EULEX-i i ngjjallë 6 Piikat

[Sabriu]

EULEX- i i ngjjallë 6 Piikat

Paraqet , Sabri Selmani


Hashim Thaçi vazhdon ta quajë planin
6-Pikësh të OKB-së si të vdekur. Me
këtë Thaçi dëshiron t'i komunikojë dy
gjëra: se ky plan, meqenëse nuk është
pranuar nga institucionet e Kosovës,
nuk ka gjasa zbatimi; dhe se duke
marrë parasysh këtë pamundësi zbatimi,
misionarët e huaj dhe organizatat
mbikombëtare me misione në Kosovë
e kanë hequr atë nga rendi i ditës. Të
dyja këto janë aq të pavërteta sa
vetëm një politikan si Thaçi me CV të
theksuar mashtrimesh mund ta thotë
pa u skuqur fare (edhe pse nervoza që
e përcjellë këtë deklaratë të Thaçit sa
herë që përballet me pyetjet e gazetarëve
për planin 6-Pikësh e indikojnë
qartazi gënjeshtrën, duke e zëvendësuar
skuqjen.)
OKB nuk ka hequr dorë fare nga plani
6-Pikësh. Edhe raporti i Ban Ki-moonit
e dëshmon qartazi këtë. Të gjitha
takimet që shefi i UNMIK-ut, Lamberto
Zannier, i ka pasur me krerët institucionalë
në Serbi dhe ato pak takime
me krerët e Kosovës, e kanë pasur
këtë temë qendrore.
Serbia natyrisht se nuk do ta harrojë
këtë plan për shkak se ai është realisht
plani i saj. Ky plan mëton t'ia fuqizojë
tutje praninë Serbisë këtu, prani kjo e
toleruar tash e 9 vite në Kosovë dhe e
përforcuar dhe legalizuar me Planin e
Ahtisaar-it. Ajo madje ka ndërmarrë
veprime konkrete për zbatimin e planit
(pikat kufitare në veri, gjykata në veri,
posta në Graçanicë, hekurudha në
Zveçan, etj.) Nuk i bëhej vonë për
kundërshtimin e Thaçit dhe Co. sepse
ky ishte kundërshtim verbal nga
komoditeti i zyreve në Prishtinë,
përderisa 6-Pikëshi zbatohej në pjesë
të ndryshme të Kosovës, përveç në
oborrin e ndërtesës së Qeverisë së
Kosovës.
Po EULEX-i? Tash edhe EULEX-i.
Qysh prej fillimit të zbarkimit në
Kosovë (9 dhjetor 2008), EULEX-i
ishte lejuar nga OKB-ja të zbarkojë në
Kosovë së bashku me premtimin për
zbatim të planit 6-Pikësh. Dhe tash 4
muaj pas zbarkimit EULEX-i ka filluar
ta përmbush këtë premtim. Gjatë javës
së kaluar shefi i EULEX-it Yves de
Kermabon vizitoi Beogradin. Aty ai u
takua me të Ministrin e Serbisë për
Punë të Brendshme (polici), atë të
drejtësisë (gjykata), Ministren e
Financave (dogana), si dhe me të ashtuquajturin
Ministër për Kosovë (shef i
strukturave paralele). Të gjitha këto
janë pjesë e planit 6-Pikësh si dhe
strukturat paralele të cilat do të legalizohen
dhe fuqizohen politikisht me
zbatimin e këtij plani. Kermabon me
vete kishte marrë edhe ekspertët e
EULEX-it për polici, gjyqësi dhe
dogana. Kjo qartazi dëshmon se gradualisht
EULEX-i është duke e marrë
përsipër zbatimin e këtij plani, dhe
duke i avansuar negociatat për planin
e OKB-së.
Vizita e Kermabon në Beograd nuk
është problematike vetëm për shkak të
temave të diskutuara atje, por edhe si
vizitë në vete. Qeveria e Kosovës
kishte deklaruar se kjo vizitë nuk ka të
bëjë asgjë me institucionet e Kosovës
dhe se vizita në Beograd është e njëjtë
me vizitën që Kermabon e ka bërë në
Shkup dhe Podgoricë, si dhe me atë
që do ta bëjë në Tiranë! Por vizita e
javës së kaluar e Kermabon-it ishte në
Beograd të Serbisë. Qasja e Serbisë
ndaj Kosovës ndryshon dukshëm nga
ajo e Maqedonisë e Malit të Zi. Prandaj
si mund të jenë këto vizita të karakterit
dhe të pasojave të njëjta. Kermabon
në Beograd kishte shkuar ta bindë
Serbinë se EULEX-i do të jetë ai që
shkruan në letër. Ai e deklaroi edhe
publikisht për t'i bindur politikanët e
Serbisë se EULEX-i është këtu sipas
rezolutës 1244. Ai atje dëgjoi kërkesat
e Beogradit që në pjesën veriore të
Kosovës të zbatohen ligjet e Serbisë,
dhe Kermabon u tha atyre se të gjitha
këto do të shqyrtohen dhe secili opsion
është i hapur. Kermabon e quajti vizitën
e tij "teknike", përderisa në
Beograd fliste për cilat ligje të zbatohen
në Kosovë. Përveç që e shndërroi
këtë në pyetje të lejuar, Kermabon u
zhyt thellë në politikë. Vendosja e ligjeve
përbrenda një territori të caktuar
është vetë SOVRANITETI dhe ka të
bëjë vetëm me politikë. Vizita e
Kermabon në Beograd e dëshmon se,
për sa kohë që EULEX-i do të jetë
këtu, Serbia do të jetë faktor i pakapërcyeshëm
për Kosovën. Kështu në
mënyrë indirekte EULEX-i lidhet me
Serbinë, edhe për shkak se po synon
zbatimin e planit 6-Pikësh, i cili ka
ardhë nga zyrat institucionale të
Serbisë.

