Do vije nje dite...

[DI_ANA]

Rrezohemi nga disfatat qe mund te hasim ne jeten tone te perditshme qofshin keto familjare,profesionale apo sentimentale,rrezohemi dhe mundesisht kerkojme nje dege peme si per tu mbajtur dhe si per te shpetuar nga kjo rryme mendimesh te turbullta qe na marrin perpara...
Rrezohemi po a e dime valle sesa te forte mund te jemi?
E kemi matur ndonjehere peshen e saj?
Shpeshhere quajme veten viktima te nje jete qe tregohet e pameshirshme me ne po ne te vertete a jemi te tille?
Forca jone ekziston te secili prej nesh,mjafton vetem nje moment i duhur dhe nje kuptim i drejte i te ashtuqujtures fati yne...
A nuk jemi ne vete ata qe kemi te drejten e luftimit per nje jete me te mire?
RRezohemi dhe duhet te ngrihemi sepse fatalizmi i shpirtrave tane na con ne nje gjendje te mjerueshme ku nuk njohim ne rradhe te pare veten dhe ku askush tjeter nuk na njeh....
Do vije nje dite kur forca da na pushtoje....

[laura_st]

Pershendetje!me pelqen shum menyra Juaj e te shprehurit te mendimeve,jan me shum ndjenj,shum frymzim,ku vertet gjej veten.RESPEKTE

[uj me gaz]

do vije, do vije, e te nesermen do kete ikur prape.

[saura]

do vije, do vije, e te nesermen do kete ikur prape.

Po le te iki udhe mbare ,kshu thyfte qafen.....

[e panjohura]

Po le te iki udhe mbare ,kshu thyfte qafen.....

Amin!..............

[EDIVLORA]

bukur di ana urime

[Roi]

Di_ana,
Jan shume te mira keto qe ie shkruan. Jan aq prekese sa me mbushen syte me lote..
Je si shpirti....

[EDIVLORA]

do te vije nje dite
si ditet e tjera
nje engjell i shkruar
te trokas te dera

ti do te cuditesh
ndoshta munde te trembesh
fryma do te mbahet
pak do te lekundesh

nuk do te guxosh
qe te shkosh tek dera
thua te jete engjell
apo troket era

pa do te mundohesh
te freskosh kujtesen
dhe mallkon fajtorin
qe te fshiu shpresen

po troket kjo dere
cfar te bej e mjera
degjohet nje ze
hape nene sjam era

[DI_ANA]

Vogelushi im..

Ndoqa shume fantazma ne kete bote hostile qe me frikesonte..
Me qellonin shpesh ne koke qe te perulesha,dhe lutesha qe kjo gje te ndalonte,lutesha qe kjo vuajtje te kishte nje fund...
Te ndjesh reren siper kokes tende ,sa budallallik po ne te njejten kohe sa mire te ben te ndjehesh ne keto momente vetmie dhe zhgenjimi...
I degjoja sesi qeshnin me vuajtjet e mija,i shikoja si kercenin siper zhgenjimeve te mia,dhe kurre se besoja si njerezit mund te kenaqeshin kaq teper perpara nje varri...
Shpirti im ishte si nje anije qe sado perplasej dhe sado shkatarrohej nga nje shkemb i fuqishem,prej nje mjegulle te dendur;..
Trupi im ishte vene ne gjume.......dhe se kuptoj pse se endrra kisha akoma!!!
Shikoja te gjithe keta njerez te lumtur ne nje ane dhe une duke u fundosur dhe duke pare jeten sesi me largohej.....larg.............ne pafundesi..
Dhe dua te jetoj,dua te ndjej prape dashurine,dua te luftoj dhe te jem ajo qe dikur isha...nje femer e forte dhe e dashuruar me jeten,nje femer e dashuruar me te mirat e kesaj bote!
Vuajtja dhe zhgenjimi me ben qe te jem ndonjehere dhe e padurueshme per te tjere,me bene qe te isha dikush tjeter,dicka agresive qe me pare nuk bente pjese ne temperamentin tim...
Dua te jem ajo qe isha...kete dua!

Dhe do vije dita kur per ty biri im do jem krenare.

[DI_ANA]

Ti nuk mund te Urresh....
Ti nuk mund te me urresh kurre,sepse Engjejt nuk urrrejne, ato vetem mbrojne. Do ishte e kote te provosh te me urresh mua sepse urrejtja jote do te kthehet ne dashuri dhe dashuria jote ne mbrojtje per mua...
Ti nuk mund te me urresh sepse tashme une jam pjese e jetes tende,jam cope e zemres tende. Te me urresh mua do te thote te urresh vetveten.
Sa here qe ti vuan une vuaj bashke me ty, sa here qe merr fryme une marr fryme bashke me ty,sa here qe ti qesh une qesh bashke me ty. Sa here qe ti me urren une te adhuroj.
Te dhashe zemren time qe te jete me ty ne cdo hap te jetes tende.
Te solla prane engjejt e mi per te qendruar perjetesisht me ty ne ditet bukura e te veshtira.
E di qe nuk mund te me urresh edhe pse ke deshire edhe pse do te me harrosh nuk mundesh sepse une jam gjithmon me ty jashte dhe brenda teje.
Edhe pse nuk te kam prekur kurre e ndjej qe jam brenda teje,ne nje vend te vogel ne fund te zemres tende.
Sa here qe ti me kujton mua ti vuan,ti do qe te flesh por nuk mundesh sepse imazhi im te mundon, do te me kesh prane dhe sa here ti e kerkon kete une jam aty me ty....

Une vuaj njesoj si ty vetem se nuk qaj,ne keto momente po degjoj te njejten kenge qe po degjon ti por vetem me nje ndryshim,ti tani po qan kurse une jo. Brenda ne lotet e tu jam une. Ti je nje pike loti dhe prandaj une nuk qaj sepse kam frike se mos te te humbas.
Dhe keshtu mbaj gjithcka brenda meje.Dhe kjo me ben te vuaj akoma me shume. Une linda per ty edhe pse kete e kuptova pas shume kohesh.

Linda per te te bere te lumtur,kurse ti per te me bere te vuaj. Jam e bindur qe ne keto momente po qan,po brenda ketyre loteve jam une,ti me sheh ne enderr ndersa une s`do te enderroj kurre sepse endrra ime fillon kur flas me ty.

Te jesh i bindur per dicka: Je pjesa me e bukur e jetes sime!!!!!!