Ceremonia e inagurimit: Obama hyn ne Shtepinë e Bardhe

[Kreksi]

Si dikur Abraham Linkolni, presidenti i 44 i Amerikes merr rrugen drejte Vashingtonit, nje fitore triumfale, me se 2 milion adhurues presin sot Obamen te hyje ne shtepin e Bardh;

[Borix]

"bardh" eshte me "ë" ne fund.

[new-man]

Uashington, 20 Janar, 12:50, NOA - Presidenti në ikje i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Xhorxh W. Bush, ka biseduar mbrëmë në telefon me disa prej kryeministrave dhe presidentëve të vendeve të ndryshme.

Ai i ka falënderuar për bashkëpunimin dhe miqësinë që i ofruan gjatë 8 vjetëve të presidencës së tij.

Gjatë ditës së tij të fundit, Bush foli me kryeministrin e Rusisë, Vladimir Putin dhe më pas presidentin Dimitri Medvedev.

Ai foli në telefon dhe me presidentin e Francës, Nicolas Sarkozy dhe kancelaren e Gjermanisë, Angela Merkel, presidentin e Izraelit, Shimon Peres.

Presidenti Bush foli edhe me udhëheqës të tjerë të vendeve evropiane, Azisë dhe Amerikës Latine.

Presidenti Bush u ka shprehur udhëheqësve botërore kënaqësinë e tij për bashkëpunimin me ta dhe i falënderoi për mikpritjen e tyre ndaj tij dhe të shoqes, Laura.

[kleos]

i'll miss him

[xfiles]

Do kalojne dekada perpara se te vije nje tjeter president po aq i denje sa dhe Bush.
Ndersa sot bota gezonte per presidentin e ri te zi, une isha i trishtuar se nje president legjendar si bushi la presidencen.

[new-man]

Uashington, 20 Janar, 12:31, NOA - Kryeqyteti i Shteteve të Bashkuara, Uashingtoni është mbushur me mijëra njerëz të entuziazmuar, të cilët kanë ardhur nga i gjithë vendi, për të marrë pjesë në ceremoninë e inaugurimit të Barak Obamës si presidenti i 44 i Shteteve të Bashkuara.

Ndërtesa e Kongresit amerikan, ku Barak Obama do të bëjë betimin për president, është zbukuruar me flamuj amerikanë dhe shitësit ambulantë anembanë qytetit prej ditësh po shesin suvenire me fotografi të zotit Obama, si bluza, kapele dhe kopsa.

Pritet që të paktën 1 milionë njerëz të marrin pjesë në ceremoninw e inaugurimit, edhe pse temperaturat janë tipike të një dimri të ftohtë. Ata kanë ardhur në Uashington me dëshirën për ta parë Obamwn, kur pas betimit ai do të bëhet presidenti i parë afrikanë-amerikan në Shtetet e Bashkuara.

Obama do të bëjë sot betimin në shkallët e ndërtesës së Kongresit Amerikan, që gjendet përballë Parkut Kombëtar të Uashingtonit. Kjo është hera e parë që i gjithë parku, i cili shtrihet nga ndërtesa e Kongresit, deri tek monumenti i Abraham Linkolnit, do të jetë i hapur për pjesëmarrësit, të cilët mund të ndjekin ceremoninë e betimit përmes ekraneve gjigante të vendosura aty.

Masat e sigurisë për këtë ngjarje historike do të jenë të mëdha. Shumë rrugë dhe ura të kryqeyteti janë mbyllur. Po ashtu janë vendosur shumë pika kontrolli, dhe këtu kanë ardhur për të ndihmuar shumë trupa policore dhe pjesëtarë të personelit për emergjencës nga qytetet e tjera të vendit.

Ushtria ka vënë në dispozicion më shumë se 30 mijë trupa për të ndihmuar në vendosjen e sigurisë.

[white-knight]

Bush will be forever in my heart...

[Fittox]

Barak Obama do të bëjë inaugurimin si Presidenti i 44 i Shteteve të Bashkuara të martën, më 20 janar, duke vazhduar traditën e transferimit paqësor nga një udhëheqës tek një tjetër, që filloi me inaugurimin e parë të Xhorxh Washingtonit, më 1789. Por këtë herë inaugurimi presidencial ka një domethënie të veçantë. Kolegia jonë Laura Konda ka përgatitur një kronikë, që na njeh me disa prej inaugurimeve presidenciale, përse ato janë simbole të rëndësishme të demokracisë amerikane dhe përse këtë herë inaugurimi presidencial ka një domethënie të veçantë.

Inaugurimi Presidencial në SHBA e ka zanafillën në vitin 1789, kur bëri betimin Presidenti i Parë amerikan, Xhorxh Uashington. Ky është një ritual ceremonial me tre elemente, që fillon me betimin e Presidentit, me dorën mbi Bibël, vazhdon me fjalimin që përmban idetë baze, që do ta udhëheqin administratën e re dhe përfundon me ballon e inaugurimit. Këtë herë inaugurimi presidencial është historik, sepse Barak Obama është i pari President afrikano-amerikan në SHBA dhe ashtu sikurse Xhon Kenedi, ai përfaqëson një gjeneratë të re, një fillim të ri dhe një ndryshim për Amerikën.

Inaugurimi Presidencial është një moment historik për Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Sipas Amendamentit 20 të Kushtetës, duke filluar që nga viti 1930, në mesditën e 20 janarit fillon zyrtarisht nga puna siPresident, personi i cili zgjidhet më 4 nëntor përmes zgjedhjeve të lira e të drejta, post ky më i larti në administratën amerikane. Procesi i inagurimit shënon transferimin paqësor të pushtetit nga një administratë në tjetrën. Këtë vit, ai sjell në të njëjtën kohë, kalimin e pushtetit nga Partia Republikane në atë Demokrate.

Ish-punonjesi i Bibliotekës së Kongresit, historiani Marvin Kranz, thotë se kalimi i pushtetit në SHBA është zhvilluar kurdoherë pa probleme.

“Asnjëherë nuk është bere ndonjë perpjekje uzurpimi nga ana e personit, apo partisë që ka humbur zgjedhjet. Të gjithë e pranojnë kundërshtarin....Madje gjate ceremonisë qëndrojnë pranë tij më podium", -thotë historiani.

Betimi i Presidentit, prej 35 fjalesh, është i shkruar në Kushtetutën amerikane.

Allen Lichtman, profesor i historisë në Universitetin Amerikan të Washingtonit, thotë se duke shënuar fillimin e një mandati presidencial, inaugurimi është një mundësi që i jepet presidentit të ri, për të shpalosur idetë dhe politikat që do të udhëheqin presidencën e tij.

“Inaugurimet janë një dite e shënuar, sepse ato janë rituali më i rëndësishëm politik, për të kuptuar më mirë edhe përparësitë që do të ketë Presidenti i ri i vendit,”-thotë profesori.

Shumë nga fjalimet presidenciale kanë hyrë në histori. Mbahet mend përshembull, Xhorxh Washingtoni, të cilit më 1789 i kishin përgatitur një fjalim 70 faqesh, që ai e hodhi poshtë, duke thënë një fjalim prej një paragrafi; po ashtu kujtohet fjalimi i Presidentit Ulisses Grant, në vitin 1865, pas përfundimit të Luftes Civile, kur ai tha “Let us have peace, - Le të bëjmë paqe”; Abraham Linkolni, fjalimet e të cilit në të dy inaugurimet, njihen si kryevepra të prozës së gjuhës angleze. Kujtojmë këtu thënien e famshme të Linkolnit "Me keqdashje ndaj askujt, me mirësi ndaj te gjitheve”. Mbahet mend thënia e Franklin Roosveltit në fjalimin e tijnë kulmin e Depresionit të Madh, në vitet 1930, “E vetmja gjë nga e cila duhet të frikësohemi është vetë frika”.

Njerëzit të mbledhur rreth radios dëgjonin atë ditë fjalimin frymëzues të presidentit Ruzvelt, duke shpresuar për rimëkëmbjen e shpejtë të ekonomisë së vendit.

I paharruar mbetet fjalimi frymëzues i Xhon Kenedit:

“...Pishtari po kalon tek një gjeneratë e re amerikanësh, të lindur në shekullin e 20-të”.

