"Jezu Krishti është Zot" (Rm 10,9)

[torrkerry]

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.


Tema e NGJITJES NË BESËLIDHJEN E RE.


II.TË NGJITURIT E KRISHTIT NË QIELL.


3. Momenti i Ngjitjes.

Të ngjiturit e Krishtit në qiell, e ndaluar prej daljes nga varri si shfaqje kozmike, duhej ende të shkëputej nga kjo për shkak të nevojës pedagogjike për të treguar në kohën e njerëzve një ngjarje, që e trashendon (kapërcen) si edhe për të pasur parasysh periudhën e shfaqjeve.
Sigurisht asgjë nuk pengon, madje gjithçka mbështet faktin se Jezusi, duke ju shfaqur dishepujve të vet, ka ardhur për këtë nga bota e lavdisë ku kishte hyrë që në çastin e ngjalljes së tij; në fakt nuk shihet mirë se ku mund të gjendej gjatë kohës ndërmjet këtyre shfaqjeve, por ai u tregon atyre në gjendje e vet tashmë të lumturuar.
Në fakt Mateu duket se i kupton në këtë mënyrë gjërat: nuk flet për Ngjitjen, por lë të kuptojë me deklaratën e Jezusit mbi pushtetin që ka në qiell e mbi tokë

[Mt 28,18: “Jezusi u afrua e u tha: Më është dhënë çdo pushtet në qiell e në tokë. Prandaj, shkoni e bëni nxënës të mi të gjithë popujt!”],

se Zotërimi i fronit qiellor ka ndodhur përpara se të shfaqet në Malin e Galilesë.

Të njëjtën gjë mëson Gjoni, por në një mënyrë tjetër: në qoftë se Jezusi u njofton dishepujve të tij nëpërmjet Maria Magdalenës se po ngjitet tek Ati

[Gjn 20,17: “Jezusi i tha: “Mos u ngarrit me mua, se ende nuk u ngjita tek Ati, por shko të vëllezërit e mi e thuaju: Po ngjitem tek Ati im e Ati juaj, tek Hyji im e Hyji juaj”],

do të thotë se është ngjitur tashmë dhe se ka zbritur përsëri për t’iu shfaqur atyre në të njëjtën mbrëmje
[ Gjn 20,19: “Në mbrëmje po të asaj dite – të parën ditë të javës – ndërsa dyert e shtëpisë, ku banonin nxënësit, ishin të mbyllura prej frikës së Judenjve, erdhi Jezusi, zuri vend midis tyre dhe u tha: Paqja me ju!”].

Ky afat prej disa oresh mes Ngjalljes dhe Ngjitjes është shumë pedagogjik dhe i lejon Jezusit të ngulitë të Maria Magdalena, se ai ka hyrë në një gjendje të re, ku kontaktet e dikurshme (Gjn 20,27; 11,2; 12,3) do të jenë të shpitërizuar (Gjn 6,58; 6,62).

Torrkerry

[torrkerry]

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.


Tema e NGJITJES NË BESËLIDHJEN E RE.


II.TË NGJITURIT E KRISHTIT NË QIELL.

3) Momenti i Ngjitjes (vazhdim).

Në tekste të tjera momenti i Ngjitjes dallohet edhe me shumë nga ai i Ngjalljes:
Luka 24, 50v, duke ardhur pas verseteve 13.33.36. 44, jep përshtypjen se Ngjitja ndodh në mbrëmje e së dielës së Pashkëve, pas takimeve të ndryshme të Jezusit me dishepujt e vet.

Në fund të Ungjillit të Markut 16,19, pjesa më e madhe e të cilit varet nga Luka, Ngjitja tregohet mbas shfaqjeve të njëpasnjëshme, për të cilat nuk shihet mirë nëse kanë ndodhur në një ditë apo në disa ditë.

