I biri i Hysen Sheshorit: Babai im asnjehere nuk e ka akuzuar Berishen

[Brari]

te njejtat shqetsime qe ke ti ka dhe nexhmija o josif..

c'eshte keshtu me ty more ..

po si nuk le dy fije leshi pe deleje ne lekur mo sa per dukje..
sa her shkruan i shkund ato e te duall krejt lekura pe cakalli enverist..

nejse...


qe thoni ju anti mafi etj..

kishim nje cun lagje kur jeshem kalamaqer.. kishte nje xhaxha ne burg per politik..
nje dizaj u erdh lajmi se u kish vdekur xhaxhai.. e niset i jati te marre kufomen ..
kur vjen vjen duar bosh..
e na tregon ku cuni.. nuk ja lan tha babit ta marr xhaxhane se i than se ai eshte denuar 20 vjet burg politik.. e kish bere derisa vdiq vetem 14 vjet.. e i kish then drejtori burgut se ligji xhaxhit enver thote se kufoma e tij do ta kryej denimin deri me një ..pra do rrinje dhe 6 vjet ne varreza te burgut pastaj ejani ta merrni..
na tronditi kjo gje.. aq shume sa.. te pakten mua sdi tjeret.. me duall nga qejfi enveri me gjith ligjet e veta barbare..

..

[Zarathustra.]

Erion Braçe dhe "Gazeta Shqiptare" nuk kishin se pse ta ruanin gazeten "Plaga" si deshmi per me shume se 6 vjet. Ata ne Shtator te vitit 2002 ishin ne pushtet dhe si rrjedhim e kishin shume shume te lehte te shkonin ne Gjykaten e Larte dhe ti benin nje kopie dosjes me procesin gjyqesor te Hysen Sheshorit.



Fatos Lubonja per te shkruar librin e tij " Ridenimi" ka shkuar ne Gjykaten e Larte dhe ka studiuar dosjen e gjyqit per ridenimin e tij.

Po ju sjell disa emra nga kjo dosje, pasi eshte nga te paktat (ne mos e vetmja qe eshte botuar):

VENDIM
NE EMER TE POPULLIT

Gjykata e Larte e perbere prej:

Sofokli Kongo Kryetar, antar i gjykates se larte

Met Rreli ndihmes gjyqtar, antar i gjykates se larte

Luftulla Ceka ndihmes gjyqtar, antar i gjykates se larte

me pjesmarrjen e prokurorit Skender Breca


te asistuar prej Sekretarit Sadik Memo,

me date 10-18 Maj 1979 mori ne seance gjyqsor me dyer te mbyllura...




Pasi u degjuan deshmitaret:

1- Nazmi Bala, i denuar

2- Qemal Kokomani, i denuar, (evgjit)

3- Bektash Tare, i denuar

4- Fatmir Arapi, i datelindjes 1953, banues ne Vlorë, denuar per agjitacion dhe propogande

5- Nikollë Pëllumbi, i datelindjes 1933, nga Vermoshi, denuar per agjitacion dhe propogande

6- Sytki Podgorica, i datelindjes 1946, banues ne Shkodër, i denuar

7- Mustafa Kada, i denuar

8- Dod Miri i datelindjes 1935, denuar per agjitacion dhe per vjedhje

9- Ylli Molla, i denuar

10- Telat Agolli , i datelindjes 1932, banues ne Tirane , i denuar me 25 vjet
( "Artist i Popullit" , krijues i Cirkut te Tiranes, ish-kampion kombetar i peshngritjes per peshat e renda )



Vendosi:


Fadil KOKOMANI me vdekje me pushkatim

Vangjel LEZHO me vdekje me pushkatim

Xhelal KOPRENCKA me vdekje me pushkatim


Xhafer Xhomo, 23 vjet heqje lirie

Beqir Alia, 23 vjet heqje lirie

Muho Bala, 22 vjet heqje lirie

Fatos Lubonja, 20 vjet heqje lirie

Dhimiter Stefa, 23 vjet heqje lirie

Nuredin Skrapari, 20 vjet heqje lirie

Robert Vullkaniku, 16 vjet heqje lirie

.

Dosja e gjyqit politik me ligj, nuk lejohet ti jepet dikujt tjeter pervecse vet te denuarit, dhe keto dosje nuk kane qene te hapura per publikun. Ja pse sot diskutohet nje ligj per hapjen e tyre. Nderkohe ish-te denuarit kane pasur te drejte te marrin nje kopje te procesverbalit te gjyqit, por jo te dosjeve te hetuesise apo Sigurimit. Lubonja ne kete rast e ka marre dosjen e tij per ta permbledhur ne kete liber.

Pra Gazeta Shqiptare dhe gjithkush tjeter me ligj nuk e marrin dot kete procesverbal. Llogjika jote eshte shume kot gjithashtu kur pretendon se Brace dhe GSH mund ta merrnin kete procesverbal kur kishin pushtetin, sikur tani qe nuk e kane pushtetin nuk i lejon dicka... qe eshte ligji, dhe po ky ligj ishte edhe kur ata ishin ne pushtet. Keshtu mjaft na i mbushe koken me dengla.

Me tej duket se e anashkalon faktin se gjithe deshmitaret me siper kane qene te burgosur politike, pra ia fusnin njeri tjetrit.


Me tej, Brace dhe GSH vetem kane cituar nje pazazh te nje gazete tjeter. Nuk ka pse te hidhen 1001 akuza kunder korrierit te lajmit, sepse keshtu e perceptoni luften politike ju merhumet e Bjeshkeve te Nemuna.

Jeni bere si ato lufat e lagjeve qe s'e keni per gje te merrni ne goje edhe prinderit e vdekur dhe zorren e by_thes se kundershtareve tuaj, deri ne brez te shtate, per nje debat kaq pa brume. Integritet burgaxhiu c'pret.

Personalisht mendoj se edhe sikur Sala te kete qene deshmitar nuk ka asgje te keqe. Kur te therret gjykata do s'do so shkosh me nje kembe, sidomos kur te therriste gjykata e atehershme. Dhe Sal Ram Vicidoli vajti si do bente cdo qytetar tjeter.

[brooklyn2007]

Se kuptoj pse u ndryshua titulli i temes! Ky eshte forumi i shtypit te shkruar dhe shkrimet jepen ne ate forme qe paraqiten ne shtypin e perditshem, pavaresisht nga preferencat e njerit apo tjetrit per titullin. Mire mua qe e postova ketu nuk mu morre leje, po Tedi Blushit qe e ka shkruar artikullin?!

[Duaje Siveten]

Korrieri

Shoshori nga ushtarak, në njeri i rrezikshëm për regjimin e Hoxhës

Historia e 74-vjeçarit Hysen Shoshori, nga punonjës i repartit ushtarak, në një ndër njerëzit më të rrezikshëm të regjimit të Hoxhës. Torturat 17-vjeçare në burg dhe incidenti me traktet në demokraci

TIRANË - Një burrë me flokë të rënë, trup të mpakur e të kërrusur nga vitet e rënda që ka mbi supe, është gjithçka ka mbetur nga njeriu që në fund të viteve ‘60 tronditi regjimin diktatorial të Enver Hoxhës. Hysen Shoshori po jeton ditën e fundit në këtë botë, aspak dorëlëshuar me të.

Njeriu që akuzoi kryeministrin Sali Berisha si dëshmitar në gjyqin e tij ndodhet i sëmurë, në familjen e të birit. Dëshmitarë të kalvarit të vuajtjeve të tij janë vetëm miqtë, një prej të cilëve nuk e braktisi jo vetëm në qeli, por edhe në vitet e postdiktaturës. Zeqir Kollobani vazhdon rrëfimin e tij për jetën e 74-vjeçarit që po ngrys ditët pa parë kurrë një ditë të bardhë.

-Zoti Kollobani, përse vendosi Hysen Shoshori të largohej nga ju?

Vjet, në fund të verës, e binda që ai të bashkohej me familjen e të birit. Prej asaj dite, e kam telefonuar shpesh për të ditur mbi shëndetit e tij. Ç’është e vërteta, nuk gëzon shëndet të mirë, pasi vuajtjet dhe torturat në burg kanë lënë pasojat e tyre. Në fakt, Ceni nuk është aq i vjetër sa duket, kjo për shkak të sëmundjes, po aq sa edhe nga kalvari i vuajtjeve të tij.

