Pyetje dhe Përgjigje - Albislam-Com

[Xhenneta-Morina]

Numri: 597 Data: 27.02.2001

Pyetja: une e kam bere nje here kete pyetje por nuk me jeni pergjigjur akoma.pyetje eshte . A ka fja ter gjuheve te tjera pervec gjuhes arabe ne Kuran? faleminderit. Selam

Përgjigjja:
Falënderojmë All-llahun, paqa dhe mëshira qofshin mbi Muhammedin.
Dijetarët kanë dy mendime kryesore rreth kësaj:
Pala e parë: thonë se ska asnjë fjalë të huaj në Kuran, edhe ato që janë, janë të arabizuara, ose në origjinë kanë qenë arabe, e pastaj i kanë përdorur edhe joarabët.
Sepse All-llahu i Lartësuar në Kuran thotë:
"Ne e zbritëm atë Kur'an arabisht, ashtu që ta kuptoni". (Jusuf: 2).
"Sikur Ne ta bënim Kur'anin në gjuhë të huaj, ata do të thoshin: “Përse nuk janë ajetet e tij të kuptueshme (të shkoqitura), a është ai (Kur'ani) në gjuhë të huaj, kurse ai (pejgamberi) është arab?” (Fussilet: 44)
Duke u nisur nga këto argumente Imam Shafiu, Ibn Xheriri dhe disa dijetarë tjerë kanë thënë se ska fjalë të huaja në Kuran, kurse
Pala e dytë thotë: se ka disa fjalë të huaja në Kuran, mirëpo ato janë shumë pak. duke marur për argument ekzistimin e emrave, si psh. Ibrahim, etj, që don të thotë ekzistimin e edhe fjalive.
disa dijetarë kanë thënë se në Kuran ka prej të gjitha gjuhëve, sepse i është dedikuar mbarë njerëzimit. Dhe pasiqë secili pejgamber i është dërguar popullit të vet me gjuhën e vet, kurse Pejgamberi alejhisselam është dërguar te mbarë popujt, atëhere patjetër se në Librin, i cili i është shpallur duhet të ketë prej çdo gjuhe.
Argument tjetër kanë sepse këto fjalë të gjërave që janë përmendur në Kuran, nuk kanë qenë t ënjohura për arabët, andaj përdorimi i tyre në origjinal është me me dobi dhe efekt.
disa të tjerë kanë thënë se ka fjalë joarabe në Kuran, mirëpo ato janë të arabizuara, andaj edhe nuk konsiderohen joarabe. Kështu ai që thotë nuk ka fjalë joarabe e ka thënë të vërtetën sepse ato fjalë janë arabizuar dhe ai që thotë se ka fjalë joarabe e ka të vërtetën, sepse ato fjalë orogjinën e kanë joarabe.
All-llahu e di më së miri.
Këtë e kam marur nga Libri: "El-Itkan fi Ulumuil-Kuran", 2/105-108.


Bekir Halimi, 13.03.2001

[Xhenneta-Morina]

Numri: 634 Data: 03.03.2001

Pyetja: A është e detyrueshme bërja e sexhdes, nëse lexoj ajetin e sexhdes?

Përgjigjja:
Bërja e kësaj sexhdeje është sunet i fortë dhe nuk duhet të lihet as në kohët e ndaluara, siç është koha pas namazit të sabahut apo pas namazit të ikindisë, pasi ajo bëhet me shkak të caktuar. Andaj, nëse dikush lexon ajetin e sexhdes, qoftë në namaz apo jasht tij, duhet të bëjë sexhde pa marrë parasysh se po lexon duke parë në Kur’an, apo nga ajo që ka mësuar përmendësh.Bërja e kësaj sexhdeje nuk është e detyrueshme (vaxhib), andaj muslimani nuk merr gjynah nëse nuk e bën atë. Transmetohet se njëherë Umeri, ndërsa po mbante hutben hipur në minber, lexoi ajetin e sexhdes në suren En-Nahl, pastaj zbriti prej minberit dhe bëri sexhden. Xhumanë e ardhshme ai lexoi të njëjtin ajet, mirëpo nuk bëri sexhde. Pasi mbaroi, në praninë e të gjithë shokëve të Pejgamberit tha:
“All-llahu nuk na e ka bërë detyrë këtë sexhde, por e ka lënë në dëshirën tonë”.Gjithashtu, transmetohet se Zejd Ibën Thabiti lexoi një prej ajeteve të sexhdes në prani të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], por nuk bëri sexhde. Nëse sexhdja e leximit të Kur’anit do të ishte e detyrueshme, Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] do ta kishte urdhëruar që ta bënte.