Ai bëri thirrje për pjesëmarrjen dhe sakrificat e popullit amerikan për të mirën e përbashkët, duke ju drejtuar popullit amerikan me frazën e famshme që hyri në mendjen dhe zemrat e njerëzve: “Mos pyesni se çfarë mund të bëjë vendi për ju, por çfarë do të bëni ju për vendin.”

Po ashtu mbahet mend thenia e Ronald Reganit, se “qeveria nuk është zgjidhja, por problemi”. Në fjalimin e tij me tone lirike, Bill Klintoni, përmes figurave të fuqishme letrare theksoi rolin e demokracisë amerikane në botë.

Barak Obama do ta bëjë betimin duke vënë dorën mbi Biblën e Abraham Linkolnit. Kjo zgjedhje e tij është simbolike. Është një homazh që ai i bën Linkolnit si udhëheqës, por në të njëjtën kohë tregon se Barak Obama e sheh Presidentin Linkoln si një model, të cilin ai dëshiron ta ndjekë.

Historiani Marwin Kranz thotë se prania e Bibles gjatë betimit nuk është e domosdoshme, por një traditë e trashëguar që nga Xhorxh Washingtoni, të cilën e kanë ndjekur shumë presidentë.

“Me marrjen e Biblës së Linkolnit, mendoj se Obama po përpiqet të ndjekë hapat e Linkolnit. Linkolni vinte nga shteti i Ilionoit, ashtu sikurse Obama, pra duket qartë se ai do të thotë se do të ndjekë shembullin e Linkolnit”, -thotë historiani.

Megjithëse fjalimet e Presidentëve janë të larmishme, sipas tematikës që ata dëshirojnë të zgjedhin, ato kanë edhe elemente të përbashkëta.

Ja si shprehet historiani Allen Lichtman:

“Mesazhi i përbashkët që presidentët i kanë dhënë amerikanëve, është që vendi është i fortë, dhe që do të jetë në duar të sigurta. Në fjalimet e tyre presidentët nuk japin hollësi të politikave të tyre, por idetë bazë që do të udhëheqin administratën e ardhshme”.

Historianët Kranz dhe Lichtman, janë të një mendimi, se ardhja e Barak Obamës në Shtëpinë e Bardhë ka nje domethënie të rëndësishme historike. Vete Shtepia e Bardhe është ndërtuar nga skllevërit. Raca ka qenë një plagë e shoqërisë amerikane. Vetëm në vitet 1960 u miratuan ligje që lejonin afrikano-amerikanët të merrnin pjesë plotësisht në jetën politike të vendit.

Historiani Lichtman thotë se Barak Obama, si i pari afrikano-amerikan, erdhi në Shtepine e Bardhë shumë më shpejt nga sa mendohej.

Barak Obama e zhvilloi fushatën si President i të gjithë amerikanëve dhe premtoi ndryshime kur vendi është në krizë të thellë ekonomike dhe kur 90 për qind e amerikanëve janë të shqetësuar për të ardhmen e vendit.

Amerikanet kerkojne ndryshim dhe besojne se atë do ta sjellë Barak Obama.

[Fittox]

Demografët thonë se nga viti 2042 më shumë se gjysma e amerikanëve do të jenë me prejardhje me ngjyrë, kryesisht latino, aziatikë apo afrikanë. Inagurimi i Barak Obamës, djali i një babai kenian dhe i një nëne të bardhë amerikane do të jetë shenja më dramatike për rritjen kulturore dhe diversitetin etnik të vendit. Askund nuk është ky fakt më i dukshëm sesa në Nju Jork, një qytet emigrantësh. Ne do t’ju njohim tani me një shkollë në lagjen Kuins dhe me shpresat e reja që zgjedhja e zotit Obama ka sjellë për nxënësit e saj.
Klasa e Xhuli Men në shkollën e mesme Newcomers po luan skena nga autobiografia e një djali, rritur nën aparteidin e Afrikës së Jugut. Kjo shkollë publike në Kuins të Nju Jorkut, është njëra nga 12 të tilla të ngritura për imigrantët e rinj. Nxënësit këtu janë nga Kina, Nepali, Bangladesh, Kolumbia, Jemeni, Egjipti, Haiti dhe vende të tjera. Shumë prej tyre janë të gëzuar për fitoren e zotit Obama si dhe për domethënien e kësaj ngjarjeje në jetën e tyre.

“Nuk do të thosha më të çuditshmet, por ndër zgjedhjet më historike në Amerikë,” thotë një djalë me origjinë nga Bangladeshi.


"Nëse një afrikano-amerikan bëhet president, kjo ndryshon historinë," thotë një djalë imigrant nga Kina.

“Si njeri me ngjyrë mund të kem më shumë shanse për të qënë një njeri i rëndësishëm në Shtetet e Bashkuara,” thotë ky djalë me origjinë nga Haiti.


Pak ndërtesa larg nga Kunsi, Norah Chaves me origjinë kolumbiane punon me organizatën Make the Road, një grup që ndihmon imigrantët latinoamerikanë.

Ajo ka dy fëmijë dhe thotë se kjo është arsyeja që zgjedhja e zotit Obama ishte kaq e rëndësishme për të.
"Vendosa të qëndroj në Shtetet e Bashkuara pasi ai fitoi. Kisha rezerva për çfarë mund të ndodhte. Fëmijët e mi kanë lindur këtu, janë qytetarë amerikanë por janë edhe latino."

Tani, thotë Chaves, ajo ndjehet shumë ndryshe.

“Imigrantët kanë një shans për të ndërtuar vërtet Amerikën dhe për të ndërtuar një jetë më të mirë në këtë vend.”

“Me thënë të drejtën ne jemi vend imigrantësh. Pra nuk jemi indianë, kështu që të gjithë janë këtu imigrantë”.

Në Bruklin, Mohammad Razvi drejton një organizatë që u shërben imigrantëve nga Azia Jugore. Lindur në Pakistan, ai po rrit fëmijët e tij këtu në Shtetet e Bashkuara.

“Kam pesë fëmijë dhe ua kam shpjeguar – shikoni çfarë ndryshimi i madh. Tani Amerika është ajo që duhet të ishte. Është një ndjenjë e shkëlqyer kur mendon se një ditë edhe ata mund të zgjidhen president.”

Vetëm disa nga nxënësit në shkollën Newcomers nuk janë ende qytetarë por ata thonë se zgjedhja e Obamës ka të njëjtin kuptim për ta.

“Ai po i heq paratë nga lufta dhe po i vë në arsim,” thotë një vajzë me origjinë kineze.


“Këto zgjedhje ishin për të gjithë, jo vetëm për të bardhët apo afrikano-amerikanët por edhe për imigrantët.”

“Kur Obama thotë nuk jemi shtet i kuq apo blu, por jemi Shtetet e Bashkuara – më bën të ndjehem shumë e inkurajuar. Dhe mendoj se ai është në gjendje të na bashkojë të gjithëve”.

Si president, Barak Obama do të jetë i pari për shumë gjëra: i pari president dyracor, i pari nga një prind i huaj jashtë ishujve britanikë apo Kanadaja dhe i pari me prejardhje afrikane dhe myslimane. Dhe për shumë imigrantë, ai do të jetë gjithashtu i pari president amerikanë me një histori ndryshe nga e tyrja.

[Kreksi]

As nje fjale per indianet, thuaje se afrikanet moren autoktonine e indianve, apaçve e komaçve te amerikes, ndjiehet nje ide e falcifikuar qe shtrebron teresishte historine e amerikes.
Pytja do shtrohej;
Pse athue europianet ua dorzojne çelsat afrikanve ne dor e jo amerindianve, popullit autokton i cili me se shumti ka vuajtur, jane vrare si lepujt indianet dhe ne kete cereponi asnje fjale per INDIANET e amerikes ?
Mos eshte bere bota spektakel ne ditetet e sotme ?
Ku po shkone bota, drejte drejtesiise apo drejet humneres ?

Si eshte e mujtur qe ne tere kete cereoni ku tere bota i ka syte drejte ketyre imazhev, si njerit si shkoj mendja te permendi INDIANET ?
Une si kreksi ketu ne kete forum, me te vertete ndiehem i REVOLTUAR !
TURP per Obamen, Turp per tere Ameriken !