-Pas vitesh të tëra në burg për agjitacion e propagandë, a ka mundur Shoshori të paktën deri më tani, të përfitojë ndonjë shpërblim nga shteti shqiptar?

Jo. Jetonte vetëm me një pension minimal. Ç’është e vërteta, atij i ofruan një shtëpi, por ai nuk pranoi ta merrte, sepse kërkonte pronën e tij, gjë e cila nuk iu dha kurrë. Pas viteve ‘90 endej nëpër dyert e institucioneve, në kërkim të pronës së tij, por askush nuk mori përsipër t’i kthejë atë tokë për të cilën edhe vuajti në burgjet komuniste. I gjithë rebelimi i Cenit zinte fill, pasi shteti i asaj kohe i mori pronën. Ndaj edhe traktet e tij bënin fjalë për kthimin e pronës dhe lirinë e fjalës.

-Në fakt, këto koncepte asokohe ishin tabu, thuajse nuk diskutoheshin. Si është e mundur që Shoshori mundi të kryente për vite të tëra aktivitet antikomunist, pa rënë në duart e sigurimit?

Jo vetëm për Cenin, por për një kategori të caktuar familjesh në Tiranë burim frymëzim ishte radio “Moska” dhe kanalet italiane, që dëgjonim fshehurazi. Në fund të viteve ‘60 ishte shpikur kanoçja e famshme e antenave dhe në disa familje mund të dëgjoheshin programacione apo edhe muzikë evropiane. Por Ceni më thoshte se asokohe dëgjonte radio “Moskën” dhe që aty nisnin idetë e tij mbi lirinë dhe të drejtën e pronës.

-Në fakt, Shoshori i përkiste ndonjë familjeje të njohur kryeqytetase dhe çfarë arsimi kishte?

Familja e tij njihet si ndër më të vjetrat në Tiranë. Kishin prona dhe emër të mirë. Ceni kishte mbaruar arsimin e 7-vjeçar dhe punonte në një repart ushtarak, te zona e quajtur “Rrapi i Treshit”. Aty ndërtonte çadrat që mbulonin tanket. Pas shkollës kishte filluar punë aty, ndërkohë që traktet kishte nisur t’i shpërndante në fillim të viteve ‘60. Di që shumë më vonë është martuar, por e shoqja nuk ka pasur asnjë dijeni mbi veprimtarinë e tij.

-Në fakt, si ishte e mundur që tërë këtë veprimtari e kryente vetëm. Të ka folur ndonjëherë për bashkëpunëtorë?

Jo. Deri në ditën që është arrestuar, askush nuk e ka ditur që traktet për të cilat ziente tërë Tirana ishin punë e Hysen Shoshorit. Ndoshta nuk do të mësohej kurrë, nëse nuk do të ishte kapur duke shpërndarë këto trakte. Mbaj mend që në grupe të ngushta flitej për të. Nga çunat më të hedhur vlerësohej guximi dhe kuraja e tij, që jo vetëm kishte arritur të siguronte një makinë shkrimi, por edhe të shpërndante për 14 vjet rresht thirrje për përmbysjen e pushtetit diktatorial të Enver Hoxhës.

-Si trajtohej Shoshori në burgjet komuniste?

Si një kriminel. Nga shteti i asaj kohe ai konsiderohej armiku më i rrezikshëm. Për një vit në hetuesi ka hequr mbi kurriz torturat më çnjerëzore. Nga bodrumi i Ministrisë së Brendshme, ku e mbajtën rreth dy muaj, e kishin transferuar më pas në burgun që sot quhet 313-ta. Aty vendoseshin njerëzit që sistemi i kohës i konsideronte më të rrezikshëm. Dhe vetëm pasi ka marrë dënimin, ai është transferuar në burgun e Spaçit. Po edhe aty nuk ka pasur jetë më të mirë. Sigurimi i Shtetit dyshonte gjithmonë për bashkëpunëtorë. Ceni keqtrajtohej aq shumë, saqë nuk ishte në gjendje të punonte për të siguruar bukën e përditshme. Frymën e mbante gjallë me atë çfarë i jepnin gardianët, që zakonisht ishte një copë bukë thatë, një herë në ditë.

-Ju vetë e keni parë të rrahur?

Po. Madje e kanë lidhur edhe me zinxhirë kokë e këmbë. Nëse për ne të tjerët burgu i Spaçit ishte një tmerr, për Cenin ishte ferri i vërtetë.

-A e vizitonin të afërmit e tij Shoshorin?

Jo. Gjatë gjithë viteve që ka vuajtur dënimin, askush nuk i ka ardhur nga familja. Ishte e kuptueshme që bashkëshortja e tij u divorcua, pasi akuza që rëndonte mbi të ishte si një mallkim për të gjithë familjen. Pikërisht kjo braktisje e mundonte më shumë, ndaj dhe kur doli nga burgu, në fillim të vitit ‘90 nuk shkoi të jetonte në familjen e tij.

-Si e kalonte ditën Shoshori në vitet e demokracisë?

Në fakt nisi të shkruante sërish. Ato pak para që merrte në pensioni i shpenzoi të gjitha për të botuar një libër. Të themi më mirë një pamflet, sepse libri ishte me rreth 30 faqe dhe pothuajse e botoi ilegalisht.

-Përse bënte fjalë ky libër?

Unë në fakt i kam hedhur vetëm një sy, sepse ishin kryesisht mendime të Cenit që unë i dija, pasi gjithë ditën me të rrija. Libri është botuar rreth vitit 2003, por u kthye në sebep të një incidenti jo vetëm me policinë, por edhe me qarqet diplomatike. Ishte një libër që kritikonte demokracinë e sotme. Më duket se libri titullohej: “Më mirë i vdekur, sesa i gënjyer”.

-Për ç’incident bëhej fjalë?

Sepse Ceni edhe në vitet 2000, pjesë të librit i ngjiste nëpër faqet e mureve. I vendoste kudo. Madje edhe pranë ambasadës amerikane. Kjo u bë shkak që për këto trakte të vihej në dijeni edhe ish-presidenti Alfred Moisiu. Atëherë ka ndërhyrë policia, e cila ka ardhur dhe ka shoqëruar Cenin në komisariat. Di që librat janë sekuestruar. Pas këtij incidenti, Ceni nuk ngjiste më trakte. Derisa gëzonte shëndet të mire, pjesën më të madhe të kohës e kalonte në Bibliotekën Kombëtare. Aty lexonte që nga gazetat e deri te librat të ndryshëm. Ndërsa tani, di që është në regjim shtrati, por unë kam kohë që nuk e kam parë më.

[Brari]

Shoku i qelisë: Çfarë më tregoi Shoshori për Berishën
Madhesia e germave:
Zeqir Kollobani, shok qelie dhe strehues i Hysen Shoshorit, rrëfen jetën e ish-të dënuarit me pushkatim në qeli dhe në 17 vitet e demokracisë

TIRANË - Duket e pamundur të kontaktosh Hysen Shoshorin. Kalvari i gjatë i vuajtjeve, keqtrajtimeve, por edhe mungesa e kujdesit i kanë shtuar pleqërinë njeriut më enigmatik të këtyre ditëve në Shqipëri. Megjithatë, më mirë se ai, zor se e njeh kush ish-të dënuarin me pushkatim, për shpërndarjen e 41 100 trakteve antikomuniste. Kanë ndarë bashkë jo vetëm qelitë e burgut, por edhe jetën, pas ardhjes së demokracisë. Zeqir Kollobani është bashkëvuajtësi, por edhe bamirësi i 74-vjeçarit, fatkeqësia e të cilit është kthyer në çështjen më të nxehtë të politikës shqiptare. Në një intervistë të botuar në vitin 2002 në gazetën “Plaga”, Shoshori ka pohuar për herë të parë dhe të vetme, se në gjyqin e tij kishte dalë dëshmitar Sali Berisha. Historia, më shumë sesa fakteve, i përngjan një legjende nga ato që thuhen rëndom nëpër lokalet e Tiranës. Madje, nuk janë të paktë ata që kanë dyshuar edhe për ekzistencën e njeriut që mundi për 14 vjet të shpërndante trakte antikomuniste në regjimin më të egër diktatorial në botë. Por dëshmia e shokut të qelisë së Hysen Shoshorit, dhënë gazetës “Korrieri”, hedh dritë jo vetëm mbi veprimtarinë ilegale të tij, por edhe për akuzën e madhe të Shoshorit për kryeministrin Sali Berisha. -Zoti Kollobani, a është e vërtetë që ju keni jetuar për shumë vite në të njëjtën shtëpi me Hysen Shoshorin? Po, për afro 17 vjet. Në fakt, unë kisha një dhomë të lirë dhe gjatë gjithë kësaj kohe, Ceni ka jetuar aty. Derisa u përkeqësua gjendja e tij shëndetësore, i ka ngrysur ditët në këtë dhomë bashkë me mua. Në fakt, mezi i mbushëm mendjen, bashkë me gruan time, që ai të shkonte tek i biri, sepse kohët e fundit kishte nevojë edhe për përkujdesje. Në fakt është normale, duke pasur parasysh gjithë ato vuajtje apo dhe tortura që Ceni kishte kaluar. Nuk ka shumë që ai ka ikur të jetojë me të birin.-Cila ishte arsyeja që Shoshori erdhi të jetonte me ju? Në fakt, ne kemi qenë shokë burgu dhe pasi u lirua, në fund të vitit ‘90, erdhi dhe trokiti në derën time. Arsyet se përse e bëri këtë mund të ishin personale, por derisa unë kisha mundësi ta ndihmoja, kurrsesi nuk mund ta nxirrja rrugëve. Veç kësaj, në burg kemi ndarë të këqijat edhe ato pak të mira që mund të ketë një burg komunist.-Z. Kollobani, ju e dinit se përse ishte arrestuar Hyseni dhe a keni folur për arsyet e dënimit të tij gjatë kohës së qëndrimit në qeli apo edhe më vonë, pas viteve ‘90? Sigurisht. Pothuajse i dinim çdo gjë njëri-tjetrit. Veç kësaj, gjatë kohës që erdhi demokracia, ne mund të flisnim lirisht për çdo gjë, edhe për atë situatë. Është e vërtetë që Ceni është dënuar për shpërndarjen e trakteve antikomuniste në Tiranë. Në fakt, këtë punë e ka bërë nga viti 1960 deri në vitin 1974, pra deri në ditën që është kapur dhe arrestuar.-Traktet ishin të shkruara me dorë?Jo. Me makinë shkrimi dhe me sa më ka thënë, këtë makinë e kishte marrë nga ish-Muzeu i Luftës që ndodhej aty ku sot janë pallatet nëntëkatëshe. E kishte marrë këtë makinën e vjetër dhe me të shtypte të gjitha komunikatat kundër regjimit të Enver Hoxhës, mungesës së lirisë dhe vjedhjes së pronës.-Z. Kollobani, ju jeni tiranas i vjetër. Asokohe, a flitej në kryeqytetet për këtë çështjen e trakteve?Në fakt, kjo histori, sidomos në fund të viteve ‘60, ishte bërë tema e ditës në kryeqytet. Kuptohet, jo haptazi, por mes miqsh dhe nën zë njerëzit flisnin për këto trakte që i gjenin o poshtë derës apo edhe nëpër cepat e mureve, por askush nuk dinte kush i shtypte apo dhe se kush i ngjiste. Madje, ishte e rrezikshme edhe po t’i lexoje, sepse menjëherë mund të të akuzonin për bashkëpunëtor apo edhe agjitacion dhe propagandë. Por ishte fakt që në këtë kohë, Tirana ziente për këto trakte dhe sidomos për faktin që nuk po arrihej të kapej autori. -Po ju keni biseduar sesi ishte e mundur që asokohe Ceni t’ia arrinte jo vetëm të shtypte, por edhe t’i shpërndante këto trakte?Fakti që ai gjithë këtë punë e ka bërë vetëm, e ka shpëtuar disi që të mos binte shumë shpejt në duart e Sigurimit. Kryesisht i shpërndante natën, nëpër lagje të ndryshme të Tiranës. E gjithë revolta antikomuniste e Cenit zë fill atëherë kur i kanë marrë tokën. Më thoshte se prona e tij ishte te zona që tiranasit e vjetër e njohin si Përroi i Pol Poçit. Ironia e fatit është se edhe sot e kësaj dite, Ceni këtë tokë për të cilën ka vuajtur aq sa natës së varrit do ia tregojë, ende nuk e ka marrë. -Z. Kollobani, në fakt historia e Shoshorit është kthyer në qendër të opinionit publik, falë dëshmisë së tij për gazetën “Plaga”, ku ai ka akuzuar kryeministrin Sali Berisha si dëshmitar në gjyqin e tij politik. A keni biseduar ju me Hysenin për këtë çështje dhe çfarë u ka thënë?Sigurisht që këtë histori e kam dëgjuar edhe nga Ceni, para së të botohej ajo intervistë te gazeta “Plaga”. Në fakt, unë dyshoj shumë se Ceni ta ketë dhënë këtë intervistë, megjithëse insistonte që kundër tij kishte dëshmuar edhe Sali Berisha. Unë dëshmoj të kundërtën, jo se dua të mbroj Berishën, sepse nuk kam asnjë lloj interesi. Por e vërteta është se Ceni, pas daljes nga burgu, kishte humbur disi ekuilibrin mendor, ndaj dhe mendoj se kjo historia e Berishës është më shumë një fakt i fiksuar apo edhe i stisur nga njerëz me të cilët Ceni qëndronte gjatë ditës nëpër kafene.-Po konkretisht, çfarë u thoshte Hysen Shoshori për Berishën?Po ja, me tregonte se në gjyqin e tij ishte ngritur dikush nga fundi i sallës dhe kishte kërkuar që Ceni të dënohej me varje, për veprimtarinë e tij të shpërndarjes së trakteve. Ceni thoshte se ai student ishte Sali Berisha, por unë dyshoj se kjo nuk ishte aspak e vërtetë, por një gjë e fiksuar nga Ceni. Këtë gjë nuk ma ka dëshmuar në burg, por shumë vonë, në kohën kur jetonte me mua në shtëpinë time. -Po përse nuk e besonit Shoshorin për këtë dëshmi? Po sepse, asokohe, së pari gjyqet nuk bëheshin të hapura. Sidomos për njerëz kaq të rrezikshëm, siç konsiderohej atëherë Ceni. Dhe në fakt, veprimtaria e tij duhet lavdëruar, sepse në atë regjim askush nuk ia ka dalë të hedhë aq shumë trakte saç ka mundur të bëjë Ceni. Aq më tepër, këtë e ka bërë për 14 vjet rresht dhe ishte kthye në një problem për shtetin dhe policinë e asaj kohe. Së dyti, Ceni e ka bërë i vetëm tërë këtë veprimtari dhe besoj se në gjyqin e tij, përveç trakteve, nuk ka pasur dëshmitarë. Pastaj për historinë e gjyqit, Ceni nuk më ka folur asnjë fjalë kur ishim në burg. Por kjo çështje është vënë në diskutim shumë kohë më vonë, ndaj dyshoj se është abuzim. Ju thashë pastaj se kohët e fundit Ceni kishte humbur ekuilibrin mendor.-Zoti Kollobani, kur e keni takuar për herë të parë Hysen Shoshorin?Nga fillimi i viteve ‘80. Pas burgut të Spaçit, na sjellin në Sarandë, në burgun e “Shën-Vasilit”. Aty ishim në një qeli dhe në fakt, Ceni ishte aq i torturuar, saqë nuk mundte të punonte për të siguruar ushqimin. Në burg, që të merrnim ushqim më të mirë, supë apo çaj, duhej të punonim. Por Ceni nuk ishte në gjendje të punonte nga torturat e rënda që kishte pësuar. Madje, edhe në varr e kishin futur për t’i treguar vdekjen. Kështu që shpirtin e mbante gjallë vetëm me bukën thatë.-Po në fakt, si kanë mundur ta arrestonin Shoshorin?E kanë kapur tek Ambulanca Qendrore, teksa po shpërndante traktet. Më ka treguar se që aty, menjëherë e kanë dërguar te bodrumi i Ministrisë së Brendshme. Për afro dy muaj e kanë torturuar deri në vdekje. Nuk flitet vetëm për rrahje, por edhe lidhje duarsh dhe këmbësh me zinxhirë dhe helmetë në kokë. Më thoshte se pas një agonie të gjatë torturash, të vetmin fytyrë që kishte fiksuar ishte ajo e Kadri Ismailotit. Më pas ka vazhduar periudha e hetuesisë, e cila i kishte zgjatur rreth një vit. Të tëra torturat i bëheshin për t’u siguruar që ai nuk kishte bashkëpunëtorë. Dhe kur në hetuesi nuk është nxjerrë asnjë emër, është vendosur që ai të dënohet me pushkatim. Madje, vetëm për faktin që ai kishte punuar vetëm iu fal edhe jeta, duke u dënuar me 25 vjet heqje lirie.-Ku e kreu dënimin Shoshori?Deri në vitet ‘80 në Spaç, ndërsa më pas erdhi te burgu i “Shën-Vasilit” në Sarandë. Por Ceni, edhe pse ishte dënuar, kurrë nuk hoqi dorë nga të qenit antikomunist. Më thoshte se asokohe, një shtysë e madhe për ndjenjat e tij antikomuniste ka qenë radio “Moska”, të cilën e dëgjonte edhe pas ndërprerjes së marrëdhënieve me Bashkimin Sovjetik. Asokohe në radio, në seksionin shqip flitej hapur për rebelimin e shqiptarëve ndaj regjimit të Enver Hoxhës, ndaj dhe Ceni kishte marrë krah.-Po përse thoni se nuk hoqi dorë nga rebelimi i tij?Edhe në burg Ceni shprehte inatin e tij ndaj regjimit. Në fakt, nuk punonte se nuk kishte fuqi dhe ditën e kalonte të mbyllur apo duke sajuar gjëra që sërish i shtonin vuajtjet. Mbaj mend se njëherë shkoi në izolim vetëm pse kishte prerë kokat e fotografive të Enverit, të Qemal Stafës dhe të disa anëtarëve të tjerë të Byrosë. Në fakt, kokat e atyre fotografive ishin si të prera me gijotinë, kështu që Ceni i bëri sërish edhe ca kohë të tjera në birucë. Më pas e kthyen prapë, më të torturuar se më parë. (Vijon në numrin e ardhshëm)

korrieri

[Brari]

Denoncohet mashtrimi skandaloz i Ramës dhe mediave të kontrolluara prej tij. Ja dëshmia e fëmijëve


Sheshori: Babai nuk ka akuzuar kurrë Berishën se ka dalë dëshmitar në gjyq


Rexhep POLISI


Edmond Sheshori, djali i ish-të burgosurit politik, Hysen Sheshori dhe dhëndrri i tij, Belul Leka, kanë zbardhur dje të plotë për gazetën "RD" mashtrimin e servirur nga deputetët dhe mediat e kontrolluara nga Rama, historinë e manipulimit për gjoja dëshmi të Berishës në gjyq ndaj Hysen Shoshorit. "Jam i indinjuar për një shkrim të botuar para disa ditësh në "Gazetën Shqiptare" dhe kam ardhur për të treguar se si qëndron e vërteta për deklaratat që janë bërë në atë gazetë në emër të babait tim, Hysen Sheshori", u shpreh Edmond Sheshori, djali i ish-të burgosurit politik, Hysen Shoshori. Ai tha më tej, se në atë shkrim gjithçka është e trilluar dhe manipuluar për qëllime të këqija. Aty pasqyrohet vetëm një e vërtetë, 17 vitet e burgut dhe torturat çnjerëzore që janë bërë ndaj babait tim, Hysen Sheshori, gjatë kohës së mbajtjes në burg nga regjimi komunist, ndërsa të tjerat janë vetëm trillime. "Mund të shtoj edhe një fakt tjetër, që në atë shkrim nuk është përmendur ndoshta qëllimisht; Pas arrestimit të babait tim, nënën time dhe ne fëmijëve, mua që isha 11-vjeç dhe motrën time 5-vjeçe na internuan në një fshat të thellë të zonës së Baldushkut. Hysen Sheshori, ishte i dënuar me pushkatim, dhe nuk dinte asgjë për internimin tonë. Ne nuk kishim asnjë mundësi të shkonim dhe të takonim babanë tonë në burg, jo vetëm kaq, por nuk na linin që të shkonim të takonim një "armik", siç e quante regjimi i atëhershëm. Ne nuk na linte Sigurimi i Shtetit që të largoheshim nga fshati pa lejen e Sigurimit. Babai im doli nga burgu në vitin 1991, vetëm pas ardhjes së demokracisë. Pasi doli nga burgu, ai ishte i zemëruar me ne fëmijët, sepse nuk i kishim shkuar ta takonim, por ai s'e dinte se ne ishim internuar dhe ruheshim nga Sigurimi i Shtetit. Veç këtij fakti, njerëzit e sigurimit e keqinformonin atë në burg për ne fëmijët dhe nënën tonë, për të shkatërruar familjen", thotë Edmond Sheshori.

Më pas, ai nis të flasë edhe për jetën e babait të tij, pas daljes nga burgu. "Pas daljes nga burgu një pjesë e shoqërisë së tij e mbështeti babin tim dhe i qëndroi afër për ta integruar në shoqëri, ndërsa një pjesë tjetër ka punuar për ta shkatërruar atë, dhe njëri nga këta është edhe i vëllai i tij. Babai nuk pranoi të jetonte me mua, sepse ishte zemëruar që unë nuk i shkova në burg për ta takuar. Nga viti 1991, kur doli nga burgu dhe deri në vitin 2006, babai im ka jetuar tek shoku i tij të burgut, Zeqir Kollobani, ndërsa që nga viti 2006, vazhdon të jetojë me mua. Kur doli nga burgu, unë e takoja babain në rrugë se në shtëpi nuk vinte. Në këtë kohë, vëllai i tij dhe xhaxhai im, krijoi një përçarje të madhe mes ne fëmijëve dhe babait tonë. Ai vinte në shtëpinë time dhe fliste kundër babait tim, kurse kur shkonte tek babai i fliste fjalë shumë të këqia për ne", tregon Edmond Sheshori. "Një gjë të tillë, ai e bënte për të na larguar ne fëmijëve nga babai në mënyrë që të përfitonte nga ana ekonomike në kurriz të vuajtjeve të babait tim. Në vitin 1994, xhaxhai falsifikon një çertifikatë me emrin Hysen Sheshori, duke vendosur fotografinë e tij, sepse ngjan me babain tim dhe shkon në ish-Bankën e Kursimeve Tirana 3 në atë kohë, dhe tërheq 19 milion lekë letra me vlerë dhe dy milion lekë kesh në emër të babait tim. Në këtë kohë, babait tim qeveria demokratike vendosi t'i jepte shtëpi banimi, por babai nuk donte ta merrte, sepse donte të rrinte në shtëpinë e tij private në Rrugën "Ali Visha" që ishte pronë e tij, por regjimi komunist ia kishte dhënë një qytetari tjetër. Vëllai i tij, e dinte që qeveria do t'i jepte shtëpi babait tim dhe në vitin 1997 paraqitet tek Komiteti i të Përndjekurve dhe kërkon shtëpi në emër të Hysen Sheshorit me çertifikatë të falsifikuar. Kështu, në këtë vit ai përfiton shtëpinë në emër të Hysen Sheshorit. Në vitin 2002, xhaxhai e shet shtëpinë me dokumenta sikur e ka shitur Hysen Sheshori, pa dijeninë tonë", thotë ai.


-Zoti Edmond, a mund të na thoni si qëndron e vërteta e një shkrimi të botuar para pak ditësh në një gazetë për babain tuaj?


Gjithçka që është shkruajtur në gazetën shqiptare nuk është e vërtetë. Babain nuk e ka takuar asnjë gazetar dhe ato që janë shkruajtur janë sajuar dhe manipuluar. Unë e kam pyetur babanë që kur është botuar një shkrim para disa vitesh ku shkruhej se gjoja babai im ka thënë se, "në gjyqin e tij ka qenë dëshmitar Sali Berisha". Unë e pyeta babain tim dhe më tha se, kjo është krejtësisht e pavërtetë. Ai më përmendi disa emra dëshmitarësh, por asnjë herë emrin e Sali Berishës.


-Si mendoni ju, kush mund ta ketë përdorur emrin e babait tuaj në këto shkrime që janë botuar?


Pas këtyre shkrimeve të botuara së fundi në gazetën shqiptare dhe para disa vitesh në gazetën "Plaga" ku ishte botuar një shkrim pa emër, unë mendoj se qëndrojnë njerëzit e Sigurimit të Shtetit dhe ata njerëz që punonin kundër babait tim, që hiqeshin sikur e donin, por në fakt e përdorën atë. Njëri nga këta mendoj se, mund të jetë edhe xhaxhai im, pra, vëllai i babait. Dyshoj, sepse në kohën që babai im u fut në burg, familjen e tij e internuan, ndërsa vëllanë e tij, jo vetëm që nuk e internuan, por e lanë në punë të mira.


-A ka ardhur ndonjë gazetar për të takuar babanë tuaj dhe për të biseduar me të?


Kur u botua shkrimi në "Gazetën Shqiptare" para disa ditësh, unë e pyeta babanë a erdhi ndonjë gazetar për të biseduar, ai më tha se nuk erdhi asnjë gazetar. Shkrimi është sajuar dhe manipuluar sipas shkrimit të botuar para disa vitesh në gazetën "Plaga". Babai më tha se nuk ka thënë asnjë gjë për ato, që janë shkruar në atë gazetë.


-Pse nuk ka reaguar babai juaj kur janë botuar shkrimet në dy gazeta?


Babai im nuk ka reagur, sepse në radhë të parë ai nuk sheh për të lexuar, e dyta, ai është i dërrmuar nga burgu dhe ka kujtesë të dobët. Kur janë botuar dy shkrimet që përmenda më lart, unë i kam treguar babait se çfarë është shkruajtur edhe ai më ka thënë në mënyrë të prerë se ato që shkruhen për Sali Berishën nuk janë të vërteta. Tani babai jeton me mua, por është në një gjendje jo të mirë mendore dhe fizike. Nuk ecën me këmbët e tij, por e nxjerr unë ndonjëherë jashtë shtëpisë.


Kush është Hysen Sheshori


Hysen Sheshori ka lindur më 15 maj 1934 në Prezë të Tiranës. U arrestua më 29 gusht 1974, me akuzën agjitacion dhe propagandë. Pasi bëri një vit hetuesi, në vitin 1975 iu bë gjyqi. E dënuan me pushkatim, pastaj Gjykata e Lartë vendosi 25 vjet burg. Pjesën më të madhe të dënimit e ka bërë në burgun e Spaçit, ndërsa vitin e fundit e ka bërë në burgun Shën Vasil në Sarandë.

Hysen Sheshori u akuzua se shpërndante trakte kundër regjimit të Enver Hoxhës. Këtë veprimtari ai e ka kryer për 14 vjet rresht që nga viti 1961 e deri në vitin 1974 kur u arrestua. Sigurimi i Shtetit e ndiqte, por arrit ta zbulojë vetëm pas 14 vjetësh me trakt në dorë. Për gjithë kohën e diktaturës, ai ka shpërndarë 41.100 trakte në një periudhë 14-vjeçare, nga viti 1961-1974. Në momentin që është arrestuar është mbajtur i lidhur këmbë e duar për 24 orë. Pastaj ndaj tij kanë nisur torturat më çnjerëzore.

Pas burgosjes së Hysen Sheshorit, familja e tij u internua në fshatin e thellë, Mustafa Koçaj, të zonës së Baldushkut. Dy fëmijët e vegjël dhe nëna e tyre jetonin në një kasolle në kushte tepër çnjerëzore dhe survejoheshin nga Sigurimi famëkeq i Shtetit.





Havzi Nela, triumfi i një morali brenda ferrit


Nga Petrit PALUSHI


1.

Është e nevojshme të thuhet se Havzi Nela nuk luajti asnjëherë rolin e viktimës, të lutjes a mëshirëkërkuesit, apo të fshehjes së asaj që ndjente, por u shfaq si njeriu i përballjes së madhe dhe që kërkonte vazhdimisht drejtësi.

Kështu ndodhi në dënimin e parë me 15 vjet burg, në ridënimin prej 8 vjetësh, në dënimin e tretë (internimi) dhe në dënimin e fundit fatal. Mbas dënimit të fundit, i kërkonte Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë me kryesues Abdiun dhe anëtarë Robon dhe Laskën: "Të më japë drejtësinë që më takon". Edhe pak kohë para se t'i merrej fryma, në orën 3.30 të mëngjesit ende të terrtë të 10 gushtit të 88-s, ai gjeti forca të ruante profilin e njeriut që s'qe pajtuar asnjëherë me shëmtinë e atij regjimi, që s'u përvujtnua, gjunjëzua e s'u përshpirt kurrsesi t'i falej jeta.

"I keq kam qenë dhe ashtu po shkoj. Të këqijat e mia i mora me veti. Kërkoj që të afërmit e mi të trajtohen mirë, mos të merren nëpër kambë. Kam nëntëqind e dhjetë lekë dhe kërkoj që këto t'u jepen të afërmve të mi (nanës)".

Kjo ka të bëjë me thelbin e çeshtjes tek ky njeri: përpjekja dhe sakrifica për lirinë, për paqen sociale, duke mbetë ajo që është esenciale për një njeri veçanërisht në kohëra të jashtëkohshme, pikërisht VETVETJA, mostjetërsimi i VETVETES.

Herezia ndaj H. Nelës nuk ka nisë për shkak të arratisjes së tij me 26 prill të 67-s, por pikërisht dhjetë ditë më herët për shkak të reagimit civil ndaj tezave shkretuese të diktatorit Hoxha të shkurtit të 67-s. Në përballjen me pushtetarinë vendore, në Shishtavec, ai shfaq haptas pikëpamjet e veta:

"...Populli asht i sëmurë, tri gjylpana menjiherë nuk e shërojnë, por e shkatërrojnë. Mungon edhe fjala e lirë dhe shtypi i lirë për të drejtat dhe liritë themelore të njeriut...".

Është fjala për mosfutjen në kooperativë, për mosprishjen e objekteve të kultit dhe në tërësi për lirinë e individit.

Në atë që shtron, ai është i kthjellët, me një ndjesi reaguese ndaj asaj ofensive që kërkonte prishjen e shtyllave të shenjta si prona, besimi te zoti, liria e individit. Fjala e këtij njeriu të thjeshtë qe një alarm, qe një thirrje për atë që do të ndodhte më pas dhe vendi do të futej në bunkerin e vetërrënimit.

Këtu ngre krye vizioni i këtij njeriu; ai përpiqej që programi zezonë i partisë-shtet të kthehej me kryeposhtë, dhe me ndërrimin e regjimit komunist, sot është e lejueshme prona, besimi te Zoti, veshja sipas shijes së vetë individit, etj.

Ndoshta qysh këtu nisin e jetëson dy gjëra të qenësishme:

1. Vizioni i kthjellët.

2. Raporti me diktatorin, të cilin në një poezi të vitit 1975, do ta cilësonte "Tirani ynë", apo dhe në një shënim të vitit 1983 në kamp-burgun e Qafë-Barit kur vinte në dukje se "Shtylla qëndrore e urrejtjes dhe e demaskimit tim qëndron Hoxha".

Mbas kësaj, do vinte përplasja në këshillin pedagogjik dhe organizatën e partisë, dhe po prap do të mbronte pikëpamjet e veta, që do të thotë se në mendjen e vet qe formësuar ideja se tezat e 6 shkurtit të diktatorit do t'ishin rrënuese për krejt vendin dhe ai s'kish kurrfarë zmbrapsje pavarësisht pasojave të mëvonshme. Ndërsa arratisja e tij është spektakolare, sidomos për gjestin në kohën e kapërcimit të kufirit, ku në letrën që la tek Piramida me shënimin:

"Lamtumirë, Atdhe i dashun,

Po të la, po zemërplasun".

po dëshmonte se rrethanat po e detyronin të kryente një gjë të tillë, dhe në rast se do të mbaronte ajo aventurë, ai do t'i përmbahej dëshirës së shfaqur në vitin 1962, se kish dëshirë të shkonte në Austri dhe të shkollohej edhe aty, ku kishin studiuar Poradeci dhe Çabej, më vonë prej aty e në Amerikë.


2.

Po të kish pranuar ofertën e UDB-së, ai do t'i kish shpëtuar ferrit të këtejmë, por mu për shkak të pavarësisë dhe të moralit të moralshëm, ai mori dënimin e parë prej 15 vjetësh.

Në rast se do të kish ndejtë urtë, me gojë të mbylltë dhe njësh me rregulloren e burgut, pra në rast se nuk do të shprehej në 75-n, gjithnjë sipas dokumenteve arkivorë se "këta që flasin nëpër gazeta për burgjet e Spanjës janë bërë më të tmerrshëm nga Hitleri e Franko... Po të flasësh dy fjalë dënohesh me 10 vjet privim lirie e punë të rëndë. Kampet e riedukimit janë në të vërtetë kampet e shfarosjes graduale të njeriut... Në Perëndim ka liri e demokraci, se muzika, arti, kultura dhe standardi i jetesës kanë arritur kulmin pasi ke ç'të shijosh", apo se "... Tani Konferenca e Sigurimit Europian me vendimet e saj do t'i detyrojë edhe këta t'i zbatojnë patjetër... Liri për njerëzit ka në Amerikë... alamet presidenti bën betimin para kryetarit të Gjykatës federale. Fjalën e kishte për presidentin që zëvendësoi Niksonin"; etj, etj, dhe në këtë kontekst, po të mos raportohej nga 6 bashkëvuajtës, nuk do të ridënohej me 8 vjet të tjera, kur i kishin mbetë prej dënimit të parë edhe 6 vjet, 4 muaj e 18 ditë.

Po të kish dalë i penduar prej burgu, me një fjalë po t'ish tjetërsuar, po të kish ulë kryet dhe të merrte frymë përmes hundëve të konformizmit, dmth, po të mos ishte Havzi Nela, por maska e tij, po të mos e njihte fort mirë regjimtaria komuniste, me strukturat e veta dhe me spijuninë rreth e rreth, pra po të mos e shihte si mur të pakalueshëm, ai nuk do të internohej në Arrën, në një katund që të jepte imazhin e një mikrosiberie shqiptare.

Por fati qe gjithmonë mizor me të.

Po të shohim ndodhinë e ngjarjeve sipas konceptit të K.Popperit, atëherë ia vlen të besosh se po të mos ishte dënimi i tretë (internimi në Arrën), ndoshta rrjedha e jetës së tij do t'ish më ndryshe.

"Megjithatë, më shkonte shpesh mendja që mua do më internonin, por nuk më shkonte mendja kurrë se do të më internonin pikërisht në fshatin Arrën. Përkundrazi. Mendja më shkonte se do të më internonin në ndonjë rreth tjetër, larg Kukësit, ku unë të kisha mundësi më shumë për të krijuar familje dhe për ta shijuar jetën në këto vite që më kanë mbetur, sepse vitet më të mira të jetës i kam kaluar në burg".

Në rast se ndonjëherë do të rihapet procesi gjyqësor, dmth, një gjykim normal, do të mësohet se hetimi ka zgjatur vetëm në harkun e 7 ditëve, se vendimi për ekzekutim është marrë në Gjykatën e Kukësit dy dytë para seancës gjyqësore, se janë kapërcyer kryekëput edhe vetë ligjet e zeza të kohës, se ndëshkimi qe krejtësisht politik, me gjithë përpjekjet për ta zhvendosë të vërtetën dhe manipuluar faktet. Këtu na vjen në ndihmë edhe një pjesë nga Vendimi i Gjykatës së Kukësi, që u mor krejt i mirëqenë edhe prej Kolegjit Penal:

"I pandehuri paraqitet me një personalitet shumë të keq, armik i egër e i betuar, çka flet për një rrezikshmëri shumë të madhe të tij. Disa herë është dënuar dhe përsëri më me konseguencë ka vepruar si armik, si në kushtet e izolimit, ashtu edhe në gjendje të lirë. Asnjë lloj dënimi për këtë të pandehur nuk ka më efekt përveç atij kapital, sepse për të nuk ka më shpresë edukimi".

Në këtë rrjedhë, komisioni i marrjes së frymës së H. Nelës, bashkë me kreun R. Alia, praktikoi edhe aktin e parafundit ndaj H. Nelës, ekzekutimin me varje, si një përpjekje tjetër për të terrorizuar banorët e Kukësit, por që u kthye në të kundërtën e vet: qëndrimi-homazh i banorëve ndaj të martirizuarit qe një shenjë se regjimi qe në përpëlitjet e fundit.

Këtu, në vijueshmëri mund të mësohet gjithashtu se miratimi për dënimin fatal është dhënë nga 7 presidiumsa të K. Popullor: Rita Marko, Sihat Tozaj, Eleni Selenica, Kristaq Rama, Lumturi Rexha, Rrahman Hanku dhe Emine Guri (me votë përmes telefonit), çka do të thotë se ka votuar për marrjen e jetës më pak se gjysma e anëtarësisë, që mund të bëjë pjesë në një rrëfim absurd, të pabesueshëm për një njeri normal, sidomos votimi përmes telefonit, dhe kur bëhej fjalë për marrjen e jetës së një njeriu.

Në anën tjetër, në rast se do t'ishin hapur dosjet qysh në 92-in, madje edhe ato të proceseve gjyqësore, F. Abdiu, një prej firmosësve të dënimit të martirit Nela, nuk do të kishte shansin të futej në Parlamentin pluralist të Shqipërisë, as disa vite më vonë të merrte kreun e Gjykatës kushtetuese, as Laskaj s'do të kishte shansin të ishte në krye të një institucioni të kontrollonte pasurinë e Presidentit të Republikës, të Kryeministrit dhe të parlamentarëve të Shqipërisë, ndërkaq as gjitha shpura tashmë e njohur që punoi sistematikisht t'i merrej padrejtësisht jeta martirit Nela, nuk do të vijonte të punonte në sistemin demokratik të drejtësisë. Të ndalemi pak në Republikën Çeke: në dhjetor të vitit që shkoi një ish-prokurore në moshën 86 vjeçare u dënua nga Gjykata e Lartë me 6 vjet burgim, për shkak të dënimeve që u kishte dhënë disa politikanëve antikomunistë në vitet '50.

Në rast se historianëve tanë nuk do t'u rrinte ende përmbi sy perdja e marksizmit, atëherë në tekstet e historisë së shkollave të mesme dhe të larta do të pasqyrohej krimi ndaj njeriut të lirisë Havzi Nela, si një prej krimeve të shëmtuara të diktaturës komuniste, duke realizuar dënimin e fundit politik me ndëshkim me varje, në gjithë vendet e Evropës Lindore. Për fat të keq, kjo ndodhi për shkak të mosrefleksionit të plotë të shoqërisë sonë.

Ende nuk ka ndodhur shkundullima e domosdoshme e saj, ai reflektim që historia jonë tragjike të shërbejë edhe si mësim që n'asnjë formë të mos shfaqen edhe vijat më të holla të saj apo edhe imazhe të asaj zymtie.

Ia vlen të thuhet se në rastin Nela apo në raste të përafërta nuk bëhet fjalë për pendesë të atyre që ushtruan barbarinë, por përpjekje e hapur dhe e fshehtë që të funksionojë mekanizmi i harresës, justifikimi absurd se "E tillë ishte koha". Ndërsa edhe ky takim i sotëm është një solemnitet nderimi dhe njëkohësisht solemnitet kundër harresës. Është gjithashtu edhe meritë e medias që e ka bërë të njohur vazhdimisht çeshtjen Nela.


3.

E ndjej si obligim të shpreh mirënjohje ndaj dy vëllezërve të martirit Havzi Nela, Shukri dhe Asllan, të cilët mundën të nxjerrin fletoret me poezi nga kampburgu i Qafë-Barit, t'i ruajnë me përvuajtje dhe fisnikëri, dhe përmes atyre poezive tashmë na vjen më i plotë profili i martirit Nela, me një poezi thellësisht politike, si një tablo e ferrit të kohës.

Gjithashtu respekt për Ministrinë e Kulturës dhe ekipin e shkëlqyer të fisit Nela me banim në Amerikë, të cilët mundësuan botimin e dy librave, esenë time dhe poezinë e zgjedhur të H. Nelës, si dhe dy botimeve të tjera të këtij formati që do botohen s'afërmi: Albumi me foto të Martirit dhe ribotimi i plotësuar i librit "Fjala në litar".

H. Hela është përfaqësuesi i denjë i asaj shtrese dhe i atyre njerëzve, veçanërisht nëpër kampburgje, që mbetën vetvetja në atë kohë mizorie.

Jeta dhe vepra e tij është dëshmi e madhe, është një institucion karakteri, qëndrueshmërie, ndjesie, veti të cilën e kanë kryesisht ata njerëz që në radhë të parë janë VETVETJA.

