" dhe hedh poshtė plotfuqishmėrinė, pra lirinė nė veprim, pra lirinė e vetė "zotit".Ideja se fati eshte i shkruar nuk perjashton mundesine e zgjedhjes.
Nga kėndvėshtrimi i subjektit: Megjithėse subjekti (njeriu) nuk e njeh tė ardhmen, e ardhmja e tij ėshtė e paracaktuar qė para se ai tė lindė. Ajo ėshtė e paracaktuar qė prej gjithmonė, qė para krijimit tė vetė Tokės, sepse "zoti" di gjithēka prej gjithmonė. Ēfarėdo qoftė vendimi i subjektit kundrejt ēfarėdo zgjedhjeje, ai do tė zgjedhė gjithmonė atė qė "zoti" di qė do tė ndodhė. Ēdo veprim i subjektit ėshtė i paracaktuar. Prej kėtu e poshtė shkrimi yt thjesht pėrsėritet nė tė njėjtėn pikė qė nuk qėndron.
Kėtė thuaja "zotit", a pėrndryshe, feve semite. Por kujdes se mund tė jetė "blasfemi" sepse sulmon direkt bėrthamėn e kėtyre feve, frikėsimin e subjektit.Nese njeriu nuk do te ishte i lire ne zgjedhjet e tij atehere nuk duhet te gjykohej per ato zgjedhje.
Qė nga ēasti qė zgjedhja jote ėshtė e paracaktuar, vullneti yt nuk ėshtė i lirė. Kjo ėshtė logjike elementare, pėrfundimi yt i mėsipėrm ėshtė falsitet logjik i drejpėrdrejtė. Me atė pėrgjigje, do tė mbesje nė klasė.Parapercaktimin e kuptoj ne kete menyre:
Ēdo gje eshte e parashkruar sepse per Zotin, koha nuk eshte nje dimension si per njerezit. Zoti eshte jashte ketij dimensioni. Per nje veprim te caktuar, une me vullnetin tim te lire bej zgjedhjen dhe ajo zgjedhje imja eshte e shkruar.
Kėto s'kanė lidhje me lirinė dhe janė jashtė teme.Patjeter pjesa derrrmuese e ndodhive jane jashte vullnetit te njeriut, por per to, njeriut nuk i kerkohet te beje nje zgjedhje dhe as nuk eshte i pergjegjshem. Nder ato qe kane te bejne me njeriun, por jane jashte vullnetit te tij, jane lindja, koha dhe vendi i lindjes, familja, fiziku Me keto s'ka asnje problem se nuk kerkohet dhe nuk mundesh te besh zgjedhje, dhe as nuk je i pergjegjshem.
Ēfarėdo qofshin ndjenjat e tua, qė nga ēasti qė ēdo veprim ėshtė i paracaktuar nuk e ke ti pėrgjegjėsinė, por paracaktuesi.Ēeshtja mund te jete pak me e komplikuar kur kalojme tek arsyeja dhe ndjenjat.
Nese Zoti ka krijuar trurin, arsyen, ndjenjat me te cilat une bej zgjedhjen atehere a jam une i lire ne zgjedhjen time dhe a jam i pergjegjshem per te?
Rikthehemi tek: paracaktimi e hedh poshtė vullnetin e lirė. Sqarimi i kėsaj mendoj se ėshtė i tepėrt pėr individė mbi 18 vjeē.I gjithe sistemit i vendimmarjes eshte krijuar ne menyre qe te permbaje ne vetvete vullnetin e lire.
Ēfarėdo qė tė zgjedhė njeriu ėshtė e paracaktuar.Njeriu e di qe e ka mundesine te zgjedhe ne nje situate te caktuar, dhe nuk mund te thote po zgjedh te gabuaren dhe eshte Zoti, Ai qe e krijoi trurin tim ne menyre qe te zgjedh te gabuaren sepse njeriu e di qe mund te zgjedhe dhe te drejten.
E njėjta pėrgjigje si mė lart.Zoti i ka krijuar te dyja mundesite, zgjedhjen e te gabuares dhe te drejtes dhe eshte njeriu qe duhet te vendose. Njeriu nuk eshte teresisht, por vetem mjaftueshmerisht i lire ne zgjedhje.
Subjekti fajėson paracaktuesin.Nje njeri plotesisht i pergjegjshem, ne zgjedhjet e gabuara nuk mund te fajesoje askend veē vetes.
Ēdo zgjedhje ėshtė e paracaktuar, sido qė ta zbukurosh nuk e shmang dot. Kjo qė bėn ti quhet racionalizim. E fshehta ėshtė tek arsyeja. Racionalizimi nuk tė ēon dot as te burimi, le mė tė tė japė ujė.Nuk mund te fshihet pas rrethanave, shoqerise, ndjenjave, karakterit dhe as pas mburojes se fundit, paditurise (megjithese keto rrethana thone qe do merren parasysh ). Kjo duhet te detyroje njeriun qe t'i beje zgjedhjet me me kujdes.
Mė poshtė shkrimi s'kishte lidhje me temėn.
Pėrshėndetje!
Unė s'kam asnjė ide, kėtu ėshtė thelbi. Nga tė gjithė ata qė kam pyetur as ata nuk kanė ndonjė ide, por thjesht kujtojnė se kanė. Kjo duket dhe tek tema e pėrkufizimit tė "zotit". Unė mund tė dukem ca si i mėrzitshėm qė i mėshoj vazhdimisht kėsaj, por pėrderisa shumė njerėz e pėrdorin termin "zot" pa patur koncept tė termit, atėherė dhe unė detyrohem tė kėrkoj pėrkufizim se nuk i marr vesh.
Nga krahu tjetėr, n.q.s. "zoti" nuk do tė mashtronte dot, ai sėrish nuk do tė ishte i plotfuqishėm. "Koncepti" ėshtė aq absurd saqė pėrbėn shembull tė mirė pėr stėrvitje mendore nė falsitetet logjike.E para, qe Zoti te ishte nje mashtrues, kjo do te ishte e pamendueshme, sepse nqs ai eshte aq i plotfuqishem, ai nuk ka nevoje per te mashtruar.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt