Qesh me friken e tim biri
prej fantazmave
qe fshihen ne dollap
I them:
-Jane femije te humbur
qe duan te luajne.
Ushtare te lodhur
ne luftra yjesh.
Mbreter me shpata te thyera
dhe princesha qe presin te martohen
Sapo te degjojne trokun e kalit te argjendte.
Jane fshehur ne dollapin tend, shpirt
derisa te kaloje stuhia
dhe ne cepin e dritares te shkrepe
nje mengjes bukurosh.
Atehere do te shkojne ne pyll
ku keshtjellat shemben e ngrihen
si bregut te detit ne vere.
Ndersa te qete ate e merr gjumi
me thonjte kapur fort pas mishit tim,
shoh Friken te shtrihet prane meje
qe me gisht me tregon
drejt pyllit te zi
fantazmat e varura ne deget e pemeve...
Krijoni Kontakt