"Shpejt gjithçka ka me marrë fund. Ne do mbyllim shumë gjana dhe do sillemi si njerëz, se përndryshe nuk e merr kurrë vetin Shqipnija. A lahet gjaku me gjak? Nuk lahet se bahet nji pellg tjetër gjaku që s'e lan e s'mundet me e la kurrën e kurrës të parin".

Ky qe mesazhi i Nelës (sipas një bisede me bashkëvuajtësin Ismail Dida), mu nga zemra e ferrnajës, një mesazh qytetërimi, mesazh për një paqe sociale, dhe natyrisht për një Shqipëri ndryshe, për të cilën ai edhe u flijua, por "si njeriu që bëri detyrën e vet", po të perifrazonim një varg të Ricos-it. Prandaj, përsa parashtrova më sipër, ai mbeti triumfi i një morali brenda ferrit, mishërimi i një përpjekje që liria të mos mbetej vetëm iluzion.

[Dita]

Denoncohet mashtrimi skandaloz i Ramës dhe mediave të kontrolluara prej tij. Ja dëshmia e fëmijëve


Sheshori: Babai nuk ka akuzuar kurrë Berishën se ka dalë dëshmitar në gjyq

Po lexoja ne faqet e meparshme per rrenqethje mishi nga lajmi i deshmise ne gjyq. Po tani valle lexuesve te tronditur te kesaj teme a iu rrenqethet mishi nga mashtrimi i rradhes prej eksperteve qe prodhimin e lajmeve te tilla e kane si buke e djathe?
Jam kurioze te shoh cfare mund te shkruhet akoma per ta mbajtur gjalle kete front lufte ne luften me pafundesi fronte kunder Berishes.

[Brari]

Rasti "Sheshori", përse duhet ndalur


Disa vite më parë një gazetë anonime, nga ato të cilat mund të dalin në treg vetëm një herë në shekull, nxorri një lajm bombastik, sipas së cilës kryetari i PD, Sali Berisha, i kishte dalë dëshmitar në gjyq një ish-të përndjekuri politik me emrin Hysen Sheshori. Lajmi kishte vite që ishte arkivuar dhe askush nuk do të kujtohej për të sikur të mos ishin rimarrë materiale dhe të ishte dhënë për shpërndarje nga kreu i PS, Edi Rama. Fillimisht ky material iu dha gazetave që kontrollohen direkt ng zyra e kreut të PS dhe më pas edhe mediave elektronike të kontrolluara po prej tij.

Rama nuk u mjaftua këtu, por udhëzoi më pas edhe tellallët e tij mediatikë që ta servirin këtë si problem demaskues edhe në Parlament dhe disa prej tyre dolën dhe lexuan mashtrimin që ishte stisur për publikim në zyrën e Ramës. Të tjerë "investigues" mediatikë gërrmuan në arkiva dhe kudo për të gjetur ndonjë dokument që provonte këtë, por nuk u arrit të zbardhej asgjë. Ky ishte sfondi i një megamashtrimi të servirur nga zyra e Ramës, kur e vërteta rezulton të jetë krejt ndryshe dhe një histori me të cilën duhet të merret institucioni i Prokurorisë.

Dje, i biri i Hysen Sheshorit, trokiti në redaksi duke na zbardhur të gjithë historinë e persekutimit të të atit, por dhe familjes. Ai deklaroi se në asnjë rast i ati i tij nuk kishte akuzuar kryetarin e PD, Sali Berisha, se i kishte dalë dëshmitar në gjyq. Sipas tij, ngjarja është krejt e ndryshme dhe se ai dyshonte se këtu është përfshirë jo vetëm një afërmi i tij i gjakut, i cili është shfaqur më shumë se një herë me emrin e të atit, duke arritur deri aty sa të përfitojë edhe shtëpi me emrin e Hysen Sheshorit. Sipas tij, është i njëjti person, i cili dyshohet të ketë dhënë edhe deklaratën në emër të Hysen Sheshorit.

E zbardhur dje, ngjarja rezulton të jetë krejt ndryshe. Hysen Sheshori, i cili tani është në moshën 75-vjeçare, është në një situatë të rëndë shëndetësore. I biri i tij thotë se ai nuk mund të lëvizë dot nga shtëpia pa ndihmën e fëmijëve dhe i ka pahuar atyre se ai kurrë më parë nuk ka dhënë qoftë edhe një intervistë apo prononcim në lidhje me këtë çështje për gazetarët. Ndaj ata janë të habitur se si është e mundur që është abuzuar me emrin e të atit, duke i vënë në gojë deklarata të paqena dhe për këtë thanë se i kanë kërkuar Prokurorisë që të hetojë.

Rasti në fjalë është një tjetër megaskandal mashtrimi, për të cilin kreu i opozitës është përgjegjësi kryesor, pasi ka ngritur një stuhi në gotë duke mashtruar jo vetëm në mediat e tij, por edhe në sallën e Kuvendit. Natyrisht, që nuk është mashtrimi i parë dhe as i fundit, por kjo është një diskreditim publik për të, një tjetër njollosje para opinionit. Ai nuk ndalet së mashtruari duke e shndëruar këtë në një instrument, ku mbështetet i gjithë boshti ideologjik i partisë së tij. Është një tjetër rast që na bën të ndalemi për të kuptuar se deri ku mund të arrijë ky njeri në disinformimin e opinionit publik, ku mund t'ju tjetërsojë njerëzve edhe emrat, edhe deklaratat, edhe gjithçka tjetër vetëm që të ngrejë hije dyshimi mbi kundërshtarët e tij politikë.





---












rd ka filluar te levrije..

mir ben ndonse eshte vone..sepse mafia edviniste ka krijuar male me mashtrim e rd me luge alumini nuk mund ti sheshoje ..
erdhi thot Rd djali i sheshorit ne redaksi..
Po pse u kujtuat tanu ju ta gjeni kte djale..
ku ishit kaq vjet..
pastaj kush e pa kte djale..
ku i kini ekranet?
kerkund..
ja kan lene filipit ekranet se atij i duhen..
kurse 3 korrikasit skan te drejt te ken nje ekran..

djali sheshorit duhet te dali ne ekran e ta shikoj gjith kombi.. e te tregoje..

e pastaj ti thuhet Topo bamirit..
keta mashtrusit qe shpikin ora bushi e gjyqe sheshorash me berish i ke dekoruar o i perkedheluri i PD-se e sot e kushedi qe kure.. vegel e Edvinit..
qe erioni behet vegel edvini.. ta ha rradakja se nje mikro burrec krejt natyrshem mirkuptohet kur behet vasal i nje shalgjati..po nje goxha kolos si bamka.. te lepihet tek shemtaraqi edvin nuk shkon..

Pra Rd me se fundi paska kuptuar se Malltez Bollino Alba e anil basha e plot tjere.. jane fabrikante shpifjesh anti PD..

shum vone..
brari ne forum ka vite qe u a ka vene targen atyre..

..

[Brari]

na e sill mo dito letren.. se deshmitaret kan qen me letra.. e ta besojme GSH-ne e bollinos komorrist..
te jesh aq leshko ti sa hiqesh.. nuku besoj..
te kish qene deshmitar i ndonje sheshori berisha ja kish nxjere qitapet ruc gjinush nexho edvin ramizi me kohe o dit vadafuni..

po se ka qene deshmitar e ke inat ti berishen mo indrit me keta shoket e tu..qe jini nje goxha lukuni ketu...?
kushedi sa inat do i keni kryetaret e atyre gjyqeve ahere ju.. e prokuroret ..e atyre gjyqeve.. e birone politike qe i frymezonte ato gjyqe.. te zezt ata po i zure ti me kta shoket e tu ne ndonje cep pallati se cdo heqin prej teje.. e prej PS-se ..lol
lol..
perdit ju shoh duke uleritur te dera gjykates larte juve.. antiberishet.. qe po ju kullon "demokratizma" nga hundet.. me thirrjen.. o fehmi.. ik na gjykata.. se ke cuar njerz ne burg me lopata..
u lodhet aty duke uleritur..e vjen e ngrata shoqja arta dada..e ju sjell caj te ngrohte e urata.. he me ju lumt ju thot.. se ju tha o shokeni llapa.. duke leftuar enverizmen.. hapa dullapa..


sa komika jeni..
ktu eshte forum ore..
ketu aktorlliku nuk ju shkon..

brari ju ben.. pistil..me cdo nick qe te dilni e me cdo pelerin qe do mbuloni mullaqet.. qe i kini marshallah nga meleonat..pa djerse.. e me cdo parull qe ju a meson kupola .. qe te perdorni sipas stines..

nuk e kam vetem me ty o dit se ti je sardele e vogel.. po me krejt mafinë..enveriste qe sperdridhet por nuk i shkon..

dilni troc..behi burra..
nuk e duam berishen.. thoni.. sepse ja pordhi sojit tone lirine e demokracine qe u kish dhene enveri.. per te gulagezuar e birucezuar.. shqiptaret e mire..
kjo eshte..
per kete thoni e morrem inat qe ate nate kur foli..e vazhdojm ta urrejm nat e dite.. tash 18 vjet e prandaj ja bejme dhe 97 tat dhe gerdecat dhe te tera..cna vjen per dore..
sinqeriteti eshte me i mire..

mos tirrni kot.. aman derman..