Lëvizja Vetëvendosje

Gjermani

[Hard_Style]

.....qka ta qet Hashim Thaqi per te vdekt , ska bir none qe i ngjall.

Sabri ,prralla, kopulla,... shko naper kafe t'shqiptarve ne gjermani atje tregoju ...ketu nuk te shiten ment.

[e panjohura]

EULEX- i i ngjjallë 6 Piikat

Paraqet , Sabri Selmani


Hashim Thaçi vazhdon ta quajë planin
6-Pikësh të OKB-së si të vdekur. Me
këtë Thaçi dëshiron t'i komunikojë dy
gjëra: se ky plan, meqenëse nuk është
pranuar nga institucionet e Kosovës,
nuk ka gjasa zbatimi; dhe se duke
marrë parasysh këtë pamundësi zbatimi,
misionarët e huaj dhe organizatat
mbikombëtare me misione në Kosovë
e kanë hequr atë nga rendi i ditës. Të
dyja këto janë aq të pavërteta sa
vetëm një politikan si Thaçi me CV të
theksuar mashtrimesh mund ta thotë
pa u skuqur fare (edhe pse nervoza që
e përcjellë këtë deklaratë të Thaçit sa
herë që përballet me pyetjet e gazetarëve
për planin 6-Pikësh e indikojnë
qartazi gënjeshtrën, duke e zëvendësuar
skuqjen.)
OKB nuk ka hequr dorë fare nga plani
6-Pikësh. Edhe raporti i Ban Ki-moonit
e dëshmon qartazi këtë. Të gjitha
takimet që shefi i UNMIK-ut, Lamberto
Zannier, i ka pasur me krerët institucionalë
në Serbi dhe ato pak takime
me krerët e Kosovës, e kanë pasur
këtë temë qendrore.
Serbia natyrisht se nuk do ta harrojë
këtë plan për shkak se ai është realisht
plani i saj. Ky plan mëton t'ia fuqizojë
tutje praninë Serbisë këtu, prani kjo e
toleruar tash e 9 vite në Kosovë dhe e
përforcuar dhe legalizuar me Planin e
Ahtisaar-it. Ajo madje ka ndërmarrë
veprime konkrete për zbatimin e planit
(pikat kufitare në veri, gjykata në veri,
posta në Graçanicë, hekurudha në
Zveçan, etj.) Nuk i bëhej vonë për
kundërshtimin e Thaçit dhe Co. sepse
ky ishte kundërshtim verbal nga
komoditeti i zyreve në Prishtinë,
përderisa 6-Pikëshi zbatohej në pjesë
të ndryshme të Kosovës, përveç në
oborrin e ndërtesës së Qeverisë së
Kosovës.
Po EULEX-i? Tash edhe EULEX-i.
Qysh prej fillimit të zbarkimit në
Kosovë (9 dhjetor 2008), EULEX-i
ishte lejuar nga OKB-ja të zbarkojë në
Kosovë së bashku me premtimin për
zbatim të planit 6-Pikësh. Dhe tash 4
muaj pas zbarkimit EULEX-i ka filluar
ta përmbush këtë premtim. Gjatë javës
së kaluar shefi i EULEX-it Yves de
Kermabon vizitoi Beogradin. Aty ai u
takua me të Ministrin e Serbisë për
Punë të Brendshme (polici), atë të
drejtësisë (gjykata), Ministren e
Financave (dogana), si dhe me të ashtuquajturin
Ministër për Kosovë (shef i
strukturave paralele). Të gjitha këto
janë pjesë e planit 6-Pikësh si dhe
strukturat paralele të cilat do të legalizohen
dhe fuqizohen politikisht me
zbatimin e këtij plani. Kermabon me
vete kishte marrë edhe ekspertët e
EULEX-it për polici, gjyqësi dhe
dogana. Kjo qartazi dëshmon se gradualisht
EULEX-i është duke e marrë
përsipër zbatimin e këtij plani, dhe
duke i avansuar negociatat për planin
e OKB-së.
Vizita e Kermabon në Beograd nuk
është problematike vetëm për shkak të
temave të diskutuara atje, por edhe si
vizitë në vete. Qeveria e Kosovës
kishte deklaruar se kjo vizitë nuk ka të
bëjë asgjë me institucionet e Kosovës
dhe se vizita në Beograd është e njëjtë
me vizitën që Kermabon e ka bërë në
Shkup dhe Podgoricë, si dhe me atë
që do ta bëjë në Tiranë! Por vizita e
javës së kaluar e Kermabon-it ishte në
Beograd të Serbisë. Qasja e Serbisë
ndaj Kosovës ndryshon dukshëm nga
ajo e Maqedonisë e Malit të Zi. Prandaj
si mund të jenë këto vizita të karakterit
dhe të pasojave të njëjta. Kermabon
në Beograd kishte shkuar ta bindë
Serbinë se EULEX-i do të jetë ai që
shkruan në letër. Ai e deklaroi edhe
publikisht për t'i bindur politikanët e
Serbisë se EULEX-i është këtu sipas
rezolutës 1244. Ai atje dëgjoi kërkesat
e Beogradit që në pjesën veriore të
Kosovës të zbatohen ligjet e Serbisë,
dhe Kermabon u tha atyre se të gjitha
këto do të shqyrtohen dhe secili opsion
është i hapur. Kermabon e quajti vizitën
e tij "teknike", përderisa në
Beograd fliste për cilat ligje të zbatohen
në Kosovë. Përveç që e shndërroi
këtë në pyetje të lejuar, Kermabon u
zhyt thellë në politikë. Vendosja e ligjeve
përbrenda një territori të caktuar
është vetë SOVRANITETI dhe ka të
bëjë vetëm me politikë. Vizita e
Kermabon në Beograd e dëshmon se,
për sa kohë që EULEX-i do të jetë
këtu, Serbia do të jetë faktor i pakapërcyeshëm
për Kosovën. Kështu në
mënyrë indirekte EULEX-i lidhet me
Serbinë, edhe për shkak se po synon
zbatimin e planit 6-Pikësh, i cili ka
ardhë nga zyrat institucionale të
Serbisë.

