Mërmëris...

[mondishall]

Të ashtuquajturit, njerëz!?

Ooh sa u lodha, me të ashtuquajturit njerëz!
Të quajturit e vërtetë, më thoni, ku t'i gjej?
Kaq vështirë qenka, unë s'kërkoj më tepër
Veç dua mes njerzve, veten time ta kem.

Nuk di ku jam unë, mes të ashtuquajturve njerëz
Me veten time tallen, lëvdohen marrëzisht
Ku mësuan xhanëm, të klonojnë jetën?
Herë më ngrehin lart, herë më kthejnë në hiç.

Paskan kohën e tyre, të ashtuquajturit njerëz
Jetës nuk i dua, asnjë çast të saj
Nëse duhet vdekur, për një kohë tjetër
Të vdekur më keni, edhe pse jam gjall'!

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[Palma]

Ky zhgënjim qenka i pistë
Dhe pa luajtur, më ze mat!

Nëse duhet vdekur, për një kohë tjetër
Të vdekur më keni, edhe pse jam gjall'!

Mesazhi i dy poezive te fundit, ka te njejten tematike dhe duket qe mbart te njejtin frymezim.
Me pelqeu vecanerisht mbyllja e tyre, pa lene mennjane edhe vargjet me lart. Te uroj suksese Mondi!

palma

[mondishall]

Te falenderoj e pershendes me vargje, mikja ime palma...

Mere si të duash, afendiko!!

Unë rroj me dhimbjen tënde
Se më dhemb edhe mua
Kurse ti me dhimbjen time
Si Pilati i lan duart!

Unë rroj me qejfin tënd
Se fitoj ndonjë grimcë
Kurse ti me qejfin tim
Ligësisht shëmton turinjtë!

Unë as dua të jem, ti
Ti tmerrohesh të jesh, unë
Hë, si thua, me të mir’
Të mos jemi larg kaq shumë?

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[riza2008]

Kjo shtrigë!

I ngjeshem vetes
Më tej s'më nxe
Nga erdhi teprica, s'e di.
Jashtbrenda mbetem
Ç'të mbaj, ç'të le
Në mes? S'dua gjysëm njeri!

M'u ngjesh vetja
Më tej hapësirë
Ç'është kjo tepricë boshe?
Kur linda eca
Me veten i lirë
Tani rri strukur në qoshe.

Tepricën e flaka
Në shtrigë u kthye
Veten ma ndjek për ta vrarë.
Larg botës ika
Diku mes yjesh
Sa kohë kjo shtrig' të jet' gjallë!

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

Pershendetje Mondi!Krijimtarine tende e kam ndjekur hap pas hapi.S'ka ngelur ndonje poezi e pa lexuar.Arsyeja e ndjekes eshte e qartee pelqejne!E veçova kete poezi(ndoshta e kane veçuar dhe te tjere),per filozofine e saj,eshte teper filozofike.Te uroj krijimtari te pa shtershme.Me respekt Rizai

[mondishall]

Ketu ku jam i dashur Riza, kam gjetur librarine me te pranueshme e te kenaqshme per te "blere" qofte dhe nje poezi, tregim, apo pjese shkrimesh te ndryshme. Jemi te gjithe ne forum, "shitesa" e "bleresa" te njeri-tjetrit, pa na imponuar askush deshirat e pelqimet. Mbase e teprojme ne vleresime, sikurse na vjen si keq te anojme ne verejtje. Shpesh ndajme cmime te meritueshme e te pameritueshme, por mbi gjithshka ekziston nje dashamiresi per t'u patur zili nga jeta tej forumit. Me mire pra ketu, ne kete librari e biblioteke me rreth 40 mije anetare, se sa ca kolibeve te ashtuquajtura dyqane librash. E kam fjalen per ato te Korces, se ne Tirane di qe ka vertet serioze dhe te kohes.
U zgjata ca, po ti e ke fajin kur thua qe je i pranishem ne temen time vazhdimisht. Je dhe jam ne tendja, sikurse ne gjithe krijuesit e tjere, keshtu qe duke te falenderuar ty, falenderoj cdo mik forumist, qe ndalet qofte dhe kalimthi ne vargjet tona. Muza na ndihmofte te kenaqim njeri-tjetrin, krijues apo lexues qofte.