Së fundi, sipas Veprave të Apostujve 1,3-11, Jezusi i ka lënë njerëzit e vet, për t’u ngjitur në qiell në fund të dyzet ditëve të shfaqjeve të Tij dhe të takimeve që pati me ta.

Ngjitja e treguar në këto tri tekste synon haptazi të mbyllë periudhën e shfaqjeve të Jezusit; ajo nuk dëshiron të përshkruajë pas një afati të ndryshueshëm dhe të pashpjegueshëm hyrjen e parë të Jezusit në lavdi, por më shumë nisjen e fundit, që i jep fund shfaqjes së tij mbi tokë.

Vetë pasiguria e këtij afati shpjegohet më mirë për shkak të këtij skadimi të mundshëm; në Veprat numri 40 është zgjedhur padyshim në funksion të 50 ditëeve të Rrëshajëve: në qoftë se Jezusi ngjitet përsëri dhe përfundimisht në qiell, e bën për të dërguar Shpirtin e vet, që tashmë do ta zëvendësojë pranë dishepujve të tij.

Mësimi i ndryshëm i teksteve të shenjta fton pra të njihen në këtë mister dy pamje tashmë të lidhura, por që dallohen nga njëra-tjetra: nga një anë lavdërimi qiellor i Krishtit që është përputhur me Ngjalljen e Tij, nga ana tjetër nisja e Tij e fundit mbas një periudhe shfaqjesh, nisje e kthim drejt Perëndisë për të cilët Apostujt kanë qenë dëshmitarë në malin e Ullinjve, e që festa liturgjike e Ngjitjes kremton në mënyrë më të veçantë.

Torrkerry

[KILI MERTURI]

a ka ekzistu ky far qenije apo vetëm është person i trilluar?!

[torrkerry]

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.


Tema e NGJITJES NË BESËLIDHJEN E RE.


II.TË NGJITURIT E KRISHTIT NË QIELL.

4) Mënyra e Ngjitjes në qiell.

Vepra 1,9

[E kur i tha këtofjalë, ndër sy të tyre, u ngrit në qiell dhe një re menjëherë ua zuri para syve të tyre]

është i vetmi tekst kanonik që përshkruan sado pak të ngjiturit e Jezusit në qiell dhe maturia e tij e madhe vërteton se nuk mëton të përshkruajë hyrjen e parë të Krishtit në lavdi.
Kjo tablo aq kursyer në përshkrimin e saj, nuk ka të bëjë aspak me apoteozat e heronjve paganë si Romuli ose Mitra, as edhe me tregimin biblik të mëparshëm të Elisë.
Duke futur renë stereotipe të teofanive dhe një fjalë engjëllore që shpjegon skenën, ai heq dorë për t’i dhënë misterit një përshkrim realist me shije të dyshimtë, siç do të trillojnë disa apokrife, dhe kufizohet në të dhënat kryesore që kujtojnë kuptimin e tij.Jo se kjo skenë, e vendosur në mënyrë të saktë në Malin e Ullinjve, nuk është një kujtim historik, as edhe që Jezusi nuk ka mundur t’u japë dishepujve të vet një farë përvojë të ndjeshme rreth kthimit të vet pranë Perëndisë, por sepse qëllimi i tregimit nuk është të përshkruajë një triumf, që në fakt ka ndodhur në momentin e Ngjalljes; e gjithë kjo është vetëm për të mësuar se mbas një farë periudhë takimesh intime me dishepujt, i Ngjalluri e tërhoqi nga bota praninë e vet të dukshme për ta rikthyer vetëm në fund të kohëve.
Torrkerry

[torrkerry]

KILI MERTURI I NDERUAR,

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.

1Kor 15 eshte nje deshmi e rendesishme te faktit historik te Krishtit.

Beselidhja e re, e shkruar gjithe ne shkullin e pare e eres tone, vetem disa vite pas lindjes, vdekjes e ringjalljes se tij eshte nje deshmi serioze. sepse shume njerez, akoma te gjalle kishin mundesi t'i kundershtojne apostujt, dhe nuk e kane bere.


Te gjithe ata qe e kane shkruar mbi Krishtin ne Beselidhjene e re, e kane deshmuar te verteten e ekzistences se tij me vdekjen e tyre. Kane flijuar jeten per nje person me te cilin kishin bashkejetuar, qe me te vertete ka ekzistuar, dhe jo per nje person te trilluar.

Deshmia e apostujve, qe per mua eshte serioze, sepse e kane vulosur me gjakun e vet, eshte per mua nga ana biblike prova e ekzistences historike te Krishtit.
Torrkerry

[torrkerry]

a ka ekzistu ky far qenije apo vetëm është person i trilluar?!

Jashte temes, sepse nuk jam i sigurt qe ta kesh mundesi te hysh te temen Gjithçka per Jezu Krishtin, (komunititi katolik) te dergoj kete:



JEZUSI I HISTORISE;

Të dhënat historike dhe burimet hebraike


Kater ungjijt me se na flasin mbi Jezusin nga Nazareti. Por qellimi i ketyre librave nuk eshte ta pershkruajne kronologjine e jetes dhe te veprave te Jezusit. Pos ketyre burimeve kemi edhe burime te tjera qe na flasin mbi ekzistencen historike te Jezusit. Keto burime ndahen ne tre grupe:



Burimet hebraike (deshmi jashte Bibles)

Jozef Flavi u lind ne vitin 37.pas Krishtit ne Jerusalem. Eshte historian. Vepren "Te vjetrat e hebrenjve" e shkroi diku ne vitin 94 pas Kr. ne dymbdhjete volume. Ne kete veper Jezusi permendet dy here. Ne librin XVIII - 3,3 paragrafi 63-64 shkruan keshtu: "Ne ate kohe Jezusi, njeri i urte, ne qofte se mund te quhet njeri. Prandaj, beri mrekulli te medha dhe ishte mesues populli. I afroi afer vetes shume judenj dhe greke. Megjithese Pilati me kerkese te krereve te popullit tone e denoi me vdekje ne kryq, ata te cilet e donin i mbeten besnik.

Ai perseri u deftua pas tre ditesh i gjalle, porsi profetet kete e paralajmeruan. Gjere ne dite tona ekziston populli i cili quhet ne emer te tij: te krishteret!"
Ne librin XX - 9,1 kemi nje tekst i cili quhet "teksti i Jakobit". Ketu lexojme: "Anania thirri nje mbledhje gjykatesish dhe solli Jakobin, vellan e Jezusit te quajtur Krisht dhe disa te tjere..." Pos ketyre kemi edhe deshmi ne Talmud. [/i][/b]




BURIMET GREKO-ROMAKE

Kornel Taciti ishte historian i madh romak. Lindi reth vitit 55 pas Kr. dhe vdiq rreth vitit 129. Ne kohen e Trajanit, ne vitin 116 shkroi vepren "Vjetaret". Ne kete liber permend ndezien e Romes ne kohe te Neronit ne vitin 64 pas Kr. Ne Librin XV, 44 lexojme: "Per te qetesuar popullin, Neroni i paraqiti si fajtor dhe e nenshtroj ne mundime te medha, ata te cilet i quante popull te krishtere, per arsye te veprave te kota. Themeluesi i emrit te tyre ishte Jezu Krishti, i cili ne kohe kur mbreteronte Tiberiani ishte denuar me vdekje prej Ponci Pilatit. E shtypur per pak kohe, kjo bestytni perseri shpertheu, jo vetem ne Jude, ku ishte fillimi i kesaj te keqeje, por edhe ne qytetet ku e keqja dhe tmerri gjenin admirues". [/i][/b]



Plini i Vogel

Ishte zevendes i mbretit Trajan (98-117) ne Betani. Ky ka korrespondence me mbretin. Ne leterkembim pyet Trajanin si duhet te sillet me te krishteret. Trajani nuk jep asnje ligj, as qe kishte ndonje ligj te shkruar, por e udhezon Plinin si duhet te veproje. Pra porosit qe mos t'i japin rendesi letrave anonime, mos t'i gjykoje ata te cilet, pas hetimeve zyrtare ia kthejne shpinen krishterimit, por ata qe mbajne te veten ti denoje.