Lëvizja Vetëvendosje

Gjermani

Hajt se sen nuk te kish gjete me ua shkrua nje ,,hajmeli'' se ty kogja po te shkojn per dore!EULEX-it po mendoj se vetevendosja s'ti merr parasysh hajmalijat!

[Llapi]

EULEX-i i ngjjallë 6 Piikat

kjo eshte rren e kulluar

por keto po mundohet ti ringjallin

falltori-mulla-sabri-talibani
dhe njiherit edhe gazetar e reporter i tanjugut te beligradit

levizja vetfundosja apo e livzja e UNMIK-ut
Serbija-rusija e te perkrahura edhe nga spanja rumanija e greqija

por kot kot kot do ta keni se njiher i ka thon jo keti plani plus i ka vorrosur Hashim Thaçi qaj burri i Kosoves 6 pikshin dhe fun.

[Sabriu]

Qeveria në shërbim të EULEX-it

Paraqet, Sabri Selmani


Hajredin Kuçi, zëvendës i Thaçit në qeveri, ka
deklaruar se për sa i përket sundimit të ligjit,
Qeveria e Kosovës i ka 3 objektiva:
- Mbështetja politike dhe logjistike për misionin
e EULEX-it që ai të jetë sa më funksional
dhe më i plotë
- Ta ketë një bashkëpunim efikas të plotë dhe
të harmonizuar me EULEX-in
- Ta përforcojë rendin dhe ligjin në tërë territorin
e Kosovës.
Pika e parë flet vetë - qeveria do të jetë shërbim
i EULEX-it dhe në shërbim të EULEX-it.
Pra në kundërshtim të plotë me atë që e
thonin më herët se EULEX-i do t'i shërbejë
institucioneve të Kosovës.
Pika e dytë e krijon përshtypjen e barazisë
mes EULEX-it dhe Qeverisë së Kosovës. Por
në dokumentet juridike që i ka pranuar
Qeveria e Kosovës EULEX-i është përmbi
institucionet e Kosovës për sa i përket
sundimit të ligjit. Kermabon i raporton Solanës
e jo Thaçit. Pra kjo pikë në vend të fjalës nënshtrim
e përdorë fjalën bashkëpunim. Gabim
teknik do të thoshin.
Për objektivën e tretë, qartazi Qeveria ka
hequr dorë nga shtrirja në tërë territorin e
Kosovës. Kështu që kur thonë se e synojnë
përforcimin e rendit dhe të ligjit në tërë territorin
e Kosovës, nënkuptojnë shtrirjen e
EULEX-it. Pra synojnë përforcimin e EULEXit.
Prapë shërbim për misionin e huaj.


