Gazeta Kritika, 29. 03. 2009
Demokracia shqiptare
produkt nderzimi i osmano-komunizmit me demagogjine e rruges
nga Gent
Historia shqiptare, eshte pa dendesi ngjarjesh dhe pothuaj uniforme. Thuhet, qe historine e vertete, e shkruajne historianet, qe vijne mbas. Por ne, duke mos pasur nga ata, qe mund te quhen historiane, as ne kohe ngjarjesh dhe as me vone, do t ju referohemi te vertetave historike aksiometrike (evidente).
Qe ne fillimet e historise te zhvillimit, te qyteterimit njerzor, kemi preferuar armen individuale dhe izolimin, kundrejt zhvillimit intelektual dhe komunikimit. Te verber, te shurdher dhe te vetmuar, kemi kaluar para majave te kultures boterore fqinje, greko-romane. Dhe duhet te kalonin mbi nje mije vjet mbas kesaj, qe te cfaqen elementet e para te qyteterimit, sic eshte gjuha e shkruar. Gjeneracione, te tera shqiptaresh . kane ardhur dhe ikur, gjate tere kesaj kohe, pa lene asnje gjurme, ne gjuhen amtare.
Osmanet, per mentalitetin qe impononin, e paten te lehte, per te vene ne sherbimin e vet, pjesen me te madhe te races tone. Ata u mesuan shqiptareve, funksionin e shtetit dhe shoqerise, ne formen : E dhunes, mercenarizmit, percarjes, fatalizmit rushfetit, dembelizmit, Femren, kete krijese njerzore, qe ka nje rol fondamental, ne familje dhe shoqeri, e izoloi dhe e denigroi, gje qe perben dhe anen me te shemtuar te ketij pushtimi. Duke mos permendur rrenimin shpirteror, osmanet lane mbas si gjurme te dukeshme pushtimi, vetem xhami, qe vec simbolit te besimit, ato ekspozojne dhe shenjat e ketij pushtimi.
Kur italianet, per 3-4 vjet pushtimi, lane mbas, vecanerisht ne qytete kryesore, vepra ndertimore me nje arkitekture funksionale e pa cvleftesuar nga koha. Mjafton te permendim ketu, ndertimet ne qender te Tiranes, korpusin qendror te universitetit, institutin e larte te arteve dhe kompleksin e ndertesave perballe tij, stadiumin kombetar etj.
Pavaresia e 1912-tes, per shume nga bejleret tane, ishte jo e desheruar, por e detyruar. Ata dhe mbeshtetesit e tyre, tani i duhej te ngrinin nje flamur, qe per tere kohen e kishin shkelur me kembe, per te vazhduar sundimin. Mbas gjysem mijvejecari, per shume shqiptare, flamuri jone ndihej i huaj dhe i urryer si ne nje province te Anadollit. ata, qe kishin sakrifikuar jeten dhe katandine, si brenda vendit ashtu dhe ne emigracion per Shqiperine u ndjene dhe me keq: te "pavarur" per boten, por me te njejtet pushtues. Noli, me patriotizmin, talentin dhe erudicionin e thelle, i detyruar te linte atdheun, do te klithte:
Skllever bij skllevrish, se meritoni, se liri, s`doni.
Dhe me aktuale eshte sot kjo. Kur nje inisiative jo qeveritare, per te ngritur nje bust te Nolit ne Ibrik Tepe, gjen miratim nga shteti turk, pengohet nga perfaqesia jone atje, qe jane zgjatime te zv. min. se jashtme fondamentaliste Haxhi, beniamines se Berishes.
Nje shesh ne Paris, ka vite qe pret, nga memedheu bustin e Skenderbeut, por vec eshte nje pritje e kot. Shqiperia, ne keto kohe, ka ngritur buste, per ata qe kane dhene jeten per osman-dushmanin dhe e ka vendosur ne qender te Tiranes. Ne veprimtarine shteterore te Berishes dhe Topit, Skenderbeu eshte gjithnje i munguar,gje qe ka perbere, nje nxitje pershtimin e lukunise se karashkruesve(shkruesve te zinj), ne shqyerjen dhe coptimin e themeleve te identitetit shqiptar.
Entuziazmi i pa kontrolluar i fillimit, na bente te besonim, qe komunizmi do te pushonte se ekzistuari, qysh ne momentin e ndrrimit te sistemeve. Por germadhave te komunizmit, erdhen dhe ju shtuan te tjera germadha, si nje mallkim i asaj, qe kishim shekuj qe shkelnim mbi gjerat e shenjta.
Zhvillimet e ketyre 2 dekadave te fundit, kane qene pothuaj te njejta, per nga natyra me ato te viteve mbas pavaresise. Ahere, bejleret e "oxhaqeve me bloze", ne menyre te mjerushme u "fshehen" mbas emrit Partia Popullore, ku vete ata levdoheshin, qe kishin shpetuar prej bejlereve. Dhe mbas 90-tes sekretari komunist, vazhdon te "fshihet" mbas emrit Parti Demokratike dhe me dore te hekurt, sundon ate dhe vendin. Dhe ironia e fatit shqiptar, vazhdon per me tej, kur ish partia komuniste, vazhdon te mos kete asnje kryetar te saj ish komunist. E pare ne kontekstin e nje Europe e gjithe demokratike, veprimet e dinosaurit anadollak dhe komunist Berisha ndihen shume me teper jashte kohe dhe se ato te diktatorit Hoxha.
Dhe kur shkateron por dhe kur nderton ai hedh ne ere parate e shqiptareve. Sindromi i paranojes, ben qe ai te kete rreth vehtes nje tabor te stermadh me keshilltare 20 vete, ku disa nga ata te llojit Tabir Saraji, si gruaja e Patozit, keshilltare e ujit.
Kur veshtron ndertesen, ku ka banuar deri ne adoleshence Berisha; nje mure i larte 3-4 kate, ku vrima te vogla dritare-frengji pergjojne boten jashte, ahere kupton, zanafillen e formimit te tij. Pestalozzi, ky pedagog i shquar zviceran i para nje shekulli, i pranuar dhe nga pedagogjia moderne, nenvizon ate qe vitet e feminise, jane percaktues, ne formimin e personalitetit te njeriut. Bashko ketu dhe anet e vecanta te genit te tij individual.
Krijoni Kontakt