"Jezu Krishti është Zot" (Rm 10,9)

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E NJERIUT, DO TË SHTUDIOUJMË KËTË FJALË.

BIRI I NJERIUT.

NË BESËLIDJEN E RE

I. UNGJIJTË.

2) UNGJILLI I KATERT.

Teksti i Gjonit mbi “Birin e Njeriut” përmbajnë në mënyrën e tyre të gjithë aspektet e temës, që janë shënuar në Sinoptikët.

Aspekti i lavdishëm: Biri i Njeriut si Biri i Perëndisë do të ushtrojë në ditën e fundit pushtetin për të gjykuar

[Gjn 5,26-29: “Dhe, sikurse Ati e ka jetën në vetvete,
po ashtu i dha zotësinë edhe Birit ta ketë jetën në vetvete.
Atij ia dha edhe pushtetin të gjykojë, sepse është Biri i njeriut.
E mos u çuditnio vjen koha, kur të gjithë ata që pushojnë në varre
do ta dëgjojnë zërin e tij dhe do të dalin: ata që bënë mirë
- do të ngjallen për të jetuar, ata që bënë keq, - do të ngjallen për t’u dënuar”].


Atëherë do të shihen Engjëjt duke u ngjitur e duke zbritur mbi të

[Gjn 1,51: “Dhe shtoi: “Për të vërtetë, për të vërtetë po ju them: do ta shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Hyjit duke u ngjitur e duke zbritur mbi Birin e njeriut”],

e ky lavdërim përfundimtar do të shfaqe prejardhjen e tij qiellore

[Gjn 3,13: “Askush nuk u ngjit në qiell, përveç Birit të njeriut
që zbriti nga qielli”],

meqenëse “ai do të ngritet atje ku ishte më parë” (Gjn 6,62).

Por para kësaj, Ai duhet të kalojë nëpër një gjendje poshtërimi, ku njerëzit do ta kenë të vështirë ta zbulojnë për të “besuar në të”
(Gjn 9,35).

Që ata “të mund ta hanë mishin e tij e ta pinë gjakun e tij” (Gjn 6,53), do të duhet që mishi i tij të “jepet për jetën e botës” si fli (Gjn 6,51).

Mirëpo në përspektivën e Gjonit, kryqi shkrihet me kthimin në qiell të Birit të Njeriut për të përbërë lartësimin e tij: “Duhet që Biri i Njeriut të lartësohet (Gjn 3,14; 12,34); ky është në mënyrë paradoksale, lavdërimi i tij

[Gjn 12,23: “Jezusi u përgjigj: “Arriti ora të lavdërohet Biri i njeriut”;

Gjn 13,31: “Pasi Juda doli përjshta, Jezusi tha: “Tani u lavdërua Biri i njeriut! Edhe Hyji u lavdërua në të!”] e përmes tij kryhet zbulimi i plotë i misterit të tij: “Atëherë do ta merrni vesh që unë Jam” (Gjn 8,28).

Kuptohet se para kohee të kësaj lavdie përfundimtare, Biri i njeriut ushtron, që tani, disa prej pushteteve të tij: veçanërisht për të gjykuar e për të gjallëruar njerëzit

[Gjn 5, 21v: “Dhe, sikurse Ati i ngjall të vdekurit e i bën të jetojnë,
ashtu edhe Biri i bën të jetojnë ata që do.
Ati në të vërtetë nuk gjykon askënd, pse krejt gjykimin ia la në dorë Birit,
që të gjithë të nderojnë Birin siç e nderojnë Atin”;

Gjn 5, 25vv: “Përnjëmend, përnjëmend po ju them: po vjen koha - tani është - kur të vdekurit do ta dëgjojnë zërin e Birit të Hyjit
dhe ata që ta dëgjojnë, do të jetojnë.
Dhe, sikurse Ati e ka jetën në vetvete, po ashtu i dha zotësinë
edhe Birit ta ketë jetën në vetvete.
Atij ia dha edhe pushtetin të gjykojë, sepse është Biri i njeriut”]

Duke u falur mishin e tij (6,53), ushqim që vetëm ai mund të japë, sepse Ati qiellor e ka shënuar me vulën e vet (6,27).

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E NJERIUT, DO TË SHTUDIOUJMË KËTË FJALË.

BIRI I NJERIUT.

NË BESËLIDJEN E RE

II. SHKRIMET APOSTOLIKE.

Përdorimi i të njëjtit simbol është shumë i rrallë në pjesën tjetër të BR, me përjashtim të disa pjesëve apokaliptike.

Shtjefni e sheh Jezusin në lavdi, në të djathtën e Zotit, në gjendjen e Birit të Njeriut (Vap 7,55v).
Kështu edhe vegimtari i Zbulesës (Zb 1,12-16) që e sodit para kohe paruzinë e tij për korrjet eskatologjike (Zb 14,14vv).
Ndoshta Shën Pali kujtohet edhe për këtë termë kur e përshkruan Jezusin si Adamin qiellor, nën shëmbëllesën e të cilit, do të jenë njerëzit e ringjallur (1Kor 15,45-49).
Në fund, duke përdorur për Jezusin Ps 8,5vv, Letra hebrenjve sheh në Jezusin “njeriun”, “birin njeri”, të poshtëruar para se të thirret në lavdi (Heb 2,5-9).

Me të arritur në këtë pikë, mendimi i krishterë vendos një lidhje mes “birit të Adamit” të psalmeve, Birit njeri të Apokalipseve dhe Adamit të ri të Shën Palit.

Si bir i Adamit, Jezusi ka ndarë me ne gjendjen tonë të poshtëruar e të vuajtur.
Por, meqenëse që prej këtij çasti ishte Biri Njeri me prejardhje qiellore, i thirrur për t’u kthyer për gjykim, mundimi dhe vdekja e tij e çonin drejt lavdisë së tij si i Ngjallur, si Adam i ri, kreu i njerëzimit të rilindur.
Në të plotësohen dy figurat e kontrastuara të Adamit në Zan 1 dhe 3.
Për këtë arsye, kur të shfaqet Ai në Ditën e fundit, ne do të habitemi që e kemi takuar tashmë, të fshehur në mënyrë të mistershme në më të voglin prej vëllezërve të tij nevojtarë (Mt 25,31vv).

Torrkerry

[torrkerry]

JETON ALIU,

Festi u tha Agripes dhe Berenikes: "Kishin kundër tij (Palit) disa gjëra lidhur me besimin e tyre e lidhur me një farë Jezusi që ka vdekur, por që Pali pohon se është i gjallë" (Vap 25,19).
Disa here ne postimin tend ke thene se pohimi i hyjnise se Krishtit eshte "qka ska te bej me realitetin". E njejte akuzen ia benin shkribet e farisenjte Palit, pra, e njejten pergjigjen te jap une ty: "Flasim per Jezusin qe une pohoj-besoj se eshte i gjalle".

"Gjalle" ketu domethene realisht i pranishem edhe sot ne jeten time, si dikur ne jeten e atyre qe per Te kane derdhur gjakun e vet e edhe sot ne jeten e atyre qe jane gati ta bejne te njejten gje.

Ne Beselidhjen e Re jemi perballe nje njeri qe ka dhene : "Une jam Zot".

Eshte nje fakt historik qe duhet perballohet si nje fakt historik, pra duke ua dhene nje pergjigje ketyre pyetjeve sipas kerkesave historike me serioze: Eshte e vertete kjo? Ka dokumenta? Keta dokumenta jane serioze? Kush jane deshmitaret? Deshmitaret jane serioze? Burime historike qe deshmojne per kete fakt historik jane bashekoheshem me Krishtin? Jane shkruar 20, 40, 60. 100 vjet pas vdekjes dhe ringjalljes se tij, apo 620 vjet pas ketyre njarjeve?
E di, nje pohim mbi jeten e Krishtin dhe mbi misterin e tij, i shkruar 620 vjet pas vdekjes dhe ringjalljes se Tij, i ngarkuar nga polemika shekullore ariane, ka shume pak gjase te jete diçka qe "ka te bej me realitetin".