Levizja Vetevendosje

[Sabriu]

Koha e KFOR-it

Shkruan, Glauk Konjufca


Në web-faqen e KFOR-it (http://www-
.nato.int/KFOR/) rifreskimi informativ
është i përditshëm dhe i shpeshtë. Aty
postohen të gjitha aktivitetet e zhvilluara
të KFOR-it dhe ngjarjet ushtarake
e politike në të cilat ai merr pjesë. Por
kështu nuk ndodh edhe me pjesën e
kësaj faqeje të internetit ku përshkruhet
historia e Kosovës. Herën e
fundit kur ajo është rifreskuar me informacion
është data 18 prill 2007. Ne
duhet ta shtrojmë pyetjen: cili është
kuptimi i ndaljes së kohës për KFORin?
Çfarë domethënie politike ka ndalja
e kohës në Kosovë?
Kjo do të thotë që Kosova për KFORin
është po ajo e parapavarësisë. Siç
dihet shumë mirë tashmë, KFOR-i në
Kosovë vepron vetëm sipas Rezolutës
1244. Kjo rezolutë është marrëveshje
e bashkësisë ndërkombëtare me
Rusinë dhe Serbinë për natyrën, statusin
dhe përgjegjësinë e misionit të
OKB-së në Kosovë. Ja pse KFOR-i
shpalljen e pavarësisë së Kosovës
sipas Planit të Ahtisaar-it më 18 shkurt
2008 e konsideron si një spektakël të
brendshëm psikologjik të institucioneve
të Kosovës, pa kurrfarë rrjedhimesh
substanciale në fushën e
sovranitetit, integritetit territorial,
ushtrisë, sigurisë etj. Me fjalë tjera,
KFOR-i do ta rifreskojë web-faqen e
vet vetëm atëherë kur pavarësinë e
Kosovës do ta njohë Rusia e Serbia, e
kjo do të thotë që vetëm atëherë do të
mund të ndryshohet baza legale e
pranisë së KFOR-it (R1244) dhe ne do
të mund të nënshkruajmë marrëveshje
të re me të sikur shtet sovran.
Ndalja e kohës virtuale në faqen e
internetit të KFOR-it, është në të
vërtet, metafora e projektit ndërkombëtar
të suspendimit të vetë kohës reale
(historisë) në Kosovë. Kjo përputhet
me vetë konceptin politik që KFOR-i ka
për Kosovën. Ne po sjellim këtu vetëm
dy paragrafët e parë të përshkrimit zyrtar
që KFOR-i ka për Kosovën në
faqen e vet zyrtare të internetit:
"Kosova shtrihet në pjesën jugore të
Serbisë dhe ka popullatë të përzier,
shumica prej të cilëve janë shqiptarë
etnikë. Deri më 1989 rajoni gëzonte
një shkallë të gjerë të autonomisë
brenda Jugosllavisë, kur udhëheqësi
serb, Slobodan Milosheviqi, ndryshoi
statusin e regjionit, duke ia hequr
autonominë si dhe duke e kthyer atë
nën kontrollin e Beogradit, kryeqytet i
Serbisë. Shqiptarët e Kosovë e
kundërshtuan këtë hap fuqimisht.
Gjatë vitit 1998, konflikti i hapur mes
forcave ushtarake e policore serbe dhe
forcave shqiptare kosovare rezultoi me
1,500 shqiptarë kosovarë të vdekur
dhe detyrimin e 400,000 njerëzve për
t'i lëshuar shtëpitë e tyre. Bashkësia
ndërkombëtare u shqetësua thellësisht
për konfliktin që po eskalonte, pasojat
e tij humanitare dhe rrezikun e përhapjes
në vendet tjera. Shpërfillja nga ana
e presidentit Milosheviq të përpjekjeve
diplomatike që synonin zgjidhjen paqësore
të krizës dhe roli destabilizues i
forcave shqiptare kosovare, ishin po
ashtu për t'u brengosur."
KFOR-i, pra, në këtë përshkrim e konsideron
Kosovën si pjesë të Serbisë.
Siç mund të vërehet lehtësisht, diskursi
i KFOR-it themelohet mbi reduktimin
e krimit, fshehjen e përgjegjësisë dhe
mjegullimin e fajësisë. Nuk tregohet
përqindja e shqiptarëve (92%), por
thuhet "popullatë e përzier" e më pas
vetëm "shumicë". Thuhet u "hoq"
autonomia, por nuk tregohet që me
dhunë. Kjo vepër cilësohet si "ndryshim
i statusit" të Kosovës, e jo si ndërmarrje
e padrejtë, e kundërligjshme
dhe e papranueshme nga ana e
Serbisë. Duke u nisur nga efekti
psikologjik i reduktimit të ndjeshmërisë
për përmasën e krimit, KFOR-i tregon
këtu vetëm numrin e të vrarëve gjatë
vitit 1998, e jo numrin e përgjithshëm
të të vrarëve. Përveç kësaj, edhe vetë
ky numër është reduktim i qëllimshëm
i krimeve, sepse gjatë kësaj kohe u
vranë 2,250 shqiptarë. Por KFOR-i
përqendrohet te kjo shifër ngaqë ajo
paraqet vetëm 20% të numrit të
përgjithshëm të të vrarëve, kur dihet
mirë se 80% u vranë gjatë vitit 1999. E
njëjta ndodh edhe me portretizimin e të
dëbuarve. Nuk tregohet kush kë e
dëboi, por krijohet një sfond neutraliteti
gjuhësor për fenomenin e përgjithshëm
të "lëshimit të shtëpive" nga ana
