Pozita e gruas ne shek.21 ne shtetet Islamike

[injejti]

po pabesimtart para islamit kur ju ka lind vajzt e ka varros per se gjalli ,, por nuk duan ta pranojn. feja islame ju ka pri drejta per jetes.

[referi_1]

Pozita e gruas ne shek.21 ne shtetet Islamike

Kush nuk e di le ta mëson se çka është shtet islamik,si e kan përkufizuar shtetin islamik dijetarët islam.
Nëse i lexoni këto gjëra prej tyre do të vini në përfundim se sot nuk ka asnji shtet islamik mbi sipërfaqen e dheut.Por të gjith shtetet janë shtete kufri.E tani se si trajtohen këto njerëz që quhen musliman në ato shtete ,këto janë tjera mesele nga dijetarët.
Për këtë shkak edhe pyetja është shum e çuditshme pasi sot nuk kemi shtet islamik që të jetë shembull në çdo aspekt fetar dhe poashtu edhe në çështjet e gruas.Bile përkundrazi në këto shtete të ahtëquajtura islame që sundojnë me ligjet e kufrit,gratë janë në pozitë shum të vështirë sesa q[ ne mundet të paramendojmë.
Për atë shkak nuk ke mundësi që të marish ndonji shtet si model.
Nëse dikush nga të marrët thotë se Arabia saudike i plotëson këto,atëherë ai nuk din realitetin e këtij shteti dhe ligjet diskriminuese të këtij shteti ndaj gjinis femrore.
Nga shum shembuj që mund të përmendim se atje gruaja nëse martohet me të huajin,ajo e humb shtetësin e saudisë,pra patjetër e ka të del nga saudija sepse burri i saj nuk mundet të marr nënshtetësin e saudisë që nuk është rasti me burrin saudijan,dhe kështu shum ligje tjera të kufrit siç është edhe rasti tjetër se tani shumica earabëve pasanikë kan gra të[ jashtëligjshme dhe kjo po bënë nji problem serioz atje sepse shum saudian shkojn në pushime verore nëpër qendrat e njohura turistike dhe atje martohen me të huaja dhe tani qeveriaj harton nji ''ligj'' për çështjen e fëmijëve të këtyre lloj njerëzve..

[shkodranja.1]

[QUOTE=Gostivari_usa;2202913]Gallat fare !!! Te intereson se cfar moshe kam, po te tregoj aman . Jam 32 dhe sa i perket namazit kur kam mundesi e fal, kur nuk kam mundesi nuk e fal!
Mos haro se jetoj ne SHBA!!! Ketu nuk ka xhamija ne cdo cep! Ketu jemi ne vend te huaj andaj falim namazin ne baze te mundesive.

Me kete qe ke thene o gostivar per namazin qe e len pa fale sja vlen ma me u marr me ty,un jo ne amerik por ne vendin ma te papershtatshem me qene per namaze un se la namazin me me ik.Allahu te udhezofte se nuk ka justifikim per lenjen e namazit.

[Milkway]

[QUOTE=shkodranja.1;2225292]

Gallat fare !!! Te intereson se cfar moshe kam, po te tregoj aman . Jam 32 dhe sa i perket namazit kur kam mundesi e fal, kur nuk kam mundesi nuk e fal!
Mos haro se jetoj ne SHBA!!! Ketu nuk ka xhamija ne cdo cep! Ketu jemi ne vend te huaj andaj falim namazin ne baze te mundesive.

Me kete qe ke thene o gostivar per namazin qe e len pa fale sja vlen ma me u marr me ty,un jo ne amerik por ne vendin ma te papershtatshem me qene per namaze un se la namazin me me ik.Allahu te udhezofte se nuk ka justifikim per lenjen e namazit.

A punon ti ? A mvaret familja prej teje ? Sepse mos harro ke pune me te krishter e jo musliman ne USA edhe mos me shku sipas rregullave fluturon dhe tonaj kush i ushqen femine ?

Shum lehte eshte me fol nga kendveshtrimi i yt por mundohu te hysh ne personalitetin e tjetrit kur te gjykosh .

[fisniku-student]

Dikur , disa vjet me pare kam lexuar nje artikull ( ne nje te perditeshme americane)i cili bente fjale per te drejtat e grave ne antikitet, si shembull ishin marre Greqia e lashte- te drejta te kufizuara, Roma gjithashtu dhe Arabet qe kishin te drejta pothuaj te barabarta me burrat(para se te vinte islami).
Do t'ju lutesha te sillni fakte nga antikiteti, per te kuptuar se c'ndodhi ne vitet 500-600 te eres sone ne kete ceshtje.
Gezuar!