Svetoni

Svetoni ishte kritik i njohur. Te njohur e beri vepra e tij "Jeta e te dymbedhjete mbreterve". Kjo veper u shkrua rreth viteve 111-112.
Svetoni kur flet per mbretin Klaudi (41-54 pas Krishtit) shkruan: Mbreti Klaud dha urdher qe te largohen nga qyteti hebrenjte - te krishteret - sepse ata u bene, me ndikimin e njefar Krishti, shkaku i shqetesimeve.
Svetoni kur fol mbi jeten e mbretit Neron shkruan: ne mundime i shtinte te krishteret, nje lloj njerezish, te cilet ishin te dhene pas nje bestytnie te re dhe te demshme.


Bazuar ne: L.Pergjoka, Jeta e Jezu Krishtit



BURIMET KRISTIANE


Ne BR mbi jeten e Jezusit na flasin 4. ungjijt: Mateu, Marku, Luka dhe Gjoni. Edhe ne kreret e pare te Veprave te apostujve kemi disa te dhena.
Keta libra jane historik, por jo ne kuptimin e historise se sotme. Qellimi i tyre eshte te na japin nje pamje te vertete: kush ishte ne te vertete Jezu Krishti i Nazaretit.
Me kete nuk anulohet elementi historik, i cili eshte i dukshem dhe i rendesishem. Ungjijt na paraqesin Jezusin me fjale teologjike, fjale feje e jo historine e tij te thjeshte.

Megjithate duke lexuar keto libra mund te konstruktohet jeta tokesore e Jezusit, ekzistenca historike.

Pos ketyre librave te BR, kemi edhe shume burime te tjera kristiane. Ti cekim disa: "Didake" (shkrese e dhjetevjeqarit te fundit te shekullit te I-re); Letra e Klementit te Aleksandrise derguar romakeve (shkruar rreth vitit 96); deshmite e shen Injacit te Antiokise (rreth vitit 107); Letra e shen Polikarpit derguar Filipianeve (shkruar ne fillim te shekullit te dyte); Vepra e shen Justinit (i cili lindi mes viteve 100-119); "Dialogu me Trifonin"; shen Ireneu, nxenes i shen Polikarpit (letrat e tij te shkruara ne fillim te shekullit te dyte); "Diatessaron" i Tacianit (shkruar diku rreth vitit 170); Kater koncilet e pergjithshem te Kishes: ne Efes (viti 325); ne Konstantinopol (381); ne Efes Koncili i dyte Ekumenik (viti 431) dhe ne Kalcedon (451).

Kemi edhe apokrifet (libra te cilet nuk bejne pjese kanonikisht ne librat e BR, quhen me kete emer sepse ekzistojne dyshime mbi frymezimin hyjnor te ketyre librave): Ungjilli sipas Tomes, Ungjilli sipas Barnabes dhe vepra te tjera.
Pastaj kemi edhe kodekse. Me te njohurit jane: Codex Sinasticus, Codex Vaticanus, Codex Aleksandrinus (te gjithe te shekullit te IV). Kemi edhe "Papirus Badne" (shekulli II-te); Papirus Chester Beatty (shekulli III-te).

[mikesha]

...Pershendetjeorrkerry je shumë i mir.

[torrkerry]

Faleminderit, Mikesha, je shume ngushelluese!
Torrkerri

[torrkerry]

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.


Tema e NGJITJES NË BESËLIDHJEN E RE.