Ibën Uthejmini, 03.03.2001

[Xhenneta-Morina]

Numri: 690 Data: 15.03.2001

Pyetja: Esselamu alejkum we rahmetullahi we bereketuhu Kam degjuar 2 versione te zbritjes se Kur'anit: 1.se Kur'ani i zbriti Pejgamberit(s.a.v.s)i tëri ne naten e Kadrit,duke u bazuar në ajetin Kuranor (sur.El-Kadr:1) 2.se i zbriten vetem 5 ajetet e para(i teri gradualisht). Ju lutem me tregoni historikun e zbritjes se Kur'anit. All-llahu ju shperblefte Selam Alejkum

Përgjigjja:
Falënderojmë All-llahun, paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin.
Jo Kurani, në natën e kadrit i tëri ka zbritur në qiellin e dunjasë e pastaj ka zbritur sipas rastit dhe momentit, kurse atë ditë të parë kanë zbritur vetëm pesë ajetet e sures Alek.
All-llahu e di më së miri.

Bekir Halimi, 18.03.2001

[Xhenneta-Morina]

Numri: 735 Data: 20.03.2001

Pyetja: ne shkoll kam nje katolik e ai me tha a mundesh me ma jape nje KUR'AN qe ta lexoj ndoshta do te me bente dobi qka te veproj a t'ia jap apo jo dhe pse?

Përgjigjja:
All-llahun e falenderojme, paqa dhe bekimi qofshin mbi Muhammedin.
Duke u nisur nga fakti se Kurani eshte Fjala e All-llahut, liber i paster, nuk lejohet kete liber ta prekin ata qe nuk jane te paster. Te ketille jane mosbesimtaret, edhe ate ne formen e brendshme, shpirterore, sepse jane mosbesimtar edhe ne formen e jashtme, sepse nuk pastrohen sipas rregullave dhe mesimeve islame.
andaj Pejgamberi alejhisselam ka ndaluar tu jepet Kurani jomuslimaneve.
MIrepo sa i perket perkthimeve te Kuranit, ato nuk jane si Kurani ne vendimet dhe rregullat qe kane te bejne me prekjen dhe bartjen e tij.
Andaj duke u mbeshtetur ne fetvane e komisonit te perherhsme per fetva nga mbreteria e Arabise Saudite, lejohet dhenia e perkthimit te Kuranit, katolikut ose jomuslimanit, nese ai ka perqellim ta meson Islamin dhe te behet musliman.
All-llahu e di me se miri.


Bekir Halimi, 15.04.2003

[Xhenneta-Morina]

Numri: 1183 Data: 13.08.2004

Pyetja: Kuptimi i përemrit “Ne” siç është i përdorur në Kur’an?

