I dashur Riza! Përshëndetjes tënde kaq të ngrohtë, mes të ftohtës së këtij dimri, po i përgjigjem me vargje...
Kjo borë
Ç'më trishtoi kjo borë që s'ra
Me qiellin mbeti dashuruar
Mes mjegullës amorfe më la
Dhe gradësh plusminus ngatruar!
Ç'më bëri kjo borë e parënë
Me dimrin ndaj tradhëtinë
Të dyve një fat na ka zënë
Veç mua më la pa stinë!
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
Dy bustet
Një bust jashtë
Brenda një bust
Të ngjashëm janë
I ndryshëm un'.
Të jashtmin rrëzova
E tërhoqa zvarë
Të brendshmin harrova
Dhe mbeti gjallë.
I jashtmi cop-cop'
Kovaçanës u shkri
I brendshmi vazhdoi
Avazin e tij.
Jasht' vetes u bëra
Antibusti hero
Më thosh' busti brenda
"Kështu vazhdo!"
Dy buste për një
Në dukje armiq
I jashtmi pa zë
I brendshmi me shpirt.
Aah, si nuk rrëzova
Bustin e shpirtit
Por vajta u mora
Me bustin e hiç-it!!!
20 shkurt 2009
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
E sotmja?
E së djeshmes, jetime
Njerkë e së nesërmes
Krijesë hibride
Mes qarjes e qeshjes.
Fituese e së djeshmes
E të nesërmes disfatë
Humbje e vetvetes
E megjithatë, gjallë
Më bukur se dje
Më shëmti se nesër
E sotme ç'më je
Modernia e vjetër!
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
Postuar më parë nga mondishall
Pershendetje Mondi!
Uroj qe jeni mire dhe kete e shoh nepermjet krijimeve te tua.
U ndala tek kjo jo vetem se eshte brenda dites por ka nje domethenie te madhe.
Qofsh mire!
Don qe ta jap dimrin?
Te me japesh pranvere
Ta shkrij at bore mbi varre
Qe eshte mbulua kahere!
Ky dimer i gjate
Kjo bore qe merdhin
Mua me bene te merzitur
E Ty te la pa stin!
Eja pra te lutem
Ta bejm nje ndryshim
Ti merre boren
Mua me sjell gjelbrim!
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
Shumë e bukur kjo përgjigje me vargje, dalë nga shpirti tënd i dhimbshëm, e panjohur.
Po vazhdoj dhe unë bisedën me vargje...
E panjohur, ajo borë
Si loti tënd i mpiksur
Kur dielli pak ta ngrohë
Do shkojë për ku ësht' nisur.
Do njomë tokën e thatë
Ushqejë barin e gjelbër
Do shuajë etjen e gjatë
Do marë formën e vesës...
Lodhacakë, vjedhacakë!
Lodhacakë!
Të gjithin më lodhët
E prapë i lodhuri juaj nuk mbeta.
Vjedhacakë!
Të gjithin më vodhët
E prapë veten time rigjeta.
Lodhacakë!
Që shlodhjen ma vratë
Për pangopshmërinë e shlodhjes tuaj.
Vjedhacakë!
Që pak jetë më latë
E prapë rroni më pak se mua!
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
Kur të vret
Kur të vret një plumb i plumbtë
Pushon zemrën edhe trurin
Të largon nga botë e ndyrë
Një më shumë, shton të ndyrin.
Kur të vret e lig' e fjalës
Dalë nga shpirti i antishpirtit
Ngelesh vdekur mes të gjallëve
Dhe i gjallë botës së hiç-it.
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
Shumë i dashuri mik Mondi,
me shumë përzemërsi të falënderoj për gjithë atë që thua dhe gjithë atë që ke dhe ndien në shpirtin tuaj prej një krijuesi e artisti. Veçanërisht të falënderoj edhe për urimin tuaj qe të kem shëndet të mirë i cili nuk më sherben edhe aq sa duhet, por me ndihmen e miqëve e dashamirëve mbanë një pozicion relativisht stabël.
Unë me këtë rast vetëm do të konstatoja se shkrimet e mia karshi atyre që ti Mondi bën, që bën z. Agim Doçi, z. Riza Çato, z. Gentian Banaj e shumë e shumë të tjerë, janë tejet modeste por siç themi ne këndej :"edhe strinca me atë kaçikun e vet përpiqet të bëj diçka".
Unë nuk kam si të fsheh kënaqësinë dhe amirimin që kam për gjithë bijtë e bijat e këtij populli të cilët në çfarëdo mënyre nuk kursehen për t'i falur diçka nga vetja e tyre popullit e atdheut të tyre të dashur, ndaj ndjenjat që kam, herë pas here i shpreh edhe në këtë formë.
Uroj të JU kam si është më së miri edhe për shuuuuuuumë e shumë kohë me dëshirat e mia më të mira që nga krijimtaria e juaj artistiko-letrare, të kemi në dorë sa më shumë vepra të vyera siç Ti dhe bashkëkrijuesit tjerë dini të krijoni.
Për veprat tuaja nuk kam koment por jam shumë i sigurt që do të mbijetojnë kohëra e kohëra.
Me rrespekt nga xhaxhi Adem Berisha, Rahovec - Republika e Kosovës martire.
"Lehtë bëhesh pasha në nahi
por është vështirë të jesh njeri".
I dashur Adem! Dashamirësia e zemrës tënde, ndonëse tejkalon të vërtetën e vlerave të krijimtarisë sime, s'ka si mos më emocionojë dhe nxitë për më tej. Kam shkruar më parë, që këtu kemi rastin e lirshëm dhe të favorshëm për të hedhur mendime, gjykime, shkrime, krijime, duke formuar si me thënë ato libërthat e vegjël, të cilat kushdo i gjen falas, i prek, i shfleton sipas dëshirës dhe po sipas asaj që ndjen, reagon. Sikurse është e drejta tonë të pretendojmë apo mendojmë se diçka krijojmë, ashtu dhe miku lexues, ka të drejtë të reagojë ndaj çdo leximi. Kryesorja është dashamirësia reciproke mes nesh.
Dhe akoma më kryesorja për mua është të mësohemi më shumë me shkuljet e veshit, se me ledhatimet e supeve, gjithmonë ama brenda etikës së njeriut të kulturuar.
Modestia tënde, është vërtet shembull jo vetëm për njeriun-krijues, por edhe njeriun-njeri.
Të falenderoj dhe uroj shëndet të pandarë fizik, shpirtëror dhe krijues.
Përqafime, Mondi
-------------------------------------------------
Të krijosh domethënë... të krijosh.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt