Pyetje dhe Përgjigje - Albislam-Com

[Xhenneta-Morina]

Numri: 1334 Data: 31.05.2006

Pyetja: Çka kishte parë i derguari i Zotit xh.sh. Muhammedi alejhi salatu ue selam, ne katet e qiellit perderisa "udhetonte" per ne miraxh?"

Përgjigjja:
Vëlla i nderuar!
Udhetimin e pejgamberit ne miraxh e tregon nje hadith i gjate te cilin e transmeton Buhariu ne sahihun e tij dhe aty mundeni ta gjeni ne teresi kete
tregim, ose lexoni librat e jetepershkrimit te pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem.
ne vijim do te paraqesim nje paragraf nga libri "Nektari i vulosur" ku flitet rreth kesaj teme:

Isra dhe Mi'raxhi - udhëtimi i natës dhe ngritja

Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] gjatë jetës së vet, ka pasur një periudhë jashtëzakonisht të vështirë, duke i hapur rrugën Islamit.
Misi*oni i tij në përhapjen e fesë të All-llahut [subhanehu ve teala] ka përjetuar suksese dhe rënie. E atje lartë, diku në hapësirat e largëta hyjnore, xixë*llonin yjet e shkëlqyera duke pëshpëritur për sukseset e reja.
Në këtë periudhë, mes suksesit dhe dëshprimit, ndodh Isra dhe Mi'raxhi. Duke qenë se kjo ngjarje ka vlerë të madhe shpirtërore, do të flasim gjerësisht për të.
Ekzistojnë shumë mendime për kohën në të cilën ka ndodhur Isra dhe Mi'raxhi:
1. Isra ka ndodhur në vitin në të cilin All-llahu [subhanehu ve teala] e ka nderuar Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me pejgamberllëk.
Ky është mendimi i Taberaniut.
2. Ngjarja ka ndodhur në vitin pesë të pejgamberllëkut. Kështu mendojnë Neveviu dhe Kurtubi.
3. Ngjarja ka ndodhur natën e njëzet e shtatë të muajit rexheb, të vitit dhjetë të pejgamberllëkut, mendon dijetari El-Mensur Fevri.
4. Gjashtëmbëdhjetë muaj para Hixhretit, ose në muajin ramazan të vitit dymbëdhjetë të pejgamberllëkut.
5. Një vit e dy muaj para Hixhretit, ose në muajin muharrem, të vitit trembëdhjetë të pejgamberllëkut; dhe
6. Një vit para Hixhretit, ose në muajin rebiul-evvel, të vitit trembëdhjetë të pejgamberllëkut.
H. Hatixhja[radijall-llahu anha] ka kaluar në Ahiret në muajin ramazan, të vitit dhjetë të pejgamberllëkut. Gjer atëherë ende nuk ka qenë e shpallur dispozita për pesë namazet ditore, e nuk ekzistojnë kurrfarë mendimesh kontestuese rreth asaj se pesë kohët e namazit janë caktuar natën e Isra'
asë.
Tri mendimet e fundit janë dhënë në bazë së shpalljes të sures "El-Isra" përmbajtja e së cilës tregon se kjo është shpallur mjaft vonë. Nuk e di se
cili mendim është më i saktë. Të gjithë imamët e Hadithit e trans*metojnë këtë ngjarje, e ne do te parashtrojmë në pikat e shkurtëra me këtë renditje:
Ibnul-Kajjumi thotë: "Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka përjetuar Isra'në si udhë*tim të vërtetë trupor, që ka filluar në Mesxhidul
Haram në Mekë e ka mbaruar në Bejtu-l-Makdis në Kuddusi-Sherif. Ka udhëtuar në Burak (mjet me të cilin Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve
sel-lem] është ngjitur në qiell) me përcjelljen e Xhibrilit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] Ka mbërritur në Kuds ku është falur në xhami me
Pejgam*berët e tjerë e ky është bërë imam i tyre, ndërsa Burakun e ka lidhur në hallkën e derës së xhamisë. Atë natë ndodhë ngritja e Resulull-llahut
[sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nga Bejtu-l-Makdis në qiellin e parë, e nën udhëheqjen Xhibrili [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili e shpien
në katet e hapësirës së panjohur të All-llahut. Aty e takon Ademin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], babain e gji*nisë njerëzore. E përshëndet me selam e ai ia kthen me mirëseardhje dhe i përgjigjet me selam
dhe e pranon pejgamber*llëkun e tij. All-llahu [subhanehu ve teala] këtu ia tregon shpirtrat e shehidëve në anën e djathtë dhe shpirtrat e fatkeqëve në të majtën. Prej aty, Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ngritet në qiellin e dytë, ku merr lejen për hyrje. Aty e takon Jahjan, të birin e Zekerijas, dhe Isain, të birin e Merjemës. Takohet me ta dhe i përshëndetë me selam. Ata i për*gjigjën selamit, i dëshirojnë mirëseardhje
dhe e pranojnë si Pejgamber. Pas kësaj, pason ngritja në katin e tretë ku takohet me Jusufin. E përshëndet me selam e edhe Jusufi i përgjigjet me
selam, me mirësear*dhje dhe ia pranon pejgamberllëkun. Pastaj ngritet në qiellin e katërt ku takohet me Idrisin. E përshëndet me selam e ai i
përgjigjet në selam, i shpreh mirëseardhje dhe ia pranon pejgamberllëkun.
Prej aty ngritet në qiellin e pestë, ku takohet me Harunin, të birin e Imranit dhe e përshëndet me selam. Ai i përgjigjet me mirëseardhje dhe e
pranon si Pejgamber. Pastaj ngritet në qiellin e gjashtë, ku takohet me Musain, të birin e Imranit dhe e përshëndet me selam. Ai i përgjigjet me
mirëseardhje dhe e pranon pejgamberllëkun e tij.
Duke e lëshuar qiellin e gjashtë, Musai fillon të qajë. E pyesin: "C'të shtyri të qajsh?" Ai përgjigjet: "Po qajë për atë se populli i këtij
djaloshi, i cili ka ardhur pas meje si Pejgamber, do të jetë më i numërt në Xhennet se sa populli im." Pas kësaj bisede, Resulull-llahun e ngrisin në
qiellin e shtatë. Aty e takon Ibrahimin [alejhis-selam] E përshëndet me selam. Ai i shpreh mirëseardhje dhe e pranon si Pejgamber.
Pas këtij udhëtimi Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ngrisin gjer në Sidretu-l-Munteha - Perdja e Fundit, e prej aty në horizontin më të lartë të All-llahut. Afrohet shumë afër All-llahut të Madhëruar e të Lartësuar, pastaj iu afrua, e u lëshua afër, aq afër sa dy harqe apo më afër. Dhe ia shpalli robit të vet atë që ia shpalli. Këtu i
caktohet falja prej pesë*dhjetë namazesh ditore. Pastaj Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] niset të kthehet. Kur kalon pranë Musait,
ky e pyet: "Cka t'është urdhëruar?" Përgjigjet: "Pesëdhjetë namaze në ditë."
Musai i thotë: "Ummeti yt nuk mund ta zbatojë këtë. Kthehu të Zoti yt dhe lute që t'ia lehtësojë ummetit tënd." Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e shikon Xhibrilin, sikur të kërkonte këshillim nga ai. Ai ia vërteton me isharet (gjest): "Po, nëse dëshiron ti." Xhibrili përsëri e ngrit tek All-llahu i Gjithfuqishëm, i Lartësuar dhe i Lavdë*ruar - i Cili
ishte në vendin e vet (kjo është pjesë e fjalisë së Buhariut e ndërvënë në disa hadithe). All-llahu ia zvogëlon dhjetë namaze. Pej*gamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] lëshohet gjer te Musai dhe e njofton për këtë. Musai i thotë: "Kthehu te Zoti yt dhe lute t'ia lehtësojë ummetit tënd." Kështu, Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] shkon lartë, poshtë te Musai dhe te Zoti i vet i Lartësuar, gjersa All-llahu [subhanehu ve teala] nuk ia kufizon numrin e namazeve gjer në pesë. Pas kësaj, Musai i thotë që të shkonte edhe një herë Lart, por Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] përgjigjet: "Mjaft kam fituar nga Zoti
im, jam i kënaqur dhe i pranoj." Kur largohet prej aty, Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dëgjon një Zë: "E realizova urdhrin tim dhe ua lehtësova robërve të Mi" - (mbaron citati).
Ibnul Kajjumi pastaj paraqet mendime të ndryshme rreth pamjes së All-llahut [subhanehu ve teala] Ai citon fjalët e Ibni Tejmiut me përmbajtje të ngjash*me. Esenca tregon se nuk ka ardhur gjer tek pamja fizike e Krijuesit dhe se ky mendim nuk është transmetuar prej asnjë as'habi. Transme*timi i
Ibni Abbasit, i cili flet për pamjen absolute dhe përjetimin e All-llahut [subhanehu ve teala], me shqisa, nuk është kundërthënie me transmetimet
tjera.
Ibnul-Kajjumi vazhdon: "Fjalët e All-llahut të Lartësuar, në suren En-Nexhm: "Pastaj iu lëshua dhe iu afrua." (53, 8) tregojnë tjetër mënyrë të afruarit
nga ai në rrëfimin "mbi lartësimin - ngritjen e natës", sepse afrimi në suren "En-Nexhm" është afrim i Xhibrilit dhe të lëshuarit e tij, siç thotë Aishja [radijall-llahu anha] dhe Ibni Mes'udi, ndërsa vetë teksti këtë e vërteton. Kurse "afrimi dhe lëshimi" në këtë hadith tregon qartas se ky është afrim dhe lëshim i All-llahut [subhanehu ve teala] Në suren "En-Nexhm" qëndron edhe kjo: "Atë e ka parë edhe herën tjetër tek Sidretu-l-Munteha." (53, 13-14). Kjo ka të bëj me Xhibrilin, të cilin Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka parë në figurën e vet dy herë: të parën herë në tokë e të dytën herë në Sidretu-l-Munteha, e All-llahu e di më
së miri." (mbaron citati).
Në këtë kohë është përsëritur mu'xhizeja e pastrimit të gjoksit të Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe kanë ndodhur edhe disa ngjarje të tjera:
Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i kanë ofruar qumësht dhe verë. Ai ka zgjedhur qumështin, e i është thënë: "Je i udhëzuar në rrugë të drejtë, apo e ke qëlluar rrugën e drejtë, po qe së rastësisht do t'a merrshe verën, atëherë ummeti yt do të ishte i devijuar (i larguar nga udha e
drejtë)."
Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i ka parë katër lumenj në Xhennet, dy të njohur e dy të panjohur. Dy të njohur janë Nili dhe Eufrati.
Simbolika e tyre ka qenë se muslimanët do të vendosen në luginat pjellore të këtyre dy lumenjve, dhe se banorët e rrjedhave të tyre do të jenë bartës të Islamit nga gjenerata në gjeneratë. Me këtë nuk është nënkuptuar se këta dy lumenj e kanë burimin në Xhennet.
Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ka parë sunduesin e hapësirës së Xhehennemit, të mrrolur, me fytyrë leshëtore, pa buzëqeshje dhe
pa çiltëri. Gjithashtu e ka parë Xhennetin dhe Xhehennemin.
Në qiell i ka parë ngrënësit e pasurive të bonjakëve duke përjetuar vuajtje të rënda. Buzët i kishin si turinjtë e deveve. Mërtypnin kafshata të zjarrit
të Xhehennemit, dhe gurë të skuqur që gulfonin nga shpinat e tyre. I ka parë shfrytëzuesit e kamatës, me stomaqe tejet të mëdha për ç'shkak nuk mund të
lëviznin nga vendi. Para tyre kalonin ithtarët e Firaunit dhe përderisa ata i djegëte zjarri i Xhehennemit, këta shkelnin mbi ta.
I ka parë laviret duke mbajtur në duar mish të majm e të freskët së bashku me mish të lig e të qelbur. Hajshin nga i ligu dhe e lejshin atë të parin -
mishin e mirë.
I ka parë gratë të cilat fëmijët e huaj ua kanë mveshur burrave të vet. Ato përgjithmonë do të mbesin të varura për gjinj.
Gjatë shkuarjes dhe gjatë kthyerjes ka parë karvane mekase. I ka sinjalizuar udhëheqësit e karvanit për devenë e humbur dhe ka pi ujë nga enët e mbuluara
të tyre, gjersa ata flinin. Pastaj përsëri e ka mbuluar enën. Të gjitha këto vërtetonin vërtetësinë e rrëfimit të tij, të cilin e ka treguar të nesërmen
pas kthyerjes nga udhëtimi.
Ibnul-Kajjumi thotë: "Të nesërmen, porsa agon, Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e njofton popullin e vet se All-llahu [subhanehu ve teala] atë natë ia ka treguar disa nga fshehtësitë e Veta. Ata e tejkaluan në mosbesim, e edhe më tepër bënin shpifje e rrena kundër tij. U vërsulën kundër tij edhe më ashpër. Kërkuan nga ai ta përshkruante Kudsi Sherifin, e All-llahu [subhanehu ve teala] ia lejoi këtë, dhe ai e përshkruajti në detaje, me argumente të qarta. Nuk ishin në gjendje ta
kundërshtojnë për kurrgjë, nuk kishin më çka t'i thoshin. Gjithashtu u lajmëroi për karvanet e tyre të cilat shkonin dhe të cilat ktheheshin, dhe u
tregoi se kur do të arrinë në Mekë. Pastaj u tregoi për devenë e humbur nga kreu i karvanit, por të gjitha këto edhe më tepër nxisnin hidhërimin e tyre,
sepse jobesimtarët gjithnjë mohojnë."
E dimë se Ebu Bekrin [radijall-llahu anhu], e kanë quajtur "Siddik" - vërtetëdashës, për arsye se është njeriu i parë që ka besuar në vërtetësinë e kësaj ngjarjeje (Isra dhe Mi'raxh) në momentin kur të gjithë e mohonin.
E tërë ajo që është thënë në lidhje me këtë udhëtim, me përmbajtje më të begatshme dhe më madhështore janë fjalët e All-llahut të Lartë*suar [subhanehu ve teala], i Cili thotë: "... me qëllim që Ne t'ia tregojmë disa prej Shenjave tona." (17, 1). Në këtë mënyrë All-llahu [subhanehu ve teala] ka vepruar edhe ndaj Pejgamberëve të tjerë. All-llahu thotë: "Dhe kështu Ne ia tregonim Ibrahimit brendësinë e qiejve e të Tokës që ai (të ketë dije të
përsosur) të jetë ndër ata, të cilët posedojnë besi*min e sigurt." (6, 75).
Musait i ka thënë: "Që Ne të të tregojmë ty disa nga mrekullitë Tona të mëdha." (20, 23). Qëllimi i kësaj dëshire të All-llahut ka qenë: "për të besuar bindshëm." (6, 75).
Duke u mbështetur në njohuritë e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], Shenjat - Argumen*tet e mëdha të All-llahut [subhanehu ve teala] njeriut i është mundësuar për ta njohur atë që nuk është e mundur ta sheh me sytë e veta njerëzore. E, të dëgjosh nuk është njësoj sikurse të shikosh!
Vetëm Pejgamberët kanë mundur të durojnë në rrugën e All-llahut [subhanehu ve teala] atë që nuk munden të tjerët. Të gjitha fuqitë e kësaj bote dhe të gjitha ligjet fizike, për ta kanë paraqitur pengesa që për*ballohen lehtë.
Të gjitha vuajtjet e kësaj bote nuk kanë mundur t'i shman*gin nga rruga e drejtë.
Vlerësimi dhe sekretet që fshihen prapa detajeve të këtij udhëtimi, paraqesin lëndë studimi dhe në vete gjithnjë do të përmbajnë një dozë të misteritetit. Vërtet, ekzistojnë disa ngjarje të vogla të cilat janë produkt të këtij udhëtimi të ndershëm, e që tregojnë në shtigjet e lulëzuara të jetë*shkrimit të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] - salavati, përshëndetja dhe shpëtimi le të jetë mbi të - andaj e shoh të arsyeshme të them diç shkurtimisht në lidhje me to: Lexuesi vëren se në suren El-Isra All-llahu [subhanehu ve teala] e ka përmendur ndo*dhinë e udhëtimit të natës, vetëm në një ajet. Pas kësaj tregon turpin e hebrenjve dhe veprat e tyre kriminele, e pastaj ua tërheqë vërejtjen se ky Kur'an shpien në rrugën e vetme të drejtë. Lexuesi mund të mendojë se këto dy ajete nuk janë të ndërlidhura, por nuk është ashtu, sepse All-llahu [subhanehu ve teala] me këtë metodë të ligjërimit tregon se El-Isra ka ndodhur në Kuddusi-Sherif dhe se hebrenjtë do të zbresin nga shkalla më e lartë, udhëheqja e shoqërisë njerëzore, për shkak të prapësirave të bëra, të cilat i kanë hedhur për
toke. All-llahu [subhanehu ve teala] e ka ngritur Pejgamberin e vet dhe me të i ka bashkuar dy qendra fetare të Ibrahimit [alejhis-selam] Ka ardhur koha që udhëheqja shpirtërore të kalojë nga një popull tek populli tjetër, nga populli i cili supet e veta i ka ngarkuar me të këqija, mëkate dhe armiqësi, tek populli i cili ka prirje për mirësira. E tërë kjo ka ndodhur gjatë kohës kur Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ishte duke pranuar shpalljen - Kur'anin, i cili shpien në rrugën e drejtë, të vetmën që ekziston.
Ndërkaq shtrohen disa pyetje të arsyeshme: Në ç'mënyrë do të bartet kjo udhëheqje te Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], dhe te pasuesit
e tij, deri sa ai bredhë nëpër shpatiet e Mekës, i ndjekur nga njerëzit? Kjo pyetje heq velin e një realiteti tjetër, e kjo është: ky rreth i veprimtarisë Islame tanimë vetëm sa s'ishte mbyllur me një rrumbullaksim e përfundim, dhe se duhet të fillojë rrethi i dytë i cili tërësisht do të jetë
me përmbajtje tjetër dhe rrjedha të tjera. Andaj kemi disa ajete të cilat përbëjnë paralajmërime serioze dhe kërcënime të ashpra drejtuar
jobesimtarëve. "Dhe kur vendosim Ne ta shkatërrojmë ndonjë popull, Ne i urdhërojmë pasanikët e tyre të bëjnë punë të mira, por ata përkundër kësaj jepen pas amorali*tetit. Pra, fjala Jonë rreth ndëshkimit po plotësohet lidhur me atë popull dhe Ne e shkatërrojmë tërësisht. "(Në bazë të këtij
ligji) Sa e sa popuj Ne i kemi shkatërruar pas Nuhit!" (17, 16-17).
Krahas këtyre ajeteve, kemi edhe ajete të tjera, të cilat u shpjegojnë muslimanëve bazat, paragrafet dhe parimet e qytetërimit, në të cilat duhet të ndërtojnë shoqërinë muslimane. Por, muslimanët, e morën situatën nën kontrollin e vet, sikur të ishin shumë kohë më parë në tokë, dhe ndërtuan njësinë e fortë rreth cilës do të sillet i tërë sistemi shoqëror. Këtu qëndron paralajmërimi se Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] do të gjejë vendstrehim të sigurt jashtë Mekës, se do të përmirësohet situata e tij dhe se do të formojë një qendër nga e cila do të përhapë fenë islame në mbarë rruzullin tokësor, e që ndërlidhet me studimin tonë. Për shkak të urtësisë së këtillë, dhe të ngjashme me të, shohim se udhëtimi Isra ka ndodhur mu para betimit të parë në Akaba, ose mes dy betimeve, e
All-llahu më së miri e di këtë.