Tanko

Per te mos e zgjatur dhe per te mos qen i komplikuar me shume ,po te them vetem kete qe pasqyron dhe permbledh nje Histori te tere ne vete:

"Po te mos Ishte Islami ne Gadishullin Arabik ,Sot Nuk do te kishte Femra as per Ilaqe"

D.m.th Erdh Islami dhe rreptesisht ndaloi Fenomenin e njohur me permasa Skandaloze ,qe karakterizohej me Varrosjen qe ne lindje te gjinis Femer,me pretext se Femra eshte nje krijes e turpshme dhe se eshte vetem nje mall qe shitet dhe blehet dhe se zakonisht ajo shtepi qe mban femra do te perballet me Prostitucion e Blla Blla ...

Islami realisht ne kete rast ishte sikur Ndihma e Shpejt apo Emergjente per Boten Femrore dhe i doli ne ndihme dhe pothuajse ne menyre te konsiderueshme ndaloi dhe zhduki kete Tradite fatale per Boten Femrore .

Te tjerat qfar Fliten per nga Rendesia jan Vetem Make UPs ,sepse Lol nje Mini Fund nuk ka rendesin e njejte me nje Existenc te nje Trupi te Femres

Hajde Tanko Gezuar me nje Qaj Rusi

[Dritë]

Meqe paski permend Greqine dhe Romen, po ua sjelli une nje shkrim, lexim te kendshem!



FEMRA E PARË ME SYRIN E HISTORISË

Muhammed Riza Shahbazi dhe Dr. Munire A. Soltani

Pas emrit "Zot", emri "nënë" është fjala dhe koncepti më i bukur që ekziston. Nëna është himni i bukurisë së jetës dhe i dashurisë. Prej saj buron butësia e ndjenja e fortë e besnikërisë. Në këtë mënyrë femra paraqet dashurinë hyjnore me përbërje trupore, por kjo dashuri e ky shpirt shpesh bie në grackën e pështjellimeve e të pasioneve, çka bëhet shkak të ndërhyjnë elemente që e çvlerësojnë atë duke e nxjerrë nga rruga e detyrave që ka ndaj qenies së saj dhe të atyre me të cilët lidhet ligjërisht, duke e privuar kështu nga të mirat morale e hyjnore. Pavarësisht nga këto ajo e vazhdon jetën duke ofruar dashuri, dhembshuri e vetëmohim. Duke i hedhur një sy të kaluarës historike, mësojmë se femra ka vuajtur gjithmonë në shoqërinë ku ka bërë pjesë. Ajo ka qenë si një fortesë e rrethuar gjithnjë nga sulmues e padrejtësi të ndryshme, dhe është poshtëruar deri në atë shkallë që shitej e blihej si një plaçkë tregu. Ka patur vetëm disa periudha në të cilat ajo është trajtuar sipas meritave të saj. Duke udhëtuar nëpër analet e historisë shohim gjithfarë trajtimesh të bëra ndaj saj. Padrejtësia, pabarazia absolute me burrat, e të tjera si këto kanë rënë mbi kurrizin e femrës në shekuj. Sa më tepër që të gjurmojmë në histori, aq më tepër dëshmi do të gjejmë për kushtet e trishtueshme të femrës në qytetërime të ndryshme. Le t‘i analizojmë ato që nga koha e romakëve.

Femra në Romën antike: Femra në kohën e romakëve ishte si një pajë e kryetarit të familjes (vjehrrit ose bashkëshortit) me statut birësor, dhe konsiderohej si motër e fëmijëve të tij. Gratë dhe vajzat nuk kishin asnjë të drejtë për vehten e tyre dhe trajtoheshin si plaçkë tregtie. Para burrit e babait ato nuk kishin asnjë të drejtë pronësie apo për më tepër të bënin vizita ose udhëtime të shkurtëra qoftë edhe për nevojat e tyre personale. Babai mund t‘i shiste vajzat e tij kurdo që të dëshironte, mund t‘i jepte hua ose t‘i mbyste, sipas dëshirave të tij si dhe të tjera gjëra të këtij lloji. Kështu pra femra nuk kishte asnjë të drejtë si qenie njerëzore.