E kjo vlen per çdo personazh historik, jo vetem per Jezu Krishtin.

Ne temen "iniciacioni i krishtere" nga postimi 130 dhe ne vazhdim une kam shkruar gjera qe, mendoj, jane interesante per kete.

En pasant, fyerje apo jo fyerje...Ofendime apo jo ofendime...Une jam serioz ne studimet e mia, mund t'i bej gabime, une jam nje besimtar i bindur, kam arritur keto bindje jo duke pranuar verberisht disa pohime te Bibles, por duke perdorur dhurata te çmueshme qe Zoti m'i ka dhene e qe jane esenca e natyres time njerezore: inteligjenca, mendja, arsyeja, nje durese per t'i perballuar dhe per t'i zgjidhur probleme dhe te verteta, per te thene po, nese eshte po, jo, nese eshte jo. E pas kesaj nje si ti thote qe ajo qe une shkruaj eshte nje gje e turpe, qe feja ime eshte nje gje e turpe.
Jezu Krishti, Hyji im dhe profeti yt, ka thene se feja eshte si nje perle e çmueshme: Kur nje njeri e gjen kete perle me vleftje te madhe, shkon, shet gjithçka ka dhe e blen ate perle. E ti guxon te me thuash se Feja ime eshte diçka e turpe!Kuptove? E per ty, ajo perle qe nje person eshte e bindur qe e ka gjetur e perreth te ciles organizon tere jete e vet, per ty kjo eshte nje gje e turpe.
Sinqerisht, rilexo postimin tend: si e shpreh ti tolerancen fertare? e respektin per te cilin ka drejt çdo njeri vetem per faktin qe eshte njeri? si e shpreh ti drejt qe une kam per te pratikuar lirisht, ne paqe bindjet te mia fetare, duke i deshmuar dhe i shpallur publikisht?
OBJEKTI I FESE TIME ESHTE GJEJA ME REALE QE EKZISTON.
Neser je nje besimtar, duhet ta kuptosh kete: e nese e kupton, kalo me butesi, me embelsi ne eksperiences te njerezve: ne ta do ta gjesh Hyjin. Eshte fjala e Hyjit tim Jezu Krishtit! eshte fjala e profetit tend Isait (Mt 25,31vv).
Me mundesite e tua te vogla, ke te njejtat ndjenjat e atyre qe, me mundesite te tyre te medha, e kane kercenuar Benediktin XVI nese nuk i pengon kopnvertime nga islamin ne kristinizmin ne Afganistan!

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

Hyrje në temë.
Në gjuhën hebraike, fjale “bir” nuk shpreh vetëm lidhjet gjakut në vijë të drejtë, por edhe përkatësinë në një grup:

“bir i Izraelit”, “bir i Babilonisë
[Ez 23,17: Babilonezët (bijtë e Babilonisë) shkuan tek ajo në shtratin e dashnorisë, e ndotën me mëkatin e ndytë; fëlligështoi me ta derisa iu neverit vetvetja],

“bir i Sionit”

[Ps. 149,2: “Le t’i gëzohet Izraeli Krijuesit të vet,
Bijtë e Sionit t’i brohorisin Mbretit të vet!”],

“bir i profetëve”

[2Mbr 2,5: “Iu afruan Elizeut bijtë e profetëve, që ishin në jerik e i thanë: “A e di se sot Zoti do ta marrë zotërinë tënd përmbi kokën tënde?”],

“bir njeriu”

[Ez 2,1: “Më tha: “Biri i njeriut, ngrihu se dua të të flas”;

Dan 8,17: “Ai erdhi ku isha unë. Kur arriti, nga tmerri, rashë me fytyrë përdhe. Ai më tha: “Biri i njeriut, merre vesh mirë, ky vegim është për kohën e fundit!”]

Si edhe zotërimin e një cilësie

“biri i paqes”

[Lk 10,6: “Po qe se është aty ndokush mik (por neë greqisht eshte ujos dhe në latinisht filius) i paqes, mbi të do të zbresë paqja juaj; po qe se s’është asnjë, do të kthehet te ju”,

“bir i dritës”

*(Lk 16,8: “E zotëria e lëvdoi mbarështuesin e padrejtë që punoi aq me shkathtësi. Dhe njëmend, bijtë e kësaj bote janë më të kujtueshëm në marrëdhënie me njëri-tjetrin se sa bijtë e dritës”;

Gjn 12,36: “Derisa të keni dritë, besoni në dritën,
që të bëheni bijtë e dritës”].

Këtu ka rëndësi vetëm përdorimi i fjalës për të treguar marrëdhëniet midis njerëzve e Zotit.

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

BIRI I ZOTIT: NË BESËLIDHJEN E VJETËR.

Në BV “bir i Zotit” tregon vende-vende engjëjt që përbëjnë oborrin hyjnor


[Lp 32, 8: “Kur Zoti popujt i ndau, kur i ndau bijtë e Adamit:
kufijtë popujve ua caktoi sipas numrit t’ izraelitëve”;


Ps 29,1: “Jepni Zotit, o bijtë e Hyjit, jepni Zotit lavdinë e fuqinë”;

Ps 90, 3: “Ti e kthen njeriun në pluhur duke thënë: “Kthehuni, bijtë e Adamit!”;

Job 1,6: “E një ditë, Bijtë e Hyjit shkuan për t’u paraqitur te Zoti. Bashkë me ta qe edhe Satani”].

Duket se ky përdorim pasqyron në mënyrë të largët mitologjinë e Kanaanit, ku shprehja merrte kuptimin e saj të plotë.
Në Bibël, meqë Jahveu nuk ka bashkëshorte, shprehja zbehet: ajo nënvizon vetëm pjesëmarrjen e engjëve në jetën qiellore të Hyjit.

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

BIRI I ZOTIT: NË BESËLIDHJEN E VJETËR.

I. IZRAELI, BIR I ZOTIT.


E përdorur për Izraelin, shprehja tregon në terma të farefisnisë njerëzore, lidhjet midis Jahveut e popullit të tij.Përmes ngjarjeve të Daljes Izraeli ka provuar realitetin e kësaj birëri9e të adoptuar

[Dal 4,22: “Ti thuaj: ‘Kështu thotë Zoti: Izraeli është i parëlinduri biri im’. Unë po të them: Ma lejo birin tim të më shërbejë. Po nëse nuk do të ma lejosh të shkojë, unë do ta vras të parëlindurin tënd”;

Oz 11,1: “Kur Izraeli ende ishte djalë unë e doja
e prej Egjiptit e thirra birin tim”;

Jer 3,19: “E unë thashë:
Oh, sa do t’doja të të numëroja ndër bij
e ta jepja tokën e dëshirueshme,
trashëgimin, margaritarin më të bukur ndër popuj!
Mendoja: Atë do të më quani
dhe s’do të pushoni së ardhuri pas meje”;

Ur 18,13: “Edhe ata që, për shkak të shortive të veta, nuk besonin asgjë, kur u vdiqën të parëlindurit, dëshmuan se populli i Izraelit është biri i Hyjit”].

Jeremia e përmend atë, kur, kur lajmëron lirimin eskatologjik si një dalje të re
[Jer 31, 9.20: “Shkuan duke vajtuar, do t’i kthej duke lotuar nga gëzimi,
do t’u prij gjatë rrjedhës së përrenjve, udhës së drejtë ku s’do të zënë në thua, sepse jam baba i Izraelit, Efraimi është djali im i madh”;
....
“Vallë, Efraimi a s’është biri im i dashur, a s’e kam unë djalë për zemër?
Pse, sa herë që i kërcënohem, aq herë prapë mendoj për të!
Prandaj zemra për të më dridhet: kam dhimbje, po kam dhimbje për të!’
- është fjala e Zotit”].

Duke u nisur nga kjo përvojë, titulli i “birit” mund t’u jepet (në shumës) të gjithë anëtarëve të popullit të Zotit, qoftë për të ngulur këmbë në kushtimin e tyre fetar ndaj atij që është Ati i tyre

[Lp 114,1v: “Jini për Zotin, Hyjin tuaj, bij! Mos u gërvishtni për të vdekur as mos e rruani kokën permbi sy. Sepse ti je një popull që i je kushtuar Zotit, Hyjit tënd dhe Zoti të ka zgjedhur të jesh populli i tij i veçantë në mes të gjithë popujve që janë përmbi tokë”;

Ps 73,15: “Të kisha thënë: “Do të flas porsi ata”, unë do ta tradhtoja fisin e bijve të tu”],

qoftë për t’i qortuar ata me forcë të madhe për pabesinë e tyre
[Oz 2,1: “Bijtë e Izraelit për nga numri do të jenë porsi rëra e detit
që s’mund të matet as s’mund të numërohet. Do të ndodhë: në vendin ku u thuhej:‘Ju nuk jeni populli im’, do t’u thuhet: ‘Bijtë e Hyjit të gjallë!”;

Is 1,2; “Dëgjoni, o qiej, dëgjo, o tokë, sepse Zoti po flet:
“Fëmijët i rrita, i burrërova, por ata më përbuzën”;

Is 30,1.9: “Vaj për bijtë mospërfillësit,
- është fjala e Zotit - që bëni synime, por pa mua,
që bëni lidhje jo të frymëzuara prej meje, kështu që shtoni mëkat mbi mëkat!”;

Jer 3,14: “Kthehuni, o bij që u ngritët kundër meje, - thotë Zoti - sepse unë jam Zoti juaj. Do t’ju marr nga një prej çdo qyteti e nga dy prej çdo barku e do t’ju shpie në Sion”].

Më në fund ndërgjegjja për birërinë e adoptuar bëhet një nga elementet kryesore të përshirtshmërisë izraelite.Ajo hedh themelin qoftë të shpresës së mëkëmbjeve të ardhshme

[Is 63,8: “Ai tha: “Vërtet janë populli im, bij që nuk gënjejnë ”, dhe u bë për ta Shëlbues”;

Is 63,16: “Sepse ti je Ati ynë! Abrahami ne s’na njeh,
Izraelit s’i kujtohemi; por ti, o Zot, je Ati ynë, Shpëtimtari ynë:
i amshueshëm është Emri yt”;

Is 64,7: “Megjithatë, ati ynë je, ti o Zot, jemi argjilë e ti je vorbëtari ynë,
të gjithë jemi vepër e duarve të tua”],

qoftë të asaj të shpërblimit përtej varrit (Ur 2,13.18):

të drejtë, bij të Zotit, do të bashkohen përgjithmonë me engjëjt, bij të Zotit
[Ur 5,5: “Po tani vallë si është numëruar ndër bijtë e Hyjit dhe fati i tij na qenka të jetë me shenjtër?”].

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

BIRI I ZOTIT: NË BESËLIDHJEN E VJETËR.

II. MBRETI, BIR I ZOTIT.

Kur Lindja e lashtë kremtonte birërinë hyjnore të mbretërve,
këtë e bëntë përherë në një këndvështrim mitik, ku vetë mbreti ishte hyjnizuar.

BV e përjashton këtë mundësi.
Mbreti nuk është më shumë se një njeri në mes të tjerëve, ai i nënshtrohet të njëjtin gjykim.
Megjithatë Davidi e fisi i tij kanë qenë objekt i një zgjedhjeje të veçantë që i bashkon përfundimisht me fatin e popullit të Hyjit.Është për të shprehur lidhjen e krijuar në mes të Jahveut e fisit mbretëror që Hyji thoitë me gojën e profetit Natan: “Do të jem për atë një babë dhe ai do të jetë bir për mua
[2Sam 7,14: “Ai do të m’ia ndërtojë emrit tim Shtëpinë,
kurse unë do ta bëj të amshueshëm fronin e tij mbretëror.
Unë do t’i jem babë e ai do të jetë bir.
Nëse do të bëjë ndonjë të keqe,
do ta ndëshkoj me thupër njerëzish e me të rëna që japin bijtë e njeriut”;

Ps 89,27v: “Ai do të më thërrasë: ‘Ati im,
Hyji im, Qeta e shpëtimit tim!’,
kurse unë do ta bëj të Parëlindurin tim,
më të madhin ndër mbretërit e tokës”].