..

[Duaje Siveten]

Hhahahahahhaha, c`paskam humbur, c`paskam humbur. Hahahahhahah.
5 gjuhe te huaja hahahahaha.
Kur e kujtoj duke folur ne anglisht apo italisht....ruajna zot ta degjoj si e flet frengjishten.

Robi qe shkoi deri ne France qe ne kohen e monizmit dhe nuk mesoi njehere te thote "qe"...po "qy".
Abiamo licensiato centomila biznesi italiani. Hahahahahaha.
Ka hyre ne rekordet Gines te gafollogeve.

salis nuk eshte derguar ne france per te thene "qe" apo "qy" ... ai atje ka çuar urinen e never-hysniut te pol miliezi, si edhe veprat e udheheqesit te tij shpirteror, shokit enver, bashkeshorti i shoqes nexhmije, me te cilen bejne sikur shahen ... leri pastaj kafet ...

thelloni njohurite tuaja ne poshtersite pa mbarim te rrot-starit legen

...

TemA

Pse nuk po e “mallkon” Berisha gjyqtarin e diktaturës?

Nga Mero Baze

Besnik Ymeri është një nga pesë gjyqtarët që u zgjodh me short për të gjykuar dosjen e Gërdecit. Ymeri është një ish-gjyqtar i kohës së komunizmit, të cilin e prek ligji i lustrimit të figurave, miratuar nga Kuvendi dhe që gjendet në sirtarët e Gjykatës së Lartë. Rreth dy muaj më parë, kur ky debat ishte shumë i nxehtë, kam shkruar se, pavarësisht fatit të këtij ligji në Gjykatën Kushtetuese, gjyqtarët ose prokurorët që preken nga ligji dhe që do të kenë shansin të gjykojnë dosjet e nxehta të korrupsionit të qeverisë, siç është ajo e Gërdecit, Fazlliçit apo Lulzim Bashës, duhet të japin dorëheqjen nga çështjet, pasi është e nevojshme që gjykimi mbi këto dosje të mos bëhet nën presionin e ligjit. E thënë ndryshe, “regjimi i duarve të pastra” duhet të gjykohet realisht nga duar të pastra.

Besnik Ymeri është një nga këta emra. Njësoj si Zamir Shtylla ai tashmë duhet të ishte anatemuar prej kryeministrit, Sali Berisha. Unë prisja që këto ditë gazetat RD ose “55” të botonin shkrime që ky njeri ka vrarë, përdhunuar apo masakruar disa njerëz. Prisja letra të hapura kundër tij, që t’i kujtonin se po shkel mbi gjakun e njerëzve të pafajshëm dhe duhet të japë dorëheqjen. Prisja fjalime të kryeministrit të posaçme, siç i mbajti për zotin Shtylla. Në fakt, asgjë e tillë nuk ndodhi. Nuk kam asnjë ide për çfarë ka bërë mirë apo keq gjatë kohës së komunizmit gjyqtari i sotëm i Gjykatës së Lartë, Besnik Ymeri, por di të them se si një subjekt i prekur paraprakisht nga ligji i lustrimit, është mirë të qëndrojë larg dosjeve që kanë të bëjnë me korrupsionin e qeverisë, me qëllim që gjykimi ndaj tyre të jetë i pacenuar.

Por lajmet që botoi shtypi dje janë dhe më interesante. Një studio e njohur ligjore në Tiranë për çështje penale, që mbron kryepërgjegjësin juridik të tragjedisë së Gërdecit, Mihal Delijorgjin, ka të punësuar vajzën e tij. Më tej akoma, nëse heton mes lidhjeve të këtij gjyqtari dhe kunatit të Fatmir Mediut, Ilirian Celibashi, do të hetosh qartazi konsultat e pandërprera që kanë bërë bashkë më parë për këtë çështje dhe garancitë që kanë marrë prej tij për votën pro tyre. I gjithë ky ‘rrethim’ që i është bërë këtij gjyqtari nga njerëzit e ish-ministrit Mediu, janë arsyeja e vërtetë përse Sali Berisha dhe njerëzit e tij po heshtin për një gjyqtar të kohës së komunizmit, që ka marrë tashmë në dorë një dosje të nxehtë të qeverisë. S’e dëgjova dje Aldo Bumçin të dilte e të thoshte, siç thotë zakonisht, se “ka plot gjyqtarë të rinj që mund të gjykojnë aferat e qeverisë, dhe nuk kemi mbetur të na gjykojnë ata që kanë lyer duart me gjak”! (Të më falë zoti Ymeri që po imitoj Aldo Bumçin).

S’e dëgjova as zonjën Topalli që nuk lë rast pa folur për gjyqtarë të tillë të kohës së komunizmit. Askush nuk ka pipëtirë deri tani, edhe pse një gjyqtar i Lartë, i prekur nga ligji i lustrimit, po gjykon një dosje të tyre. Ky standard i dyfishtë që ata po përdorin ndaj njerëzve të drejtësisë që kanë lidhje me të kaluarën, zbulon qartë misionin e ligjit që miratuan, që nuk kishte të bënte me dënimin e krimeve të komunizmit, por fshehjen e krimeve në demokraci prej tyre. Ata bënë presionin e duhur mbi këta gjyqtarë dhe prokurorë, bënë një ligj të pazbatueshëm dhe tashmë janë të lirë të seleksionojnë kush nga gjyqtarët është i tyre dhe kush jo.

Është e njëjta gjë që po ndodh dhe me avokatin e zotit Mediu, Ardian Visha, për të cilin nuk kam asnjë mendim personal, por kam vetëm vlerësimet publike të kryeministrit Berisha, i cili e ka quajtur koka e bandës “Hakmarrja për Drejtësi” dhe njeriu kyç që ka dështuar ekstradimin e Orik Shytit në Shqipëri. Tashmë ky “djall” është shndërruar në engjëll dhe është konsulenti kryesor i Sali Berishës për dosjen e Gërdecit dhe shpresa e vetme se do t’ia dalë me lidhjet e tij brenda drejtësisë të mbulojë përfshirjen e djalit të tij në këtë skandal.

Keqkatandisja e kryeministrit Berisha në këtë histori është e dhimbshme. Ai tashmë duhet të heshtë për një gjyqtar të diktaturës, pse i ka dhënë garanci Fatmir Mediu se ka mbyllur pazarin me të, duhet të heshtë për konfliktin e tij të interesit (të cilin Berisha u betua që s’do ta falte kurrë për asnjë gjyqtar), dhe do të vazhdojë të presë lajme të mira për procesin gjyqësor nga ai, që vetë e ka quajtur “njeriu kyç” i “Hakmarrjes për Drejtësi”.

Për t’i qëndruar asaj që kam shkruar dy muaj më parë, pa ditur në dorë të kujt do të binte kjo dosje, ftoj zotin Ymeri të largohet nga ky proces, ku miliona shqiptarë dëshirojnë të jetë një sprovë e drejtësisë shqiptare për t’u ringritur në këmbë dhe për t’i dhënë vendit shpresë se një ditë krimet dhe korrupsioni në këtë vend do gjykohen. Unë nuk e ftoj zotin Besnik Ymeri të ikë nga drejtësia dhe nuk kam asnjë rezervë për të shkuarën e tij të panjohur për mua, por dua si shumë shqiptarë të tjerë, që kjo tragjedi e dhimbshme e shkaktuar nga korrupsioni të gjykohet pa hijet e dyshimit dhe mëdyshjet e krijuara nga presioni i një ligji, të cilin Berisha e përdor vetëm kur dyshon se dikush nga drejtësia nuk është nën kontrollin e tij.