Femra në Greqinë e lashtë: Para erës kristiane në Greqinë e lashtë nuk ekzistonte martesa e zakonshme. Grekët jetonin në grupe dhe fëmijët nuk e njihnin nënën e tyre. Poligamia nuk ishte diçka e zakonshme, por çdo njeri, sipas gjendjes ekonomike, mund të mbante në shtëpi një numër të caktuar grash jashtë martese. Në Greqi femra nuk kishte një status juridik dhe burri i martuar me të mund ta falte si dhuratë ose ta jepte hua. Ajo mbahej si pronë, ashtu siç mbaheshin skllevërit dhe kafshët që përdoreshin për nevoja të ndryshme. Kishte raste që grekët i lidhnin femrat në një hu dhe i fshikullonin me kamxhik.

Femra aziatike: Midis popujve më të qytetëruar të Azisë gjendja e femrës linte shumë për të dëshiruar. Shembull për këtë marrim Tibetin dhe Kinën, ku femra nuk ishte e barabartë as me një kafshë barre, dhe në pikëpamje të të drejtave shoqërore ajo mbetej gjithnjë nën tutelën e burrit ose të babait. Në Kinë gruaja nuk kishte të drejtë të ulej në tavolinë e të hante bukë me bashkëshortin e fëmijët e saj të rritur. Në tryezë ajo kishte funksionet e një mobiljeje dhe qëndronte aty pa lëvizur për t‘i ndezur çibukun burrit të saj. Vajzat nuk kishin të drejtë trashëgimie. E njëjta gjë ishte edhe në Indokinë, ku dëshmia e saj nuk kishte asnjë vlerë. Kështu ajo nuk mund të hynte brenda gjykatës, por rrinte te porta për të thënë atë që kishte ose që i kërkohej. Ajo mund të shkëmbehej për likuidimin e një borxhi nëse do ta pranonte kreditori.


Femra në Indi: Në Indi femrat mbaheshin nën tutelën e bashkëshortit, të djalit ose të familjes së burrit, e nëse nuk ekzistonte ndonjë tutor, atëherë ajo ishte e varur nga mbreti. Bashkëshorti e konsideronte atë si një skllave të tij dhe ajo duhej ta thirrte atë me titujt "zotëri, padron" e epitete të tilla, e në asnjë mënyrë me emrin e tij. Gjatë periudhës së menstruasioneve ajo mbyllej në një vend, ndërpritej çdo kontakt me të dhe ushqehej nëpërmjet një sporteli, për arsye se gjatë kësaj kohe konsiderohej si e ndyrë.

Femra në Australi: Në Australi femrat konsideroheshin si kafshë shtëpiake dhe shërbenin si mjet për fashitjen e pasioneve të mashkullit, për lindje dhe për shtimin e popullsisë. Atje praktikohej një zakon i shëmtuar ndaj femrës gjatë periudhave të zisë e të thatësirës. Në ato periudha gruaja mbytej dhe mishi i saj hahej për të plotësuar mungesën e ushqimit. Ajo nuk kishte të drejtë të shoqëronte bashkëshortin gjatë ngrënies, pra të hanin të dy njëkohësisht. Gruaja duhej të priste derisa të ngopej burri, që të fillonte të hante tepricat e mbetura në tryezë. Një grua e ve, mbas vdekjes së të shoqit, bëhej pronë e vëllait të të vdekurit derisa të ishte gjallë. Femra vendase e Australisë rrallë se vdiste në shtratin e saj nën trajtimin mjekësor të të afërmve. Ajo lihej në mëshirën e fatit derisa të largohej nga kjo jetë. Nganjëherë thuhej se ajo kishte jetuar mjaft, kështu që mbytej duke u kapur për fyti ose duke e privuar nga të ushqyerit për një kohë të gjatë derisa të vdiste. Ashtu siç veprohej edhe në vende të tjera, në Australi punët më të rënda kryheshin nga femrat.Gjithashtu njerëzit e këtyre vendeve e shfaqnin dashurinë ndaj prindërve të tyre në një mënyrë të çuditshme. Për të mos i parë vuajtjet e tyre në pleqëri, ata i varrosnin prindërit për së gjalli, sapo ato arrinin moshën 40 vjeçare.

Në ishullin Rape, në Polinezi, gratë detyroheshin t‘u mëkonin burrave të tyre ushqimin kafshatë mbas kafshate. Në Zelandën e Re femrat përdoreshin për të mbajtur pesha të rënda, punë kjo që nuk bëhej nga burrat, sepse konsiderohej akt çburrërimi.

Femra në Afrikë: Në Afrikë mishi i femrës konsumohej më pak se në Australi. Në lidhje me këtë një shkrimtar anglez në reportazhet e udhëtimeve të tij shkruante se kishte parë në ato zona të servirej në bankete mishi i femrave e i fëmijëve. Kudo në Afrikë ndërtimi i kasolleve e i shtëpive, endja e tapeteve dhe e rrogozeve, punët bujqësore, mbjelljet e ujitja janë punë që i përkisnin grave, sepse burrat nuk i prekin me dorë të tilla punë. Në disa krahina berberët, hamallët e kirurgët janë krejtësisht femra. Burrat merren vetëm me rrobaqepësi, larje rrobash e nganjëherë punë me metal.

Armët, veshjet dhe kapelet e burrave janë të shenjta për femrat, kështu që nuk guxojnë t‘i prekin me dorë. Po kështu kur burrat janë duke fjetur, gratë nuk duhet të kalojnë nga shtrati i tyre për të mos i zgjuar. Në ishujt e Marquises mishi, pula, frutat e kokosit dhe arrat janë një ushqim që u rezervohet vetëm burrave; femrat nuk kanë të drejtë t‘i konsumojnë.

Femra në Amerikën e Veriut: Në këtë popullsi të egër të Amerikës së Veriut femrat janë të detyruara të sigurojnë ushqimin e familjes, ndërsa burrat dalin për gjah dhe një pjesë të kohës e kalojnë me dëfrime. Përkundrejt shërbimeve të bëra nga femrat, burrat i mbysin sidomos plakat që nuk kanë më fuqi për të punuar, duke i kapur për fyti; këtë e bëjnë më tepër gjatë periudhave të varfërisë. Gjithashtu ato përdorin edhe një metodë tjetër - duke ua futur kokën në një vrimë të mbushur me tym karboni dhe duke i mbajtur në atë gjendje derisa të asfiksohen. Nga frika se mund të sulmohen nga fiset e tjera, familjet duhet të bëjnë roje gjithë natën, por edhe kjo është punë që i përket grave të gjora. Në një nga fiset e Karaibeve ndjekin një zakon edhe më çnjerëzor: në të gjithë botën femra kur lind, pushon disa ditë për të marrë shëndetin, por te ky fis ajo fillon punën menjëherë, në vend që të trajtohet mjekësisht.

Femra në Arabinë para Islamit: Para se të shfaqej Islami në Arabi, porsa lindte një vajzë, familjet e njohura e varrosnin për së gjalli këtë fryt delikat të jetës. Burri ishte një qenie brutale, më i egër se kafshët. Ai nuk kishte mëshirë as për fëmijën e tij dhe e zhdukte atë me duart e veta. Ky nuk ishte një zakon vetëm i arabëve. Në Australi, në disa fise në Afrikën e Jugut e përdornin mishin e fëmijëve të tyre për t‘i ndjellur luanët që sulmonin kopetë e tyre. Njeriu, krijesa më e bukur, më me vlerë e Zotit, binte më poshtë se kafshët, duke e mbytur e varrosur për së gjalli këtë pjesë të mishit të tij. Në Arabi lindja e një vajze numërohej si një kob. Familja që i çonte Zoti këtë dhuratë, fshihej prej miqve e të afërmve sikur t‘u kishte ndodhur një ngjarje e turpshme. Babai, kur merrte lajmin e lindjes së vajzës, skuqej nga turpi, sikur t‘i kishte rënë një fatkeqësi e madhe. Femrat, në veçanti ato arabe, i janë shumë mirënjohës Profetit Muhammad (a.s) sepse, jo vetëm që i shpëtoi nga vdekja e tmerrshme, por edhe i dha të drejtën të bëjnë një jetë të rregullt shoqërore e morale. Femrave që shiteshin e bliheshin si kafshët e barrës, ai u akordoi të drejtën e pronësisë; të shisnin e të blinin sipas rregullave të përgjithshme që ka një shoqëri e qytetëruar.

Femra është ekuilibri i familjes dhe prishja e saj afekton ndershmërinë e kësaj bërthame të shoqërisë njerëzore. Në anën tjetër mirëqenia e përparimi i saj bëhet shkak të ndërtohet një shoqëri e një komb i shëndoshë dhe i aftë për të përballuar të gjitha sfidat e kësaj jete. Islami, në fillim, me qëllim që të përmirësonte situatën e femrës gjatë periudhës së injorancës, e ndaloi rreptësisht mbytjen e vajzave të vogla. Dihet se Profeti (a.s.) shpeshherë ia puthte dorën vajzës së tij, Fatime-Zahra-së, dhe këtë e bënte me qëllim që t‘u jepte mësim femrave se si duhet të trajtohen nga prindërit e burrat e tyre. Ai i inkurajoi burrat për t‘u martuar, me qëllim që të mos shfrytëzohej dinjiteti e nderi i femrave në mënyrë të paligjshme. Regjimi i drejtë bashkëshortor i Islamit, i bazuar në mëshirën, dhembshurinë e dashurinë njerëzore, fatkeqësisht, në disa vende islame, ra në grackën e disa drejtuesve që e konsideronin martesën me shumë gra si një akt mëshire. Ndërsa përkufizimi i rrethanave e i kushteve të shoqërisë njerëzore që Kur‘ani i jep kësaj çështjeje për një martesë të tillë, është plotësisht i justifikueshëm, ndryshe nga praktika e ushtruar nga disa vende. Dashuria dhe respekti në mes bashkëshortëve rrjedhin dhe konsolidohen nga një marrëveshje krejt e sinqertë në mes tyre. Islami i akordoi çiftit të martuar një barazi të plotë, madje ai tregohet shumë i mëshirshëm për femrën, aq sa Profeti (a.s.) thoshte: "Kur babai të blejë ndonjë gjë e ta sjellë në shtëpi, duhet t‘ia japë përpara vajzës, sepse ndjenjat e saj janë delikate". Ai shton: "Femra meriton të nderohet dhe askush nuk duhet ta lëndojë atë, vetëm nëse bën ndonjë akt të ulët. Femra është një poemë, një tabllo pikture e në fund një art më vete. Ajo ka adaptuar dy forma për të ndërtuar dhe mbajtur kontakte me interlekutorët e saj: një pjesë nga ato i kontakton me anë të përdorimit të gjesteve e disa me një paraqitje vulgare, ndërsa një pjesë tjetër me një paraqitje të kulturuar e të denjë për qenien e saj duke u shoqëruar edhe me një veshje dinjitoze, qëndrim e sjellje, kjo e fundit që shkon konform kodeve morale dhe spikat me një bukuri më të theksuar se nudizmi. Të gjitha Librat e Shenjtë i kanë rekomanduar meshkujve që nga paraqitja estetike e bukuria e femrës të mos marrin asgjë falas, por gjithçka brenda normave morale e ligjeve të një vendi. Charles Chaplin, artist i madh i kinemasë, i shkruante vajzës së tij Geraldine, dhe e kritikonte për lakuriqësinë e saj me këto fjalë: "Vajza ime, nuk ka në botë asnjë njeri që duhet të shohë trupin tënd lakuriq, përveç atij që dëshiron të marrë pjesë në jetën tënde". Octavio Paz, poet e autor kumtesash, thotë: "Femra është një qenie nganjëherë e çmueshme e nganjëherë e dëmshme, por gjithmonë e ndryshueshme: duke e transformuar në një objekt e duke i imponuar ndryshime nga ana e burrit". Ai thotë gjithashtu: "Femrat janë të mbyllura në një imazh që shoqëria e gjinisë mashkullore ua imponon". Anatole France thoshte: "Nëse femra nuk do të mbulonte pjesët e trupit të saj që janë më tërheqëse, ajo nuk do të kishte asnjë vlerë si e tillë. Po kështu duke e lejuar të lakuriqëzohet e të mbajë lidhje të lira me burrat, këta të fundit nuk duhet ta quanin më me emrin "femër"." Në lidhje me këtë ja se ç‘thotë pedagogia e njohur franceze, Madam H. Launey: "Femra është si një valixhe plot me kuriozitete, sa më tepër që kjo hapet, as më shumë vijnë duke u shuar këto kuriozitete dhe përfundon kështu në një krijesë e tillë kaq me vlerë shoqërore, në një zero". Të gjithë dijetarët e moralistët janë të mendimit se femra nuk duhet t‘u lejojë meshkujve të vendosin për fatin e saj duke u shuar pasionet e tyre me anë të ekspozimit të trupit të saj. Fati i çdo epoke të historisë duhet të caktohet nga ligjet hyjnore, të cilat preokupohen për të mirën e dy gjinive. Këto janë disa mendime të njerëzve që jetonin e jetojnë në një shoqëri me baza të shëndosha familjare. Në një shoqëri ku mbretëron morali, femra ekspozon atë që nuk e poshtëron, me një veshje modeste e dinjitoze, jasht ekstravagancave, që mjerisht sot mbushin ekranet e televizorëve e skenat e shfaqjeve publike. Njeriu duke e dashur një femër, e konsideron si një pjesë të nderit të tij, të cilin ai bën çmos ta ruajë. Nudizmi në vetvete është një lloj nënshtrimi ndaj instiktit, siç veprojnë kafshët pa kufi e norma ligjore. Por njeriu i pjekur, i çdo seksi qoftë, ia del në krye kësaj detyre njerëzore. Me anën e mendjes së tij, ai mund ta ndryshojë instiktin e ta vë atë në shërbim të së mirës personale e shoqërore, ashtu siç mposhtte vërshimin e ujrave dhe rrjedhjen e prurjet e tij për efekte bujqësore, duke ndërtuar hidrocentrale për të prodhuar energji elektrike. Siç e pamë më lart, në periudha të ndryshme historike, femra përdorej si plaçkë tregtie nga ana e burrit, ndërsa sot shoqëritë e qytetëruara i kanë dhënë asaj një drejtim tjetër duke e vënë në skenë si lodër dëfrimi për të kënaqur dëshirat e një mashkulli me anë të gjithfarë modash, sfilatash ekstravagante, me reklama e me miss-e, duke e inkurajuar nudizmin si një mjet për tërheqjen e mashkullit. Ja se ç‘thotë Gandhi, udhëheqësi i pavarësisë së Indisë në lidhje me femrën: "Në qoftë se në shoqëri prania e femrës nuk shërben për gjë tjetër vetëm për të kënaqur pasionet e burrave, ne të gjithë, në emër të burrave (si seks) duhet të ulim kokën nga turpi. Do të doja që raca njerëzore të shkatërrohej në tërë si se sa ta kthenim në një objekt dëfrimi e poshtërimi femrën, krijesën më delikate të Zotit. Kjo do të thotë të përpiqemi t‘i shkelmojmë thesaret që i ka derdhur Zoti në këtë botë duke krijuar mashkullin e femrën. Për këtë qëllim nuk dua të jap vetëm një këshillë morale, por u drejtohem të gjithë burrave të botës që me veprimet e tyre të mos e ulin femrën, për të cilën gjithmonë kanë ëndërruar që të fitojë një liri të vërtetë. Në anën tjetër më vjen shumë keq kur shoh tek disa prindër që shfaqin një neglizhencë kriminale për sa i përket edukimit e shkollimit të vajzave të tyre duke i lënë këto në një injorancë më të thellë se djemt e tyre. Ata përpiqen vetëm të gjejnë një burrë të pasur për të dhe pa asnjë vlerë tjetër. Sikur të isha femër, do të revoltohesha shumë kundër pretendimit të burrave se gjoja femra ka lindur vetëm për t‘u bërë një objekt dëfrimi e loje. O femra, nëse ju grimoheni vetëm për të tërhequr burrin dhe për të nxitur shthurjen e tij, hiqni dorë e mos iu nënshtroni këtij poshtrimi". Siç e pamë gjatë shtjellimit të kësaj teme, në të kaluarën historike, të drejtat e gruas janë marrë nëpër këmbë duke e ngarkuar atë jasht mase me punë të rënda, gjë që shkon në kundërshtim flagrant me aftësitë e saj fizike. Ndërsa në epokën tonë bashkëkohore, megjithëse zhvillimi ka marrë një rrugë të shpejtë, ai është përqëndruar në anën materiale më tepër. Zoti i ka caktuar femrës një mision të veçantë me krijimin e saj, duke e ngarkuar me përkujdesjen që duhet të ketë për rritjen, edukimin dhe përcjelljen e vajzës së saj ke bashkëshorti: të shëndoshë, të pastër moralisht si kristali e të përgatitur për të përballuar jetën bashkëshortore në çdo aspekt. Paraqitja e saj në publik, në skena të ndryshme gjysmë nude e transformon këtë qenie në një lodër apo kukull, si objekt për të shuar epshet e mashkullit. Ja pra, dy tabllotë e kundërta të gjendjes së femrës gjatë historisë së lashtë deri më sot, pasqyra që nuk pajtohen aspak me kodet hyjnore për të komunikuar nëpërmjet lajmëtarëve të ndryshëm. Prandaj e kemi për detyrë dy sekset, burrat e gratë, të respektojnë dinjitetin e njëri tjetrit, duke punuar, qëndruar, sjellur e paraqitur në shoqëri në një mënyrë dinjitoze që të mos nxisim epshet e pasionet ndaj njëri tjetrit, duke mos lënë më një anë edhe veshjen modeste sidomos nga ana e femrës. Në këtë mënyrë do të zhvlerësojmë rrënjësisht idetë e një filozofi evropian që në lidhje me femrën thotë edhe këto fjalë: "Jeta e një femre është si një fëmijëri e përherëshme, fëmijëri që shprehet nga dobësia e arsyetimit të saj. Ajo krijesë duhet të qëndrojë në rolin e një bashkëshorteje, të një gruaje në vatrën familjare". Ja pra çfarë mentaliteti ekziston edhe në shpirtin e një dijetari bashkëkohor për femrën, për këtë gjysmë të njerëzimit, madje gjysma më e vlefshme, për shërbimin që i bën kësaj shoqërie.

