Sabit Idrizi

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

IKU EDHE KY VIT
(Shkruar më 31 dhjetor 2010)

E mbyllëm sot edhe kopertinën e fundit të këtij viti
Ashtu siç mbyllet potershëm një qeli burgu
Me krisma armësh e drita fishekzjarrësh
I vramë e i ringjallëm përnjëherë
Krejt çmenduritë e ëndrrave tona të pabesa
Që kanë dalë e po na presin
Në bregun tjetër të harrimit
Për t’na i mashtruar sërish
Kahet e rrugëve të pakthim

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI


DITËN E SHËNGJERGJIT

Ende pa u ndarë mirë nata me ditën
Vinte nëna e na zgjonte nga gjumi

Ashtu përvidhshëm nëpër terrdritën e muzgut
I suleshim ftoit tek bunari

E rrethonim hajnisht si cubat
Dhe seç varnim diçka nëpër degët e tij

Pastaj ktheheshim ashtu përgjumshëm
Për ta deshifruar recetën e shëndetit të vjedhur

Seç vinin shpesh dikah do stinë të thata
E t’ia shkrumbonin nënës besëtytnitë deri në një

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

BASHKUDHËTARJA IME

Nga po resh gjithë kjo verdhësi
Mbi hartën e përhirtë të ëndrrave tua

Kur të pashë sot në mëngjes
Aty përpara Shtëpisë së Shëndetit
Thashë se nga vetura nuk zbrite ti
Po vetë kulmi i vjeshtës

Me atë shikim prej mjegulle
S’dija a po më luteshe për diçka
A po m’i shigjetoje vitet e mbetura

Ani
Le të ketë mungesë barërash
Mungesë filmash të rëntgenit
Shkelje betimesh të Hipokratit...

Ne do të shkojmë prapë tek doktoreshë Mevlydja në Shupkovc
E ta marrim edhe pak melhem shpirti
Që t’mos na pëlcas kjo ditë këtu

Ndalja nuk është rrugë
Bashkudhëtarja ime prej ëndrrash
E ne kemi për të shkuar diku...

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

RRUGËTIM

Të gjithë e dimë cili është fundi
Dhe prapë ngutemi andej nga ai cak

Në fillim diqysh krejt ëndërrt
Krejt shtruar e marrim këtë rrugë

Dikur ngadalë nis e na lodhet pritja
Nis e na lodhet çasti i mbërritjes diku

Pastaj fillojmë e i shfletojmë përmallshëm ditët
I shfletojmë përmallshëm kohët e lëna peng

Përmallshëm kërkojmë diçka të fshehur
Diku atje krejt përtej tyre

Kërkojmë diçka që kurrë nuk e dimë çka është

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

DORËZOHEM

Ndonjëherë kur të kesh kohë me bollëk
Ktheji sytë edhe kah fëmijët e mi
E shihi si vdesin nga dash (uria)

Të lutem shumë atdhe
M’u shpenzua mëlçia
Nuk jam më Promethe...

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI


KËRKOJ FALJE
(Gruas sime Hajries, në dymujorin e vdekjes)

A të kujtohen ato ilaçet që t’i përmendja përditë
(Aty tek shtrati i dergjës)
E që po vononin të na vinin
Nuk kanë qenë ilaçe
Kanë qenë përpëlitjet e mia të fundit
Përpara se t’ia dorëzoja qiellit
Flakën e shkrumbimit tim

Mitrovicë, më 1 shtator 2011


BUZËQESHJE E VYSHKUR

Më së shumti më dhimbseshe
Kur shtërzoje me krejt fuqinë e shpirtit
Për ta pjellë një buzëqeshje të vyshkur

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

FALJE-MARRJE

Kur hoqën dorë të gjithë mjekët
(Kemi arritur shumë në Shkencat e Mjekësisë, s’ka fjalë!)
Ajo m’u dorëzua mua
Dhe Krijuesit të Madhërishëm
Unë për vete
(Me pafuqinë time prej vdekatari)
S’lashë ilaç pa trilluar
S’lashë guri pa rrotulluar
Që t’ia falja bile do pritje
Kurse ai...
Krijuesi i Madhërishëm
(Që s’ka çka s’ka)
Pse ia mori të gjitha përnjëherë nuk e di

[Çaushi]

Sabit IDRIZI


KËRKOJ FALJE
(Gruas sime Hajries, në dymujorin e vdekjes)

A të kujtohen ato ilaçet që t’i përmendja përditë
(Aty tek shtrati i dergjës)
E që po vononin të na vinin
Nuk kanë qenë ilaçe
Kanë qenë përpëlitjet e mia të fundit
Përpara se t’ia dorëzoja qiellit
Flakën e shkrumbimit tim

Mitrovicë, më 1 shtator 2011

BUZËQESHJE E VYSHKUR

Më së shumti më dhimbseshe
Kur shtërzoje me krejt fuqinë e shpirtit
Për ta pjellë një buzëqeshje të vyshkur

Me fal i dashur Poet Sabit!
Nga ketu te shpreh ngushllimet e mia me te perzemerta me rastin e ikjes nga jeta te se Juajes Bashkshorte! U bashkofshi ne parajs!

Me respekt
Çaushi

[sabit idrizi]

Ju faleminderit shumë, të dashur miq, që po më gjendeni pran në këto çaste aspak të lehta për mua dhe familjen time!

Ju përshëndes!
Sabit IDRIZI

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

BISEDA E FUNDIT ME TË

Kësmet
Posa t’ia japë syri i pranverës (më tha)
Do t’ia nisim shtëpisë

Po (ia ktheva) do ta ndërtojmë një shtëpi të re

Ndoshta deri atëherë (vazhdoi ajo me gjysmë zëri)
Do të punësohet bile njëri djalë

Po (ia ktheva, i bindur se po e gënjeja) do të punësohet njëri

Posa ta ndërtojmë shtëpinë (i shkëlqyen sytë nga gëzimi)
Do t’i marrim dy nuse të mira

Po (ia ktheva) do t’i martojmë të dytë përnjëherë: Ramadanin dhe Liridonin

Do të na mbushet shtëpia plot me nipa e mbesa (u fundos ajo krejtësisht në pellgun e ëndrrave të veta)
Ani kur të na vijnë edhe ata të Linditës, të Albanës...

Po (ia ktheva) do të... (dhe dola jashtë e ia plasa vajit)

Kur u ktheva sërish në dhomë
Ajo tashmë ishe nisur pakthyeshëm
Dhe po fluturonte drejt yllit të vet

Në dy pika loti të kristaltë
Që ende po rrëshqisnin ngadalë faqeve të saj të vyshkura
Po fundosej qetësisht një anije me ëndrra...