Gjuha e Perdorur ne Politiken Shqiptare

[Duaje Siveten]

Shekulli, 29/01/2009

Gjuha e kryeministrit

Ilir Yzeiri

Para disa ditësh, Sali Berisha, kryeministri i vendit tim, pasi u largua nga një veprimtari në Tiranë, organizuar nga një institut privat, ku ishte në prani të ambasadorit amerikan dhe në një panel me Kryetarin e opozitës, Edi Rama, e mbajti frymën në Shkodër e në Koplik.

Që andej, pra nga Kopliku, në një tribunë të improvizuar me Jozefina Topallin, në krah dhe katër fëmijë të vegjël te këmbët, veshur me kostume kombëtare, tha pak a shumë kështu: "Po i drejtohem Edi Ramës që të dënojë krimet e komunizmit, sepse në qoftë se nuk e bën, ai është i tredhur".

Pasi tha këto fjalë, pa nga Jozefina, pa lart e poshtë dhe u zgërdhi me një të qeshur gjysmë histerike. Fëmijët që ishin poshtë ose para tij zunë të qeshnin edhe ata. Qeshi, natyrisht, edhe Jozefina.

Dhe Berisha, pra kryeministri i vendit tim, filloi të bënte ato grimasat e njohura në fytyrë dhe nisi të lëshojë tinguj pa kuptim si: "jo, po, se kastrim m'kupton apo jo, se tredhur, se tani m'kupton apo jo..." dhe vazhdonte të zgërdhihej. Këtë fjali të tij e transmetuan pothuajse të gjitha mediat në sinkron, pra nuk ia censuruan momentin kur ai përdori fjalën "tredhje".

Në një shtet normal, një kryeministër i tillë duhet të kishte kërkuar menjëherë falje publike dhe mediat televizive duhet ta kishin censuruar atë fjalë, pra në atë moment ato duhet të kishin përdorur "bip-in" që të mos ta dëgjonin fëmijët e tjerë, të cilët mund të ndodhen rastësisht para televizionit.

Pikërisht në këtë rast, në një shtet normal, KKRT-ja duhet të kishte ndërhyrë dhe duhet të kishte gjobitur të gjitha ato televizione që e kishin transmetuar këtë çmenduri të kryeministrit tonë.

Mirëpo ne jetojmë në Shqipëri dhe kemi si kryeministër njeriun që e ka shkatërruar deri në palcë komunikimin publik në këtë vend. Në historinë e tranzicionit shqiptar, ky njeri do të mbahet mend edhe si individi që futi në komunikimin politik gjithë fjalorin e rrugës, zhargonin agresiv të rrugaçëve, ulërimat dhe fyerjet më monstruoze.

Mirëpo, kjo e fundit, pra që ti të marrësh nga kopshti apo shkolla fillore katër vocërrakë, t'i vësh para këmbëve dhe të përdorësh fjalë të turpshme në një tubim publik, ky është një krim moral i padëgjuar më parë.

Fenomeni bëhet kompleks po ta shohim në një këndvështrim më të gjerë. Po ato ditë, mediat dhanë një kronikë tragjike për historinë e fëmijëve të ngujuar, që ishin katandisur në një gjendje të llahtarshme në Poliçan të Skraparit. Pamjet e fëmijëve të paushqyer, që rrinin të mbyllur për shkak të gjakmarrjes, hapat e tyre që të kujtonin ato hapat tragjike të të burgosurve të Spaçit, të mbeteshin në tru.

Si për ironi të fatit, edhe ata fëmijë ishin në shumicë nga Shkodra, ashtu si ata katër vocërrakët që organizatorët e mitingut i kishin veshur me kostume popullore dhe i kishin nxjerrë në të ftohtë, që të shërbenin si dekor për kryeministrin e lojtur të vendit tim.

Dhe ky kryeministër, që nuk e përmban dot veten, për ta sfiduar mesa duket Kryetarin e PS-së dhe ambasadorin amerikan, katër orë pas ndarjes me ta, shpërthen në një histeri bajate dhe nxjerr nga goja fjalë që asnjë prind nuk mund t'ia lejojë vetes, e jo më një demagogu që përdor fëmijët si sfond për të shfryrë epshe politike në një vend demokratik, e që do të duhej të jepte dorëheqjen nga të gjitha funksionet publike.

Mesa di unë, zonja e kryeministrit shqiptar ka një fondacion në mbrojtje të fëmijëve. A ndjehet në siklet, si gjithë shqiptarët-prindër, nga fjalët që përdor bashkëshorti i saj në sy të fëmijëve, apo edhe ajo nuk e merr seriozisht atë? Po në qoftë se fëmijët e fondacionit të saj do ta pyesnin se ç'do të thotë "tredhje", pra ç'është kjo fjalë kaq e bukur dhe e padëgjuar që e përdor xhaxhi kryeministër, si do të përgjigjej ajo?

Po zoti Genc Ruli, që i mbante çadrën në atë miting kryeministrit dhe që e dëgjoi atë fjalë, si do të përgjigjej po ta pyesnin fëmijët, nipat, mbesat e tij? Po zoti Genc Pollo që ka zgjedhur të bëjë avokatin e Berishës së ndryshuar dhe që ka qenë ministër Arsimi, si e çmon këtë gjest? Natyrisht, këta dhe ata që janë bashkuar me Berishën, janë gati të gëlltisin çdo gjë, mjaft që të vazhdojnë të jenë në pushtet.

Këto ditë, në Itali po zhvillohet një "reality show" popullor. Quhet "Grande Fratello" (Si "Big Brother", etj). Ky spektakël, veç të tjerash, u shërben italianëve dhe analistëve shoqërorë, që të shohin aty edhe një pjesë të Italisë, një pjesë të shoqërisë së tyre. Në këtë edicion, mes të tjerash, ndodhi edhe kjo.

Në shtëpi është futur edhe një lesbike dhe, kur njëra nga banoret e mori vesh këtë, filloi të shprehej me një gjuhë pak ofensive ndaj gay-ve. Ajo tha pak a shumë se nuk i pëlqente "froçot".

Media italiane reagoi ndaj kësaj fjale (ka konotacion negativ). Në ditën e spektaklit e detyruan atë që të sqaronte publikun dhe të kërkonte falje. Pse? Natyrisht, sepse është fjala për një shoqëri ku, fjala, mesazhi vlerësohen dhe çmohen, se komunikimi publik nuk është shfryrje emocionesh të pakontrolluara.

Ne, në fakt, shohim përditë në televizionet tona një show banal, një "shtëpi reality" të mbushur me kokëtrashë që na fyejnë gjithë ditën e gjithë natën.

A kemi më ndonjë model, ndonjë kufi? Këtu, me modelin e Berishës, gjuha u zgjidh dhe mund të shpërndajë në eter gjithçka të palarë që prodhon një vetëdije e sëmurë.

Minimalisht, prindërit e atyre katër vocërrakëve të Koplikut që dëgjuan atë fjalë nga goja e kryeministrit, do të duhej t'i kërkonin dëmshpërblim Sali Berishës dhe ta padisnin atë për dhunim të fëmijëve.

Vetëm kështu mund të vendosej sadopak një farë rendi i drejtë në komunikimin njerëzor dhe vetëm kështu mund të jepej një shembull se gjuha nuk është një masë mishi që prodhon sallam fyerjesh e sharjesh banale.