Bekir Halimi, 31.05.2006

[Xhenneta-Morina]

Numri: 1341 Data: 01.06.2006

Pyetja: Samiriju i cili përmendet në suren Taha, a është dexhalli apo kush?

Përgjigjja:
Samiriu qe permendet ne suren Taha nuk eshte Dexhalli, por eshte nje izraelit, i cili ua ndertoj idhullin ne forme te viçit nga ari dhe stolite
qe kishin me vehte izraelitet ne kohen kur Musai alejhisselam ishte ne takim me Zotin xhel-le shanuhu...
All-llahu e di me se miri

Bekir Halimi, 01.06.2006

[Xhenneta-Morina]

Numri: 747 Data: 22.03.2001

Pyetja: Selam alejkum BISMILAHI RRAHMANI RRAHIM Une pyes se a esht farrd te bej hixhre dhe nese po , ne cilin vend. xhezakallahu hajr Selam alejkum

Përgjigjja:
All-llahun e falenderojme, paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin.
Hixhreti eshte obligim per secilin musliman nga vedni i kafirave ne vendin e islamit ose muslimaneve, ose nga vendi me i ke q ne nje vend me pak i keq, e keshtu me rradhe.
Nuk mundemi te tregojme se ku, secili e kerkon zgjedhjen dhe hulumton vendin se ku shkon.
MIrepo pa dyshim se duhet menduar shume, sidomos ata qe kane femije te vegjel, atyreve duhet tu siguron nje ambient me te mire fetar, nese deshiron ti shpetoje nga shkrierja ne ato shoqeri imorale dhe te pafe.
All-llahu e di me se miri

