Sabit Idrizi

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

PRIVATIZIMI I ATDHEUT

Mbitokën e morën me çka ka
Tash ia kanë mësyrë nëntokës
Po mbetet vetëm edhe qielli
Që, edhe ashtu, nuk është i yni

E çka po na mbetet që ta quajmë atdhe
Që të jetojmë për të
E “të vdesim si me le”?!

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

DYERT E HAPURA

Të gjithë e dimë
Se në dyert e hapura nuk trokitet

Ajo që kurrë nuk e mësuam me tamam është
Se në cilën kështjellë duhet të futemi
Prej cilit fron ta sundojmë vetveten e pushtuar

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

ME NJË GRUSHT DIELL NË ZEMËR

(Piktorit mitrovicas Kadri Kadriu, i cili u vra më 11 mars 1999 nga pushtuesit serbë)

Për të fundit herë është parë
Duke shkuar dikah andej kah lumi
Me një copë natë në grusht
Me një grusht diell në zemër

Me një grusht diell në zemër
Me një copë natë në grusht
Është parë dikah andej kah Lumi i Bardhë
Kah ia shkyen territ misterin barbar

E ku tjetër mund të shihej
E ku tjetër mund të vritej
Përveҫse andej kah rrjedha e pandalshme
Kjo valë e trazuar ëndrrash
Ky vullkan i thellë dashurishë


Mitrovicë, më 18 mars 1999

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

GURË VULLKANIKË

M’i kish pas pjell toka sytë e mi
(Një zot e di se kur)
E m’i kish pas lënë aty tek lumi i fëmijërisë sime

Dhe një ditë
Tek po i mbysja me kujtime disa ҫaste të plumbta pleqërie
I gjeta

I nxora ngadalë nga thellësia e heshtjes
Dhe fillova leximin e ditarit misterioz të globit tim

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

KUR TË MUNGON E SOTMJA

Kur të mungon e sotmja
Dije se dje e ke konsumuar të papjekur
Me grykësi ëndrrash

Se jeta s’është gjë tjetër
Veçse një parafytyrim i bukur
I gjërave që nuk ndodhin kurrë

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

RROTULLIM

Andej ikën dita
Këtej vjen nata

Këtej vjen dita
Andej ikën nata

Përherë në rrotullim
Ky gur i madh mulliri
Që po na bluan

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

ZOTIN E DUA, E BESOJ DHE E FALËNDEROJ SHQIP

Zoti nuk na ka krijuar që të jetojmë me ndjenjën e frikës prej Tij. Përkundrazi, na ka krijuar që të jetojmë me ndjenjën e dashurisë e të respektit për Të dhe për veprat e Tij në përgjithësi. Ky do të duhej të ishte thelbi i ҫdo besimi, thelbi i ҫdo feje. Faltoret e ndërtuara për inat të njëri – tjetrit dhe për të dëshmuar kinse autoktoninë në një territor të caktuar nuk i pëlqejnë Perëndisë.
Njeriu ka nevojë për faltore ku mund ta falënderojë Krijuesin për gjithҫka që i ka dhuruar. Ka nevojë për faltore ku mund ta kultivojë dashurinë dhe respektin për Të dhe për veprat e Tij. Pra, që ta falënderojë dhe jo që t’i lutet. Atij nuk kemi nevojë t’i lutemi, ngase Ai, si Krijues i yni që është, na i di nevojat dhe dëshirat tona për gjithҫka. E ta falënderojmë po. Ta falënderojmë për mundësitë e pafundme që na i ka ofruar për të siguruar mirëqenie të pakufishme për veten tonë.
Respektin, dashurinë, besimin dhe falënderimet për Krijuesin secili duhet t’i shprehë në gjuhën e vet. Mos mendoni se këto mijëra gjuhë që fliten sot në botë të jenë krijuar pa dijen dhe pa pëlqimin e Krijuesit. Andaj, ne shqiptarët, Zotin duhet ta duam, ta besojmë dhe ta falënderojmë shqip. Vetëm kështu na do Ai e kurrsesi ndryshe.

[sabit idrizi]

Sabit IDRIZI

ABSURD

Përgjakemi e përflakemi
Për tonin Atdhe
Për ta shpëtuar nga të tjerët
E për ta zhbërë vetë ne

[sabit idrizi]

Sabit Idrizi

DILEMË

Dikur më tepronte nga pak
Tash s’po më del dita
O më ka humbur mua karari
O asaj iu ka ndal rrita

[sabit idrizi]

Për shijet e mia, kjo është poezia më e mirë shqipe që e kam lexuar ndonjëherë.

Din MEHMETI

NATA E POETËVE

Kur heshtja mbulon çdo gjë
Kur të gjithë flenë
Zgjohen poetët
Për t’u djegur nëpër vargje

Ata ia shtrydhin
Gjakun e keq mendimit

Shpirti i tyne shesh betejash

Nga temperatura e fjalëve
Vdesin ngadalë pa klithma.