Këtej e tutje titulli “bir i Jahveut” është një titull mbretëror që në mënyrë të natyrshme do të bëhet një titull mesianik

[Ps 2,7: “Unë do ta shpall vendimin e Zotit.
Ai më tha: “Ti je im Bir, unë sot të linda”]

kur eskatologjia profetike do të sinojë lindjen e ardhshme të mbretit ideal
[Is 7,14: “Prandaj, vetë Zoti do t’ju japë një shenjë të mrekullueshme.
Ja, virgjëra do të ngjizë e do të lindë një djalë
e për me emër do ta quajë Emanuel!”;

Is 9,1: “Populli që ecte në errësirë, pa një dritë të madhe;
për banorët, që jetonin në krahinën e hijes së vdekjes,
zbardhi për ta drita”].

Torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

BIRI I ZOTIT: NË BESËLIDHJEN E RE.

I. JEZUSI I VETMI BIR I ZOTIT.

1) NË SINOPTIKËT:
Në Sinoptikët titulli Biri i Zotit që bashkohet lehtësisht me atë të Krishtit

[Mt 16,16: “Iu përgjigj Simon Pjetri: “Ti je Mesia ‑ Biri i Hyjit të gjallë!”;

Mk 14,61: “Jezusi heshte. Nuk u përgjigj asgjë. Kryeprifti prapë e pyeti e i tha:“A je ti Mesia, Biri i Hyjit të Bekuar?”
Jezusi iu përgjigj: “Unë jam! Po edhe ju ‘do ta shihni Birin e njeriut
duke ndenjur në anën e djathtë të Hyjit të gjithëpushtetshëm,
dhe duke ardhur me re të qiellit”]

duket në fillim si një titull mesianik.Për këtë arsye vihen përballë kuptimet e dyfishta, që Jezusi duhet t’i zhdukë.
Që në fillim skena e tundimit tregon kundërshtimin në mes dy interpretimeve.Për Satanin, “të jesh biri i Hyjit do të thotë të sigurosh një fuqi çuditbërëse dhe një mbrojtje të pacenueshme”

P[Mt 4,3.6: “Atëherë iu afrua tunduesi dhe i tha:
“Nëse je Biri i Hyjit, urdhëro që këta gurë të shndërrohen në bukë!”.
“dhe i tha:
“Nëse je Biri i Hyjit, hidhu poshtë, sepse Shkrimi i shenjtë thotë:
‘Për ty Hyji do t’i urdhërojë engjëjt e vet,
dhe ata do të të mbajnë para duarsh, që këmba jote të mos vritet
në ndonjë gur!”];

për Jezusin do të thotë të gjesh ushqim dhe mbështetje vetëm në vullnetin e Hyjit

[Mt 4,4.7: “Por Jezusi iu përgjigj: “Shkrimi i shenjtë thotë:
‘Njeriu nuk jeton vetëm prej buke,
por prej çdo fjale që del nga goja e Hyjit”;
“Jezusi iu përgjigj:
“Porse Shkrimi i shenjtë thotë edhe:
‘Mos e sprovo Zotin, Hyjin tënd!”].

Duke flakur çdo sugjestionim të mesianizmit tokësor, Jezusi na paraqet që tani lidhjen e pazgjidhshme që e bashkon me Atin.