Përgjigjja:
Kuptimi i përemrit “Ne” siç është i përdorur në Kur’an?
Është një karakteristikë e stilit letrar arab që folësi mund ta referojë veten me përemrin nahnu (Ne) për respekt ose madhërim. Ai mund gjithashtu të përdorë fjalën ene (unë) duke treguar një tjetër ose një të tretë hu-ua (Ai). Të tre këto stilet janë të përdorura në Kur’an, ku Allahu i adresohet arabëve në vet gjuhën e tyre. (Fetava el-Lexhne ed-Daime, 4/143)
Allahu, subhanehu ve teala ngandonjëherë i referohet vetes së Tij në njëjës, me emër ose duke përdorur një përemër dhe ngandonjëherë përdorë shumësin, si në: ”Ne ty të dhamë (vendosëm për) një fitore të sigurt”. [Feth 48: 1] dhe të tjera të ngjashme. Por Allahu kurrë nuk i referohet Vetes së Tij në shumës duke nënkuptuar se është më shumë se Një, kjo sepse ky shumës i referohet respektit që Ai meriton dhe mund t’i referohet emrave dhe atributeve të Tij...”. (El-Akide et-Tedmurije nga Shejhul Islam Ibën Tejmijje, f. 75)
Këto fjalë, inna (“Me të vërtetë Ne”) dhe nahnu (“Ne”) dhe forma të tjera të shumësit mund të përdoren nga cilido folës që flet për një grup ose ata mund të përdoren nga një folës për qëllime respekti ose madhështie, siç është bërë nga shumë mbretër kur ata japin dëshmi ose urdhëra në të cilat ata thonë “Ne kemi vendosur…” etj. Në të tilla raste vetëm një person është duke folur por shumësi është përdorur për respekt. E Ai i cili që e meriton më shumë respektin është Allahu, subhanehu ve teala, kështu kur Ai thotë në Kur’an inna (“Me të vërtetë Ne”) dhe nahnu (“Ne”), është për respekt dhe madhërim, jo për të treguar shumësinë numërore. Nëse një ajet i këtij lloji është duket se shkakton konfuzion, është esenciale të referohet ajeteve tjera të qarta, të paturbullta për sqarim dhe nëse një i krishter për shembull polemizon duke marrë ajete si: “Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur'anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij”. [El-Hixhr 15: 9] si fakt për shumësin e hyjnisë, ne mund ta refuzojmë këtë thënie duke cituar ajete të qarta si:
“Zoti juaj (që meriton adhurim) është një, All-llahu, nuk ka zot pos Atij që është Mëshirëplotë, Gjithnjëmëshiron”. [el-Bekare 2: 163]
dhe “Thuaj: Ai, All-llahu është Një!”. [el-Ihlas 112: 1]
dhe të tjera ajete të cilat mund të interpretohen vetëm në një mënyrë.
Kështu konfuzioni do të zhduket për atë i cili është duke kërkuar të vërtetën. Çdo herë kur Allahu e përdor shumësin për t’iu referuar Vetes së Tij, është e bazuar mbi respekt dhe nderin që meriton dhe numrit të madh të emrave dhe atributeve të Tij dhe numrit të ushtrive dhe melekëve të Tij. (El-Akide et-Tedmurije nga Shejhul Islam Ibën Tejmijje, faqe 109)

Jahja Adil Ibrahim
Marrë nga: i s l a a m . n e t
Përktheu Ammar Ardit Kraja

Jahja Adil Ibrahim, 13.08.2004

[Xhenneta-Morina]

Numri: 1195 Data: 03.07.2005

Pyetja: Tefsiri i ajeteve 106-108 të sures El-Hud?

Përgjigjja:
Disa njerëz më kanë pyetur rreth kuptimit të ajetit 107 dhe 108 nga sureja Hud për shkak se u ka paraqitur dilema kuptimi i këtij ajeti. Si përgjigje e kësaj ua paraqesim tefsirin e këtij ajeti duke u mbështetur në disa libra nga lëmia e tefsirit.
Në fillim po ua paraqesim ajetet dhe përkthimin e kuptimit të tyre, e pastaj e sjellim edhe komentin e dijetarëve.

"E për sa u përket atyre fatkëqinjëve, ata janë në zjarr, aty ata kanë dihatje, kërhamzë të vështirë (në frymëmarrje). Aty janë përgjithmonë, sa të jenë qiejt dhe toka, përveç atë çka do Zoti yt, vërtet Zoti yt punon çka dëshiron. E për sa u përket atyre fatmirëve, ata jan në xhennet përgjithmonë, sa të jenë qiejt dhe toka, përveç atë çka do Zoti yt (All-llahu ju dhuron) shpërblim të pakëputur". (Hud: 106- 108).

Ibën Kethiri, rahimehull-llah, duke e komentuar këtë ajetin 108 thotë:

"Pasuesit e pejgamberëve vendbanim të tyre e kanë xhennetin ku do të qëndrojnë përgjithmonë. Kurse ky përjashtim që është bërë në këtë ajet është për të treguar se qëndrimi i tyre përgjithmon në begatitë e xhennett nuk është detyrë obligative në vete, por është e lidhur me Vullnetin e All-llahut dhe Atij i takon falënderimi për këtë dhunti, andaj inspirohen lavdërim dhe falënderim, ashtu sikurse inspirohen frymëmarje.