III. NGJITJA, PRELUD I PARUZISË.

“Ky Jezus, që është marrë prej jush në qiell, do të kthehet kështu në të njëjtën mënyrë që e keni parë të nisej drejt qiellit (Vap 1,11).

Kjo Fjalë engjëllore nuk shopjegon vetëm ekonominë e tregimit të Ngjitjes në qiell, por edhe cakton një lidhje të thellë mes të ngjiturit të Krishtit në qiell dhe kthimit të tij në mbarim të kohëve.

Dhe mbasi ky mbetet në pritje, qëndrimi i Krishtit në qiell, përfundimtar në vetvete përsa i përket atij, mbetet si një etapë kalimtare në ekonominë e përgjithshme të shpëtimit: ai mbetet i fshehur për njerëzit që presin shfaqjen e tij të fundit

[Kol 3,1-4: “Nëse pra, u ngjallët bashkë me Krishtin, kërkoni çka është lart, ku gjendet Krishti ndenjur në fron në të djathtën e Hyjit! Dëshironi gjërat që janë lart e jo këto përmbi tokë! Sepse vdiqët dhe jeta juaj është e fshehur me Krishtin në Hyjin> E kur të duket Krishti, Jeta juaj, atëherë edhe ju bashkë me Të do të shfaqeni plot lavdi”],

kur të bëhet restaurimi universal

[Vap 3,21: “Tash për tash Jezusi duhet të qëndrojë në qiell deri në kohën e ripërtëritjes së gjithmbarshme, për të cilën Hyji ka folur përmes gojës së profetëve të vet të shenjtë – që prej kohërave të lashta”;
1 Sel 1,10: “dhe që ta prisni nga qielli Birin e tij, të cilin e ngjalli nga të vdekurit, Jezusin, që na shpëton nga hidhërimi i ardhshëm”].

Atëherë do të kthehet si ëhtë nisur

[Vap 1,11: “Ky Jezus, që është marrë prej jush në qiell, do të kthehet kështu në të njëjtën mënyrë që e keni parë të nisej drejt qiellit”],

duke zbritur nga qielli

[1Sel 4,16: “Sepse vetë Zoti kur të jepet urdhri, me zë të kryeengjëllit, me zë të borisë së Hyjit do të zbresë nga qielli e më së pari do të ngjallen të vdekurit në Krishtin”;

2Sel 1,7: “kurse juve, të salvuarve, t’ju dhurojë bashkë me ne pushimin në Ditën e Zbulesës së Zotit Jezus, kur të vijë prej qiellit bashkë me engjëjt e pushtetit të vet”],


mbi retë

[Zb 11,7: “Ja, po vjen me re
dhe do ta shohë çdo sy
edhe ata që e shporuan
dhe të gjitha fiset e tokës do të vajtojnë për shkak të Tij.
Po! Amen!”],

Ndërsa të zgjedhurit e tij do të ngjiten drejt tij, edhe ata mbi retë

[1Sel 4,16: “dhe vetëm atëherë, ne që do të jemi ende në jetë, bashkë me ta kemi për të qenë marrë në re, në takim me Zotin, në ajër. Kështu do të jemi gjithmonë me Zotin”],

Si dy dëshmitarët e Zbulesës

[Zb 11, 12: “Dëgjuan një zë të madh që prej qiellit u thoshte profetëve: »Ngrituni! Ejani këtu!« Ata përmbi re u ngjitën në qiell në sy të armiqve të vet”].

Është përherë e njëjta paraqitje kozmologjike, e pandartë nga përfytyrimi ynë njerëzor, por e reduktuar në minimum.