Ai vepron në të njëjtën mënyrë përpara deklaratave të të pushtuarve nga djalli

[Mk 3,11: “11E shpirtrat e ndytë kurdoherë e shihnin, binin përmbys para tij e bërtisnin: “Ti je Biri i Hyjit!” 12 Por Jezusi u urdhëronte rreptësisht të mos dëftonin se kush është”;

Mk5,7: “e atëherë, me sa zë pati, bërtiti:
“Çka do prej meje, Jezus, Biri i Hyjit tejet të Lartë? Po të përbej në Hyjin mos më mundo!”
Sepse Jezusi i kishte thënë: “Shpirti i ndytë, dil prej këtij njeriu!”]:

Këto pohime tregojnë se demonët njohin, jashtë vullnetit të tyre, personin e tij

[Mk 1,34: “Mbarë qyteti u mblodh para derës. Ai i shëroi të sëmurit - ishin shumë dhe me sëmundje të ndryshme. Dëboi edhe shumë djaj. Por nuk i lejoi djajtë të flasin sepse e njihnin”];

por këto pohime janë të dykuptimshme, prandaj Jezusi urdhëron heshtjen.
Rëfimi i fesë së Pjetrit: “Po ju - u tha atyre - ç’thoni: kush jam unë?”
Iu përgjigj Simon Pjetri: “Ti je Mesia - Biri i Hyjit të gjallë!”, rrjedh nga një miratim i fesë së vërtetë (Mt 16,16) dhe ungjilltari që e raporton mund t’i japë pa vështirësi tërë kuptimin e vet të krishterë.

Megjithatë Jezusi paralajmëron menjëherë një dykuptimësi: titulli i tij nuk i siguron një fat lavdie tokësore, Biri i Njeriut do të vdesë për të hyrë në lavdinë që e pret[Mt 16,21: “Që atëherë Jezusi filloi t’u dëftojë nxënësve të vet se i duhej të shkonte në Jerusalem, të vuante shumë prej anës së pleqve, të kryepriftërinjve e të skribëve, se do ta vrisnin e të tretën ditë do të ngjallej”].

(vazhdon).

torrkerry

[torrkerry]

Kura'ni Famelarte, per Isain a.s ( Jezusin) thote:

"Mesihu, bir i Merjemes, nuk eshte tjeter, vetem se i derguar; para tij pati shume te derguar. Nena e tij ishte e drejte (e ndershme). Qe te dy ata ishin qe ushqeheshin (si njerezit tjere). Ja, si u sqarohen atyre argumentet dhe shih pastaj sesi i kthejne shpinėn tė vėrtetės!� (El-Maide: 75)

Faleminderit per postimin. Nje teolog katolik mund te pranoje krejt kete pohim per Jezusin e per nenen e tij virgjeren Marine: Mesia eshte vetem nje derguar, nena e tij ishte e ndershme, te dy ushqeheshin si njerezit tjere.

Pas kesaj me nje arsyetim qe mund te quhet "me eliminim", ju thoni: "Sepse eshte njeri, ai nuk mund te jete edhe Zot. Eliminoni nje pjese te fjalise.
Eshte si nese une do te arsyetoja ne kete menyre per mua: une kam nje koke, dy krahe, nje trup dhe dy kembe, pra nuk kam shpirt. E verteta eshte se jam nje shpirt i misheruar. Arsyetoj jo "me eliminim" por "per bashkengjitje"; domethene
jo "sepse jam trup nuk jam shpirt" por "jam trup dhe shpirt".

E njejta gje per Jezu Krishtin. Ai mund te ushqehet si te gjithe njerezit tjeret, e kjo nuk eshte ne kundershtim me faktin se ai mund te jete edhe Zot (1Gjn, 1,1-4).

Disa here, (kam llogaritur 6 here, por ndoshta jane me shume), disa prej jush kane kopjuar nje teksht nga nje forum islamik: Hyji eshte i gjithpushtetshem..., me fjale te marra vetem nga beselidhja e vjeter, pastaj thoni se keto fjale nuk perputhen me Jezu Krishtin. Nje arsyetim "me eliminim"! Nese ju lexoni edhe beselidhjen e re, si kam dokumentuar une ne kete teme, mund te gjeni edhe shume fjali qe deshmojne se Jezu Krishti, njeri i vertete, eshte dhe sillet edhe si Hyj i vertete.

torrkerry

[torrkerry]

JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. KËTU POHOJMË SE NË BIBLËN JEZUSI SHPALLET SI HYJ.
PËR TË KUPTUAR MIRË BIBLËN KUR FLET PËR JEZUSIN, BIRIN E ZOTIT, DO TË SHTUDIOJMË KËTË SHPREHJE: BIRI I ZOTIT.