Bekir Halimi, 14.04.2003

[Xhenneta-Morina]

Numri: 9 Data: 10.04.2000

Pyetja: Eselamu Alejkum A mundni te na tregoni per grat e Profetit (as)a jan nanat e Besimterve me fen Islame dhe due argument me Kuran ose me Hadith Allahu ju shperbleft. Punoj me do Iranian e di kush nuk i don grat e Pejgamberit Alejhisselam. veselamu alejkum

Përgjigjja:
selamu alejkum

ky eshte ajeti kuranor qe argumenton te qenurit e grave te resulullahut nena te besimtareve!

"Pejgamberi është më i ndishëm ndaj besimtarëve se sa ata ndaj vetë vetvetes së tyre, ndërsa gratë e tij janë nënat e tyre. E ata (të afërmit) farefisi nga barku, sipas dispozitave të All-llahut, kanë më tepër përparësi ndaj njëri tjetërit se sa besimtarët e tjerë dhe se sa muhaxhirët (të mërguarit), përveç nëse dashamirëve tuaj doni t'u bëni ndonjë të mirë (u lëni testament ose diç tjetër). Kjo është e regjistruar në librin e shquar (Levhi Mahfudh, Kur'an). " 33:6. ahzab-6


Ramadan Ramadani, 14.12.2000

[Xhenneta-Morina]

Numri: 63 Data: 30.10.2000

Pyetja: Esselamu alejkum we rahmetullah Ju pershendes dhe kam nje pyetjeam degjuar se ne disa vende arabe ka homoseksual qe kryejne namazin me rregull.A pranohet namazi i tyre dhe ne pergjithesi namazi i homoseksualeve. ?

Përgjigjja:
E Falënderojmë All-llahun, kurse paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin alejhisselam.

Es-selamu alejkum ve rahmetull-llahi ve berekatuhu

Vëlla i nderuar!
sa i përket pyetjes tënde, kjo sëmundje ska lidhje me pranimin ose mos pranimin e namazit.
Kjo është mëkat i madh dhe për këtë vepër ekziston denim përkatës sipas sherijatit. Mirëpo namazi i këtij është sikurse edhe namazi i atij që bënë prostitucion, kurvëri. Edhe pse kjo që e themi aspak nuk e legalizon këtë mëkat shumë të fëlliqur.
All-llahu e di më së miri.

Bekir Halimi, 27.02.2001

[Xhenneta-Morina]

Numri: 82 Data: 11.06.2000

Pyetja: A e ka parë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] All-llahun [subhanehu ve teala]?

Përgjigjja:
Sipas mendimit tim më të saktë, Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk e ka parë All-llahun [subhanehu ve teala] me sy, por me zemër, sepse kur u pyet për këtë gjë, ai tha: "Ai ishte dritë... Si mund ta shihja!?". Pra Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka parë një dritë, e cila e pengon njeriun që të shohë All-llahun [subhanehu ve teala]. Në një hadith tjetër, Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Mbulesa e Tij është dritë. Sikur të mos ishte kjo mbulesë, do të digjej çdo gjë". (Dy hadithet e mësipërme i transmeton Muslimi) Kur u pyet nëse e ka parë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] All-llahun [subhanehu ve teala], Aishja, e shoqja e tij, tha: "Kush thotë se Pejgamberi e ka parë All-llahun, ka bërë një shpifje mjaft të madhe ndaj All-llahut, sepse Ai thotë: "All-llahu nuk i flet asnjë njeriu, përveçse nëpërmjet shpalljes, apo pas një mbulese, apo nëpërmjet një të Dërguari". (Esh-Shura: 51) "Atë nuk mund ta përfshijnë shikimet, ndërsa Ai përfshin shikimet." (El-En'am: 103).

Muhammed Nasiruddin Albani, 11.06.2000

[Xhenneta-Morina]

Numri: 84 Data: 11.06.2000

Pyetja: Në një prej ajeteve kuranore thuhet se vetëm All-llahu [subhanehu ve teala] është Ai që e di se ç ka në barkun e gruas para se të lindë. Në ditët tona, mjekësia ka arritur që nëpërmjet mjeteve moderne të zbulojë gjinin e embrionit para lindjes së tij. Si mund të shpjegohet kjo gjë?