e "njerëzve", duke e shmangur identifikimin
e fajtorëve dhe viktimave përbrenda
situatës kriminale. Kurse krejt
në fund, UÇK-ja thjesht barazohet me
Milosheviqin si "brengë" dhe po sikur
ai cilësohet "destabiluzues".
Kjo do të thotë që shikimi që NATO-ja
ia bën luftës në Kosovë, e kthen situatën
e qartë të kuadrit ku ndeshen përpjekja
çlirimtare shqiptare dhe fushata
policore-ushtarake serbe, në një fushë
neutrale të ligjërimit ku pezullohet historia,
drejtësia, identifikimi dhe
ndëshkimi i krimit, si dhe shlyerja e
sakrificës bashkë me vuajtjen dhe
mundin e viktimës. Së pari pezullohet
historia sepse - siç na ka treguar
shumë mençur Hegeli - "problemi
është historia e vet". Por historia e
problemit ka përmbajtje konkrete dhe
historikisht të mbështetur - pushtimin
(1878-1912), shkatërrimin dhe kolonizimin
(1918-1941), dëbimin dhe shtypjen
(1945-1968), persekutimin dhe
eksploatimin (1970-1989), apartheidin
dhe gjenocidin (1990-1999), antidemokracinë
dhe etnifikimin (2000-).
Duke mos pasur "histori", Kosova nuk
ka "të drejtë". Sepse nëse ajo është
pushtuar duhet të çlirohet, nëse është
shtypur duhet të pavarësohet, nëse
është kolonizuar duhet të dekolonizohet,
nëse është shfrytëzuar duhet të
konpensohet, nëse ka derdhur gjak
duhet të sovranizohet.
Në Kosovë gjithçka është e njëanshme.
Kemi kompromis të njëanshëm
(Planin e Ahtisaar-it e ka pranuar
vetëm Kosova), shpallje të njëanshme
të Pavarësisë së Ahtisaar-it (kjo
pavarësi e po vlen njëanshëm - vetëm
për shqiptarë, jo edhe për serbët), zbatim
të njëanshëm të Kushtetutës (ajo
nuk zbatohet për territoret e banuara
me serbë), realizim të njëanshëm të
Planit 6-Pikësh (ai vlen për serbët, jo
aty jetojnë shqiptarët), veprim i njëanshëm
i strukturave paralele të
Serbisë… Dhe KFOR-in e kemi këtu
që të na e garantojë “ambientin e qetë
dhe të sigurt", ku secila pjesë e këtij
mozaiku fatkeq të kënaqet në njëanësinë
e vet: shqiptarët me pavarësi, serbët
me Serbi. Kjo është zgjidhja që
është gjetur për Bosnjen. Në një konferencë
shtypi të Jamie Shea-s të
mbajtur më 2 qershor 1999, në të cilën
u fol për mandatin e KFOR-it, ndër të
tjera, zëdhënësi i NATO-s pat thënë:
"Populli i Bosnjes e ka vërejtur
ndryshimin prej vitit 1995, dhe ata janë
të kënaqur çka po shohin. Kjo është
arsyeja pse të tri komunitetet në
Bosnje vazhdimish kanë kërkuar që
trupat e NATO-s të mbesin atje që të
sigurojnë mbrojtjen thelbësore dhe
rindërtimin e Bosnjes. Dhe po të
njëjtën qasje që ne e kemi zbatuar në
Bosnje, forcat e NATO-s do ta ndërmarrin
nesër në Kosovë. Ata do të jenë
të besueshëm, të paanshëm dhe
efikas". Por paanshmëria e shtirur e
KFOR-it (ashtu sikurse ajo e EULEX-it)
është anshmëri aktuale. Nuk mund të
ketë paanshmëri ndaj Kosovës dhe
Serbisë PËR Kosovën. Ndoshta mund
të ketë paanshmëri ndaj Kosovës dhe
Serbisë kur këto dyja kanë të bëjnë
ME Mongolinë a Kamerunin. Të jesh
neutral ndaj qenies së Kosovës kur
këtë qenie e synon Serbia, do të thotë
të jesh me Serbinë. Nuk mund të jesh
neutral ndaj dhunuesit dhe të dhunuarit
sikur ndaj një ndeshjeje futbolli.
Kur në teorinë e të drejtës ndërkombëtare
flitet për shtetet si njësi elementare
të rendit ndërkombëtar,
jorastësisht ato cilësohen me termin
"subjekte". Pas Kantit, subjekti në filozofi
ka dy veti konstituive: unitetin dhe
pavarësinë. Uniteti është mbështetja e
pavarësisë. Një agjent jounik nuk
është subjekt, por krijesë skizofrenike.
Si i tillë ai nuk mund të jetë strumbullar
i veprimeve të veta koherente. Meqë
s'ka unitet të brendshëm, nuk ka
tërësi. Kjo do të thotë që nuk ka mëvehtësi,
pavarësi. Kosova ka kaluar prej
një faze të të qenit skajshmërisht e
objektifikuar kah një entitet skizofrenik,
për vazhdimësinë e çarjes të së cilit
përkujdeset KFOR-i. Në kuptimin e
psikanalizës politike, karakteri i mandatit
dhe natyra e aktivitetit dhe të
KFOR-it në Kosovë, është i përmasës
"patologjike", meqë është garant i statusit
skizofrenik të Kosovës. Kurse realizimi
i vetëvendosjes, e bën Kosovën
zotëruese të vetvetes si tërësi. Ajo e
bën atë unike, të pavarur. Ajo e bën
Kosovën Subjekt.

