Numri: 1197 Data: 10.08.2005
Pyetja: Kam njė pyetje rreth kuptimit tė fjalės “lailahe il-lall-llah”? e dimė se Allahu ėshtė njė, d. m. th. nuk ekziston Zot tjetėr i cili merr pjesė nė zotėrimin e Tij. Pyetja ėshtė: si mund ta dimė se nuk ka zot tjetėr tė ngjashėm me Allahun, me cilėsitė dhe veprat e Tij?
Pėrgjigjja:
Falėnderimi i takon Allahut, subhanehu ve teala, Logjika dhe natyrshmėria e pastėr e njeriut aludojnė, kurse pejgamberėt kanė lajmėruar se kjo botė ėshtė e krijuar, kontrollohet, Krijuesi i saj ka dije tė pakufishme, fuqi tė plotė, vullnet qė mund ta aplikoj, urtėsi tė pėrkryer dhe se mendja nuk mund ta parafytyroj realitetin e cilėsive tė Tij. Po ashtu aludojnė nė atė se Krijuesi dhe Mbikėqyrėsi i kėsaj gjithėsie ėshtė i Vetmi qė meriton adhurimin, duke e dashur, duke iu frikėsuar, shpresuar nė Tė dhe duke e madhėruar. Fjala “lailahe il-lall-llah” i ngėrthen nė vete tė gjitha kuptimet e Teuhidit, se Allahu ėshtė Njė nė zotėrimin e Tij, nė tė adhuruar dhe nė emrat dhe cilėsitė e Tij, ai nuk ka rival as tė ngjashėm. Allahu, subhanehu ve teala, na ka sqaruar se sikur tė ishin dy zota, dy krijues, do tė shkatėrrohej gjithėsia “Sikur tė kishte nė to (nė qiej e nė tokė) zota pos All-llahut, ato tė dyja do tė shkatėrroheshin. Larg asaj qė i pėrshkruajnė ėshtė All-llahu, Zoti i Arshit. ” (Enbija -22), poashtu nė ajetin tjetėr qėndron: “All-llahu nuk ka marrė pėr Vete kurrfarė fėmijė (as nga engjėjt, e as nga njerėzit), nuk ka me Tė ndonjė zot tjetėr, pse (sikur tė kishte zot tjetėr), atėherė secili zot do tė veēohej me atė qė ka krijuar, dhe do tė dominonin njėri mbi tjetrin! i lartė, i pastėr ėshtė All-llahu nga ato qė ia pėrshkruajnė. ” (Mu’minun – 91). Sikur kjo gjithėsi t’i kishte dy krijues do tė ērregullohej sistemi i saj. Harmonia qė ekziston nė kėtė gjithėsi vėrteton se ka vetėm njė zot. Kur tė pranosh se Allahu ėshtė Shpikėsi dhe Rregulluesi i gjithėsisė dhe se Ai ėshtė i Vetmi qė meriton adhurimin, atėherė patjetėr tė pranosh se nuk ka tė barabartė mė Tė, sepse nė tė kundėrtėn do tė ishin dy zota. Pra besimi se edhe dikush tjetėr mund tė ketė cilėsitė e Zotit ėshtė besim nė mė shumė zota. Llojet e Teuhidit (njėshmėrisė sė Allahut) janė tė ndėrlidhura fortė mes tyre, ai qė mohon njėrėn ka mohuar edhe tjetrėn. Pra ke pėr obligim tė besosh nė Allahun fortė, tė besosh se Ai ėshtė Zoti i ēdo gjėje dhe Mbreti i tyre, se askush nuk meriton adhurimin askush pėrpos Tij. Ai i meriton tė gjitha cilėsitė e plota, dhe ėshtė larg ēdo tė mete. Kjo ėshtė rruga e pejgamberėve dhe robėrve tė Allahut tė sinqertė. E ai i cili pohon se ka tė ngjashėm me Allahun, ai ka trasuar rrugėn e politeistėve (mushrikėve), e Allahu ėshtė denoncuar nga njė gjė e tillė duke thėnė: “I pastėr e i lartė ėshtė Zoti yt, Zoti i gjithėfuqishėm nga ajo qė ata i pėrshkruajnė. ēdo e mirė qoftė ndaj tė dėrguarėve. Dhe falėnderimi i qoftė All-llahut, Zotit tė gjithėsisė!” (Safat – 180, 181)
Abdurahman el Berrak, 10.08.2005
Krijoni Kontakt