Përgjigjja:
Dija e All-llahut [subhanehu ve teala] për atë që gjendet në barkun e gruas është pjesë e qenies së Tij, d.m.th. Ai e di këtë gjë vetvetiu, ndërsa njerëzit mund ta mësojnë këtë gjë vetëm nëpërmjet mjeteve apo metodave të ndryshme. Zbulimi i gjinisë së embrionit para lindjes së tij është i ngjashëm me parashikimin e eklipseve të diellit apo hënës shumë kohë para se të ndodhin, me anën e llogaritjeve që bëjnë astronomët. All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: "(All-llahu është) Ai që e di të fshehtën, por fshehtësinë e vet nuk ia zbulon askujt, përveçse atyre që do prej të Dërguarve...". Nga ky ajet kuptojmë se edhe pejgamberët, të cilët janë njerëzit më të zgjedhur, dinë nga Dija e Fshehtë vetëm atë që u ka shpallur All-llahu [subhanehu ve teala], dija e të Cilit është pjesë e pandarë e Tij. Pra, njohja e diçkaje të panjohur më parë, me anën e çfarëdolloj mënyre apo mjeti, nuk konsiderohet si dije e fshehtë. 2- All-llahu [subhanehu ve teala] kur thotë se di se ç'ka në barkun e gruas nuk ka parasysh vetëm gjinin e embrionit, por gjithashtu dhe ç'do të bëhet më të në të ardhmen, gjë e cila nuk mund të zbulohet nga shkenca sado që të sofistikohen mjetet e saj.

Muhammed Nasiruddin Albani, 11.06.2000

[Xhenneta-Morina]

Numri: 112 Data: 10.12.2000

Pyetja: Es selamu Alejkum Me intereson nje pyetje reth asaj se xhibrili a.s. i merre shpirtat ateher nese analizojm ne bote per nje minut vdesin qindra mije njerze e si mundet kjo te komentohet?

Përgjigjja:
Falënderojmë All-llahun, kurse paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem.

Vëlla i nderuar.

E para Xhibrili nuk i mer shpirtat e njerëzve, kurse e dyta: Meleku që është i caktuar për marjen e shpirtërave nuk është vetmë, por me te ka edhe melek tjerë të cilët i ndihmojnë. Pastaj nuk duhet të krahason njeriu forcën e melekëve me forcën njerëzore, sepse ata janë krijesa të cilat dallojnë tërëisht nga krijatura jonë.


Bekir Halimi, 02.02.2001

[Xhenneta-Morina]

Numri: 130 Data: 12.12.2000

Pyetja: Cili është vendimi i sheriatit për horoskopin?