Përgatiti, Sabri Selmani

Lëvizja Verëvendosje

[e panjohura]

Kto i lexojm edhe ne po a din dicka konkrete keshtu nga koka jote!

[Sabriu]

Qeveria në shërbim të EULEX-it

Paraqet, Sabri Selmani


Hajredin Kuçi, zëvendës i Thaçit në qeveri, ka
deklaruar se për sa i përket sundimit të ligjit,
Qeveria e Kosovës i ka 3 objektiva:
- Mbështetja politike dhe logjistike për misionin
e EULEX-it që ai të jetë sa më funksional
dhe më i plotë
- Ta ketë një bashkëpunim efikas të plotë dhe
të harmonizuar me EULEX-in
- Ta përforcojë rendin dhe ligjin në tërë territorin
e Kosovës.
Pika e parë flet vetë - qeveria do të jetë shërbim
i EULEX-it dhe në shërbim të EULEX-it.
Pra në kundërshtim të plotë me atë që e
thonin më herët se EULEX-i do t'i shërbejë
institucioneve të Kosovës.
Pika e dytë e krijon përshtypjen e barazisë
mes EULEX-it dhe Qeverisë së Kosovës. Por
në dokumentet juridike që i ka pranuar
Qeveria e Kosovës EULEX-i është përmbi
institucionet e Kosovës për sa i përket
sundimit të ligjit. Kermabon i raporton Solanës
e jo Thaçit. Pra kjo pikë në vend të fjalës nënshtrim
e përdorë fjalën bashkëpunim. Gabim
teknik do të thoshin.
Për objektivën e tretë, qartazi Qeveria ka
hequr dorë nga shtrirja në tërë territorin e
Kosovës. Kështu që kur thonë se e synojnë
përforcimin e rendit dhe të ligjit në tërë territorin
e Kosovës, nënkuptojnë shtrirjen e
EULEX-it. Pra synojnë përforcimin e EULEXit.
Prapë shërbim për misionin e huaj.