BIRI I ZOTIT: NË BESËLIDHJEN E RE.

I. JEZUSI I VETMI BIR I ZOTIT.

1. NË SINOPTIKËT (vazhdim):

Kur Kaifa në fund bën në mënyrë solemne pyetjen kryesore: “Ti je Krishti, Biri i të Bekuarit?” (Mt 26,63; Mk 14,61), Jezusi e ndien se shprehja mund të merrej ende në kuptimin e një mesianizmi tokësor.
Prandaj edhe ai përgjigjet tërthorazi duke hapur një përpsektivë tjetër: ai lajmëron ardhjen e vet si gjykatës sovran me tiparet e Birit të Njeriut.

Titujve Mesia e Biri i Njeriut ai u jep kështu një rëndësi të mirëfilltë hyjnore, të nënvizuar mirë në Ungjillin e Lukës: “ Pra, je ti Biri i Hyjit? Ju thoni të vërtetën, unë jam Ai” (Lk 22,70).
Ky është një zbulim paradoksal: krejt i zhveshur nga gjithçka dhe në dukje i braktisur nga Zoti (Mt 27,45), Jezusi i ruan të paprekura të drejtat e veta; deri në vdekje do të mbetet i sigurt për Atin e tij

[Lk 23,46: “Atëherë Jezusi bërtiti me zë të lartë e tha:
“O Atë: në duart e tua po e dorëzoj shpirtin tim!” Si tha këto, dha shpirt”].

Me këtë vdekje çdo dyshim zhduket: duke përmendur rrëfimin e centurionit

[Mk 15,39: “Centurioni që rrinte përballë Jezusit, kur pa se si i doli shpirti, tha: “Ky njeri paska qenë me të vërtetë Biri i Hyjit!”],

ungjilltarët nënvizojnë që kryqi është në origjinën e fesë së krishterë.
Ndriçohen atëherë në mënyrë retroispektive shumë fjalë të mistershme, në të cilat Jezusi kishte zbuluar natyrën e lidhjeve të veta me Zotin.

Përballë Zotit, ai është Biri

[ Mt 11,27: “Ati më dorëzoi mua gjithçka
dhe askush s’mund ta njohë Birin përveç Atit,
dhe askush s’mund ta njoh Atin, përveç Birit
e përveç atij kujt Biri do që t’ia zbulojë”;

Mt 21,37: “Në fund dërgoi të birin duke menduar: ‘Do të kenë nderim ndaj djalit tim!’]:

Formulë familjare që i lejon t’i drejtohet Zotit duke quajtur: “Abba! Atë!”

[Mk 14,36: “E thoshte:
“Abba! Atë, ti mundesh gjithçka! Largoje prej meje këtë gotë, por jo çka dua unë, por çka do ti!”].

Mes Zotit dhe Atij mbretëron një intimitet aq i thellë që nënkupton një njohje të anasjellë të përsosur dhe një komunikim të gjithçkaje

[Mt 11, 25vv: “Në atë kohë Jezusi mori fjalën e tha:
“Po të bekoj, o Atë, Zotërues i qiellit e i dheut,
që i fshehe këto gjëra nga të dijshmit e nga të urtët,
e ua zbulove të vegjëlve.
Mirë, o Atë, pse të pëlqeu ty kështu!
Ati më dorëzoi mua gjithçka
dhe askush s’mund ta njohë Birin përveç Atit,
dhe askush s’mund ta njoh Atin, përveç Birit
e përveç atij kujt Biri do që t’ia zbulojë].

Kështu Jezusi u jep tërë kuptimin e tyre shpalljeve hyjnore: “Ti je Biri im”

[Mk 1,11: “Kurse prej qiellit jehoi zëri: “Ti je im Bir - Djali i dishirit! Ty të miratova!”;

Mk 9,7: “7Ndërkaq u duk një re dhe i mbuloi me hijen e vet e prej resë u dëgjua një zë: “Ky është Biri im - djali i Dishirit! Atë dëgjojeni!”].

Torrkerry