Përgjigjja:
Praktikimi i astrologjisë jo vetëm që është i ndaluar (haram), por edhe vizitimi i astrologëve dhe dëgjimi i predikimeve të tyre, blerja e librave të astrologjisë apo leximi i horoskopit të shkruar nga dikush, janë të ndaluara. Pasi që astrologjia merret me predikimin e së ardhmes, ata të cilët e praktikojnë ate, llogariten për falltarë (fatrrëfyes). Si pasojë e kësaj, ai i cili kërkon horoskopin e tij dhe beson në të, bie në vendimin e përmbajtur në thënien e të Dërguarit (sal-lall-llahu alejhi we sel-lem): “Namazi (ditor) i atij që i afrohet falltarit dhe e pyet atë në lidhje me diçka nuk do të jetë i pranuar për dyzet ditë dhe netë” [Sahih ul-Muslim vëll.4, fq.1211, no 5440]
Dënimi në këtë hadith është thjesht vetëm në afrimin për ta pyetur ndonjë astrolog, madje edhe nëse është në dyshim për vërtetësinë e thënieve të tija. Nëse dikush është në dyshim në lidhje me vërtetësinë ose rrenën e informatave astrologjike, ai dyshon në atë se a e dinë të tjerët të fshehtën dhe të vërtetën pos All-llahut. Kjo është formë e shirkut, ngase All-llahu qartë ka thënë:
“Çelësat e fshehtësive janë vetëm te Ai, atë (fshehtësinë) nuk e di kush pos Tij. Ai e di çka ka në tokë dhe në det, Ai e di për çdo gjeth që bie dhe s’ka kokërr në thellësi të tokës, s’ka të njomë dhe s’ka të thatë që nuk është (shënuar) në librin e qartë (Levhi Mahfudh).” [6:59]
“Thuaj: “Askush veç All-llahut as në qiejt, as në tokë nuk e di të fshehtën, as nuk e din se kur ringjallen!” [27:65]
Sidoqoftë, nëse dikush beson në predikimet e horoskopeve të tyre, pa marrë parasysh se a janë të folur apo të shënuar në librat e astrologjisë, ai drejtpërdrejt bie në kufër (mosbesim) siç, ka cekur edhe i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem): “Kushdo që i afrohet donjë profecie apo falltari dhe beson në atë që thotë ai ka mohuar atë që i është shpallur Muhammedit.” [Sunan Ebu Davud vëll.3, fq.1095, no.3895]
Si edhe hadithet e mëparshme, hadithi thjesht i referohet (drejtohet) falltarit, por ai në të njëjtin rast është njëlloj i vlefshëm për astrologun, ngase që të dy pohojnë se e dinë të ardhmen. Pohimi i astrologut është në kundërshtim me Teuhidin, sikur ai i falltarit të thjeshtë. Ai pohon se personalitetet e njerëzve janë të determinuara nga yjet, dhe se ardhmëria dhe ndodhitë e jetës së tyre janë të shkruara në yje. Falltari i thjeshtë pohon se mbeturinën të cilën e len kafeja në fund të filxhanit, apo çajit, ose vijat e palmës e thonë të njëjtën gjë. Në të dyja rastet, individët pohojnë aftësinë e tyre për të lexuar këto formësime fizike në objekte të ndryshme dhe të njohin ate që është e fshehur (të fshehurën).
Besimi në astrologji dhe përdorimi i horoskopeve është në kundërshtim të qartë me Islamin. Është me të vërtetë shpirt i zbrazët ai i cili nuk e ka shijuar imanin e vërtetë (besimin) dhe që i kërkon këto rrugë. Në esencë këto rrugë, reprezentojnë një tentim të kotë, t’i iket kaderit (fatit). Injorantët mendojnë se nëse e dinë se çka i pret të nesërmen, do të mund të përgatiten prej sot. Në këtë mënyrë, ata mendojnë se mund t’i ikin të keqes dhe ta sigurojnë të mirën. Por, të Dërguarit të Allahut, i është thënë nga Ai të thotë:
“Thuaj: “Unë nuk kam në dorë për veten time as ndonjë dobi, as ndonjë dëm, pos çka do All-llahu. Sikur ta dija të fshehtën, do të shumoja për vete të dobishmet, e nuk do të më prekte gjë e keqe. Unë nuk jam tjetër vetëm se qortues dhe përgëzues për njerëzit që besojnë.” [7:188]
Muslimanët e vërtetë për këtë shkak janë të obliguar të qëndrojnë larg prej këtyre gjërave. Kështu, unazat, qaforet, e të tjerat, të cilat kanë shenjat e zodiakut në to, nuk duhet të mbahen, edhe nëse ndokush nuk beson në to. Ato janë pjesë të një sistemi të trilluar i cili propagandon kufrin (mosbesimin) dhe prej të cilave duhet plotësisht të shmangemi. Asnjë musliman besimtar nuk duhet të mundohet ta qëllojë shenjën e tij dhe nuk është e lejuar që ai apo ajo të lexojnë tekstet e horoskopit nëpër gazetat, apo ti dëgjon prej dikujt apo dikund. Dhe, cilido musliman i cili lejon që predikimet astrologjike të vendosin veprat e tija, duhet të kërkojë falje dhe të pendohet te All-llahu, si dhe ta ripërtrijë Islamin e tij.

www.islaam.com, 12.12.2000

[Xhenneta-Morina]

Numri: 188 Data: 21.12.2000

Pyetja: a ka pasur gra profete

Përgjigjja:
Falënderojmë All-llahun, kurse paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem.

Vëlla i nderuar.

Jo nuk ka pasur gra Pejgamber dhe prek kushteve të pejgamberllëkut është që u vjen vetëm burrave.
All-llahu i Lartësuar thotë:
"16:43. Ne as para teje nuk dërguam tjetër, përveç burra, të cilëve u dhamë shpallje. Ju (idhujtarë) pyetni pra dijetarët (e Tevratit e të Inxhilit) nëse ju nuk dini".


Bekir Halimi, 02.02.2001