Përgatiti Ismail H. Muçej

[Dritë]

Gallat fare !!! Te intereson se cfar moshe kam, po te tregoj aman . Jam 32 dhe sa i perket namazit kur kam mundesi e fal, kur nuk kam mundesi nuk e fal!
Mos haro se jetoj ne SHBA!!! Ketu nuk ka xhamija ne cdo cep! Ketu jemi ne vend te huaj andaj falim namazin ne baze te mundesive.

GV_USA
P.S. "Po ti cfar moshe ke, e per namazin e fal ose nuk e fal, kjo nuk me intereson mua, kjo duhet te te interesoj ty, sepse nuk do te pergjigjem une per ty se a ke falur namazin ose jo, dhe e kunderta "

Sinqerisht jam e befasuar nga ky shkrimi jot...
Jo qe me takon te gjykoj ose paragjykoj, largqofte ajo, por fakti qe lenien e namazit e justifikon me punen dhe vendin e jeteses mu duk jo adekuat. E kete ta them sepse edhe une jetoj ne perendim.

Keshtu i nderuar vella fillon largimi nga feja, njehere mohon sunnetin, pastaj dalngadal njerin obligim fetare e deri te tjetri, ne fund perfundon larg fese sepse ia jep vehtes te drejten te justifikohesh me mundesite. Mos harro se All-llahu eshte ai qe na i percaktoj obligimet dhe na sprovon ta testoje perkushtimin tone ndaj Tij.

Selam aleikum

p.s. Xhamia, je i ri per keta tema dhe e shoh se edhe ti shume dallash i ke marr mesimet. Lexo Kur'anin, eshte All-llahu i cili na furnizon dhe percakton riskun, e jo ne! Po deshti Ai, neser gjith mbetemi pa pune!

[Gostivari_usa]

Sinqerisht jam e befasuar nga ky shkrimi jot...
Jo qe me takon te gjykoj ose paragjykoj, largqofte ajo, por fakti qe lenien e namazit e justifikon me punen dhe vendin e jeteses mu duk jo adekuat. E kete ta them sepse edhe une jetoj ne perendim.

Keshtu i nderuar vella fillon largimi nga feja, njehere mohon sunnetin, pastaj dalngadal njerin obligim fetare e deri te tjetri, ne fund perfundon larg fese sepse ia jep vehtes te drejten te justifikohesh me mundesite. Mos harro se All-llahu eshte ai qe na i percaktoj obligimet dhe na sprovon ta testoje perkushtimin tone ndaj Tij.

Selam aleikum

p.s. Xhamia, je i ri per keta tema dhe e shoh se edhe ti shume dallash i ke marr mesimet. Lexo Kur'anin, eshte All-llahu i cili na furnizon dhe percakton riskun, e jo ne! Po deshti Ai, neser gjith mbetemi pa pune!

Ja te amrrin se edhe sikur te kesh te drejte?!! Namazin qe kam lene une pa fal, borxh i kujt eshte i yti ose i imi ?!!!
Nese eshte i imi , atehere ri dhe hesht!!! Ka kush te pergjigjet per ate, dhe nuk do te jesh ti.