Levizja Vetevendosje

“Bylbyl ky shekull or ças ndërrohet”, por logjika, sjellja dhe karakteri i shqiptarëve kulltukofagistë , feudalistë, revizionistë dhe imperialistë kurrë nuk do të ndryshohen, sepse , po ata që kanë qenë këtu e 100 vjet më parë, edhe sot, janë të pakorrigjueshë m, të pandryshueshë m dhe të pathyeshëm, sepse kanë qenë dhe, edhe sot janë dora e djathtë e të gjithë armiqve të huaj të shqiptarëve dhe të Shqipërisë Etnike.

[Sabriu]

Stavileci: Mbetja e UNMIK-ut – konfuzion pushtetesh

Esat Stavileci
05.01.2009
Arton Konushevci

“Ky konfuzion bëhet edhe më i madh me synimin e Serbisë, që nëpërmjet zbatimit të 6-pikëshit të OKB-së, të mbetet në garë për pushtet dhe ligj në Kosovë”, thotë akademik Esat Stavileci.

RADIO EVROPA E LIRË
Zoti Stavileci, misioni i Bashkimit Evropian për sundimin e ligjit, EULEX, ka nisur punën në Kosovë. Si e shihni rolin e këtij misioni?

ESAT STAVILECI
Nisur nga nevoja e vendosjes së rendit dhe të ligjit në Kosovë, misionin e shoh të rëndësishëm.

Mirëpo, për rolin e vërtetë të EULEX-it, ende nuk kam përgjigje të prerë, sepse duhet të pritet se sa do ta ndihmojë shtet-bërjen në Kosovë në përputhje me misionin e mandatuar, që nuk është, siç është thënë prej zyrtarëve tanë, vetëm monitorues e lehtësues, por i veshur edhe në fuqi ekzekutive, veçanërisht në fushat e drejtësisë, gjyqësisë dhe policisë e sigurisë, që ndryshe përbëjnë shtyllat e një shteti të pavarur dhe sovran.

E gjithë kjo i bën institucionet e Kosovës t’i përgjigjen atij dhe jo të kundërtën. Kjo do të thotë se Kosova, ndonëse shtet i pavarur, do të bashkëqeveriset. Mbetja e UNMIK-ut, qoftë edhe të konfiguruar, krijon një konfuzion pushtetesh dhe autorizimesh. Ky konfuzion bëhet edhe më i madh me synimin e Serbisë, që nëpërmjet zbatimit të gjashtëpikështit të OKB-së, të mbetet në garë për pushtet dhe ligj në Kosovë.

Thuhet se EULEX-i mund të ketë kuptim nëse shtrihet në tërë territorin e Kosovës. Por, unë nuk e shoh aty çelësin e problemit. Për mua çelës është nëse ai do të respektojë një realitet të vetëm në Kosovë, pra një pushtet dhe një ligj.

Ndryshe, do t’i hapej rruga bosnjizimit të Kosovës. Nuk mund të shërbejë Kosova gjithmonë për të bërë eksperimente në zgjidhjen e konflikteve, veçanërisht jo në dëm të saj.

RADIO EVROPA E LIRË
Krahas EULEX-it dhe natyrisht institucioneve vendore, i pranishëm vazhdon të jetë edhe UNMIK-u. Cili mendoni se do të jetë pushteti më vendimmarrës?

ESAT STAVILECI
Keni shtruar një pyetje me plot vend. Kosova është ballafaquar me realitetin e mosfunksionalitetit të shtetit që në lindjen e tij. Kosova, të shprehem në gjuhën e mjekësisë, ka kaluar vetëm fazën e kurimit intensiv, por vazhdon të mbahet në tretman të bashkësisë ndërkombëtare – formalisht e instaluar si prani evropiane, por, faktikisht, si të thuash, filiale e Organizatës së Kombeve të Bashkuara, nga e cila do të mbikëqyret misioni i EULEX-it.

UNMIK-u do të vazhdojë të qëndrojë në Kosovë me mandatin e Rezolutës së pashfuqizuar 1244, pavarësisht se çfarë ne mendojmë për të. Në këtë mënyrë, EULEX-i nuk do të jetë pashai i vetëm dhe i fundit në Kosovë. Në këto rrethana më së vështiri do ta kenë institucionet e Kosovës.

Unë mendoj se mostërheqja e UNMIK-ut do të mund të shkaktonte jo vetëm dy realitete paralele të bashkësisë ndërkombëtare në Kosovë, por do t’i kontribuonte mungesës së koordinimit të tyre dhe për pasojë do të rriste shkallën e mosfunksionimit të shtetit të Kosovës.