Pohimi i thellë që del nga të gjitha këto tema është se Krishti, duke ngadhënjyer mbi vdekjen, ka përuruar një mënyrë të re jetese pranë Zotit.Ai hyri aty i pari për të përgatitur një vend për të zgjedhurit e vet, pastaj do të kthehet dhe do t’I futë brenda që të jenë përherë me të

[Gjn 14,2v: “Në shtëpinë e Atit tim ka shumë banesa.
Po të mos kishte, a do t’ju thoja:
‘Po shkoj t’ju bëj gati vendin’?
3 Kur të shkoj e t’ju përgatis vendin,
do të vij prapë e do t’ju marr tek unë,
që aty ku jam unë, të jeni edhe ju”].

Torrkerry

[torrkerry]

TEMA ËSHTË:
JEZU KRISHTI ËSHTË ZOT. PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN. LIDHUR ME KËTË MË DUKET SHUMË INTERESANTE EDHE TEMA E NGJITJES SË TIJ NË QIELL, NË BIBLËN.


Tema e NGJITJES NË BESËLIDHJEN E RE.


IV. SHPIRTËSIA E KRISHTERË E NGJITJES.

Duke pritur këtë skadim, të krishterët duhet të qëndrojnë të bashkuar me anën e fesë e të Sakramenteve me Zotin e tyre të lavdëruar.Që tani të ngjallur e madje të ulur pranë tij në qiell

[Ef 2,6: dhe, bashkë me të na ngjalli dhe na vendosi në qiell në Krishtin Jezus].

Ata kërkojnë “gjëra që janë lart” sepse jeta e vërtetë është “e fshehur me Krishtin në Perëndinë” (Kol 3, 1vv).
Qytetii tyre gjendet ndër qiej
[Fil 3,20: Atdheu ynë është qielli, nga presim se vjen si Shëlbues Jezu Krishti Zot].


Shtëpia qiellore që i pret, të cilën ata ëndërrojnë ta kenë

[2Kor 5,1vv: Sepse e dimë se, nëse shtëpia jonë tokësore kjo tendë, shkatërrohet, kemi godinën prej Hyjit banesë të përjetshme, qiellore, që nuk është e punuar nga duart e njeriut. Ne në këtë banesë dënesim e dëshirojmë përmbi të ta veshim banesën tonë qiellore, merret vesh, nëse do të gjendemi të veshur e jo të zhveshur. Sepse ne që gjendemi në këtë tendë dënesim porsi nën barrë të rëndë meqë nuk dëshirojmë të zhveshemi, por të veshemi mbi të me një tjetër që kështu jeta ta përpijë atë që është e vdekshme. E Ai që na krijoi për këtë qëllim është Hyji, i cili na dha kaparin Shpirtin Shenjt],

nuk është tjetër veçse vetë Krishti i lavdishëm, njeriu qiellor

[Fil 3,21: Ai do ta shndërrojë trupin tonë të mjerë në një trup të ngjashëm me trupin e tij të lavdishëm në saje të pushtetit që ka të nënshtrojë nën sundimin e vet gjithçka;

1Kor 15,45-49: Kështu edhe është shkruar: ‘Njeriu i parë, Adami u bë shpirt i gjallë, Adami i fundit Shpirti që jep jetën. Por, nuk qe më parë qenia shpirtërore, por qenia lëndore e atëherë u bë qenia shpirtërore. Njeriu i parë është nga toka, tokësor; njeriu i dytë nga qielli. Si është njeriu tokësor, të tillë janë edhe tokësorët, si është njeriu qiellor, të tillë janë edhe qiellorët. Siç kemi qenë në përngjasimin e njeriut tokësor, ashtu do të jemi edhe në përngjasimin e njeriut qiellor].

Këtej shpërthen shpirtësia e tërë e Ngjitjes që ka si bazë shpresën, sepse bën që i krishteri të jetojë që tani në realitetin e botës së re, ku Krishti mbretëron.
Ai megjithatë nuk është shkëputur nga bota e vjetër që e mban ende të lidhur, përkundrazi ka misionin dhe pushtetin të jetojë në të në një mënyrë të re, që e ngre këtë botë drejt shnderrimit të lavdishëm ku e therret Perëndia.
Torrkerry