GV_USA

[Milkway]

Sinqerisht jam e befasuar nga ky shkrimi jot...
Jo qe me takon te gjykoj ose paragjykoj, largqofte ajo, por fakti qe lenien e namazit e justifikon me punen dhe vendin e jeteses mu duk jo adekuat. E kete ta them sepse edhe une jetoj ne perendim.

Keshtu i nderuar vella fillon largimi nga feja, njehere mohon sunnetin, pastaj dalngadal njerin obligim fetare e deri te tjetri, ne fund perfundon larg fese sepse ia jep vehtes te drejten te justifikohesh me mundesite. Mos harro se All-llahu eshte ai qe na i percaktoj obligimet dhe na sprovon ta testoje perkushtimin tone ndaj Tij.

Selam aleikum

p.s. Xhamia, je i ri per keta tema dhe e shoh se edhe ti shume dallash i ke marr mesimet. Lexo Kur'anin, eshte All-llahu i cili na furnizon dhe percakton riskun, e jo ne! Po deshti Ai, neser gjith mbetemi pa pune!

Ani rri ti pa pune edhe te mirat do te pikin prej qiellit Nuk jam me lan namazin por kur jeton ne nje shtet te krishter smundesh bash aq leht me ju permbajt fejes.

[Arber gerguri]

Namazi nuk lehet asnjeher, per asnje arsye, ku do qe te jesh qfar do kohe dhe vend!
Nuk ka justifikm, sepse Allahu s.w.t nuk la vend per t'u justifkuar.
Pikerisht per derisa je ne vend te qafirave, perkundrazi duhesh qe te shtosh faljen e namazit (vullnetar) dhe nuk diskutohet per farz, per te forcuar imanin, pas gjithe atyre fitneve dhe sprovave qe mund te hasen atje.
Dhe jo te veprohet e kunderta dhe te lehen edhe farzet, Allahu na ruajt dhe juve ju udhezoft.
Ju mendoni qe me lenjen e namazit, afroheni me afer rriskut, por jo vallahin se edhe ate qe keni do ta humbeni, sepse fitoni hidherimin e Allahut, pasi qe kjo aludon ne frike te varfris, dhe kjo bie kundershtim me imanin, sepse vallahin rrisku eshte caktuar, e caktimi i Allahut eshte kusht i imanit, dhe ajo qfar ke per te fituar do ta fitosh, ndersa ate qe Allahu nuk ta ka caktuar, nuk ke per ta zene kurr.
Kjo vlen edhe per ty xhamia, dhe mos jep pergjigje te tilla (mëdha) siç eshte kjo, sepse qysh tha motra Drite ende je i ri, po mendoj ne fe, ndersa Gostivari ne vend qe ta falenderosh motren Drite per keshillen, ti thua se kjo eshte pune e imja, dhe ty ste intereson, kjo padyshim tregon semundje te zemres, sepse nuk pranon keshillen dhe kjo nuk eshte veti e muslimanit, dhe si i till as nuk meriton te kshillohesh, a mo harro se neser ne diten e gjykimit do te thuash pse me le pa me kshilluar, dhe te isha nga ata qe falin namazin.

Nuk ka per te kaluar denimit te Allahut, ata qe nuk ken te kujdes'shem ndaj namazit.....


Allahu s.w.t flet ne kur'an per namazin, dhe rrezikun e moskujdesjes dhe lenjen e namazit:

107:4. Pra shkatërrim është për ata që falen,
107:5. Të cilët ndaj namazit të tyre janë të pakujdesshëm.

Pra ky eshte nje kerrcenim nga ana e Allahut s.w.t, per ata qe falen (edhe pse falen) por ne pakujdesi te namazit kan ndeshkimin.

Ndersa per mos falesit e namazit (lenjen):

74:42. “Çka u solli juve në Sekar?”
74:43. Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz);

shpjegim per zjarrin (Sekar):
74:26. E Unë atë do ta hedh në Sekar!
74:27. E, ku e di ti se çka është Sekar?
74:28. Ai nuk lë send të mbetet pa e djegur.
74:29. Ai është që ua prish dhe ua nxin lëkurat.
74:30. Mbikëqyrës mbi të janë nëntëmbëdhjetë.

74:35. S'ka dyshim se ai (Sekari) është një nga belatë më të mëdha.
74:36. Është vërejtje për njerëz!

Ne fund, Allahu na udhezoft ne rrug te drejt, na befte prej atyre qe te jem te perpikte dhe te kujdes'shem ngaj obligimeve te Allahut s.w.t dhe ndjekes te rruges se pejgamberit a.s