Shpirti i poetit

Shpirti i poetit është gjyq pa fund
Avokatët dorëzohen seancës së parë
Pretencave janë të gjithë dhe askush
Vendimet një vulë në letrën e bardhë.

Aty është poeti i munduar
Gjykues e i gjykuari për jetë
Fajtorët veç në vargje dënuar
I burgosuri ai-poeti vetë!

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[DI_ANA]

Mermerit o shpirt poeti...Si gjithmone i vecante Mondishall.Ndjej kenaqesi dhe qetesi kur lexoj vargjet e tua.Mos te pushofte penda kurre.Perqafime i nderuar.

[mondishall]

I pafuqishem mikja ime DI ANA, per te gjetur falenderimin me fjale me te bukura, prano pershendetjen time me vargje...

Kam thirrur!

Kam thirrur aq,
sa meteorë të rinj u krijuan universit.
Këtu veç plas
Kaq afër dhe s'më dëgjojnë dot njerëzit.

Tani mërmëris
E njerëzit çuditen me mua
Tjetër gjë nuk di
Nuk di si t'i mbaj, ditën zgjuar!

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[mondishall]

S'besoni?

S'besoni?
Sot hyra nëntokës, shëtita
Skelete qëniesh më pengonin ecjen
Një filxhan me fosfor më ftuan të pija
Veshur fallxhore, takova vdekjen.

S'besoni?
Përmbysa filxhanin
Vdekja-fallxhore filloi rrëfimin
"Si rron akoma", më tha, "mes të gjallëve?
Më keq se mua, ta skeletojnë shpirtin!"

S'besoni?
Mbase për ju qenkam i çmendur
E megjithatë, sot nëntokës shëtita
Aty veç skelete qëniesh kam gjetur
Këtu ama-skelete shpirtrash!

-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[Çaushi]

Kam thirrur!

Kam thirrur aq,
sa meteorë të rinj u krijuan universit.
Këtu veç plas
Kaq afër dhe s'më dëgjojnë dot njerëzit.

Tani mërmëris
E njerëzit çuditen me mua
Tjetër gjë nuk di
Nuk di si t'i mbaj, ditën zgjuar!

Mondi Mik!
Vazhdo e mos ndalo, mërmëris ....mërmërisja jote, është shume shpirtrore!
E di Ti ...se ç'kënaqësi ndjejm, kur të lexojmë mërmërisjen Tënde...eh!

[mondishall]

Mik Caushi! Njehere kenaqesh ti, dhjetfish une, por njeqindfish ama me shtohet ankthi dhe pergjegjesia per te shtuar cilesisht burimin e kenaqesise.

Po risjell dy poezi te vjetshme, te njohura per shumicen e forumisteve, por qe me thene te drejten i kam per zemer dhe s'dua t'i zevendesoj me tjeter krijim te sotshem. Vargjet, nese jane vertet vargje, s'kane fatin e lules se keputur, qe per pak kohe e ruan freskine, prandaj, perderisa keto vargje m'i ka pranuar e preferuar e dashura ime, po ja ridhuroj sot e perjete....

Veç Një!

Khajam, s'të kam zili!
T'i kam falur gjithë çupat e botës
Bëj siç të tha shpirti: Pi!
Dhe fundin nxirrja gotës!

Veη Një, ooh, veç Një, timja është
Atë veç në vargje mund ta dehësh
Të tjerat trup dhe shpirt të kan' dhënë
Por timen, as me sy s'mund ta prekësh!

Kënaqu me kaq, Khajam!
Që dehe çupën time me vargje
Të tjerat dhe në varr i ke pran'
Veç Një, ooh, veç Një, kurrë s'e pate!

Edhe sot

Ne bëmë dhe sot të zakonshmen
Veç shtuam mes nesh, një, "Gëzuar!"
Nuk pritëm ditën e joshjeve
As dhuratat e ditës, s'kërkuam.

Ne bëmë dhe sot të zakonshmen
Mes të jashtzakonshmes tonë, dashuri
Nuk pritëm kjo ditë të krijohej
Të hynte mes nesh një "Valentin".

Ne bëmë dhe sot të zakonshmen
Me të veçantën e saj, si gjithmonë
Valentinët shkojnë e vinë, motesh
Një ditë mbase mer emrin tonë.
-------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.