Në këtë mënyrë do të rritej ndërvarësia e institucioneve të Kosovës, qoftë karshi UNMIK-ut, të thuash të dobësuar, qoftë karshi EULEX-it jo plotësisht të lirë për të vepruar veçanërisht aty ku prania e tij do të mund të mënjanonte dualitetin e qeverisjes.

Druaj që, të shprehem figurativisht, UNMIK-u do të mbetej serb, EULEX-i do të bëhej shqiptar, sepse ekziston një përplasje autorizimesh në mes të OKB-së dhe EULEX-it, sado që për të botërisht nuk bëhet fjalë. Druaj po ashtu që vendosja e EULEX-it nën ombrellën e UNMIK-ut do të jetë, të thuash ndoshta një taktikë tjetër për ndarjen etnike të Kosovës.

RADIO EVROPA E LIRË
Kushtetuta e Kosovës edhe më tutje nuk po zbatohet në gjithë territorin e vendit. Në anën tjetër thuhet se edhe më tutje vazhdojnë të funksionojnë strukturat paralele serbe. A mendoni se nga kjo gjendje mund të krijohet ndonjë ndarje etnike?

ESAT STAVILECI
Shumë flitet se nuk do të ndodhë ndarja, mirëpo asgjë nuk ndërmerret që të ndodhë bashkimi. Nuk ka një projekt serioz për këtë dhe druaj se me heshtje po i marrim përgjigjet për veriun e Kosovës. Nuk mjafton të premtohet se nuk do të lejojmë të ndodhë diçka që tashmë ka ndodhur ose po ndodh.

Edhe pse sikur të gjithë të deklarohen kundër ndarjes etnike, ajo ka trokitur në derë prejse është sajuar modeli i decentralizimit me petkun etnik, prapa të cilit fshihet synimi i Serbisë për territorializimin etnik të Kosovës.

Vetë ndarja eventuale e autorizimeve të UNMIK-ut dhe të EULEX-it dhe krijimi i dy realiteteve ndërkombëtare do të trimëronte dhe do të nxiste veprimin e strukturave paralele, që do të shënonte jo vetëm sugjerimin e ndarjes, por edhe hyrjen për ligjin e saj.

Qëllimi i Serbisë është i qartë – të ruhet kontrolli i plotë mbi veriun e Kosovës e të sigurohet bashkëqeverisje me institucionet e Kosovës në të ashtuquajturat komuna me shumicë serbe, që do të dilnin nga projekti i decentralizimit.

RADIO EVROPA E LIRË
Cilat mendoni se do të jenë sfidat përballë institucioneve të Kosovës në vitin 2009?

ESAT STAVILECI
Kosova do të përballet me shumë sfida, as të lehta, as menjëherë të kapërcyeshme; ndoshta jo modeste. Po shkruaj një libër me titull “Çka pas pavarësisë?”. Po përpiqem që në të t’u përgjigjem shumë pyetjeve të hapura, sepse mendoj se Kosova duhet të dalë nga inkubatori dhe të pushojë të marrë infuzion, në mënyrë që në të të mos krijohet një mentalitet i ri varësie nga ndërkombëtarët.

Unë nuk jam me vokacion ekonomist, por më shqetëson shumë gjendja në këtë fushë. Në Kosovë jetohet nga tregtia, e jo nga ekonomia. Sundimi i ligjit përbën sfidën e dytë të madhe. Nëse nuk do të ndërtohet shteti i së drejtës, Kosovën do ta kërcënojë rreziku që të bëhet një shtet i së padrejtës.

Integrimet evropiane dhe veri-atlantike përbëjnë një objektiv tjetër për Kosovën. Shkalla ende e ultë e njohjeve të Kosovës do të mund të zvarriste aderimin e saj në mekanizma të rëndësishëm ekonomikë dhe politikë ndërkombëtarë.

Po përpiqem që përgjigjen në këtë pyetje ta përmbyll në pesë pika. Së pari, Kosova duhet t’i marrë përgjegjësitë e plota për ta qeverisur veten. Së dyti, Kosova duhet të shtrijë pushtetin, kontrollin dhe ligjin në gjithë territorin e saj. Së treti, Kosova duhet të sigurojë supermacionin e Kushtetutës së saj ndaj rregullave të tjera, sepse, sipas mendimit tim, plani i Ahtisaarit nuk mund t’i qëndrojë si pranga në këmbë.

Së katërti, Kosova duhet të përqafojë vlerat e demokracive perëndimore. Së pesti, Kosova duhet të vishet me subjektivitet të plotë politik, juridik, kushtetues e ndërkombëtar dhe përfundimisht Kosovës i duhet shikimi me sy përpara, jo për të harruar të kaluarën, por për të ndërtuar të ardhmen.