Muxhahidi, Ibën Abasi, Ebul-Alije dhe të tjerët kanë thënë:

All-llahu ka përmendur fjalën: "shpërblim të pakëputur" për mos të kupton gabimisht dikush se begatitë e xhennetit përfundojnë, ose se ndodh diçka, por ka përcaktuar përhershmëri dhe mospërfundim, ashtu sikurse ka treguar se edhe denimi i banorëve të xhehenemit në xhehenem është i përhershëm dhe ka të bëjë më Vullnetin e All-llahut, sepse ai me Drejtësinë dhe Urtësinë e Tij i ka denuar, andaj ka thënë:

"E punon atë që dëshiron". (El-Buruxh: 16). Dhe:

"Ai nuk pyetet se çka punon, po ata, (njerëzit), pyeten". (El-Enbija: 23).

Këtu All-llahu i ka qetësuar zemrat dhe e ka përcaktuar qëllimin duke thënë:

"…(All-llahu ju dhuron) shpërblim të pakëputur".

Transmeton Buhariu dhe Muslimi se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

"Do të sillet vdekja në formën e dashit të majmë dhe do të therret mes xhennetit dhe xhehenemit e pastaj do të thuhet: o ju banorë të xhennetit, përhershmëri pa vdekje dhe o ju banor të zjarit përhershmëri pa vdekje". Transmeton Buhariu nga Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem:

"Do tu thuhet: o ju banor të xhennetit do të jetoni dhe nuk do të vdisni asnjëher, do të jeni të rinjë dhe nuk do të plakeni, do të jeni të shëndoshë dhe nuk do të sëmureni dhe do të jetoni në begati dhe nuk do të keni aspak vështirësi". (2/442)

Sadiu, rahimehull-llah, thotë:

Begatitë e përhershme që ua ka dhënë All-llahu dhe kënaqësitë e larta, janë të përhershme dhe nuk ndërpriten asnjëherë. E lusim All-llahun Bujar që me dhuntitë e Tija të na bëjë prej tyre. (f. 346).

Kurse Imam Ibën Xhevziu në tefsirin e tij "Zadul-Mesir", 4/ 158-162 flet më gjërësisht mbi këtë problematik që shfaqet në shikim të parë nga ky ajet dhe tregon mendimet e ndryshme të dijetarëve. Ai mes tjerash thotë:

"Ibën Kutejbe dhe Ibën El-Enbariu thonë: arabët për fjalën Ebed- përgjithmonë, kanë shumë shprehje. Ata thonë: nuk e bëj këtë përderisa ka ditë dhe natë, ose sa ka qiej dhe tokë, ose sa ka ushqim (për deven) dhe qumësht. Duke menduar ata se këto gjëra nuk ndryshohen, All-llahu u ka folur në gjuhën që ata e përdorin…”.

Imam Shevkaniu në tefsirin e tij "Fet'hul-Kadir", 2/734 duke e komentuar pjesën e ajetit: "… përveç atë çka do Zoti yt…" tregon një fjalë të ibën Abasit, radijall-llahu anhu, i cili ka thënë: "All-llahu do që mosbesimtarët të jenë përgjithmonë në xhehenem, kurse besimtarët përgjithmonë në xhennet".

Imam Kurtubiu, rahimehull-llah, i tregon njëmbëdhjetë aspekte të kuptimit të këtij ajeti, duke arritur në konkluzë se aspak nuk është qëllimi i ajetit përkohshmëria e denimit ose kënaqësisë. (shiko: "Xhamiu Ahkmail-Kuran", 9/85-88).

Pasiqë i shfletova edhe disa libra tjerë të tefsirit, nuk vërejtja sqarim tjetër përos kësaj që kemi thënë deri tani.

All-llahu e di më së miri qëllimin e asaj që ka thënë.

Bekir Halimi, 03.07.2005

[canzemer]

Allahu ta shperbleft ne kete bote dhe ne ahiret paske postu mjaft u lodha me i dale ne fund . Edhe kryesorja e kesaj se i kishe marre ne nje website te besushme www.albislam.com besoj mundet qe njerezit te perfitojne ngo kjo selamun alejkum.